In hoeverre herinnert een hond zich zijn verleden?

Wanneer hij weer in dezelfde soort situatie bevindt. Ik ben heel erg benieuwd naar jullie kijk hierop :) 

Ik zit er aan te denken om volgend jaar als ik mijn rijbewijs heb samen met Kaylo op bezoek te gaan bij zijn oude foster in Kroatië. Kaylo is nu drie jaar bij mij en ik heb al die tijd goed contact met haar gehouden. Ik heb haar nog nooit persoonlijk ontmoet en ze wilt heel graag dat wij een keertje langskomen met Kaylo. Zij heeft de eerste twee jaar voor Kaylo gezorgd toen hij nog op straat leefde in Bosnië, de tijd in het pension en toen zij verhuisde naar Kroatië heeft zij besloten hem mee te nemen en daar nog 2 maanden voor hem gezorgd in huis voordat hij naar mij kwam. Ik vraag me alleen af of dit moeilijk voor hem zal zijn.. hij is kwa gedrag en gezondheid van heel ver gekomen en ik weet niet of zoiets voor een terugval zou kunnen zorgen? Misschien vermenselijk ik het wel veel te erg hoor, maar het houdt me wel bezig 

In dezelfde reis zou ik ook graag naar zijn geboorteplaats (Sarajevo, Bosnië) willen afreizen, waar zijn andere foster ook leeft. Zij heeft voorgesteld om ons mee te nemen naar de plek waar hij gevonden is. Het is dan zeker ruim 4 jaar geleden dat hij ze voor het laatst heeft gezien maar hij reageerde wel erg heftig op een oud filmpje wat ik van ze had gekregen waarin ze zijn oude naam noemde. Hij sprong direct op uit zijn mand en begon om zich heen te zoeken. Dat was ook zeker na al ruim 2,5 jaar dat hij bij mij woont. Die tijd in Bosnië is wel heel heftig voor hem geweest en de kans bestaat dat er daar ook nog honden lopen uit zijn oude roedel. 

Ik denk niet dat je een terugval hoeft te verwachten. Een hond herinnert zich best veel maar vooral op emotie.

Mijn honden reageren niet op de fokker en ook niet op de moeder of nestgenoten. Maar bv een trauma krijg je niet of nauwelijks weg en een persoon waar ze echt gek op zijn begroeten ze dolblij zelfs na jaren.

Iedere hond zal waarschijnlijk anders zich wat herinneren en reageren....Ogin is hier twee weken geweest, daarna terug gegaan naar de fokker....en ik heb haar weer terug gezien bij mij thuis....met bijna zes maanden, Ogin holde uit de auto naar mij toe en ze herinnerde Bams ook......haar karakter was heel zelfstandig geworden op dat moment...daar trek ik dan toch de conclusie dat ze op dat moment mij herinnerde.....daarna heb ik er veel energie in moeten stoppen om haar wat dichterbij me te laten zijn, lekker aangehaald wil worden...herinneringen zijn wat beweerd wordt niet lang , maar heb het toch gezien bij Ogin..

Klopt wat Liz daar aanhaalt, Ogin was bijna een jaar en het hele nest werd terug geroepen voor een leuke dag, ze reageerde niet op de fokker, niets, geen misverstand, een uitstekende fokker maar geen aanhankelijkheid heeft ze maar even getoond, niets....en stiekum was ik daar wel zo blij om, had er zoveel energie in gestopt en op dat moment dacht ik....helemaal mijn hond.....

Als ik met lenka, ze is zes. Bij de fokker kom, weet ze nog altijd perfect de weg in huis. 

Bedankt voor de reacties! Ik weet ook vrijwel wel zeker dat hij herkenning bij ze zou hebben. Ze hebben zo lang en intensief voor hem gezorgd. Maar het is wel een hele nare tijd voor hem geweest. Ook omdat hij zo heftig reageerde op dat filmpje bij het horen van hun stemmen. Misschien dat ik het maar gewoon moet doen en kijken wat er gebeurd. Bij het bezoek aan Kroatië maak ik me geen zorgen. Maar vooral het bezoek aan Bosnië vind ik stiekem een beetje spannend. Kaylo is onderdeel van een roedel geweest. Alle honden zijn daar destijds gebleven behalve Kaylo en een broertje en zijn halfzus. Zijn moeder was toen al een jaar of 10 dus die zal inmiddels wel niet meer leven. Het lijkt me toch ook wel heel gaaf om daar te kunnen helpen en te kunnen zien waar hij is opgegroeid. 

Kaylo kan soms van die bizarre dingen doen.. Zo flipt hij ook van de geur van geitenvlees  Ik had een bonk geiten spiervlees met been gekregen van een slager en wilde het in de tuin aan hem gegeven. Hij is er toen echt om heen gaan cirkelen met staart tussen zijn benen en een giga borstel. Dat doet hij dus ook bij gewone stukje geitenvlees. Hij is gewoon kvv en barf gewend dus dat was het ook niet. 

Mijn honden herkennen de mensen uit het asiel in Spanje waar ze vandaan komen als we ze op een reünie tegenkomen.

Andersom herkent een van de honden die lang bij mij in opvang was mij ook nog steeds. De eerste keer op een reünie was hij wat afstandelijk en onzeker, we vermoeden dat hij een beetje 'bang' was dat hij weer met mij mee moest, want hij is zo met zijn neus in de boter gevallen en hij heeft het zo naar zijn zin bij zijn nieuwe familie... Maar het jaar daarna werd ik uitgebreid begroet en afgelebberd: hij wist nu dat hij dat er niets aan de hand was.

Het kan dus zijn dat je hond even onwennig kan reageren als hij weer geconfronteerd wordt met zijn oude 'thuis'. De kans is groot dat het dan bij een tweede bezoek duidelijk is dat het gewoon een bezoek is en ze bij jou blijft en dus veel meer ontspannen reageert.

Mijn teefje wordt maandag 10 jaar, de laatste keer dat zij de fokster heeft gezien is ruim 9 jaar terug. Ik heb een filmpje waar ze met haar zusje door het gras rent en de fokster naar hen fluit en ze een beetje tot de orde roept. Als ik dit filmpje, nu nog steeds, opzet, dan rent ze van voor naar achter door de kamer om te zoeken. Dus ook zij reageert heftig, geen verleden met een rugzak. Ik denk dat het allemaal wel mee zal vallen.

Wat goed wat je daar zegt, dat zou zeker ook zo zijn geweest met Ogin, die wilde niet weer mee,     Ze is aprupt bij me weggehaald, door de fokker, ook al was ze nog maar twee weekjes bij me....

Oh super! Dat is inderdaad ook een beetje wat ik verwacht 

Ik denk dat een hond dat wel onthoudt.

Dingen uit de puppytijd niet nee, maarja ik weet ook niet wat ik als baby meemaakte. De hele hond ontwikkelt dan nog super veel. Ik vind dus niet dat je 8 weken bij de nestgenoten vanaf geboorte kan vergelijken met 2 jaar van een volwassen hond. 

Kaylo zal zich echt nog wel dingen herinneren maar ik geloof niet dat hij een terugval zal krijgen. Hij is gelukkig bij jou en heeft zich verder ontwikkelt bij jou, dat gaat niet zomaar ineens weg. 

Dankjewel voor je reactie! Dat is inderdaad ook het verschil denk ik. Ik hoop vooral dat hij niet angstig of gestresst zou raken bij zo'n bezoek. Volgens mij zal hij sowieso door het dollen heen zijn als hij zijn foster in Kroatië ziet maar volgens mij gaat hij wel prima weer met mij mee daarna. Maar hoe hij puur op een omgeving zou reageren is dan maar afwachten