What to do... me schat in 't asiel.

Je verantwoordelijkheid had je al veel eerder moeten nemen. Je had niet zomaar een pupje uit moeten zoeken omdat het er zo leuk uitzag (zo toevallig ook dat én jij én je zus én haar buurvrouw allemaal per sé een pup van dat 'oepsnest' wilden). Je had je moeten verdiepen, moeten bedenken dat pups druk zijn (en al helemaal als je de drukste pup uit een nest kiest - waarom??? -), dat een drukke pup van grote rassen niet handig is bij een klein hondje. Dat de combi beauceron x stafford niet een handige keus is. Dat je dus geen impulsaankoop moet doen omdat anderen toevallig ook een pup uit dat nest nemen. Dat was je verantwoordelijkheid nemen geweest.

Beetje raar om die mensen kwalijk te nemen wat jij zelf ook hebt gedaan: afstand doen van je schatje. Nu maar hopen dat het asiel hem goed weet te plaatsen en het niet de zoveelste draaideur-herder/staffordkruising wordt.

Enige wat ik hierop ga reageren ter verduidelijking is dat dit geen impuls aankoop was omdat anderen er ook 1 uit t nest namen want ik was van de 3 de eerste die een pup ervan nam. Paar dagen later kwamen de andere 2. 

Snap dit topic inderdaad ook niet. Al is het natuurlijk een open deur om hier een topic te openen over een hond die je zelf herplaatst en later zelf weer terug wil. 

Maar wat maakt het uit, alles is al gebeurd. Je kunt nog tienduizend verschillende scenario's beschrijven hier. Wat ts had moeten doen en laten. Alles ligt al in het verleden... Er is niets wat daar nog aan veranderd kan worden, een discussie zonder einde en ééntje die geen doel meer gaat treffen. Ts zal er zondermeer wel iets van geleerd hebben. Sowieso dat je iemand niet op zijn blauwe ogen moet geloven als hij/zij zegt voortaan goed voor je hond te zorgen. Mijn motto is daarom; wil je dat iets goed gebeurt (wat je definitie van goed ook zijn mag) doe het dan zelf. Precies de reden waarom ik nog eerder mijn schoen zal opeten dan een hond herplaatsen. Maar misschien heb ik dan ook minder vertrouwen in de medemens.

Beter richt je de pijlen op de toekomst daar heb je namelijk wél nog invloed op. Wellicht niet bij deze hond, maar wel bij een andere. Of bij je huidige honden natuurlijk... 

Gezien ze nog 2 hondjes heeft, kan ze inderdaad beter haar pijlen daarop richten .
Laat ze het daar mee laten, en deze hondjes alles geven wat ze nodig hebben.
Het initiatief van gedetineerden met honden laten werken, vind ik persoonlijk een zeer mooi alternatief. In België zijn er ook detentiehuizen, waar dit met aanpassing, volstrekt zou kunnen.
Dit is een onderwerp wat mij ten stelligste boeit.
Dus door dit topic heb ik weer iets bijgeleerd.
Voor topicstarter, laat het los. Geef hem of haar de kansen die ze verdient, zonder dat je probeert bij te sturen via het asiel.
Die mensen hebben nu de informatie en kunnen gericht de hond bijsturen en plaatsen bij het juiste gezin.
Hoop op eind goed al goed.

En weer zulk een topic dat bijzonder slecht is voor mijn bloeddruk. Ook het feit dat sommigen het hier nodig vinden om TS een beetje te verdedigen, terwijl je gewoon zo niet omgaat met een hond, dumpen in het asiel en dan hier een topic openen om begrip te vragen.  Ik heb zelf heel dikwijls gedacht met Freya, waar ben ik aan begonnen, het was maanden erg moeilijk, maar haar weg doen, in geen geval !! Ik had haar gekozen, dus hoorde ze bij mij punt uit en moest ik me aanpassen en leren wat het beste was voor haar. Ik was kapot in het begin, maar opgeven, nee nooit. 

Niet de makkelijke weg, gooi maar in het asiel en dan gaan vertellen dat dit het beste was voor het hondje. Ben het menselijke egoïsme en gebrek aan inzet, want daar draait het om, meer dan zat. De enige geldige redenen om een hond een andere thuis te zoeken zijn zware ziekte, overlijden, huisuitzetting, maar de rest zijn drogredenen. Ook moeten degene die hier komen verkondigen dat een asiel niet zo erg is, misschien eens dringend elke week langsgaan in een asiel. Dan kan men met eigen ogen zien wat voor stress het de honden geeft. Want hoe goed een asiel ook is, de honden ervaren stress. Baasje weg, een hok in, hoop geblaf rond de oren, vreemde mensen etc. Asielen doen zeker hun best, de goede toch, maar dan nog komen honden vaak verkeer terecht. Zoals ze bij ons in het asiel zegden, we zouden een glazen bol moeten hebben om de komedie van mensen te doorzien.

Hoop dit dit hondje een baasje vindt uit de duizend nu, iemand die er volledig voor gaat en hem nooit meer als wegwerpartikel ziet. Elke week weer merk ik het in het asiel hoe makkelijk lui afstand doen van hun hond, hun trouwste maatje en heb het daar echt totaal mee gehad.

Helemaal mijn gedachte!!!  Je slaat de nagel op zijn kop.

Ik vind het verfoeilijk dat je een dier wegdoet en je verantwoordelijkheid niet neemt.  Zulke mensen zijn niet te vertrouwen omdat ze altijd wel een (voor hen goede) reden vinden en daardoor met zichzelf kunnen leven.  Zulke mensen zijn ook figuren waar ik niet meer mee omga, als ze zoiets doen.  Dat kàn ik niet eens, ik heb al moeite om te zwijgen als ik ze zie... walgelijk vind ik het.

Ik ken vreselijke lieve trouwe honden hier in de buurt, en die beesten hebben een rotleven......denk dan vaak, deden ze de hond maar weg, krijgt hij misschien nog een leuk leventje!

Dus.....soms is het beter voor de hond, herplaatsen.

Op slot op verzoek van ts