Dyuna & Tiamo 'update'

Ik denk, om heel consequent Dyuna weg te sturen of te roepen als ze naar Tiamo gaat.

Dat kan aan de lijn, Dyuna bij je halen en dan haar zelf uit te dagen voor spel.

Ik had het hier met mijn Luca en Momo de oudste poes. Luca wilde met haar spelen, haar uitdagen en opjagen.

Elke keer dat Luca op Momo ging focussen, Luca weggehaald. Ik had de time out gebruikt. Daarna zelf gespeeld met Luca.

Het idee dat ze leert dat ze niets met Momo ging doen, maar wel leuke dingen met mij.

Voor Dyuna zou het wel fijn. zijn, m als ze een speelmaatje zou hebben, waar ze wel mee kan ravotten.

Zou je niet een keer met Brit afspreken?

Het hekje gaat zeker weg kunnen, wanneer is een goede vraag, met je kleine boef

Ik denk dat ik het al es een keertje gevraagd had, maar hoe speelt ze met andere honden? Kent ze dit? Is er een bedaarde, zelfzekere hond in je kenniskring waarmee ze mee samen kan?

Hoe gedragen je honden zich onderling als je in beweging bent (wandeling)? Gaan ze wel es samen op pad of steeds apart? 

Want buitenshuis, weg van eigen omgeving, en dan samen in één richting stappen kan een heel andere dynamiek geven dan loslaten in één ruimte of eigen tuin.

" Ik denk, om heel consequent Dyuna weg te sturen of te roepen als ze naar Tiamo gaat.
Dat kan aan de lijn, Dyuna bij je halen en dan haar zelf uit te dagen voor spel.
Ik had het hier met mijn Luca en Momo de oudste poes. Luca wilde met haar spelen, haar uitdagen en opjagen.
Elke keer dat Luca op Momo ging focussen, Luca weggehaald. Ik had de time out gebruikt. Daarna zelf gespeeld met Luca.
Het idee dat ze leert dat ze niets met Momo ging doen, maar wel leuke dingen met mij.
 
Voor Dyuna zou het wel fijn. zijn, m als ze een speelmaatje zou hebben, waar ze wel mee kan ravotten.
Zou je niet een keer met Brit afspreken?
 
Het hekje gaat zeker weg kunnen, wanneer is een goede vraag, met je kleine boef "

Suzanne en Luca

Dat ziet Maui wel zitten, ze is mij en mijn camera namelijk een beetje beu 

Nee maar zonder geintjes. De hondenschool waar ik werk heeft ook een dagopvang. Ik laat Maui soms bij een stabiele volwassen groep zodat ze de hondentaal leert, werkt perfect en je ziet haar daarin ook echt groeien. Heel erg mooi om te zien. 

" Ik denk dat ik het al es een keertje gevraagd had, maar hoe speelt ze met andere honden? Kent ze dit? Is er een bedaarde, zelfzekere hond in je kenniskring waarmee ze mee samen kan?
 
Hoe gedragen je honden zich onderling als je in beweging bent (wandeling)? Gaan ze wel es samen op pad of steeds apart? 
Want buitenshuis, weg van eigen omgeving, en dan samen in één richting stappen kan een heel andere dynamiek geven dan loslaten in één ruimte of eigen tuin. "

Alaska's Finest!

Met andere honden is Dyuna de onderdanige oftewel onzekere van de twee...ze blaft telkens als ze een hond ziet en zodra die korterbij komt rent ze weg...maar al snel komt ze terug en eenmaal ontdooit gaat ze spelen. Zodra een andere hond druk is gaat zij eigenlijk al snel liggen en observeren.

Wij hebben idd een stabiele hond in de familie, ware het niet vanwege corona dat dit nu geen optie is. Het betreft een hazewindhond die elke andere hond bemoedert. Ze is daar 2x geweest maar vanwege corona daarna niet meer helaas. Mijn ouders (risicogroep) zijn op dit moment ook uitgesloten.

Tiamo en Dyuna gaan nooit samen uit. Lang verhaal wat betreft Tiamo. In elk geval samen gaan ze niet uit wandelen wat mij beperkt in mijn mogelijkheden. Komt bij dat ik zwz niet de mogelijkheden heb om twee honden te hanteren buiten en mijn zoontje...Die moet immers telkens mee en behoeft begeleiding tijdens het wandelen. Dyuna en zoontje is al een hand vol.

Dat is idd fijn als je die mogelijkheden hebt. Dyuna ziet veel honden en mag af en aan ook met andere spelen...maar De hond die echt super is voor haar, is momenteel niet bereikbaar vanwege mijn ouders (risicogroep). 

Mijn hond was echt een ettertje als pup!! Dat kleine frut ging op zijn achterpoten staan en petst gewoon in elke hond zijn gezicht om ze uit te dagen tot spel. Op een of andere manier geeft gelukkig elk baasje aan dat hun hond dat van hem wel pikken maar van andere honden niet. Hier en daar zat er wel eens een tussen die dat niet zo heel leuk vond en pupje van 2 kg was weinig onder de indruk van een snep (dapper he?).

Om je even een hart onder de riem te steken, toen hij 2 jaar werd, ging hij steeds meer de grenzen van andere honden accepteren en nu gaat het eigenlijk altijd goed! We gaan regelmatig oppassen bij iemand met een jong teckeltje en een heeele oude hond van bijna 18 jaar. Hij laat haar gewoon met rust en speelt met de teckel :) ik zie bij meer honden dat hij wel interesse heeft en even wil gaan ruiken en verder laat hij ze met rust als ze dat aangeven door te grommen. 

Dat koppie Niet weer die camera hihi.

Als je een stabiele groep hebt is dat erg handig en super leerzaam. Ideaal!

Waar woon je?

Het is alweer een week geleden dat ik iets geplaatst heb. Het volgende stuk is niet geschikt voor gevoelige lezers

*sarcasme modus AAN*

Een week niks geschreven betekent niet dat alles goed gaat, al lijkt het wellicht zo. Ik was erg druk bezig mijn pup haar gedrag in goede banen te leiden waardoor er geen tijd was voor Hondenpage. Wel nu, waar begin je? Veel gebeurd in de tussentijd zowel minder leuke maar ook goede dingen die zich ontwikkelt hebben. Ik zou haast willen zeggen dat ik de welbekende druk van de ketel haal en mijn pup gewoon pup laat zijn daar staat tegenover dat je bepaald gedrag even laat voor wat het is en de tijd zijn werk te laten doen...

Ok tijd doe je ding...ik wacht! en wacht..............ik wacht nog even totdat het kwartje valt. Dat wachten word ondertussen vervelend en ik zie mijn pup van kleine zwarte draak evolueren naar vampier. Ik ga zitten en tel mijn zegeningen op mijn benen...1,2,3,4 oehhh nog een yesss...meer dan 5 blauwe plekken die dienst doen als handtekening, beter gezegd Tandtekening van Dyuna.

Momenteel zit ze midden in het wisselen van haar tanden en jaaaa dan is dat happen weer wat meer....Tijd schiet op, ik begin blauw te zien, letterlijk van het wachten.

Alle gekheid op een stokje; natuurlijk kan ik niet gaan zitten afwachten totdat de tijd zegt dat zij klaar is met happen. De zakken runderkophuid vliegen erdoor...5 euro hier, 5 euro daar...maar hey, alles beter dan er gekleurd op staan.

Dyuna daarintegen knabbelt zich suf en zodra ik denk; nu is het even genoeg gaat ze ervan door...ruilen? Ha..van ruilen komt huilen! Dyuna legt eerst haar bot ergens waar ik niet bij kan komen. Komt vervolgens terug om haar lekkertje te halen en rent snel terug naar bot. Daar ze in de gaten heeft dat ik een andere tactiek gebruik ( brokjes over de grond en snel bot wegpakken) probeert zij dit weer te ondervangen door met bot en al het brokje op te eten...Afijn, voor nu werkt het nog, beter als gaan trekken aan het bot omdat ze weigert te ruilen.

Inmiddels zijn we wel al zover dat Dyuna soms probeert los te slapen op de grond. Dit gaat gestaag omdat ze toch telkens weer opstaat zodra ik maar even een vezel in mijn lijf beweeg. Vervolgens gaat ze op de kliertoer en wat is er dan leuker dan je baasje nog wat meer kleur te bezorgen? Al dat andere speelgoed is blijkbaar al kleurig genoeg, dus daar zet ze haar tanden niet in. Als blijkt dat Dyuna haar rust niet pakt en blijft klieren moet ze toch weer verplicht de bench in. 

Wat wel reeds super gaat is het eetmoment. Ok, die brokjes vliegen er nog steeds in zonder te kauwen. Snap je toch niet he?! Overal zet ze haar tanden in behalve de brokjes. Afijn, zodra ik het eten klaar maak schreeuwt ze niet meer als een dolle...integendeel, dat kwartje is wel reeds gevallen...zodra het eten op het aanrecht een beetje staat te staan, springt zij als een konijn richting haar bench...als ze niet ondertussen met haar kont een deel van de bench heeft meegenomen, gaat ze netjes zitten IN de bench. Zodra het haar te lang duurt komt er ineens weer een reuze konijn naar mij toegehuppeld die acuut 180 graden omdraait en weer naar de bench huppelt, hop erin!! Hier krijgt ze dan haar eten. 

Godzijdank is ergens wél al een kwartje gevallen bij haar, anders was het helemaal geen grapje meer met haar. Voor gokkast zal zij niet door kunnen gaan vrees ik, het mechanisme om al die kwartjes te laten vallen werkt te traag dat de lol er snel van af is.

Maar Dyuna zou dyuna niet zijn als ik niet iets zou vertellen over haar prachtige tanden die ik al meermaals van kortbij heb mogen aanschouwen. Zelfs mogen voelen ontbreekt niet aan het o zo gulle karakter van Dyuna. Ze heeft mij afgelopen week zelfs geholpen mijn broek en jas verder te moderniseren...blijkbaar stond haar het ontwerp niet aan en liep ik voorschut buiten. Jawel, Dyuna heeft nu een eigen collectie ontwikkeld welke ik mag showen buiten. We noemen het voor het gemak even De Gatencollectie..

Zoals altijd voordat we gaan wandelen doe ik het tuig om bij Dyuna..nou ja, ik doe een poging tot. Hierbij moet ik eerst mijn ijskast plunderen. Ik ga dan op mijn knieen op de grond en houd het tuig voor...jaaaa, haar kop duwt ze er al vanzelf in maar dat wil niet zeggen dat de rest vanzelfsprekend ook goed gaat..ik kan jullie zeggen, waar ik in het verleden echt twee handen voor nodig had kan ik nu af met een hand. Dat bijten heeft mij afterall toch nog iets positiefs gebracht.

Terwijl Dyuna het lekkers uit mijn rechterhand probeert te krijgen maak ik met links de gespen dicht..hahaha ben niet eens linkshandig...kun je nagaan hoe effectief dat bijten is geweest op mijn fijne motoriek. Met geluk heb ik de gespen eerder dicht als dat het lekkertje in mijn rechterhand op is..is dat niet het geval dan staat dit garant voor een vampieresessie a la Dyuna..zij mot dat ding echt niet he! Maar ikke geen dom baasje, nog groter lekkertje! Als dit gebeuren succesvol is lopen wij naar de achterdeur alwaar zij moet gaan zitten. Dit lukt an sich redelijk goed. Komen we buiten en ineens transformeert Dyuna van pup naar paard. Wat kan dat mormel trekken zeg....scheelt dat ik een longeerlijn gebruik maar kan haar net niet op de volte zetten, anders deed ik het.

Ik blijf stil staan en Dyuna laat luidkeels merken dit toch ech niet te willen. Al snel gaat ze zitten. Wat een pech om zo'n baasje te hebben die maar niet opgeeft dus langzamerhand begint Dyuna hier en daar maar wél op te geven. We lopen verder naar de poort maar Dyuna heeft zichtbaar kwalletjes gegeten. Ze stuitert alle kanten op en wilt niet gaan zitten. Ok dame, verkeerde poot uit bench gestapt?

Als je het mij had gevraagd was ze met alle 4 verkeerd uit de bench gestapt, dju, wat ging ze te keer. Links rechts spring links rechts spring...en ondertussen bleef ze happen...wat ik ook deed ze bleef happen..terwijl ze zo druk was met stuiteren toverde ze mijn broek en jas om tot de Gatencollectie...Nee tr*t, Laag! Maar natuurlijk werkte niks van dit alles. Mijn o zo schattige aandoenlijke puppy was veranderd in een of ander gruwelijk monster die niet meer te beteugelen was.

Het moment van kalmeren was het enigste dat hielp. Het kostte was krassen en deukjes op mijn armen maar het kalmeren was gelukt....voor de komende 2 meter tot buiten de poortDe wandeling die volgde was niet helemaal geweldig maar ach, ik ben ook niet iedere dag de vrolijkheid zelve..de rest van die dag ging overigens wel super met haar.

Dyuna is een pup met veel inhoud, veel kwaliteiten en ja, een talent tot kledingdesigner is geboren...iedereen heeft zo z'n kwaliteiten toch?! 

*Sarcasme modus UIT

we laten de tijd zo nu en dan z'n werk doen en ondertussen terwijl ik moet wachten leg ik haar gedrag onder de loep omdat immers alles, zo ook de beschreven situatie, ten alle tijden voor verbetering vatbaar is. Niet zozeer bij Dyuna, maar bij mij als baasje zijnde die blijkbaar toch eea aan signalen gemist heeft en er niet juist op heeft geanticipeerd. 

A-ha! Ik krijg een visioen van een broek vol brokjes, zodat ze er niet in zou bijten 

Iets zoals dit, maar dan met brok:

Het staat je vast béééééldig! 

" A-ha! Ik krijg een visioen van een broek vol brokjes, zodat ze er niet in zou bijten 
Iets zoals dit, maar dan met brok:

Het staat je vast béééééldig!  "

Alaska's Finest!

Hahahahahaha geweldigggg!

'beter gezegd Tandtekening van Dyuna'

Dit stuk... Hahahhahahahahahaa XD

Ohja als ze zo te keer gaat om te gaan wandelen... Zou je haar niet even kunnen vastknopen aan iets en haar negeren (en uiteraard net buiten haar bereik gaan staan) ? Kwestie van je armen en benen wat te sparen he :p

Dit gebeurd doorgaans niet dat ze zo tekeer gaat, dit was voor het eerst dat ze mijn inziens ff doodraaide...daarna is het gewoon weer goed gegaan toen we weer gingen wandelen.

Ik kan er niks aan doen, maar moet zo lachen met je verhaal!

En wat doe je het goed met de doerak!

Hihi dank je wel! Is ook zeker bedoeld om mee te lachen. Ik heb een bepaalde dosis sarcasme, hiermee houd ik het allemaal wat luchtig en til niet te zwaar aan bepaalde happenings

Je bent een topper 

Ik zie een stijgende lijn in je verhaal, goed gedaan. Super knap.

Een jonge herder, die alles in de gaten wilt houden, overal bij wilt zijn, fijn met het wisselen van de tandjes bezig is Ik lees dat Dynia erg prikkel gevoelig is en een super kop er op heeft dat maakt het opvoeden niet makkelijk.

Er bestaat helaas ook geen kant en klare gebruiksaanwijzing voor de opvoeding.

Ik vind dat je  heel erg goed bezig bent met haar gebruiks aanwijzing te schrijven.

Als ze straks deze fase voorbij is, krijg je zeker weten een wereld hond, die voor je door het vuur zal gaan.

Je kan het, ga zo door

'

haha ik dacht ik neem er even een koffie bij en lees het verhaal,  koffie is op en af en toe verslikt van de lach

die gatencollectie doet me denken aan mijn eigen pup indertijd die eens een keurig gat in mijn jaszak gebeten had waar nog een snoepje in zat.

Maar de kwartjes beginnen dus af en toe wel te vallen

" Je bent een topper 
Ik zie een stijgende lijn in je verhaal, goed gedaan. Super knap.
 
Een jonge herder, die alles in de gaten wilt houden, overal bij wilt zijn, fijn met het wisselen van de tandjes bezig is Ik lees dat Dynia erg prikkel gevoelig is en een super kop er op heeft dat maakt het opvoeden niet makkelijk.
Er bestaat helaas ook geen kant en klare gebruiksaanwijzing voor de opvoeding.
Ik vind dat je  heel erg goed bezig bent met haar gebruiks aanwijzing te schrijven.
 
Als ze straks deze fase voorbij is, krijg je zeker weten een wereld hond, die voor je door het vuur zal gaan.
 
Je kan het, ga zo door
' "

Suzanne en Luca

Dank je wel! 

" haha ik dacht ik neem er even een koffie bij en lees het verhaal,  koffie is op en af en toe verslikt van de lach
 
 
die gatencollectie doet me denken aan mijn eigen pup indertijd die eens een keurig gat in mijn jaszak gebeten had waar nog een snoepje in zat.
 
Maar de kwartjes beginnen dus af en toe wel te vallen "

Dobry

Hoop toch niet dat je je te vaak verslikt hebt he?

Idd, zo nu en dan begint het 'mechanisme' te werken. Nog ff en ze kan door gaan als gokkast..

Een vraagstelling/uitdaging;

Zoals reeds bekend is heeft Dyuna issues met de katten. Met dien verstande ze doet ze geen vlieg kwaad zodra ze in de tuin een kat aantreft...ze laat ze echter niet met rust. Dit geldt ook binnenshuis.

De vraag; Als Dyuna in de bench ligt te slapen en ze hoort onverhoopt de kat, schiet ze wakker en gaat enorm te keer met blaffen en de voorpoten tegen de binnenkant van de bench aan trappen. Het is echt woewoewoewoewoe blaf.

Ook als ze losloopt en ze hoort een kat op de gang miauwen gaat ze woewoewoewwoewoe...

Ik heb dit wekenlang genegeerd maar ze bleef en blijft doorgaan. Ipv dat het gedrag afneemt lijkt het in stand te blijven zo niet te verergeren.

Haar afleiden zodra ze losloopt en ze hoort miauw lukt nauwelijks maar krijg haar sneller rustiger als in de bench. Hoe pak ik dit aan als ze in de bench ligt te slapen?

Ze slaapt overigens nog steeds met een doek voor de bench juist omdat ze anders voor iedere poep en scheet weer rechtop zit.

Barst los

ik zou eens proberen om haar belonend toe te spreken als ze zo gaat blaffen, "goed gehoord/gezien Dyuna, dat zijn onze katten" en haar dan evt. bij je roepen, of uit de situatie halen. Hoofdzaak: rust brengen in de situatie en haar laten merken dat je haar snapt zodat de frustratie minder is. Evt. nog een klein zoekspelletje of oefeningetje doen daarna.

Bij Jenna werkte dat heel goed, wie weet is het ook wat voor Dyuna?

" ik zou eens proberen om haar belonend toe te spreken als ze zo gaat blaffen, "goed gehoord/gezien Dyuna, dat zijn onze katten" en haar dan evt. bij je roepen, of uit de situatie halen. Hoofdzaak: rust brengen in de situatie en haar laten merken dat je haar snapt zodat de frustratie minder is. Evt. nog een klein zoekspelletje of oefeningetje doen daarna.
 
Bij Jenna werkte dat heel goed, wie weet is het ook wat voor Dyuna?
 
  "

Dobry

Door haar belonend toe te spreken, bevestig ik dan niet dat ze Juist moet blaffen omdat ze aandacht krijgt voor haar gedrag?

Let wel, Dyuna hoort mij totaal niet meer zodra ze zo blaft...haar bij me roepen lukt dan ook niet. Ik moet haar echt aan de halsband vast pakken en haar wegtrekken...wat weer bijten in de hand kan werken.

Overigens als zij in de bench net ligt te slapen en zo te keer gaat kan ik haar moeilijk uit de situatie halen.

ja dat moest in het begin bij Jenna ook, haar echt uit de situatie halen omdat ze me ook niet zag of hoorde.  Zij beet me gelukkig niet haha. Ik denk dat het gevoel van begrepen te worden voor een hond fijn is, en dat je dan zoiets kan zeggen als, ja dat zijn de katten, ik snap het, maar die horen nu eenmaal ook hier. Niet dat ze nederlands spreekt natuurlijk, maar met de intentie haar dat over te brengen. (lastig uitleggen) Dat jijzelf rustig blijft is ook al belangrijk.

Als een hond in de bench ligt kan dat idd niet, dus zal dat laken er nog een tijdje overheen moeten

Bah, heb even een momentje dat ik het allemaal somber in zie als het gaat om het gedrag van Dyuna.

Velen die zeggen dat ik het goed doe, zowel hier als familie en mensen in de omgeving die mij dikwijls zien lopen met Dyuna. Toch twijfel ik hier met momenten aan.

Nu is weer zo'n moment dat even alle minder goede punten met en over Dyuna samen komen op een kort tijdsbestek en ik dan weer een flashback krijg waarom ik 2 jaar lang erover nagedacht heb hier weer aan te willen beginnen.

Ik ben even heel erg pessimistisch en zet de punten even op een rij;

- het smorgens uit de varikennel halen en trekken als een paard naar buiten.

-vervolgens het weigeren mee lopen. Ze krijgt een tantrum op het gras. Laat zich niet meelokken door lekkers.

-laat ik haar los moet ik met argusogen opletten voor als ze gaat poepen. Ze wilt er soms van snoepen.

- vervolgens weer naar binnen om te eten. Eet enorm gulzig. Moet de bench in om ff eten te laten zakken anders gaat ze te keer.

-daarna los op botje kauwen. Duurt vaak niet lang en gaat of racen of mij happen (happen is overigens meer kauwen) 

-corrigeer ik haar word het wel happen.

-laat ik haar los in de tuin gaat ze racen met al tig ongelukjes van dien. Hier geldt wederom opletten omdat ze gewoon echt een lompe koe is.

-zit ze in de bench gaat ze te keer omdat Tiamo langs loopt of de katten.

- loopt ze los en ik ga aan de andere kant van de ren even zitten op de bank gaat ze telkens opspringen tegen de ren. Al gepresteerd erover heen te willen springen.

-Laat ik haar even aan de lijn met Tiamo 'snuffelen' 'spelen' krijg ik weer de bevestiging dat dit nog wel heel lang gaat duren eer tot ze samen kunnen. 

-buiten blaft ze enorm naar anderen honden.

- wil ik haar borstelen, terwijl ik haar beloon voor iedere poep en scheet dat het goed gaat, ze blijft happen.

-Is ze na dik twee uur nog steeds wakker gaat ze meer op de kliertour. Dan verplichte benchrust, hier gaat ze eerst lopen ijsberen en blèrren. Alhoewel dit echt korter is geworden, daar mag ik niets van zeggen. Maar dan nog.

-Ze blijft ook opspringen en krast dan met haar nagels..ben hard bezig met Laag, maar ze springt bij iedereen op...dit maakt dat zoonlief vaak boos en verdrietig word omdat Dyuna hem pijn doet.

Ik loop verdorie 2 tot 3x per dag dik 30 min tot een uur, afhankelijk of het warm is, dan loopt ze smiddags in de tuin. Ik geef zakken vol runderkophuid. Ze krijgt 4x per dag te eten en tussendoor extra brokjes, fleishwurst, ham, komkommer, peertje/appeltje, gerookte eend/kip reepjes enz enz. Ze krijgt wel eens een gevulde kong welke ze na 10 min al niet meer hoeft. Ik ben gestopt met de wobbly kong vanwege de prikkels. Ze krijgt nog rollen met kip omwikkeld die ze eraf kan peuzelen. Haar avond eten doe ik in een fleecedeken zodat ze moet zoeken. In de tuin gooi ik meermaals brokjes in het gras. Speel bijna dagelijks met de waterslang welke ze geweldig vind. Ze treft buiten dagelijks honden waarmee ze even mag spelen/snuffelen. We gaan dikwijls ergens in het gras zitten tjillen. Of net zoals gisteren, moest er iets gerepareerd worden aan de auto, ik neem haar mee naar buiten om te socializen. 

En de inhoud van de wandelingen zijn sterk afhankelijk hoe Dyuna zich opstelt. Is zij er niet bij qua focus dan is het simpel wat wandelen en snuffelen. Is ze wel alert op mij en ik zie dat ze de prikkels goed kan kaderen doen we spelenderwijs wat oefeningen. Alles is gedoseerd en afgesteld hoe Dyuna eronder is en wat we tegen komen.

Waarom heb ik dan het gevoel dat het niet opschiet? Jajaja, anderen zeggen Laat haar pup zijnDAT PROBEER IK...maar ik ben er ook nog die het een beetje leuk zou moeten vinden.

Heb nog zelfs een hekje moeten maken bij de keukendeur omdat ze telkens naar binnen kwam gescheurd en zo tegen de keuken op vloog. Nu weer hard bezig Laag aan te leren okdat ze natuurlijk over het hekje wilt

Alles maar echt alles is afgestemd op Dyuna, is het raar dat ik er echt even de kak van heb? 

Zolang nagedacht, zoveel mogelijk uitgefilterd, van soort hond tot fokker, tot aan alle benodigdheden binnenshuis mocht het anders lopen als gewenst (ren bijv). Heb bijv 4 benches en een varikennel. 1 voor in de auto, 1 boven op de kamer toen ze er net was(word niet meer gebruikt), 1 hele grote in de woonkamer, 1 voor tiamo en de varikennel omdat ze in het begin haar tanden in de bench zette. Deze staat in de gang om te slapen snachts.

Aan kosten en moeite niks bespaard noch aan investering, toch zegt mijn gevoel; had ik maar wat lakser geweest, had ik haar maar vanaf dag 1 gewoon los gelaten bij Tiamo (tiamo was in het begin erg fel tegen Dyuna) nu werkt het andersom en na week 2 liet Dyuna tiamo niet meer met rust...had ik de kat gewoon Dyuna moeten laten corrigeren tot in den treuren? (Dyuna deinsde niet terug nadat ze eens gekrast is) Alles en iedereen heb ik proberen te beschermen maar het lijkt alsof het zich nu tegen mij keert.

Ik heb ff een  momentje, bah!

Jee wat balen weer. 

Ik vind het echt dat je een groot compliment verdiend wat betreft je geduld. Ik denk dat er heel veel mensen zijn die haar al op marktplaats hadden gezet onder het mom “allergie” of “tijdgebrek”. Dus echt complimenten. 

Dat het bijten weer zo fel teruggekomen is kan komen omdat ze nu de leeftijd heeft om te gaan wisselen. Ik heb hier voor Maui een oude keukenhanddoek nat gemaakt, goed uitwringen, beetje leuk opvouwen en dan een nachtje in de vriezer. Door de kou verdoofd hun mond een beetje en het is een leuk puzzelwerkje om het los te trekken. Misschien dat dat werkt? 

Dank je! 

Het happen is alleen kortdurend even minder geworden, zodra ze hoog in opwinding zit en ik wil haar eruit halen uit de situatie hapt ze mij ook...dit is zeker niet alleen gerelateerd aan het tanden wisselen. 

Het klopt wat je zegt; veel mensen zouden er de brui aan geven maar dit neemt niet weg dat ik voor mijn gevoel ergens de plank mis sla...heb eerder een kruising mechelaar/hollander gehad die zulke buitdrift had dat ze met 4 maanden in een boog naar je arm greep. Voor deze hond heb ik toen 4 maanden op de bank geslapen waarnaar ik met pijn en heel veel verdriet afstand heb moeten doen toen ze 6 maanden was. Het voelt alsof ik voor de 2de keer faal, terwijl als Dyuna een goede dag heeft ik weer denk Yess toch iets bereikt.

Wat betreft je tip; kan dat geen kwaad ivm Brain Freeze.

Daarom ook goed uitwringen, dan is er maar weinig ijsvorming. Maar als je wilt kan je m ook heel even laten liggen zodat hij iets zachter wordt. 

Dank je, ga het zeker proberen.

Buurvrouw zei gister ook dat ze het moedig vond dat ik alleen dergelijke hond opvoedt met een nogal ingewikkeld kind. Ze vond ook dat ik het goed deed, en dat doet me dan wel weer ff goed...toch wil ik niet weer falen, althans zo voelt het.

Ik denk dat falen in zo’n geval gelijk zou staan aan opgeven. 
Jij bent al bijna 3 maanden aan het knokken voor dat beestje en geloof me, die vruchten gaan afwerpen. Het zijn de mensen die laks zijn in de opvoeding die later een hond krijgen die niet leuk is hè, niet de mensen die er keihard aan werken. Dyuna wordt later een prachtige hond die voor jou door het vuur gaat. Dat weet ik zeker. 

Dank je wel voor je bemoedigende woorden. Met momenten moeilijk te geloven maar zal zeker mijn best doen dit als speerpunt aan te houden als het even tegen zit. Opgeven zal ik zeker niet, dit heb ik eenmaal al noodgedwongen moeten doen omdat betreffende hond echt niet geschikt was voor binnen. Dit heeft enorm veel pijn gedaan toen en was het vertrouwen in fokkers verloren. Vandaar dat het 2 jaar geduurd heeft voordat ik overstag ging voor Dyuna.