Ik moet er niet aan denken!!
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Dit is idd ZO irritant.
Mijn buren hebben een tweeling die enorm concurreren met elkaar. De hele dag hoor je dan gebonk, gegil en gehuil
Toch zou ik het ze nu niet na doen!
De hele dag met 2 energieke peuters thuis zitten en niet ergens naartoe kunnen.
Mijn irritatie: poep op de stoep.
En niet aan 1 kant van de stoep, maar aan allebei de kanten en dan ook nog eens verspreid over de hele stoep lengte
Zo smerig!
Hangt deels van het gegil/geschreeuw af. Hier in de straat zijn ze veel verstoppertje aan het spelen en met nerf guns enzo. Ik vind het eerlijk gezegd wel ‘gezellig’, en voor hen leuk dat ze duidelijk lol hebben.
Ook pas ik op kinderen een paar dagen per week die nu naar school gaan zodat ik nog kan blijven oppassen (ze krijgen die uren die ik dan zou maken dan niet vergoed, aangezien ze een gratis alternatief hebben), en daardoor als enige in de klas overblijven; dus rare dagen maken, en zichzelf uitleven thuis. Ik probeer hen wel wat op hun volume te laten letten, maar als we erge lol hebben valt het me niet eens op. Ik hoop dat de buren dan ook gewoon kunnen horen hoeveel lol de kids hebben, en het voor lief nemen. Het huilen en schreeuwen. Tsja, ik spreek ze er op aan, maar het blijven kleine kinderen, kan ze moeilijk laten fluisteren, vooral in een tijd waar ze moeilijker hun energie kwijt kunnen Maar als het gillen om het gillen is... Daar zou ik inderdaad niet tegen kunnen.
Remi is het geren en geschreeuw nu ondertussen ook gewend na een paar dagen; we hebben een rooster in het raam aan de straatkant, en ik kwam er nu ook vanmiddag achter dat ze mijn tuintje aan de zijkant ook als verstop plek gebruiken XD Blaffen doet ze er niet echt meer naar gelukkig. Anders zou ik het misschien alsnog op m’n zenuwen werken
Als de kinderen het leuk hebben samen vind ik het ook geen probleem. We wonen hier in een kinder rijke omgeving en vooral nu zijn die allemaal lekker aan het buitenspele. Helemaal geen probleem, hier zijn het echter heel veel van die ultrasone gilletjes in combinatie met huilen om aandacht en schreeuwen dat broertje/zusje moet stoppen.
Dan is het niet echt gezellig meer
Ik hou gewoon echt, echt niet van kinderen. Niet van interactie met kinderen, niet van het aanhoren van hun gegil, niks.
Betekent niet dat ik er geen begrip voor op kan brengen hoor; want ze maken nou eenmaal veel geluid. Dat luide gespeel in de wijk, het zijn leefgeluiden. Hoort erbij. Daar zou ik de ouders (en zeker in deze tijden) niet op aanspreken, maar van binnen merk ik de frustratie wel van dat constante gegil en geschreeuw en gedoe nu. Kan me overigens ook best voorstellen dat anderen het als gezellig ervaren, maar voor mij is het zoiets als luid smakkende mensen tijdens het eten... storend.
Naast gillende kinderen heb ik nog een frustratie met dit mooie weer: Bluetooth speakers!! Vroeger had je af en toe een aso buur die binnen de stereo kleihard op Hazes zette, maar tegenwoordig zit iedere halftamme met zo’n speaker in de tuin! Ik heb nog nooit zoveel Nederlandse rap losers gehoord in een week.
Ik schrok er ook van echt belachelijke dingen komen er voorbij daar! En dan ook die adviezen niet om aan te zien.. Helaas is er ook geen knop wbt dierenmishandeling ofzo.. Denk dat ik dat nog wel naar de ontwikkelaars ga sturen als 'tip'.
Vanmorgen tijdens de wandeling met de honden. Ik liep met mijn 2 aangelijnde honden door het park, waar ook aanlijnplicht geldt.
Een man met zijn 2 loslopende honden was een bal aan het gooien voor ze, een teckeltje en een grotere kruising. Plots rennen beide honden heel hard op ons af. Meneer schreeuwt dat ze terug moeten komen maar luisteren niet. Kaarsrecht komen ze beide blaffend op ons afgestormt. Kahlúa valt natuurlijk al meteen uit en Willow doet mee. Toen nipte zijn grotere hond naar Kahlúa haar nek en Kahlúa gaat vol in de aanval. Ze hapte (niet raak) terug en de hond rent piepend terug naar de man.
Ik schreeuw naar de man dat hij g*dver*mme zijn honden aan moet lijnen als hij ze niet onder controle heeft, waarop hij antwoord: ach, die van mij zijn zulke mietjes, zodra een hond iets terug doet zijn ze zo weer weg. Ik zei dat het zo niet werkte, nu zijn mijn 2 honden uitgevallen en als het mis was gelopen was zijn kleine teckeltje er niet meer geweest (dikte het een beetje aan natuurlijk ) de man nam het allemaal niet zo nauw helaas maar mijn bloed kookte.
Baal dat ze nu allebei zijn uitgevallen terwijl het zo goed ging!
Wat zijn sommige mensen toch enorm eigenwijs en laks. Het lijkt wel of het eerst fout moet gaan voordat ze leren hun hond bij zich te houden. Balen hoor Pascale.
Gisteren.. Ik laat Momo en Elsa even snel uit voor een poep en plas ronde. Omdat het nu zo druk is hier in het bosje lijn ik beide honden aan. Elsa aan de flex, zoals gebruikelijk met die stuiterbal, Momo aan een gewone lijn.
We lopen naar buiten, het bosje in. Niemand te zien dus Momo mag weer los. We lopen een stukje verder en de honden verdwijnen een bosje in om hun dong te doen. Dan zie ik die achterbuurman met zijn twee kleine hondjes aan komen lopen. Heb al eens woorden gehad met zijn vrouw in het verleden omdat zij beweerde dat Momo er eentje zou hebben gebeten in het bekje (??) terwijl ik er met mijn neus bovenop stond en Momo alleen maar naar het flippende hondje had gekeken van: "Wat doe jij nu raar??"
Elsa is al klaar en merkt ze op. Ze kijkt. Ik roep haar bij me en hou de lijn kort. Momo is nog bezig, die heeft altijd meer tijd nodig. Ik hoop dat hij een andere route pakt en niet het pad waar wij staan. Dan vliegen de hondjes op ons af en gaan als een stel randdebielen tekeer, net buiten het bereik van Elsa die begint te borstelen en grommen. De man komt er achteraan gesjokt, roept ze halfzacht maar ze reageren niet. Hij pakt ze op, loopt een paar meter terug en probeert ze aan te lijnen terwijl ze nog steeds flippen.
Momo is klaar en staat achter een boom te wachten tot de kust veilig is maar ik kan geen kant uit. Ik roep haar maar ze is al zo slechthorend.. Ik probeer in haar blikveld te komen en roep haar steeds harder, mopper een beetje "Ja, je bent ook doof, ik weet het, maar kom.." Uiteindelijk komt ze, schorvoetend, kijkend naar het stel flippende keffertjes. Ik lijn haar aan en we lopen langs de man op die gelukkig een stuk het bosje in stapt om de anderhalve meter vrij te maken. In het voorbijgaan zegt hij: "Waarom loopt die hond los als die niet luistert?" Ik kijk naar mijn honden en zeg: "Jullie zijn tenminste wel goed opgevoed."
Ach, Momo is gewoon lief, houdt afstand als andere honden raar doen. Dat ze steeds dover wordt (en blinder) kan ze ook niets aan doen en maakt haar (nog) niet gevaarlijk. Maar hij laat zijn niet luisterende, flippende keffertjes wel loslopen en als een hond dat dan niet accepteert en een keer 'Hap!' zegt, dan heeft die het natuurlijk gedaan.
Penny besloot vanochtend er vandoor te gaan om poep te eten, iets wat ze dus echt al maanden niet meer heeft gedaan en wat ik ook totaal niet had verwacht. Ze had haar muilkorf om dus kon geen succes krijgen, maar was wel ver weg en rende langs andere mensen (en de meeste mensen worden niet zo blij van loslopende, gemuilkorfde honden). Gelukkig kwam ze weer terug toen ze de mensen zag en is ze ook niet in de buurt geweest, maar ik was wel erg boos. Weglopen mag gewoon niet en zeker niet op die plek.
Ik vraag me sowieso af hoe lang het nog gaat duren voordat ze zich eindelijk realiseert dat het gewoon niet kan, na ruim een week (of zelfs twee) duwt ze de muilkorf nog steeds in elke drol die ze ziet
Boos worden op je hond is zo nutteloos, en verspilde energie.
Ik was niet direct boos op haar, ik heb haar zelfs heel uitgebreid beloond toen ze terug kwam voordat ze bij die hondendrol was aangekomen. Ik was vooral boos op mezelf omdat ze van te voren signalen gaf waaraan ik had kunnen zien dat ze het ging doen en omdat ze de hele wandeling al een beetje eigenwijs deed. Ik had haar op die plek gewoon niet zo veel ruimte moeten geven en dat ga ik ook niet meer doen.
T die constant op R zijn kop piest waardoor ik die nu dagelijks moet wassen omdat er zo'n stink geur vanaf komt als hij naast je ligt. Viezerikken
Mening geven, liever niet!
Ik wordt zo moe van dit forum. Soms heb ik het idee dat als ik iets post iedereen iets in die post zoekt om kritiek op te hebben. Daar vraag ik helemaal niet om.
Ik wilde alleen iets delen wat ik irritant vond, dat is ook het doel van dit topic. Ik vraag niet om meningen, kritiek, advies of tips, als ik dat wel deed had ik dit ergens anders geplaatst.
Oh dan haal ik het toch weg, geen probleem hoor.
Boodschappen doen...
Er staat een heel groot bord bij de ingang: KOM ALLEEN!!!
Toch gok ik dat 1 op de 3 met een groepje komt. Stelletjes, ouder met tiener(s), hele gezinnen incl. baby's, vriendengroepjes. Zucht. Vooral heel veel ouderen met z'n tweeën.
En dan die vader met zijn tienerzoon voor me aan de kassa.. Kwamen ruimte tekort in hun tassen bij het inpakken; ging die man dus demonstratief het groen van het groente (wortels, bloemkool en prei) en fruit (ananas) af staan breken en smijt dat zo in een lege kassaband. Ik dacht meteen; even opletten. En ja wel hoor.. meneer wilde gewoon vertrekken zonder zijn afval mee te nemen. Ik heb hem daarop aangesproken, netjes, waarna hij het nodig vond me uit te gaan schelden maar hij nam het wel mee. Wat een voorbeeld ben je dan voor je zoon? De kassadame bedankte me vriendelijk.
Ik vraag me oprecht af of jij ooit wel eens relaxed loopt met Penny.. Of jullie ook ooit leuke dingen mee maken? Want eigenlijk lees ik alleen maar frustratie bij je. Loslopende honden, slechte baasjes, poep eten, honden die op penny af rennen etc. Dit alles maakt elk hondenbaasje wel eens mee natuurlijk, maar wat jij in de afgelopen weken mee hebt gemaakt, gebeurt bij mij nog niet eens 1 keer per jaar. De frustraties gaan ook telkens over hetzelfde. Waarom zoek je dan toch steeds weer dat soort gebieden op? Schijnbaar helemaal niet leuk voor jou en óók niet voor penny. Is het dan niet veel relaxter om gewoon een rondje door je straat of dorp te wandelen? In de hoop dat dat heel wat minder frustratie op wekt?
Ik bedoel dit overigens niet als kritiek.
Ik ben behoorlijk perfectionistisch.. en zoals veel perfectionistische mensen leg ik dat van nature ook andere mensen op.
Nu ben ik niet meer de jongste en ik kom steeds meer mensen tegen die me aan het nadenken zetten; Is het echt zo erg? Heb ik er echt last van? Kan ik functioneren zonder van hen hetzelfde perfectionisme te eisen?
In mijn laatste frustratie zie je die houding ook weer terug: Ik maak me druk omdat ANDEREN in groepjes komen. Ik maak me druk omdat ANDEREN hun afval in de kassaband laten liggen. Het zit er diep in en makkelijk er uit krijgen bestaat niet.
Iedere keer wanneer het me lukt ben ik echt super trots op mezelf. Als iemand dwars door de kudde heenloopt terwijl ik aan het trainen ben, en dan nog op een onhandige plek gaat staan kletsen. Met hun honden. En ik niets zeg, niets doe, niet nare dingen denk maar gewoon doorga met trainen. Met hindernissen dan dus . Als iemand het hek open laat staan naar de weg en ik niet ga roepen dat ze hem dicht moeten doen of er maar zuchtend zelf heen loop maar hem gewoon open laat staan en zorg dat Elza de schapen ver bij het hek vandaan houdt. Als er legio mensen staan te kijken, filmen en fotograferen als ik nu het weiland in loop om voor de schapen te zorgen en ik hen kan negeren zonder duivelse gedachten zoals: Blijven jullie maar staan kijken; ik ga toch niet drijven. Als mensen me op mijn vingers staan te kijken als ik wacht op mijn vriend die mijn auto gaat parkeren omdat er gewoon geen ruime plek meer is (zelfs hij moest 2 keer steken) en ik me daar totaal niet druk over maak. Iedere keer is een overwinning op mijn karakter en maakt mijn leven leuker!
Ach tis maar internet... haal je schouders op en door. Ik denk niet dat yooop het geschreven heeft om jou te kleineren. En ik denk dat Pascale iets schrijft om misschien over na te denken als dat daadwerkelijk zo is klinkt dat niet relaxt.
Nee zeker niet om te kleineren.
Als je al het groen eraf haalt dan bederft je groente/fruit sneller.
Ach hou op dat was hier gisteren ook. Moeders en dochters en veel oudere (v)echtpaartjes. Vrijwel niemand was er alleen... Nu hadden ze het bij de winkel echt wel goed geregeld met ontsmette winkelwagentjes etc. Maar man o man wat was het er druk en het was echt geen spitsuur.
Penny en ik genieten van elke wandeling en we hebben juist heel veel plezier samen. We hebben 2 verschillende routes die we veel lopen en dat zijn ook de routes waar we heerlijk ontspannen kunnen lopen. We hebben daar helemaal niet vaak problemen met andere honden of mensen (in één gebied komen we ze zelfs nooit tegen). Vanwege corona is het hier een stuk drukker, maar daar hebben we al een oplossing voor en dat is gewoon 's ochtends vroeger wandelen en 's middags kijken naar wanneer het rustig is en dan pas gaan wandelen. De meeste mensen in die gebieden ken ik en heb ik goed contact mee, de mensen waar ik wel problemen mee heb heeft iedereen problemen mee en klaagt iedereen in de omgeving over (ben ik toevallig vorige week achter gekomen na een gesprek met een hondengedragstherapeut die ik de buurt woont).
Ik vind het trouwens ook wel grappig dat iedereen over frustraties over loslopende honden begint, die heb ik namelijk helemaal niet meer zo vaak en vanochtend ook zeker niet. De enige vervelende loslopende hond werd volledig door Penny genegeerd en met de andere loslopende honden werd gezellig contact mee gemaakt zoals hoe dat eigenlijk elke wandeling gaat. In dit geval ging het over een frustratie over Penny.
Als ik me aan iets irriteer of als er iets is gebeurt helpt het voor mij om het op te schrijven, waarschijnlijk deel ik daarom te vaak iets en komt het over alsof het elke dag en de hele dag fout gaat. Dat is niet het geval. Ik zal het ook niet meer doen, ik ga vanaf nu weer zo min mogelijk posten en alleen als ik hulp nodig heb met iets.
@Liz: dat klinkt herkenbaar. Ik ben ook heel erg perfectionistisch en hoe jij er mee om gaat probeer ik er ook mee om te gaan (en dat helpt ook). Ik ben alleen vooral voor mezelf perfectionistisch. Als ik een fout maak kan ik dat niet makkelijk van mezelf accepteren, terwijl als iemand anders dezelfde fout maakt ik daar vaak soepeler en vriendelijker op kan reageren. Dat was ook het geval vanochtend, er ging verder niets mis, niemand had last van Penny en Penny kwam na een tijdje keurig terug, toch vind ik het moeilijk want ik had Penny onder controle moeten hebben omdat ze los liep.
Zo kwam dat dus op mij over, ik lees zo vaak stukjes van frustratie bij je, dat ik dacht dat je elke dag jezelf zo boos maakt, niet goed begrepen dus...
Dat dacht ik dus ook..
En het feit dat je opschrijft dat je helemaal niet vaak problemen met loslopende honden en hun baasjes hebt laat blijken dat je dus ook niet weet hoe vaak je er hier in het topic over schrijft. Je kunt voor de lol even terug lezen, maar er zijn echt héél veel momenten geweest waar je het over slecht luisterende loslopende honden af die op penny af stormde..
Maar ik ben blij om te lezen dat je dus ook nog een beetje plezier uit je wandelingen kan halen.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?