Oh, bedankt voor het meedenken trouwens, allemaal. Super leuk om suggesties te krijgen waarvan ik denk, hey, dat zou best eens iets kunnen zijn, terwijl ik er eerder nooit aan gedacht heb :)
Bij Corgi’s heb je inderdaad verschillende soorten. De Pembroke is wat fijner en lichter dan de Cardigan.
Grappig dat je de Lundehund noemt, daar zit ik stiekem ook naar te kijken voor volgende hond. Maar voorlopig nog niet, ik hoop dat Bobby nog heel wat jaartjes bij me mag blijven.
Een kennis van me heeft ook al jaren Schipperkes, ik vind het eerlijk gezegd nogal drukke keffertjes. Maar dat kan natuurlijk toevallig net bij die hondjes zo zijn.
Kromfohrlander? Parson? (jacks hebben van die korte (en vaak kromme) pootjes, niet bepaald lichtvoetig) Korthaar schotse collie, die is wat groter maar voldoet verder perfect. Xoloitzcuintle, Mexicaanse naakthond, die heb je in zowel gladhaar als naakt. Amerikaanse haarloze terrier zou ook een goede keuze zijn, het is de naakte variant van de rat terrier, en die zijn behoorlijk volgzaam en zacht van karakter. Geen typische terriers dus.
Ik zou geen drever doen, dat is een jachthond die zijn neus achterna loopt.
Kelpies, cattle dogs, border collies zou ik niet doen omdat die in de regel veel energie hebben en graag voor je werken en daar zeg je niet zoveel zin of vertrouwen in te hebben. Bovendien staan kelpies en cattle dogs niet bekend als sociaal naar mens en dier. Vooral cattle dogs niet.
Lundehund zou ik ook niet doen, dat is een primitief hondje en bovendien niet zo gezond. Je wilde van ongezonde onzin wegblijven.
Denk even het haar weg en een sheltie kan ook. Mijn shelties gedragen zich voorbeeldig bij de paarden.
Bij de ACD zou ik me meer zorgen maken om het sociale gedeelte.
Een Noordelijk herdertype zou je wellicht wel passen, maar die hebben doorgaans wel een wat vollere/langere vacht. Denk aan de IJslandse hond, de Noorse Buhund en de Västgötaspets. Die zijn over het algemeen wel prima sociaal met mens en dier. Heel mensgericht en trainbaar, maar niet slaafs. Allround boerderij/werkhondjes.
Dat zijn ook knapperds!
En de Mudi? Is ook een kleine herdersoort. Toch is het denk ook wel geluk hebben dat het goed gaat bij de paarden. Vroeger ging de herder van de boerderij altijd mee op buitenrit. Maar bij eigen katten deed die niks maar andere katten ging die achterna. Dan was hij ineens weg. Buiten katten om ging hij perfect mee ook over de weg
Daarna kwam er een boerenfox op de boerderij en ook die ging geweldig mee op buitenrit met de paarden. Keek werkelijk na niks en niemand om. Ook niet na honden die op haar afgestormd kwamen of na alle het andere wat je tegen komt op de weg of in het bos.
Maar wil natuurlijk niet zeggen dat ze allemaal zo zijn. Denk het juist niet.
Mijn hond gaat ook vaak mee. Dat gaat ook goed. Wel neem ik haar alleen mee als ik niet alleen ben. Ik wil haar ook gewoon goed in de gaten kunnen houden en mijn aandacht bij haar kunnen houden.
Maar ook moet je geluk hebben met de hond. Tuurlijk zullen sommige rassen makkelijker zijn maar wil niet zeggen dat ze het ook kunnen en leuk vinden.
Het schippertje van een vriendin kan echt niet na haar paarden mee die achter haar huis staan. Die moet opgesloten worden. Maar dat komt dan weer omdat die ontsnapt en echt niet meer terug komt zodra die vrij is
Bij de Lundies is de gezondheid inderdaad wel een dingetje. Shelties lijken me qua grootte en karakter perfect, maar ik vind dat haar echt ontzettend vies.. qua in bed slapen, de hond aan raken, de hond überhaupt in huis hebben, zou dat wel een probleem worden :P Ik weet trouwens dat deze "smetvrees" niet reëel is en dat kortharige honden veel meer haar verliezen door het hele huis heen, dat is het probleem ook niet zo zeer, ik wil gewoon het hele lijf van mijn hond kunnen zien en voelen of zo. Erg rare (en vervelende) tik.
De vacht van de noorderlijke herders kan nog, de IJslandse hond en de Spets lijken me wel aardig. De Buhund vind ik op de Scandia shows vaak verschrikkelijk. Kefferig, fel.
De Mudi speekt me qua uiterlijk wel aan, maar ik ken het ras helemaal niet eigenlijk. Effe lezen :D
Mudik hebben ook veel energie, zijn niet de meest sociale honden en houden van hun stem. Bovendien hebben ze een redelijk lange dikke vacht met slagen en krullen.
Pauline heeft een Cardigan reu, ik heb een Pembroke teef. Zelfde kleur, maar mijn Charlii is inderdaad 2 maten kleiner....
Haha ieder zijn voorkeur :D
Ik ben het wel met je eens. Gisteren ben ik met mijn neus op de feiten gedrukt....de border collie pup (4,5 maand) van mijn dochter een dagje op bezoek gehad. Ik weet dat pupjes lekker druk kunnen zijn en heb er ook best wel ervaring mee. Maar een border collie is toch anders. Ik merkte echt dat dit hondje veel meer (mentale uitdaging) nodig had, dan dat ik haar kon bieden. Heb altijd gezegd van als onze 2 andere honden er niet meer zijn, dat er dan weer een border collie of een kelpie hier in huis kwam... Heb nu mijn mening iets bij gestuurd
Misschien is een Pembroke dan wel een optie. Die van Pauline vind ik echt te groot/lomp/massief :P Charlii vind ik wel een leuk maatje.
Nou, je omschrijft precies wat mijn angst is, Sas. Mijn Podjes zijn buiten verschrikkelijk, maar ze zijn wel heel zelfstandig. Ze spelen alleen, of met elkaar, over het algemeen volgen ze geen commando's op :P Van zo'n zelfstandig ras naar een Border Collie of Kelpie lijkt me.. intens.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?