Revalidatie mogelijk?

Ja hoor, ik laat zeker weten hoe het met Bowie gaat. Het is voor ons ook leuk om te horen dat er zoveel dierenvrienden zijn die Bowie steunen! Echt hartverwarmend!

Ik laat het ook verder weten omdat info delen altijd handig kan zijn.

Wat geweldig.....30 minuten, wat zal ze het heerlijk hebben, echt, geloof me maar, in het begin even eng, maar de temperatuur zal lekker zijn en ook onbelast het bewegen zal Bowi heerlijk vinden....

Even een steuntje in de rug voor je, Ogin is geopereerd aan een kruisband scheuring en had ook nog nimmer gezwommen, wel pootje gebaad dat was alles, de eerste keer hebben we haar er ingetild,ze zwom zo weg, een op een kreeg ze fysio, ze vond het heerlijk, en na afloop, heerlijk slapen, echt het was geweldig, dat hoop ik ook voor Bowie...

Dat is fijn van je dat je het met ons wil delen Tine....we leven met je mee, het is een grote zorg die je hebt.

Tine, ben je nog een beetje goed de oudejaarsdag en avond goed doorgekomen ? Heeft Bowie nog kunnen plassen buiten ?   Voor jou en Bowie een goed jaar en dat Bowie beter wordt.

Veel beterschap voor bowie 

Vandaag ging Bowie voor de eerste keer zwemmen. (Fysiotherapie)

De poot doet nog steeds niets, ook niet in het water maar o wat genoot ze ervan. De fysiotherapeute heeft acupunctuur aangeraden. Ik heb onmiddellijk gebeld en mag morgen al gaan. 

Nu ligt ze volop te genieten van haar slaapje. 

Genieten van het zwemmen, heelijk voor Bowie, ook voor jou hoor, en morgen voor acupunctuur, mooi zo Tine....verwacht nog niet te veel, kleine stapjes vooruit, en de prikkels komen hoop ik echt door de herhaling van het zwemmen en acupunctuur....

Super dat ze er zo van genoot, dat biedt perspectief. Hopelijk dat het effect gaat hebben, dat ze de natuurlijke beweging gaat oppakken en dat de zenuwen weer gaan meedoen. In combinatie met de acupunctuur lijkt het me een hele goede stap!

(Ik vind het eigenlijk wel een beetje jammer dat je DA hier niet veel eerder mee is gekomen om naar een fysio te gaan...)

Dag Careana

mijn DA vond fysiotherapie eerder minder zinvol omdat in het begin er helemaal geen gevoel was in de poot. Nu, na inspuitingen en medicatie, is er al meer gevoel waardoor volgens hem de fysio nu meer zinvol is.

Bij het zwemmen doet ze voorlopig ook nog niets met die poot, ze zwemt dus met drie poten maar ik wil alles proberen om de zenuwen en spieren te stimuleren. Ze moet natuurlijk via haar hersenen de link maken om de poot terug te gebruiken. 

Het zal veel tijd vragen maar alles is beter dan haar poot verliezen. En echt, ze genoot van eindelijk nog eens zo actief te kunnen zijn dus het zwemmen blijven we zeker doen.

Wat fijn dat het zwemmen zo goed gaat en Bowie geniet.

Het zou mooi zijn als de fysiotherapeut je ook oefeningen leert, die je bij/met Bowie kunt doen om haar poot te stimuleren.

Wat fijn dat ze zo genoten heeft van het zwemmen, dat zal jou toch ook ongetwijfeld goed gedaan hebben, haar te zien genieten.

Er kan veel bereikt worden met revalidatie hoor, de duimen draaien hier voor jullie!

Net terug van de acupunctuur. Niet echt positief nieuws. Opnieuw doorverwezen naar een andere dienst: neurologie om neurostimulatie te doen. De medicatie die ze neemt vind de arts niet nodig dus moet afgebouwd worden. De arts vreest voor de poot en denkt dat neurostimulatie de enige manier is om de zenuw te stimuleren.

Ik vind het lastig. Lastig dat ik steeds doorgestuurd word en het niet beter wordt. Ik begin volgende week opnieuw te werken... alle vakantiedagen gingen volop naar Bowie en zonder spijt hoor maar het weegt wel als je dan weer minder goed nieuws krijgt. Ik bel nu voor meer info en kostprijs.

Nu ff rust.

Tine, geen goed nieuws dus, probeer dit nog eens, en kijk of er resultaat komt, triest voor jou en Bowie.,(hou de moed erin hoor, zenuwen duurt echt heel lang dat er herstel is...hier drie maanden....

Het is nog geen maand geleden gebeurt zie ik nu, vandaag is het de 3e pas. Natuurlijk is het nog een piepjonge hond maar genezen kost wel enige tijd. En de genezing moet (toch) grotendeels gebeurt zijn voor je begint met revalidatie, lijkt mij. Wat je aan de buitenkant ziet zegt niets over de staat van genezing aan de  binnenkant van de poot. Zelfs zonder breuken of zenuwschade heb je nog kwetsbare pezen en spieren in zo'n poot die een enorme klap hebben gekregen.  Ik snap dat je boven alles wilt dat die poot weer volledig beweegt (liever vandaag dan morgen) en ze hem gebruikt, echter ben je niet bang dat je teveel wilt in een te snelle tijd? Ik bedoel dit niet negatief hoor. Maar ben je niet bang iets te forceren? Een jonge hond betekend ook een jong (kwetsbaar) skelet... 


Toen Obi namelijk iets jonger was dan een jaar, was ook hij aangereden. Niet helemaal vergelijkbaar met wat jouw hond heeft meegemaakt, dat niet, als ik het letsel zo zie bij jouw hond. Obi had het "geluk" dat hij geschampt werd door een auto, die auto pakte een stuk verlaagde stoep bij een inrit mee en raakte zijn (bespierde) bil ipv direct een kwetsbaar gewricht zoals bij jouw hond.  Uiteindelijk diezelfde middag nog foto's gemaakt bij de da en daar was niets op te zien. Maar wat mij op het hart gedrukt werd (en wat zo anders is aan wat ze jou -lijken- geadviseerd te hebben, daarom schrijf ik dit) was dat hij in de periode erna praktisch -niets- mocht van onze dierenarts.  Datzelfde advies kreeg ik eerder dus ook bij onze westie waar ik over schreef in dit topic, zoveel mogelijk rust en voorzichtig met de hond zijn. Uitlaten mocht bij Obi alleen even in de tuin, hij mocht niet los of wat dan ook, zwemmen was ook een no-go. Hij kreeg verder wel wat pijnstilling maar niet een te hoge dosis zodat hij zelf ook rustig aan zou doen omdat hij lijf hem dat zou verplichten. En dat voor weken, totdat zijn loopgang weer zo was als voor het ongeluk. Obi was toen ook niet hersteld in de tijd die jouw hond nu heeft gehad. Hij was bont en blauw op z'n zijkant, dat heeft hem nog lang pijn gedaan. 

@koning Obi, ik begrijp wat je zegt hoor, over het rustig aan doen. Maar het is zo moeilijk omdat ik 101 andere meningen hoor. Mijn DA heeft medicijnen voorgeschreven: cortisone. Hij zou ook afwachten maar haar wel al laten zwemmen omdat er gevoel is in de schouder (gevoel maar geen beweging)

De vrouw van de acupunctuur (ook een DA) zegt nu dat de medicatie niet nodig is bij deze kwetsuur en mag afgebouwd worden. Zij zegt dat de gevoelszenuw niet hetzelfde is als de bewegingszenuw maar toen ze tijdens het consult belde naar een neuroloog om eventueel door te verwijzen, zei die neuroloog dat zolang ze gevoel heeft in de poot, er mogelijkheden zijn om te kijken of de poot te redden valt.

De ene DA zegt rust,de andere zegt: zo snel mogelijk scan nemen en eventueel neurostimulatie. Ik wil het beste doen voor mijn hond maar weet niet meer wat het beste nu is.

Yup, het kan verwarrend zijn, zoveel adviezen en ik kan me voorstellen dat het je even duizelt.  Ik zou zeggen: Ga mee in het advies van de specialist, die heeft de meeste kennis op dit gebied. Het antwoord van de neuroloog "zolang ze gevoel heeft in de poot, zijn er mogelijkheden om te kijken of de poot te redden valt" biedt perspectief. Ik zou die kans zelf met beide handen aangrijpen.

Sinds vandaag zie ik dat het zwart van het voetkussen op de slecht poot weg is. Dat is nu dus roze met wat spikkeltjes van bloed. 

Hoe zou dit kunnen komen? 

Een betere doorbloeding ?   Een belletje naar je arts...

Beter? Ik dacht net dat dat niet goed was. 

Ik bel straks even naar de arts.

Het voetkussentje ?    Goed dat je even belt meis. 

Kan het beschadigd zijn geraakt bij het ongeluk en dat de bovenlaag er nu als een soort korst vanaf is gevallen?

Ik ben benieuwd wat de dierenarts zegt, hopelijk is het iets dat niet erg is.

Als ze de poot echt niet gebruikt heeft gaat het eelt wat daar normaal gesproken zit, redelijk snel weg. Dat je na weken al verschil merkt dat zou kunnen. De astronauten in het ISS verliezen alle eelt op hun voeten in relatief korte tijd door er niet op te lopen. Is het dat niet? 

De DA heeft laten weten dat het niet erg is.

kan door de aanrijding zijn dat het nu loskomt of door er niet op te lopen maar het is niet erg. Oef 

wat een schrik hier, maar voor jou helemaal.....

Ah dus toch vermoedelijk door het ongeluk. Wat een opluchting dat het niks engs is!

Mooi om alle updates te kunnen blijven lezen!
Ik kan me voorstellen dat je inmiddels moe bent van alle specialisten en gewoon wil dat ze snel beter is.
Sterke met alles blijven volhouden. Het is fijn dat je alles voor haar over hebt en ze een goed baasje heeft in deze periode!

En hier valt niets aan toe te voegen, veel sterkte met alles!

Vandaag was eindelijk de afspraak bij de neuroloog in de dierenkliniek.

er werden heel wat testen gedaan maar het was al snel duidelijk... Ik kan nog 4 weken wachten maar hij geeft het minder dan 10% de kans dat het nog goed komt. Amputatie is dus zijn conclusie.

Al heel wat tranen gelaten en twijfel of ik nog 4 weken zou wachten of niet.

het kan dat ze er begint aan te bijten...

Tine toch, wat een bericht....wat ontzettend verdrietig, is er geen enkele hoop ? 10 % is wel heel weinig...