Agressieve hond in laten slapen of niet? Betreft: Rottweiler.

Ja dat lijkt mij inderdaad wel het beste.

Hiermee bedoel ik dat honden die werkelijk kwaad willen dit ook zonder tanden kunnen doen. 

Maar vermoed dat het hier niet zo extreem is. 

Wat ik me wel afvraag is hoe er met de hond word omgegaan. 

Met name door jou en je zusje. 

Wat doen jullie met de hond? 

Straffen jullie de hond? 

Enz enz. 

idem

ik lees eigenlijk niet hoe jullie de hond begeleiden?

Maar die zusjes begeleiden de hond helemaal niet.....

Het is de hond van de ouders. Die doen er alles mee.

En geven aan geen probleem te zien. De zusjes zijn vooral bang en mijden de hond zó veel mogelijk, althans zo begrijp ik het.

Het punt blijft dat je ouders geen probleem zien. Die gaan dan dus ook niet de zusjes goed begeleiden in hoe om te gaan met deze rottweiler. En gaan ook niet de visite waarschuwen.

Dát is het probleem.

Ik vind die muilkorf als tussenoplossing heel geen slecht idee.

Het geeft een wat meer gevoel van veiligheid én het schrikt af zodat de hond niet langer zomaar benaderd wordt.

Maar ja, daar moeten die ouders wél achterstaan dan......

Niet meer dan bij andere rassen. Probleem is alleen dat wanneer een Rottweiler bijt, de gevolgen zeer ernstig zijn door de bijtkracht en bijtstijl. Rottweilers zijn verantwoordelijk voor de meeste dodelijke bijtincidenten met mensen.

die pootjes waar ze iets aan heeft, zouden mij ook helemaal niet lekker zittten,

is er al eens naar die pootjes gekeken door een specialist als een orthomanueel therapeut of een goede chiropracter?

Waar lag de hond toen jij chips pakte en voorover boog?Zat jij of stond je?
Ging je door die beweging richting de hond? Is de hond helemaal op gestaan om je te kunnen bijten in je gezicht? Heb je de hond aangekeken op het moment dat je voorover boog?

Ik denk ook dat het mis gaat bij die sterilisatie én daarna een hele reeks van signalen die gemist worden door jullie+ouders (zonder schuld te geven) en bijv. door oma...er wordt gezegd 'niet aaien',oma aait dan toch,dringt zichzelf op aan een hond die het niet fijn vindt en hapt.

Ik zeg ook niet dat het meer voorkomt dan bij andere rassen. Maar het is wel een pittig ras. Gelukkig sluit de rasvereniging zijn ogen daar niet voor en is er een verplichte Mag-test voordat er gefokt mag worden.  Ik vind een Rottie die hapt daarom echt wel iets anders dan een Border die snapt. Vandaar ook mijn tip om iemand met verstand van het ras eens te laten kijken.  

Nou ja hoe hoger in de stress ladder, hoe meer de hond zich niet veilig voelt, hoe ernstiger de reactie.
Deze kan ook best gegromd hebben, in het verleden, het kan allemaal niet gehoord zijn.
Bij sommige honden wordt het grommen juist bestraft waardoor ze dat communicatie middel overslaan -want dat mocht niet- en dan ben je aangekomen bij een snauw-hap.

full of shit. moesten dit de woorden van een GT zijn, zouden ze deze naar mijn mening direct mogen executeren - de GT dan hé- voor de duidelijkheid.

Nou ja. Ik heb een eenkennige hond. Die houdt er niet van om aangehaald te worden o zelfs geknuffeld te worden door vreemden.

Dan lees ik hier al die lijstjes over stresssignalen, kalmerende signalen en die stressladder en dan raak ik bijna in een lachstuip. Zo ontzettend veel daarvan klopt bij mijn hond gewoon totaal niet. Nog even en zelfs ademhalen is een stresssignaal.

Gewoon haar signalen als een vreemde haar direct en doelgericht benadert:

- Ontwijken

- Strak aankijken met oren in de nek, lichaam laag

- Terug stappen - weg van die persoon, vaak achter mij proberen te gaan staan

- Het opzetten van de nek/rug haren

- Blaffen

- Sneppen

Komt geen grom in voor, toch is het voor mij heel erg duidelijk terwijl anderen dan vaak zeggen: ze is bang. Niet dus. Ze is eenkennig. Als ze bang is geeft ze heel andere signalen zoals een lage houding met een laag hoofd, staart tussen de poten en loopt ze weg naar een veilige plek zoals de bench of dichtbij mij, tegen mij aangedrukt. Als haar angst groot is gaat ze angstplasjes doen.

Toch gaat het dikwijls niet op die manier. Mensen zijn namelijk vaak nogal schielijk of stiekem. Ze proberen haar te aaien als ze langs hen oploopt of als ze niets vermoedend lekker ligt te luieren waarbij ze haar dan van achteren of van achter een blokkade benaderen. Dan is het gewoon direct 'snep'! als je pech hebt. Dat ze die hele opbouw dan overslaat is omdat ze daar de tijd niet voor krijgt. Met de jaren is ze wel minder fel geworden maar ze heeft nog steeds wel een broertje dood aan sommige vreemden, de één meer dan de andere. Opvallend is dat ze echt nog nooit iemand gesnept heeft die haar met rust liet. Ik kan bij wijze van spreken rustig een huis vol vreemden hebben en haar loslaten lopen, als ze haar maar met rust laten. Maar omdat veel mensen helaas stronteigenwijs zijn gaat ze vaak wel in de bench als er vreemden over de vloer komen, zeker monteurs en zo of een groep pubers. Het zou ook niet de eerste keer zijn dat men 'per ongeluk' eten laat vallen voor haar neus en dan zit ik met een zieke hond met haar voedselallergieën.

Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik geloof niet in agressieve (mens) honden, wel in verknoeide honden.

Honden die in handen gevallen zijn van mensen die geen idee hebben wat te doen met een hond die even buiten het normale valt...

Geen haar op mijn hoofd zou er aan denken een hond in de fleur van zijn leven te laten doden.  De momenten dat hij "agressief" is, moet je kunnen lezen : wat is de reden (er is altijd een reden of hij moest fysiek een probleem hebben), wat heb je gedaan, wat ging er om in het huishouden enz.

Ipv je energie te verspillen aan het feit dat je het niet leuk vindt en dat je onschuldig bent in deze, moet je nagaan wát hem triggert.  Zo kan je dan werken aan een oplossing.

Geen dier valt zomaar aan, er is áltijd een reden, je moet ze enkel vinden.

Ik zou me ook zeker niet gaan dood staren op die stress signalen en dan bijvoorbeeld gefrustreerd raken als je ze niet kan herkennen of als ze er gewoon niet zijn. Elke hond is anders. zo zie ik bij mijn Aedon de meeste signalen ook niet als vreemde mensen hem gaan aaien als ik even op een terrasje zit. Het enige wat hij doet is dicht bij mij gaan zitten en hijgen (hij hijgt dan ook op een bepaalde manier).

Als men dan toch naar hem toe buigt stopt hij met hijgen, maar dat is het dan ook. Mensen zien dit vaak niet of willen het niet zien. dan zal ik dus moeten ingrijpen en mijn hond beschermen tegen ongewenst contact. Zelfs als deze mensen dingen gaan roepen als: ja, maar ik ben goed met honden, hij ziet er helemaal niet gestresst uit (nee want zijn signalen zijn niet zo veelvuldig als bij andere honden) of hij is vast gewoon moe. Dit soort dingen zul je voor je eigen hond moeten leren; Wat zijn de signalen die mijn hond laat zien en hoe zit mijn hond in zijn/haar vel.

Ondanks dat je ouders dan niet willen luisteren kun je hier voor jezelf wel een voordeel uit halen door te anticiperen op de hond als je haar stress signalen waarneemt. Dan kun je bijvoorbeeld afstand nemen of de persoon die de signalen veroorzaakt aanspreken. Als dit lukt kun je het al veiliger maken voor jezelf en eventuele 'omstanders'.

Wat betreft het niet willen luisteren van je ouders: probeer eens te film wat je zo angstig maakt van de hond. Je ouders zien het niet omdat de hond dit gedrag niet bij hun vertoont. Gewoon een camera mee of je mobieltje en filmen wat je stoort. Dit kun je dan later aan je ouder laten zien en eventueel uitleg van de lichaamstaal erbij geven.

Verdiep je voor nu wel vooral in de lichaamstaal van de hond zodat je incidenten voor kunt zijn. (helaas doe je dit wel het beste en het snelts door tijd met de hond door te brengen. je moet haar leren kennen om haar specifieke lichaamstaal te kunnen herkennen. er zijn namelijk globale signalen, maar je hond heeft ook een 'eigen stem' met deze signalen en gebruikt ze in een voor haar unieke manier).

Heel veel succes en hopelijk wordt de situatie snel beter. Dit is namelijk niet leuk voor jou en je zusje

" Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik geloof niet in agressieve (mens) honden, wel in verknoeide honden.
Honden die in handen gevallen zijn van mensen die geen idee hebben wat te doen met een hond die even buiten het normale valt...
 
Geen haar op mijn hoofd zou er aan denken een hond in de fleur van zijn leven te laten doden.  De momenten dat hij "agressief" is, moet je kunnen lezen : wat is de reden (er is altijd een reden of hij moest fysiek een probleem hebben), wat heb je gedaan, wat ging er om in het huishouden enz.
 
Ipv je energie te verspillen aan het feit dat je het niet leuk vindt en dat je onschuldig bent in deze, moet je nagaan wát hem triggert.  Zo kan je dan werken aan een oplossing.
Geen dier valt zomaar aan, er is áltijd een reden, je moet ze enkel vinden. "

Martine

Ik denk dat niemand dat graag doet. Ik ken mensen die het hebben moeten doen en die hebben het er tot de dag van vandaag nog heel erg moeilijk mee. Hun hond was wel te handelen door henzelf maar gevaarlijk voor anderen, ook voor hun eigen kinderen. En dan heb je toch ergens een verantwoordelijkheid in deze maatschappij. Ik vind het kortzichtig om dan met verwijten te komen. Aangeboren hond intolerantie vinden we hier heel normaal maar als het om mensen gaan is het allemaal bij te sturen en op te lossen als je maar wil. Zo werkt het helaas niet altijd. Waarbij ik niet wil zeggen dat dat in dit geval zo is. Dat moet een professional beoordelen die de hond en de interactie met zijn mensen echt kan observeren.  

Jij zit zeker tegen je maandelijkse periode aan te hikken...

Mijn broer had ooit een dobermann. Hij deed er geen drol mee,luisterde wel perfect naar hem en hij had er eigenlijk geen kind aan.

Maar wanneer hij de deur uit was terroriseerde hij vrouw en dochtertje van 3. Haar speelgoed kapotbijten,over de bank heen springen.

Zijn vrouw kon de hond gewoon niet corrigeren en het ging van kwaad tot erger,nooit als mijn broer erbij was.

Op een dag ging hij lelijk grommen naar dochtertje,de hond werd steeds baziger.

Het was hun eigen fout,verkeerd opgevoed,veels te weinig mee doen.

Hij heeft de hond herplaatst bij doberliefhebbers die werkten met hun honden,die hond was daar op zijn plaats en een valse agressieve hond was hij niet, gewoon een gefrustreerde hond bij de verkeerde baas.

En ik snap ook niet dat een hond door vreemden geaaid moet worden,zelfs de buurtteckels hier in de buurt willen niet door vreemden worden geaaid,die bijten ook.

Ook aangeboren hond intolerantie vind ik niet normaal en ook dat gedrag kan bijgestuurd worden, móet ook bijgestuurd worden, dat is je plicht als eigenaar.  Zoals het ook je plicht is om alles wat in je macht ligt te doen om de hond een goed leven te bezorgen.

De nadruk ligt hier op léven, mensen maken zich er makkelijk vanaf door het excuus te gebruiken dat de hond een gevaar is voor anderen.  Er is steeds een mouw aan te passen het vergt alleen heel veel inzet van de baas, waar het meestal aan ontbreekt.

Als het moeilijk wordt, is het lastig en dan moet de oorzaak, in dit geval de hond, maar verdwijnen.

In mijn ervaring werkt het altijd als je maar genoeg kennis vergaart en inzet toont en zolang de hond niet ziek is (tumor of pijn).

" Ook aangeboren hond intolerantie vind ik niet normaal en ook dat gedrag kan bijgestuurd worden, móet ook bijgestuurd worden, dat is je plicht als eigenaar.  Zoals het ook je plicht is om alles wat in je macht ligt te doen om de hond een goed leven te bezorgen.
De nadruk ligt hier op léven, mensen maken zich er makkelijk vanaf door het excuus te gebruiken dat de hond een gevaar is voor anderen.  Er is steeds een mouw aan te passen het vergt alleen heel veel inzet van de baas, waar het meestal aan ontbreekt.
 
Als het moeilijk wordt, is het lastig en dan moet de oorzaak, in dit geval de hond, maar verdwijnen.
In mijn ervaring werkt het altijd als je maar genoeg kennis vergaart en inzet toont en zolang de hond niet ziek is (tumor of pijn). "

Martine

Niets is moeilijker dan je hond in te laten slapen vanwege gedrag. Dat de makkelijkste weg noemen vind ik getuigen van weinig inlevingsvermogen. De meeste baasje die (al dan niet gedwongen) voor deze keuze komen te staan zijn kapot van verdriet en houden net zoveel van hun honden dan jij en ik. En natuurlijk zijn er gevallen waar het de opvoeding is, of pijn, of de hond niet snappen, of onverantwoordelijke baasjes, of onverstandig gedrag van degene die gebeten wordt. Maar er zijn ook gevallen waar mensen hun stinkende best doen voor hun hond en het toch niet lukt. Of dat een ernstig bijtincident volgt waardoor de keuze voor de baas gemaakt wordt.  Nogmaals wat hier speelt kan ik helemaal niet inschatten dat moet gedaan worden door een gedragsdeskundige ter plekke. Ik hoop vooral dat het wel bij te sturen is en dat TS minder bang voor de hond gaat worden. En dat vooral de ouders de angst serieus nemen en ermee aan de slag gaan. 

Men maakt nog steeds zelf de beslissing, of het moest uit handen genomen zijn door de overheid, in welk geval men het gedrag veel te lang heeft laten escaleren en aanhouden en het daardoor ook weer jouw fout is.

Als je beslist je dier te laten inslapen, vind ik dat je inzet niet groot genoeg is.  Het kan wel een verschrikkelijke beslissing zijn in jouw ogen, maar waar het op neer komt is dat die beslissing nog steeds makkelijker is dan te beslissen van de komende maanden, jaren alert te zijn, om de komende tijd je hond geduldig diets te maken dat bepaald gedrag uit den boze is.  Om een GT te raadplegen en (in sommige gevallen) veel geld neer te tellen waarbij het dan nog steeds neerkomt op jouw inzet om te leren en te doen wat je gezegd wordt, hoe lastig ook.

Dat is helaas waar het op neerkomt, in feite is inslapen een korte pijn en dus een "makkelijkheidsoplossing".

Maar we moeten deze kwestie wél in perspectief blijven zien.

Ts is de dochter van de eigenaars van de hond.

Heeft dus niet de beslissingsbevoegdheid over zulke vergaande maatregelen als wel of niet inslapen.

Dat is aan de ouders en die zien geen ( groot) probleem.

Dat hele inslapen is dus mijns inziens niet aan de orde en dit hele topic staat dan ook in een verkeerde rubriek: bij afscheid nemen.

Terwijl deze hond écht niet van plan is om dood te gaan, uit zichzelf.....

Perspectief dus

" Men maakt nog steeds zelf de beslissing, of het moest uit handen genomen zijn door de overheid, in welk geval men het gedrag veel te lang heeft laten escaleren en aanhouden en het daardoor ook weer jouw fout is.
 
Als je beslist je dier te laten inslapen, vind ik dat je inzet niet groot genoeg is.  Het kan wel een verschrikkelijke beslissing zijn in jouw ogen, maar waar het op neer komt is dat die beslissing nog steeds makkelijker is dan te beslissen van de komende maanden, jaren alert te zijn, om de komende tijd je hond geduldig diets te maken dat bepaald gedrag uit den boze is.  Om een GT te raadplegen en (in sommige gevallen) veel geld neer te tellen waarbij het dan nog steeds neerkomt op jouw inzet om te leren en te doen wat je gezegd wordt, hoe lastig ook.
 
Dat is helaas waar het op neerkomt, in feite is inslapen een korte pijn en dus een "makkelijkheidsoplossing". "

Martine

Ik ben het met het met je eens dat het een eigen beslissing is. Maar ik vind het niet de makkelijkste maar juist de aller moeilijkste beslissing die je kun nemen. Veel makkelijker is het om de hond te herplaatsen en het een probleem van een ander te maken. Of de hond inderdaad de rest van zijn leven apart in een kennel te zetten en hem daar te laten verpieteren. En vaak  zijn er echt wel een aantal GT's versleten tot het tot zo'n ingrijpende keuze komt. Sterker nog, ook een GT kan dit in sommige gevallen adviseren. Maar ik geloof dat we maar moeten accepteren dat we het op dat punt niet eens worden. En inderdaad is het hier nog helemaal niet aan de orde omdat het ook nog om gedrag kan gaan wat prima om te buigen is. Wat ik ook hoop. 

Ik heb een hond laten inslapen,  ontzettend vriendelijk naar mensen,  maar naar andere dieren een moord machine. 

Diverse konijn,  katten,  zelfs 2 honden heeft hij doodgebeten en meerdere verwond. 

En nee,  geen gebrek aan inzet.  10 keer is hij geplaatst bij mensen die het allemaal wel wisten,  hoe dat begeleid moesten worden.  Een zelfde aantal keren is hij teruggekomen met steeds tóch de uitleg dat het toch  niet ging. 

Ja,  ik kon hem houden.  In een burcht opsluiten.  Muil toe snoeren om te gaan wandelen op onmogelijke tijdstippen (want he,  ik kan wel verantwoordelijk zijn,  maar dat maakt de omgeving niet tot verantwoordelijke mensen),  mijn eigen dieren dagelijks in gevaar brengen,..  

Nee,  dan stond ik 100% achter mijn beslissing en ik sta daar nog steeds achter.  Zou het zo opnieuw doen. 

Wat makkelijk is,  is vanachter een scherm schrijven hoe slim je wel niet bent en hoe jij alles kan oplossen met al je kennis.  Maar het wel bij schrijven laten.  Want tot actie overgaan is natuurlijk ineens onmogelijk.  Dan is het ineens jouw probleem niet. 

Maart dat was je eigen hond,alleen jij kon dit beoordelen en als jij dat nodig vond,dan was het zo.

Maar op een forum hebben we geen idee hoe het eigenlijk precies zit.

Sneppen wordt vaak als bijten beschouwd.

Hond valt andere hond aan en heeft geen krasje.

Ik denk als je een hond van het kaliber rottweiler hebt dat je beter een deskundig iemand met verstand van het ras kan inschakelen,het hoeft geen gt te zijn(heb ik niet zoveel vertrouwen in).

Er staat hierboven dat als je beslist een dier in te slapen,  je inzet niet groot genoeg is en je kiest voor makkelijkheid. 

Daar ben ik het dus niet mee eens....

Wat had je moeten doen herplaatsen? Bij verkeerde bazen terecht komen,op een erf wegkwijnen en 

af en toe een paar schoppen onder zijn donder als hij zich niet gedraagt?

Nee Maart,dat is enorm moedig van je,dat is liefde voor je hond.

Het is nog tig keer erger dan een zieke hond in te laten slapen.

Maar laten we het maar houden op gebrek aan levenservaring of onkunde.

Ik heb nooit gesproken over herplaatsen, ik heb gesproken over je inzetten, er voor zorgen dat er geen voorvallen meer zijn, je hond kennen en weten dat je vóór er iets gebeurt moet ingrijpen.  Dat vergt volharding en ja, soms ups en downs, maar het kán leefbaar gemaakt worden.  Verandert die hond in een lammetje?  Neen, absoluut niet, maar je leert hem kennen en je leert zijn aandacht te vragen vóór hij in "die" modus zit en niets meer hoort.

Ik weet het, het klinkt dwaas.  Maar wij hebben het geluk gehad dit zo te kunnen oplossen met onze Niké.  Ze is nu negen, nog steeds hondgevaarlijk maar er zijn al jaren geen incidenten meer geweest dankzij onze oplettendheid en het feit dat ze héél erg goed het woord "los" kent, wat bij ons verschillende betekenissen heeft : zowel iets lossen als stoppen in een actie.

Haar herplaatsen, of laten doden was bij ons nooit een optie, ze is bij ons en blijft bij ons én niet achter slot en grendel.

Maar zoals nu, slapend in de zetel met alle liefde en zorg die we haar kunnen geven.

" Ik heb nooit gesproken over herplaatsen, ik heb gesproken over je inzetten, er voor zorgen dat er geen voorvallen meer zijn, je hond kennen en weten dat je vóór er iets gebeurt moet ingrijpen.  Dat vergt volharding en ja, soms ups en downs, maar het kán leefbaar gemaakt worden.  Verandert die hond in een lammetje?  Neen, absoluut niet, maar je leert hem kennen en je leert zijn aandacht te vragen vóór hij in "die" modus zit en niets meer hoort.
 
Ik weet het, het klinkt dwaas.  Maar wij hebben het geluk gehad dit zo te kunnen oplossen met onze Niké.  Ze is nu negen, nog steeds hondgevaarlijk maar er zijn al jaren geen incidenten meer geweest dankzij onze oplettendheid en het feit dat ze héél erg goed het woord "los" kent, wat bij ons verschillende betekenissen heeft : zowel iets lossen als stoppen in een actie.
 
Haar herplaatsen, of laten doden was bij ons nooit een optie, ze is bij ons en blijft bij ons én niet achter slot en grendel.
Maar zoals nu, slapend in de zetel met alle liefde en zorg die we haar kunnen geven. "

Martine

De ene hond is de andere niet omdat hij bij jou wel werkt,wilt het niet zeggen dat heb bij Maart aan inzet heeft

ontbroken.

Daarom zou ik niet te vlug oordelen,jij hebt het over je eigen hond die een totale andere is dan die van Maart.

Idd.  Wij zaten er met 4 op om hem van een hond (mijn eigen andere hond btw)  af te halen. 

Als een simpele los voldoende was,  zou ik het geen gevaarlijke hond vinden. 

Ik vind het bij zulke rassen (sorry..) heel belangrijk waar de hond vandaan komt. Hoe zijn de ouders van de hond etc... 

Als hij werkelijk agressief is vind ik het gevaarlijk... Laat een deskundige beoordelen of hij een gevaar is of niet. Raadpleeg een goede hondentherapeut