Ik zag een hond op het strand en moest aan Sam denken, hij lijkt er een beetje op (toch?):
Nou misschien het hoofd, maar dat is toch gewoon een Herder?
Sam heeft er wel wat van weg, maar toch niet hahah lekker vaag ben ik heh!
Sam zijn lijf is compacter en korter, zijn vacht is heel kort.
laten we het er op houden dat op afstand Sam er een heel klein beetje op lijkt ... :P
Even kijken hoor, vier poten check! een staart check! flaporen check! Jaaaa ik zie er wel een Sam in!
Sam is wel de wat schattigere uitvoering van deze dan
Dat sowieso!
haha zeker geloof ik dat als het niet je eigen hond is, Sam word wel vaker uit de verte voor een Mechel aangezien, dan gaan alle honden vast, hihih mooi, want ik loop niet in losloopgebieden.
Hihihi grinnik.
Huh, waarom gaan alle honden dan vast?
Noortje gaat bijvoorbeeld heel goed met Mechelaars..
Men heeft alleen maar slechte ervaringen, er wonen hier niet zoveel Mecheltjes, ik ken er wel een paar die niet zo vriendelijk zijn, maar volgens mij halen ze ook de Hollandse Herder en de Mechel door elkaar.
Ach, voor Faro stak iedereen over als ze hem in de verte zagen, die had een brede voorkant in de verte, als ze dan die grote oren zagen dan was het oooow en mochten de honden wel bij Faro, maar Faro liep gewoon door haha.
Ach, als men bang is voor Sam, dan brengen ze die energie ook over op Sam, dus laat ze maar.
Noortje ging een tijdje terug wel eens naar een oppas met 2 mechelaars en die kwamen haar steeds likjes brengen.
Maar wat je zegt klopt wel, als de andere hond heel bang is wordt dat ook overgebracht.
Ja hond ook, maar ik bedoelde eigenlijk de mensen die het overbrengen, soms hun eigen angsten op hun eigen hond, maar ook een mens die bang is voor een hond kan jouw hond die nooit naar mensen blaft ineens een blaffende hond worden.
Ik heb niks tegen Mechelaars hoor, zoals ik al zei, ik ken er niet veel.
Ik wil toch weer iets moois met jullie delen.
Volgens mij weten de meeste wel dat ik veel pijn heb en soms echt heel moeilijk loop.
Nu had ik al eerder opgemerkt dat Sam zich anders gedraagt als ik veel pijn heb.
Vandaag was zo'n dag, gisteren had ik 2 verjaardagen en ik kan eigenlijk niet lang zitten, daar kan mijn rug niet tegen.
Vandaag dus de gevolgen van gisteren, maar er moet wel gewandeld worden met Sam, ik weiger om mijn rondjes heel kort te maken, want Sam verdiend gewoon een lekkere wandeling.
Vandaag liep Sam strak naast me, stop ik, dan stopte hij ook, heel voorzichtig liep hij met me mee, kijkt me aan alsof hij wil vragen, gaat het vrouwtje?
Ik moet hem dan echt aansporen om gewoon lekker te gaan snuffelen en lekker zijn eigen ding te doen.
Maar hij voelt het aan, ik vind het echt wonderlijk dat hij dat al zo snel doet eigenlijk, en sowieso doet.
Man man, wat hebben we toch een lieve hond
Sam was trouwens gewoon mee op visite, vooral bij mijn schoonouders moet hij gaan wennen want als het dan nodig is kunnen zij een keer oppassen, dat ging prima, alleen heeft hij tegen de keukendeur geplast.
Bij mijn moeder ging het goed, totdat de 2 kleine kinderen tegelijk besloten Sam achterna te zitten, hij werd net een beetje op zijn gemak met de kinderen, de kinderen zijn gewend aan honden, dus lastig voor hen om verschil te maken tussen hun honden en Sam, ze bedoelde het niet verkeerd maar Sam had het gevoel dat hij niet weg kon, was een beetje in paniek, gelukkig was dat snel over.
Ik was in het begin bang dat hij zou happen naar de kinderen (toen we hem net hadden) maar hij kiest gelukkig voor vluchten en niet voor bijten.
Toch zie ik dat hij de kinderen steeds interessanter gaat vinden, in het asiel heb ik een filmpje gezien dat een klein meisje met hem aan de lijn liep, wel moeder erbij natuurlijk, maar dat meisje leeft tussen honden en zal wel war rustiger zijn.
Niet dat de kinderen vervelend waren hoor, ze wilde gewoon naar Sam toe, en dan roepen Sammie! Sammie!
En hun moeder had het ze nog zo goed uitgelegd, maar ja kinderen heh.
Hij had bij binnenkomst al geplast tegen de stoel waar Faro ook ooit tegen geplast heeft, maar daarna heeft hij nog 2 keer geplast, ik weet nou niet of dat door zenuwen kwam of wat.
Mijn moeder leek het niet erg te vinden, ik heb het schoongemaakt met schoonmaakazijn, het gebeurde ook achter mij, ik zat in een stoel die het minst belastend was voor mijn rug maar daardoor had ik geen zicht op Sam, mijn man wel, maar ja, die denkt altijd dat het wel los zal lopen met plassen.
Dus dat was wel ff jammer, volgende keer hou ik hem maar weer bij me.
Even over dat plassen als je op bezoek was.
Lance doet het sinds kort ook bij mijn buurvrouw binnen ( heeft hondje) en ook bij mijn zus ( ook honden )
Ik kan het ook niet verklaren, in zijn zes jaar nooit eerder gedaan en thuis nooit zoiets. Ik was heel beschaamd op die momenten. Misschien dominantie ?
Geen idee Anny, dominant is hij nou ook weer niet te noemen, Faro had het eerste jaar ok dat hij iemand anders huis dacht dat hij daar gewoon kon plassen. Dat heeft hij wel geleerd om niet meer te doen, ik denk meer ook dat het nerveus zijn is.
Heerlijk verhaal Yoop!
Zo ontroerend hoe Sam blijkbaar jouw kwetsbaarheid aanvoelt
En dat plassen: het lijkt mij dat het van stress is.
Die situatie kan hij dan net even niet aan en ziet ook zo gauw geen vluchtweg.....
Kan gebeuren
Inderdaad volgende keer maar wat meer bij jou houden, voelt hij zich ws ook veiliger
Maar verder ging het prima toch!
Ja ik ben daar nog niet uit hoor, we zijn er al meer geweest en dan was alleen mijn moeder er, toen had hij helemaal geen stress, lag lekker op het tapijt te liggen, helemaal ontspannen en toen deed hij het ook.
Maar ja om te voorkomen hou ik hem wel bij me, dat is de beste oplossing.
Ja mooi toch hoe honden dingen aanvoelen, zo schattig!
Ik zal deze week weer een spammen.
Goed idee
Mooi idéé en goed dat het verder rustig aan gaat yo
Toch wel heel bijzonder dat Sam zich aan jou aanpast bij het wandelen, al hoor je het vaker. Ik ga regelmatig met een verstandelijk gehandicapte vrouw van mijn werk wandelen, zij mag dan Jenna vasthouden en dat klikt erg goed, ze lijken elkaar heel goed aan te voelen. Bij mij racet Jenna altijd en zet er flink de pas in, maar bij die vrouw loopt ze rustig mee.
Ja wat zou dat zijn dat plassen bij anderen, ik zou aan spanning denken, ook al leek hij heel ontspannen en was die ene keer alleen je moeder thuis.
De verjaardag ging dus ook best goed verder, al waren de kindjes spannend, wel fijn om te weten dat hij zich eerder terug zou trekken als dat hij gaat happen of bijten.
mooi dat Sam zich aanpast! Honden voelen veel aan hoor!
Toen mijn relatie 5 jaar geleden uitging en ik soms huilend Noortje aan t uitlaten was, hing vaak ineens de lijn slap, terwijl ze bijna altijd trekt!
Ook heeft ze een paar keer een paniekaanval bij een vriendin aangevoeld, ze klom toen op haar schoot vlak voor de paniekaanval.
Wat hebben we toch superbeesten he??
Ik denk eerder dat het een soort niet helemaal snappen is dat een ander huis ook binnen is, bij Faro hebben we precies hetzelfde gehad.
Ja fijn dat hij weg rent in plaats van hapt, maar ja, het had niet mogen gebeuren, mijn schuld.
ja prachtig!
Morgen denk ik...
Slapen
Slapen
Gaan we al naar buiten??
Ongeduldige blik.
Boven aan de trap.
Ohhh die foto's!
Ik heb veel te veel gemist
Zo’n mooie en grappige Sam, die oren ik zie ergens een vlinderhondje in zijn genen haha.
Met zulke oortjes moet je wel héél goed gaan luisteren , hij doet toch al zijn best nietwaar .
Nee joh, ik heb ze vanochtend geplaatst hoor, en ik weet toch dat je druk bent, het is geen verplichting heh, ik plaats foto's voor de mensen die het leuk vinden, en als je druk bent dan neem ik je dat echt niet kwalijk hoor, gekke meid!
Haha zolang hij geen geur in zijn neus heeft luistert hij echt wel goed, maar zodra hij een spoor heeft, van weet ik veel wat, zijn die oren kapot..
Ik vind die foto's ook heerlijk
Tis een mooie jongen die er heel tevreden bij staat. Met z'n rare enorme oren
Ermee horen? Ja. Ermee luisteren? Duh.....als het uitkomt
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?