Onrustig en vreemd gedrag

Hallo,

Onze Italiaanse waterhond van bijna 2j doet sinds enkele weken soms raar. Op sommige momenten wordt hij precies onrustig en zoekt dan 'aandacht' op een vreemde manier. Zijn staart is dan helemaal naar beneden. Als we zitten (zetel, aan tafel....) komt hij met zijn poot krabben op je hand, kruipt helemaal op je, zou precies in je kruipen als hij kon. Als je dan rechtstaat om hem te negeren (want hem dan aandacht geven en hem aaien helpt niet) dan probeert hij hetzelfde te doen met je voeten, benen.... altijd met zijn poot een soort krabbeweging maken. Vorige week was het zo erg dat ik hem apart had gezet in de bureau. Een kamer waar hij wel eens vaker zit als hij even afgezonderd moet worden van bezoek... En daar heeft hij alle jaloezieën kapotgebeten, aan de kabels van de computer zitten knabbelen... Ongelofelijk. Heeft hij nog nooit gedaan. Nog nooit enig spoor van vernielzucht. Wel als kleine pub en puber natuurlijk. Maar nooit zo bewust en extreem. Ten lange leste liet ik hem dan buiten en probeerde hij direct te ontsnappen in de tuin. Wat hij ook nog nooit heeft gedaan. Hij begon te graven. Hem daar weggehaald en dan begon hij op een andere plaats een opening te zoeken. Gisteren is hij dan effectief tweemaal kunnen ontsnappen. We begrijpen het helemaal niet.
Gisteren is hij dan ook een drie tot vier keer naar boven gelopen en in bad gekropen. Hij gaat nooit naar boven. Dat hebben we hem van in het begin afgeleerd. Hij is tweemaal boven geweest om hem te wassen (in vuiligheid gerold). Weer iets dat hij normaal nooit doet. Heb hem ook in een badje in de tuin gezet om af te koelen. Vond hij plezant maar de onrust keerde direct terug.
Ik heb me al suf gepiekerd wat de aanleiding kan zijn. Normaal is hij altijd rustig. Wel gevoelig aan drukte.
Na zijn ochtendwandeling legt hij zich meestal neer. 's Avonds gaan we er ook mee wandelen. Over het algemeen legt hij zich dan rond 21u te slapen. Hij is ook niet veel alleen. Nu zeker niet in de vakantie. Allemaal heel vreemd voor ons. Heel de dag is hij rustig en dan soms zo een opstoot van onrust die we niet kunnen plaatsen. Telkens moeten we wachten tot het over is.
Anderhalve maand geleden is hij ook gecastreerd. Eet telkens hetzelfde. Slaapt 's nachts goed..... Toch eens naar de dierenarts gaan om een medisch probleem uit te sluiten?

Loopse teven in de buurt?

Euh, maak ik nu een domme opmerking als ik dacht dat dat niet kon als ze gecastreerd zijn?

Dat zou je idd denken, maar het gebeurt wel vaker dat een gecastreerde reu nog steeds van streek wordt gebracht door de geur van loopse teven. De castratie is ook nog maar recent gebeurd?

Merk je nog andere dingen die zouden kunnen wijzen op pijn? (verkrampt lopen, diarree, stram zijn...)

Ik zou dat gedrag eens filmen en bijhouden hoe lang het duurt. 

En ja, ik zou er wel mee naar de dierenarts.

Is alles rond het castratielitteken rustig? Geen zwelling of roodheid?

Nee, hij schijnt geen pijn ofzo te hebben. Soms trilt hij wel eens maar dat staat los van die onrust.

Het litteken is ook heel mooi genezen. Amper te zien.

Toch lijkt er een connectie met de castratie.

Want eigenlijk is dit vreemde gedrag erna pas ontstaan als ik je verhaal goed lees.

Het zou dus een hormonale onbalans kunnen zijn.

Of er is een pijn ergens( een vergeten hechting?) Of zo.

In beide gevallen kan een bezoek aan de da nuttig zijn; dit is best een gevaarlijke en nare situatie zo( met dat effectief ontsnappen).

Wellicht heeft hij toch even medicatie ondersteuning nodig

En zou dat zo kunnen, kleine opstootjes van onrust? Want het meest van de dag is er niets aan te merken. 

Het is ook zielig. Hij wil je iets duidelijk maken maar wat we ook doen niets helpt.

Gebruikt er iemand in de buurt (buren, langslopende mensen) misschien een dazer? 

Wat is een dazer?

Een dazer is een ultrasoon hondenverjager, een apparaatje dat hoge tonen uitzendt die zeer onaangenaam zijn voor honden en waarvan ze willen vluchten.

Ik vermoed van niet want er zijn veel honden in de buurt. Binnen een straal van 50m zijn er een viertal honden.

Hij heeft ook nooit voor zijn castratie ooit gereageerd op een loops teefje uit de buurt. Nooit proberen uit te breken.....Als we er eentje tegenkwamen tijdens een wandeling ofzo, dat is wat anders.

Naar de DA om een medische oorzaak uit te sluiten is altijd een goed idee.

Maar ik zou ook proberen nagaan of geluid of geur een oorzaak zouden kunnen zijn. Bijvoorbeeld: krijgt ie het als er een bepaalde machine draait, tv aanstaat,...

Gezien ie blijkbaar toch ergens van wil vluchten/zich probeert te verstoppen: hij wil in jou kruipen, in bad gaan liggen, uit de tuin wegvluchten,...

Ik denk ook dat er iets was waardoor hij van slag raakte, of het nu een geur of geluid was, of dat hij ergens pijn had... Of dat hij oververmoeid was en daardoor heftig op een (anders normale) prikkel reageerde? (Vliegtuig, claxon, Harley Davidson, een snelle beweging, etc). 

Hoe dan ook, hij zocht steun bij jullie. En jullie antwoord was dat jullie hem wegstuurde. Dat hij dan in de sloopmodus schiet omdat hij van gekkigheid niet weet wat hij moet doen is niet vreemd.  Ik geloof niet dat dit een loopse teef was... En inderdaad wat Alaska zegt: als het aanhoud, ga dan ook even bij een DA langs om een lichamelijke oorzaak uit te sluiten.

Volgende keer dus niet wegsturen. Kijk of je hem kunt kalmeren door rustig te aaien (er zijn ook goede massagetechnieken voor, googel eens op TTouch). Probeer er de volgende keer ook achter te komen wat het is waarop hij reageert, en of hij misschien erg moe is. Rijd desnoods met de auto naar een rustig gebied om erachter te komen of het iets in de thuisomgeving is dat hem stoort.

Zonet deed hij het weer terwijl mijn vrouw was aan het plooien was. Verder gebeurde er niets speciaal rondom hem. Wilde constant met zijn poot op mijn vrouw 'krabben'. Ik ben er mee naar buiten geweest om te zien of het dan stopte maar helaas. Ik heb hem dan zitten aaien maar hij bleef 'krabben' en begon zelfs te knabbelen. Niet echt bijten maar knabbelen. Ik zou hem toch zo graag helpen.

Heb je al es geprobeerd op zo'n moment iets actief te ondernemen, weg van huis? Bijvoorbeeld een boswandeling, op het strand spelen,...

Heeft ie dit gedrag alleen thuis, of ook op andere lokaties?

Zie je iets vreemds in zijn blik? M.a.w. staan zijn ogen helder, alert, gefocust?

Ik had net daarvoor (1.5u) een wandeling met hem gemaakt. En hij heeft dit enkel thuis. Elders nog niet meegemaakt. Ik vond wel dat hij daarnet nogal hijgde. Als hij dan mijn vrouw 'bespringt' dan moet ik toch ook oppassen dat hij niet bijt als ik hem bijvoorbeeld uit de zetel wil pakken.
Btw. nu ligt hij dus rustig te slapen onder de salontafel.

Misschien is het een idee om het de volgende keer te filmen. Dan kan het duidelijker zijn, ook voor de DA, als die mee wil kijken...

Ik merk ook dat hij in die fase geen interesse heeft in eten, zelfs niet in een snoepje. Toch vreemd? Ik heb dan ook -om hem wat af te leiden- zijn nagels geknipt en een beetje geborsteld.

Vreemd hoor.....

Als hij in die ' mood' is, kun je hem dan nog wel bereiken?

Heb je het idee dat hij je nog hoort dan?

Hoe staan zn ogen dan? Afwezig? Wegdraaiend?

Hijgt hij er ook bij?

Want misschien is het ook een soort ' absence'.....

Heeft hij narcose gekregen tijdens de castratie?

Ja hoor, hij hoort me dan nog. Ik zie ook niets bijzonders aan zijn ogen. Hijgen doet hij meestal dan wel.
Hij is volledig onder narcose geweest.

Ik heb ooit een teefje gehad dat volledig in paniek raakte bij het wakker worden bij de dierenarts, na een sterilisatie.

Dierenarts heeft me toen opgebeld dat ik haar vlug moest komen halen.

Ze is daarna zeker 2 maanden van slag geweest.

Kwam echt door de paniek van het alleen wakker worden op die vreemde plaats en haar vertrouwen dat ze daarna kwijt was: een super gevoelig beestje.

Is heel langzaam terug goed gekomen.

Castratie veranderd de hormoonhuishouding! Zal mij niks verbazen dat hij daar een stuk onrustiger van is geworden, honden hebben testosteron ook gewoon nodig, voor sommige zo nodig om normaal stabiel te kunnen blijven.
Ook zit er rond deze leeftijd een angstfase.(ik weet niet precies hoe oud hij nu is..maar rond welke leeftijd werd hij gecastreerd, tussen de 16 en 20 weken doet zich ook een angstfase voor..als je in die periode gecastreerd wordt, kan dat denk ik wel verkeerd uitpakken.

Misschien kun je wat info opdoen uit deze linkjes:
https://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/wat-is-de-invloed-van-testosteron/

pubertijd en angstfases omschreven

Maar ja het is allemaal al gebeurd, blijf normaal met hem doen, veel laten snuffelen tijdens zijn wandelingen, dat kalmeert een hond en maakt hem zekerder (op den duur). Geen drukke ren spelletjes met een bal of kilometers met de fiets(sowieso niet met dit weer) ,want dit maakt adrenaline aan,waardoor je hond ook vlotter van streek is en minder kan hebben, sneller angstig en onzeker wordt.

Nooit wat van gemerkt bij al mijn gecastreerde en gesteriliseerde honden (tot nu toe toch al ongeveer zo'n 18)

Gelukkig verandert het de hormoonhuishouding: ik zie rond mij veel meer niet-gecastreerde reuen die krom staan van de testosteron, constant willen dekken maar niet mogen, dan gefrustreerd worden tot en met en daardoor gedragsproblemen krijgen. Je mag ze van mij hebben....

Dat is geweldig dat het bij jouw honden goed uitpakte....de gedragsverandering van deze hond valt zo'n beetje samen met de castratie, dus een vervelend gevolg zit er voor deze hond denk ik wel in.

Elke hond is anders. Ik schrijf ook nergens dat een hond die zichzelf enorm in de weg zit..omdat hij continue strak staat van geiligheid, niet moet helpen.
Maar lees wat je wil lezen. Dit topic gaat over een hond die zich opeens heel anders gedraagt, "toevallig" na een castratie, er zijn nu eenmaal honden die letterlijk hun ballen nodig hadden om stabiel te kunnen blijven, dáár gaat mijn antwoord over, niet over de honden die jij erbij haalt.

Good day!

De oorzaak van zijn gedrag dan dadelijk op die castratie te steken, zonder zelfs de hond gezien te hebben, te kennen en zelf waarschijnlijk nog nooit een gecastreerde hond gehad te hebben...amai wat knap van je  

Dus wat voegt jouw reactie dan überhaupt toe..je vindt het gewoon prettig om te laten weten..dat jij vindt dat jij het beter weet dan een ander, denk je mij even te moeten verbeteren?
Idd een hele goede dag dan voor jou geworden, veel plezier verder met het verbeteren van anderen

Maar je hebt geen ervaring met gecastreerde honden, dan weet je toch niet of het wel waar is wat je beweert over het castreren.

Dus ja, inderdaad, ik heb er wel ervaring bij en veel.

Heb weinig verstand van honden, maar dit is wel vreemd gedrag. Na een ingreep bij mensen zou je aan iets neurologisch denken; dit kan bij je hond natuurlijk ook zijn. Een Tia of beroerte? 

Al gedacht aan buikpijn? Mijn vorige hond gedroeg zich zo als ze ernstige buikpijn had. Was zelfs een paar x als haar ontlasting gewoon was. Begon na de sterilisatie. Bleek na biopten een ulceratieve colitis. Ze sliep soms zelfs staand toen we er nog niet achter waren wat het was. Ging zelfs s nachts dan naar de dierenarts.