Sammie's Samcafe Samspam pagina 9 en 26 nieuw!

Haha, ook nog een waakpapagaai!

Begrenzen en vertrouwen opbouwen kan heel goed samengaan. Bij doorslaan in gedrag helpt even laten schrikken zodat ze wer uit die modus schieten het best, vaak is even je hand op de achterhand neerleggen al genoeg, dan heb je de attentie en kun je rustig "nee" zeggen.

Het is wel typisch herdergedrag om zo te gaan blaffen. Wel goed dat hij stopt als je het rustig zegt.  Het kan ook best dat er toch wat Mechelaar in zit, die zie je toch wel vrij veel in Spanje, maar daar noemen ze het 'Malinois' of 'Pastor Belga' , Als je op de Spaanse 'marktplaats' kijkt staan er best veel...

Ja we zijn er nog lang niet, en hij is er nog maar een week, op dit moment is hij heel gespannen naar het rolgordijn aan het grommen, zachtjes en allert, we weten niet wat hij heeft meegemaakt, ik laat hem nu ook, af en toe stel ik hem gerust maar merk al dat je hem nu gewoon even moet laten.

De avonden zijn gewoon niet fijn voor hem, daar gaan we zeker rekening mee houden.

Hij moet zich echt helemaal veilig gaan voelen.

Oh ja, wat gek dat je er dan nooit 1 in de asiels zit zitten, we Duitse Herders, geen mechelaars, nooit gezien.

En ik heb toch veel asiels in Spanje bekeken.

Hopelijk voelt hij zich snel een beetje veiliger. Dit is niet fijn voor jullie, maar natuurlijk al helemaal niet voor hem. En er kan idd van alles zijn gebeurd toen hij nog op straat leefde. Gelukkig heeft hij jou en je man om hem een beetje gerust te stellen.

Dat hij bij jullie op de bank ligt 's avonds is dan iig een goed teken

Weet je wat ik zo waardeer in je Yo? Je eerlijkheid ,het niet mooier maken dan het is.

Je vertelt de leuke dingen maar ook de mindere zoals het grommen. 

Je geeft de mensen een inkijkje hoe het kan gaan met een buitenlandertje met een rugzak en dat men er niet te lichtzinnig moet over denken om een buitenlands hondje in huis te halen.

Sammie is een overlever en heeft het nodig gehad om op zijn hoede te zijn. Hij is nog te kort bij jullie om zich helemaal veilig te voelen.

Geef wel duidelijk je grenzen aan,ik denk dat zo een hond een duidelijke liefdevolle maar consequente aanpak vereist.

Geef het tijd Yo Sam heeft enorme stappen gemaakt in een bizar korte tijd. Nu misschien een stapje terug? Wat onzeker. Of juist te zeker.

Let op je grenzen dat je niet eroverheen laat gaan. 

Ach niet fijn, rotter voor hem dan voor ons ,  je weet dat dit soort dingen kunnen gebeuren, we kijken echt niet anders nu naar hem, hij heeft gewoon veel meegemaakt, en de verhalen over in het asiel leven noemde de vrijwilligers, honden leven niet in het asiel maar overleven, en hij heeft ook nog meer dan een jaar van iemand anders geweest en op straat geleefd, dus ach.

Ik vond gisteren ook al, s avonds lijkt hij minder blij, dat is niet voor niets..

Het komt wel goed hoor, waar praten we over, hij is er 1 week en 1 dag, alleen ja, opvoeden moet toch gebeuren, ik had het liever even uitgesteld en hem lekker laten doen.

Het kan zeker gebeuren en ik vind dat je er heel erg goed mee omgaat.

Hij is er inderdaad nog niet heel lang, dus het vertrouwen moet nog een beetje meer groeien. En Tja liever iets eerder beginnen met opvoeden dan dat hij de grenzen niet goed leert kennen toch

Komt allemaal wel goed met de tijd.

Lekker genieten!

Het kan zeker gebeuren en ik vind dat je er heel erg goed mee omgaat.

Hij is er inderdaad nog niet heel lang, dus het vertrouwen moet nog een beetje meer groeien. En Tja liever iets eerder beginnen met opvoeden dan dat hij de grenzen niet goed leert kennen toch

Komt allemaal wel goed met de tijd.

Lekker genieten!

Ja dat opvoeden daar moeten we een balans in vinden, ik denk dat ik er meer mee bezig kan zijn dan mijn man, omdat hij mij al veel meer vertrouwd. Mijn man moet eigenlijk alleen de leuke dingen doen met hem, denk ik...

Nee, dat had ik door hoor. Ik wou het zeker niet anders laten lijken.

Ik reageerde eigenlijk puur over mijn eigen ervaringen met mijn dier wat grommen betreft. Door er een spel van te maken heb ik haar op dat vlak een beetje verkeerd opgevoed zou je kunnen stellen, want voor mensen die haar niet kennen zijn dat dan verkeerde signalen aangezien ze het hoofdzakelijk als spel doet. Ach ja, aardje naar het baasje zal ik maar zeggen, ik blijk zelf ook heel goed in het doorgeven van verkeerde signalen

Alles op zijn tijd wat Sam betreft zoals je zelf ook zegt. Hij is er ook nog maar pas.

Die foto's Jo, ik lig hier helemaal onder de tafel met die harses door die heg heen.

En wat die onzekerheid betreft, het is net of ik het verhaal van Joey zit te lezen, hij kwam dan wel niet uit Spanje, maar ook een rugzakje en 7 maanden asiel en ook erg onzeker en vond zodra het donker werd alles nog enger.

Hij gromde ook wel niet maar dat onzekere gedrag, daar komt die grom vandaan mijn inziens dan hoor.

Mensen doen ook maar hé?

Alles heeft tijd nodig en gelukkig snap jij dat als geen ander en daarom zit die hegge gluurder zo goed bij jou.

Ja inderdaad, we moeten niet vergeten dat hij er nog maar net is.

Gelukkig doet mijn papegaai het een beetje binnenmonds, mijn Bonte Boertje zegt wel steeds als de grijze blaft, wat zegt het hondje??

Oh ja, ik heb zo'n rubber ding die Coby heeft gekocht daar krijg ik het mee van de bank, maar van het fleece niet, daar koop ik wel een ander doekje voor, ook rood denk ik.

Ja we gaan ook niet er te veel over nadenken, hij heeft wel ook gehapt naar mijn man, gromhap was het, daar schrok ik wel even van, maar ja, ach, dat komt wel goed hoor, maar we zeggen wel NEE, dat moet gewoon, hij moet wel weten dan dat niet mag, verder kan het arme dier er niks aan doen, hij blijft een leuke hond hoor.

Ik denk ook dat hij in de avond alles enger vind, gek genoeg buiten lopen niet, maar misschien is hij ook wel doodmoe van de indrukken van de dag.

Gisterenavond laat had hij zo'n jeuk aan zijn staart dus ik kijken, en weer hap, maar het was anders dus ik zei niks, en dat was maar goed ook, want ineens ging hij als een jonge hond op zijn bed zijn spelletje aanvallen en ging heel even lekker los.

Er zit we duidelijk verschil in het happen om te spelen en het onzekere happen daar gromt hij ook bij.

Je weet ook niet wat hij heeft meegemaakt, dus daar moeten we toch rekening mee houden zonder hem zielig te vinden, onze les is gewoon, raak hem nier plotseling aan s avonds en leg ook niet je hand op hem ook al valt hij er mee in slaap, want als hij wakker word voelt hij wat op zijn lijf en weet even niet wat het is, we denken dat dat het happen was, overleven vanuit het asiel zit nog in hem.

Het grommen deed hij wel bewust, maar niet dat hij een slecht hond is, dat snappen we ook wel.

Het ging ook veel te makkelijk haha, maar we komen er wel uit hoor, gewoon doorgaan met wat we doen, en rekening houden dat de avonden gewoon enger zijn voor hem.

Zijn spiegelbeeld in het raam, of ons spiegelbeeld eigenlijk, daar blaft hij nog steeds naar, het lijkt alsof er buiten mensen lopen, bewegen, en ja dan waarschuwt hij, in de spiegel heeft hij dat niet.

Maar ja, dan gebruiken we dat rolgordijn ook eens, hij is te gespannen om het expres open te houden, alles staat strak in zijn lijfje dan.

En ja, we hebben een blaffer, dat is ook even wennen, als Faro blafte dan waren we blij en vonden het leuk, jeeeej hij blaft.

Die heeft zo weinig geblaft.

Al met al is het echt een schatje, en een boefje...

" Weet je wat ik zo waardeer in je Yo? Je eerlijkheid ,het niet mooier maken dan het is.
Je vertelt de leuke dingen maar ook de mindere zoals het grommen. 
Je geeft de mensen een inkijkje hoe het kan gaan met een buitenlandertje met een rugzak en dat men er niet te lichtzinnig moet over denken om een buitenlands hondje in huis te halen.
 
Sammie is een overlever en heeft het nodig gehad om op zijn hoede te zijn. Hij is nog te kort bij jullie om zich helemaal veilig te voelen.
Geef wel duidelijk je grenzen aan,ik denk dat zo een hond een duidelijke liefdevolle maar consequente aanpak vereist.
  "

Monique

Ja ik vind dat je goed moet weten waar je aan begint, als je geen pup neemt maar een volwassen hond, nu heb ik zelf al best met een streng ook deze hond uitgezocht, maar was me er bewust van dat het asiel gedrag kan veranderen.

Natuurlijk moet ook de minder leuke dingen vertellen, niet leuk, maar wel zo eerlijk, ik moet mezelf ook nog kunnen aankijken in de spiegel.

En voor mensen die ook net een buitenlander hebben of gaan kopen , moet je je verhaal eerlijk neerzetten.

Faro was zo makkelijk in huis, maar het eerste jaar was hij zo hondintollerant naar andere grote honden, toen wisten we ook nog niet dat er een stafford in zat, en ook niet wat houd dat dan in, maar we hebben het er helemaal uitgekregen.

Ik heb hem gekozen dankzij de filmpjes, en van daar uit ben ik eerst een hoop vragen gaan stellen, toen ze hem vonden was hij zo vreselijk bang, dat er niks mee te beginnen was, maar door aandacht en liefde, ook al hebben ze daar 900 honden, hebben ze hem toch uit zijn schulp gekregen.

Ik dacht, oke, het kan dus, en hij heeft al stappen gemaakt met mensen vertrouwen, en dat merken we, vooral ik, mijn man krijgt de schuld van zijn kop stoten in de keuken, en dus hij blijft angstig naar mijn man, gek genoeg buiten niet.

Ik waarschuw mensen ook altijd, vraag filmpjes, vraag de oren van het hoofd over de hond, waar is hij bang voor, hoe is hij met kinderen en mannen, belangrijk...en dan nog kan het fout gaan, want eenmaal thuis komt hun ware aard naar boven.

Ja ik dacht, dit keer doe ik het anders dan met Faro, daar waren we best streng tegen in het begin, maar nee, het heeft wel een andere aanpak nodig, maar we gaan nu toch echt beginnen ook met opvoeden, grenzen stellen, dat moet gewoon, en uiteindelijk voor hem ook beter, dan weet hij waar hij aan toe is, wat wel en niet mag.

Dus ik heb dat even bij moeten stellen in mijn hoofd, ik zeg altijd, heb geen medelijden met de hond die je hebt geadopteerd, want dan kom je nergens, en wat had ik...juist.. maar zo stom dat ik dan mijn eigen advies niet toe pas.

Maar goed, hij heeft het goed, we zullen hem nooit pijn doen, hij is niet meer zielig, hij heeft een goed huis, dus weg met dat zielig vinden.

Nu is het dag en dan is het echt een andere hond, hij is veel vrolijker veel meer ontspannen.

Hij heeft echt niks wat Faro had, maar gek genoeg zit ik er helemaal niet mee, hij kan zo grappig zijn, zo ondeugend doen en is gewoon niet te vergelijken, en ik ben zo blij dat ik dat niet zit te vergelijken.

Ik kan me voorstellen dat mensen liever de niet leuke dingen niet willen vertellen, maar juist om het wel te vertellen krijg je meningen van anderen, en daar kan ik dan weer van leren.

Ik zal altijd eerlijk zijn over hoe het gaat met Sam, en nog vind ik het hartstikke goed gaan, hij heeft echt al grote stappen gemaakt, met veel geduld en duidelijkheid komen we er wel.

Indrukwekkend om de ontwikkelingen te lezen Yoop.....

Sam begint inderdaad te ontvouwen, en te laten wat hij wel en niet prettig vind.

Zo fijn dat je dat met ons durft te delen.....

Dat het vallen en opstaan is is eigenlijk logisch; Hoewel je je soms natuurlijk wel verbaasd. Wat. Een grom.   Een uithaal.

Hmm

Wat doen we ermee

Sam is jullie aan het leren waar zijn grenzen liggen.

Maar ook dat is wederzijds: hij moet ook weten waar de jouwe liggen. En duidelijk. Vergeet niet, hij is straattaal gewend.

Niemand hem ooit vriendelijk gevraagd ergens mee op te houden. Dat snapt hij ws niet eens....

Hij heeft nog niet geleerd hoe hij anders moet communiceren.

Maar het belangrijkste is misschien wel dat hij zóveel aandacht (24/7) niet gewend is......En het misschien ook nog niet kan handelen......

Ik denk ook maar hardop hoor.

Dus ws heb je gelijk dat hij s avonds gewoon moe is van alles. En met rust gelaten wil worden.

Al die indrukken overdag en dan nog enge schaduwen s avonds. Soms zou je zo'n hond dan in een rustig hol willen laten liggen: zo'n grote stoffen reisbench bv( voorkant uiteraard open) in een rustig hoekje in de kamer. Waar hij zich kan terugtrekken, geen rare schaduwen kan zien en hij door niets en niemand gestoord wordt.

Een hol wat aan 3 kanten en aan de bovenkant dicht is.....

Een shelter...

Maar goed, nogmaals, ik denk ook maar hardop

Het blijft een ontdekkingsreis, het elkaar leren kennen. Vol met aanpassings momenten

En wij lezen met aandacht en bewondering mee

In het begin altijd moeilijk yo maar met de tijd komt alles goed hij is er nog niet lang en toch al veel gewoon nu alles kalm aan het komt helemaal goed en jullie zijn al goede vriendjes hij is ook heel mooi 

Yo je bent goed bezig.

Wat ik trouwens vanaf mijn eerste hond geleerd hebt door de fokster. Bouviers zijn ook wakers.

Neem altijd het zekere voor het onzekere....voor je binnenkomt en de hond ligt in de gang,roep even zijn naam,hij kan diep slapen en schrikken.

Als ze slapen nooit ineens aanraken,altijd eerst de naam roepen en wakker maken.

Het waren geweldige honden in ons gezin tussen 3 kinderen opgevoed,nooit maar dan ook nooit de kinderen gegromd of gebeten maar die regels heb ik altijd in gedachte gehouden.

Ongeacht het ras,waar de hond vandaan komt dit zijn de ongeschreven regels in mijn huis en mijn kleinkinderen laten de hond(en)ook met rust.

Heb je wel met hem geoefend wat de 'nee' betekend? Ik weet niet of hij in Spanje al Nederlandse taal gewend was..? (als ze al iets doen op die manier met de honden en er tijd voor zouden hebben..met 900(?) honden)

Ik doe de link er voor de zekerheid bij..

http://www.wibier.nl/kk_500008.html

Ik snap dat je in eerste instantie erg schrikt ..omdat er toch een sfeertje uit vroegere tijden om het grommen heen blijven hangen ..maar als je sec. kijkt naar wat er gebeurt staat hij alleen zijn eigen grens aan te geven.

Jij pakt zijn poot vast, waarvan je zelf ook (eerder omschreef) dat je wel denkt/vindt dat hij het doet als hij een beetje schrikt van iets, wat betekend dat hij al iets van stress/angst heeft, zit al iets hoger in zijn cortisol (wat nog steeds niet helemaal is gedaald van al zijn nieuwe ervaringen waar toch zeker weten stress bij komt kijken), dan pak jij zijn pootje vast (wat je ook omschrijft als 'ik mag normaal ook gewoon aan zijn poten zitten' wellicht heb je het nu net te vaak gedaan op de manier zoals je het hebt geprobeerd te stoppen en vind hij het niet prettig..en gaf dit nu aan, terwijl hij al wat stress/angst had (waarschijnlijk). Het was hem even te veel.
Het knagen/likken is ook om zichzelf te kalmeren, er komt een kalmerend stofje vrij, maar dat weet je vast wel.

Probeer het de volgende keren, als je hem uit dat stress-knaag moment wilt halen even op een andere manier, sta op en nodig hem uit van de bank,doe een gek stemmetje, dan is de kans natuurlijk heel groot dat hij van de bank komt en met je komt spelen,dan heb je 2 vliegen in 2 klap, je geeft hem een leuk moment én je hebt hem gestopt met het overmatig knagen aan zijn voetje.
Of als je zelf even niet druk of gek met hem wil doen en hem wil laten liggen,maar dan wat aandachtsgeluidjes..steeds herhalen mocht hij opnieuw willen knagen. Of biedt hem zijn kluif aan.

Hij wil echt niet in een kleine ruimte, en hij ligt het liefst op de bank, maar wat je zegt, de avonden moeten we hem minder aandacht gaan geven, niet je hand op hem leggen als hij tegen je aan ligt, gewoon met rust laten, dus je gedachtengang is niet zo gek.

Dat het een ontdekkingsreis is zeker, maar het is ook leuk, ook al gebeurt er wat wat minder leuk is.

Nu we er op letten is hij overdag heel anders, dus de avond dan is hij waarschijnlijk ook moe, en slaapt dieper, en dan (al ligt die hand er al een tijd) word hij wakker en voelt wat op zijn lijf, in het asiel had hij meteen van zich af moeten bijten, en op straat ook.

Dus we denken dat we hem begrijpen, en doen er wat mee, meer dan je best doen kan je niet toch.

En het heeft gewoon tijd nodig.

Hoe hij met mij om gaat is echt al heel bijzonder, ik mag alles met hem doen, de avonden dan gaan we gewoon anders met hem om.. rspect moet van 2 kanten komen, ook wij moeten hem respecteren.. natuurlijk wel grenzen stellen.

" Yo je bent goed bezig.
Wat ik trouwens vanaf mijn eerste hond geleerd hebt door de fokster. Bouviers zijn ook wakers.
Neem altijd het zekere voor het onzekere....voor je binnenkomt en de hond ligt in de gang,roep even zijn naam,hij kan diep slapen en schrikken.
Als ze slapen nooit ineens aanraken,altijd eerst de naam roepen en wakker maken.
Het waren geweldige honden in ons gezin tussen 3 kinderen opgevoed,nooit maar dan ook nooit de kinderen gegromd of gebeten maar die regels heb ik altijd in gedachte gehouden.
 
Ongeacht het ras,waar de hond vandaan komt dit zijn de ongeschreven regels in mijn huis en mijn kleinkinderen laten de hond(en)ook met rust.
 
  "

Monique

Goeie tip, vooral voor mijn man die vaak binnenkomt, even zijn stem laten horen! En als hij slaapt, dan laten we hem zoveel mogelijk met rust, en eerst naam zeggen of iets anders als je naar buiten met hem wil of iets anders..

Hier kan het wel eens helpen om die fleece dekens in de wasmachine te steken, en wanneer ze terug droog zijn is het makkelijker om ze vlotter uit te schudden. Ik veronderstel dat de hondenharen (die dan mee gewassen zijn) minder vet om zich heen hebben waardoor ze makkelijker los komen bij het schudden. En de overige haren die blijven zitten krijg je er dan misschien ook makkelijker af met een borstel of stofzuiger.

Hij snapt nee al goed, we zeggen ook alleen nee en dan op een strenge toon, hij begrijpt het al, maar de link van je heb ik opgeslagen, daar ga ik zeker wat mee doen..bedankt!

Geluidjes, snoepjes , kluifjes, niks helpt dan, meestal doet hij het avonds, ik heb ook het idee dat hij gewoon zijn poten aan het schoonmaken is en dat het erger lijkt dan dat het is, het klinkt zo, hij eet zijn voet op, maar volgens mij houd hij zelf zijn nagels kort, die zijn ook kort en niet geknipt.

Faro deed het met zichzelf wassen, die moest je er ook af en toe uit halen omdat het een beetje zenuwtik was.

Ik moet nog gaan zoeken als ik denk, nu is het te erg om hem af te leiden, overdag kan hem het niks schelen wat ik allemaal aanraak en met hem doe, het zijn echt de avonden, logisch, hij zal wel geen leuke nachten hebben gehad en altijd op zijn hoede snachts.

Het beste is dat ik denk ik... weg moet lopen, omdat hij me volgt, nee zeggen, aanraken moet ik dan niet doen denk ik.

Ik vind het een lastige, maar heb wel het idee dat ik het groter maak dan het is, maar ja je bent bang dat hij zichzelf kapot knaagt, dus ik zou er toch op moeten letten.

Maar dank je voor de tip, ik ga er zeker wat mee doen, alle hulp en tips zijn natuurlijk alleen maar fijn.

Uit de droger komen ze brandschoon, maar ik wil niet elke dag een deken wassen, dus ik ga gewoon een gladder stofje kopen, hij verhaart best veel, dat komt uit zijn nek en achterkant, daar heeft hij dikker haar, de rest is gewoon hetzelfde vachtje zoals Faro had, een Podencovacht, zonder ondervacht.

Ik zag op Internet dat je voor 3 euro de meter al stof kan kopen, ik kan het natuurlijk zo duur maken als ik wil.

Haha....hier hetzelfde. Blijven blaffen en grommen als hij wat ziet. Boos worden, nee of wat dan ook helpt niet. Dan gaat ie nog meer tekeer. Maar nu een omslag. Ik heb hem door, hahaha! Ik zeg tegenwoordig  "Nou wat heb je dat knap gedaan! Wat ben je braaaaf!" En dan komt ie met een lach en tanden ontbloot naar me toe alsof hij wil zeggen; Ja ik heb ze allemaal weggejaagd, goed hè baas?" Dan een aai en"Goed gedaan" en het blaffen, grommen en waken is alweer vergeten.