Er is geen sprake van vluchten, als hij in de tuin is en hij hoort de stofzuiger aan, dan vliegt hij bijna door het raam om die stofzuiger te pakken.
Toen we in Drente waren ging manlief even wandelen, dan kon ik even op mijn gemakje stofzuigen, Sam hoorde de stofzuiger (terwijl ze al 40 meter ver waren van het huisje),en heeft de hele weg het baasje geprobeerd terug naar huis te duwen omdat hij naar die stofzuiger moet. Blijkbaar denkt hij dat ik in gevaar ben of zo?
Nee zeggen , of iets helpt niet, dan gaat hij blaffen, niks zeggen en negeren werkt wel het beste, maar ja, ik wil wel wat langer met de slang doen.
Sam vlucht dus niet, hij valt aan, het enige wat een beetje helpt is wijzen, Sam reageert heel goed op gebaren, negeren, nee zeggen, langzaam laten wennen, stofzuiger een week in de kamer, alles gedaan, maar zodra ik hem uit zet dan word hij dol.
Het is zelfs zo, als manlief beneden in het onderhuis gaat stofzuigen dan vliegt hij bijna door de deur heen, vanochtend was hij ijzer aan het zagen, ook dat was voor Sam een reden om helemaal zenuwachtig te zijn, maar dan kan ik hem nog wel kalm krijgen.
Misschien moet ik het wel elke dag gaan doen, maar de stress is echt hoog, als je je anaalklieren leeg spuit van de stress, of poep die er gewoon uit valt,hmmm niet fijn voor Sam en ruikt niet echt lekker.
Ik weet nog niet de oplossing, en ik verwacht ook niet dat zoiets 123 weg is.
Het gekke is, als andere mensen stofzuigen in hun huis of de auto , dat hoor je wel eens, is er niks aan de hand.
Het gaat wel beter als we met zijn 2en zijn, dan kan de 1 Sam blokken en kalmeren, snoepjes wil hij dan niet, maar hij is iets rustiger, maar ja,als de papegaaien weer denken dat ze kippen zijn, ligt heel de kamer vol met zooi, dan moet ik echt even stofzuigen, want veertjes krijg je niet weggeveegd.
Vanmiddag was hij wel weer snel vrolijk, lekker aan het spelen met zijn bal, dat is al een verbetering, want dat was niet zo.
Oh jeetje dat is wel heel anders ja
Ik zou hier ook niks op weten , wat ik zeg is meestal eigen ervaring, ik heb nog geen hond gehad die de stofzuiger echt aanvloog.
nee ik ook niet, dit is pas mijn 2de hond, Faro ging gewoon weg voor de stofzuiger, was eerst wel bang maar die hebben we het wel af kunnen leren.
Nee Sam gaat er vol in, maar hij is wel bang..
Lastig Jo, hoe leg je Sam uit dat die stofzuiger jou niet opvreet hé?
Misschien inderdaad dat ding in de kamer laten staan en af en toe alleen eens aan en uit zetten en dan hem toch laten wennen?
Wij hebben weinig opbergruimte, de stofzuiger staat altijd in de kamer, wel in een hoek, soms komt zijn balletje daar terecht, en durfde hij hem niet meer te pakken, nu durft hij dat wel, soms.
Maar dat is ook het enige wat ik kan bedenken, misschien elke dag 1 minuut stofzuigen..of een halve minuut.
Obi was ook bang voor de stofzuiger. Verstopte wel eens snoepjes rondom dat ding en erop etc. De maag wint het bij Obi altijd. En toen kwam ie er langzaam achter dat dat ding eigenlijk helemaal niets doet, zelfs niet als je hem zelf aan raakt of wat aan de kant duwt om dat laatste snoepje te pakken. Later zette ik hem aan en verstopte weer vanalles.
Tegenwoordig staat Obi meestal gigantisch in de weg als je even wil stofzuigen, soms zelfs in de knoop met het snoer. Het geluid dichtbij zijn oren vindt Obi nog steeds niet prettig, dan gaat ie wel wat meters verderop liggen. Meestal ben je daar dan 30 seconde later bezig maar ok...
Misschien kun je het vacuümmonster ook af en toe eens uit elkaar halen zodat Sam aan alle onderdelen kan snuffelen, zuigmond, stang, slang, zak, etc... Waarna je hem weer in elkaar puzzelt — met veel koekjes erbij natuurlijk.
Ik heb ook gelezen dat je de angst het beste kunt overwinnen door een tweefrontenstrategie: Het wennen aan het 'ding' zelf, én het wennen aan het geluid. Dat eerste is dus met lekkers in de buurt van de stofzuigert, dan ga je ook elke dag 'droog' stofzuigen zonder geluid... Ik denk dat je dat laatste, wennen aan het geluid, het beste kan doen als je man er is, dat steeds één van jullie in de hal of de keuken gaat staan met 'dat enge ding' en hem aanzet, terwijl de ander de allerlekkerste voertjes geeft aan Sam die dan netjes moet gaan zitten en dergelijken...
Sam doet ook alles voor snoepjes, maar dan kan ik een biefstuk voor zijn neus houden, hij slaat gewoon op tilt, helemaal een andere hond, als het nu alleen angst was, dat had Faro ook, maar Sam gaat gewoon helemaal in de aanval, snoepjes bij de stofzuiger als hij uit is pakt hij, ook als ik hem pak en nepstofzuig, het is echt het geluid, volgens mij het geluid wat uit de zuigmond komt.
De stukken uit elkaar halen is ook niet eng, zolang hij maar niet aan gaat.
Dat met voertjes geven in de keuken en de ander stofzuigen werkt niet, het enige wat ik nog niet geprobeerd heb, bedenk ik me net, aanlijnen, maar dan gaat hij wel knokken om daar te komen.
Ik heb het ook nog nooit zo extreem gezien, ik ken toch veel honden die bang zijn voor de stofzuiger, het is bijna alsof hij het gevaar wil doodmaken.
Maar ja ik geef niet op hoor, net nog even de stofzuiger aangezet, maar ik vind dat meteen een stap te ver, maar zonder geluid dan gaat het, de stress is echt hoog, ik vind het zo lastig, moet ik dan elke dag zijn stressniveau kei hoog laten worden, terwijl we zo blij zijn dat zijn stress niveau steeds minder is. Ik heb geleerd op dit forum dat het stresshormoon heel lang in het lichaam blijft.
Maar ja, hij is er nu een half jaar, we hebben nog tijd zat.
Oh oh oh, Sam heeft me aan het zweten gekregen.
Zoals ik vaker vertel, ik train en laat Sam rennen op een afgesloten schoolplein wat niet meer in gebruik is, dat is beneden aan de dijk.
Ik was daar dus maar ik zag een kat, Sm zat nog vast, dus ik zie die kat verdwijnen tussen bosjes, het is daar goed afgesloten.
Ik Laat Sam altijd eerst ff lekker zijn eigen ding doen, beetje snuffen, plassen, gras eten, maar nu zag ik, hij heeft een spoor, de kat dus, ik stond aan de andere kant van het plein en dacht, het zal toch niet, en ja hoor, Sam dwars door het gat waar de kat in was gegaan, ik zag zijn billen zo verdwijnen.
Ooh nee, wat nu?? ik roepen, ik probeerde hem terug te krijgen, maar eigenlijk kan hij alleen op die plek dus in en uit.
Toen moest ik kiezen, de dijk op en de tuin er naast in gaan, of wachten dat Sam terug zou komen.
Maar ja, ik wist niet of hij de drukke dijk op kon, dus toch naar boven gelopen, ik roepen, Sam!! en dan moet je ook nog niet geïrriteerd klinken want dan komt hij zeker niet.
Het was een afgesloten moestuin, maar hij kon wel in de tuin erachter, en er naast, en toen zag ik wat bruins, helemaal in speurstand, nou dan kan ik roepen wat ik wil, dan komt hij niet.
Gelukkig zat de tuindeur niet op slot, en ben ik die moestuin ingegaan, ook van dichtbij wilde hij niet luisteren, al speurend liep hij me voorbij dus ik kon hem grijpen.
Echt, het zweet liep van mijn hoofd in stralen, ik was zo bang dat hij de dijk op zou kunnen of van tuin tot tuin, en dan de laatste tuin woont een Pittbull die andere honden lust.
Maar goed, Sam voelde totaal niet dat hij stout was, lekker vrolijk mij begroeten pffff zucht.
Nu moet ik voortaan maar op die plek gaan staan en eens heel goed die afsluiting gaan controleren, leuk als je hond ineens helemaal het speuren heeft ontdekt.
Maar ja, we zijn weer thuis, Sam ligt voor pampers, die heeft het wel naar zijn zin gehad, ik had bijna een rolberoerte..
Owww haha zoooooo herkenbaar. Altijd die katten weer he? Heb dat ooit supervroeg (rond 6:00 uur sochtens) gehad. Obi zag een kat, trok de riem los en dook door een coniferen heg zo iemands tuin in. Waar hij nogal wat herrie maakte. Het klonk zelfs alsof hij overal tegenaan liep. Bijna iedereen slaapt rond dat uur nog behalve daar was al licht aan. En die tuintjes daar zijn echt heel klein. Ze moeten dat gezien of gehoord hebben schaamde me in ieder geval enorm. Wat ik toen altijd deed omdat het de snelste manier was om Obi terug te krijgen was weglopen en hem van verderop roepen. Dan lijkt het alsof je al niet meer "veilig" in de buurt bent. Kwam nu ook mooi uit want stond anders recht nog voor dat huis.. En ja hoor hij kwam meteen aan lopen.... pff.
Oohh die Sam toch boef. Gelukkig niks erg gebeurt. dolcinea is bij 'm. Schoonouders een keer de voortuin van de buren in gerend en ging daar rondjes rennen en niet willen komen onder kleine boompjes verstoppen die buren zijn bang voor honden en vinden m'n schoonouders niet al te aardig door de feestjes van m'n schoonbroertje ze konden me volgens mij wel schieten op dat moment en ik schaamde me rot en dolcinea maar blij doen
hihi ja de schaamte had ik pas toen ik in die moestuin stond, maar ik moest heel ver weg van Sam, maakt hem geen dril uit als hij speurt, dat is wel een nadeel van een jachthond, maar ja, aan de andere kant is het goed dat we dit nu weten, helaas voor hem moet hij op meer plekken vast dan.
Achter katten gaan heeft hij nog nooit gedaan, volgens mij is het spoor belangrijker dan de kat, want een kat doet hij niks, ja die sukkel wil er leuk aan snuffelen.
Maar ja, een halve Podenco, dan weet je van te voren dat het zo kan zijn, in het begin was hij zijn Podenco kant even vergeten, Podenco's werken niet graag voor je, hij wel, maar een spoor maakt ze helemaal blind, doof en dom.
Ik kreeg ook het hek niet meer dicht, ik was wel blij dat het niet op slot zat, dus nu zit hij dicht, maar niet in het slot, de eigenaar zou wel denken, die merkt dat meteen, ik geloof niet dat Sam wat stuk heeft gemaakt.
Zonder spoor denk ik dat Sam ook wel liever in mijn buurt is, maar sinds hij het jagen heeft ontdekt maakt hij er ook flink gebruik van.
En ik hem hem zelf zijn neus leren gebruiken, want hij deed alles op zicht, ik was van mening, het is belangrijk dat een hond zijn neus gebruikt, hmmm dom?
hahah oow en dan bij mensen die je al niet aardig vinden, helemaal erg.
Ja de honden vinden dat ze niks verkeerd doen, ik heb Sam ook niet gestraft, als het zou helpen, dan had ik hem wel uitgefoeterd, maar dat helpt toch niet, dus toen ik hem had, snoepje er in, en blij dat ik hem weer had.
Maar de dijk is echt gevaarlijk, mensen rijden te hard, er is geen overzicht, er worden zoveel katten doodgereden juist daarom.
Nou, vanmiddag waren we met zijn 2en, dus toch even naar het schoolplein, maar mijn kereltje heeft zijn neus heel erg aan staan, trainen ging helemaal niet, oren kapot!
Zo jammer want hij luisterde al best goed. maar ja, van een halve Podenco kan je alles verwachten.
Misschien is er ergens ééntje loops in de buurt...
Nee dit keer was het weer een kat, zo raar want hij kon goed met katten, ik denk ook niet dat hij ze wil pakken.(hoop ik)
Maar ja, je weet nooit dat hij daarom zijn neus heel goed gebruikt ( misschien is de loopse teef de trigger) , ik zal er op letten.
Kan heel goed dat het toch weer 'die kat' is geweest. Het is gewoon heel spannend om daar achteraan te gaan. Zo'n test in het asiel met katten is toch vaak anders dan hoe het uiteindelijk 'in het wild' uitpakt, als katten wegrennen en jachtinstinct automatisch aan klikt. De katten in een asiel kunnen meestal niet echt wegvluchten, soms zit er zelfs iets tussen hond en katten zoals een hek - en honden in een asiel gedragen zich toch anders dan wanneer ze eenmaal weer een thuis en familie hebben. Honden onthouden ook goed waar ze een kat hebben gezien - de mijne wel tenminste. We gaan vaak over een bruggetje waar er wel eens een verscholen zit die een keer heeft uitgehaald, dan beginnen ze al te trekken en te piepen zodra de brug in zicht komt...
Nee dit was een grijs witte, het kan wel de kat zijn geweest die hem op zijn donder heeft gegeven, van de week zag ik een zwarte kat door de heg verdwijnen.
Ja die kattentest zegt niet veel, ook omdat hem geleerd is, je mag er aan snuffelen, niet handig want de meeste katten willen dat niet.
We hebben wel een kat aan de overkant, een grijze, die komt zelf gedag zeggen, dat gaat goed, de kat geeft zelf kopjes, de eerste keer schrok hij wel, want hij dacht volgens ons dat hij Faro zag.
Maar het kan inderdaad zo zijn dat hij heeft onthouden, hier was ik op jacht, dus ik ga lekker verder.
Nou ja, we zullen wel zien hoe het verloopt, hij leek een hond die graag voor je werkt, maar nu word hij een eigenwijze jachthond, misschien heeft Faro hem wel wat toegefluisterd haha
Kan me voorstellen dat je een rolberoerte had Jo, zeker als er een drukke weg op de dijk loopt.
En die neus aan staat en oren uit.
Ik heb het eens heel lang geleden gehad met onze eerste Duitse Herder, ik moest vroeg gaan werken op zondagochtend en zou hem even snel een rondje geven.
Zat er een konijntje op de stoep, daar ging mijnheer, niet om hem op te eten maar hij hopte zo leuk.
Stond ik daar in mijn witte jurkje om 6.15 uur en ik kreeg ook mijn vent nog eens niet wakker.
Ik was natuurlijk in de paniekmodus naar huis gehold.
Ik ging toch maar een keertje kijken en daar zat hij ( de hond dan hé) als een standbeeld aan de overkant van de straat recht voor ons huis, hij dacht vast nou is er stront aan de knikker.
Ik zie hem nog zo naar de voordeur kijken.
Nou ik was alleen maar blij dat hij er was, dus dat viel mee hoor, met die stront.
Waaaah ik zie hem zo zitten aan de overkant, Faro liep wel eens weg via het pad naast ons huis, maar dan ging hij voor de voordeur zitten.
Sammie gaat gewoon zichzelf uitlaten denk ik.
Mijn persoonlijke ervaring is dat honden een gebeurtenis (reuk, zicht , gehoor) heel goed kunnen koppelen aan een plaats.
Ik heb dit persoonlijk ervaren met mijn honden.
Zowel Hus als Penny (beide jagers) hebben dit laten zien met wild.
Als ze met wandelen op een bepaalde plaats een konijn roken of zagen of zo dan wisten ze een andere wandeling nog exact waar ze dat konijn hadden geroken.
Zelfs als je een paar dagen een andere route neemt weten ze nog steeds 'op dat ene plekje'.
Honden zijn verdraaid slimme wezens
Ja ik ga er ook even niet meer heen, even terug naar het begin, naast lopen doet hij ook niet meer zo goed omdat hij van alles ruikt, het zal ook wel met de vochtigheid te maken hebben, alles is nieuw voor hem.
Dus de wandelingen zijn nu langer, en eigenlijk is dat voor nu ook wel even goed, kijk komen we zijn Herder vriend tegen dan heeft hij meer oog voor zijn vriend, dan lopen we wel naar het schoolplein.
Vandaag een flink eind gelopen, met een lamme voet en mijn evenwichtorgaan van slag, en toch was het heerlijk buiten, lekker die koele lucht op mijn kop, Sam vind het ook prima, en we waren bijna thuis toen het ging regenen en dan wil Sam maar 1 ding, naar huis!!
Nu hij aan de riem is kan ik ook nee zeggen als hij in jachtstand gaat, natuurlijk krijg ik het er niet uit, maar bij Faro konden we precies zien wanneer hij wilde gaan jagen, een nee of even aanlijnen hielp dan.
Dus we moeten weer gaan oefenen, en misschien is Sam wel erger dan Faro, hij word in ieder geval een stuk eigenwijzer haha
oh oh oh die Sam, hoor ik net een grote knal in de keuken, dat was Sam die dacht, ik ga naar buiten want het baasje zit in het onderhuis, alleen de deur is dicht want het is een beetje fris om nu met de deur open te zitten.
Dus Bam!! auw!! hij kwam meteen verbaasd kijkend weer de kamer in en keek me zo aan alsof hij wilde zeggen, wat flik je me nou??!!
Nu ben ik zijn hoofd aan het wrijven, vind tie lekker
Je kan toch best een dikke trui aan trekken zeg, schandalig gewoon, arme hond!
Proest!!! hahaha ja hij heeft het maar slecht hier.
Sam vind het maar niks als ik achter de laptop zit en hij vind dat hij aandacht moet krijgen, hij weet dat de muis belangrijk is, want hij duwt mijn hand van de muis af, en dan kan je niks meer hahah ook slaat hij wel eens een poot op mijn toetsenbord, zodat er allemaal gekke dingen gebeuren en ik weer opnieuw kan gaan typen.
Het bewijs..
Eerst komt hij zo dicht mogelijk tussen de bank en de laptop.
Dan gooit hij zijn snoet in de strijd en duwt nog hard ook, vrouwtje!!!!! hier ben ik!
Ah, wat lief!!! <3
Hier doet Duke dat als ik op de bank zit met een boek en hij geaaid wil worden
haha ja dat zal wel precies hetzelfde zijn, de boefjes!!
Geweldig! Zo met die neus vraagt Sadi ook aandacht
Hah dus Sadi ook al, Faro deed dat echt niet, hij gebruikt er ook zo'n kracht bij, je kan echt niet meer internetten.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?