Hp's grote Frustratie topic

Mijn collega... die opeens afwezig was omdat zijn boomertje half dood is gebeten door een Rottweiler. Grote buikwond, kneuzingen in de rug. En het lijkt wel alsof de middelgrote en grote hondenrassen hier allemaal worden vervangen door dat soort krachthonden. Overal zie ik ze lopen terwijl ik die andere rassen steeds minder zie.

Ja hij wilde eigenlijk een bruine maar die blauwe was ook mooi :'(

Echt om te janken

Zeg dat niet te rap. Vooral als ze loslopen kan je onmogelijk direct erbij zijn.

Lance is zot van eten, alles wat die vindt slokt die op.

Met gevolg nadien. Ik kan er niet naast lopen met mijn snoet mee in t gras....ik let goed op maar toch merk ik het dat hij het weer geflikt heeft. Tja.....

Begint toch wel een dingentje te worden..

Mensen die vragen of ik met Elsa met hun minihondje wil wandelen. Ook mijn vriend wordt aan zijn hoofd gezeurd door kennissen met zo'n mini. Als we dan proberen uit te leggen waarom dat niet zo'n goed idee is, lijken ze het echt niet te snappen.

Ik heb Border Collies en die hebben een setje eigenschappen die perfect zijn voor het doel waarvoor ze gefokt zijn. Drammen is er daar eentje van. De BC mag namelijk niet opgeven als een schaap niet wil luisteren dus moeten ze volhouden; drammen, niet opgeven. Maar dat doen ze dus ook in meer of mindere mate bij andere honden en Elsa dus in meerdere mate. Dus eindigt dat geheid in een wandeling waarbij ik haar strak aan de voet moet houden en constant moet corrigeren omdat hun minihondje dat al snel zat is. En dan is ze ook nog een drijver, een blaffer, een renner en lichtelijk behoorlijk LEO (Lomp En Onbenullig). Salto's zijn voor die mini dus niet uit te sluiten.

Mijn vriend maakt zich er vaak vanaf met dat hij Elsa niet meekrijgt omdat ze mijn werkhond is. Niet echt leuk om te horen maar dat werkt voor hem wel.

Gisteren dus weer iemand met een slecht opgevoed, veel te dik Boomertje. Die zou sociale issues hebben en daarom willen ze juist graag wandelen met Elsa. Hondje komt volgens mij nooit verder dan de grasstrook bij de voordeur, maar goed. "Als het niet gaat kunnen we toch ieder een andere kant oplopen?" Ik heb daar dus geen zin in want ik weet bij voorbaat al dat dat niet gaat. Voor hun misschien een leuk experiment, voor mij nutteloze verspilling van energie en tijd, waar ik toch al zo weinig van heb. Waarom kunnen mensen niet gewoon "Nee" respecteren?

ooff echt als je nee of stop zegt mensen gewoon doorgaan. heb er ervaring mee, maar dan niet met honden enzo maar echt met mensen...

mijn brein met dat soort mensen: mag ik jou even op je gezicht slaan?

" Zeg dat niet te rap. Vooral als ze loslopen kan je onmogelijk direct erbij zijn.
Lance is zot van eten, alles wat die vindt slokt die op.
Met gevolg nadien. Ik kan er niet naast lopen met mijn snoet mee in t gras....ik let goed op maar toch merk ik het dat hij het weer geflikt heeft. Tja..... "

Anny en Lance

De Tsjech waarmee ik wandel heeft er ook een neus voor... Voor stront dan voornamelijk. Gaat hij lekker in rollen. *kots* Dan denk je eerst "Ah zie hem eens lekker rollen in het gras!" En dan valt het muntje... AKIRA HIER VERDOMME. :') Heeft hij weer een drol gevonden. Hangt heel zijn tuig vol, blijft die kak natuurlijk ook nog eens goed hangen in zijn dubbele vacht en kan ik het weer gaan uitleggen aan zijn eigenaars... 

Stinkt hij nog eens uren in de wind want mensenstront is hier soms ook te vinden. Het houdt mensen wel op afstand, dat wel. :')

Ik wandel nu ook met een weimaraner en wat ik spijtig vind is dat mensen hun 'kleine hondje' niet bij die van 'mij' durven zetten... Het is een erg actieve en speelse hond. Zo actief dat andere honden er wel wat schrik van hebben. Note; ze springt niet op andere honden en ze houdt op zich wel afstand, maar de energie die eruit komt doet andere honden nog wel eens schrikken.

Nu liep ze in de losloopweide, er was een Groenendaeler bij die niet echt wou spelen. Kwam er een man met een klein hondje langs en dat hondje wou echt spelen. Was aan het blaffen, trekken. De man liet zijn hondje even door het hek snuffelen en dat ging goed. Ik vroeg of hij hem er niet bij wou zetten maar hij vond die van mij dus te groot. 
Begrijpelijk op zich... Maar wel spijtig want dat hondje leek de 'juiste' energie te hebben om met die van mij te spelen. 

Klinkt als een speelmaatje voor Elsa. Wil hij ook rennen?

Ik moet het toch even kwijt...

Schoonouders hebben een jaar of 5 geleden een hond aangeschaft voor hun zoon. Hij heeft autisme en was toen ook depressief en had gelezen dat een hond kon helpen.

Dus hebben ze een hond gekocht, een Berner Sennen zonder stamboom. Die zoon heeft nooit veel met de hond gedaan behalve binnenshuis wat trainen en de verplichte uitlaatrondjes. Schoonouders zelf deden ook nooit veel met hem. Echt een ‘blokje-om-hond voor de leuk’, zeg maar.

Nu is de zoon over zijn depressie heen, hij heeft werk gevonden en nu moet de hond dus weg want hij zit heel de dag alleen en dat is zielig.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben blij dat ze er een ander huisje voor gaan zoeken maar ik vind het gewoon zo zielig voor die hond. Heel zijn leven nauwelijks de aandacht gehad die hij nodig had en nu moet hij op zijn oude dag opeens weg.

Ik heb ze gelukkig over kunnen halen hem niet op marktplaats te zetten maar op hhin. Ik vrees alleen niet dat er veel mensen gaan reageren, wie wil er nou een 5/6 jaar oude Berner Sennen zonder stamboom, met epileptie verleden, angst voor vuurwerk en andere geluiden en die niet met alle honden overweg kan?

Mochten ze geen nieuw huisje kunnen vinden dan kan hij gewoon blijven overigens maar ik vind het gewoon zo’n sneue situatie. Het voelt als een zinloos en enórm saai leven voor die hond.

Overigens heb ik andere opties al besproken maar ze willen er gewoon geen moeite voor doen. Een uitlaatservice kost geld (en bovendien zijn die hier in de buurt zo vol dat zelfs de wachtlijst gesloten is), ze willen niet dat iemand anders hem uit gaat laten want dat vertrouwen ze niet zomaar (waar ik ze gelijk in geef). Mijn man en ik hebben het er nog over gehad of wij hem een nieuw thuis kunnen geven maar dat gaat helaas echt niet.

’t Is gewoon zo sneu...

Wat ontzettend sneu voor de hond :(

we gaan 4 december naar artis met school. het is dan een speciale week met allemaal workshops.
en op welke dag zijn de leukste zoals fotografie met je huisdier, met roofvogels werken en trainen en veel katten dingen?

OP DE F**KING WOENSDAG!!!!!!
bepaalde dingen mogen wij, paravet opleiding, niet eens doen?!

ben nu ff zo pissig! IK WIL DIE WORKSHOP MET FOTOGRAFIE DOEEEEN.

oh en op de rest van de dagen zijn die leuke dingen er niet...........



SKSKSKSKSKKSKKFFNBBFEKDSWEKJBFJWKNDKLENSM

frustratie ^

woensdag gaan we dus naar artis; dat jullie het weten...

Kan je niet regelen dat je dan niet naar Artis gaat maar die workshop mag volgen?

Moest er eigenlijk achteraf hard om lachen wat er gisteren is gebeurd...denk alleen dat meeste zich hier er aan hadden geergerd. 

Er is hier een hondje...helaas ook zo n wit gevalletje...alleen volgens mij is dit een Bichon. Wij noemen hem Moes en...hij haat Maylo uit de grond van zijn hart...waarom en hoezo geen idee. Maylo heeft in de loop van der tijd ook een hekel aan hem gekregen en we proberen elkaar daarom ook niet te passeren. 

Gisteren liep ik en Maylo was los. Ik zag op 10m afstand Moes aankomen dus ik lijn Maylo aan met de intentie hem wel te passeren omdat het een brede plek is. Alleen Moes had geen zin om naar zijn baas te luisteren en die maakte een sprintje naar Maylo. Ik heb toen de lijn van Maylo laten vallen en hem het commando 'blijf' gegeven en ben richting Moes gaan lopen en met een strenge stem het zelfde gezegd. 'AHA Blijf!!'. Hij bleef godzijdank staan (is niet de eerste keer overigens is al een keer ook zo gebeurd). 

Ik stond tussen 2 honden in die op nog geen 3 meter van elkaar stonden. De eigenaar kwam gelukkig aan rennen maar wel rustig dat hij niet Moes zo triggeren om alsnog naar Maylo te gaan. Hij kon hem aanlijnen en ik pakte toen Maylo zijn lijn. Toen vlogen ze ook uit naar elkaar. 

Heel simpel zegt hij 'hij luisterd beter dan jouw dan naar mij'. Ik dacht alleen maar...maar goed ook...en moest daarna toen we onze weg vervolgde wel even lachen....wel realiseer ik me als het mis was gegaan dan was het goed mis gegaan....ik denk dat beide honden dan een aantal gaten rijker waren....

Ik kon me er ook niet aan ergeren want de eigenaar deed het niet express en let normaal zo goed op en denkt ook mee.....dat doen er helaas niet zoveel. 

Rennen? Zeer zeker... Zolang Elsa niet te snel rent. Want ik moet zeggen... Hij is behoorlijk traag, is niet goed voor zijn zelfvertrouwen als er opnieuw een hond is, die hij niet bij kan houden. :') 

Hier vrij weinig ergernissen... Tegenover andere mensen dan toch. Ik erger me eerder aan het gedrag van een van mijn wandelhonden. Constant uitvallen naar andere honden, maar dan ook echt enorm. Haren recht omhoog, tanden bloot, grommen, trekken,... Pfft. Soms schaam ik me er echt voor. En ik vrees dat zijn eigenaars nogal 'blind' zijn op een manier. Hoe vaak ze tegen mij zeggen dat ze hopen dat dit een 'fase' is... Euhm. Honden gaan niet door van die fases, dit is ondertussen al dik aangeleerd gedrag dat er niet zo simpel uit zal gaan. 

Begrijp me niet verkeerd. Ze zijn bezig met een gedragstherapeut, hebben er al verschillende gehad en ze doen het zeker niet slecht. Maar het constante "I hope that this is just a phase" dat ik aan moet horen komt me soms wel een beetje te boven. Het is voor wolfhonden gekend dat ze na een bepaalde leeftijd moeilijk met soortgenoten samen kunnen. En zij hebben de 'beginnersfout' (is hun eerste eigen hond) gemaakt om hem met elke hond op straat kennis te laten maken toen hij pup was in de vorm van 'socialisatie'. Ja raadt nu eens... Nu heb je een hond die naar andere honden toe wilt maar niet meer om leuk en gezellig te spelen. Zucht. Wat mij vooral irriteert is dat dit zo makkelijk voorkomen had kunnen worden door hem te leren om andere honden op straat te negeren, vanaf het begin.

En soms gaat het wel gewoon nog goed. Best vaak ook. Hij speelt met heel wat honden. Over het laatst dacht ik dat hij op straat een hond op zou eten die veel te dichtbij kwam aan de leiband, maar hij deed helemaal niks. Geen grom, geen rechtstaand haartje. Maar dan een paar weken geleden viel hij plots uit naar een pup van 8-9 weken. Daar schrok ik wel van. Hij ging eerst 'normaal' liggen zoals hij gewoonlijk doet, geen rechtstaande haren, geen gegrom. Maar de pup durfde niet naar hem toe te komen dus ik wil hem wegtrekken/naar mij toe. Begint hij plots dus enorm te grommen en in de lijn te hangen om naar de pup toe te kunnen. 

Terwijl hij op andere dagen heel geduldig is met angstige pups. Van zodra ze piepen neemt hij afstand, gaat hij er heel voorzichtig naar toe. En dit gedrag maakt het voor mij ook gewoon zo onvoorspelbaar.. Wat ik precies moet doen in deze situaties. Want het leek alsof hij 'kwaad' werd omdat hij niet naar de pup toe mocht, en daardoor plots omschakelde naar grommen (naar de pup). Heel 'vreemd'. 

Penny is zo vreselijk gevoelig... als ik me niet goed voel (wat zij vaak al door heeft voordat ik er last van heb) voelt zij zich ook niet goed en vervolgens voel ik me nog slechter en gaan we elkaars gedrag alleen maar versterken. Omdat ze zich dan ook altijd wat slomig en vreemd gedraagt denk ik dan vaak dat er iets mis is met haar en dan ga ik me zorgen maken waardoor Penny steeds vreemder doet en ik me nog meer zorgen ga maken. Zo belanden we steeds weer in soort een vicieuze cirkel en soms wordt ik daar echt gek van...

Ik weet ook dat dit elke keer weer gebeurt en dat ik me geen zorgen moet maken omdat er niets aan de hand is (als ze even afgeleid is en stopt met focussen op mij is ze namelijk weer helemaal normaal), maar toch gebeurt het steeds opnieuw

Gelukkig kon ik haar vandaag wel heel erg blij maken met haar verjaardagscadeautje en lijkt ze zich nu weer een beetje normaal naar mij te gedragen.

een collega die altijd als ik eens afwezig ben geweest (meestal verlof dus) dat moet compenseren door van zodra ik terug ben, zelf thuis te zitten (ziekte...)

afgelopen 2 weken door stom te vallen niet kunnen gaan werken en ja hoor.... 1 keer raden wie er nu thuis zit. Echt, wat een k*t mentaliteit is dat toch.

Dan te bedenken dat diezelfde collega al van januari tot juni full time heeft thuis gezeten door een pijntje en sinds ze terug is tot eind het jaar maar 2.5 dagen komt werken, nog steeds door dat pijntje.

Echt, ik kan me er zó aan ergeren. 

Wij wonen in een huurwoning in een leuke buurt. Niets te klagen. 

Maar nu heeft de woningbouw besloten dat ons huis gerenoveerd moet worden. Keuken, badkamer en toilet zijn aan vervanging toe. Dit wordt allemaal in 1x gedaan. Heel fijn natuurlijk. 

Maar... 

Afgelopen vrijdag zijn ze begonnen met asbestverwijdering. Dit verliep soepel dus goede hoop op de tijd die zou komen. 

Op het schema stond aangegeven dat in de eerste week de keuken gedaan zou worden en daarna badkamer en toilet. Tot zover geen probleem.

Maar de heren die hier maandag kwamen hebben in 1x alles eruit gesloopt. Heb nu dus sinds maandag geen keuken, badkamer en toilet meer. Had nog even hoop dat voor het weekend we in ieder geval een deel van de keuken terug zouden hebben. Helaas zijn er zieken. En waar ze hier gisteren met 5 man liepen is er nu 1. Die arme jongen doet zijn best maar kan niet toveren. 

Gevolg is dus dat ik het weekend in ga met 2 autistische kinderen in een huis wat nog het beste is te vergelijken met een bouwput. 

Kinderen zijn helemaal van slag. Ivor en hyper nerveus door allerlei mensen die zo maar in en uit lopen. En ik, ik ben compleet af. Ons hele huis is stoffig, kan niets doen en kan geen kant op. 

En dan houden ze bij de woningbouw vol dat dit best leefbaar is 

Niet echt hondgerelateerd, maar wel iets waar ik erg verdrietig en gefrustreerd over ben.

Afgelopen zomer kwam ik er achter dat er in mijn favoriete wandelgebied in een verlaten wc gebouw een nestkast zit en die gebruikt wordt door kerkuilen. Ik was daar meteen helemaal blij mee omdat ik dat hele mooie dieren vind en ze heel graag een keer wilde zien.

Afgelopen herfst werd er een kerkuil gered, zat vast met vislijn in een boom. De plek was vlakbij de nestkast en de uil was zwaargewond. De kans dat hij het zou overleven was klein.

Ongeveer 2 weken geleden was hij weer hersteld en uitgezet, op het filmpje zie je hem meteen richting dat gebied met de nestkast vliegen. Ik was weer helemaal blij.

Vandaag liep ik daar weer. Voor het wc hokje lag een dode muis, ik vond dat raar want uilen laten dat niet zomaar liggen. Ik ging dus een beetje rondkijken en toen ik na een tijdje het wc gebouw in keek zag ik in de hoek iets liggen. Het was de kerkuil, dood op de grond onder de nestkast. Ik pakte snel een stok om hem uit het wc gebouw te halen (er zit hek voor) maar hij was echt dood. Ik werd er natuurlijk heel erg verdrietig van, ik wilde zo graag een keer een kerkuil zien, maar niet op deze manier.

Ik heb thuis meteen de ring om zijn poot opgezocht en blijkbaar is het nog maar een hele jonge vogel van 1 jaar. De ring had hij in de vogelopvang gekregen dus die heb ik ook maar meteen gemaild, misschien willen ze hem ophalen om te onderzoeken.

Ik kan me niet voorstellen dat die verwonding van de vislijn en de dood niets met elkaar te maken hebben, het is dezelfde uil en volgens de gegevens op de ring is hij 18 dagen geleden vrijgelaten. Dit is dus weer de schuld van mensen, in dit geval mensen die hun rotzooi niet opruimen. Ik wordt zo boos van dit soort dingen

zo triest en zonde ...helaas gaan steeds meer dieren dood aan onze rotzooi....of ze floreren erbij(ratten muizen ect)

Ik ruim wel vaker dingen op met die redenen in mijn achterhoofd...ook ivm ik niet wil dat mijn hond van straat eet hoor. of een extra drol waar mijn hond naast poept ivm toch zakje

of plastic ect even in vuilnisbak verderop..

alle kleine beetjes helpen..

" zo triest en zonde ...helaas gaan steeds meer dieren dood aan onze rotzooi....of ze floreren erbij(ratten muizen ect)
Ik ruim wel vaker dingen op met die redenen in mijn achterhoofd...ook ivm ik niet wil dat mijn hond van straat eet hoor. of een extra drol waar mijn hond naast poept ivm toch zakje
of plastic ect even in vuilnisbak verderop..
alle kleine beetjes helpen..
  "

Roos,Jeff † en Waldo †

Ik ruim afval eigenlijk ook altijd op, tenzij het echt te vies is of als het heel veel is. Ik heb ook al een keer een lange vislijn opgeruimt die over het hele losloopveld verspreid lag en laatst een blikje wat kapot gemaaid  was waardoor er allemaal scherpe punten uit het gras staken. Dat soort afval ruim ik echt altijd op omdat het gewoon gevaarlijk is.

Omdat ik het toch niet kon loslaten ben ik vandaag nog even langs gegaan bij het beheer van het gebied. Ze gingen hem ophalen en melden bij de vogelopvang om te kijken of zij hem willen onderzoeken. Helaas gaan ze hem niet laten opzetten, dat vind ik wel zonde van zo'n mooie vogel. Ik heb nu ook wel spijt dat ik geen veren heb meegenomen, die zagen er toen ik hem vond nog erg mooi uit maar zijn nu waarschijnlijk al weer lelijk

Gelukkig is er ook goed nieuws, blijkbaar zijn alle nestkasten dit jaar bezet geweest door uilen en gaat het dus heel goed met de populatie hier. Dat is wel fijn om te weten.

" zo triest en zonde ...helaas gaan steeds meer dieren dood aan onze rotzooi....of ze floreren erbij(ratten muizen ect)
Ik ruim wel vaker dingen op met die redenen in mijn achterhoofd...ook ivm ik niet wil dat mijn hond van straat eet hoor. of een extra drol waar mijn hond naast poept ivm toch zakje
of plastic ect even in vuilnisbak verderop..
alle kleine beetjes helpen..
  "

Roos,Jeff † en Waldo †

Ik ruim afval eigenlijk ook altijd op, tenzij het echt te vies is of als het heel veel is. Ik heb ook al een keer een lange vislijn opgeruimt die over het hele losloopveld verspreid lag en laatst een blikje wat kapot gemaaid  was waardoor er allemaal scherpe punten uit het gras staken. Dat soort afval ruim ik echt altijd op omdat het gewoon gevaarlijk is.

Omdat ik het toch niet kon loslaten ben ik vandaag nog even langs gegaan bij het beheer van het gebied. Ze gingen hem ophalen en melden bij de vogelopvang om te kijken of zij hem willen onderzoeken. Helaas gaan ze hem niet laten opzetten, dat vind ik wel zonde van zo'n mooie vogel. Ik heb nu ook wel spijt dat ik geen veren heb meegenomen, die zagen er toen ik hem vond nog erg mooi uit maar zijn nu waarschijnlijk al weer lelijk

Gelukkig is er ook goed nieuws, blijkbaar zijn alle nestkasten dit jaar bezet geweest door uilen en gaat het dus heel goed met de populatie hier. Dat is wel fijn om te weten.

Geen frustratie maar meer een godzijdank....zag een bericht van een FB vriendin voorbij komen. Hun friese stabij was ontsnapt Kenji. 

Ik denk...zou een keer moeten gebeuren....ze wonen 2 straten verderop dan ons. Dus ik op het bericht gereageerd waar hij was ontsnapt. Ik naar boven even spieken achter en voor op de velden als ik hem niet zag...en ja wel aan de voorzijde achterdoor  op het veld richting het park zag ik hem. Hij was aan het spelen met een andere hond uit de buurt die aan de riem zat....

Ik naar beneden gehaast...nog op de slippers en al geen jas aan met een jachtlijn gewapend er naartoe. Ik roepen Kenji!!! Inmiddels was er nog een buurtbewoonster met een hond bij en beide kennen mij. 'Heb jij een nieuwe hond?'. Neeee deze is van hier 2 straten verder...ik ken hem dit is Kenji. Ik roepen Kenji! Kwam hij aan zetten. Ik hem vast gepakt en de lijn omgedaan. 

Hij was blijkbaar met de eerste vrouw helemaal rond gegaan...maar zij kon hem niet. Ik gezegd dat ik hem wel even naar huis bracht de draak...en lol dat hij had...ik bij hun aangekomen en de eigenaresse geroepen die was dolgelukkig. Hij is ook nog niet zo oud bijna of net 1 jaar geweest...en je zag zijn pretbekje....

Gelukkig weer thuis...had wel ergens gedacht dat hij aan iemand zou plakken. 

 wat fijn

Dat gebeurt mij ook weleens maar ik blijf dan toch rondjes lopen rond de plek waar die hond aansluit opzoek naar de eigenaar. 

Zij wist niet zo goed waar Kenji vandaag kwam. Wat ik begreep van de eigenaren was hij er tussen uit geknepen bij de school, maar daar wonen ze niet en de eigenaren zijn er nog achteraan gegaan met de gedachten die rent naar huis....nee dus. Blijkbaar in die tussentijd is hij de vrouw tegen gekomen en mee gelopen. 

Ik zag het FB bericht en ben toch naar boven gegaan om even te kijken voor en achter als hij niet op de veldjes rond liep...en aan de voorzijde zag ik hem in de verte bij de vrouw. Waarschijnlijk waren ze uiteindelijk wel bij hem uitgekomen (de eigenaren dan) want zo ver uit de buurt van hun huis was hij uiteindelijk niet...hooguit nog 3 min lopen. 

Gisteren liep ik met Willow IN een losloop gebied, je moest letterlijk een poortje door om het losloopgebiedje in de komen (voor een fotoshoot, anders kom ik liever niet in losloopgebieden) 

Loopt er een stel, en Willow, 18 weken oud, rent er enthousiast op af (oortjes in de nek, wild kwispelen, met kontje schudden) die mensen negeren haar en ik roep haar mij me. Ze luistert niet en springt tegen de man op. 

En ze KRIJGT me toch een trap in haar buik. Willow schrok zich kapot en haastte zich naar me toe. Ik was te verbijsterd om iets te zeggen, was alleen bezig met Willow. Ik kon echt wel janken. 

Ik begrijp héél goed dat je er niet van gediend bent dat honden tegen je op springen, maar een kleine puppy, die er duidelijk als een pup uit ziet, IN een losloopgebied. Bah. 

Oh Pascale, dat is echt heel erg 

Hopelijk verliest Willow niet haar onbevangenheid naar mensen hierdoor.

Ik hoop het ook niet, ik dénk het niet. Gisteren toen we door liepen kwamen we nog iemand tegen 'oohh een puppy' maar Willow kwam er niet bij in de buurt. Toen was ik er wel even bang voor. Maar vanmorgen op de cursus weer even enthousiast naar iedereen zoals altijd. 

Hier ook als pup bij de reu gebeurd, hij was echt nog heel jong, liep los bij het kleine losloopvelde in de buurt en hij rende naar een pomeriaan als het goed is, klein wit harig hondje, die was ook gewoon lief en toen ging de oude Chinese eigenaar die van mij slaan met de hondenriem. Toen ben ik echt woedend geworden, maar zij begreep er toch geen reed van, ze schreeuwde gewoon terug in het chinees. Later hoorde ik dat ze het altijd doet als er een hond in de buurt komt. 

Frustratie; Mensen met honden die echt geen enkel benul hebben..

In de wijk weer zo'n type. Ik laat de honden even uit voor een poep en een plas rondje in het bosje achter het huis.

Zoals altijd; Oude Momo los; die luistert goed al moet je tegenwoordig soms de stem verheffen omdat ze doof begint te worden. Elsa aan de flexlijn want dat blijft een blije stuiterbal.

Komt er zo'n losgeslagen projectiel aanstormen, vlak voor we de tuin inlopen; vol op Momo die even piept. Een kruising boxer-labrador. Beetje veel en zwaar voor Momo's aangetaste gewrichten. Dan duikt hij op Elsa.. Ik word heen en weer geslingerd door de lijn. De eigenaar komt er aan gelopen, had het prima kunnen volgen. "Oww wat leuk! Ze spelen zo lekker samen!" WTF. Elsa is in alle staten, Momo wringt zich er tussen om haar nichtje te beschermen. Ik zeg chagrijnig: "Ik heb mijn hond niet voor niets aan de lijn.." Stompzinnig blijft hij toe staan kijken terwijl ik sta te worstelen met een angstige hond aan de lijn en een hond die probeert de andere hond te blokkeren maar dan is Momo het zat en grauwt even naar zijn hond. Meteen in paniek begint hij angstig zijn hond te roepen die uiteraard niet luistert. Ik ben ondertussen knap pissig en verhef mijn stem tegen Momo terwijl ik Elsa aan haar halsband de tuin in loos de trap op: "Kom!!" Momo loopt braaf meteen mee. Meneer loopt door met zijn niet -luisterende hond los voor hem uit.

Ik ben hem al eens eerder tegengekomen en toen had ik Elsa al aan de halsband terwijl ze heftig naar zijn aanstormende hond stond te grommen. Toen kon ik een aanvaring voorkomen door haar achter me te houden. Die man heeft dus gewoon een plaat voor zijn kop. En hondentaal verstaat hij totaal niet. En zijn hond heeft hij totaal niet onder controle; lijkt hij niet eens te willen.