Meedenken gevraagd. Kira.

Toch maar eens vragen of iemand hetzelfde een keer gehad heeft.

Kira is een Amstaff teef van 7 jaar en 8 maanden. Ze is gecastreerd en daardoor incontinent. Ze krijgt hier Propalin en Incurin voor en we houden het droog tot op heden.

Met Kira is altijd gesport. Behendigheid, Obedience, Frisbee en ook fietsen en later hardlopen.

Dit ging altijd prima tot dit jaar april. Kira ging tijdens het hardlopen afdwalen terwijl ze normaal altijd geconcentreerd met het hardlopen bezig was. Ook bij Obedience en behendigheid dwaalde ze weleens af. Dit uitte zich in snuffelen, verloren koekjes zoeken midden in een parcourtje of gewoon een beetje in de rondte kijken. Tijdens het hardlopen waren ook ineens andere zaken interessanter. Wild, geuren van andere honden, en stront van andere dieren/vee eten. Ook liet ze na zo'n 4 km de spanning van de lijn vallen en ging in telgang lopen. Normaal bleef er altijd spanning op de lijn en ze bleef in draf lopen.

Na een 2-tal maanden was dit al teruggezakt naar 3 km met loop pauzes in die 3 km. Dus werd het tijd voor de DA.

DA heeft haar nagekeken en vond wat gevoeligheid in de lage rug, wat vocht in haar rechter elleboog, maar verder was alles prima.

Ik naar de fysio. Er klopte gewoon iets niet en in het verleden al eens rugklachten gehad dus ff laten checken. De fysio vond inderdaad wat wervelblokkades, maar geen schokkende dingen. Alle blokkades weer hersteld en thuis even rustig aan doen en 3 weken later terugkomen.

Na 3 weken controle. Weer blokkades op dezelfde plekken en bewegingsbeperking in de rechter voorpoot. Wilde deze niet naar voren strekken. Thuis had ik opgemerkt dat ze huidreacties had op aanraken van de rug. Ook in haar nek een wervelblokkade gevonden. Weer alles bewerkt en er werd voorzichtig geopperd dat het misschien een nekhernia kon zijn. Bespiering rechtervoorpoot was minder dan links voor en bewegingsbeperking bij het strekken. 3 weken absolute rust, verplicht in een tuig lopen en alleen poep en plasrondjes. Dit gedaan, maar in de 3 weken kwam er geen verbetering. Vanwege het vermoeden nekhernia ook foto's laten maken van wervelkolom en beide voorpoten. Foto's zijn prima. Wel werd spondylose gezegd, maar heel erg in begin vorm.

Vanwege de verschillende meningen van de fysio en de DA over het wel of niet hebben van een hernia, maar even doorgepakt en naar de orthopeed geweest.

Die vond haar wat stijfjes lopen, niet kreupel en gaf maar licht wat pijn aan in de lage rug. Huidreacties werd afgedaan als normaal. CT-scan laten maken.

CT-scan was een kleine verkalking gevonden in een pees bij de linkerknie, maar daar heeft ze geen last van, want niet kreupel. Rug helemaal prima, Geen hernia, geen stenose en ook geen spondylose.
Ook organen waren allemaal normaal en ook heupen en ellebogen waren prima, geen artrose.

Ik had ook bloed en urine laten checken bij de DA. Urine goed, alleen ph was 8, iets aan de hoge kant. Geen gruis of andere afwijkingen gevonden.

Bloed alles prima, ook schildklier, verhouding rode en witte bloedlichaampjes en negatief voor ziekte van Lyme.

Kortom gezonde hond. Mooi, we gaan weer hardlopen en haar weer uit haar glazen stolp halen.

Eerst en keertje frisbees gegooid. Gewoon laag gooien en dat zijn er achteraan rent en ze soms met een kleine sprong vangt. Geen stunts of zo, nooit gedaan ook. Ze was wat eerder moe, maar dat is niet gek na 2 maanden rust.

Door de warmte wilde het niet zo met het hardlopen dus dat pas geleden weer voor het eerst sinds weken gedaan. Gewoon even kijken hoe het gaat een kleine 3 km en met looppauzes. Zelf de boel ook een beetje laten versloffen in die tijd.

Kira had er zin in. Was helemaal blij en blafte opgewonden toen ze door had dat we gingen rennen. De wil is er dus wel. De eerste km aan 1 stuk doorgelopen en daarna even een korte looppauze gedaan van een minuut of 3. Daarna weer stukje rennen. We kwamen andere honden tegen. Dus met passeren even gewoon gelopen. Terry blijft lastig met andere honden. Na deze honden gehad te hebben weer stukje rennen. Omdat ikzelf toch wel een aardig dip in mijn conditie had weer even stukje gelopen van een minuut of 2. Weer een minuut of 5 hard gelopen, heuveltje op en daarna weer even rustig vanwege een andere hond. Eenmaal voorbij nog een minuutje gerend, maar de koek was op.

Kira wilde niet meer rennen. Liep in telgang en liet de spanning van de lijn vallen. Ook gewoon lopen wilde ze eigenlijk niet meer. Ik heb de sessie gestopt op 2,5 km en moest toen nog een aardig stukje lopen om weer thuis te komen. Dit ging zeer langzaam, veel stilstaan en achter me aan sjokkend. Een verslechtering dus eigenlijk, maar de 2 maanden rust zullen ook wel iets daar mee te maken hebben.

Orthopeed heeft aangegeven dat we nog naar een neuroloog door verwezen kunnen worden.

DA weet het gewoon niet en heeft eigenlijk al aangegeven dat het weinig zin heeft om Kira met nog meer vervelende onderzoeken te gaan plagen naar nog onwaarschijnlijkere oorzaken.

Huidreacties heeft ze nog steeds. Ze ontwijkt aaien op haar rug en masseren mag ik het niet. Dag na het hardlopen kwam ze uit de bench met op de gevoelige plek op haar rug overeind staande haren. Dus toch pijn? Pijnstillers Rymadil en Metacam doen niets. Metacam wordt ze ook misselijk van.

Zodra mijn moeder terug is van vakantie en ik weer een auto beschikbaar heb ga ik weer een keer naar de fysio. Uit het hardlopen is gebleken dat de problemen er nog steeds zijn en die huidreacties had ze eerst niet. Dus dat betekent toch wel iets.

Kira wil heel graag nog rennen, vliegen en springen, maar altijd maar heel kort. Wandelen wil ze ook nog erg graag en het liefst de langere routes. Toch gaat dit, na ongeveer de helft van de route te hebben gehad, in een langzamer tempo, veel getreuzel, veel snuffelen verder. Los loopt ze wat beter door, maar ze is mij te rustig in de wandelingen. Na die helft gaan de oortjes vaak naar achteren en draagt ze haar staart laag. Ze hijgt ook wat eerder, drinkt wat meer, maar nog niet extreem veel.

Ik ben ook een beetje uit verzonnen. Iemand nog suggesties?

Ik blijf erbij dat ze pijn heeft, maar waar komt het vandaan en waarom is dat dan niet terug te vinden op de CT en waarom geeft ze ook niet duidelijk aan dat ze pijn heeft? Kan ze een beknelde zenuw hebben in haar rug? Kun je die dan niet zien op de CT?

Ik weet het even niet meer.

grt Manja

Dat haar overeind zou kunnen duiden op spieren die strak staan. Dat zie je vaker bij honden als de rug op die hoogte ook niet goed zit, en dat spieren aangetrokken worden, waardoor het haar overeind staat.

Balen dat ze na haar sterillisatie incontinent geworden is, het middel propalin kan vele bijwerkingen hebben, google maar eens verschillende sites over het middel, of je de indruk hebt dat dit op Kyra van toepassing zou kunnen zijn.

Ik hoop dat de fysiotherapeute je verder kan helpen. Anders is een goede chiropracter (dus geen kraker) misschien nog een optie.

Laat ze niet meer zo rennen , laat haar zelf bepalen en niets meer weggooien, helemaal in orde is ze niet, anders zou ze de brui er niet aan geven na verloop van de wandeling, begin gelijk rustig en hou het rustig...ga eens een week alleen maar drie ronders wandelen, wandelen, lekker laten snuffelen, een drie kwartier en dan naar huis, niet langer, lang genoeg, en kijk dan eens of het beter gaat aan bet eind van de wandeling.

Bedankt voor het meedenken.

@Dobber, Dat van de haren overeind weet ik. Het viel me echter gisteren voor het eerst op.

@ Dobry, Kira krijgt de propalin al jaren. Haar klachten komen niet overeen met de bijwerkingen. Alleen het sloom zijn dan. Haar klachten zijn dit voorjaar begonnen. Ik had het ook aan de DA gevraagd of het van de propalin kon komen, maar dat zou niet het geval zijn.

@ Willemijn, na het hardlopen van vrijdag geen actie meer gedaan met de honden, alleen gewandeld. Ik had genoeg gezien na het hardlopen. Kira haar problemen waren dus niet weg. Mijn zogenaamde kerngezonde hond is niet kerngezond dus ze zit weer onder de glazen stolp.

Wij nemen dus weer de tijd en laten ze weer uitgebreid aan ieder grassprietje snuffelen en houden het bij poep en plas rondjes.

Heb ik al eerder gedaan en het maakt geen verschil. Eind van de wandelingen is ze gewoon op.

Ik ga morgen alvast een afspraak maken bij de fysio. Als moeders terug is kan ik gelijk de volgende dag naar de fysio.

Grt Manja

Inderdaad dat sloom zijn vandaar dat ik erop kwam, maar dat kan natuurlijk meerdere oorzaken hebben. 

Een groot bloedbeeld was ook al gemaakt dacht ik?

@ Dobry, er is groot bloedbeeld gedaan. Niks afwijkends gevonden.

@ Charlotte-Sophie, hoe snel na het starten van de propalin? Kira had tot dit voorjaar een dijk van een conditie. Krijgt al 5 jaar propalin.

Grt Manja

Misschien ook haar leeftijd meenemen. Ze is beginnend senior. Zoals ik je post lees wil Kira misschien wel niet meer helemaal voluit gaan, misschien ondervind ze ook wel wat seniorklachten en misschien is de jeu er ook vanaf voor haar. Wat je schrijft wat je met haar deed wat pittig. 

Maar wat ik zelf ondervonden heb is dat het gevoel van de baas wel vaak juist is, ook al wordt het nergens bewezen. Die blokkades etc geven het ook aan. Daarnaast is het ook nog best warm. Misschien wil en moet ze wel met "pensioen" :). Zou je dat ook accepteren als dat zo is?

" Misschien ook haar leeftijd meenemen. Ze is beginnend senior. Zoals ik je post lees wil Kira misschien wel niet meer helemaal voluit gaan, misschien ondervind ze ook wel wat seniorklachten en misschien is de jeu er ook vanaf voor haar. Wat je schrijft wat je met haar deed wat pittig. 
Maar wat ik zelf ondervonden heb is dat het gevoel van de baas wel vaak juist is, ook al wordt het nergens bewezen. Die blokkades etc geven het ook aan. Daarnaast is het ook nog best warm. Misschien wil en moet ze wel met "pensioen" . Zou je dat ook accepteren als dat zo is? "

Chantal

Dit en het feit dat er inderdaad ook ongemak kan meespelen.

Vigo had 5 hernia's en wilde ook nog van alles,was ook zo gek als een deur als ik mijn schoenen pakte,ging enthousiast meelopen helemaal blij en slofte terug.

Het enthousiasme van fietsen,lopen e.d was ook bij Tosca zo die wilde met haar 12e ook nog met de fiets mee,dat kon niet meer.

Staffords geven nooit op en zijn bikkelhard voor zichzelf.

Wat heb je haar al uitgebreid laten onderzoeken! Zo jammer dat er nog geen oorzaak gevonden is.

Ik heb geen idee wat het precies zou kunnen zijn maar gezien er problemen zijn met het bewegingsstelsel zou ik je aanraden om eens contact op te nemen met een orthomanueel dierenarts (dat zijn dierenartsen die volgens de Aharon-methode werken). Ik heb er erg goede ervaringen mee, oorzaak van de klachten werden gevonden (na neurologisch en orthopedisch onderzoek) waar andere dierenartsen, specialisten en fysio's het niet vonden (ja, ze vonden steeds wel iets, maar niet de werkelijke oorzaak van de klachten). En na de behandeling liep mijn hond eindelijk weer goed, heel blij mee.

Anders ligt een neuroloog inderdaad voor de hand, maar persoonlijk zou ik eerst een consult bij een orthomanueel dierenarts doen. De site van Aharon zelf is https://www.kreupeldier.nl/ en bij 'veelgestelde vragen' kun je de namen van andere dierenartsen die volgens haar methode werken vinden.

@ Chantal, dat van haar leeftijd zit zeker ook in mijn gedachten, maar ineens zo snel achteruit gaan vind ik wel vreemd.

Ik deed het ook al wat rustiger aan omdat ze thuis alleen nog maar lag te slapen. Ik nam ze nog 1 keer per week mee hardlopen en fietsen deed ik al een tijdje niet meer vanwege haar afreageer gedrag als ik de fiets ging pakken. Ik kreeg die enorme opwinding niet hanteerbaar. Daarnaast was het gewoon gevaarlijk om met haar te gaan fietsen. Ze wilde zo graag dat ze gewoon niet voor reden vatbaar was. We waren al vetrokken voordat ik goed en wel opgestapt was.

Ook frisbee deed ik nog maar eens in de zoveel tijd en nooit te lang achter elkaar. Kira gaf het goed aan als het genoeg was.

Behendigheid was 1 keer per week en ook obedience was 1 keer per week. Eind mei was het seizoen voor behendigheid afgelopen en ik had me niet ingeschreven voor de extra lessen. Ze zou aanstaande dinsdag weer starten, maar ik denk dat het beter is als we dat maar niet meer gaan doen.

Obedience start ook komende week, maar omdat moeders nog op de camping zit heb ik geen oppas voor Terry dus sla ik die les over. Obedience is fysiek niet zo belastend en ik heb afgesproken een lesje mee te doen om te kijken of ze het aankan. Zo niet dan gaat ze met pensioen.

@ Monique, Kira heeft gelukkig geen hernias. CT liet een prachtige rug zien. Ze heeft ook nog nergens artrose. Alleen een kleine verkalking van een pees bij de linkerknie. Dat is het enige wat gevonden is op de ct scan. Alles ziet er prima uit.

Uiteraard werden er ook rustdagen tussen de activiteiten gehouden. En op een actiedag werd verder dan ook niks meer gedaan dan rustig wandelen. Zo komt aan haar rust toe.

Nu heeft ze 2 maanden heel veel rust gehad. Ik heb na de uitslag van de ct scan 1 keertje gefrisbeed en 1 keertje hardgelopen.

Ook omdat het de afgelopen week erg warm is geweest het rustig aan gedaan. Vrijdag pas weer het hardlopen geprobeerd. Wat dus tegen viel. Ze heeft wel veel last gehad van de warmte. Dat had ze voorgaande jaren niet zo.

Wordt ze nu gewoon 'ineens' oud?

Grt Manja

Manja ik had goed gelezen dat er niks gevonden was,ik gaf die hernia s maar aan als vb,

Weet je, als jij voelt dat er iets niet klopt dan zal het zo zijn. Heb door de jaren geleerd dat mijn gevoel mij nooit bedroog ook al zeiden da's  dat alles goed was en wezen onderzoeken niks uit.

Aan de propalin hoeft het niet te liggen, Mila is nu 11,5 jaar en loopt nog flink met de lange wandeling, ze heeft wel meer last van de warmte dan vroeger, dus is sneller 'sloom' en sneller aan het sjokken.

Ik vind een hond van bijna 8 jaar ook niet super oud hoor, die zou nog fit moeten kunnen zijn, maar het kan ook dat zij nu wel meer last krijgt van de warmte door het ouder worden, misschien wel iets om mee te laten tellen in het hele verhaal.

Als er bij Kira toch een lichte en net beginnende spondylose is gezien, dan zou ik haar vitamine d3 en omega 3 gaan geven, dat heeft veel honden al geholpen met spondylose.

Je zou de DA eens kunnen vragen naar gabapentine, is pijnstilling tegen zenuwenpijn (voor mensen anti epileptica). Simba van mij heeft in zijn nek ws een zenuw die bekneld zit in een nekwervel of iets dergelijks. Hierdoor loopt hij somstijden mank met zn voorpoot, is zijn rug ook gevoelig op bepaalde punten. Fotos zijn gemaakt, niks te zien. Fysio gedaan, heeft voor verlichting gezorgd. Ben zelfs naar tilburg naar een bottendokter (kom toch even niet op de naam van zo'n da), maar niks te vinden. Met gabapentine gestart (2x dgs 1 tablet) en hij loopt weer als een zonnetje. Uiteraard zijn er wat slechtere dagen tussen. Hij is gevoelig voor het weer. Warm weer lijkt fijner, kou wat minder. 

Weer bedankt voor de reacties.

Ik moest vandaag toch weer even met spoed naar de DA voor een parkietje en heb gelijk overlegd met de DA over de gabapentine. Ik heb hem ook het filmpje van afgelopen vrijdag laten zien van na het hardlopen. Hij vindt haar stijfjes lopen een beetje op eieren lopen omschreef hij het. Hij wil ook dat ik haar ga temperaturen als ze terug komt van een wandeling. Misschien dat ze haar warmte niet goed kwijt kon.

Ik moet nog even zo'n thermometer aan gaan schaffen, want die heb ik dus niet.

We gaan nu eerst de gabapentine geven om te kijken of ze daar op reageert. Ook ga ik even kijken naar dat kreupeldier linkje. DA had het ook even over prednison i.v.m. mogelijk een auto imuun ziekte en ook de mogelijkheid dat het toch de propalin kon zijn.

Ik twijfel of het aan de propalin ligt, die krijgt ze al 5 jaar en nooit last van bijwerkingen gehad. Van enurace overigens wel. Daar werd ze heel sloom van, vandaar propalin.

Maar nu eerst dus die gabapentine en dit minstens een week de tijd geven. Als er na een week nog geen verbetering is gaan we weer verder zoeken. Al ga ik nog wel meteen zoeken op die kreupeldier link. Wil graag meer daar over weten.

grt Manja

hmm een medicijn voorschrijven dat oa slaperigheid, duizeligheid, gebrek aan coordinatie en zich moe voelen als veelvoorkomende bijwerking heeft om Kira te genezen, vind ik vreemd.

Ook al die andere mogelijke bijwerkingen van gabapentine vind ik risicovol, en dat icm met de propalin die ook al vele bijwerkingen kan veroorzaken waaronder  sloomheid.

Ik zou dan liever eerst kreupel dier laten kijken of zij iets kunnen vinden, de blokkades indertijd wijzen toch op iets lijkt me.

@ Dobry, ik weet dat het bocht is, maar ik heb pas vrijdag op zijn vroegst weer een auto en een geldschieter die een behandeling bij Dr Aharon eventueel kan voorschieten. En ik heb nu ook nog geen afspraak. Daarvoor moet ik eerst overleggen en natuurlijk kijken wanneer er plek is bij Dr Aharon.

Mijn fysio is tevens ook chiropraktor, maar behalve over bewegingsbeperkingen heb ik haar nooit over het scheef staan van de wervels gehoord. Houdt natuurlijk niet in dat ze ze dan ook niet heeft natuurlijk.

Ik weet gewoon zeker dat Kira pijn heeft. Een Stafford die dingen opgeeft die ze normaal gesproken vol overgave en plezier doet klopt gewoon niet. Ook omdat ik haar niet tot nauwelijks aan kan en mag raken op haar rug duiden op pijn. Ik moet toch iets. Als ik zie dat ze er niet goed op reageert neem ik meteen weer contact op met mijn DA en stop ik weer, maar ik wil dit toch proberen.

Als ze nu nog slomer wordt weet ik dat dat komt door de pijnstilling.

grt Manja

ja het kost ook allemaal klauwen vol geld natuurlijk wat je niet altijd klaar hebt liggen, heel begrijpelijk

Maar je gaat binnenkort dus eerst naar de fysio die ook chiropracter is, dan zou ik dat eerst afwachten en tot die tijd rustig aan doen met haar. Je will natuurlijk niet dat ze pijn heeft, maar ook niet dat ze een van nare bijwerkingen krijgt, en hoe erg is de pijn, is het niet ook de sloomheid die haar parten speelt. Zelf zou ik dan liever eerst aan supplementen enof een natuurlijke pijnstiller denken dat dan weer in overleg met een arts die daar verstand van heeft, misschien de fyisotherapeute.

Maar dat ben ik he, je moet natuurlijk dat doen wat je zelf denkt dat goed is, jij kent haar het beste.

@ Dobry, Ik heb ook nog geen afspraak bij de fysio, moet ik ook nog maken, maar eerst moet ik de auto weer beschikbaar hebben. Zonder die kom ik nergens.

Ik hou haar nu weer onder de glazen stolp. Kira geeft bij de DA weinig pijn aan, maar het is en blijft natuurlijk een Stafford. Die vallen nog liever dood dan dat ze pijn toegeven. Thuis laat ze het wel duidelijk zien. De fysio heeft me goed uitgelegd waar ik op moest letten. Kira heeft wel meer blessures gehad, maar die extreme reacties op aanraken van haar rug had ze eerder niet. Wel reacties en smakken als je haar op de pijnlijke plekken aanraakte, maar niet zoals nu. Nu ontwijkt ze mensen op straat omdat ze niet aangeraakt wil worden. Ik mag haar nauwelijks aanraken. En als ze geaaid wil worden draait ze zich op haar rug en mag je borst en buik aaien, maar ook dat op haar rug liggen houdt ze niet zo lang vol.

Daarom wil ik dit een kans geven. Dan maar met het risico op die bijwerkingen. Als het haar helpt merk ik dat gauw genoeg en kan ik dit meteen weer meenemen in verdere behandeling. Ik hoop haar weer pijnvrij te kunnen krijgen, het liefst zonder al die troep, maar voor nu even met troep. Gewone pijnstilling doet niks. En dat is ook al troep. Alle chemische medicatie is troep, maar het kan nu even niet anders.

Ik ben de wanhoop een beetje nabij.

grt Manja

het is ook niet makkelijk en ik snap je wanhoop, en je moet ergens voor kiezen natuurlijk. Misschien valt het ook allemaal reuze mee, en is het ook een stapje terug moeten doen leeftijdding wat mee speelt.

Ik duim dat er een goede oplossing komt en ben heel benieuwd wat de fysiotherapeute gaat zeggen. 

Is Kyra wel vrolijk verder?

Ja, ze is nog vrolijk. Eetlust prima, ontlasting ook goed. En ze wil nog zo graag, maar het wil niet meer lukken.

Grt Manja

2 dagen op de gabapentine en ik zie al verschil.

Kira hijgt een stuk minder en is toch vrolijker. Wilde vanmorgen met een noodgang naar buiten en begon weer te springen van blijdschap toen ze een bekende zag waar ze koekjes van krijgt.

Haar rug blijft nog wel erg gevoelig, maar het zal niet alle pijn weghalen.

Alles wijst dus toch op zenuwpijn. Ik ga nu kijken of er mogelijkheden zijn om Kira hier van af te kunnen helpen.

Tot op heden nog geen bijwerkingen gezien, maar uiteraard hou ik dat in de gaten.

Uiteraard hou ik haar zo rustig mogelijk.

Ik ben voorzichtig positief met wat ik nu zie. Ze was toch minder vrolijk als ik dacht.

Grt Manja

Kira doet het op zich niet slecht. Ze is vrolijker en reageert weer als vanouds als ze eten krijgt of als we naar buiten gaan.

Toch zakt dat halverwege de wandeling nog in en vervalt ze weer in het sjok en treuzel gedrag. Ook het aanraken van haar rug is nog een puntje. Soms mag ik het toch en beetje voorzichtig masseren, maar de huidreacties blijven. Orthopeed deed dat af als normaal, maar ze had dat eerst niet.

Ze is wat enthousiaster dan zonder de gabapentine en de eerste dagen liep ze ook een stuk beter, maar sinds gisteren is het met lopen weer prut. Als ze zo traag is laat ik haar los van de lijn lopen. Ze loopt nu toch niet meer in 7 sloten tegelijk. Ook dan blijft ze achter me aan sjokken. Alleen als ik doorloop als zij weer ergens staat te snuffelen komt ze wel even wat sneller achter me aan.

Ik weet best dat ze richting senior gaat, maar dit is belachelijk. Er zit wel een verschil tussen een hond van 12 of een van 8 jaar qua looptempo. Bij Kira dus niet. Ze sjokt achter me aan als een hond van 12. Mag van mij best, maar nu is het daar nog te vroeg voor.

Maandag had ik toch al weer overleg met de DA. De gabapentine doet wel iets, maar ze laat toch nog het gedrag zien waarvoor ze die pillen krijgt. Ook staat ze nog steeds in die vreemde houding met haar kop laag. Er werd bij de orthopeed gezegd dat die houding op pijn duidt. Maar zit die pijn dan en waarom verminderd dat niet ondanks flinke pijnstilling?

Maandag maar weer overleggen. Voor nu is Kira met pensioen. Ik wandel alleen nog maar met haar en laat haar 1 keer per dag even rondlopen op het uitlaatveld.

grt Manja

Rot hoor als je gewoon niet de juiste antwoorden krijgt. Ik weet er alles van. Wel fijn om te horen dat het wát verbetering brengt, maar het is frustrerend niet te weten wat de oorzaak ik. Dat is ook een proces, zeker als je het ook nooit gaat weten. Heb tig foto's laten maken, naar DA hier, naar orthopeed Rashof in Tilburg, naar DA in Alkmaar, toen fysio. Heb nu wel geaccepteerd dat ik er alles aan gedaan hebt om erachter te komen wat het nu was en niet gevonden, alleen een waarschijnlijkheid. Simba is nu ook gelukkig, doet het goed. Hoop dat het met jouw hondje ook snel beter gaat. Oja, Simba heeft, naast de gabapentine, ook 1,5 Rimaldyl per dag. (Flink doorgesproken met DA en fysio). Geprobeerd af te bouwen, maar zag meteen dat dat hem niet ging worden. 

@ Chantal, Ik neem morgen weer contact op met de DA. Ze start s'ochtends vrolijk en blij en met de 2de wandeling zie je dat ze na ongeveer de helft inzakt en gaat sjokken en treuzelen. Eenmaal bij mijn moeder aangekomen dendert ze wel weer wild naar mijn moeder te om haar te begroeten. Soms snap ik er helemaal niks van.

Grt Manja

Wat uitsluitsel kan geven is een scan....bij Vigo waren de klachten ook zo vaag,heb toen op eigen houtje besloten om een scan te laten maken.

Door die scan kreeg ik de antwoorden en was het duidelijk en wist ik welke stappen ik moest ondernemen.

CT-scan is al gedaan. Op een kleine verkalking in een pees van haar linkerknie is er verder helemaal niets gevonden.

Vandaar dat ik met vragen blijf zitten.

Ze heeft duidelijk pijn al laat ze dat bij de DA natuurlijk niet tot nauwelijks zien. Ik zie het wel en geef ook aan wat ik zie en de gabapentine doet ook zeker wat.

Vandaag korter rondje gelopen. Ging prima. Ze vroeg wel om verder te lopen, maar niet gedaan. Haar koppie wil wel. Haar lichaam echter niet.

Grt Manja

Sorry,daar was ik vergeten,daar wordt je dan inmiddels een beetje moedeloos van....heb even goed teruggelezen.

Het enige wat je nog zou kunnen doen dat is een echo laten maken....heb het ook gehad bij Tosca....alles goed,foto's goed

volgens de da een gezonde hond....heb toen toch een echo laten maken en gevonden wat er aan de hand was.

Maar voor hetzelfde geld,vind je ook niks.

Maar bloedonderzoek geeft niet altijd een uitsluitsel heb het nu al 2 keer gehad,bij Vigo alles goed niks kunnen vinden de andere dag dood.

Tosca bloedonderzoek,nee hoor,ze zou nog wel 15 jaar worden volgens de da,een maand later ingeslapen 12 jaar kanker en ook helemaal niks te zien in het bloed.

Echo is stukken goedkoper dan een scan maar dan heb je ook alles uitgesloten.

Zowel bij Tosca en Vigo ben ik niet doorverwezen naar een echospecialiste heb toen zelf het heft in handen genomen.

Vigo was wat anders maar toen konden ze ook niks vinden en de echospecialiste zag het onmiddellijk.

Op de CT zijn ook de organen bekeken. Geen sluiering in de longen en andere organen waren van normale grote en geen afwijkingen te zien ook niet na contrast injectie.

Ik zal het morgen wel vragen of ze met die ct-scan ook tumoren kunnen zien, zo niet ga ik vragen voor een echo.

Bedankt voor het mee denken allemaal.

grt Manja