Hp's grote Frustratie topic

Melden bij de dierenarts, had ik meteen gedaan.

De mensen achter de balie zagen het, maar reageerde er niet echt op. Ik had het ook moeten doen, maar ik was best wel overstuur van de uitslag en dacht er dus niet over na. Achteraf had ik er wel spijt van.

Eigenlijk heb ik nu spijt van heel veel dingen, ik denk dat ik wel weet waar de pijn van komt en als dat zo is is dat allemaal mijn schuld. Ik voel me daar echt heel slecht over. Als Penny uiteindelijk weer lange afstanden mag lopen (waarvan de dierenarts ook aangaf dat dat juist goed is) zal ik alsnog heel veel dingen anders moeten doen. Ik denk dat het tijd is dat ik nu ga accepteren dat het een oude hond is die niet alles meer kan...

Wat minder prettig ( het juiste woord mag niet op HP haha)

Maar ik wil even tegen jou zeggen dat niks wat met Penny gebeurd jouw schuld is. Je hebt al jaren met al je goede bedoeling en veel liefde voor je hond gezorgd. Honden worden ouder en gaan dingen mankeren, maar een goede baas kan dat niet voorkomen. Je kan en nu rekening meehouden en inderdaad accepteren dat ze ouder word... gelukkig maar Maar ga niet terug kijken en jezelf de schuld geven, buiten dat dat nutteloos is, heb je haar een toptijd gegeven. 11 is ze toch? Nu lekker oma dingen doen en genieten van je hond

Mensen die geen lichtje dragen als het donker is en dan verwachten dat ze prima te zien zijn in het donker, met donkere kleding aan op een stuk waar geen lantaarnpalen staan

Ik schrik me elke keer rot als er dan weer iemand opduikt uit het donker.

Sommige groeten ook niet eens als ik dan hallo zeg oid. 

Achteraf valt altijd het kwartje, als je niet wist dat ze pijn had dan hoef je jezelf niets te verwijten.

Vaak is het bij hondenbaasjes, achteraf denk ik...daar heb je niks aan, je bent toch naar de dierenarts gegaan, dat is toch goed!

Ik was wel onder indruk dat Penny al 11 is, jullie zijn nog zo actief samen, maar er zijn genoeg honden van 11 die nog graag veel doen.

ik weet niet waarom ze stijf is, ouderdom? Misschien kan je dan glucosamine gaan geven, ik weet dat je alles zelf dan moet betalen maar bij Holland en Barret zijn nu 2 voor de prijs van 1, als je haar dan elke dag een halve tablet geeft dan kan je maanden vooruit.

Bedankt voor de lieve reacties, dat doet me erg goed

Ik geef mezelf de schuld omdat ik haar dingen heb laten doen die honden van haar leeftijd niet horen te doen. Zij vond het sinds kort geweldig om op dingen te springen en dan vooral grote betonblokken, omdat ze dat zo leuk vond ging ik het aanmoedigen waardoor ze het elke keer opnieuw deed. Ook spelen en trainen deden we altijd best wel 'ruw', veel springen en gek doen. Toen ze 2 jaar geleden een heupblessure had werd gezegd dat springen niet goed is, maar omdat ze zo fit was vond ik dat het wel mee viel. Het is ook gewoon moeilijk, ze gedraagt zich als een jonge hond die alles aan kan dus dan behandel ik haar ook zo. Ik kan ook gewoon niet accepteren dat ze al oud is, maar nu zal het toch maar moeten.

Helaas is er inmiddels nog meer slecht nieuws gekomen, haar nierwaarden zijn te hoog. Dat gaat nu onderzocht worden. Via de telefoon werd er aangegeven dat het niet ernstig is, maar dat maakt voor mij niet uit. Ik vind haar veel te jong om nu al last te krijgen van dit soort dingen, ik wil het gewoon niet. Ik wil gewoon dat er niets veranderd en dat ze voor altijd blijft zoals hoe ze nu is want ze is nu perfect

Ze heeft artrose, maar echt stijf lijkt ze niet. Ook na een lange wandeling van 10km komt ze 's avonds en de volgende ochtend helemaal soepel van haar kussen. Het viel mij alleen op dat ze haar rug stijf hield, dus kop en staart laag waardoor alles recht was, dat vond ik vreemd. Ze krijgt al glucosamine van Bioflexa, dat krijgt ze sinds de heupblessure en dat heeft haar wel soepeler gemaakt

Oei, tja je zou haar dan toch moeten ontzien, het is een oudere dame, dus rustig aan met haar voortaan.

Dat ga ik nu ook doen. Wel de lange wandelingen, maar geen springen, druk spelen of gek doen.

Ik bedenk me nu trouwens, ze heeft vanochtend wel een hele harde klap op haar rug gekregen van een Ridgeback. Die was een beetje in een vrolijke bui en sloeg haar plotseling op haar rug, precies waar het pijn doet. Ik denk dat dat het wel heeft verergerd. Penny gaf toen ook wel een harde gil.

De eigenaar van die hond geef ik daar trouwens niet de schuld van, die hond is juist altijd heel erg respectvol naar haar.

Het is al weer een tijdje terug dat wij hierover een discussietje hebben gehad.

Ik heb ook een oude hond met artrose en ik heb ervoor gekozen om haar voor de rest van haar leven, op rust te zetten. Jij was het daar niet mee eens omdat je vond dat spieropbouw de artroseklachten zou verminderen. Althans, dat is zoals ik het me herinner.

Momo loopt alleen nog kleine stukjes waarbij ze, uit vrije wil, best weleens een sprintje mag trekken. De enige inspanning die ze van mij langer mag doen is zwemmen omdat dat beter is voor de gewrichten dan wandelen. Verder focussen wij op wat ze leuk vindt; autorijden en nemen we haar zoveel mogelijk mee op ritjes. Het gevolg is dat ze aardig pijnvrij is en ik heb niet de indruk dat ze ongelukkig is en dat voor een zeer actief ras.

Je zal er rekening mee moeten houden dat dit ook voor Penny in de nabije toekomst gewoon de beste keuze is. Je zou je af moeten vragen voor wie je die lange wandelingen nu eigenlijk doet. Voor Penny of voor jezelf? Ga eens nadenken over een pup erbij. Een jonge hond die je zelf kunt trainen en die de taak van Penny na een tijdje over kan nemen zodat jij de dingen met een hond kunt blijven doen die jij zo graag doet. Daar doe je Penny niet tekort mee maar gun je haar een rustig pensioen mee.

Er zijn dus ook nog mensen die ervan overtuigd zijn dat het oké is om je hond te slaan.

Kwam net uit een losloopgebied, probeerde iemand haar corgi bij zich te roepen zodat ze hem (op een niet al te rugvriendelijke manier) kon optillen en in de auto kon zetten. Hond stapt bij haar vandaan, want die wilde duidelijk niet opgetild worden, en ze geeft 'm zo een paar meppen. Ja vreemd ook dat je hond niet bij je wilt komen dan 

Ik heb nooit iets gehad tegen hoe jij je oudere hond behandeld, dat moet je zelf weten want het is jouw hond en jij kan dat het beste inschatten. Ik snap inderdaad niet echt hoe het dan met spieropbouw zit aangezien dat juist belangrijk schijnt te zijn, maar ik weet er te weinig over om over te oordelen.

Ik denk dat Momo gelukkig nog niet echt vergelijkbaar is met Penny aangezien Momo volgens mij veel verder versleten is dan Penny. Jij hebt het over pijnvrij leven door hele kleine stukjes te lopen, maar dat is voor Penny nu echt niet nodig. Zoals ik al schreef, na 10km is ze nog helemaal soepel, ze gaat vervolgens niet eens rusten maar wil doorgaan. Ik weet niet of ze dan pijn heeft, maar ik kan het mij als ik haar zie niet voorstellen. Van de dierenarts mogen we ook weer terug naar die afstanden, maar dan geen gekke dingen meer.

Ik wil juist doen wat Penny leuk vind, daar ben ik te ver in door gegaan. Dat was inderdaad niet verstandig, maar altijd alleen maar bedoelt om haar blij te maken.

Dit nieuws heeft mij er wel aan herinnerd dat ze oud is, ik begin me daar nu wel steeds meer bewust van te worden. Ik ben er ook al mee bezig door na te denken over hoe ik haar dan ga behandelen. Als ze niet meer ver kan lopen ga ik een fietskar kopen zodat ze nog steeds naar haar favoriete plekjes kan. Ook ga ik wat vaker weilanden zoeken waarbij ik kan zitten en zij lekker kan rond scharrelen. 

De wandelingen die ik nu doe doe ik natuurlijk deels voor mezelf, maar nog het meest voor Penny. Het gebied hier vind ze niet meer leuk, maar de andere kant van het recreatiegebied vind ze geweldig en ook de honden die daar lopen vind ze fijner. Ze is door de lange wandelingen zo veranderd, veel socialer en vrolijker, los rennen vind ze nu echt geweldig terwijl ze dat eerst weinig deed.

Ik wil heel erg graag een eigen jonge hond, eentje waar ik mee kan trainen en later sporten en urenlang wandelen. Maar van mijn ouders mag ik pas een eigen hond als ik het huis uit ben. Zij willen niet een hond verzorgen die uiteindelijk met mij mee gaat.

Mee eens met bovenstaande reacties. 

Onze vorige hond (kruising bordercollie, labrador, flatcoat) kreeg op 13 jarige leeftijd ook artrose. 

Ons werd aangeraden kleine stukjes te lopen, maar ook kleine stukjes op een drafje naast de fiets, meerdere keren per dag. 

Deze hond liet ook totaal geen pijn merken. Als ik dus 1 uur lang met een bal zou gooien, zou zij 1 uur lang alles geven en er achteraan rennen, en de dag daarna weer, en weer. Maar de artrose zat er en dus moest daar gewoon rekening mee gehouden worden. Bo is 15 jaar geworden en heeft tot die tijd altijd lekker kunnen wandelen, en zelfs nog naast de fiets. Maar wel hele kleine stukjes. 

De dierenarts heeft inmiddels gebeld, nieren zijn helemaal goed en urine was perfect. Ik denk dat ik weet waar de waarde van verhoogt kan zijn en dat kan volgens de dierenarts heel goed kloppen. Over 3 maanden moeten we weer controleren maar het is nu allemaal goed.

Mijn moeder heeft nogmaals gevraagd over het bewegen, nu vertelde de dierenarts weer een ander verhaal. Ze gaf aan dat 10km wel erg veel is (terwijl ze gisteren meteen enthousiast complimenten gaf toen ik het vertelde) en dat we wel wat moeten aanpassen. Ze had het absoluut nog niet over meerdere keren per dag korte stukjes lopen en geen lange wandelingen meer, dat lijkt mij ook iets wat pas geld als een hond er duidelijk last van heeft en dat is gewoon echt niet het geval. We mogen gewoon lang wandelen, maar dan net wat korter dan wat ik soms doe. Die 10km was trouwens ook echt een uitzondering en ik zat er al aan te denken dat niet meer te doen. Vaak is het rond de 8km, zelden meer. Dat is volledig op haar tempo en ze vind het ook echt leuk om zo ver te lopen, vooral bij bepaalde routes zie ik haar echt genieten.

Over 2 weken wordt haar rug gecontroleerd, dan ga ik het goed bespreken en hopelijk krijg ik dan een duidelijk antwoord

Losloopgebieden loop ik trouwens sowieso niet veel in en als ik drukke of spelende honden zie loop ik om. Spelen doet ze ook niet vaak en zeker niet met grotere honden. Het liefst loop ik op plekken waar helemaal niemand is en gelukkig zijn die ook nog wel te vinden in de buurt.

Penny betekend echt alles voor mij en ik wil altijd het beste voor haar, ik weet dat we moeten veranderen, dat gaf ik al aan. Ik moet alleen nog even kijken naar hoe we moeten veranderen.

Misschien moeten we er nu trouwens over ophouden, dit topic is niet echt de juiste plek hiervoor denk ik ;)

Hier zo eens gevraagd aan iemand of der donor registratie in orde was. Aangezien ze toch in het donker zonder licht fietste.. kon ze misschien meerdere levens redden.. 

Beetje in shock, maar keer nadien dat we ze tegen kwamen had ze wel een fluovestje aan & lichten!  

Voetgangers (met of zonder hond) zonder licht komt ik ook vaak tegen.

Ik snap dat niet, wij wonen niet in een woonwijk dus je hebt niet zoveel lantaarns, voetgangers zie je pas op het laatste moment.

Meestal hebben ze niet eens door wat ze doen, ik rij er met de auto langs en ze blijven stug door lopen zonder op of om te kijken.

Voor hetzelfde geld zou ik ze  niet gezien hebben, dan zaten we allemaal op zijn minst in grote problemen.

Arghhh sommige chauffeurs!

zonder pinker voor mijn neus vliegen 

flikkeren met lichten als ze nog mega ver zijn en ik al meer dan 120 reed!

Of bumperklevers. Daar krijg ik het ook van :o 

Of mensen die hun voorrang niet kennen 

Jaaaaa dat ook! Vooral bumper kleven op een smal baantje met geen straatverlichting 

De winter is nog niet echt begonnen en al 3x ziekenhuis gelegen met de jongste..  

Ja verschrikkelijk

Wij liepen gisteren in het park en ja daar zijn wel lantarens....maar zo goed verlicht is het niet....komt er een fietser aan...zonder lichten met een kind achterop. Zegt een vriendin waarmee ik vaak s avonds loop....'nog nooit gehoord van licht aan op de fiets??'. Zegt ze....is toch genoeg licht hier van die lantarens????? Ik zeg daar gelijk bovenop 'goed voorbeeld voor je dochter.....kost je ook nog eens €90,-'. Op het einde van het park zag ik dat ze afstapte en der licht toch aanzette....hoe moeilijk is dat???? Tegenwoordig zijn het knoopjes en geen dynamo's meer....

Van de week ben ik me ook rotgeschrokken. ‘s Morgens vroeg, in het donker, ik draaide de grote weg op via zo’n middenstuk voor auto’s, liep daar ook ineens iemand op de weg! Totaal niet zichtbaar, ik zag hem pas op het allerlaatst en je verwacht ook niemand op het voor auto’s bestemde deel van de weg. Terwijl een metertje verderop een keurige voetgangersoversteekplaats is.

Aha. Dat had ik.pas overdag. Steekt er een man voor me over zo'n 10 meter voorbij het zebrapad. En dan zo langzaam slenteren dat ik moest bijremmen.  Dus ik claxoneer. Ging hij eerst boos staan kijken en toen ik voorbij was heftige arm bewegingen naar me maken terwijl hij nog steeds op de middenstreep stond. Zal wel een verwarde zijn geweest. 

Mechel pubers,  grrrr. 

Ineens gisteren een mega gezwel op mijn jongste zijn schouder gevoeld, waar heeft hij dat nu weer opgelopen... Vermoed dat het een (enorme) bloed buil is. Hij heeft er al eens zo 1 (maar dan pak kleiner) op zijn kop gehad. 

Voorzichtigheid mag er toch wel eens worden in gefokt... 

Mensen die vasthouden aan dominantie theorie bij honden...

en elke andere manier van trainen dan maar afbreken en zeggen dat je daarmee gedragsproblemen kweekt...

Ik wil je doggies geven, maar ik kan niet blijkbaar. 

Maar ik wil maar zeggen dat ik je heeeel goed begrijp 

Spijtig dat je het snapt want wil zeggen dat je hetzelfde tegenkomt!

Wat bedoel je?