Ivy’s topic.. 11 jaar en een tia :(

Mijn bc van 11 heeft sinds gisteravond ineens een soort ‘aanval’. We zijn natuurlijk bij de dierenarts geweest met haar en hebben ook nog een andere dierenarts gebeld voor advies, omdat er twijfelden aan het oordeel van de 1e, en vooral of ze geen pijn heeft, maar beide dierenartsen zeggen hetzelfde (zonder dat wij het genoemd hebben): een tia. Nu lees ik echter op internet dag een tia maar zeer zelden voorkomt, en het vaak toch iets anders is. En ook lees ik alleen maar over evenwichtsproblemen, scheef hangend oor, kop scheef houden, rondjes draaien etc. We gingen eten en de hondjes zaten in de bench. Ivy begon wat te hijgen/piepen, wat niet heel bijzonder is want dat doet ze eigenlijk altijd als we gaan eten en zij niet bij ons kan. Ik gaf er dan ook geen aandacht aan. Na het eten wilde ik ze uit de bench doen, maar toen ik hare open deed stond ze niet op. Ze lag heel raar in de hoek met haar kop omhoog en haar poten gestrekt. Ik riep mijn vriend en in paniek ben ik met onze zoon van 2 naar boven gegaan en heb mijn vriend bij ivy gelaten. Hij dacht aan epilepsie, en heeft haar voorzichtig uit de bench gehaald en op de grond gelegd zodat ze vrij lag. Koude handdoeken etc op haar gelegd. Het leek alsof al haar spieren gespannen stonden... ze strekte continu haar poten (niet schokkend of trillend, gewoon onophoudelijk gestrekt) en haar hoofd trok omhoog richting haar schouders, een soort van holle-rug idee. En zo lag ze daar... omdat ze wel kwispelde toen ik zei ‘hee meisje, vrouwtje is hier’ en me ook aankeek (ondanks dat ze haar koppie niet leek te kunnen bewegen) zag ik eigenlijk wel gelijk dat het een epilepsie was. Ze trilde ook niet, ze lag gewoon helemaal verstijfd, als het ware. De da heeft haar een zwellings-remmer gegeven tegen evt zwelling in de hersenen, en we kunnen niets meer doen dan afwachten. Ook de andere da zei dat ze dat zou doen in deze situatie, en dat ze vrijdag toch wel zichtbaar opgeknapt moet zijn en dan na het weekend weer zelf moet kunnen lopen etc. Ze doet nu niks... ze ligt, hijgt en piept af en toe wat, probeert soms op de staan maar dat lukt niet. We hebben hebben haar vrij liggen in een hoek van de kamer, op dekens, en ik slaap op de bank naar haar momenteel. Zij slaapt niet. Ze ligt met haar ogen open redelijk rustig op de dekens. Wel aardig veel zachtjes piepen. De spier spanningen zijn aardig afgenomen inmiddels. Haar kop heeft weer een normale houding en haar poten buigt ze weer. Ze heeft niks gegeten of gedronken en ook niet meer geplast of gepoept. We hebben geprobeerd water te geven, ook met een lepeltje, maar dat wilde ze niet.. Iemand zoiets ooit meegemaakt, en tips of ervaringen, of jullie mening etc? Ivy is een heel gezonde en fitte senior dame die eigenlijk nooit wat mankeert. Ze renden vanochtend nog met 2 andere honden op het hondenpark achter een balletje aan, en spelen en gek doen, zwemmen in de vijver... bizar hoe het dan ineens zo’n andere wending kan nemen. Mijn arme meisje.. :(

Even ter verduidelijking, want nu ik het terug lees staat het er een beetje raar, vanochtend was dus woensdagochtend en vanavond was afgelopen avond (woensdagavond) rond etenstijd.. 

Het klinkt inderdaad wel als epilepsie, maar dat duurt meestal niet zo lang. Als Dobby een aanval heeft duurt dat een paar minuten en kan hij daarna weer lopen. Het zou misschien wel eerst epilepsie en iets anders erbij kunnen zijn, maar zo erg neurologisch onderlegd ben ik ook weer niet...

Punt is dat ze continu ‘bij’ is geweest. Haar lijf wil niet, en was verstijfd. Maar ze trilde niet, kwijlde niet, en keek me aan met een vrij heldere blik. Later bij de dierenarts schijnt wel te duidelijk zichtbaar geweest te zijn dat ze heel erg met haar ogen draaide maar dat heb ik niet gezien. Ik heb nooit epilepsie gezien zelf (gelukkig) maar wat ik van anderen weet, dacht ik ook dat het geen epilepsie was omdat ze bij was, en niet trilde... 

Mijn eerste gedachte was, aangezien het om een border collie gaat; is deze hond getest op het MDR1-gen defect en heeft ze onlangs medicijnen of antiparasitaire middelen gekregen? 

Bij mensen (of dit onderzocht is bij honden durf ik momenteel niet te zeggen) kan een TIA in principe ook een epileptische aanval opwekken, dus jouw gedachte en de diagnose zouden hand in hand kunnen gaan. Ook een gedeeltelijke verlamming en een verstoorde balans kunnen hierbij optreden. Als je vragen hebt over de gedachtegang van de dierenarts en de redenen achter de diagnose, dan is het handig nog even contact op te nemen. De meeste dierenartsen vinden het niet erg om de tijd te nemen de eigenaren extra informatie te verschaffen, bij twijfel kan je aangeven doorverwezen te willen worden naar een veterinair neuroloog. 

Ze is niet getest op mdr1. Ze is wel ontwormt maar ruim 2 weken geleden al en een paar dagen geleden met hetzelfde middel. Dan had ze al eerder moeten reageren denk ik...? 

..

De risicostoffen voor honden met het MDR1gen-defect geven vaak neurologische bijwerkingen wanneer ze de bloed-hersenbarrière passeren en niet meer of slechts deels teruggepompt worden. Hiervoor moeten ze dus eerst de bloedbaan in komen, wat al veel eerder geweest zou zijn als ze 2 weken geleden ontwormd was. Ik verwacht dus niet dat dit het is, maar durf geen verdere uitspraak te doen over de mogelijkheid dat dit alsnog een soort nasleep of verlate reactie zou kunnen zijn.. ik zou het voor de zekerheid zeker even voorleggen bij de dierenarts! Ten minste, als het gaat om een middel met stoffen die bijwerkingen veroorzaken bij honden met het defect. Natuurlijk ook veel beterschap voor je meisje! 

Edit; ik lees nu 2 weken geleden én een paar dagen geleden (sorry, overheen gekeken). Bij dragers hebben sommige middelen pas bijwerkingen bij een te hoge dosis of bij te vaak toedienen. Wil absoluut niet zeggen dat dit de oorzaak is van het probleem en dat de hond een drager is, maar het is wel even iets om in het achterhoofd te houden en te bespreken met de DA. 

Heb het even nagekeken en is inderdaad een risico middel helaas. Ik heb daar nooit bij nagedacht omdat de fokker van mijn pup dit gaf, en na even googlen las ik alleen goede verhalen... ze heeft nooit eerder problemen gehad met ontworming of wat dan ook dus ik heb er gewoon niet bij stil gestaan.. wat ontzettend dom! Misschien is dit gewoon wel mijn schuld... arm ding.... ga morgen ochtend gelijk weer overleggen met de da. Maar wat als het wel een reactie is op de ontworming? Ik lees vooral veel over de testen en de symptomen als ik zoek op mdr1, niks over het verloop, de snelheid van de reactie, of de evt behandeling of hersteltijd etc... 

"Old Dog Syndrome", of ook wel vestibulair syndroom genoemd, daarover lees je hier http://www.dierenkliniekenkhuizen.nl/hond/ziekte-en-behandeling/geriatrisch-vestibulair-syndroom/:

Ik haal even een paar dingen aan van die pagina:

Wat is het geriatrisch vestibulair syndroom?
Het geriatrisch vestibulair syndroom is een aandoening die bij oudere honden voorkomt. Het lijkt net alsof de hond een hersenbloeding heeft gehad, maar hersenbloedingen zijn zeldzaam bij de hond. Het is een aandoening van het evenwichtsorgaan (het vestibulaire systeem).

...

Wat zijn de verschijnselen bij het geriatrisch vestibulair syndroom?
Alle verschijnselen hebben te maken met het niet meer goed functioneren van het evenwichtsorgaan:
– scheve kopstand
– dronkemansgang of zelfs omvallen
– wankel op de poten staan
– misselijkheid, braken en verminderde eetlust
– ongecontroleerde oogbewegingen (nystagmus): de pupil beweegt horizontaal heen en weer.

Dank je careana... maar het enige herkenbare daarin is de ongecontroleerde oogbeweging... ze heeft niet gebraakt, met haar eetlust was ook niks anders als anders... en het dronkemansloopje, omvallen, scheve kop etc... ze kan überhaupt niet meer lopen momenteel en het was vooral spierspanning en waar ze last van had...

Neem het jezelf alsjeblieft niet kwalijk, op basis van de omschrijving kunnen het veel verschillende dingen zijn of geweest zijn. Van een tumor tot een herseninfarct tot een reactie op het middel, het blijft gokken en alleen onderzoeken (DNA, bloed, scans e.d.) kunnen meer zekerheid verschaffen. De meest aannemelijke oorzaak blijft in mijn ogen de diagnose van de dierenarts, zeker aangezien twee verschillende artsen hetzelfde dachten. Daar zou ik nu dan ook vanuit gaan, meer kun je op dit moment niet doen.

Hierbij een linkje naar een casus van een australian shepherd met het gendefect en informatie over de waarnemingen en gebruikte behandelingen.

Heel naar om dit met je hond mee te maken.

Je schrijft dat je hond niet wil drinken. Om uitdroging te voorkomen zal je toch moeten zorgen dat je hond vocht binnen krijgt. Kijk goed of ze wel kan slikken. Geef desnoods wat water met een pipet.  Langzaam geven; anders verslikt zij zich. 

https://dier-en-natuur.infonu.nl/zieke-dieren/117292-uitdrogingsverschijnselen-hond-herkennen-uitdroging-hond.html

Mocht het zijn dat ze weer iets kan eten; haal dan eens een pakje Renske Vers (ligt niet in diepvries; is gestoomd 80% vlees) verkrijgbaar bij de dierenwinkel. Wat ze niet eet kan je 2 dagen in de koelkast bewaren; evt. in de diepvries).

Sterkte en beterschap.

Faro heeft een kleine tia gehad, en inderdaad ook gestrekte poten. Maar dat was maar heel even, ze zeggen een tia.

Maar ik kan me ook een verhaal herinneren over tetanus bij een hond, die had uitgestrekte poten, hebben de dierenartsen haar nu wel gezien?

Zo niet zou ik haar toch naar de dokter brengen en ik weet niet of ze haar hoofd ook naar achteren houd? want dat had de hond van Tetanus, ik weet niet of dat altijd het geval is dus het lijkt mij belangrijk dat er bloed word afgenomen.

Dat klinkt ernstig......

En, wat anderen ook schreven, een tia heeft veel mildere verschijnselen en de hond knapt veel sneller op.

Als ik het goed begrijp wil of kan je hond nog niet lopen?

Ze staat niet op?

Hoe lang is dat al zo dan? Meer dan 24 uur?

Dan zou je toch aan grotere hersenschade denken, wat misschien veroorzaakt is door die aanval.

Maar belangrijker nu is om te zorgen dat hond warm ligt, op een zachte ondergrond en dat zij eigenlijk vocht naar binnen moet krijgen.

Lukt een beetje bouillon? Drinkt ze überhaupt iets?

Laat anders een theelepel honing in de wangzak glijden; dat lost langzaam op en slikt ze dan weg. Geeft wat energie ook.

Maar als ze vandaag niet zelf gaat drinken zou ik haar naar een kliniek brengen, dan heeft zij een infuus nodig om niet uit te drogen......

Erg hoor, om zo je hond te zien .......ik wens je veel sterkte!

Jeetje heel veel sterkte hopelijk komt je hondje er snel weer boven op.

Wat ontzettend naar om mee te maken.

Zelf heb ik geen ervaring met dit soort situaties, maar zodra je spierspanningen zei dacht ik meteen aan een 'elektrolyte inbalance'. is hier al op getest? geen flauw idee of het dit ook echt kan zijn maar misschien is het iets om na te vragen bij de dierenarts?

Heel veel beterschap voor je meisje en heel veel sterkte

Ik hoop dat er nu een paar uur later al enige verbetering is.

Sterkte en beterscchap voor je hondenkind.

Bedankt voor alle berichten. Uiteraard zijn wij gisteravond nog (dus voor mijn eerste post al) met haar bij de dierenarts geweest. Ik zou haar hier nooit mee laten lopen.. de dierenarts was overtuigd van een tia, en ook de tweede dierenarts die wij telefonisch gevraagd hebben kon precies de dingen opnoemen die ivy had en concludeerde ook een tia. Ze hield inderdaad wel ook haar kop naar achteren, maar dat schijnt bij de tia te horen, spierkrampen... 

ze heeft inmiddels met hulp wat gedronken, 2x. Ik heb haar met een lepel wat water gegeven wat ze zelf fanatiek van de lepel likte. De wil is er dus wel. Ze kan alleen niet overeind komen om zelf uit de waterbak te drinken. Ook heeft ze een hele gekookte kipfilet op, die ik haar in kleine stukjes gevoerd heb. Ik had niks anders geschikts in huis en wil haar nu niet alleen laten. Omdat er ff niemand in de buurt is die kan helpen ivm werk enz heb ik maar ff een kipfiletje uit de vriezer gehaald en gekookt, die ze met smaak opat, bijna incl mijn vingers :p 

zoals ik zeg, de wil is er wel, ik ben alleen bang dat er misschien idd hersenschade is, en dat haar lijfje niet meer kan.. ik weet het niet zo goed. Ze lijkt geen pijn te hebben maar fijn is natuurlijk anders. Ik wil haar niet onnodig laten lijden maar ook niet te snel heftige keuzes maken... de dierenarts zei dat als ze wilde eten we het nog even aan konden kijken. 

Heb je wel tetanis genoemd?

Want dat hoofd helemaal naar achteren en de poten gestrekt dat is wel een verschijnsel.

Ik weet de naam niet meer van het forumlid hier, maar haar hond had dat en is daar helaas aan overleden.

Bij een Tia moet het strekken van de poten wel weg gaan, vandaar dat ik je er nog even op wijs.

Ik ben natuurlijk geen dokter, maar omdat Tetanis niet zo veel voor komt, maar kan door een heel klein wondje al gebeuren, zien dierenartsen vaak dat niet.

We hebben niks genoemd want we wisten niet wat ons overkwam.. het strekken is ook weggegaan. Gisteravond rond een uur of 7 begon het, 8 uur bij de dierenarts en iets voor 9en terug.. denk dat ze tegen half 10/10 uur ineens alles ontspande. Echt in één keer, bam, ze boog haar voorpoten weer en haar koppie zakte terug naar de ‘normale’ stand. Nu is ze ook niet gespannen. Ze buigt haar pootjes en haar kop is gewoon weer recht in het verlengde van haar schouders. Ze heeft wel gevoel in haar pootjes want als ik ze aanraak trekt ze ze terug. Maar ze lijkt ze niet te kunnen gebruiken... 

ga sws niet langer wachten als morgen... als het dan niet beter gaat gaan we sws terug. Wacht eigenlijk nog even op de mening van een aangetrouwde tante die dierenarts is, die woont alleen erg ver weg. Maar als het me niet aanstaat dan sta ik zo weer bij de dierenarts hoor. Ik wil haar absoluut niet laten lijden.. 

O, dat is hoopgevend hoor, dat ze een hele kipfilet op heeft....

Zou haar ook zeker dit soort eten en drinken blijven aanbieden

Voor de rest lijkt het angstig afwachten of haar functies weer terugkomen......

Kun jij haar pootjes voorzichtig buigen? Laat ze dat toe en geeft erbij geen pijn aan?

Dan kun je dat als een passieve oefening ook voorzichtig en langzaam doen, zodat de bloeddoorstroming wat sneller op gang komt en de boel doorbloed blijft.

Jemig joh, wat een nare situatie.....

Ik geloof dat bij Tetanis de poten gestrekt blijven, maar inderdaad als ze wat gegeten heeft is dat een heel goed teken, als het een tia is, heb je kans op schade, maar soms komt dat ook weer helemaal goed, dat heeft wel wat tijd nodig en soms een fysiotherapie, Faro had hem maar heel licht, ook poten getrekt en kop naar achteren, maar dat was echt maar hooguit 20 seconden, maar we waren ons rotgeschrokken, kan je na gaan hoe jullie zijn geschrokken.

En wat Coby zegt, de poten masseren of proberen te bewegen. heel voorzichtig...

Ze houdt er niet van als ik aan haar poten zit helaas.. dat geeft erg veel stres en denk dat dat ook niet echt goed is voor haar nu... heb het idd wel geprobeerd maar ze trekt ze terug en word er erg onrustig van.. 

Ik begrijp dat het tijd nodig heeft, maar ze kan nu alleen plat op haar zij liggen.. hoe lang ga je dat aankijken..? Dat is een beetje mijn twijfel.. de kip was idd even een klein vreugde momentje, het ging ook echt gulzig en niet onder dwang of met lange tanden. Maar ik vind het zo lastig dat ze volledig hulpeloos is en niks kan... ik heb haar nu op een matrasje naast de bank liggen, heb er vuilniszak onder en dan dekens en handdoeken erover, want ze kan natuurlijk niet staan om te plassen.. ze heeft nu 3 keer geplast vandaag, even de handdoeken verschonen is ook zo gepiept gelukkig.. maar vind dit zo vreselijk voor haar.. 

Ja dat is alleen aan jou om dat te bepalen, en overleg met de dierenarts, soms duurt het een week en wil je het langer zo?

Dat kan niemand voor jou bepalen, wij zin en kennen jou hond niet.

Ik wens je wel heel veel sterkte hoor, en nee, als ze het erg vind dan zeker nit aan de pootjes zitten, dat snap ik wel.

Als er een kans is dat ze hersteld, en nog een tijdje voorzichtig mee kan, dan vind ik het het waard om het een paar dagen aan te kijken. Ik ben gelukkig zelf in de gelegenheid volledig voor haar te zorgen en bij haar te blijven, dat scheelt ook. Ik begrijp dat, zelfs al zou ze herstellen, het niet meer word zoals het was, de kans is groot dat ze toch een tik gehad heeft. Maar als ze nog met plezier haar dagelijkse rondjes kan lopen en kan genieten van knuffels en aaien dan vind ik het waard om te proberen... gelukkig is ze voor een border collie een tam gansje.. ze is liever lui dan moe :p dus ze zal het werken niet erg missen en gefrustreerd raken uit verveling. Dat scheelt natuurlijk ook al een hoop. Ik wacht even de mening van mijn tante af, en als er geen verbetering is morgen terug naar de dierenarts voor overleg... ik hou jullie in ieder geval op de hoogte.. 

Wat heftig maar gelukkig wat gedronken en gegeten.

Ik hoop zo dat er verdere verbetering op korte termijn optreedt,zo iets moet ook niet te lang

duren.

Maar ik lees dat je best realistisch bent....ik wens je sterkte en wijsheid toe.

Ja dat lijkt me het beste, en tja sommige honden kunnen prima als ze wt minder kunnen, dat hoeft inderdaad geen ramp te zijn, wat fijn dat je een tante hebt die dierenarts is.

Ik hoop dat er morgen verbetering is, al is het maar een klein beetje.

En hoe gaat het met het poepen dan, pas op dat ze niet verstopt raakt, anders kan een dierenarts daar ook wat bij betekenen, ik kan me voorstellen dat ze morgen niet gehurkt kan poepen, of misschien laat ze het gewoon gaan.

Neem de tijd, en ik wens je heel veel sterkte, heel naar om je hond zo te zien.

misschien ook nog iets om niet te vergeten aangezien ze nu alleen maar op haar zij kan liggen

is om haar om de zoveel uur even op haar andere zij te leggen om doorligplekken te voorkomen.

nogmaals heel veel sterkte gewenst en succes.