Ja goeie vraag, ik hoop vooruitgang, al is het maar een beetje..
Hetzelfde nog helaas. Wel eten en drinken, maar geen vooruitgang. Alles met hulp..
ze heeft slecht geslapen afgelopen nacht, veel piepen en hijgen. Ze kwispelde wel fanatiek en probeerde een paar keer overeind te komen. Vannacht zag ik dat positief in, ze wilde, misschien meer gevoel, dacht echt even dat ze misschien op zou staan.
Maar nu vraag ik me af of het niet de andere kant op is geweest. Zou ze pijn gehad hebben? Ze kwispelde wel... kwispelen ze ondanks dat ze pijn hebben? Of zal het meevallen.. ze leek me bijna vrolijk maar ja het was midden in de nacht, dan ben ik ook niet geweldig helder.. helemaal niet na 3 brakke nachten. Amper geslapen sinds woensdagavond.
We hebben wederom geprobeerd haar rechtop te zetten, liggend en staand... liggend gaat, maar ze trilt, en valt wel vaak weer om naar links.
Staan wil helemaal niet, ook niet met ondersteuning van een laken onder haar buik.. ze maakt niet eens de strekkende beweging om met haar pootjes op de grond te komen...
We hebben het er wel over gehad om de dierenarts te bellen en te laten komen.... ik weet het niet, ik weet het echt niet.. ze lijkt nu rustig maar wat als het wel pijn was dan wil ik haar niet nog zo’n nacht aandoen....
Wat een tweestrijd voor jullie. Van de ene kant zou je nog zó graag haar weer op de been zien, van de andere kant willen jullie haar natuurlijk niet laten lijden.
Houd altijd voor ogen dat honden bikkels zijn en blijven tot ze echt niet meer kunnen. Kwispelen is niet altijd uit vrolijkheid. Een zieke en zelfs lijdende hond zal de aandacht van de baas tot het laatst toe beantwoorden met kwispelen. Als een hond helemaal niet meer op zijn/haar poten kan staan, vind ik dit niet hondwaardig.
Luister goed naar je gevoel wat het beste is voor Ivy en laat haar niet onnodig lijden.
Sws laten we haar niet te lang verder gaan als ze niet zelf kan staan of lopen, maar volgens de dierenarts is dat een ‘normaal’ verschijnsel na een tia, en kan dat in max een week weer goed komen. Maar niet altijd. Vandaar dat we het nog af gewacht hebben. Uiteraard is het geen hondwaardig bestaan als ze niet kan staan en lopen.
O, wat een achtbaan toch voor jullie.....
Ivy lijkt dus echt verlamd aan 1 kant......
Of dat goed gaat komen.......
Die onrust s nachts is toch denk ik ongemak van ivy. Ze wíl wel iets, maar ze kán het niet meer.
Praat met elkaar, met de da. Kijk naar je gevoel.
Jij weet zelf wanneer je hoe moet ingrijpen......
Ik wens je tonnen sterkte, dit is zó, zo moeilijk
Wat is toch triest voor jullie en dat kwispelen is inderdaad niet altijd een teken van vrolijkheid.
Het zal je verscheuren om je hond zo te zien.
Wacht je te lang dan zal je het betreuren....het is nu al dag 5.
Er had volgens mij al enig herstel moeten inzitten.
Ik wil je niet bang maken het kan goedkomen maar hoe langer het duurt,hoe kleiner de kans, maar het kan ook gebeuren dat er nog een 2e tia volgt.
Ik twijfel ook een beetje aan een tia ,denk zelf toch meer aan hersenbloeding.
Maar ik ben geen da.
Ik weet niet of je het met mensen kan vergelijken, mijn vader heeft een tia gehad en kon zijn linkerkant niet meer gebruiken, maar dat kwam wel goed, mijn tante heeft dagenlang met een hersenbloeding rondgelopen, naar de dokter enzo, neem maar een paracetamol, tot na 3 dagen haar zoon haar in de auto zette en naar het ziekenhuis reed en zei, mijn moeder heeft een hersenbloeding, die had maar een beetje uitval, maar dat is ook helemaal goed gekomen.
Ik denk dat wij niet kunnen zeggen of je hond blij was of niet, elke hond is anders en jij kent je hond het beste, ik kan me voorstellen dat een hond onrustig word en zich wil draaien en op een andere plek wil gaan liggen, vaak omdat ze het te warm vinden, maar ja, jij kent je hond het beste.
Ik vind dan ook dat wij daar helemaal niet over kunnen oordelen.
Overleg goed met je dierenarts of laat hem informeren bij een dokter die er in gespecialiseerd is, hoe lang dit kan duren voordat er verbetering is.
En kijk goed naar je hond, zodra ze niet meer willen eten geven ze het vaak op, en drinken ook, dan is het misschien wel tijd.
Ik ben voorzichtig met mijn mening geven, ik ken jouw hond niet, jij wel...
Ik zou niet oordelen als je langer wilt wachten of dat je het genoeg vind.
Yo Ik ken ook genoeg mensen die in het verzorgingstehuis te recht zijn gekomen na een hersenbloeding.
Een tia komt meestal altijd goed,kan lang duren maar de prognose is goed.
Een hersenbloeding is toch een ander verhaal hangt er vanaf hoe zwaar hij is,dat zie je ook op een scan,een tia is vaak niet te zien op een scan.
Bij een tia wordt ook gezegd dat de eerste 7 dagen risicovol kunnen zijn want een tia kan ook een voorbode zijn van een hersenbloeding.
Waar ik wel mee eens bent.
Is welke beslissing er ook genomen wordt,het is alleen maar de goede.
Ja natuurlijk er overlijden ook veel mensen aan, en moeten naar een verzorgingstehuis, mijn vader heeft 3 maanden in dat huis gezeten.
Mijn Tante had dit eigenlijk niet moeten overleven.
Maar inderdaad Moniqeu, alle beslissingen zijn begrijpelijk, alleen maar respect.
Ik ben wel een beetje een mens wat graag hoop geeft, dat kan wel eens te veel zijn, goed dat je me daar op wijst.
Maar hoop doet leven zeg ik altijd maar, ik denk ook dat alleen het baasje en de dierenarts hier over kunnen beslissen, ik erger me aan woorden, dit is niet hondwaardig, want alleen het baasje weet dat, ik vind het zo hard om dat te zeggen, alsof het baasje dat niet weet, die doet haar stinkende best.
Vandaag ik graag ook goede voorbeelden geef, misschien niet goed, maar zo ben ik...
ik erger me aan woorden, dit is niet hondwaardig
Dit... dat schiet bij mij ook een beetje verkeerd, sorry. Het hele topic onderstreep ik mijn twijfels en angsten juíst omdat ik haar niet wil laten lijden. Maar ik ga ook niet beslissen over 11 jaar liefde en vriendschap, en loyaliteit, in een kwestie van een paar dagen, als er mogelijk nog hoop is. Als zeker was dat ze niet zou herstellen, geloof me dan was de dierenarts al lang geweest. Ik begrijp zelf ook echt wel dat niet kunnen staan of lopen hondonwaardig is. Dat gaan we haar echt niet aandoen, als ze niet meer beter word, maar dat weten we dus niet... zo’n opmerking komt dan echt super hard aan.. alsof ik er even aan herinnert moet worden dat ik het beste moet doen voor MIJN meisje.
yoop, ik heb juist heel veel aan jou positiviteit! Hou daar alsjeblieft nooit mee op! ;) want naast steun, realiteit, etc hebben mensen ook een klein beetje positiviteit nodig, al lijkt de situatie nog zo uitzichtloos...
Ik bedoelde juist als iemand er nog niet uit is, en nog niet weet hoe ver hun hond is, de beslissing moet nog gemaakt worden. Dat iemand het dan al zo gaat benoemen, dus ze zeggen eigenlijk, je bent niet goed bezig, (in mijn ogen)
En dan vind ik niet dat iemand al voor een ander zijn hond, die hij/zij niet kent, om het niet hondwaardig te noemen, de reden is domweg, zij zien de hond niet, kennen de hond niet, dus dat vind ik lastig om te lezen, voor mij voelt het alsof iemand al veroordeeld word.
Misschien snap je het nu beter..
Juist dat de eigenaar van de zieke hond er wel mee bezig is vind ik heel goed, dat moet je ook altijd onder ogen houden, maar als iemand het zegt die de hond niet kent, dan valt het verkeerd, maar nooit als een eigenaar van een hond dit afweegt, Ik zeg dus eigenlijk, je kan het alleen zelf beslissen.
Ik bedoel dus wat ik zei over ergernis, als anderen het zeggen, niet als het baasje (jij dus) het zich afvraagt, misschien kwam het niet zo over, maar alleen maar respect hoor.
Ik snap juist dat dat enorm speelt, ik ben daar zeker elke week mee bezig met mijn eigen hond.
Het is drie dagem Mivy, dat is echt heel kort om nu al te kunnen zeggen of het goedkomt. Meestal komt het herstel pas na een dag of drie op gang. Piepen kan pijn zijn, maar ook frustratie omdat opstaan en bewegen (nog) niet lukt - niet gek bij een intelligente BC die het goed wil doen en erg prestatiegericht is, mijn hond piept ook gefrustreerd als iets niet lukt. Aan de andere kant zou het er ook op kunnen duiden dat ze weer scherp genoeg aan het worden is om te willen. Dat is vaak in de eerste dagen nog helemaal niet aan de orde omdat je van een CVA/TIA de eerste dagen alleen maar moe en half van de wereld bent. Help haar en kijk of het langzaam beter wordt. Drie dagen is niks om iets zinnigs te kunnen zeggen, en laat ook je angst van "het komt niet meer goed" niet de overhand krijgen en je oordeel kleuren. Geduld...
Als je op YouTube kijkt, vind je verhalen waarbij het na een maand pas weer helemaal goed komt. Bij een kennis van mij duurde het 3 weken, toen geloofden ze er niet meer in... en jawel, even later stond de teckel op alsof er nooit iets gebeurd was (die was toen 11, is uiteindelijk bijna 18 geworden en nooit meer last gehad). Dus zelfs die 7 dagen van jouw dierenarts is geen wet die in steen is gebeiteld... Je moet het echt nog even aankijken!
Helemaal mee eens!
Yoop, ik bedoelde ook juist dat ik het met je eens was, en dat de opmerking niet hondwaardig, van de ander, erg hard aankomt in deze situatie. Alsof je het ‘verkeerd’ doet...
careana, dank je voor je opbeurende en positieve bericht. Het is erg moeilijk om positief te blijven als je je actieve en gezonde hondje ineens uit het niks zo ziet. Woensdag ochtend rende ze nog in het park met andere honden en een balletje en nu kan ze haar lijf niet eens goed omhoog krijgen om te eten of drinken (bij wijze van, ze eet nog steeds met hulp maar gaat wel wat omhoog nu). Dat contrast is zo groot..
Och, dan had ik je helemaal verkeerd begrepen, ik dat dat ik je boos had gemaakt, ik gebruik medicatie en kan wel eens warrig overkomen, terwijl ik zelf denk dat ik duidelijk was.
Nee juist niet, ik vond je bericht heel fijn omdat ik me een beetje gekwetst voelde door de opmerking... knuffel voor je! X
Je zou ook nog een consult bij een neuroloog kunnen overwegen. Misschien is er nog wel behandeling mogelijk.
Ik vind het vreselijk voor je, ik weet hoe het is.
Ik weet hoe erg het is ik hoop uit heel mijn hart dat beter mag gaan sterkte
Mivy, ook ik kan jou, jullie alleen maar steunen in wat je nu meemaakt.
In de afwegingen die je maakt en wellicht nog moet maken.
Vanachter een beeldscherm is niet te beoordelen wat wel of niet wenselijk zou zijn. Dat is ook niet aan ons sowieso.
Mivy, jij hebt prima door hoe de zaken ervoor staan. En wat je wel of niet kunt doen.
Ik heb daar groot respect voor en steun je in deze ontzettend moeilijke tijd.
Als jouw dierenarts aangeeft dat er nog tijd is, dat herstel nog mogelijk is, nou dan zou ik dat ook een kans geven.
Jij maakt je overwegingen, ik vind het fijn dat je ze met ons wil delen. En, nogmaals, respect voor jouw omgaan met deze vreselijk moeilijke situatie.
Sterkte
Ik kan jullie jammer genoeg geen raad geven,maar leef met jullie mee wat jullie meemaken.
Hoi Mivy,
Heel veel sterkte toegewenst!!
ik blijf hier hard duimen voor jullie!!!
Ook een dikke knuffel van onze 2 beren voor jullie!!!
Goedemorgen!
Thnx. Ze kan nog niet staan en lopen, en neigt heel erg naar links nog. Ze is super ‘scheef’ om maar zo te zeggen, maar het word wel minder. Als ik het vergelijk met de foto van 2 dagen geleden is het verschil enorm.
Wow, dat ziet er goed uit, vrolijk koppie ook!
Dit ziet er heel goed uit! Ze kan haar koppie behoorlijk goed omhoog houden, ze begint haar evenwicht weer te vinden. Ze kijkt ook blij en wakker. Super dit!
Goeiemorgen! wat een goed gezicht om haar al zo redelijk rechtop te zien liggen.
Oh, wat word ik hier blij van.
Goed zo, het gaat de goede kant op.
We blijven duimen voor een volledig herstel
Whoehoeeee ze heeft gepoept! :D
ik ben werkelijk waar nog nooit zo blij geweest met poep LOL!
Voor de de foto die ik plaatste vanochtend zag het er niet zo rooskleurig uit. Ze heeft slecht geslapen, veel gepiept en geblaft vannacht en was heel onrustig. We dachten toch pijn, dus das niet goed. Maar die ontlasting heeft haar gewoon dwars gezeten natuurlijk. Daarom zo onrustig vannacht. Gister zag ik haar ook voor het eerst weer met haar kop schudden, en ze viel niet om. Vandaag gedronken, gegeten en gepoept.... het lijkt ineens helemaal de goede kant op te gaan! :D
Ja wat kunnen dit soort dingen je blij maken
Het geeft ook aan hoe moeilijk het is om signalen goed in te schatten. Heeft ze pijn? Waarom is ze zo onrustig? Piepen en blaffen en onrustig zijn, kunnen natuurlijk heel goed een uiting van frustratie zijn, zoals hier al eerder is opgemerkt. Ze wil dingen die (nog niet) kunnen. Maar het gaat steeds een stukje beter en dat vind ik heel hoopvol.
Ik vraag me af of het zinvol zou zijn om een osteopaat in te schakelen die zou kunnen helpen bij haar herstel. Misschien dat anderen hier een idee over hebben.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?