Welk ras als volgende hond?

Misschien heb ik het hier al eens gevraagd, maar ik zat er weer eens over na te denken, en ik dacht, misschien is het leuk als jullie eens mee denken. Mijn Podenco's hebben niet het eeuwige leven, en hierna wil ik, na mijn hele leven "tweedehandsjes" gehad te hebben, een goed gefokte pup. Eens zelf een hond verpesten in plaats van andermans ellende op proberen te lossen :P En ook al zijn de hondjes hier ongeveer 8 tot 5 jaar oud, dus kan het zomaar een tien jaren plan worden, vind ik het leuk om vast dingen uit te zoeken en te bedenken wat ik wil. Ik heb namelijk een aantal "vereisten".

- NIET zwaarder dan 15 kilo, liefst niet zwaarder dan 10 kilo
- Kortharig of naakt, géén langhaar, ruwhaar of krulvacht
- Voorkeur voor rechtopstaande oortjes
- Geen platte neuzen of andere ongezonde onzin
- Trainbaar zodat hij/zij los mee kan te paard (hierbij kan het zijn dat er af en toe een weg over gestoken moet worden, bijvoorbeeld)
- Sociaal naar mens en dier (ivm het loslopen)

Aan de vereiste te merken gaat het sowieso geen Podenco meer worden ;)

Nu heb ik zelf wel wat ideetje. Ik heb bijvoorbeeld altijd een zwak gehad voor de Noorse Lundehund. Ik heb zelfs al twee fokkers van dit ras bezocht en een show van Scandia bijgewoond.


Máár, de Noorse Lundehund is een oertype. Is deze trainbaar genoeg om ermee te doen wat ik ermee wil doen?

Verder staat de Amerikaanse Haarloze Terriër op mijn lijstje. Deze heb ik pas één keer in het echt gezien, wel contact gehad met een fokker via FB.


Maar, wederom, hoe trainbaar zijn deze hondjes? Terriërs staan volgens mij nogal bekend om hun eigenwijze karakter.. En hoe zit het met de gezondheid van dit ras?

De derde in de top drie is de Lancashire Heeler.



Deze heb ik ook één keer in het echt gezien, ook contact gehad met een fokker via FB, en ook bij dit ras ben ik erg nieuwsgierig naar de gezondheid. Qua trainbaarheid zijn het letterlijk kleine herdertjes, dus ik vermoed dat dit ras wat dat betreft het beste bij mijn wensen past. Aan de andere kant heb ik geen ambitie om een hondensport te beoefenen, kan zo'n hondje zijn ei kwijt bij me?

Verder vind ik Schipperkes geweldig (al zijn die niet echt kortharig..), en vind ik Teckels leuk (maar die zijn niet heel trainbaar denk ik..)

Dus, wat denken jullie ervan? :D

Ik ken je al een poosje, je bent gek ophet ras/kruisingen wat je nu hebt, daar zal je altijd naar omkijken toch....

" Ik ken je al een poosje, je bent gek ophet ras/kruisingen wat je nu hebt, daar zal je altijd naar omkijken toch.... "

Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin

Het nadeel vind ik dat ik mijn honden meer alleen moet laten dan ik wil. Ik spendeer drie uur per dag op stal, ongeveer, en ik vind het vreselijk dat mijn honden hier niet mee van kunnen genieten. In de toekomst wil ik graag weer een hondje dat altijd aan mijn zijde kan zijn, net zoals dat mijn hond hiervoor was. Met Podenco's is dat helaas geen optie, die zien paarden als wandelende biefstuk en kunnen niet mee het bos in :( Op dat jachtinstinct na vind ik Podenco's trouwens perfect, qua uiterlijk, qua karakter. Ik mis eigenlijk alleen dat ze niet mee kunnen naar stal..

De heeler is volgens mij best gezond ras maar wel gevoelig voor hernia's en ik denk ook patella (zoals elk klein ras). Hebben best korte pootjes kunnen zeker wel mee met je paard maar als je een dag tochtje maakt zal dat misschien wat te zwaar zijn? Vind schippertje best wel passen voor u

Vastgotaspets

Markiesje ? 

Ik denk dat de eerste 2 rassen die je noemt je geen garantie kunnen geven dat de hond trainbaar genoeg is om los te kunnen lopen naast het paard. Je zult vast binnen het ras wel exemplaren er tussen hebben zitten die het wel kunnen, maar in de grote lijnen denk ik van niet. Ook de teckel is niet erg volgzaam nee, die trekken toch graag een eigen plan. 

Schipperkes vind ik persoonlijk echt vreselijke neuroten, maar ik moet wel zeggen dat ik dat op de 2 schipperkes baseer die ik ken. Wellicht dat andere schipperkes dat niet hebben. 

Lancashire heeler heb ik toevallig zelf laatst over zitten lezen, maar ik kwam toen niks tegen over de gezondheid van het ras. Wel dat ze redelijk wat beweging nodig hebben, maar als je dagelijks met de hond 3 uur op stal staat dan lijkt me dat dat geen probleem is voor dit ras. Informeer anders even bij een fokker van dat ras. 

Markiesjes zijn geweldige honden, die sheltieduo ook heeft benoemt. Alleen dan wel langharig, maar ze zijn zo vriendelijk en zo volgzaam en gericht op hun mens.

En als het toch zou kriebelen om nog een windhond te nemen kan je natuurlijk kijken naar de silken windsprite, ook een langharige hond maar wederom een heel vriendelijk en volgzaam ras. 

Ik denk trouwens dat je vooral moet gaan kijken naar een ras waar je het meeste mee kunt doen. Net wat je zegt, het is zoveel fijner om een hond te hebben die met al je activiteiten mee kan doen. Misschien is het dan een hond die qua uiterlijk jou minder aanspreekt, maar ik denk dat je daar gelukkiger mee wordt dan een hond die er volgens jou perfect uit ziet, maar die niet het karakter heeft wat bij jouw activiteiten past. Dan heb je straks dat mooie hondje met perfecte looks op je bank zitten waar je tussen haakjes "niks mee kan" om het zo maar te zeggen. 

Persoonlijk vind ik mijn Noorse Lundehund heel goed trainbaar. Ze is van de verschillende rassen die ik gehad heb degen die het best luisterde. Ze is ook heel gericht op mij, dus over dat trainbare zou ik mij geen zorgen maken (bij mijn eigen hond dan). Ik heb er maar een, dus dat is natuurlijk geen grote steekproef om mee te vergelijken. 

Maar wat bij haar wel een probleem zou zijn, is het sociale. Als het alleen is om los te lopen, zou dat perfect kunnen. Ze is totaal niet agressief. Alleen houdt ze niet van vreemden en ook niet van honden die ze niet kent. Dus sociaal zou ik haar zeker niet noemen. Ze vermijdt anderen gewoon liefst en durft dan ook wel blaffen als ze het gevoel heeft dat die andere personen bedreigend zijn (als ze naar haar toe komen bvb). Het is bij haar ook niet door socialisatie maar echt iets dat in haar karakter zit. Als pup was dat geen probleem, maar toen ze volwassen werd, is dat omgeslagen. Een aantal ervaringen met iets te 'wilde' honden hebben dat misschien wat versterkt, maar ze is gewoon heel erg gericht op mensen en dieren die ze goed kent en de anderen moeten haar met rust laten. 

Of de Noorse Lundehund goed trainingsbaar is zal ik niet weten maar leuk is hij wel.

Ik begrijp het......een newfoundlander kan je overal mee naar toe mee nemen, dat zou jij dus ook graag willen,  begrijpelijk.   Ik weet dat je huidige honden niets te kort komen, voor in de toekomst dus....en ja wat voor ras met deze eigenschappen bevallen je....

Ooo, nou hoor ik je denken, ze zijn te zwaar om naast het paard mee te kunnen, er zijn ook lichtgewicht newfoundlanders hoor, als, en ik zeg als....dan naar fokkers kijken waar de newfoundlanders geen zwaar bone hebben....dan kunnen ze zeker mee.

Heb je al eens aan een korthaar BC gedacht? Heel goed trainbaar. Als je die ook taken geeft op stal lijkt mij dat een prima match.

Corgi? Ik ken er een die gaat mee naar stal en liep (toen hij jonger was) met buitenritten mee. 

De schotse collie kort haar pas ook wel in je lijstje op het gewicht na. Ze zijn ietsje zwaarder en dus ook ietsje groter, maar ze zijn een mooie middelmaat, vriendelijk naar alles en iedereen, korte vacht en staande oren als je de pasta niet gebruikt om ze te laten knikken.

Wat vind je van een manchester terriër? Je ziet ze wel eens in de Agility. 

Een Manchester Terriër lijkt me ook leuk :)

De reden dat ik niets anders wil dan korthaar is niet zo zeer een ideaalplaatje, maar omdat ik een beetje smetvrezerig ben naar honden met een langere of dikkere vacht. Mijn honden slapen ook bij mij in bed en ik wil graag alles kunnen zien en voelen. Beetje raar tik van me :P

Corgi's vind ik te groot, althans, ik ken er maar eentje, van een vriendin, en dat is een groot, massief, lomp bakbeest. Ik hou van fijntjes en lichtvoetig. Daardoor valt de Newfoundlander ook af :P al vind ik ze bij een ander wel heel gaaf!

Van Collies (zowel de Border also de Schotse) ben ik een beetje "bang". Niet van de hond zelf, maar ik ben bang dat die meer mentale uitdaging nodig hebben dan ik kan of wil bieden. Of denk ik dat verkeerd?

Een Border terriër? Of heeft die ook teveel vacht?

Of een Italiaanse windhondje? Dat schijnen ook erg leuke hondjes te zijn waar je overal mee kunt komen.

Of of of... Mijn persoonlijke favoriet een Australian cattle dog.

Voor de Schotse durf ik niet te spreken, maar de Border.. Als jij iedere dag drie uur op stal bezig bent en de hond daar taken kan geven .. dan is die hond helemaal blij.

Ik werkte met paarden met mijn oudste hond. Naast het drijfwerk wat bij jou niet aanbod zal komen hielp ze bv mee de paarden water te geven (waterslang in de ton leggen en verplaatsen naar de volgende ton op commando), hooi voeren (plukjes uit de stapel in mijn armen trekken zodat het goed werd verspreid in de weilanden), voeren (bakken onder het draad door duwen als ik ze neerzette) en doorgangen bewaken als dat nodig was.

Ik denk dat jij vast ook wel taken kunt verzinnen zoals borstels pakken en terugbrengen tijdens het poetsen, halster halen/dragen, stro opschudden, dingen oprapen en teruggeven die je hebt laten vallen als je op het paard zit.. Enige nadeel is dat je even door een fase heen moet waarin ze mest eten. Momo heeft toen een muilkorf gedragen. Paardenmest kan namelijk giftig zijn voor honden. Maar dat probleem zal je met veel hondenrassen tegenkomen. Momo kan bier halen voor mijn vriend.. misschien kan jij je BC wel leren een blikje fris te halen uit de kantine of je tas na het rijden.. Maak je helemaal de blits!

Ze zijn zeer goed trainbaar,misschien geen allemansvriendjes naar mensen maar goed socialiseren kan helpen (en vraag er naar bij de fokker). Met de juiste training hebben ze een groot uithoudingsvermogen en kunnen dan zeker mee bij buitenritten. Ze kunnen ook enorm snel zijn. Als dat je wens is, zoek dan wel een pup met 2 HD A ouders want je belast dan behoorlijk.

Paardenmest is giftig als de paarden een wormenkuur hebben gehad.

De wormenkuur zelf is ook giftig voor honden, als je een paard een wormenmiddel geeft en er lekt wat op de grond wat de hond op likt, dat kan de hond al fataal worden.

Op de eigen stal weet je zelf wanneer de paarden een wormenkuur hebben, dan kun je er rekening mee houden.

Honden met krulvachten die je kort in de vacht houdt, die zijn veel schoner voor mensen met een beetje smetvrees, vooral als ze bij je in bed slapen. 

Freggle slaapt ook altijd op bed, maar je kunt het niet zien, geen haartje of iets te vinden.

Als ik de Noorse lu hond ziet met de dikke vacht (prachtig honden hoor), of mijn honden als ze kort in de vacht zitten, dan zijn mijn honden veel schoner.

Geen hondengeur, geen losse haren, het huis en bed blijft schoon etc.

Het is juist als je kortharige rassen hebt, dan zit je zelf en je huis altijd onder het haar en stof.

Een whippet zou volgens mij heel prima in dit plaatje passen. Met als grote voordeel dat ze veel geweldige eigenschappen met de podenco delen (maar een veel hanteerbaarder jachtinstinct hebben en een heel stuk makkelijker los kunnen). Gezond en sterk ras, schoon, sociaal en handzaam (zeker de teefjes). Italiaanse windhondjes vind ik persoonlijk veel te kwetsbaar - dat zou ik dus niet doen. 

Deze hond heb ik nog nooit in het echt gezien, de DREVER :

Wat dacht je van de Pumi?

Een kennis van ons doet paardentrektochten met haar Pumi.

Pumi

Oh als ik je zo hoor : een australian kelpie..... Heerlijke honden, mits een goede opvoeding (maar dat ben je van plan las ik al )   voldoet helemaal aan je omschrijving, opstaande oortjes, kortharig, leergierig, ontzettend trainbaar (mits je de juiste gebruiksaanwijzing erbij krijgt)..... maar echt : een gouden hondje Kijk maar op mijn profiel. Daar zijn een paar foto's van onze kelpie

Ik dacht ook aan een australian kelpie.

Zijn wel echt werkhondjes, maar met 3 uur per dag op stal en wandelen hebben ze misschien wel genoeg uitdaging? 

Of een behaarde peruaanse naakthond? Hebben wel wat weg van podencos. 

Ik ken trouwens ook podencos die los lopen. Als dat echt helemaal je ras is is het misschien een optie om te zoeken naar een podenco in opvang die al los kan. 

Zeker als je geen andere podencos hebt die niet los kunnen, of misschien zelfs al een hond die wel goed los kan, kan dat veel uitmaken.

Ik denk dat ik bij puck geen jagende hond hoef te nemen, dan gaan ze samen op pad ben ik bang. Maar zo kan ze prima los. (Kruising galgo, zit ook wat podenco in)

Die voorpret, dat herken ik heel goed. Hier thuis ook altijd asielhonden gehad, vaak met gebruiksaanwijzing, maar ik ben nu ook sterk aan het overwegen de volgende keer voor een goed gefokte pup met stabiel karakter te gaan. Pas als Freek wat ouder is overigens, over een jaar of 7-8 ofzo, maar ik betrap mezelf erop dat ik nu al soms website's van fokkers zit te bekijken. 

Wat betreft het ras: afgezien van het formaat voldoet een korthaar collie heel goed aan al jouw eisen. Laat je niet afschrikken door het woord 'collie' in de naam, de gemiddelde schotse collie heeft niet zo veel drive als een border collie. Zover ik weet kun je er prima agility mee beoefenen, of zelfs schapendrijven, maar een schotse collie heeft normaal gesproken niet per se een 'taak' nodig. Er hoeft heus niet 3 keer per week mee naar de agility training om er een gelukkige hond aan te hebben. Kortharen schijnen wel iets meer drive te hebben dan de langharige, maar functioneren in principe ook gewoon goed in een gemiddeld (actief) gezin (uitzonderingen zoals Freek daar gelaten, hij is wat nerveuzer/prikkelgevoeliger dan wenselijk).

Schotse collies zijn erg baasgericht en zullen van nature bij je willen blijven. Freek durft in het bos heus wel eens van het pad te schieten als hij een eekhoorntje heeft gespot, maar hij kijkt dan wel snel weer achterom of ik nog wel in de buurt ben. Loopt thuis ook heel de dag achter me aan, daar moet je tegen kunnen (valt er ook wel uit te training denk ik).

Daarnaast zijn ze in de regel heel vriendelijk. Freek is door z'n vorige baasje goed gesocialiseerd; hij geeft weinig om paarden en koeien, en katten die we op de wandeling tegen komen zijn potentiele vriendjes. Mensen zijn leuk en worden altijd beleefd begroet. Ook met andere honden behoren schotse collies goed op te kunnen schieten. 

En de vacht vereist belachelijk weinig verzorging. 

Maar ja, dat formaat hè... zelfs een klein teefje zit snel een paar kilo boven jouw grens. Ik snap wel als dat een dealbreaker is. 

Al aan een corgi gedacht? Heb ik zelf weinig ervaring mee maar ik vind ze wel onwijs leuk om te zien.

bij de schotse collie valt dat erg mee hoor. Het ligt ook een beetje naar welke Fokker je gaat. De fokker van Aedon zou ik je dan echt niet aanraden, maar een Fokker van het iets kleinere (en iets robuustere) type (het meer schotse type ipv richting de Amerikaanse lijnen) zijn erg rustig en hoeven niet heel veel uitdaging te hebben. 

Elke dag 1.5 uur wandelen gem. is dan meer dan genoeg. En dan is er verder geen hersenwerk nodig als je goede snuffelrondes doet. Tenzij je dat natuurlijk erg leuk vind om te doen.

Het ligt natuurlijk ook wel een beetje aan welke hond je hebt. De een is wat actiever dan de ander, maar schotse types zijn over het algemeen wel wat rustiger.

Verder zijn het echte allemans vrienden naar mensen en dieren en stel je kunt een keer een paar dagen minder lopen dan normaal is dat doorgaans ook geen probleem.

Heleen van Freek legt het verder echt perfect uit

Kort haar Jack Russel? Over het algemeen heel sociaal, althans de exemplaren die ik ken. Heel sportief, kunnen goed bij paarden, en lange wandelingen maken, maar liggen ook graag eens bij de kachel Soms wel wat koppig, maar zeker met lekkers erbij toch wel goed trainbaar, en heel gehecht aan de baas is mijn ervaring. Wordt waarschijnlijk mijn volgende hondje

Mijn Corgi ken je ook en dat is toch echt geen "groot, massief, lomp bakbeest". Het zijn slimme honden, en herders, dus wat dat betreft zeker trainbaar!  

Je hebt het over het oversteken van een weg... Ik heb ook heel lang paard gereden. Onze instructrice had een Jack Russel die altijd op de manege was, hij ging ook mee op buitenritten. Als we een weg over moesten of als hij moe werd zat hij samen met zijn vrouwtje op het paard <3

Cosmic kon ook los bij het pleeggezin. Ze was overigens ook zindelijk bij het pleeggezin. Bij mij bleek ze niet zindelijk, en ondanks dat ze de eerste negen maanden naast mijn Mechelse Herder geleefd heeft die zelfs in het verkeer perfect los kon lopen, bleek ze ook niet los te kunnen lopen. Nou ja, dat kon ze wel, maar het kan gerust 6 uur duren voor ze terug is, en wachten bij een weg om over te steken zit er al helemaal niet in ;) Nee, rassen met jachtinstinct komen er hier uit voorzorg nóóit meer in.

Hetzelfde geldt trouwens voor Whippets en Italiaantjes. Ondanks dat ze makkelijker zullen zijn dan Podenco's, is mijn ervaring dat ze niet trainbaar genoeg zijn om los mee te lopen last een paard. Er zullen ongetwijfeld uitzonderingen zijn, maar ik zoek toch iets "trainbaarders".

Eigenlijk wil ik gewoon mijn oude hond terug :P

Hetti, jouw Corgi vind ik inderdaad wel wat leuker, maar als ik naar die van Pauline kijk, dat vind ik zo'n enorm bakbeest! Is dat omdat de jouwe een teefje is, of is de jouwe een ander type?

Kelpies lijken me wel leuk, Aussie Cattle Dogs vind ik ge-wel-dig! Alleen dat zijn ook beide rassen waarvan ik denk, oef, kan ik dat wel aan? Hebben die niet veel meer uitdaging nodig dan ik ze kan geven? :/