Zijn wij geschikte nieuwe pup-opvoeders? 
Bedankt allemaal voor jullie reacties. Fijn dat jullie zo meedenken. Mijn man ziet een pup eigenlijk echt niet zitten en zonder zijn commitment gaat het gewoon niet lukken. Ik besprak gisteren de mogelijkheid van een herplaatser en dat ziet hij wel zitten. Ondanks dat dit natuurlijk ook tijd, aandacht, energie en wellicht tranen zal kosten. Het idee van nog een kleine baby in huis dat ziet hij niet zitten. En ik denk dat ik dit alleen (dus zonder zijn steun) ook niet wil, want ik wil wel dat we er met z'n allen achter staan want het vraagt wat van ons allemaal.
Ik heb ook al een tijd zitten zoeken naar welk ras dan voor ons geschikt is. Kunnen jullie eens rassen noemen (die niet al te groot zijn?). Daarom was ik op een cocker gekomen omdat zij niet zo groot zijn, maar wel bekend staan om hun trouw en gouden karakter. Maar als herplaatser misschien moeilijker vanwege hun eigenwijsheid? Ik weet het niet.
We hebben ook geen haast, er hoeft morgen geen hond te zijn. Maar we willen wel alles zo goed mogelijk doen. Dus inderdaad een ras die voor ons als beginner het beste past. Denken jullie dan aan een golden retriever of labrador? Of wat zijn nog meer mogelijkheden?
Bij jullie eisen lijken mij de meeste rassen uit de rasgroep "gezelschapshonden" wel geschikt: http://www.hondenrassen.nl/rassen/groep/42/rasgroep-9-gezelschapshonden/
Wij hebben zelf een maltezertje gehad, mijn tante heeft er ook een. En ik vind dat wel redelijk gemakkelijke hondjes. Er zit zeker wel karakter in en je mag ze niet onderschatten (ook niet qua energie), maar de opvoeding ging eigenlijk redelijk gemakkelijk (op een aantal kleinere dingen na). Ook was ons maltezertje verder heel relaxt bij kinderen, vreemde mensen, drukke plaatsen, nieuwe situaties,...
Maar bij een herplaatser zou ik vooral rekening houden met de beschrijving van de (vorige) eigenaars/opvang/asiel en het karakter dat al gekend is en minder specifiek afgaan op het ras.
Kijk eens bij de Welsh springer Spaniel. Fantastische gezinshond! Er zijn er nog een aantal die op zoek zijn naar een nieuw huis. Wij hebben nu onze tweede springer en ik ben onwijs blij met onze keuze.
Ik ken op dit moment een 4 jarige golden retriever teef (vanuit de lijn van mijn eigen golden) die weg moet wegens scheiding. Wordt via de Fokker herplaatst. Vokgens mij uit een gezin met kinderen. Mochten jullie interesse hebben kan ik via een prive berichtje wel de gegevens doorgeven zodat jullie meer info kunnen vragen!
Het is een dochter van een van de honden van de Fokker van mij hond, en haar honden zijn echt allemaal Super!
Heb net een heel fijn gesprek gehad met iemand van de cocker spaniël vereniging. Ze heeft ons uitgenodigd om eens kennis te maken met haar en haar honden om te kijken en te ervaren. Ook kan zij ons heel veel vertellen over het ras, de pup, de volwassen hond en de voors en tegens. Dit is een heel fijne eerste stap in onze zoektocht naar wat bij ons past en mogelijk is.
Ik ben hier heel blij mee en vanuit daar gaan we weer verder kijken :-)
Ik ben hier heel blij mee en vanuit daar gaan we weer verder kijken
"Juist, dat is de juiste weg, en ik zou het alleen doen als je man er ook helemaal achter staat.
Ik ben hier heel blij mee en vanuit daar gaan we weer verder kijken
"maar wat is het verschil dan met vorig jaar, ik neem aan dat een cocker spaniel niet anders is als andere honden en je ook daarbij inzet moet tonen, pup begeleiden, kinderen begeleiden etc.
Oh het gaat weer over een pup?
dat weet ik niet, maar pup of volwassen hond, of het veel uitmaakt?, het heeft allemaal een enorme impact op het gezinsleven
ik denk dat veel mensen ook niet beseffen bij een herplaatser, mocht men daarvoor kiezn dat hij bij jou thuis niet perse hetzelfde gedrag hoeft te vertonen als in de situatie waar hij nu zit. Het hangt van ontzettend veel factoren af hoe een hond zich gedraagt, naar mijn mening moet je dat vantevoren goed beseffen en je verwachtingen blanco houden.
Ik zou in dit geval echt eerst een loge nemen. Kijken of je man het echt leuk vind een hond en hoe het met de kinderen gaat.
Ik zou met zo een instelling niet beginnen aan een hond,noch pup noch herplaatser.
Wat als een herplaatser ook tegenvalt dan ook maar wegdoen?
Jullie lijken mij geen van tweeen geschikt voor een hond.
Vorig jaar een pup teruggebracht en nu weer aan een hond denken,nee dat kan bij mij er niet in.
Niet aan beginnen.
ik denk dat veel mensen ook niet beseffen bij een herplaatser, mocht men daarvoor kiezn dat hij bij jou thuis niet perse hetzelfde gedrag hoeft te vertonen als in de situatie waar hij nu zit. Het hangt van ontzettend veel factoren af hoe een hond zich gedraagt, naar mijn mening moet je dat vantevoren goed beseffen en je verwachtingen blanco houden. "
Ja daar heb je gelijk ik, dan kijk ik alleen maar naar Sam, de lieveling van het asiel en hier een angsthaas, wat heel lastig is als je niet veel van honden weet.
En dat kan met elke hond zo natuurlijk zijn, nieuwe omgeving kan problemen geven en het gedrag kan daardoor veranderen, daarom kan je beter geen verwachtingen van een hond hebben, dan valt het ook niet tegen.
Ik sluit me aan bij de vorige reacties: Ga voor een leuke, sociale herplaatser en begin niet weer aan een pup als je ook nog twee kinderen en een huishouden hebt die veel van je aandacht vragen. Max bijvoorbeeld, zou heel goed bij jullie kunnen passen http://ace-charity.org/nl/honden/honden/12264
Wat ook handig is om te weten, heel veel rassen hebben een herplaatsing site. Als je echt voor een bepaald ras wil gaan, dan is dat ook nog een optie.
Er zijn online van die testjes voor wat voor ras bij je past. Als je zo'n testje vind voor bijv. formaat van de hond, gezinshond enz. komen daar vast meer rassen uit rollen dan wij hier bij elkaar kunnen opnoemen. Dan kun je zelf informatie opzoeken over die rassen en evt. meer leren over die rassen. Als je dan zeker weet dat je voor zo'n hond wilt gaan, kan zo'n rasvereningings herplaatsing-site wel een optie zijn. Of je moet natuurlijk een dergelijk ras op een andere site tegen komen.
Ik heb ook niet echt zin in een pup. Geef mij maar een hond van 1 jaar of ouder, er is vaak veel bij te schaven. Al zit rasgebonden gedrag wat al ongebreideld de vrije loop heeft gehad er soms wel heel erg in. Denk aan labradors en zwemmen, huskies en trekken, border collies en drijven, whippets en jagen (och, whippets zijn toch zulke leuke honden, ook in jullie formaat klasse).
Anne Wil, Ik vind de Welsh springer nu niet echt een makkelijke hond. Ze zijn onwijs leuk, lief, maar veel hebben moeite met alleen zijn. Daarnaast hebben ze een enorm jachtinstinct, logisch, daar zijn ze voor gefokt. Ik ben gek op mijn Scott, maar deze herplaatser heeft een flinke gebruiksaanwijzing.
Ik ben hier heel blij mee en vanuit daar gaan we weer verder kijken
"Dit lijkt mij idd heel goede stap. Vooral omdat de cocker al je interesse had, een fokker kan je alles over de cocker vertellen en je kan de honden zien en voelen. Ja heel wijs besluit om eens met een fokker te praten!
En ja twijfel bij je eerste hond is niet echt vreemd hoor. Ik werkte zelf al jaar of 3 in erg asiel en had er veel zien komen en gaan. Heel veel mensen aan de telefoon geholpen met adviezen, veel honden geplaatst bij de juiste mensen ... Maar toch durfde ik het niet aan om er zelf aan te beginnen. Kan ik dat wel, heb ik er de tijd voor, heb ik het financieel allemaal voor elkaar? En uiteindelijk nam ik toch een hond mee, een hond die voor de derde keer terug kwam... Oi wat heb ik mezelf vaak voor mijn kop geslagen, waar was ik aan begonnen. Maar idd tanden op elkaar en doorgaan. Uiteindelijk komt er de band, groei je samen en leer je elkaar kennen. Dat proces heeft tijd nodig en kan voor twijfels en onzekerheid zorgen.
Na jullie eerste ervaring weet je een beetje wat je kan verwachten en heb je gelezen dat het eigenlijk altijd wel goed komt. Je droomt nog steeds van het hebben van een hond dus de ervaring van vorig jaar heeft je daarin niet doen veranderen. Dan vind ik het idd tijd om je droom waar te maken en kennis te maken met het ras cocker spaniel en kijken wat het jullie gaat brengen... Succes en veel plezier in jullie zoektocht naar een nieuw gezinslid!
Fijn jullie reacties, ook de kritische! Die zijn lastig en hard om te lezen, maar ook eerlijk en ik denk hier zeker zelf ook over na. Wij willen weloverwogen een beslissing nemen. Daarom zijn alle waarschuwingen ook fijn. Maar het is ook fijn om te lezen dat het hebben van een herplaatser niet altijd gecompliceerd verloopt. Dat het ook gewoon leuk kan zijn vanaf het begin en niet altijd moeizaam. Dat ligt mi aan de achtergrond en aan het ras. De cocker is dan waarschijnlijk lastiger dan bijvoorbeeld een golden retriever. De eerste stap zou (als dat mogelijk is) een logee te krijgen. Om dan alles mee te maken.
Verder zou ik mij graag in hondentaal verdiepen om een toekomstige herplaatser ook een beetje te kunnen begrijpen. Juist ook om de signalen van onrust, angst, etc te kunnen herkennen. Er zit een hondenschool in de buurt die ook kleinschalig fokt en zij willen mij vast helpen in het leren van de basis vóórdat er een hond komt. We gaan dus zeker niet over 1 nacht ijs.
en ja, waarom zouden we er nu wel klaar voor zijn? Allereerst zijn de kinderen ouder; eind van het jaar worden de jongste twee zes jaar. Vorig jaar waren zij nog vier. Wij hebben er veel van geleerd van wat er mis ging en waarom (dat lag aan ons, maar ook andere factoren). Maar dan nog: je weet pas hoe het is, als het zo ver is. Net als met een kind; je stelt je de romantische momenten voor en je weet dat het niet altijd zo is. Maar je weet niet hoe je daar zélf mee omgaat en hoe je je voelt als je moe bent of als je het zat bent. Daar kun je je niet op voorbereiden.
Ik vind dat jullie heel weloverwogen bezig zijn. Kijk wat er vorig jaar gebeurd is, is voorbij en daar hebben jullie (dat lees ik toch in je tekst) van geleerd.
Zelf heb ik ook best wel wat herplaatsers gehad en de één was inderdaad wat moeilijker dan de andere, maaaaarrrrrr........... ook heb ik een hele makkelijke herplaatser gehad. Ze zat in het asiel, ze bekeek ons, een wandelingetje doen en sprong in de auto of ze er al jaren bij hoorde. Een pracht hond, een heerlijke hond en zo gemakkelijk. Het leek wel of het "meant to be" was. Wil er wel heel uitdrukkelijk bij zeggen dat het een uitzondering was. De andere herplaatsers hadden iets meer dingetjes om mee te "handelen". Hun rugzakje was wat voller.
Ook heel fijn dat je je wil verdiepen in de hondentaal. Het boekje van Turid Rugaas vind ik altijd een aanrader : https://www.bol.com/nl/p/kalmerende-signalen/9200000010757787/?Referrer=ADVNLGOO002008P-G-56741762070-S-439551869510-9200000010757787&gclid=CjwKCAjwhLHaBRAGEiwAHCgG3l0xOGDwo9QsDluppZTQVEyA4c-KymambIxgIE9ghOSD12osVs317RoCcZgQAvD_BwE&gclsrc=aw.ds
Ik weet niet in welke regio je woont, maar misschien is het wel dichtbij mij dan wil ik je heus wel wegwijs maken in de kalmerende signalen (nadat je het boekje gelezen hebt 
)
Nou ja. Misschien is een puppy weggeven niet het meest ideale maar in ieder geval werd er ook aan het welzijn voor het pupje gedacht. Niet te hard zijn voor TS hoor, mij is het hebben van een pup ook ontzettend overvallen en ik heb er niet eens kinderen bij. Miscalculaties kunnen gemaakt worden, dat betekend niet dat TS en haar gezin voor altijd en in elke situatie slechte hondeneigenaren zijn.
Herplaatser is inderdaad beter, daarnaast zijn er ontzettend veel volwassen honden die ook een gouden mandje zoeken. Aan een herplaatster hoeft geen bagage te zitten, dit kan natuurlijk wel. Ga rustig op zoek naar een hondje, en probeer een zo goed mogelijk achtergrondverhaal te schetsen. Op deze manier kun je alvast peilen hoe het hondje het in jullie thuis situatie doet.
Of een pup een slim idee is, dat denk ik niet. De opvoeding kost gewoon ontzettend veel tijd en het is echt net het hebben van een kind.
Succes TS! Jullie komen er wel uit!
Ik ben ook geen 8-weken pup materiaal.
Onze eerste herplaatsen was al 8 en had gedrags technisch de nodige ‘dingetjes’ waar ik mee ben gaan trainen. Hij heeft de geboorte van onze beide dochters ‘meegemaakt’ zonder dat we zijn voorgeschiedenis kende.
Nu net onze tweede herplaatsen, kinderen zijn 1 en 4 en hij is nu een week bij ons. Het kost wat intensieve begeleiding en hij kan nog niet alleen zijn, maar wat een absolute lieverd en wat een genot om hem met mijn kids te zien. De oudste is ook echt gek op hem en de jongste vind alles nog prima.
Jou jongsten zijn 5, wat mij betreft een leeftijd dat je, als het goed is, al heel goed weet in de basis hoe je met dieren in het algemeen omgaat en die je heel veel kunt uitleggen en leren. Tenminste als ik naar mijn 4-jarige kijk die voor de vorige hond weinig interesse had (een slapend oudje is toch minder interessant).
Maar een hond neem je NIET voor je kinderen maar volledig voor jezelf. Bij ons ook, IK wil perse een hond, mijn man vind het ook leuk en de kids zijn nergens verantwoordelijk voor, behalve voor hun eigen gedrag naar de hond toe. Ik geniet van wandelen en trainen en knuffelen en het is mijn maatje, en de liefde van en voor de kids en hond is prachtig om te zien!
Een loge zou een goede eerste keuze zijn.....iser niemand in de familie kenissenkring die jullie voor een paar dagen een hond bij jullie uit logeren kunnen brengen, ? Een hond hebben betekend niet alleen de leuke dingen, in weer en wind eruit, de hond kan niet wachten, in de vroege ochtend moet er uitgelaten worden, geen tijd is er niet bij, verzorging gaat iedere dag door......ook de haren en viezigheid van de hond speelt mee, een ongelukje is zo gebeurd.....een logee hond een weekje in huis nemen, kan je een klein beetje ervaren of jullie het toch willen overwegen om een hond voor altijd in huis te nemen, een hond voor even bestaan niet......
Als je nu al twijfelt en je hebt reeds een pup teruggebracht, vind ik niet dat je hondenmateriaal bent. Elke hond zal wel een keer wat doen dat je niet bevalt, elke hond vraagt aandacht (op een rustige manier of met veel kabaal) en ook herplaatsers hebben heel dikwijls een rugzak... Ook ben je nog eens een beginnende hondeneigenaar, zonder ervaring en zonder doorzettingsvermogen... ik zou het uit mijn hoofd zetten.
Niet doen! Ik zie de hond weer de dupe worden. Neem een poes, die zijn minder druk en ook leuk of beter, doe het gewoon niet tot de kinderen groot zijn, dan heb je (hopelijk) meer tijd én zin om je bezig te houden met een dier.
ik vind dat als je insteek nu al is 'ach, als het niet lukt, doen we hem wel weg zoals vorige keer' je er niet moet aan beginnen.
Idem als een kind zeg je, deed je de kinderen ook weg als het te lastig werd?
Ik vind het niet eerlijk naar een hond toe als je enkel maar een hond wil als die in je eigen straatje past. Honden hebben ook gevoelens. en ja, de meeste zullen wel aarden als ze ontzeglijk veel keer het kunnen aftrappen omdat ze niet aan een ideaalbeeld van de eigenaar moeten voldoen, maar ik blijf het harteloos vinden. Het gemak waarmee honden elders onder gebracht worden (uiteraard onder de noemer 'uit liefde voor de bestwil van de hond')
weet je, je kunt jezelf ook aanpassen. En wil je dat niet, neem dan een koelkast. Daar maakt het niet uit in welk stopcontact je die steekt.
Je lijkt inderdaad we de nodige eisen te stellen en op zoek te zijn naar het ‘perfecte’. Hou jezelf niet voor de gek, een ras heeft misschien kenmerkende raseigenschappen, maar net als zijn ze allemaal eigen individuen! Je weet dus nooit wat je krijgt. Zie je een intensief proces niet zitten met pup of herplaatser? Koop een kat of een knuffelbeer maar geen hond.
ik zou me in ieder geval niet voor kunnen stellen dat ik ooit een hond weer terug zou brengen of weg zou doen omdat het best veel werk is. Daar zou toch we heeel veel tijd moeite en training aan vooraf gegaan zijn.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?