Berner Sennen pup plats bang van "vreemden"

Onze berner sennenpup is nu bijna 6 maanden en was steeds een super sociaal en lief hondje. Sinds afgelopen vrijdag echter is ze plots bang van alle mensen die niet tot het gezin horen... Buren, vrienden, wandelaars met honden waar ze eerst vriendelijk tegen was, kortom echt zo goed als iedereen. Sommige kinderen heeft ze nog krediet voor, maar de meeste vreemde kinderen kruipt ze ook van weg. Zelf hebben we 4 kids en daar is ze nog altijd geweldig mee

Ze wordt gelukkig niet agressief.

Kan er iemand tips geven of pick pointen hoe dat komt? 

Ik heb het de eerste keer gemerkt toen ik stond te wachten en ze plots bang werd van een oude man die goeidag wilde komen zeggen...

Thanks!!

Misschien nog weer een angstfase? Gewoon normaal blijven doen.

Vraag de 'vreemden' langs te blijven lopen tot zolang ze weer haar normale vriendelijke gedrag vertoont.

Of vragen of zij willen blijven staan en jij met de hond net zolang langs hun heen blijft lopen tot ze weer haar normale gedrag vertoont. 

Even niet door Jan en alleman laten aaien en knuffelen, maar gewoon doorgaan met de orde van de dag. Doen alsof er niks aan de hand is, belonen bij goed gedrag. 

Hey Ruby, 

ze is zo bang is dat ze zelfs niet voorbij vreemden geraakt...

Blijven oefenen. Neem iets lekkers mee, stukjes gedroogde pens of iets anders wat ze vreselijk lekker vind.

Begin met een boog eromheen te lopen. Honden vinden dat veel prettiger dan rechtstreeks op iets af te lopen. Van een afstandje 'vreemde' mensen bekijken is ook prima, probeer dan elke dag een stapje vooruit te gaan.

Ik ben eigenlijk wel blij met dit topic. Vaak lees ik over adoptiehondjes dat er waarschijnlijk iets vreselijks is gebeurd met ze omdat ze bang zijn voor mannen, kinderen of vreemden in het algemeen.

Toch zie ik best veel honden die het niet op mannen, kinderen of vreemden in het algemeen hebben terwijl er niets gebeurd is wat dat heeft kunnen veroorzaken. Ik noem dat dan ook 'eenkennig' en niet bang. Mijn eigen Momo is zo en ik zie dat vooral bij Border Collies best vaak.

Laten we eerlijk zijn: Ook wij mensen houden er doorgaans niet van wanneer we door wild vreemden worden aangesproken, zeker niet door grote, stevige mannen. We houden er al helemaal niet van wanneer die wild vreemden in onze persoonlijke ruimte komen of zelfs aan ons gaan zitten. En wildvreemde kinderen die enthousiast boven op je springen en aan je neus, oren en haren gaan trekken vinden de meesten van ons ook niet echt prettig. Waarom verwachten we dat dan wel van onze honden? Mijn intimi mogen me knuffelen en kussen, maar anderen niet. Lijkt me logisch.

Nu is ze 6 maandjes en nog enigsinds houdbaar.

Zorg dat ze niet uit haar  tuig/halsband kan ontsnappen en ga naar een markt of de binnenstad.

(niet met evenementen dat is weer teveel van het goede)

Zorg dat iedereen van haar afblijft.

Desnoods met een snauw van jou. 

Maar ga geen mensen ontwijken. 

Gewoon net zo vaak naar de markt  of de stad gaan tot ze weer zichzelf is. 

Een angstige volwassen berner die wil vluchten wil je niet hebben. 

Dan ben je verder van huis. 

Liz,

zoals de titel van de topic zegt: plots. Dit is ongeveer van de ene wandeling op de andere gekomen. Het is zeker niet alleen van "grote mannen" maar gewoon van elke vreemde, ook mensen die ze kent en waar ze voordien totaal niet bang was bv de naast buren, mijn beste vriend, vriendkjes van de kinderen... Dus moet er iets zijn wat dat getriggerd heeft. Ik kan u verzekeren dat het erg onaangenaam is dat een hond van nu rond de 25kg zo in paniek geraakt van vreemden dat ze zichzelf bijna ophangt in haar leiband. 

We weten niet goed wat te doen dus graag oplossingen ipv "lijkt me logisch" want dat is het niet.

Dank u Sadi,

die tip gaan we zeker proberen, als ze niet angstig reageert moeten we haar dan een beloning geven?

Is ze plots alleen bang voor mensen, of gaat het verder dan dat: schrikkerig bij geluid, vrachtwagens die passeren, vreemde objecten zoals containers, andere honden,...?

alleen mensen

Dat kan wel maar zo dat niet teveel doen. 

Het moet 'gewoon' worden.

Maar let er wel op dat mensen echt van haar afblijven.. 

Probeer even terug te denken: de eerste keer dat ze plots schrik had van een mens, speelde er toen nog iets anders? In de omgeving, in de situatie? Ze kan een negatieve link gemaakt hebben met iets waar ze van schrok en de ontmoeting met de vreemde mens.

Een voorbeeldje: het alarm van een wagen gaat af op het moment dat een vreemde de hond begroet. Ze schrikt van het alarm, maar legt de link met de vreemde mens.

Zie je nog andere veranderingen in haar gedrag, zoals: aanhankelijker, pieperig zijn, futlozer of net onrustiger,... Dan zou een aankomende loopsheid ermee te maken kunnen hebben. 

Ik stond voor een winkel te wachten met haar tot m'n dochters terug buitenkwamen, het kan zijn dat de deur openging net op het moment dat een oude man haar wilde goeiedag zeggen, hij rook wel zweterig, misschien is het daarmee... De rest van haar gedrag is hetzelfde gebleven

Ik weet niet of naar de markt gaan een goed idee is met een hond die zich ongeveer in de halsband ophangt als er een vreemde in de buurt is. Behalve vreemde mensen zijn daar nog zo veel andere dingen waar een hond van kan schrikken.

Ik zou op straat beginnen; vraag iemand die jullie al kennen om te helpen. En net zo vaak (op grote afstand) langs lopen tot het beter gaat. De afstand rustig aan kleiner maken. Andere mensen die je op straat tegen komt op dezelfde manier proberen te passeren. Boogjes maken, of even op afstand wachten tot ze voorbij zijn als er niet genoeg ruimte is.

Probeer op de een of andere manier een 'niet aaien' aan haar halsband vast te maken en maak een geel lintje aan de riem vast. Dit houdt in dat je hond beter niet benaderd kan worden (door zowel mensen als andere honden). Weinig mensen weten wat het betekent maar je verliest er niets mee. Het kan gebruikt worden voor agressieve, angstige, oude, gewonde, zieke, etc honden.

Vraag mensen die je kent om de hond te negeren tenzij ze zelf aangeeft dat het oké is. Ook als er bezoek komt of er wordt alleen maar een pakketje afgegeven, als het nodig is vragen of ze de hond negeren.

Goed dat je hier direct mee aan de slag gaat! En probeer inderdaad goed na te denken waarom je hond plots zo bang geworden is. Succes!

Bedankt Vera,

we waren eigenlijk van plan om te beginnen met naar het park te gaan. die omgeving kent ze van haar dagelijkse wandelingen en daar loopt ook wel wat volk rond. zo kunnen we haar rustigaan terug laten wennen aan vreemden en haar laten merken dat vreemden onderweg wel ok zijn. We houden zeker in gedachten dat ze moet gerust gelaten worden door anderen. ik hoop dat het snel goedkomt want ze is zulk een schatje.

Ja, dat lijkt me beter dan op de markt! Goed idee van je.

Je bent niet de enige met het probleem hoor. Ziva heeft toen ze 4 maanden oud was besloten dat ze nieuwe mensen niet meer leuk ging vinden. Het is niet zo extreem als bij jullie, ze durft er gewoon langs en wil zelfs snuffelen. Maar als mensen dan willen aaien, springt ze weg en begint te blaffen. En vanaf dat moment is die persoon niet leuk meer.  

Meestal geen probleem, maar het geeft een hoop stress bij de dierenarts en ik vind het ook erg jammer voor sommige mensen. Mijn oma is bijvoorbeeld ook eng, en die wil zó graag even dat koppie aaien. Het blaffen naar vreemde mensen op straat (inderdaad: de buren! En heel veel andere mensen/dingen) hebben we er gelukkig wel uit gekregen.

Het ligt er natuurlijk ook een beetje aan wat jezelf en de hond prettig vinden.

Mijn Aedon heeft het ook niet zo op vreemde mensen en de meeste bekende blaft hij in het begin ook nog steeds weg. Persoonlijk vind ik dat helemaal niet erg. Een beetje eenkennig vind ik juist wel prettig en aanhalen etc buiten in het openbaar hoeft van mij al helemaal niet.

Ik zou wel inderdaad zoals al genoemd is oefenen met passeren zodat ze niet meteen in de angst schiet, maar als je het verder prima vind dat ze wat eenkennig is zou ik het lekker zo laten.

Nogmaals dit is erg persoonlijk. Als jij wel wikt dat ze wat 'socialer' is naar vreemden kun je hier natuurlijk altijd extra op door oefenen, maar soms mag zelfs dat niet baten als de hond er gewoon echt geen zin in heeft en een dikke middelvinger opsteekt.

Succes met oefenen!

Ik wil gewoon niet dat ze in paniek slaat als ze vreemden ziet, ze niet in haar hok wegduikt met bezoek terwijl ik ze anders amper van mijn schoot krijg, en dat ze terug kan spelen met "bevriende" hondjes zonder dat ze angst heeft voor de eigenaar. voor de rest, als ze gerust wil gelaten worden is het voor ook ok hoor. Mijn vrouw is een kleine, fijne dame en ik wil haar liever niet voorbij zien gesleept worden door een volwassen, angstige berner sennen ;-)

het lijkt me ook een goed idee om eerst gewoon rustig in het park te lopen en op een ontspannen manier de hond weer laten zien dat wandelen leuk is, even (of liever altijd?) geen mensen die de hond lastig vallen, gewoon een tijdje op gepaste afstand blijven, jij tussen mens en hond in, evt. de riem korthouden zodat de hond naast je loopt,  als haar dat een gevoel van veiligheid geeft. 

Ik heb dat trouwens als regel, als we langs iemand, of langs een weg met druk verkeer lopen, gaat Jenna kort naast me en loop ik tussen mens of verkeer en de hond. Niet op een paniekerige manier, maar gewoon rustig de lijn korter maken, Jenna lijkt dat zelf prettig te vinden, en mensen vinden het in de regel ook fijn. De mensen die willen aaien hebben dan maar pech, maar gelukkig komt dat gewoon heel zelden voor, gisteren toevallig nog een kind dat enthousiast op haar toeliep en ik echt gewoon met mijn arm van haar weg moest houden, liever gewoon geen risico nemen vind ik en voor de hond ook duidelijk, niemand valt mij lastig, dus hoef ik daar ook niet bang voor te zijn, of op te reageren met grommen of uitvallen bijvoorbeeld

Ik heb zelf veel gehad aan tips uit Turid Rugaas haar boekje Help mijn hond trekt, een stap voor stap Methode om rust in de wandelingen te brengen, en aan de tips in het boek BAT2 van Grisha Stewart.

" Ik wil gewoon niet dat ze in paniek slaat als ze vreemden ziet, ze niet in haar hok wegduikt met bezoek terwijl ik ze anders amper van mijn schoot krijg, en dat ze terug kan spelen met "bevriende" hondjes zonder dat ze angst heeft voor de eigenaar. voor de rest, als ze gerust wil gelaten worden is het voor ook ok hoor. Mijn vrouw is een kleine, fijne dame en ik wil haar liever niet voorbij zien gesleept worden door een volwassen, angstige berner sennen "

Roel

Het is gewoon een lastige als je hond echt bang is. "Niet laten aaien" zeggen we dan maar mensen zijn bijzonder koppig en eigenwijs en jouw reactie om hen dan toch bij je hond weg te houden bevestigt ook de angst van je hond; Jij reageert er namelijk ook op! Een muilkorf omdoen zou misschien een betere tip zijn; zielig maar dan lopen die mensen zelf wel met een grote boog om haar heen.

Mijn tip zou zijn gebruik te maken van het mooie weer en gewoon veel buiten gaan zitten. In het park bijvoorbeeld. Rust. Laat haar maar liggen, snuffelen, drentelen. Beetje van het pad af zodat de mensen wel langs lopen maar niet te dichtbij. Hopen dat ze uiteindelijk beseft dat die mensen doorlopen en het niet op haar gemunt hebben.

Ik weet zelf hoe het is om meegesleurd te worden door een doodsbange berner. 

Toen ze niet zo lang bij ons was was ze ooooooveral bang voor. 

Ik ben blij dat we haar heb en geleerd dat mensen, honden, geluiden en objecten de normaalste zaak van de wereld is.

Een muilkorf omdoen zodat andere mensen niet zomaar aan haar zitten vind ik dan weer geen goed idee 

Lekker die stress al voor je gaat lopen, nah. 

Dat je hond het ziet als bevestiging omdat je zelf ook reageerd.ben ik het ook niet mee eens. 

Je laat je hond door het op te lossen zien dat je hond op jou kan bouwen en jij problemen oplost. 

En een park zou idd ook kunnen,  zal qua drukte niet veel verschillen van de markt dus geen idee waarom dat word afgekraakt 

Persoonlijk (en half hp denk er anders over natuurlijk), denk ik dat het beter is als je situaties in het dagelijks leven beschouwd als 'normaal'  en er niet zo een groot punt van maakt door constant met vreterij klaar te staan.

Muylkorven? komaan dat is volgens mij gewoon de belachelijkste angstreactie die ik al gehoord heb. Met angst reageren op een pup die angst heeft. dat zal helpen... 

Ik ga hier de verschillende tips uitfilteren de meeste liggen in dezelfde lijn.

Het park achter ons heeft drukke plaatsen en minder drukke dus dat is een ideale trainingslokatie.

M,n vrouw zei me net dat ze terug normaal deed bij de buurvrouw dus hopelijk is het een fase in haar opgroeien...

Bedankt allemaal!

Dat is het mooie van alle tips en verschillende inzichten en ervaringen.....

Je kan eruit plukken waarvan je denkt dat je dat wilt proberen en laten wat je niet zo een goed idee vind. 

Je hond muilkorven zou ik ook niet doen hoor. 

Mensen hebben maar gewoon van je hond af te blijven. 

Ik zou ook niet muilkorven.

Het zal inderdaad een fase zijn.

Puck heeft dat hier ook gehad. Niet met mensen maar wel met voorwerpen.

Ineens was die vuilcontainer op straat wel heel eng en Ooh jee, er hangen vlaggetjes buiten en een ooievaar, echt eng hoor!

Ben net zolang langs die voorwerpen heen en weer gelopen totdat puck geen angst meer liet zien.

Als ik kijk naar mijn eigen ervaring vind ik een groot verschil zitten tussen een weekmarkt en een park.

Ik neem Ziva wel eens mee naar de markt. Maar alleen als ik vóór 8 uur alweer daar weg kan zijn. Dat is het tijdstip dat sommige kranen nog opgebouwd worden. Dan is het nog te doen met de drukte. Ga ik later, dan kan ik over de koppen lopen, zijn er smalle paadjes, geen uitwijkmogelijkheden, zijn er schreeuwende marktlui, mensen met grote tassen die niet opletten waar ze lopen en bovenal: mensen die staan te wachten. En die best een hondje willen aaien als ze dan toch staan te wachten. Geen succes.

In het park zijn geen schreeuwende mensen, het is er niet zo druk, je hebt er ruimte om uit te wijken en mensen laten elkaar veel beter met rust, gewoon omdat ze niet in elkaars buurt hoeven te komen. Er zijn ook veel minder gekke geluiden en geuren voor een hond.

Daarnaast: park = natuur (of wat er in onze maatschappij voordoor moet gaan) en de markt is dat alles behalve.

Dus ik denk dat er echt wel een verschil zit tussen de markt of het park gebruiken om te trainen.

Ik loop hier graag over de markt, maar dat is totaal niet vergelijkbaar met wat jij nu zegt. 

Er loopt volk  (wat nu net de bedoeling is)  maar niet zo erg als jou omschrijving.

Als die markt idd zo extreem is lijkt me dat ook geen goed idee dan 

Denk dat menig niet angstig hond er al zenuwachtig van zou worden.

Maar nogmaals de markt hier is werkelijk niets vergelijkbaar met wat jij zegt. 

Vandaar dus mijn reactie. 

Haha Jaimie, hier in het dorp is de markt ook niet druk. Er staan een paar kraampjes en een handjevol mensen.

Ga ik naar de stad, dan is de markt echt super druk en loop je er man aan man.

" Haha Jaimie, hier in het dorp is de markt ook niet druk. Er staan een paar kraampjes en een handjevol mensen.
Ga ik naar de stad, dan is de markt echt super druk en loop je er man aan man. "

Ruby88

Nu ja dat dus. 

Ben gelukkig niet de enige 

Ts ik bedoel natuurlijk geen keidrukke je kan er nauwelijks lopen markt  maar meer een lekker slentermarktje met idd een handje vol volk. 

Ik dacht al dat je een ander soort markt voor ogen had  vond het advies al niet erg in lijn met wat je normaal geeft.

Een rustige markt zou idd prima zijn maar een weekmarkt in de stad, en misschien sommige dorpen ook wel, moet je echt niet willen proberen met welke hond dan ook. Er zijn altijd mensen die het doen maar dat zijn vaak hondjes die gedragen worden.