Welk hondenras past bij ons?

Hallo

Ik lees al een tijdje mee op Hondenpage en besloot om (eindelijk) een eigen profiel te maken. Mijn vriend en ik hebben besloten dat we graag een hond willen (volgend jaar waarschijnlijk). Ik ben zelf opgegroeid met meerdere honden in huis, maar hij niet. voor hem is het dus een grote stap.

We zoeken een ras dat sociaal is naar soortgenoten en andere diersoorten (geen tot weinig jachtinstinct) aangezien mijn ouders van tijd tot tijd op hem/ haar zullen passen (zij hebben zelf drie honden, een aantal katten en paarden). Het is dus erg belangrijk dat de hond geen aanleg heeft tot hondintolerantie.

Zelf zullen we veel thuis zijn (vooral ik) aangezien ik in het onderwijs sta, maar nog geen vaste betrekking heb. Wel heb ik zicht op een voltijdse baan volgend schooljaar, maar ook dat is maar 22 uur per week. Dit is echter nog niet zeker, dus voor hetzelfde geld ben ik veel vaker thuis. Mijn vriend werkt wel 'gewoon' voltijds, maar heeft glijdende uren. 

We hebben een tuin, maar deze is niet gigantisch. Verder wonen we op vijf à tien minuutjes wandelen van een wandelgebied tussen de open velden. Mijn ouders, die op tien minuten rijden wonen, wonen dan weer midden in een bos. Wandelgelegenheid genoeg.

De hond zou dus graag moeten wandelen. Verder zouden we graag een puppycursus volgen (en eventueel een extra cursus, mochten we de hond hier plezier mee doen). Een hondensport valt te bespreken, dit zal vooral afhangen van de hond zelf. Mijn vriend en ik kunnen best actief zijn, maar niet te actief. We wandelen graag, maar liggen even graag een dag lui in de zetel. 

Zelf dachten we aan een Old English Bulldog, omdat we beiden gek zijn op Engelse bulldogs (maar de gezondheidsproblemen houden ons tegen bij dit ras). Wat zouden jullie ons aanraden? We staan open voor alle suggesties! Op dit moment zijn we ons vooral nog aan het oriënteren, zodat we zeker het ras kiezen dat het beste bij ons past.

We gaan voor een puppy omdat mijn schoonmoeder en -zus beide bang zijn voor honden en hopen dat de angst onder controle te houden valt als ze het hondje van kleins af leren kennen.

Old English Bulldogs kampen helaas met zeer ernstige gezondheidsproblemen en worden op uiterlijk gefokt. Wat dat betreft verschillen ze niet eens zoveel van de 'normale' Engelse bulldog. Ook staan bulldoggen niet bekend om hun sociale gedrag naar soortgenoten (zeker seksegenoten!). Dat is niet vreemd als je kijkt naar welke rassen er aan de OEB ten grondslag liggen.  Ik zou dat ras dus links laten liggen als je een gezonde, sociale en actieve hond wil. 

Er zijn tal van rassen die in principe aan jullie wensen kunnen voldoen. 

Rasgroep 1 lijkt mij een tandje te energiek en baasgericht voor wat je beschrijft. Ook zijn herdershonden en veedrijvers niet altijd makkelijk met andere honden. Wellicht dat een Schotse herdershond (langhaar) nog een optie zou kunnen zijn.
Rasgroep 2 bevat vooral heel veel pittige waak- en verdedigingshonden. Desondanks zitten er een aantal sociale rassen tussen van het type 'grote vriendelijke reus'. Denk aan de Duitse dog, mastiff (Old English type), berner sennenhond, newfoundlander, leonberger en landseer. Het voordeel is dat deze honden van nature erg kalm van karakter zijn (op volwassen leeftijd!) en weinig tot geen jachtinstinct bezitten. Ook de boxer is redelijk sociaal te noemen. Verder zijn de meeste rassen uit deze rasgroep niet hondsociaal. Als jullie openstaan voor een (erg) waakse hond zouden de pinschers (Duits en Oostenrijks) en schnauzers wellicht ook nog kunnen. 
Rasgroep 3 & 4 zijn stuk voor stuk felle jagers en hondintolerante rassen. 
Rasgroep 5 is heel divers, als jullie een waakse hond geen probleem vinden zou ik zeker eens een blik werpen op de keeshonden. Die hebben geen jachtinstinct en zijn verder ook niet bijzonder lastig op te voeden. 
Rasgroep 6 bevat enkel fervente zelfstandige jagers. 
Rasgroep 7 bestaat uit (staande) jachthonden, maar er zitten een aantal zeer trainbare types tussen, zoals de Vizsla. Het voordeel is dat deze honden doorgaans erg sociaal zijn naar mens en dier. Als ze opgroeien met andere dieren zoals katten vormt dit zelden een probleem. 
Rasgroep 8 ook deze groep bestaat uit jachthonden, maar eveneens van een zeer trainbare soort (gefokt voor samenwerking zoals apporteren, niet om prooien te vangen en doden). Retrievers, spaniëls en waterhonden zijn zeer zachtaardig, sociaal met mens en dier en leergierig. Als ze opgroeien met andere dieren zoals katten gaat dit meer dan prima. Rassen waar ik zeker naar zou kijken zijn de Engelse springer spaniël, Welsh springer spaniël, clumber spaniël, Engelse cocker spaniël, golden retriever, labrador retriever, flatcoated retriever en tot slot de wat waaksere wetterhoun (een overigens ideale erfhond). Ook de waterhonden, zoals de barbet, kunnen geschikt zijn. 
Rasgroep 9 bestaat uit (voornamelijk kleine) gezelschapshondjes. Deze honden hebben weinig tot geen jachtinstinct en zijn doorgaans meegaand en vriendelijk van karakter. Wellicht spreekt de boston terriër jullie aan. Ook de bichontypes als de havanezer en de maltezer kunnen bij jullie wensen passen. De kromfohrländer is ook een erg leuke (maar zeldzame) gezelschapshond, evenals het Nederlandse Markiesje. 
Rasgroep 10 zijn zichtjagers (windhonden). Met 'eigen' dieren kunnen ze doorgaans prima overweg maar als ze een konijn o.i.d. voor hun neus zien wegschieten wordt het jachtinstinct ongetwijfeld getriggerd. Europese types als de deerhound, greyhound en whippet zijn binnenshuis verder wel zeer rustige, schone en vriendelijke huisgenoten die zeer goed overweg kunnen met soortgenoten en alle mensen (ze zijn nul komma nul waaks). 

@WH Dankjewel voor het zeer uitgebreide antwoord! We hebben net even alle rasgroepen bekeken en deze rassen sprongen er bovenuit (rekening houdend met de info die jij gaf): de Finse Lappenhond, de Ijslandse Hond, Vizsla Draadhaar, de mopshond (wellicht een retromops dan of puggle?) en de Griffon Belge.

Dus mocht er iemand uit eigen ervaringen wat over deze rassen vertellen, dan zouden we dat heel fijn vinden. Natuurlijk zoeken we extra informatie op en zullen we uiteindelijk fokkers contacteren om kennis te maken met het ras.

Zelf ken ik een Petit Brabançonne persoonlijk, dat hondje is erg gezond, maar ik vraag me af of dat bij de Griffons ook zo is (zelfs al komen ze uit eenzelfde nest)? De neusjes zijn immers erg plat. Dezelfde vraag geldt voor de mops: de mopsen die ik ken hebben een geweldig karakter, maar de gezondheid wil niet zo goed mee. Is dit beter bij kruisingen? 

Of kunnen we voor de zekerheid (gezondheid) beter de mops en de griffon links laten liggen en ons focussen op de andere rassen?

Wat vinden jullie van de cocker spaniel? De waterhond? De poedel? 

Een viszla is gewoon een jachthond, voor zover ik het begrijp. 

Persoonlijk heb ik een hekel aan mopshonden. Of nou ja, niet aan de hondjes zelf. Ze worden echt kapot gefokt en het zijn echte modehondjes. Net als de bulldog hebben ze veel gezondheidsproblemen. Daar zou ik persoonlijk bij wegblijven. Volgens mij is de “puggle” een kruising? Geen ras dus.

De meeste kortsnuitige honden zijn geen goede optie als je een redelijk actieve hond zoekt. Ze krijgen het zomers snel warm, lang lopen is lastig.. 

Ik vind waterhonden erg leuk, maar mijn vriend vindt het vachttype maar niets. Met een poedel heb ik als kind een slechte ervaring gehad, en ik kan de slechte connotatie maar niet van me afschudden haha. Een cocker vinden we beiden niet zo leuk, geen idee waarom.

Ik vind vooral het karakter van de mopsen leuk, daarom dat ik ze erbij zette. Ik ken er een aantal en dat zijn stuk voor stuk grappige, zelfstandige hondjes. Hun gezondheid houdt me inderdaad tegen. Volgens verschillende sites probeert men de mops "terug te kruisen" naar hun oorsprong dwz een langere snuit, met de puggle en retromops als afsplitsing. Maar die ook niet doen, dan?

De Finse lappenhond en de IJslandse hond zijn leuke honden, maar houd er rekening mee dat deze rassen erg vocaal zijn - oftewel dat ze hun eigen stem érg graag horen (dit geldt in vergelijkbare mate voor de keeshonden, hoewel de noordelijke spitsen echt berucht zijn om hun blafgedrag). Verder zijn het zeer veelzijdige honden (vaak wel met latent jachtinstinct), maar wel echte werkhondjes waarmee wat gedaan moet worden, enkel wandelen zal niet volstaan. Mentale uitdaging is wel nodig anders gaan ze zich al gauw vervelen. Als jullie daar tijd voor en zin in hebben zijn het zeker leuke gezinshonden. 

De Vizsla draadhaar is eveneens een werklustige, actieve hond. Persoonlijk ben ik dol op vizsla's (al ken ik voornamelijk kortharen - ik heb wel eens gehoord dat de draadhaar wat rustiger van karakter is). Naast een flinke portie beweging kunnen ze activiteiten als apporteren, zwemmen en speuren enorm waarderen. Vizsla's zijn in doorsnee allemansvrienden die met alles en iedereen door één deur kunnen. Ze staan bekend als 'velcro dogs' en zijn bijzonder aanhankelijk, vaak denken ze zelf dat het schoothonden zijn.  Een voordeel is trouwens dat het relatief een heel sterk en gezond ras is. 

De andere rassen die je noemt zijn natuurlijk van een heel andere orde. De mops en de griffon zijn kleine gezelschapshonden met bijbehorend karakter. Ze hebben een stuk minder 'nood' aan veel beweging en stimulatie dan werkrassen, maar des te meer aan gezelschap. Als je 'gewoon' een leuke gezelschapshond zoekt zou ik het wel eerder in deze hoek zoeken.

De gezondheid van honden met een extreem korte snuit is zoals je zelf al vermoedt helaas niet best te noemen. Griffons hebben een gezondere, atletischere bouw maar het blijft een hond met BOS (Brachycephaal Obstructief Syndroom) waar het hondje zijn of haar hele leven (veel) last van ondervindt, en volgens mij is de genenpoel van dat ras ook erg klein maar daar weet ik verder het fijne niet van. Ik weet wel een fokker van Franse bulldoggen die prachtige atletische hondjes fokt met wat meer neus: Hawbucks (klik). En om antwoord te geven op je vraag: Ja, mopskruisingen hebben doorgaans een veel betere gezondheid (mits gekruist met een niet-verwant ras) dan rasmopsen (maar garanties heb je nooit). Ik zou zelf duizendmaal liever een leuke vitale mopsmix kopen dan een kapotgefokte stamboom-mops. Een 'puggle' is in mijn ogen dan ook een erg aantrekkelijk hondje, al moet je dan natuurlijk wel sterk rekening houden met de karaktereigenschappen van de beagle. Er zijn geloof ik zelfs een aantal fokkers die puggles fokken en de ouderdieren diverse gezondheidsonderzoeken laten ondergaan. Zoiets zou je dan moeten zien te vinden. Ik zou niet zomaar een hondje van marktplaats plukken - de kans dat je dan bij een broodfokker terechtkomt is helaas vrij groot. Voor retromopsen geldt hetzelfde. 

Links een rasmops, rechts een puggle. Ik zou wel weten wat ik liever heb. 

Wat misschien ook een leuke optie voor jullie zou kunnen zijn, is de zogenaamde Continental Bulldog. In Nederland worden deze helaas (nog) niet gefokt. De continental bulldog is als het ware de 'Zwitserse Engelse bulldog' (dierenwelzijn en de regelgeving daaromtrent staat in Zwitserland een stuk hoger in het vaandel dan hier). De continental bulldog heeft een zeer vergelijkbaar karakter met de 'gewone' Engelse bulldog (er zit een klein percentage atletische types OEB doorheen gefokt). In Duitsland zijn ze vrij populair en ze zijn daar dan ook relatief gemakkelijk te krijgen. Op gezondheid wordt streng geselecteerd. Ik vind het een erg goede ontwikkeling. De meeste exemplaren zijn ook typisch Engelse bulldog om te zien maar dan met een veel minder extreme en beperkende bouw. Het ras is officieel erkend in Duitsland en in Zwitserland. 

Mochten jullie interesse hebben in de Conti, hier zijn een aantal handige links:

Link naar de VDH (informatie)

Geboren en verwachte nestjes via de VDH

En de fokkers aangesloten bij de Continental Bulldog Club

Misschien moet je iets meer lezen over de cocker, het zijn echt superhonden waar jammer genoeg vaak overheen gekeken word.

Het karakter van de mops is een echt gezelschapshondjeskarakter.

Ze willen het liefste de hele dag bij je zijn, het zijn grappige hondjes. Maar ik zou nooit van mijn leven voor een mops kiezen, puur alleen omdat ze er zo uitzien.. neem nu de foto van WH, dat is toch gewoon een soort jabba the hutt? Dat kán niet gezond zijn. Zelf zou ik daarom nooit voor zo’n hondje kiezen, maar uiteindelijk wordt het jullie hond, en niet de mijne ;).

Nog een paar rassen die me te binnen schieten:

-de windhond, en dan specifiek de whippet.

-de bolognezer

-de havanezer

-het vlinderhondje

-de kromfohrlander

-een hollandse smous

-een pinchertje

Wat voor honden heb je al gehad en wat vond je fijn aan die honden en wat juist niet? Uit je verhaal haal ik geen jachtinstinct, hondsociaal (wat versta je daar precies onder? Een hond die over het algemeen eerlijk in gedrag is en grenzen aangeeft zonder gaten, of een blije, plaat voor z'n kop labrador?), graag wandelen, maar niet móeten werken? Wat past nog meer? Wil je graag samenwerken, of vind je een sterke eigen wil leuk?

Daar passen heel veel honden in :) Heel fijn, heel moeilijk. De OEB, mopshonden en Griffon Belge zou ik links laten liggen. Er zullen vast veel mensen op hun tenen getrapt zijn, maar daar moet je niet aan mee willen werken. Die problemen zitten zo diep en de fokkers die echt hun best doen doen dat meestal via (andere) onofficiële wegen, ik denk dat je je heel lang moet verdiepen voor je bij een (in mijn ogen) goede fokker terecht komt. Die weet wat er speelt, die toegeeft (!) wat er mis is, die de oorzaken allemaal wil inzien en daar naar handelt. En helaas was het deze week wel weer duidelijk dat een fokker die daar naar handelt, door de rest van de fokkerswereld zwartgemaakt wordt. De Petit Brabançon en Griffon Belge staan er niet beter voor. Als je de BOB's van de laatste shows van die rassen naast elkaar legt en goed naar de schedels kijkt, zie je dat het probleem gewoon hetzelfde is.

De rassen die je noemt zijn trouwens ook heel erg verschillend en ik kan er zo geen gemeenschappelijke deler in vinden? Waarom spreken de Finse Lappenhond, de ijsco, Viszsla, mopshond en Griffon Belge je aan? In uiterlijk verschilt het enorm, in energieniveau, in het oorspronkelijke gebruiksdoel, in zelfstandigheid ook.

Ik zou eerder denken aan een leuke spaniel, géén werklijn. Van de cockers (amerikaans of engels), tot de springer of welsh. Of misschien een stabij?

Een puggle is een kruising van een mops en een beagle. Je loopt dus altijd de kans dat je hond een sterk beagle karakter heeft. Ook beagles zijn grappige zelfstandige honden maar hebben wel een jachtinstinct. Iets dat jij niet zoekt in een hond. Daarbij zijn ze echt ongelooflijk eigenwijs en dus moeilijker te trainen. 

Mocht je voor de mops x beagle kruising gaan dan wil ik je zeker aanraden om je heel erg goed in te lezen over het beagle karakter. 

Ik heb zelf ook een beagle(x labrador) kruising dus mocht je nog vragen hebben over het beagle karakter dan help ik je graag. 

Op dit forum heeft Nori 4 mops x beagle kruisingen dus zij kan je er alles over vertellen. 

Ik heb thuis altijd herders gehad, super lieve en leuke honden maar net niet wat ik zoek in een eigen hond. Ik zoek een hond die zelfstandiger is en mij niet steeds rond zich nodig heeft om gelukkig te zijn. Ook hebben we een pinscher gehad (mij te zenuwachtig) en een shih tzu (ook leuk, maar niet hét ras).

Nu ik mijn bericht zo overlees zie ik dat ik inderdaad niet zo specifiek ben geweest, sorry. De hond moet graag wandelen, omdat we meerdere keren per jaar op 'wandel'vakantie gaan (Ierland, Ijsland, Zwitserland, Frankrijk, ... Dit jaar zijn bijvoorbeeld twee maanden naar Canada geweest). Dan huren we een auto (of gaan we met de eigen auto) en trekken we rond. We stoppen vaak om urenlange tochten te maken, het lijkt ons erg leuk om dit te kunnen delen met een hond. De hond moet dit gezondsheidsgewijs aankunnen. 

Ik heb niet specifiek een hondensport opgenoemd, omdat wij beiden openstaan voor elke sport/ training. We willen onze hond zo gelukkig mogelijk maken en zijn 'hobby's' afstemmen op zijn talenten en interesses.

Wat betreft de hond- en diervriendelijkheid: mijn ouders hebben op dit moment drie honden, vier katten en twee paarden. Ook lopen er wilde konijnen, vossen, wilde kippen, ... rond. Het zou leuk mocht de hond er zonder al te veel problemen op bezoek kunnen gaan (mochten mijn vriend en ik een hele dag moeten werken) of eens logeren (in geval van nood). Het moeten geen beste vrienden worden, maar mijn hond moet wel met alle anderen door één deur kunnen. Mocht de hond af en toe iets vangen, dan is dat geen probleem (dat doen de katten ook), maar dat moet geen gewoonte worden.

De Continentale bulldog spreekt ons érg aan qua uiterlijk. Volgens de sites is deze ook erg gezond en heeft hij een goede bouw. Maar we vinden het moeilijk om in te schatten wat zo'n ras allemaal wel en niet kan.

Wat betreft de andere rassen op ons lijstje, de gemeenschappelijke deler is de volgende: volgens internet en het hondenboek dat we hebben, zijn dit rassen met een eigen wil. Toch zijn ze graag bij de eigenaar, maar ze leven niet enkel voor de eigenaar. Mijn vriend is al meerdere keren in Ijsland geweest en heeft daar via een contact van zijn vader kennisgemaakt met een Ijslandse hond. Hij was helemaal verkocht. De Finse Lap plaatsten we erbij omdat die (blijkbaar) veel eigenschappen gemeenschappelijk heeft met de Ijslandse hond. Dat contact spreekt enkel Ijslands, dus daar kunnen we helaas geen info aan vragen.

Een ras als een labrador of golden retriever zegt ons beiden absoluut niets. 

We zitten echt nog in de oriënteringsfase en hebben absoluut geen haast. Het is belangrijk voor ons beiden dat we de geschikte hond vinden. Daarom appreciëren we jullie hulp enorm - als jullie nog vragen hebben, dan mogen jullie die altijd stellen! Hopelijk heb ik op de meeste nu geantwoord.

Hey, 

Wat leuk dat jullie ook een voorkeur hebben voor de Finse Lappenhond!
Ikzelf heb er twee, en kan beamen wat er hierboven wordt gezegd. 

Het zijn zeer veelzijdige intelligente honden. Ze kunnen inderdaad vocaal zijn (mijn Aila laat graag horen wanneer ze enthousiast is), maar het zijn geen 'keffers' die overal op aanslaan. Buiten maakt ze ook geen herrie, alleen als ze speelt haha. Dinja is wel wat waakser, maar met training is ze al een stuk rustiger. 
Buiten werken ze graag, binnen zijn ze heerlijk relaxed. Ze kunnen zichzelf goed vermaken door hun zelfstandigheid, maar ze zijn ook graag bij je in de buurt. Tijdens het wandelen gaan ze wat meer hun eigen gang maar ze houden je goed in de gaten. 

Ze hebben een licht jachtinstinct, vooral op muisjes haha.
Verder zijn ze ontzettend sportief, dat was ook 1 van mijn eisen toen ik zocht naar een ras. Ze moeten mee kunnen op lange wandelingen! Eerlijk gezegd denk ik niet dat een bulldog heel geschikt is voor de lange wandelingen die jullie voor ogen zien. 

Ik weet niet of je facebook hebt? Op de Finse Lappen facebook zie je verschillende verhalen over de lappies. Mensen nemen ze mee met paardrijden, doen aan speuren, agility, hoopers, lawinewerk, schapenhoeden en ga zo maar door. Veelzijdig! 

En ontzettend knuffelig, ze zijn namelijk ook gefokt voor het warmhouden van de samikinderen in de tenten haha 

De zin die je hierboven schrijft: 'Wat betreft de andere rassen op ons lijstje, de gemeenschappelijke deler is de volgende: volgens internet en het hondenboek dat we hebben, zijn dit rassen met een eigen wil. Toch zijn ze graag bij de eigenaar, maar ze leven niet enkel voor de eigenaar.' Slaat de spijker op de kop bij de Finse Lap 

Alleen rekening houden dat ze dus niet altijd slaafs alles opvolgen wat je vraagt, ze moeten wel het nut en de lol er van inzien 

Klinkt echt heel erg goed! Ik ga de faceboek-groep eens opzoeken, dankjewel!

Je hebt ook ontzettend mooie honden, trouwens.

Dankje! Als je verder specifieke vragen hebt mag je altijd een berichtje sturen 

Succes met de zoektocht!

Ah, met jullie wandelplannen zou ik de kortsnuitige rassen zeker van jullie lijstje schrappen. Bij urenlange wandeltochten denk ik in ieder geval zeker niet aan een bulldog. Een continental bulldog zal er ongetwijfeld geschikter voor zijn een Engelse bulldog of een mops maar ik denk dat andere rassen veel beter in het plaatje passen. 

Houd er overigens rekening mee dat sommige landen (strenge) invoereisen hebben en dat het niet altijd gemakkelijk is om een hond mee te nemen.

Ik denk dat de Finse lappenhond, IJslandse herder en Vizsla alledrie prima opties zouden kunnen zijn. Maar er zijn nog wel meer rassen die zouden kunnen passen, hoor. Misschien dat de Zweedse lappenhond, Laplandse herdershond en de Noorse Buhund jullie ook wel kunnen bekoren. 

Ik heb een petit brabancon en die heeft 0.0 last van ademhaling.  Kan makkelijk 2 uur lopen en is zeer trouw en slim in de zin van dat hij erg snel leert. Hij kan met honden, katten, konijnen , vogels etc. Echt een heel leuke hond! En hij kan ook heerlijk slapen hahaha.

Wil hier even aan toevoegen dat je hond dit ook mentaal moet aankunnen.

Wij maken lange (rugzak)reizen met onze honden. Ik heb specifiek gekozen voor een ras dat van oorsprong nomadisch is. Het rondreizen zit hen in het bloed. En dat merk je mentaal heel sterk. Overal waar ze hun hoofd neerleggen, voelen ze zich thuis. En samen op ontdekkingstocht gaan, waarbij elke dag weer nieuw en verrassend is en niks vaststaat, is het liefst wat ze doen.

Vrienden van ons, die ook graag op deze manier reizen, hebben een herdershond en dat dier wordt hier zeer nerveus van. Die hond heeft z'n vaste stek en structuur nodig om rust te vinden, en een trektocht is net het tegenovergestelde: dan moet je een vrije geest hebben, die flexibel is, zelfverzekerd, en een go-with-the-flow mentaliteit heeft. Zij doen hun hond dus absoluut geen plezier met rondtrekken, hoewel die dat lichamelijk supergoed afkan.

Ik reageer niet om je nu een malamute aan te raden hoor, helemaal niet, maar gewoon: denk ook aan het mentale aspect als je langdurig en ongebonden met je hond wil rondreizen. Dat de hond daar qua karakter bij past. Zodat jullie er allemaal heel erg van kunnen genieten, want er is niks mooiers en innigers dan op deze manier samenleven en samen de wereld beleven! 

" Wil hier even aan toevoegen dat je hond dit ook mentaal moet aankunnen.
Wij maken lange (rugzak)reizen met onze honden. Ik heb specifiek gekozen voor een ras dat van oorsprong nomadisch is. Het rondreizen zit hen in het bloed. En dat merk je mentaal heel sterk. Overal waar ze hun hoofd neerleggen, voelen ze zich thuis. En samen op ontdekkingstocht gaan, waarbij elke dag weer nieuw en verrassend is en niks vaststaat, is het liefst wat ze doen.
 
Vrienden van ons, die ook graag op deze manier reizen, hebben een herdershond en dat dier wordt hier zeer nerveus van. Die hond heeft z'n vaste stek en structuur nodig om rust te vinden, en een trektocht is net het tegenovergestelde: dan moet je een vrije geest hebben, die flexibel is, zelfverzekerd, en een go-with-the-flow mentaliteit heeft. Zij doen hun hond dus absoluut geen plezier met rondtrekken, hoewel die dat lichamelijk supergoed afkan.
 
Ik reageer niet om je nu een malamute aan te raden hoor, helemaal niet, maar gewoon: denk ook aan het mentale aspect als je langdurig en ongebonden met je hond wil rondreizen. Dat de hond daar qua karakter bij past. Zodat jullie er allemaal heel erg van kunnen genieten, want er is niks mooiers en innigers dan op deze manier samenleven en samen de wereld beleven! 
  "

Alaska's Finest!

Daar had ik nog helemaal niet bij stilgestaan, dankjewel. Ik denk ook niet dat we voor een malamute zullen gaan haha, ze zijn me net iets te sterk. Hebben alle poolhonden dezelfde mentaliteit? Of zijn er sterke verschillen tussen (aangezien de Ijslandse hond bijvoorbeeld vooral erf moest bewaken)?

@WH: Daar zijn we ons van bewust, ook dat we bepaalde rassen sowieso best niet nemen i.v.m. hun reputatie. Aangezien vliegtuigmaatschappijen, schepen, ... sommige rassen pertinent weigeren. Je geeft trouwens erg goede suggesties, daar hebben we echt veel aan. Ik denk dat we helemaal aan het vallen zijn voor de Scandinavische rassen!

@Kimberley: Ik vind Petit Brabançonnetjes ook helemaal het einde. Maar mijn ouders gaan er hoogstwaarschijnlijk eentje nemen als volgende hond, dus dan is die ook een beetje van mij. Aangezien ik begin te beseffen dat ik best een iets grotere hond neem voor de plannen die mijn vriend en ik hebben.

Er is een groot verschil tussen Noordelijke rassen en de echt arctische rassen (poolhonden).

De malamute, de groenlander en de siberische husky hebben bijvoorbeeld best wel veel gemeen.

Bij de Noordelijke rassen zie je vooral honden die als taak hadden te jagen, te herderen, te waken. Zij zijn veel baasgerichter en inschikkelijker dan de arctische hond.

Bespreek met de fokker in ieder geval het karakter qua avontuurlijkheid en zwerflust.

Een hond die erg honkvast is, snel uit z'n lood te slaan is, of snel geprikkeld en gespannen wordt in vreemde situaties, zal het niet zo fijn hebben op een rondreis of trektocht als een standvastige, zelfverzekerde hond die graag op ontdekking trekt.

Succes met de zoektocht en nog vele fijne reizen gewenst! 

Toch denk ik dat het kunnen reizen ook grotendeels gewenning en opvoeding is. Ik heb Australians Shepherds wat toch baasgerichte best prikkelgevoelige honden zijn. Maar ook wij zwerven veel met ze. Maken huttentochten door de bergen, kamperen met ze etc. En ze vinden het heerlijk, zijn heel relaxed en genieten van steeds weer nieuwe dingen zien in een nieuwe omgeving. Niet dat ik denk dat Aussies bij je passen hoor. De al geopperde rassen passen veel meer bij je beschrijving. Ik bedoel vooral te zeggen dat een hond zich vaak ook wel weer voegt naar je levensstijl.