Wat is een verstandige keuze?

Hoi!

We zijn nieuw op dit forum!

Mijn vriend en ik wonen samen in Veenendaal. Een hondenwens hebben wij altijd al gehad. Tot op heden hebben we hier nog niets concreets mee gedaan, omdat we allebei fulltime werken. We zijn nu aan het onderzoeken in hoeverre het haalbaar is om een hond(je) te nemen, of dat dit toch af te raden is.

We werken dus allebei fulltime. We denken eraan om ca. 3 dagen de hond naar een hondenopvang te doen, waar hij/zij lekker kan spelen met andere honden en zo voldoende beweging en vermaak heeft op deze dagen. De andere twee dagen (en natuurlijk het weekend zijn we thuis) gaan we zelf opvullen.

Wij vragen ons af, of onze wens en invulling op deze manier, een egoistische keuze is. Of is het voor de hond juist ook leuk? Ik heb eerder altijd gezegd dat je geen hond neemt voor alleen de avonden en weekenden. Maar je leest veel dat het voor honden juist heel goed en leuk is om naar een opvang te gaan, zodat ze lekker kunnen spelen.

We willen graag een juiste keuze maken, uiteraard ook juist voor de hond! Hoe kijken jullie hier tegen aan? 

We zijn er ook nog niet over uit of we echt een pup willen, of een hond uit het asiel. Beide is een optie wat ons betreft. Een hond uit het buitenland heeft wellicht meer aandacht nodig en is in ons geval misschien niet de juiste keuze.

We willen graag een goed overwogen keuze maken.

We zijn benieuwd naar jullie reacties!

Ik werk fulltime en ben alleen dus ik heb voor 5 dagen in de week een opvang of een uitlaatservice (ligt beetje aan mijn dienst waar ik voor kies). Wel heb ik heel bewust dus voor een hondje gezocht (en gevonden) die flexibel, sociaal en stabiel/zelfstandig genoeg was om dit aan te kunnen en het dus ook leuk vind. Het duurde wat langer in het zoeken en veel asielen en stichtingen benaderd en aantal hondjes bekeken en voorbij moeten laten gaan. Alle asielen hingen spontaan op toen ik fulltime werk zei dus ik kwam bij stichtingen uit. Google stichtingen goed want er zitten echt slechte stichtingen tussen...

Naast mijn werk ben ik graag en veel buiten. Ik wandel graag nog ongeveer 1,5 uur met haar na het werk. Al mijn vrije tijd besteed ik eigenlijk aan mijn hondje en ik vind het heerlijk. Verjaardagen en op visite gaan (doe ik niet zoveel), Moh gaat eigenlijk altijd mee. Ook de vakanties zijn voor ons samen. 

Maar dit is dus mijn ervaring. 

Je zegt dat jullie beiden fulltime werken. Dat is toch vijf dagen in de week, zo'n 36-40 uur?

Hoe wil je dan nog tijd vrij maken voor de hond? 

Er moeten boodschappen gedaan worden, hier en daar nog sporten?, bezoekjes aan vrienden of familie enz.

Wat hebben jullie de hond te bieden behalve drie dagen naar de opvang brengen?

Bedenk daarbij dat voor heel veel honden de opvang een grote stressfactor is en dat ze er niet met veel plezier naartoe gaan. Veel honden hoeven ook niet perse vreemde honden om zich heen, maar hebben liever hun baasje. 

Ik werk zelf 25 uur. Als ik soms een hele dag moet werken, regel ik oppas voor de honden, gewoon bij een bekende thuis. Ik heb een hond die heel erg bang is voor andere honden, mocht je ook zn hond krijgen, dan kan die al niet naar de opvang. De eerste weken mag een pup sowieso niet naar de opvang, de hond moet alle entingen enz gehad hebben (mocht je voor een pup gaan). Gelijk 3 dagen is ook veel zonder het een beetje op te bouwen. Wat als je hond het daar niet prettig vindt? Je moet altijd wat achter de hand hebben. 

Ik zeg altijd : een hond is een gezelschapsdier. 

Dus als je fulltime werkt, mist hij jullie  een groot deel van z'n dag....

Eerlijk gezegd zou je mijn honden totaal geen plezier doen met een opvang waar ze de hele dag allerlei honden om zich heen hebben, maar geen contact hebben met de baas. Ik denk dat er maar weinig honden geschikt zijn voor een dergelijke 'constructie', zeker als het om drie hele dagen per week gaat. 

Bij Nederlandse asielen krijg je doorgaans ook geen hond mee als je fulltime (of zelfs parttime) werkt, ditzelfde geldt voor veel goede stichtingen en fokkers. Een pup heeft overigens niet minder aandacht nodig dan een (buitenlandse) asielhond of herplaatser hoor. Iedere hond of pup heeft dagelijks ontzettend veel zorg, aandacht en beweging nodig. 

Bijna iedereen die ik ken met een hond, werkt gewoon fulltime. Het kan, maar betekent wel dat je prioriteiten moet gaan stellen. De hond wordt prioriteit, 's avonds ergens naartoe gaan als je al de hele week weg bent geweest gaat dan vaak niet door. 

Het kan prima hoor,  als je gewoon na het werk voldoende tijd vrij maakt voor de hond. In het weekend de hond mee naar het bos, na het werk training/sport/lange wandelingen enz. 

Als ik full time zou hebben gewerkt dan zou ik geen hond genomen hebben.

Mijn vriendin werkt full time heeft 2 kinderen en een man die ook meer dan full time werkt.

Zij staat iedere ochtend om 5u30 op en gaat met haar hond naar het losloopgebied,s'middag om 4 uur als ze thuis zijn een normaal

plasrondje en s'avonds weer uitgebreid naar het losloopgebied.

Ik doe het haar niet na....die hond komt niks tekort maar zou mij teveel werk zijn,dan blijft er te weinig tijd over voor andere dingen.

Als alleen mensen die parttime of niet werkten, een hond mochten, dan zouden er maar weinig rondlopen in Nederland. 

Onze Joep vindt een pension helemaal geweldig, al hoeft hij er maar af en toe naartoe. Toen hij eens twee weken daar had gelogeerd toen hij niet mee op vakantie kon heeft hij een week depressief onder de tafel gelegen, hij miste de andere hondjes. Dus dat is heel afhankelijk van de hond. 

Ik zou alleen zelf dan niet voor een pup kiezen, die kosten juist heel veel tijd en dan zadel je in feite iemand anders op met socialisatie en zindelijkheidstraining. En dan kun je er waarschijnlijk ‘s nachts weer uit. Of niet, maar net hoe je het treft, maar dat weet je dus niet van tevoren. En niet elke rescue is een probleemhond. 

Naar een dagopvang kan prima hoor. Maar het maakt dan natuurlijk wel uit wat voor hond je kiest en wat voor opvang. 

Heb toevallig stage gelopen bij een dagopvang en daar gingen bijna alle honden vrolijk naar binnen. De honden zaten allemaal in een passende roedel, zodat de kleine of onzekere hondjes niet omver gelopen worden door de lompe drukke honden bijvoorbeeld. 

Het enige nadeel vond ik dat als het heel koud of vies weer was de honden alleen een schuilhokje hadden en voor sommige was het echt te koud, ondanks een jas. 

Maar er zijn ook opvangs waar de honden zelf naar binnen in een verwarmde ruimte kunnen. 

Mijn ene hond zou het denk ik heel leuk vinden (Spanjaard) ze is heel sociaal en speelt graag met andere honden en vermaakt zich bij ons in de tuin ook heel leuk in haar eentje.  Onze andere (bobtail) denk ik minder. Hij is sowieso erg lomp en veel honden vinden hem daarom eng, maar als hij bijvoorbeeld alleen in de tuin moet even dan zit hij meteen tegen de raam geplakt omdat wij er niet bij zijn. 

Maar het zal misschien ook een kwestie van gewenning zijn. Er komen op die dagopvang ook veel herders die normaal gesproken heel baasgericht zijn, maar ook zij waren heel leuk aan het spelen. 

Qua ras zou ik in ieder geval geen ras van de ''hoog risico lijst'' kiezen. Veel opvangs op pensions nemen deze honden niet aan, of alleen met muilkorf. En veel van deze honden zijn uiteindelijk niet meer allemaal goed met andere honden. En dan heb je een probleem, want dan kan hij niet meer naar de opvang.

Je kunt ook voor een asielhond kiezen. Uit het buitenland kan ook prima, daar zitten heel vaak ongecompliceerde honden. Maar dan is het slim om een hond te kiezen die al in opvang in Nederland zit, dan kennen ze het karakter al goed en kun je hem opzoeken. Buitenlandse honden zijn vaak honden die heel veel behoefte hebben aan contact met andere honden, dus voor zo'n hond is een opvang vaak heel leuk. 

Ik vang regelmatig buitenlandse honden op, en er is er maar 1 die er eigenlijk weinig behoefte aan had. Al was zij ook heel sociaal verder. 

Hou er wel rekening mee, dat wat voor hond je ook kiest, ze allemaal het alleen zijn op moeten bouwen. Bij een volwassen hond gaat dat normaal gesproken wel sneller, tenzij hij verlatingsangst heeft natuurlijk. Een hele werkdag alleen zijn kan vaak niet binnen een week. Daar moet je in ieder geval niet vanuit gaan denk ik, zeker niet bij een pup. 

Wat goed dat je hier eerst komt informeren!

Hoe flexibel is jullie werk? Wij werken ook allebei fulltime maar ons werk is redelijk flexibel. Ik heb bijvoorbeeld mijn uren in 4 dagen gepropt. Hiervan werken we op 2 dagen een halve dag thuis en op 2 dagen hebben we een uitlaatdienst en zijn we in de middag iets eerder thuis. Dit betekent dat onze hond maximaal 4 uur alleen is op een dag. En dit hebben we langzaam opgebouwd. Toen het een pup was hebben we 6 weken (om de beurt 3 weken) vrijgenomen en zijn daarna heel langzaam gaan opbouwen met alleen laten. Onze managers gingen van te voren akkoord dat we de eerste periode heel veel vanuit huis hebben gewerkt en vaak alleen voor belangrijke afspraken even op kantoor waren. Ons werk is in de buurt van huis, maximaal 10 min reistijd. We hadden in het begin ook een camera op de pup staan als die alleen was en als die te onrustig werd ging één van ons snel naar huis. Het is een hele 'investering' die je moet doen, en weet goed waar je aan begint. Ook privé nemen we altijd de hond mee of splitsen we op zodat de hond niet ook nog eens 's avonds en in het weekend lang alleen is.

Ook een asielhond zal je goed moeten begeleiden en heeft zeker in het begin de nodige tijd nodig om te wennen. Die kan je niet meteen lang alleen laten of naar een honden dagopvang brengen. Zou mijn hond ook niet naar een opvang doen. Veels te stressvol. Heb een goede uitlaatdienst gevonden (zijn niet goedkoop) die met maximaal 5 honden ruim een uur in het bos loopt. Dat vindt mijn hond heerlijk.  

En hebben jullie een plan voor als je op vakantie wilt? Ik heb bijvoorbeeld hele lieve familie die altijd kan oppassen. Als je dat niet hebt is een hondenpension ook een optie, maar erg duur en wederom stressvol voor je hond.

Het klinkt misschien allemaal als veel werk, maar uiteraard genieten wij enorm van onze hond. Het is een hele bewuste keuze geweest en we passen onze levensstijl dan ook graag een beetje aan. En ik ben van mening als je er aan begint moet je het ook goed doen. We wandelen veel (ruim 2 uur per dag), nemen hem (bijna) overal mee naartoe en gaan naar een leuke hondenschool. Het is echt een maatje voor ons. Daar krijg je ook weer heel veel energie van.

Het is altijd een gok hoe de hond wordt die je in huis haalt.

Mijn verdere buren hebben een teckeltje een super sociaal makkelijk hondje.

Ze hebben er ééntje bijgehaald ook vanaf pup zijnde,dat hondje heeft verlatingsangst.

Die vrouw kan nog 15 minuten weggaan of ze joelt heel de buurt bij elkaar,zulke honden willen

ze zelfs niet bij de opvang omdat het teveel onrust brengt.

Een hond kan makkelijk als je full time werkt maar het blijft een persoonlijke keuze die de mijne niet zou zijn.

Honden zijn leuk,lief en aardig maar er is ook een keerzijde en voor het gemak moet je ze niet nemen als je full time werkt.

Voor alle duidelijkheid ik zeg niet dat full time werkende mensen geen hond mogen,dat wordt er iedere keer van gemaakt.

Er wordt een mening gevraagd.

Neen,als ik full time buitenhuis moest gaan werken zou ik geen hond nemen.

Ik persoonlijk zou het niet kunnen om voltijds werken en een hond te combineren. Ik heb dat even gedaan tijdens mijn stage en ik vond dat echt niet doenbaar op langere termijn. Wat natuurlijk niet wilt zeggen dat iedereen dat vindt. Dat is ook persoonlijk natuurlijk. Ik moet wel zeggen dat mijn hond verlatingsangst heeft en dus nooit alleen kon blijven. Maar ook voor een andere hond zit je dan toch met opvang. Mijn hond vindt het oké bij een oppas, maar is veel liever rustig thuis bij ons (en dat gold ook voor mijn maltezertje die totaal geen verlatingsangst had). Natuurlijk is het wel veel fijner voor de hond als hij naar een opvang kan ipv alleen thuis blijven. En ik vind ook wel dat het op zich zou kunnen in jullie situatie een hond te nemen  Maar onderschat gewoon echt niet hoeveel tijd er in de hond kruipt. Zeker in het begin als de hond nog moet wennen (maar ook op langere termijn) draait je hele leven om de hond. Ikzelf heb dat enorm onderschat voor ik mijn hond had. 

Ik zou in jullie situatie ook niet kiezen voor een pup, omdat dat echt enorm druk is de eerste tijd. Als je voltijds werkt, heb je weinig tijd om je met bvb zindelijkheid en andere opvoeding bezig te houden. Bij een pup moet je ook 's nachts enkele keren opstaan en dat gebrek aan slaap kan ook erg zwaar worden. Ik zou zelf eerder kiezen voor een gemakkelijke, stabiele herplaatser. 

Dus ik vind persoonlijk dat het wel kan als je alles goed voorbereidt, maar ik zou in jullie geval er nog eens over nadenken of je dat echt wel ziet zitten allemaal en of je er zeker voldoende tijd en energie voor hebt. 

" Ik zeg altijd : een hond is een gezelschapsdier. 
Dus als je fulltime werkt, mist hij jullie  een groot deel van z'n dag....
  "

jantien

Nee hoor. Ik werk fulltime maar een deel thuis. Ben vroeg weg (mijn vriend wat later) en vrij vroeg terug. Als ik in de regio ben dan kom ik een uurtje naar huis smiddags.  Mijn vriend is zelfstandige en we kunnen dat grotendeels op elkaar afstemmen. Ook altijd iemand der beschikking in gevallen dat we beiden volledige dag van huis zijn en 1x per week komt er iemand kuisen en gelijk de honden uitlaten (mijn vriend zijn moeder). Als je het kan regelen hoeft fulltime werken geen probleem te zijn. Ik denk dat weinig honden zo weinig alleen zijn als die van ons. Nooit langer dan halve dag. 

Momenteel werken ik en mijn vriend allebei fulltime, dit is tijdelijk maar aangezien ik nog studeer zal het in de toekomst misschien wel vaker voorkomen. Ik heb het geluk dat ik vlakbij huis werk en in de pauze de hond uit kan laten, dit doen meer mensen hier op werk trouwens. Mijn vriend werkt eens per week een hele of halve dag thuis en meestal komt er een keer per een een van onze ouders de hond overdag uitlaten zodat hij lekker lang uit is. Ik merk wel dat dit net kan met onze hond, als dit voor een langere periode zou worden dan zouden wij ook aan een opvang/uitlaatservice gaan denken. En 's ochtends, 's avonds en in de weekenden staat alles wel behoorlijk in het teken van de hond (wat ik heerlijk vind). We hebben geluk dat onze omgeving gek op hem is dus hij kan altijd mee met onze sociale activiteiten.

Op het moment dat we onze hond als pup kregen was ik heel veel thuis, en als ik toch weg moest kon de pup vaak mee. Als jullie een pup zouden nemen zou ik jullie aanraden om zo lang mogelijk vakantie te nemen en/of een tijd lang thuis te werken als dan kan. Want een pup al zo lang naar de opvang, nee, dat zou ik echt niet doen. En opvoeden kost heel veel tijd en energie, je zult er 's nachts uit moeten en overdag elke twee uur naar buiten. Je kunt het hondje wel helemaal naar je eigen hand zetten, maar je kunt ook pech hebben dat hij een trauma oploopt of iets dergelijks waardoor hij juist helemaal niet meer geschikt is voor een opvang.

Wat dat betreft zou een oudere hond misschien beter bij jullie passen, en dan een die het gewend is om veel met andere honden te zijn en dit ook leuk vind. Die zal sneller naar de opvang kunnen en dat ook leuk vinden. Maar bedenk dat het wel een hele aanpassing is, die eerste periode. Ook bij een oudere hond, jullie moeten aan elkaar wennen en je wilt niet een vreemde hond een hele dag alleen laten in een vreemd huis. Dit moet je opbouwen, dus ik adviseer sowieso om wel wat te regelen dat je de eerste periode (minstens twee weken, liefst langer) echt veel thuis kan zijn!

" Je zegt dat jullie beiden fulltime werken. Dat is toch vijf dagen in de week, zo'n 36-40 uur?
 
Hoe wil je dan nog tijd vrij maken voor de hond? 
Er moeten boodschappen gedaan worden, hier en daar nog sporten?, bezoekjes aan vrienden of familie enz.
 
Wat hebben jullie de hond te bieden behalve drie dagen naar de opvang brengen?
  "

Ruby88

Gelukkig ben je met z'n tweetjes, als de een boodschappen doet of gaat sporten kan de ander bij de hond zijn. Dit is tenminste hoe mijn vriend en ik dit doen. Bij eigenlijk al onze sociale activiteiten kan de hond mee en krijgt hij van iedereen lekker veel aandacht, willen we een keer een dag/weekend weg waarbij de hond niet mee kan, dan kunnen onze ouders oppassen, zij zijn ook gek van de hond dus het is altijd maar afwachten of we hem nog terug krijgen 

En naast het werk gaat het eigenlijk altijd om de hond, waar we vroeger op de bank gingen zitten om bij te praten na werk doen we dat nu lopend. Als we tv kijken dan ligt de hond lekker bij ons of ben ik ondertussen een trekspelletje aan het doen. Mijn vriend speelt vaak piano en onze hond vind het geweldig om ernaast te gaan zitten en te luisteren (of mee te doen!). Oftewel, we doen echt nog wel onze eigen dingen, maar de hond wordt erbij betrokken. Dus alle tijd die wij thuis zijn, is het feest voor de hond. Onze hond slaapt gewoon veel als we er niet zijn en is lekker actief als we er wel zijn!

Ik denk dat er vaak wel heel makkelijk over opvang wordt gedacht. Hier in de buurt is het in ieder geval nog best lastig om goede opvang te vinden. Uitlaatservies hanteren vaak vaste dagen en hebben wachttijden. En eigenlijk is dat alleen maar goed want steeds vreemde honden bij elkaar zetten is ook niet fijn. Verder moet je hond sociaal zijn, mag een reu niet intact zijn, is een loopse teef niet welkom, zijn sommige rassen niet welkom etc. En inderdaad veel honden maak je er helemaal niet zo blij mee. Zeker als de toezicht niet goed is kan een hond het best zwaar hebben in zo'n roedel. Ik heb zelf uiteindelijk een goede gevonden maar dat was nog best zoeken. Wat ik ook niet helemaal snap hoe je vier dagen thuis kunt zijn als je beide full-time werkt. Of lukt het om thuis te werken? Zelf ben ik van mening dat je een hond neemt voor jezelf en dat je er dus ook zelf voldoende mee moet doen en voor moet zorgen.  Ik ben zelf jaren de oppas geweest voor ik zelf een hond nam. Ik werkte toen wel full time maar was vaak overdag vrij waardoor ik wel even een hond kon uitlaten. Maar als het voor mij dan een keer niet uitkwam was er geen andere oplossing en zat een hond dus uren alleen. Voelde ik me schuldig terwijl het niet eens mijn eigen hond was. Daarom heb ik mezelf altijd voorgenomen om pas aan honden te beginnen als ik er ook voor kon zorgen. Wij hebben meerdere oppassen, een uitlaatservice en zijn alle twee een dag minder gaan werken en ik een dag thuis. Zo hebben we voldoende tijd om lekker te wandelen en voldoende te doen met onze honden. En als we een keer oppas nodig hebben heb ik meerdere adresjes zodat er altijd wel iemand is die kan. 

Dat ben ik met je eens. Er zijn hier maar weinig goede dagopvangs voor honden. Bij veel pensions mag je ze ook een een dag brengen, maar dat is vaak een heel ander idee dan een echte dagopvang. (Hier tenminste wel)

Dit is iets wat je van te voren uit moet zoeken en niet achteraf natuurlijk. 

Ik werk ook fullime en heb een hond. Ik ben ook alleen. Maar toch heb ik voor de aanschaf geregeld dat mijn hond nooit alleen hoeft te zijn. Max 2 uur per week. En in het allerergste geval wat ze ooit alleen heeft gezeten is 4 uur. 

Hier komt mijn moeder in huis voor ik vertrek naar mijn werk. En gaat weer als ik thuis kom. Ook ik doe alles met de hond. Ze gaat overal mee naar toe. Loop gemiddeld 2 uur per dag en dan mijn moeder doet de gewone plasrondjes. Op mijn vrije dagen gaat we nog veel langer wandelen. Ik ga elke dag naar het bos. Nu weet ik dat is erg geluk heb met mijn moeder. Ga ik na de kapper of een feestje ofzo komt ze ook  bij mijn hond zitten. 

Toch denk ik als het goed opgebouwd is en de hond in jullie geval 3 keer met de uitlaatserves mee gaat dat jullie prima een hond kunnen nemen. Als je maar er voor en er na er voor zorgt dat de hond zijn energie kwijt kan. Iets met hem onderneemt wat hij of zij leuk vind om te doen. En alles goed opbouwd.

Ik ken ook genoeg mensen die een hond hebben er er 3 keer mee rond de straat lopen en verder ook werken of weg zijn. Dat zou mijn keuze niet zijn om dan een hond te nemen. Maar goed dat bepaald nog altijd iedereen zelf. Maar dat zou ik een hond niet willen aandoen.

Natuurlijk super fijn dat het zo kan White Shadow maar hoe ik het lees heb jij niet alleen een hond genomen. Jouw moeder heeft ook een hond genomen. En dat is prima natuurlijk als dat jullie eigen keuze is. Maar ik zie in mijn omgeving wel eens dat de oppas en meer werk aan heeft dan het baasje. Wat nogmaals prima is als het voor jullie beiden werkt. Maar als je zo zwaar op iemand anders leunt kan dat ook problemen opleveren. Ik zelf was dus de oppas waar zwaar op geleund werd  en vond dat een vervelend gevoel. Ik ken gelukkig niet veel mensen die full time werken met een hond. Vaak zijn er ook kinderen en werkt tenminste 1 van de parners part-time. Dat beide full-time werken en een hond zie ik alleen maar bij twintigers. Ik heb zelf twee herplaatsers gehad die uit zo'n situatie komen. Beide honden hadden gedragsproblemen die snel verdwenen toen ze minder vaak alleen waren. Mischien dat ik er daarom ook niet zo'n fan van ben. 

Ja klopt het is natuurlijk wel samen in overleg. Zonder mijn moeder had ik nooit een hond genomen. 

Ik denk niet dat wij een hond hadden genomen (hoe leuk ook) als wij beide fulltime werkten en hij niet mee kon.

Nu hebben wij het geluk dat mijn vriend de hond mee mag nemen en Bounty dus eigenlijk nooit alleen zit. (Soms een paar uur als we samen ergens heen zijn waar hij niet mee naar toe kan, maar proberen nooit langer dan 4 uur).

Ik denk niet dat je de meesten honden gelukkig maakt in een opvang, hij zal het toch het fijnste vinden om omringt te zijn door zijn eigen baasjes.
Mocht je toch een hond nemen, zou ik een ras kiezen wat minder aanhankelijk is.

Fijn dat jullie hier eerst goed over nadenken!

Als je beroep wil doen op een hondenopvang, ga dan gericht op zoek naar een hond die daar qua karakter bij past: een allemansvriendje die het erg fijn vindt om met andere honden op te trekken en zich daar comfortabel en prettig bij voelt.

Je hebt de keuze uit asielhonden, maar ook honden die herplaatst worden via organisaties (dan blijven de honden thuis of bij een opvanggezin tot er een nieuwe thuis wordt gevonden), herplaatsers via de rasverenigingen of fokkers (gebruikelijk bij rashonden), particuliere herplaatsing, of buitenlandse honden via stichtingen. Maak steeds je huiswerk: check de organisatie/fokker/particulier/stichting. Zorg ervoor dat je de hond eerst kan ontmoeten. Stel je vragen en wees kritisch. Eigenlijk net hetzelfde als dat je bij een pup zou doen...

Ga ook (voor je de hond hebt) op zoek naar een opvang die jou geschikt lijkt. Hoe zitten de honden gehuisvest, hoeveel tijd/aandacht is er voor hen, wat wordt er met hen ondernomen, wie heeft supervisie, is het er netjes, enz. enz.

Bij de ene opvang wordt er volop gewandeld, gesport, of zijn er activiteiten op maat vd hond, bij een andere opvang zitten ze 90% vd tijd in een kennel opgesloten en kunnen ze alleen eens de benen strekken op een lapje gazon. Er kan dus behoorlijk wat verschil zitten in een opvang qua kwaliteit.

Kijk ook een beetje verder qua back-up dan alleen een opvang. Als de hond ziek is, naar de dierenarts moet, als jullie zelf ziek zijn, enz. Dus bedenk op voorhand op wie je in je familie, vriendenkring of buren zou kunnen rekenen als er iets onverwacht gebeurt.

En voor de dagen dat jullie zelf thuis zijn en er voor de hond zijn: wat spreekt je aan in een hond, welke karaktertrekken wil je graag of helemaal niet zien. Denk ook daar op voorhand over na. Bijvoorbeeld: waaksheid (geblaf, buren), jachtinstinct (loslopen), gehoorzaam zijn of eigengereid, energielevel, verzorging vacht, enz.

Dat is hier ook een probleem. Geen dagopvang in de buurt. Ik ben dus afhankelijk van mensen uit de buurt (vaak studenten) die oppassen in hun vrije tijd om wat bij te verdienen. Naast dat dit echt duur uitkomt als je meerdere volledige dagen opvang nodig hebt, is ook het probleem dat die mensen zelf een eigen planning hebben, niet elke dag kunnen en soms pas laat weten wanneer ze wel en niet kunnen. Een hele organisatie dus om alles te kunnen plannen. Zeker iets om rekening mee te houden. 

Ook is het vaak zo dat vrienden en familie al snel zeggend at ze wel eens willen oppassen, maar in mijn ervaring moet je daar niet te veel op rekenen. Natuurlijk bedoelen ze het goed. In het begin klinkt dat voor hen wel leuk, eens op een hond passen, maar na enkele keren is het toch voor hen ook wat vervelend dat ze daar speciaal moeten voor thuis blijven, dat ze niets anders kunnen plannen,... Dus als het erop aankomt, heb je meestal een stuk minder mensen die écht kunnen en willen oppassen. 

Hier zou ook geen hond gekomen zijn als we beide fulltime zouden werken. Ik werkte eerst 32 uur, toen hebben we een huis gekocht (hypotheek afgesloten op twee lonen) en toen kon ik minder gaan werken. Ik werk nu 24 uur, Java zit 4x per week 5 uurtjes alleen. (Mijn vriend is later weg of eerder thuis) Zelfs dat vind ik nog sneu, maar helaas moet ik geld verdienen. Eerst werkte ik dus hele dagen en toen had ik een uitlater. Echter kreeg ik te horen dat ze mijn hond had geslagen dus toen ben ik daar mee gestopt en nu werk ik halve dagen. 

Ik heb zelf een hond genomen dus ik vind dat ik voor haar moet kunnen zorgen. 

Als wij een keer iets hebben, een dagje of weekend, dan passen mijn ouders op de hond.

Als je dat kan betalen, is dat een topoptie hoor! 

Is dit jullie eerste hond? 

Als het kan en de hond zich er prettig bij voelt,  zeker doen. 

Mijn honden zitten samen als ik ze alleen laat, daarvoor wel prettig om er meerdere te hebben. 

Ik werk fulltime en ben alleen (woon wel niet alleen,  komt normaal wel verandering in,  maar dan neem ik de honden dagelijks mee naar het werk) .

Het zijn geen fijne honden om naar een opvang te doe  dus dat zou  irt gaan.  Zoals nu gaat het prima.  Meer thuis zijn zou fijn zijn, maar mijn rekening klaagt nu al soms dat die te veel honger heeft  ze zijn niet anders gewoon,  dat scheelt ook wel. 

Op zich hoef het niet een probleem te zijn als ik het zo lees, hou er echter rekening mee dat;

-Niet ieder hond kan goed tegen 'alleen zijn'.

-Niet iedere hond isn zo sociaal aangelegd om leuk interactief met zijn soort genoten te onderhouden.

Zoek een ras uit die bekend staan om sociaal te zijn met andere honden en wat minder sterk 'baas' gericht..  (bijv. een Labrador, is wel 'mens gericht', maar mag ook tijdelijk iemand anders zijn dan zijn baasje als het maar de nodige aandacht krijgt, lol).

Reden 1 om een hond te herplaatsen is dat mensen er te weinig tijd voor hebben. Dus ook bij veel asiels en stichtingen zullen ze nee gaan zeggen. Veel fokkers verkopen ook geen pup aan mensen die ful-time werken. En geloof me dat is niet voor niets. Dus mijn advies wacht een paar jaar, ga dan minder werken en neem een hond als je er ook zelf van kunt genieten.En tot die tijd vooral veel oppassen.