Angstige hond in de stad, went dat?

Hannah en June, wat mooi om te lezen hoe het bij jullie gegaan is! En belangrijk is inderdaad om uit te gaan van de (on)mogelijkheid van de hond om met een bepaalde prikkel om te gaan. 

Bedankt voor jouw verhaal en de waardevolle link!

Hier een Roemeen die ook zo zijn issues had en nog wel heeft en waar ik steeds beter mee leer omgaan (sommige prikkels blijven lastig maar als ik zijn grenzen respecteer, gaat het steeds beter ).

Helemaal onvoorwaardelijk is het niet, maar mijn voorwaarde is wel sterk op hem gericht.
Ik wil het beste voor hem, ook als dat niet bij mij is. Als ik over een paar maanden merk dat de angst om naar buiten te gaan zo sterk blijft en ik zie dat het op andere plekken (vakantie in buitengebied) wel goed gaat, dan ga ik op zoek naar een betere plek voor hem.

Dank voor de link naar het artikel, erg interessant.
Wel bijzonder hoe verschillend je er conclusies uit kunt trekken. In eerste instantie dacht ik, dat komt echt grotendeels overeen met mijn opvoeding en dat denk ik nog. Maar mijn (LAT-)partner wees me erop dat hij regelmatig voordat we uitgaan in geel en soms zelfs in rood zit en dat er misschien juist wel op wijst dat hij niet op de juiste plek zit in de stad. Voer tot nadenken.

Sinds de vorige keer dat ik op het forum was, zijn er wel veel ontwikkelingen. Hoor er graag jullie mening over.

Hij is 's ochtends vroeg erg enthousiast om uit te gaan, rennen naar de deur, springen (gedoseerd want hij weet dat het niet mag, maar kan een paar sprongen uit enthousiasme niet laten en eigenlijk vind ik het ook fijn om te zien) en hij loopt dan ook echt lekker op de strook in de buurt. Meestal komen we daar niemand tegen en sinds een paar weken loopt en rent hij er ook los, lekker met zijn staart omhoog.

Dat maakt het makkelijker te dragen dat hij de rest van de dag nog steeds niet naar buiten wil, met af en toe een uitzondering bij een tweede ochtendwandeling. Ook al blijven we op dezelfde strook, hij vindt het later op de dag gewoon niet leuk (staart laag en bij knallen zelfs tussen zijn benen).

Een paar keer in de week gaan we lekker naar buitengebied zodat hij een flinke wandeling kan maken. In de stad zijn we daarmee gestopt, want ook al is het voor een stad relatief rustig, voor hem is het toch snel teveel in geel en rood.
We lopen liever op de strook 10 x heen en weer om zijn vertrouwen op te bouwen en af en toe een klein stukje verder.
Het lastige vind ik wel in deze tijd van het jaar, dat de knallen bijna elke progressie teniet doen.
Hij is daarom in overleg met de dierenarts en gedragstherapeut aan de Pexion. Geen wondermiddel maar het zorgt er wel voor dat hij niet alleen in rood blijft hangen, maar het meer een soort oranje is. (Om in de terminologie van het artikel te blijven)

Het zal nog een paar weken pittig zijn door de knallen en ik richt me nu eigenlijk vooral op het niet vergroten van zijn trauma, dan op progressie. Dat is voor 2020.

Ben erg blij dat we een weekje weggaan met hem naar rustig gebied, want als ik zie wat een paar knallen al met hem doen, geloof ik niet dat hij een oud en nieuw in de stad gezond overleeft.

Gisteravond trouwens een klein wondertje, tijdens zijn avondwandeling liep hij continu met zijn staart omhoog. 

Eigenlijk toch al veel vooruitgang in de zeer korte tijd dat hij bij jullie is en dat in deze rotknallen tijd. 

Goed dat het mogelijk is om oud en nieuw ergens in een rustige omgeving door te brengen, dat scheelt alweer een hoop angst.

Straks als alles weer achter de rug is zal het vast een stuk ontspannender gaan. Dit is gewoon voor veel honden (en dus hun baasjes) een moeilijke tijd.

Wat goed dat er zelfs nu, ondanks de knallen, vooruitgang in zit. Dat zegt toch wel iets denk ik.

Het klinkt alsof jullie goed bezig zijn.

Ik dacht dat je ergens aangegeven had dat hij in huis wel redelijk ontspannen is, misschien is het een idee om dan wat simpel hersenwerk te doen, dat kan het vertrouwen ook vergroten en zodoende voor meer ontspanning zorgen. Als je daar meer info over wilt kan je op facebook en youtube veel uitleg en ideeën vinden. 

Ik woon in een durp en heb 3 Roemenen, waarvan 1 angsthaas. 3x daags springen we in de auto om naar buitengebieden te rijden zodat ze niet door het dorp hoeft te lopen. Ze is geen fan van kinderen, mensen en drukte. Zij zou het nooit trekken als ze in een stad uitgelaten moest worden. Lekker de drukte vermijden.

Misschien is het voor jullie ook een idee om ergens heen te rijden? (Heb niet alles gelezen, misschien is dit al genoemd)

Rustig gebied was mijn verwachting, maar dat is helaas relatief. We zitten nu achteraf in een klein dorpje in Drenthe met <200 inwoners. Toch zijn er nu op de (vaak verre) achtergrond knallen te horen (is dit ook ergens niet, hoor graag tips!) en vertoont hij hetzelfde gedrag als in de stad, niet naar buiten willen later op de dag.

Ergens vind ik dat wel fijn, het betekent voor mij dat de stad en mijn bovenwoning niet het (enige) probleem zijn voor hem. 

Zijn probleem zit hem vooral in geluid/knallen en -in mindere mate- in drukte.
Ben erg blij dat we nu niet in de stad zijn, maar zelfs in bosrijk gebied waar hij anders echt op zijn plek is, vindt hij het door de achtergrondknallen niet fijn. Een paar kan hij aan en kan zich dan herstellen. Maar na meer dan zeg 10, hoe ver weg ook, is zijn emmer vol en wil hij het liefst vluchten.

Binnen houdt hij zich relatief goed. Zijn bench is zijn veilige haven, maar een groot deel van de tijd verblijft hij toch daarbuiten en zoekt hij echt gezelligheid en veiligheid bij ons 

" Straks als alles weer achter de rug is zal het vast een stuk ontspannender gaan. Dit is gewoon voor veel honden (en dus hun baasjes) een moeilijke tijd. "

Dobry

Ik ben wel heel benieuwd naar wanneer dat is. In oktober zijn ze in mijn stad al begonnen met knallen en heb niet meer de illusie dat het na nieuwjaarsdag direct is afgelopen. Zelf had ik daar nooit zo'n last van, maar ik hoor nu anders, door de oren van Ramses. Heb jij of iemand anders een idee wanneer het echt een beetje afgelopen is met de knallen?

Heb je een thundershirt? Dat helpt bij ons wel. Onze hond lag net ook angstig onder de bank, nu met shirt aan blijft ze naast ons liggen en slaapt ze eindelijk. Wel krijgen ze ook medicatie van de dierenarts tegen vuurwerkangst, anders is het echt niet te doen.

Dankje (en Dobry) voor de complimenten.  

Het is goed om te letten op het positieve, terwijl dat zeker in deze tijden van knallen lastig is om te zien.

We zijn al goed bezig met hersenwerk, dagelijks via brokken in wobbler en een stukje hondenworst in zijn kong. Maar ook door ingewikkelder spelletjes, die hij meestal veel minder ingewikkeld vindt dan ik hoopte 

Heb geen eigen auto, wel een Greenwheels abonnement.

En een fietsgeleider waaraan hij makkelijk loopt.

Maar voor dat alles moet hij wel eerst naar buiten en dat blijft spannend...

Over een paar maanden als de knallen grotendeels voorbij zijn, gaan we de balans opmaken. En misschien komen we wel tot de conclusie dat hij beter af zou zijn bij iemand in een durp die hem vaak met de auto naar buitengebied kan brengen...

Maar dat is nog meer een speld in een hooiberg dan ik voor hem was na bijna een jaar asiel.

Hij is dol op mij en ik op hem! 

Nee, heb nog geen thundershirt. Zal me daar zo ook nog even op gaan inlezen, maar ben bang dat ik daar wat te laat voor ben?

Heb wel o.a. Zylkene, Pexion en gedragstherapie geprobeerd. 

Relaxodog aangeschaft maar nog niet mee gestart omdat je daar eigenlijk mee moet beginnen als je hond nog niet zo in zijn angst zit. En alhoewel de gebruiksaanwijzing aangeeft dat je er met vuurwerkangst wel gewoon mee kan beginnen, lees ik ook andere verhalen en die weerhouden me er nog van ermee te starten. 

Ik spring er even in ivm het thundershirt, mocht je daar niet meer aan kunnen komen op korte termijn, kan je ook prima met een lange sjaal of eventueel een rol rekverband werken

Wel opletten dat je het niet te strak bindt en regelmatig even afdoet om de hond weer ruimte te geven om 'normaal' te bewegen, maar dat moet bij een thundershirt ook

In iedergeval veel succes met deze moeilijke periode....wij weten er helaas ook alles van

Pffft, hij laat nu echt angst agressie richting mij zien omdat hij echt niet meer naar buiten wil.

Herkennen jullie dat en hoe gaan jullie daarmee om?

Uiteindelijk is hij heel even buiten geweest en heeft hij geplast, maar ik vraag me echt af wat nu wijsheid is?

Ben je nu op je vakantieadres? 

Wat is er gebeurd, heeft hij gegromd of gehapt?

Als hij echt hapt uit angst zijn zijn grenzen echt heel ver overtreden.

Ik snap dat dit van jou uit, uit liefde gebeurt hoor, echt geen aanval naar jou toe, maar het ziet er naar uit dat het emmertje ernstig aan het overlopen is.

Hij zit nu natuurlijk in een nieuwe situatie (vakantieverblijf) en buiten is het onrustig met vuurwerk

Ik zou voor nu gewoon niks meer van hem verlangen.....desnoods plassen/poepen in de badkamer of keuken als daar plavuizen of zo liggen

Als hij heel zindelijk is geeft hij heel misschien aan dat hij het buiten wil doen, dus ik zou gewoon tuig of halsband omlaten voor noodgevallen.....dan hoef je daar niet meer mee te knoeien mocht hij perse naar buiten willen.

En verder is het deze dagen gewoon uitzitten ben ik bang.

Ik ken het....heb hier 2 vuurwerkbange buitenlandertjes die nu met geen stok naar buiten zouden gaan zou ik thuis zijn....dat gaat echt veel te ver over hun grens en heb dus ook ooit de badkamer maar laten gebruiken als hondentoilet

Ik wil je veel sterkte wensen, kan me je onmacht en frustratie goed indenken

" Ben je nu op je vakantieadres? 
Wat is er gebeurd, heeft hij gegromd of gehapt? "

Dobry

Op het vakantieadres met veel te veel knallen op de (verre) achtergrond. Of het dichtbij is of een paar km ver weg lijkt hem niet uit te maken helaas.

En hij laat hier hetzelfde zien als thuis, niet naar buiten willen.
En als zijn angst (of voedseldrang) erg groot is, gromt hij echt vals, laat zijn tanden zien, en bij dichterbij komen hapt hij dus dat doe ik op dat moment zeker niet.

Inmiddels heeft hij weer flink verzoeningsgedrag laten zien en doet hij binnen weer heel gezellig. Heeft hij ook trek in eten en drinken. 

Maar ja, dat heftige grommen en tanden laten zien gaat me niet in de koude kleren zitten.

Ik snap dat het geen aanval is hoor, ben juist blij met je reactie

Ook omdat mijn twijfel zit in hem toch mee naar buiten nemen of gewoon met liefde zijn zooi opruimen. Maar ik zie dat hij zich daar ook heel onprettig bij voelt en dan komen bij mij de twijfels over welk slechte scenario het beste is 

Je moet je nu afvragen wat het grootse gevaar is.

Dat hij je (ongewild) hapt omdat jij 'denkt' dat hij buiten zijn behoefte wil doen....of wachten tot het zijn oren uitkomt omdat hij het liever niet in huis doet, maar het uiteindelijk niet meer op kan houden.

Je zult het zelf een beetje moeten bekijken, maar als geluid buiten zoveel impact heeft op dit moment, zou ik gokken op 'wachten tot het zijn oren uitkomt'

Is ook sneu, maar als jij daar vervolgens geen probleem van maakt, zal het voor je arme ziel echt geen nadelige gevolgen hebben.

Verder moet je je ook even bedenken dat een hond normaal gesproken in dit soortsituaties met gemak 12 uur of langer alles ophouden, dus ik zou voor vandaag lekker de boel de boel laten en morgenochtend heeeeel vroeg een plas/poep poging buiten doen en het daarna gewoon verder laten.

Desnoods rekening houden met voeren.....gewoon iets minder geven is ook minder poep

Voor 1 dag is dat echt geen issue

WEL LATEN DRINKEN.....door de stress gaan ze meer hijgen en dus verdampt er veel vocht wat absoluut moet worden aangevuld, desnoods zo af en toe een natte vinger langs de lippen (als dat niet meer stress oplevert tenminste) als hij zelf niet drinkt

Hij heeft het ook wel eens 20 uur opgehouden (in het begin toen hij bij me was en zijn bench niet meer uit wilde komen), dus dat hij het lang op kan houden weet ik. 

Dat hij zich daar niet gelukkig bij voelt weet ik ook. 

Maar ondertussen heeft hij vanavond ook dit laten zien. 

Het komt vast wel goed, drinken staat ook altijd klaar, maar is inderdaad even uitzitten, pfft lastig!

Beste Ramses, ja het kan een angstige hond laten wennen in de stad!

Hier Joey Am. Stafford, 4 eigenaars (niet goed, zeg maar slecht) behandelt en 9 maanden asiel toen hij bij ons kwam.

2 jaar en 10 maanden oud.

Mens agressief en hond agressief.

We hebben hem meegenomen en helemaal niks geforceerd, lees geen verwachtingen hebben, om hem te leren en laten voelen wat het ook al weer was om hond te zijn.

In huis was hij vreselijk bang om geslagen of geschopt te worden en schrok van werkelijk alles!

Als je plotseling je arm omhoog deed, kromp hij in elkaar van angst, ook als je te dicht achter hem liep, deed hij zijn kont naar beneden, ongelooflijk wat mensen met dieren uitvreten.

De eerste keer dat er bezoek hier was, waren mijn ouders, doodsbang en angst agressie laten zien.

Wij hebben hem een poos aan ons laten wennen, Ben kreeg hem altijd wel zover om een trek spelletje met hem te doen en voor zijn zelfvertrouwen liet hij hem dan winnen, waardoor hij natuurlijk meer zelfvertrouwen kreeg.

Visite hebben we laten komen, maar dan alleen visite die écht begrijpen met wat je bedoelt: Negeren, geen oogcontact, hem niet roepen dus.

Maar wel lekkere koekjes mee nemen.

Hij is enorm nieuwsgierig en steeds meer overwon dat zijn angst, visite was zo erg nog niet.

Buiten op honden reageert hij wisselend, hij is erg gek op puppy's en heeft vaste verkering met een fletcoated retriever die hier regelmatig komt spelen.

In de drukke stad loop ik niet met hem, hij voelt zich erg onprettig en hij hoeft daar ook niet te lopen, we hebben hier zat groen, als we een stukje verder lopen.

Het heeft denk ik toch wel een half jaartje geduurd voordat Joey uit zijn (echte) schulp kroop, het kost tijd, maar dan heb je ook wat.

Hij was bang voor zoveel dingen in huis, schrok als je een vuilniszak in de prullenbak deed, de ventilator aan het plafond, echt bijna alles.

In juni is mijn man plotseling overleden dus nu doen Joey en ik alles samen.

Hij zit werkelijk (nooit gedacht) het liefst bij de visite op schoot en gaat mee naar familie uitjes, geweldig vind hij dit.

Hij zal altijd achterom blijven kijken als er iets of iemand achter hem loopt en dingen van bovenaf vind hij ook nog wel eens eng.

Zijn intolerantie naar sommige honden passen natuurlijk wel in zijn karakter.

Hij is in oktober 6 jaar geworden en wat ben ik blij met onze Joey.

Het vuurwerk vind hij doodeng, maar daar krijgt hij aprazolam voor, hoe en of het helpt schrijf ik in een andere topic.

Maar als ik alles lees van jou, ben je al ver hoor, die foto's zijn geweldig, op zijn rug durven liggen bij je, is toch een echt vertrouwen hebben in je.

Veel succes met je hond en het gaat vast goed komen als ik alles zo lees.

balen dat het toch nog teveel herrie voor hem is

En idd gewoon afstand houden als hij gromt, met mijn 1e herplaatser Lola, heb ik dat ook zo gedaan (kon ook niet anders want ze was een grote sterke hond en kon als ik in haar ogen haar grenzen overschreed uitvallen als een grauwende wolf).

En dat is uiteindelijk ook helemaal goed gekomen, toen ze me eenmaal vertrouwde.

Ik zou hem vandaag ook maar laten kiezen wat hij wil en dan maar niet gaan wandelen als hij het echt niet wil. Is er een omheinde tuin dat jullie daar misschien kunnen lopen? Anders misschien een krant oid neerleggen en hem gewoon zeggen dat hij daar mag plassen/poepen. Ik weet dat hij de woorden niet verstaat, maar misschien wel de intentie.

Sterkte voor vanavond, hopelijk valt het mee.

"Het heeft denk ik toch wel een half jaartje geduurd voordat Joey uit zijn (echte) schulp kroop, het kost tijd, maar dan heb je ook wat.
Hij was bang voor zoveel dingen in huis, schrok als je een vuilniszak in de prullenbak deed, de ventilator aan het plafond, echt bijna alles.
In juni is mijn man plotseling overleden dus nu doen Joey en ik alles samen.
Hij zit werkelijk (nooit gedacht) het liefst bij de visite op schoot en gaat mee naar familie uitjes, geweldig vind hij dit.
Hij zal altijd achterom blijven kijken als er iets of iemand achter hem loopt en dingen van bovenaf vind hij ook nog wel eens eng.
Zijn intolerantie naar sommige honden passen natuurlijk wel in zijn karakter.
Hij is in oktober 6 jaar geworden en wat ben ik blij met onze Joey.
Het vuurwerk vind hij doodeng, maar daar krijgt hij aprazolam voor, hoe en of het helpt schrijf ik in een andere topic.
Maar als ik alles lees van jou, ben je al ver hoor, die foto's zijn geweldig, op zijn rug durven liggen bij je, is toch een echt vertrouwen hebben in je.
Veel succes met je hond en het gaat vast goed komen als ik alles zo lees.
 
 
  "

Didy

Ik hoop ook dat Ramses over een paar maanden echt uit zijn schulp kruipt, dat zijn vertrouwen in mij het wint van de angst.

Grappig want van geluiden binnen heeft hij geen last, keukenmachine geen probleem, stofzuigen, ik ga lekker naast je liggen en boren, jee gezellig, ik ga 'meehelpen'. Terwijl dat toch veel meer herrie maakt dan doffe knallen in de verte...

Gecondoleerd met je man, het zullen heftige dagen voor je zijn. Sterkte!

En wat ontzettend lief dat je dan tijd voor mij maakt om me een hart onder de riem te steken, fijn je verhaal 

" balen dat het toch nog teveel herrie voor hem is
 
En idd gewoon afstand houden als hij gromt, met mijn 1e herplaatser Lola, heb ik dat ook zo gedaan (kon ook niet anders want ze was een grote sterke hond en kon als ik in haar ogen haar grenzen overschreed uitvallen als een grauwende wolf).
En dat is uiteindelijk ook helemaal goed gekomen, toen ze me eenmaal vertrouwde.
 
Ik zou hem vandaag ook maar laten kiezen wat hij wil en dan maar niet gaan wandelen als hij het echt niet wil. Is er een omheinde tuin dat jullie daar misschien kunnen lopen? Anders misschien een krant oid neerleggen en hem gewoon zeggen dat hij daar mag plassen/poepen. Ik weet dat hij de woorden niet verstaat, maar misschien wel de intentie.
 
Sterkte voor vanavond, hopelijk valt het mee.
 
  "

Dobry

Er is een omheinde plaats, maar hij wil gewoon niet naar buiten. Verblijft ook groot deel van de dag in zijn bench, zeker wanneer ik mijn schoenen aantrek is dat een teken om er meteen in te duiken. En omdat het uitzonderlijke omstandigheden zijn mag dat ook gewoon. (in overleg met de gedragsdeskundige gaat hij thuis overdag niet in zijn bench, omdat hij er anders niet meer uit wil komen)

Een half uurtje geleden kreeg ik hem toch heel even naar buiten, had vast iets te maken met vlees dat ik aan het aanbraden was om hem te lokken. En ik vermoed dat hij het nu wel redt tot morgenochtend, heeft hij vaker gedaan. En anders ruimen we het gewoon op.

Dank voor je tips!

Een hond kan zelfs 2 a 3 dagen zonder te plassen/poepen. Toen Dave uit Roemenië kwam   heeft hij 3dgn niets gedaan. Ik overbezorgd, maar het kwam vanzelf. Middenin de woonkamer, blij dat ik was. 

Mijn vorige hond heeft mij ook eens gebeten (15 jaar terug) toen ik hem dwong naar buiten te gaan. Ik ging mega over zijn grenzen heen. Hiervan geleerd. Accepteer gewoon dat hij niet wil en dwing hem niks.

Hoe gaat het nu?

Nog een die daar benieuwd naar is.

Hey, 

Oscar mijn teckel is ook zeker onrustig af en toe. Zeker afgelopen dagen met het vuurwerk. Ik las dit artikel: https://www.maxizoo.be/nl/tips-en-advies-lijst/honden/algemeen/angst-voor-vuurwerk

Ik vraag me af of er mensen zijn die ervaring hebben met kalmerende hulpmiddelen bij honden? Hebben jullie tips?

Groetjes 

Het is even een zware tijd geweest rondom oud en nieuw, zowel voor Ramses als zijn baasje. Ik snap ook beter waarom zijn vorige eigenaren hem vlak na oud en nieuw vorig jaar, naar het asiel hebben gebracht.

Zijn extreme angst, ook bij knallen die heel ver weg zijn, zorgde er eigenlijk voor dat we tijdens ons weekje naar relatief rustig gebied, heel weinig buiten kwamen en als we buiten waren was het voor hem (en daardoor voor ons) echt niet leuk, zeker na oud en nieuw was hij er nog veel gevoeliger voor en kon hij zich na een knal minder goed herstellen dan ervoor.
Opgesloten in een klein vakantiehuisje waar je maakte ook dat je nog meer dan anders geconfronteerd werd met zijn angst, die 2 keer zo groot werd dat hij zijn tanden liet zien.

Het lastige vind ik dat deze knalprikkel zo onvoorspelbaar is en je hem daardoor dus ook niet goed uit de weg kunt gaan. Ik probeer al maanden zo strategisch mogelijk qua tijden en plekken te lopen, maar soms hebben we geluk en soms pech.

Terug in de stad 4 januari waren er op de achtergrond (en soms voorgrond) ook nog best veel knallen en dus angst en ook een keer agressie daardoor.
Ik heb ook (weer) even getwijfeld of ik het aan kon, maar sinds halverwege die week leek hij zich al wat hersteld te hebben. En deze week gaat het nog beter qua uitgaan, hij heeft het zelfs 's avonds buiten naar zijn zin, ook al heeft hij vooraf geen zin en moet hij echt gestimuleerd worden mee te gaan. Hij loopt los op de strook met zijn staart omhoog 

Ben dus druk bezig met het heel voorzichtig oprekken van zijn grenzen, als het aan hem lag zouden we namelijk slechts 1 keer per dag naar buiten gaan en dat is geen optie, zowel qua ontlasting als qua beweging. Maar het is de kunst om er balans in te vinden.

Van de week op een boerderij geweest en weer een nieuwe kant van hem gezien. In het veld  jaagt hij op en doodt muizen en loopt er vervolgens heel trots mee rond. Hij vindt het ook heerlijk om ganzen te verjagen; de boerin was helemaal blij met hem.

thanx voor de update

gelukkig is de jaarwisseling voorbij en hopelijk lukt het zo langzaam aan om hem wat meer zelfvertrouwen en een gevoel van veiligheid te geven.

Doe je ook hersenwerk oid met hem? 

Mooi om te lezen dat het 'overlopen emmertje' nu langzamerhand weer leeg raakt 

Nu kan je, zoals je zelf ook aangeeft, weer stapjes gaan maken

Zolang een hond in pure angst zit, valt er niks te leren en is het alleen maar overleven

De agressie is ook geen gerichte agressie in mijn ogen, maar puur een reactie uit stress en angst.

Hoe dan ook, voor nu is het hopelijk weer gedaan met de knallen, ik merk hier ook aan de meiden dat ook de avondwandeling weer iets enthousiaster gemaakt wordt.....als ze tenminste met hun luie reet van de bank willen komen, maar dat heeft niks met vuurwerk te maken 

Ik weet niet in welke stad je woont en of je de tijd, ruimte en mogelijkheid hebt om langere tijd te investeren in training (op vuurwerkangst), maar anders weet ik nog wel een adres voor je die puur vanuit de hond werkt.

 Hoi Charlotte,

Hopelijk is jouw teckel ook weer wat bijgetrokken nu de knallen sterk verminderd zijn.

Ik heb met Ramses sinds oktober verschillende dingen geprobeerd, ook omdat hij gevoelig was voor meer geluiden dan alleen knallen.

Ik heb Bach bloesem geprobeerd, maar daar zag ik niet echt resultaat van. Heb er wel positieve verhalen over gelezen op dit forum.

Daarna ben ik gestart met Zylkene en ik had het idee dat dit wel de scherpste kantjes van zijn geluidssensitiviteit haalde, maar toen hij in november steeds meer knallen hoorde, was dit voor hem eigenlijk niet genoeg en ben ik eind november gestart met Pexion in overleg met de gedragsdeskundige en de dierenarts. Het haalde er nog wat meer scherpe kantjes af dan Zylkene, maar was zeker geen wondermiddel, zoals je hierboven hebt kunnen lezen.

Dit jaar ga ik ook de Relax-o-dog proberen, daar was ik vorig jaar te laat mee.

 
Wat werkt is volgens mij ook afhankelijk van de mate van angst van je hond en hoe snel hij zich van nature al kan herstellen.
En natuurlijk ook hoe jullie band is en hoe je met de angst omgaat.

In het artikel dat jij stuurde staat dat je niet mag troosten, terwijl dat achterhaald lijkt te zijn lees ik op andere plekken. Je moet hem niet voeden in angst als hij zich terug trekt, maar als hij naar je toe komt mag je hem best troosten. Ik merkte dat wanneer ik een spelletje met eten deed om hem uit zijn angst/bench te lokken, dat hij daardoor ook sneller herstelde. Of hem buiten na een knal een snoepje gaf. In zijn extreme angst neemt hij geen voedsel aan, maar ik merkte dat sommige acties van mijn kant er wel voor zorgden dat hij minder snel in de extreme angst kwam en er ook sneller uit kwam.
Dat gezegd hebbende, ik vond de week rondom oud en nieuw verschrikkelijk en toen werkte er ook bar weinig.

Ik vind deze site trouwens fijnere en completere informatie geven, misschien ook omdat het niet gericht is op verkoop zoals de site die jij aanhaalt: https://hondenschool-dog.nl/vuurwerkangst/

Succes!