Hp's grote Frustratie topic

Jouw " Eens dat sommige baasjes soms niet inzien dat bepaald "spelgedrag" helemaal niet leuk spelen is zoals het opjagen. Maar ik merk dat ik het ik wel onzin vind (sorry) dat alleen "normaal doorlopen" geoorloofd is en al het andere, zelfs met de witte vlag zwaaien door te gaan liggen, al provocerend zou zijn. Dat is mijn frustratiepunt "

Louise1972

Jouw hond bedoelt het als een witte vlag, maar andere honden kunnen gaan liggen om andere redenen. Passerende honden houden dus rekening met alle mogelijkheden en kunnen daarom al gelijk gespannen zijn bij aanblik liggende hond. Oftie het nou goed bedoelt of niet :)

Dit doe ik ook als ik zie dat een hond, meestal klein ras, het spannend vind. Dan loop ik mee of lijn mijn hond aan.

In mijn ervaring ziet een hond het verschil tussen normaal liggen en dat gespannen ik-ga-opspringen liggen. Als hond 1 nerveus wordt van hond 2 die rustig ligt, ligt het probleem bij hond 1. Die is dan niet zo goed in lichaamstaal lezen, om wat voor reden dan ook. Komen vast weer allemaal reacties op, maar dat is hoe ik het zie. En ik geloof best dat een hond een klein trauma kan hebben van liggende honden, maar dat ligt dan bij hunzelf, en niet bij een normaal liggende hond. Mijn hond ligt ook wel eens, rustig dus. Ik merk nooit dat een andere hond daar nerveus van word, in tegendeel. Veel honden vinden het juist prettig. Mijn hond laat gelijk weten dat ze geen zin heeft in conflict. Eigenlijk zou ik het eens moeten filmen. 

Ik merk op dit forum vaker dat er gefixeerd wordt op bepaalde gedragingen. Een soort tunnelvisie van wat slecht is en wat niet. Terwijl in werkelijkheid alles veel genuanceerder ligt. Ik denk dat soms die hondenbaasjes met 0 kennis het op bepaalde vlakken beter doen dan de fanatiekelingen hier. Zelf heb ik het soms ook, ben me er ook bewust van. Nu probeer ik heel vaak mijn hoofd uit te zetten en dingen te laten gaan. Ik vraag me af waarom op HP van alles een probleem is terwijl ik het in werkelijkheid vrijwel niet zie. 

Trouwens, in mijn ervaring werkt het erg goed de weg te versperren van de opspringer. Dan remmen ze iig af.

Ik reageer inderdaad even haha. Ik praat alleen over mijn honden nu, maar.. beide zijn erg goed in het lezen van de lichaamstaal van andere honden, en ook in het aangeven van signalen. Ze hebben er de grootste hekel aan als die signalen genegeerd worden, en na een paar keer duidelijk iets met hun lichaam te hebben aangegeven, zonder dat hierop ingespeeld wordt door de andere hond, wordt er uitgevallen. Ja, het probleem ligt dan deels aan mijn honden, want uitvallen 'mag' niet en is niet 'sociaal' maar het uitvallen had wel een logische reden, ze konden het niet op een normale manier oplossen want die andere hond negeert de signalen van mijn honden. 

En dan het liggen. Zoals ik zei is hebben ze al te vaak een slechte ervaring gehad met liggende honden. Dit is iets van het laatste jaar. Voorheen werd er niets om een liggende hond gegeven, er werd naar gekeken, maar niets mee gedaan. 

Totdat het een aantal keren achter elkaar gebeurde dat een liggende hond plots op sprong, waaronder ook nog 1 aan een flexlijn die als een speer op die van mij afschoot. Die hond had vast geen kwaad in de zin, maar het kwam zo onverwachts dat wij hier allemaal van schrokken. 

En mijn honden vergeten niet, bij elke liggende hond wordt er spanning opgebouwd, soms kan ik die spanning doorbreken, en soms niet, al helemaal niet als die liggende hond naar ze ligt te loeren en opspringt. Ja, dat ze het spannend vinden ligt op dat moment aan mijn hond, maar de oorzaak van die spanning absoluut niet, vanwege de slechte ervaringen die ze er mee gehad hebben. Ik denk niet dat dat iets te maken heeft met het niet kunnen lezen van lichaamstaal, het heeft wel iets te maken met het feit dat liggende honden een situatie vaak spannend vinden, die spanning voelen mijn honden schijnbaar, want ze kunnen die hond niet lezen als hij ligt.. als diezelfde hond rustig opstaat en doorloopt, is er gewoon niet aan de hand. Dan weten ze wat er te wachten staat.

Dit artikel is al vaker gedeeld, maar hier nogmaals, het blijft een goede.

KLIK

Ja, ik heb het inderdaad niet helemaal lekker verwoord. Eigenlijk bedoel ik niet dat ze niet goed lichaamstaal lezen (want elke hond kan dat, de vraag is of ze er wat mee doen haha). Wat ik wel bedoel is dat ze niet “juist” reageren op betreffende situatie. Als een hond rustig ligt zou er eigenlijk geen reden moeten zijn dat jouw honden nerveus worden. Het is begrijpelijk dat ze wel nerveus worden, door slechte ervaringen. Maar het blijft een buitensporige reactie. En nee ik bedoel dit niet negatief, ik weet alleen niet hoe ik het goed kan verwoorden. In de praktijk merk ik nooit dat een hond nerveus wordt als de mijne ligt. Dus ik denk niet dat liggende honden in het algemeen een probleem vormen, volgens mij is het voor jullie persoonlijk een ding. Ik snap trouwens heel goed wat je bedoelt met van die opspringers, die zijn ook strontvervelend. 

Wat mijn hond doet zou ik trouwens niet beschrijven als spanning. Ze gaat liggen of zitten, maar er zit geen spanning in het lijf. Ze laat de andere hond benaderen en zich besnuffelen. Dan staat ze rustig op. Mijn hond wil niet eens spelen met vreemde honden. Ik zou het eerder beschrijven als enorm conflictvermijdend. Honden die opspringen daar zit iets anders aan ten grondslag.

Klopt voor mijn honden wel dat een hond die rustig en ontspannen ligt, idd niet spannend is. Mijn kleine hondje gaat sowieso overal veel makkelijker op af dan mijn grote hond. Die is wat voorzichtiger.

Maar meer de honden die gaan liggen, gaan fixeren en staren met de ogen, en al helemaal in zo'n houding liggen dat je ziet dat ze elk moment kunnen opspringen en op je af komen  vliegen.

Mijn grote hond vindt zo'n kennismaking niet  fijn en kan dan wel eens snauw geven.

Maar goed, dat moet dan net gebeuren op een pad waar je moeilijk kan uitwijken,  anders kun je natuurlijk met een boog erom heen. 

Ja ik begrijp wat je bedoeld inderdaad. Uiteindelijk reageren mijn honden ook te heftig op de situatie, maar dit is wel een gevolg van.. 

Als ik door een park loop en er springt elke keer een man uit de bosjes om mij te laten schrikken, loop je op een gegeven moment ook nergens meer lekker langs struiken heen. Is het dan mijn 'schuld' hier zenuwachtig over te zijn? Misschien wel, maar ook zeer terecht. 

Ben het met je eens hoor. Het is inderdaad niet de eigen schuld. 

Ik denk dat het ook heel erg verschilt per ras wat de liggende hond ermee bedoelt. Mijn BC gaat ook bij elke hond liggen en staren, dit is voor een BC de normaalste zaak ter wereld want dit is bij de schapen zeer gewenst gedrag. Maar dit staat lijnrecht tegenover beleefde hondentaal dus “sleur” ik hem wel mee als hij dit aangelijnd doet op straat. 

Ook voor een BC vind ik dit onbeleefd. 

Eigenlijk vind ik hondentaal vrij universeel. Het is wel zo dat het ene ras meer de neiging heeft om zich zus te gedragen en het andere ras zo. Maar een herder die een hond gaat opdrijven vind ik onbeleefd, een border collie die starend aan komt sluipen vind ik onbeleefd, en een labrador die zich als een bulldozer in de strijd gooit vind ik ook onbeleefd. Ze kunnen mijn inziens echt wel beter. Het is niet dat omdat ze voor bepaald werk gefokt zijn ze niet begrijpen dat het raar is om je zo tegenover een andere hond te gedragen. Denk ik dan. Deze onbeleefde honden weten zich opeens heel netjes te gedragen als het in hun eigen belang is. Zet ze maar eens voor een echte wolf neer, dan lukt het ze zich opeens wel om aan te passen, wedden 

Ik zeg ook niet dat ik het niet onbeleefd vind :) 

Ik denk alleen dat het voor sommige rassen normaler is om te gaan liggen of staren. Ik probeer dan ook dit gedrag er zo snel mogelijk uit te krijgen. 

Mijn vorige hond voelde juist aan of een tegemoetkomende hond onzeker was en ging dan liggen. Soms midden op straat, tussen de tramrails op het zebrapad. Niet handig. Maar hij was zelf niet onzeker, sprong ook zelf niet op.

Honden worden gevormd door hun ervaringen. Mijn huidige hond houdt na meerdere incidenten niet van honden met een bepaald uiterlijk. Maar als zo'n hond vriendelijk doet/is dan is er ook geen probleem.

Super interessant dit! Murph is een vreemde wat dat betreft, ze gaat liggen als er mensen aankomen (gebeurt niet zo vaak), en stormt dan op ze af en ontwijkt ze vlak voor ze er is. 
(Iedereen hier op het terrein kent haar en is ok ermee dus er wordt veel om gelachen). Ze heeft dus absoluut geen manieren richting mensen.

Bij andere honden doet ze dit niet, en gedraagt ze zich over het algemeen respectvol. Heeft wel even wat tijd gekost, mevrouw hing bij sommige honden letterlijk aan hun lippen, en alle snauwen en negeeracties (plus mijn ingrijpen) kwamen maar heel langzaam binnen. Nu ze bijna volwassen is snapt ze dat dat niet ok is 

Dit doet me ook denken aan de hond die we als kind hadden; de stereotype lompe showlabrador met (soms) overgewicht en teveel enthousiasme. Die sprong inderdaad overal op en in en overheen. Als kind snapte ik niet dat dat voor sommige mensen/honden vervelend was, en zoals iemand hiervoor zegt; pas sinds het lezen van de gesprekken hier ben ik me dat gaan realiseren!

Overigens off-topic: ik mis die hond nog steeds, na 15 jaar 

Leuk onderwerp ja! Marley gaat nooit liggen, die gaat met een grote boog eromheen in de meeste gevallen haha. Hij vind het volgens mij juist wel prettig als een andere hond gaat liggen, dan gaat hij wel altijd even snuffelen. 

Waarom gaan honden liggen eigenlijk? Is dat dan ooit bedoeld als 'onderdanigheid' oid? Gewoon uit interesse.

Ik laat Link nog wel eens zitten als ik niet goed kan zien of de andere hond los is of niet, en op het losloop veldje zodat de andere hond (en baasje) rustig het veld op kunnen komen. Kan dit dan ook als bedreigend of onvoorspelbaar worden gezien?

Grappig dat verschil in mening over het liggen. Ik ervaar het altijd als 'puppy-gedrag', ben ook nog nooit honden tegengekomen die er iets agressiefs mee bedoelden; in mijn omgeving heb ik het alleen gezien bij pups of jonge honden. Onze hond víndt het ook puppy-gedrag. Ze laat een hond die het doet sowieso links liggen.

Mijn hond (golden retriever) ligt letterlijk bij elke hond die we onderweg tegenkomen. Ik heb er wel eens een topic over gemaakt. Hij wacht dan af tot de hond naar hem toe komt, want dan is het feest. Hij houdt zich wel rustig en laat de hond rustig snuffelen, maar zijn staart verraadt dan hoe leuk hij het vind :) Als die andere hond gaat spelen, gaat hij er vol in mee. 

Ik heb het er wel eens met de hondentrainer over gehad omdat het voor ons best storend is, de wandelingen duren enorm lang omdat hij dus bij élke hond ligt, ook al lopen die 200m verderop. In zijn geval is het een uitnodiging tot spel. Maar het verschilt natuurlijk per hond en de manier van liggen, etc. 

En ik heb gemerkt dat er mensen hier op het forum niet kunnen waarderen dat mijn hond ligt, maar so be it. Want ik krijg hem dan écht niet mee. Je denkt misschien: gewoon meetrekken. Maar mijn hond weegt 35 kilo en blijft gewoon liggen. Ik kan hem moeilijk de hele rit over het asfalt meesleuren. Ik heb ook eens een balletje meegenomen, omdat hij daar gek op is. Dus zodra hij gaat liggen, het balletje omhoog gooien en opvangen. Dit werkt averechts: de andere hond wordt er wild van waardoor Nero helemaal niet meer meeloopt. En natuurlijk geprobeerd om te lokken met de lekkerste dingen; worst, kaas, frikadel.. Maar nee, Nero is niet erg gefocust op eten dus neemt het lekkers maar voor lief. 

    Hier zit er ook een gezellig te zijn, en is afwachtend voor anderen honden die komen, nimmer geen nare ervaringen meegemaakt, denkt dat de uitstraling er ook wat mee te maken heeft, net als bij mensen misschien die als je die tegenkomt dat je denkt, ooo die ga ik uit de weg terwijl je een ander ontmoet en die straalt vriendelijkheid uit, zo is het ook bij honden, ze weten het echt wel of iemand rustig is en aardig.

Helemaal mee eens (:

Tja, aangezien mijn hond er ook rustig en afwachtend met een zachte blik bij ligt laat ik het er ook maar bij. Hij doet het ook alleen als hij losloopt in een bos. Op straat nooit, hoogstens zitten maar eigenlijk kijkt ie nooit naar andere honden op straat. 

Ik heb geleerd dat honden zich dan klein maken om te laten zien dat ze geen kwaad in de zin hebben. Sommige honden doen dit ook uit spel, persoonlijk vind ik dat wel vervelend omdat ze vaak onvoorspelbaar zijn. Correct me if im wrong (:

Grappig om te lezen dat zoveel honden eigenlijk gaan liggen. Hier gaan ze absoluut niet liggen  haha

Ze gaan liggen om verschillende redenen.

Bij sommigen is het een opbouw van spanning. Dat kan je herkennen aan hun strakke gezichtsuitdrukking, een stiekeme kwispelstaart, en vaak springen ze in één keer op. Soms lijkt het alsof ze willen spelen, maar meestal is het geen echt spel maar eerder een ontlading. Veel honden voelen zich ongemakkelijk als ze zo’n hond tegenkomen.

Je hebt ook het ‘onderdanige’ liggen. Vaak doen pups en jonge honden dit. Ze willen het conflict vermijden. Meestal zijn het de zachtaardige en afwachtende types die dit doen. Hun lichaam is rustig, ze laten zich besnuffelen zonder op te springen. Vaak zie je ook andere tekenen van dit conflict vermijdende. Bijvoorbeeld oren naar achter (zo lijken ze jonger, dus is de kans groter dat er geen conflict komt). Als een andere hond over hun grenzen gaat is de kans aanwezig dat ze op hun rug gaan rollen, of andere kalmerende signalen afgeven. Bijvoorbeeld wegkijken en smakken. 

Je hebt ook zeer zelfverzekerde / stabiele honden die gaan liggen. Ze maken zichzelf kleiner om een onzekere hond wat meer zelfvertrouwen te geven. Denk bijvoorbeeld aan een volwassen hond die rustig blijft liggen en zich laat benaderen door een pup. 

Een van mijn wandelhonden doet dit ook. En die heeft helaas géén goede bedoelingen. Ja, als pup deed hij het ook en toen was hij nog vriendelijk tegenover andere honden. Al sprong hij ook zoals beschreven 'onverwacht' op. Hij sprong nooit op de andere hond maar het was zeker geen goed gedrag. 

Helaas hebben de eigenaars dit toen niet afgeleerd (want hij was toen nog 'vriendelijk') en nu gaat hij nog steeds liggen en moet je hem half meesleuren omdat hij anders uitvalt. (Ik probeer het uiteraard te voorkomen dat hij gaat liggen, maar soms moet ik toch even aan hem trekken. Doe ik liever niet, maar liever dat dan dat hij de kans krijgt om uit te vallen.)

Maar er is wel vaak een verschil te zien zoals hierboven beschreven tussen honden die uit onderdanigheid gaan liggen (vaak bij puppies) en honden die liggen omdat ze gespannen zijn. Bij mijn wandelhond zag je vaak wel een gespannen houding, soms bijna in sluippositie en uiteraard blijven staren. 
Bij honden die onderdanig zijn zie je dat ze eerder op hun zij draaien (niet per se volledig) en dat hun lichaam 'los' is. Ze 'bewegen' nog om het zo te zeggen in tegenstellig tot gespannen honden die als een standbeeld blijven liggen staren. 

Dat zou ik denk ik ook heel anders opvatten! Maar hier in de buurt dus alleen bij pups/jonge honden gezien eigenlijk, idd de eerste omschrijving die je geeft, en Iglo hierboven.

Sommige loslopende honden gaan op een dusdanige manier liggen en loeren dat ik zelf al inschat "nee hé weer zo een die op het laatste moment met een noodgang op ons af gaat komen al dan niet blaffend". En mijn hond heeft het zelfde.

Honden die hem eng vinden en gaan liggen op afstand maken zich echt klein en gaan vaak volledig plat en kijken wat weg.

In geval van Pascale, vind ik het iets heel anders. Die lab gaat liggen, de honden van Pascale en Pascale zelf reageren ook al afwerend (want eerlijk gezegd denk ik dat haar honden een gespannen hogere houding hebben aangenomen) en toch gaat die lab door en vliegt op de honden af. En bazen van die lab nemen niet de moeiten om voor een paar minuten even die hond nog vast te houden tot ze gepasseerd zijn. Waarom vraag ik me dan wel eens af. 

Vaak zijn het baasjes die vinden dat hun hond prima met andere honden overweg kan, en dat het inderdaad aan jouw hond ligt die er niet van gediend is. Maar het ontgaat ze dat die honden met veel honden inderdaad leuk overweg kunnen, maar dat ze de signalen van de honden (en bazen) volkomen negeren van honden die er geen trek in hebben.

Thnx! Zelf merk ik inderdaad ook wel verschillen in liggende houdingen, bij de ene hond denk ik oke.. en de andere ontwijk ik dan liever. Nu Link ouder is merk ik aan hem vaak al hoe de andere is, wanneer hij met een boog om een hond gaat let ik extra goed op! 

Ieder ras heeft zijn eigen 'taal', verbaal en fysiek. Net zoals iedere cultuur bij mensen.

Ik spreek dan ook alleen voor mijn eigen ras:

Gaan liggen is de situatie beoordelen, inschatten en daarbij kijken ze zonder te 'staren' of fixeren; "The eye" gebruiken ze dan niet.

Tekenen van spanning zijn: Blijven staan en borstelen of juist wegkijken als de hond te dichtbij komt.

Agressief/onbeleefd gedrag: Met opgeheven hoofd, staande oren, hoge lichaamshouding en hoge staart (in combinatie dus) benaderen en vooral ook zo gaan 'snuffelen'. Grommen (niet het grauwen in spel). Nog onbeleefder: In volle vaart op een andere hond af stormen.

Assertief gedrag: Lip op trekken en/of sneppen.

Zoals er legio afgeven op de BC over het gaan liggen, zo kan een oplettende lezer uit bovenstaande al opmaken dat de manier waarop veel rassen gefokt worden een uiterlijk oplevert dat standaard al onbeleefd/agressief overkomt op veel BC's.

Dat zie ik anders, ik vind hondentaal universeel en niet rasgebonden. Ik denk dat ze allemaal weten hoe je beleefd een hond tegemoet kan lopen. Of ze dit wel of niet doen heeft niet te maken met ras, maar meer met of ze het nut er van inzien om beleefd te zijn. Zoals ik eerder schreef: zet die onbeleefde hond eens tegenover een wolf of hond met zwaar overwicht, dan is het snel klaar met het gedonder. 

Je hebt gelijk dat een bepaald uiterlijk iets uitstraalt. Rechtopstaande oren zien er intenser uit dat flaporen om maar een voorbeeld te noemen.

Ik denk ook niet dat het een hele andere hondentaal is maar wel een soort dialect.