Hoi allen,
Ben een frequente meelezer op dit forum maar nu schakel ik toch even jullie ervaring en aanvoelen aan.
Ik ben de trotse eigenaar van een Harlequin Beauceron die einde deze maand 1 jaar wordt. En je voelt em al komen - tromgeroffel - help, we zitten met een puber
Qondor is een reu van ondertussen 45 kg. Leeft samen met een whippet reu van 11 jaar. Rare combi, I know, maar soms lopen de dingen zoals ze lopen. Qondor is een zeer alerte hond, lage drempel om overprikkeld te raken. Binnenshuis eigenlijk zeer goed te kanaliseren mits aanpak. Eenmaal buiten gaan de bananen in de oren en hoort en ziet hij alles behalve mij. Normale traject HS doorlopen al zijn de eerste 20-25 minuten een echte opgave. Hij valt uit naar andere honden en naar mijn bescheiden mening is het niet uit agressie, maar uit frustratie. Tijdens wandelen is het passeren van honden ook een opgave. Enfin, een verhaal dat je hier zeer vaak ziet passeren.
Twee weken geleden als enige in de les op de HS en meteen zag ik een heel ander verhaal: veel beter luisteren, aangenamere les voor zowel mij als (denk ik) voor hem. Dit heeft me aan het denken gezet. Doe ik er Qondor eigenlijk op dit moment wel een plezier mee om naar de HS te gaan? Hij voelt zich onzeker denk ik dan en het brengt hem - op dit moment nog - helemaal in de rode wijzers.... Omdat het zelfvertrouwen wat begon in te zinken en omdat ik nu zeker correct dien te handelen zijn we deze week voor het eerst bij een GT gegaan. Zeer positief gevoel aan over gehouden en er werd een traject uitgezet omdat dit gedrag 1 op 1 aan te pakken. Nu hadden we het erover om tijdelijk even de HS links te laten liggen zodat we terug even op de aandacht (impulscontrole) kunnen werken alvorens teveel van hem te verlangen. Dit zou wel met de bedoeling zijn om dit na enkele maanden terug op te pikken terwijl we even het GT traject volgen.
Mijn gevoel zegt dat ik Qondor hiermee het meeste plezier doe om uiteindelijk een stabiele hond te krijgen.
Hoe staan jullie hiertegenover? Hebben jullie nog tips of aanbevelingen
PS Qondor is helemaal klaar voor zijn eerste Kerst.
Ik zou zelf idd even voor Qondor kiezen en de hondenschool laten voor wat het is. Zeker als je merkt dat daar weinig lol te behalen is. Werk aan je eigen contact met je hond. Daar halen jullie beiden uiteindelijk meer voldoening uit. En die puberteit gaat over....
Laat de hondenschool. Je neemt de hand aanreikingen van de gt, je hebt er een goed gevoel over schrijf je...zou het zo doen....even een op een...
Waarom twijfel je? Uit je tekst haal ik dat de hondenschool voor jouw hond niks bijbrengt, integendeel, het zorgt voor onrust en ergernis. Dus waarom zou je daar dan naartoe gaan?
Lijkt me prima zoals je bezig bent toch. Jij kijkt naar je hond wat hij nodig heeft en niet dat hij binnen de lijntjes van de hondenschool wordt gedwongen.
Ik doe behendigheid met mijn hond, daar zit een hond in onze groep die echt niet bij andere honden kan.
Dus die persoon gaat het veld af met zijn hond als de rest aan de beurt is. En als hij aan de beurt is gaan wij allemaal het veld even af.
Dan gaat het prima en zijn hond heeft erg veel plezier in behendigheid.
Bij hem net zo , kijken naar de hond en de situatie zo maken, dat het voor iedereen en alle honden veilig, rustig en ontspannen is.
Ik ben ook gestopt toen Droef begon uit te vallen. Hij werd volwassen en durfde wel ergens wat van te vinden en voornamelijk fixeren of grote intacte reuen zijn voor Droef een reden om laaiend te worden. Toen er vervolgens een 2de hond in de groep kwam waar Droef moeite mee had ben ik gestopt.
We deden het voor de lol. Die hebben we gehad maar ik ga niet met een hond heen die zichzelf loopt op te naaien. Sowieso deden we ook veel oefeningen los. Dat is dan vragen om problemen als het zich zo opstapelt. Dan kan je nog zo goed bezig zijn maar het is en blijft een hond. Als Droef al niet de dader was geweest dan was er wel een hond die toch nog even zou komen buurten en voor je het weet is het dan knokken. De oefeningen doen we nog steeds wel hoor voor de lol maar gewoon lekker thuis of buiten zonder andere honden erom heen of honden waar Droef wel prima meer overweg kan.
Misschien af en toe priveles. Misschien dat daar ook uit te vinden is waar die frustratie van komt.
En eventueel tips qua hoe je hem het best kan begeleiden met andere honden.
En pas in een groep kijken hoe het gaat als hij buiten in een minder gedwongen situatie beter er mee om kan gaan. Door te negeren of meer afstand te nemen.
Het kan ook heel goed zijn dat een groep hem simpelweg niet ligt. Al zijn daar ook nog verschillen in. Er zijn ook wat kleinere scholen uitgasnd can positieve benadering die in groepjes van maximaal 5 met een individuele visie waar de les word aangepast aan de snelheid van de hond. Waardoor niet alles gezamelijk gaat.
(Vond ikzelf erg prettig en was bij ons met maximaal 1 groepje tegelijkertijd op t veld.. wat ik zag van de HS bij mij in regio daar ren ik gillend weg. Daar waren wel 5 of 6 groepen gelijkertijd op een groot.) veld)
Toen ik bij Dobby merkte dat de hondenschool teveel was, hij ging erbij liggen en sloot zich af, ben ik er ook mee gestopt.
Ook hier een beauceron reu van bijna 1 jaar. Met veel plezier de puppy en puber cursus op de HS gedaan en met goede moed gestart met de basiscursus. Alle lessen gevolgd, maar Bas werd, naar mate hij meer begon te puberen, steeds meer geprikkeld. Het examen hebben we niet afgemaakt, overdosis vreemde honden, alle groepen op hetzelfde moment, met als resultaat een overprikkelde hond.
De oefeningen doen we nu gewoon tijdens het wandelen en dan zie ik ook hoe graag hij wil werken voor de baas, zonder alle afleidingen die er bij de HS waren.
De cursus gaan we over een paar maanden wel weer doen waarschijnlijk, maar mogelijk bij een hondenschool met een kleinere groep.
Ik heb de keus gemaakt om te stoppen met de school en als ik zo naar Bas kijk, lijkt dat een juiste keuze te zijn geweest.
Bedankt allen. Het bevestigt een beetje mijn basisgevoel dat ik had om nu even voor het andere GT traject te kiezen en de HS links te laten liggen.
Ik moet wel toegeven dat het een beetje als falen aanvoelt omdat je toch wel ziet dat er honden op de HS wél op die leeftijd zonder problemen het traject doorlopen. En zo begon de twijfel/onzekerheid er in te sluipen, terwijl ik van nature wel een zelfzeker persoon ben. Maar het welzijn van Qondor is me belangrijker dan mijn eigen ego.
Het punt is natuurlijk dat we geen schoothondje hebben genomen, maar een kloeke herdershond waarvan dan ook nog eens geweten is dat ze vrij lang kunnen puberen en een uitgesproken willetje hebben. Dat maakt het ook zo moeilijk om hem toe te laten om holderdebolder met zijn lompe lijf kennis te laten maken met andere honden. Als er een ontmoeting is, dan is hij in 90% van de gevallen de grotere. Maar het is een prachtige hond, de GT zei ook over onze interactie dat ze zag dat we een sterke, liefdevolle band hebben (die ik nu ook buitenshuis te gelde wil maken). En dan groei je als baasje natuurlijk
In het GT traject gaan we de volgende keer begeleid leren omgaan met prikkels en daarna het 'echte' leven in.
Ik weet dat onze Beaucerons precies 1 dag schelen in leeftijd, dus qua tijdslijn denk ik dat we mekaar perfect begrijpen Het wordt wel eens hoog tijd dat we eens afspreken om Bas en Qondor kennis te laten maken (hint hint)
Hint begrepen, komt goed.
Zou stoppen met de HS en lekker 1 op 1 gaan trainen.
Ik had/heb ook een kruising beauceron (2 jaar) bij ons in de groep waarbij ik merkte dat ie ook absoluut geen aandacht had voor zijn bazin als ie met meerdere honden was. Heb hun uit de groep gehaald en ben met hun alleen gaan trainen. Trainen nu circa 6 maanden alleen en je kon direct vanaf het begin af aan merken dat ie zijn aandacht nu bij haar heeft en dat het een super team aan het worden is Denk dat ie over een paar maanden weer met een kleine groep mee kan trainen.
Dus.... HS oftewel in groepen trainen is niet voor iedereen of iedere hond geschikt.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?