JR bang voor grote honden - tips?

We hebben een ongecastreerde Jack Russell reu van 1,5 jaar oud. Hij is altijd heel lief en nieuwsgierig (en vooral speels) naar andere honden toe geweest. Echter voor de zomer, toen hij ongeveer 8 maanden oud was zijn we eens langsgeweest bij een hondenhotel (waar max. tien honden samen in huis leven bij mensen thuis). En daar heef hij een schrik gepakt van grote honden (of meerdere honden). Hij was hiervoor altijd heel nieuwsgierig naar andere honden op de wandleing en wou altijd snuffelen en spelen. Hij blafte nooit en leek altijd heel vriendelijk naar andere honden toe. We verwachtten op dit hondenhotel kennismakingsgesprek dan ook geen problemen. Echter toen er steeds meer honden naar buiten kwamen (onze pup was buiten, en één voor één kwamden de andere honden ook buiten)heeft hij een schrik gepakt toen er meerdere honden tegelijk met hem wouden spelen en achter hem aanliepen. Ook snauwde één van de aanwezige honden wat naar hem waar hij erg van geschrokken is. Sindsdien is hij erg wantrouwig naar grote (en vooral) meerdere honden toe o pde wandleing. Hij snauwt dan zodra de honden te dicht komen. Het kan 5 min goed gaan en dan ineens wordt het hem te veel en snauwt hij en vliegt hij naar hen uit (niet bijten, alleen snauwen uit angst). Dit is ook de reden dat we hem niet op hondenhotel durven zetten..
Vorige week tijdens een wandeling (hij was los) kwamen we een andere (losse) deense dog tegen, onze JR liep er naartoe, en de andere hond blafte eens. Dit was aanleiding genoeg voor onze hond om zich te 'verdedigen', hij snauwde wat naar de deense dog en dan het volgende moment lag hij op zn rug onder de deense dog en jankte hij (uit schrik?). Na enkele mogenblikken waarin dit scenario zich herhaalde, riepen we hem weer tot bij ons. En hij kwam dan zonder probleem. Geen van de hongen was gewond. Hij bijt ook nooit, alleen snauwen uit angst.

Een ander voorbeeld was een groep van 3 losse honden die we tegenkwamen op de wandeling (JR was ook los). Één van de losse honden kwam naar ons toe gelopen, onze hond z’n oren gaan dan meteen naar achter staan en hij lijkt altid wat argwanend. Hij stond wel toe dat de hond hem besnuffelde (oren bleven naar achter, zowat een verraste blik) en hij snuffelde zelf ook. Geen kwispelend staartje meteen daarna, maar gewoon een afwachtende wat wantrouwige houding, zo van ‘wat gaat er nu gebeuren?! ‘ Het baasje was nu samen met de twee andere honden ook bij ons aangekomen. Hetzelfde scenario herhaalde zich met een tweede hond, zo wat argwandend besnuffelen en besnuffeld worden, de derde hond leek niet echt geïnteresseerd. Ik legde ondertussen aan die mevrouw uit dat hij soms uit angst uitvalt naar andere honden (groepen of grote honden). En net op dat moment staan de drie vreemde grote honden recht tegenover onze JR en hij valt uit naar hen (snauwen en vooruit vliegen, nooit bijten ..) Ik heb dan kordaat maar niet kwaad: Neen! Gezegd en hem aan z’n riempje gehangen. De honden reageerden hier niet echt op. Ze kwamen niet dichter/verder, en blaften niet. Ik hield hem dan zittend op de grond zodat hij niet verder kon snauwen, en de mevrouw ging dan verder met haar honden. Andere keren gaat het namelijk wel goed! Na het argwanend gesnuffel is hij met een Berner Sennen aan het spelen geweest.. En die is ook véél groter dan hem.. En met kleine hondjes (maar wat is er nou NIET groter dan een JR? :p) kan hij het ook altijd goed vinden! Hij heeft onlangs ook een nieuw vriendje gemaakt, een labrador van 8 mnd oud waar hij graag mee speelde tijdens de wandeling. Etc. Maar soms lijkt het hem gewoon echt te veel teworden en wordt hij angstig en valt hij uit.

Ik weet niet goed wat ik hier nou mee moet doen? Hoe kan ik hem meer zelfvertrouwen geven met grote honden? Moet ik hem corrigeren of juist niet? Belonen als er een hond passeert? Wie heeft ook zoiets meegemaakt?

Ik zou hiervoor een gedragstherapeut inschakelen, zoals ik al in een ander topic heb geadviseerd. Hoe langer je wacht, des te vaker/eerder hij gaat uitvallen. Hij snauwt nu van te voren (aanval is de beste verdediging), dit is niet fijn voor hem. Ik zou hem ook niet al te vaak loslaten en zoveel mogelijk vermijden in aanraking te komen met andere honden (behalve op afstand). Eventueel een d.a.p-halsband, bachbloesem of een middeltje van de klassiek homeopaat kan ook helpen de hond rustiger maken.

Als je hier een profiel maakt, kun je Ilja een prive-bericht sturen. Die heeft zoiets ook met haar hond meegemaakt en heeft haar hond hierin begeleid. Maar als je zelf niet goed weet wat je moet doen, zou ik niet gaan experimenteren, maar een goede therapeut erbij zoeken.