Wanneer moeten wij onze pup aanschaffen?

Hallo allemaal,

Mijn vriendin en ik hebben plannen om ergens volgend jaar samen te wonen. Zij heeft nu een A. Bulldog van net 1 jaar, en woont in een appartement. Ik woon zelf in een 1-verdiepings huis met een best flinke tuin waar de hond lekker in kan ravotten. Ik wil zelf al lange tijd een English Staffordshire Bull Terrier kopen, en vraag mij nu af of ik daar niet wat langer mee moet wachten. 

Wij zoeken een huis met tuin voor beide honden, maar we hebben nog een aantal discussie punten mbt opvoeding. Ik wil graag dat de hond het bed niet in gaat (klein ruzie punt als ik bij haar slaap, aangezien de hond bij haar in bed slaapt en mij zowat van de rand af duwt), en in het algemeen hebben wij andere trainings methodes. Ik zie de hond als een hond die duidelijke instructies nodig heeft zodat ze weten wat wel en niet mag, maar zij ziet het als een baby. Hierdoor wil ik zelf graag de hond aanschaffen voordat wij samen wonen zodat ik de eerste paar maanden 1 op 1 de hond kan africhten, zonder afleiding van haar hond en evt inconsequente regels. Nu zou ik 'm dan wel graag mee nemen als ik naar haar toe ga zodat de 2 elkaar wel leren kennen.

Mijn vriendin is van mening dat de pup vanaf dag 1 voltijd bij haar hond moet zijn omdat ze anders geen vrienden worden. Ik denk dat als ze elkaar regelmatig zien in de periode voordat wij samen wonen, ze het ook prima met elkaar zullen vinden. Haar hond is onderdanig en heel lief voor andere honden, maar wel enorm druk dus lijkt het mij niet slim om ze 24/7 bij elkaar te hebben. 

Dus ten slotte is mijn grote vraag, pup kopen terwijl ik nog alleen woon en veel 1 op 1 aandacht voor hem kan hebben, met de weekenden bij mijn vriendin en haar hond. Of wachten tot wij samen wonen en de pup gelijk bij die van haar kan zijn, en apart getrained kan worden. Ik sta open voor alle adviezen en opmerkingen mits ze onderbouwd zijn.

(ik snap dat als wij samen wonen, dat wij goede afspraken met elkaar moeten maken over wat wel en niet mag, en dat deze honden samen dezelfde regels opgetreden krijgen. Zodat er niet 1tje jaloers wordt op de ander, en er consequentie in hun dagelijkse ritme zit)

Ik zou me eerst afvragen of het verstandig is om deze twee rassen samen te houden, lees je in beide rassen zeer goed in, lees zeer goed de gedragskenmerken en ga er niet vanuit dat dit wel eventjes te verhelpen is door 'opvoeding'. 

Waarom niet tevreden zijn met alleen de hond van je vriendin? Ook jij kan wat met deze hond ondernemen, hem opvoeden zoals jij dat wil, wanneer jij met de hond samen bent. De hond ziet echt wel onderscheid tussen jullie twee.

Daar heb je geen 'eigen' hond voor nodig. 

Als jij nu de tijd en ruimte hebt voor een hond, waarom niet nu..  echter is het wel zo dat je vaak een langere tijd op wachtlijsten staat.. snel een pup aanschaffen of van marktplaats af plukken is namelijk een heel stom idee. 

Kan je het boek kalmerende signalen van Turid Rugaas? Daarin legt zij duidelijk uit dat de beste opvoeding van een hond ontstaat door vriendschap. Je kunt je hond dus beter opvoeden vanuit 'ouderschap' dan vanuit 'leiderschap' en ik ben het daar mee eens. Je komt veel verder op de eerste manier, je hond vertrouwt je. Ik heb liever een hond die naar mij toe komt omdat hij dat leuk vindt, dan een hond die dit doet vanuit angst. Het blijft echter wel een hond die regels nodig heeft, maar dit hoeft niet perse vanuit leiderschap. 

Honden zijn sociale slapers. Dit betekend dat ze graag met mensen of dieren slapen. Ze worden rustig van elkaars ademhaling. Als jij je hond niet op bed wil is dat prima natuurlijk. Wel zou je een compromis kunnen sluiten en beide honden op de kamer bij jullie laten slapen. 

Als je perse wil dat de honden vrienden worden is het misschien niet een goed idee voor dit ras te kiezen. Ze staan er om bekend hond intolerant naar andere honden te zijn, en dit gedrag komt vaak naar boven na een leeftijd van 3 jaar. Houdt er dus altijd rekening mee dat je ze op een gegeven moment gescheiden moet gaan houden. Die kans zit er dik in namelijk. 

Hier trouwens ook 2 honden in huis van 2 verschillende eigenaren. We voeden beide onze honden apart op, en kennen hun eigen regels. Gaar prima natuurlijk, echter zou ik wel wat basis regels leggen. Wél of niet op de bank, wél of niet op bed etc geld voor beide honden. 

Zeker mee eens! Ik straf de hond ook nooit, ik laat haar duidelijk weten wat ik niet goed vind door geen aandacht of liefde te geven op dat moment, en op normale manier "nee" te zeggen ipv een tik of een time-out. Als ze naar mij toe komt krijgt ze altijd een beloning, ik zal ook nooit "hier" roepen om vervolgens te zeggen dat ze iets niet mag doen, zij weet natuurlijk dan niet waar ik het over heb :P. Wat ik bedoel met behandelen als baby, is meer lampjes aan laten voor de hond, vrij eten geven ipv op bepaalde tijdstippen omdat ze t zielig vind als ze ook maar 1 moment honger zou hebben, een regel hebben dat ze niet mag springen maar het wel zelf uitdaagt door enorm enthousiast thuis te komen en op haar schouders te tikken zodat de hond gaat staan/springen. Ik heb een paar keer aangegeven dat ze zo niet leert om niet te springen maar dan krijg ik een snauw van mijn vriendin dat ze zelf wel weet hoe ze haar hond moet opvoeden . Vandaar dat ik ook liever zelf een hond heb, op momenten dat we iets moeten betalen of opruimen is het "onze hond, ook die van mij vanaf het moment dat ik een relatie met haar aanging", en als t ergens niet mee eens is, is het "haar hond". 

Wat slaap betreft, ik vind het helemaal niet erg als de hond in de slaapkamer ligt, als ze maar niet op bed ligt. Heb de laatste paar nachten toestemming gekregen om Jade(hond) in de mand te laten slapen, en dat ging wel goed. 2x terug moeten zetten in de mand. Reden hiervoor, naast het feit dat ik liever met mijn vriendin slaap dan met de kont/scheetjes van een buldog, is dat ik heel licht allergisch ben voor honden (alles boven 3 is allergisch, en hond is 3,5, vergeleken met mijn katten allergie van 98,7). Normaal geen last, maar als de haren op m'n kussen en in bed liggen wordt ik met een hoest wakker of een piep in m'n ademhaling. 

Verder vind ik het natuurlijk echt een lieverd, en heb ik ook al een goede band gemaakt met haar buldog, ik ga regelmatig met haar wandelen en dan oefenen we goed aan de riem te lopen, zitten voor het oversteken, en eindigen we op een losloop gebied om haar even goed te laten rennen en spelen. Dan is ze thuis lekker uitgeput en kan ik later op de dag aan andere trucjes werken zoals "laat 't" , rug, rollen, poot, blijf, etc :)

Vrienden worden met andere honden zit er bij de meeste SBT's sowieso niet in, dus daarvan zou ik de keuze niet af laten hangen.  

Heb je fb? Meld je eens aan bij de groep Staffordshire Bull Terrier Groep Nederland. Daar kunnen ze je wel helpen aan betrouwbare fokkers :)

" Vrienden worden met andere honden zit er bij de meeste SBT's sowieso niet in, dus daarvan zou ik de keuze niet af laten hangen.  
 
Heb je fb? Meld je eens aan bij de groep Staffordshire Bull Terrier Groep Nederland. Daar kunnen ze je wel helpen aan betrouwbare fokkers
 
  "

Hannah & Bink† en Beertje

Is het volgens jullie echt zo erg bij deze honden? Wij hebben er 4 in de familie gehad en die zijn vanaf jonge leeftijd aan veel verschillende honden geïntroduceerd en hebben nooit problemen gehad met andere honden. Altijd enorm gehoorzaam en lief.

Er zit vast nog verschil in type en van hond tot hond verschilt het ook nog wel natuurlijk. Je hebt showhonden waar echt generaties lang alleen gefokt is op showresultaten. Korte pootjes, brede platte koppen. Tsja, een beetje Sbt heeft pit in z'n donder en gaat een uitdaging niet uit de weg. Welk type je ook hebt, laat het idee dat een hond met goede socialisatie, sociaal is naar andere honden los.  Ik zou de honden dan ook niet loslaten samen als er niemand thuis is. Uiteraard bestaan er uitzonderingen zoals binnen elk ras, maar houd het in je achterhoofd. 

Zo erg?

Wat ik niet snap, maar wellicht kun je het me uitleggen, is dat je een belangrijk karakter eigenschap die zeer belangrijk is voor waarom het ras is wat het is, als zo erg bestempeld?

Wil je een SBT of wil je de verpakking met een maakbaar karakter?

Mijn 2 SBT's zijn ook heel gehoorzaam en lief, maar die hoef je zeker niet los te laten bij andere honden, zelfs niet met elkaar.

Een goed gefokte SBT met het juiste rastypische karakter is niet tolerant naar andere (vreemde) honden. Elke SBT die een allermans vriendje is, is geen rastypische SBT, maar een kapot gefokt karikatuur, die de naam niet zou mogen dragen. Want als je dat stukje karakter verloren ben, ben je ook vele goeie eigenschappen kwijt.

Als je dat stukje eigenschap niet wil, kies dan aub een ander ras!

Goed dat gezegd hebbende, ik zou wachten tot je samenwoont. De kans van slagen is aanzienlijk groter als de sbt met de bull opgroeit, maar garanties dat het goed zal gaan en blijven gaan heb je nooit. Als de bull een teef is neem je een reu, is het een reu neem je een teef. Ga niet reu/reu of teef/teef combineren, want dat verkleint de kans dat het goed kan gaan. Het idee dat ze vriendjes moeten worden kan je ook gelijk uit het raam gooien, verder als mekaar accepteren moet je niet hopen. Als ze alleen zijn gescheiden houden, als ze samen zijn geen speeltjes, eten of wat dan ook wat aanleiding kan geven tot ruzie, weglaten!

Maar, en neem dit echt serieus, wat als ze na een jaar of 2 elkaar niet meer kunnen luchten en elk moment aangrijpen om vol op elkaar te klappen? Heb je de ruimte om ze in huis gescheiden te houden? Kan je beide nog voldoende beweging geven, als je apart moet gaan uitlaten enz enz Denk daar niet te makkelijk over, ik weet iig dat ik het zelf zwaar onderschat heb en dat het eigenlijk helemaal niet leuk is....

Ik zou er nog maar eens heel goed over nadenken of een SBT in jou situatie wel ideaal is. Als je een bull al als druk bestempeld, dan kan je je lol nog op, want een SBT is een eerste klas stuiterbal met eindeloze energie, waar een bull totaal door verbleekt.

Ik als voormalig fokker met jaren ervaring zou je toch adviseren nog eens te kijken wat je zoekt in een hond, want ik heb zo'n vermoeden dat de echte SBT niet aansluit bij je wensen, op de verpakking na.

ik denk ook dat de combinatie van rassen wellicht niet de meest ideale keuze is.

Wat betreft regels: mijn ervaring is dat ze snel doorhebben wat ze bij wie kunnen. Nu, in dat opzicht is het wel wat verstandiger om al een pup te hebben voor je samen woont, zodat de pup eerst jouw regels leert.

Kwestie van al dan niet in bed, is natuurlijk wel een duidelijke afspraak die dan moet gemaakt worden.

En tenslotte kun je naar een baby ook duidelijk zijn ;) niet alles moet met Duits regime worden bijgebracht.

Ik sluit mij aan bij Nick, ben zelf voormalig staffordeigenaar.

Sowieso een pup onmiddellijk introduceren bij de volwassen hond,niet apart opvoeden.

Na de pupy tijd zo tegen een maandje of 6 werden hier geen vreemde honden meer getolereerd in huis,alleen degene die ze kenden van hun puppentijd.

Ineens een puber staff bij een bull stoppen tja...dan kan het gebeuren dat je het bloed van de muren mag soppen.

Het kan van beide kanten fout gaan en een goed gefokte staff gaat door tot het gaatje.

Bezint eer ge begint....het asiel zit al vol met staffordachtige drukke honden.

Ik zou er nog eens goed over nadenken. Het zijn veeleisende honden graag met hun eigenaar bezig zijn en andere honden vinden ze over het algemeen niet leuk. Ook met honden die al jaren samen leven kan het alsnog goed mis gaan. Ben je bereid de honden dan gescheiden te houden ? 

Mijn staffordshire bull terriër moet echt sporten en werken anders kan hij zijn ei niet kwijt. Ik denk dat sbt's over het algemeen veel en veel meer energie hebben dan een bull. Dus dit is ook iets wat je zeker niet moet onderschatten. Andere honden vind hij niet zo tof. Ik laat de honden nooit samen alleen en ook als ik er wel ben is slingert er geen speelgoed, eten of andere dingen rond waar ruzie door kan ontstaan. 

Als je er toch besluit voor te gaan ga dan naar een verantwoorde fokker en haal niet de eerste de beste look a like in huis. Kies een hond van het andere geslacht om de slagingskans misschien iets te verhogen maar ook dit geeft geen garantie dat het goed blijft gaan. Lees je goed in, in de raseigenschappen en wees alsjeblieft een verantwoorde eigenaar.  

Dat het een reu ging worden was allang ons plan, aangezien zij een teef heeft. 

En ja, ik stempel die bulldog zo druk. Vergeleken met haar rasgenoten zit zij op een heel ander level qua drukte. Ook binnen het ras zitten uitzonderingen 

Over energie gesproken, ja ik snap dat deze honden hun ei kwijt moeten. Ik ben ook bereid om een lange ochtend wandeling met 'm te maken, met nog een 2de lange avond wandeling waar hij nog ergens lekker los kan rennen. 

Maar okay, jullie adviseren allemaal tegen een SBT, dan zal dat wel met een reden zijn; al is dat niet mijn persoonlijke ervaring met de honden. Dan zal ik mijn persoonlijk voorkeur maar even aan de kant moeten zetten, voor de realiteit dat er al een American Bulldog is, en dat ik daar op gebaseerd een andere keuzen moet maken. 

Ipv alleen nee niet doen, zijn er misschien andere rassen die jullie wél zouden aanraden in dit geval? Ik zoek een loyale kindervriendelijke hond, met een will-to-please. De maat, niet kleiner dan een SBT, groter mag wel. Wat vinden jullie van de Rottweiler? Die hebben mijn ouders gehad toen ik geboren was, en deed geen vlieg kwaad, zolang je niet aan mij of mijn zussen kwam . De hond moet wel tegen een stootje kunnen mbt de bully. 

Ik zou eerst verhuizen,zorgen dat je vriendin en jij op 1 lijn zitten qua opvoeding want in huis zullen toch voor 2 honden dezelfde regels gelden.

De Bull is nog maar 1 jaar oud,geef die eerst jullie aandacht het is ook nog een grote puber en als die goed volwassen en opgevoed is dan zou ik een 2e hond overwegen.

Vlak ook niet uit wat 2 grote honden kosten qua voeding,verzorging....gewoon alles op het gemakje eerst kijken hoe het samenwonen met 1 hond bevalt dat lijkt mij al spannend genoeg.

De bulldog is 1 jaar ook die kan nog veranderen qua karakter. Ik zou nooit een stafford en bulldog samen willen hebben. De bulldog heeft is van origine  ook geen hond vriendelijke hond en een stafford helemaal niet. Ik vraag me echt af hoeveel kennis je hebt van molossers en Staffords. Ik zou het bij 1 hond houden.

Ik weet niet hoe lang jij en je vriendin al samen zijn, maar zolang jullie niet op één lijn zitten met de hond, zou ik ook niet beginnen aan een tweede erbij. 

Overigens ben ik van mening dat je prima molossers en bull type terriers bij elkaar kunt houden. Mijn onderbuurman heeft bijvoorbeeld een Argentijnse dog en drie Amerikaanse staffords. Die houdt ze geloof ik gescheiden als hij aan het werk is, maar verder zijn ze samen. Drie teven en een reu.

Maar hij heeft ze wel heel streng opgevoed en houdt ze weg bij de meeste andere honden. Onze bullmastiff ging er bijvoorbeeld prima bij, en de stafford van de buurvrouw ook. Maar de mechel tegenover ons, de greyhound, verschillende langharige terriers in onze straat, ridgeback, aussie, collie, retrievers... dat is allemaal niks. Hij moet dus altijd goed opletten. 

Het kan dus prima, maar wel met de caveat: wees proactief om je hond(en) en je omgeving veilig te houden.