Ik sta er nu iets anders in omdat, dit niet het enige is. Maar ik hier gewoon deel wat relevant is en waar mijn mening vandaan komt en de ervaring die ik nu heb, dat gebaseerd is op de manier hoe wij behandeld zijn. Tuurlijk snappen wij dat die mensen hun handen vol hebben aan alles maar, dit geeft hun als nog het recht niet om niet alleen ons maar ook andere op een on prettige manier te behandelen.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Ja niet aannemen? langzaam ergens in de natuur doodlaten gaan dan of weer terug in de container stoppen.
Ik heb nu 2 keer een Spanjaard geadopteerd, wel 2 volwassen honden, maar wat beide keren en bij verschillende stichtingen moet je gewoon geduld hebben, de stichting mailt naar het asiel, ik geloof dat ze meerdere asiels hebben waar je een hond kan adopteren, het asiel moet gaan kijken om welke hond gaat het, het zijn niet 100 hondjes die daar zitten, dan hebben ze de hond gevonden en moeten terug mailen, ja hij zit er nog, dan pas gaan ze in overleg hoe en wat aanpak, entingen doktersbezoeken.
En als ze pups met parvo krijgen is het vreselijk voor een asiel, elk asiel trouwens, het is natuurlijk niet te vergelijken met Nederlandse asiels, Sammie komt uit een heel groot asiel waar ze 700 honden hebben.
Dat iemand naar tegen je heeft gedaan is natuurlijk niet goed te praten, in elke stichting zit wel iemand die meer aan de honden denkt dan beleefd zijn tegen mensen. Jammer is dat, maar ja, vrijwilligers te kort dus heel erg kritisch zullen ze niet zijn.
Maar ik begrijp dat dat heel naar is, maar jij hebt geen persoonlijk contact met het asiel gehad, met 1 mens die blijkbaar oordeelt als je ineens geen pup meer wilt.
Ik zou bijvoorbeeld een klacht sturen naar de voorzitter, en je beklag doen wie jou zo slecht heeft behandeld, rotte appels zitten overal, in ziekenhuizen, scholen, overal waar je met mensen te maken hebt.
O en bij deze stichting zitten wel degelijk heeeeel veel hondjes, heb er zelf filmpjes van...
ik ga hier niet zomaar een stichting afzeiken omdat iemand naar heeft gedaan. Dit gaat om een stichting die inmiddels meer vijanden als vrienden heeft gemaakt! Ik heb me er wel degelijk in verdiept voordat ik hier iets heb geplaatst.
Wel ja joh. Ze hebben er iets van 50. In huis is dat heul veul ja. Voor een Spaans asiel / refugio is dat niets....
Het 'gemeenteasiel' (lees: dodingstation) van een gemiddelde Spaanse stad heeft er 700 zitten.
Maar weet je wat, ga gewoon in Nederland op zoek naar een pup, en hou op met die zwartmakerij. Ik kan alleen maar respect hebben voor mensen die zich inzetten voor dieren in nood.
Ik vind dit wel heel grof verwoord, om maar te kijken naar een pup in Nederland. Als iemand een pup/hond wilt adopteren vanuit een ander land, maken zij lijkt mij niet voor niets die keuze. Als je daar een nare ervaring aan over hebt gehouden wil jij dit toch met mensen delen die dit misschien ook overwegen? Dit helpt hun ook weer bij een keuze maken. Mensen plaatsen toch ook reacties als zij een goede ervaring hebben. Dat is toch de bedoeling van een ‘forum’.
Meestal plaatsen mensen niet over een goede ervaring op internet, maar er zijn genoeg stichtingen die het wel goed doen, dus als men het niet vertrouwd dan kies je een andere stichting, ik heb 2 goede ervaringen met 2 verschillende stichtingen, ik weet ook hele goede ervaringen over de stichting waar nu slecht over gepraat word, dus ja, je kan het altijd meenemen in je beslissing en kiezen voor een andere stichting.
In deze tijd zijn er heel veel pups in Spanje, jachtseizoen is afgelopen en pups worden overal gedumpt.
Bij Animal in Need hebben ze nooit veel puppys, maar nu wel, ze worden in kliko's gevonden in dozen, olievaten, containers in een doos in de wildernis, de meeste gaan dood, de gelukkige worden gevonden.
Ze hebben trouwens geen asiel, ze vangen de honden op bij hen thuis op hun erf, ze zullen ondertussen misschien wel ruimtes hebben gemaakt om honden te houden.
Dat ze weinig laten horen kan wel kloppen..als je je bedenkt dat ze dit doen met hun eigen gezin en vrijwilligers.
Het is al mooi dat ze het doen. Ik heb nooit een probleem gehad met ze in ieder geval.
Mila is daar geboren.
Hallo Megster,
Het is heel erg als de langverwachte puppy op het laatste nippertje niet toekomt door parvo of andere ziekte.
ik kan mij best voorstellen hoeveel verdriet het meebrengt !! Het is heel erg wat jij meegemaakt hebt, maar Parvo kan echter overal voorkomen .... deze ziekte is een vloek voor vele puppies! Dat je daardoor als het nieuws jou toekomt verbitterd reageert zal iedere dierenvriend best kunnen begrijpen .... maar ik vind het wel spijtig dat er op deze site zoveel met modder wordt gegooid ! Hiermee is niemand geholpen, de organisatie afbreken op deze manier brengt enkel en alleen minder kansen voor de nog resterende puppies en ik vrees dat er niet zoveel vrijwilligers rondlopen op de wereldbol die alles doen om deze lieverds een kans op een goed leven te geven !
Maar ikzelf en ondertussen vrienden en collega’s die eveneens een viervoeter bij Arca Noah hebben genomen, zijn uiterst gelukkig met onze honden en hebben absoluut geen klagen over zowel het afleveren als de communicatie met Arca Noah.
Zelf kreeg ik wel degelijk 3 mailtjes met foto toegezonden tijdens de lange wachttijd (iets waar ik zeer dankbaar voor was, want die mensen zullen heus wel andere dingen te doen hebben dan foto’s maken en mailen !).
De aankomst van mijn maatje was prima geregeld en op tijd verwittigd en aangezien ik nog steeds kontakt heb met de eigenaars van zijn zusjes en broer, kan ik melden dat ook daar alles prima geregeld was ......
Eerlijk gezegd, als ik meer plaats had dan nam ik er terug eentje van Arca Noah en mijn viervoeterke adopteren is echt de beste beslissing in jaren geweest !
-
arme hond, hopelijk is hij alsnog goed terechtgekomen.
Als je een onbekende hond in huis haalt zou je idd op alles voorbereid moeten zijn en er blanco tegenover moeten staan, een slechte start en lange reis geeft veel stress. Daarom durven sommige honden niet buiten hun behoeftes te doen. Langzaam wennen, veel lezen over hondentaal, eerst vertrouwen winnen, een band opbouwen, het kost allemaal tijd.
Mijn eigen hond kwam met muilkorf aan, beet me de eerst avond al (volkomen mijn eigen schuld), ik heb wekenlang niet eens bij haar in de buurt kunnen komen, maar toen ze eenmaal vertrouwen had was het een wereldhond waar ik enorm veel van geleerd heb en ik niet had willen missen.
Vantevoren is ook weinig over zo'n hond te zeggen, alleen wat voor indruk men van hem heeft.
Ik zou dus willen dat er ten eerste een algemeen hondenhoudbewijs plicht komt. En dat asiels, stichtingen, fokkers meer voorlichting in het algmeen moeten geven over wat het betekend om een hond in huis te halen.
-
Ik had de lange tekst van Anais nog niet volledig gelezen. Inderdaad arme hond maar ook arme mensen toch hoor.
alleen maar verliezers ja, maar de hond is zoals het vaak gaat de grootste verliezer, slachtoffer van ons mensen.
Daarom zouden er betere regels moeten komen, en ook meer kennis/voorlichting verspreid moeten worden.
Hij heeft het hier goed gehad zo lang hij er was, helaas hebben we onderschat hoeveel energie je moet steken in een hond die 5 maanden lang op een erf geleefd heeft zonder ooit auto's te zien of honden waarmee hij niet opgegroeid is. Het moet vreselijk eng zijn voor ze, ik denk dat dat ze dit erbij moeten vertellen. En niet alleen verplichten om ze te steriliseren en castreren maar ook een puppy/gedragscursus, iedereen kan zomaar een hond uit Spanje adopteren.
Wij hebben een hart voor dieren maar helaas, wij hebben de beslissing moeten nemen dat hij beter ergens anders kan wonen waar iemand heel intensief hulp kan bieden bij het socialiseren in een gewone woonwijk, bij een gezin in Nederland.
Het is toch heel anders om een 9 weken oude puppy te laten wennen aan een riem. Een hond van 6 maanden is een stuk groter en reageert heel anders.
ja klopt voor sommige honden is het allemaal heel overweldigend, die hebben meer tijd nodig, ook bijv. jonge pups die van een slechte fokker komen of in een asiel geboren zijn kunnen zeer angstig zijn.
Onze Lola zat vier jaar in een asiel, Jenna 1 jaar, dus dat was ook een hele aanpassing voor hen.
Met jonge kinderen erbij is het ook weer lastiger, de stichting waar ik Lola en Jenna van had, plaatst daarom geen honden bij kinderen jonger dan 12 jaar, gewoon omdat er van honden die zo lang in een asiel zitten, of vaak herplaatst zijn geen duidelijk beeld gemaakt kan worden en een hond situatie afhankelijk reageert.
Anais ik kan je berichten niet zien?
Die heeft hij/zij verwijderd helaas.
Wel jammer, want dan snapt niemand die het nog leest het verhaal.
Ook een grote inschattingsfout van de organisatie. Hebben ze gevraagd hoeveel tijd je per dag aan de hond kon besteden? Er had tijdens bezoek vóór de adoptie doorgevraagd moeten worden. Opnieuw herplaatsen is zowel voor de hond als jullie een slechte ervaring.
Moesten jullie zelf de hond nog castreren of was dat al door de organisatie gedaan?
Helaas komt deze miskleun door organisaties vaker voor.
het is natuurlijk niet omwille van niets dat de dierenbescherming tegen dit soort van praktijken (= het redden van zielige hondjes uit het buitenland) is.
huh?? Dat is wel erg zwart wit.
Lola zat vier jaar in een asiel met negentig honden waar 2 jaar maar eten genoeg voor dertig honden was. Jij vindt dat misschien niet zielig. Toch ben ik blij dat ik haar nog vijf jaar bij me heb mogen hebben, wat een geweldige hond bleek ze te zijn nadat we elkaar hadden leren kennen en vertrouwen, ik had haar niet willen missen. OokJenna had veel stress in het asiel (wat ongeveer vijfhonderd kilometer van ons huis staat, maar wel buitenland, dus dichterbij dan een asiel in het zuiden van het land) en heeft hier hopelijk nog een tijdje een leuk leven.
(sorry ts, kon het niet laten te reageren)
Ach Dobry, daar luister je toch niet eens meer naar, geniet lekker van je hond, doe ik ook, er gaat niets boven een Spanjaard, ik ben al niet van nieuwe dieren kopen, en de asiels in Nederland zitten ook niet vol, vandaar dat je nu ook een buitenlander in Nederlandse asiel kan krijgen.
Ik ga even mijn vieze buitenlander knuffelen!!
van wie van de dierenbescherming?
tuurlijk vind ik dat zielig, maar vanuit een niet - holistische visie heb je effectief 1 hondje uit de dood gered.
Vanuit een meer holistische visie is het geen wat je doet bestaande wan-toestanden in stand houden
ai ai ai ai wat spuug je toch weer met woorden..
je hebt gelijk, maar soms moet ik gewoon van mezelf antwoorden
@Aya aya
Ik vind dat ik juist geholpen heb om mee te helpen misstanden met honden probern op te lossen, al is het dan een druppel op de gloeiende plaat.
De stichting heeft castratieprojecten, geeft voorlichting en werkt met plaatselijke dierenbescherming daar samen, want ook in het buitenland heb je natuurlijk heel veel mensen die hun tijd besteden met het proberen weg werken van misstanden. Buitenlanders zitten wat yooop al aangaf ook in Nederlandse, Belgische en Duitse asiels, die dus meewerken om honden ergens goed onder te brengen. In die zin idd een holistische aanpak voor het probleem.
In mijn ogen werk je aan misstanden mee als je bewust een hond uit de broodfok of bij een pretnestfokker koopt, maar niet als je een asielhond waar dan ook vandaan een plekje geef.
Mevrouw J. K. adopteert een hondje bij ons. Alles ging goed leuk contact, foto`s uitgewisseld niks aan de hand.
|
Helaas wordt de telefoon vaak niet beantwoord door M. en van de eigenaresse van de stichting Arca Noah wordt geen telefoonnummer vermeld. Helaas was Whatsapp de enige manier waarop gecommuniceerd kon worden en zo lopen de berichten inderdaad in vrij snel tempo op. Wij waren ervan op de hoogte dat alle honden gevaccineerd moeten worden en dat er dan een wachttijd van 21 dagen geldt. Geen probleem, toen hij eenmaal oud genoeg was om gevaccineerd te worden hebben wij gevraagd hoe het met hem ging en of ze gevaccineerd waren inmiddels. Dan kon het aftellen beginnen en kon er een datum bekend gemaakt worden, we waren verheugd! Het antwoord was dat dit niet het geval was want er waren op dat moment feestdagen in Spanje. Op andere momenten wilde we wat meer te weten komen over hem.
Nooit heb ik beweerd dat Apolo zowel mijn partner als mijn dochter heeft gebeten. Hij heeft uit angst mijn partner gebeten toen hij tussenbeide moest komen toen Apolo in een conflict kwam met een andere hond omdat hij niet gewend is aan honden buiten de honden waarmee hij is grootgebracht en samenleeft. Hij was zo geschrokken dat hij vervolgens gromde naar onze dochter en de buurjongen. We hebben duidelijk aan gegeven dat hij dit uit angst gedaan heeft en wij geen risico kunnen of willen nemen met kleine kinderen. Het zal lang duren voordat hij minder angstig is voor onbekende/nieuwe dingen.
Mijn partner heeft de huisarts bezocht voor een hondenbeet (hier zijn foto's van en ook de huisarts heeft dit zo waargenomen) en heeft een tetanus injectie gekregen en de wond is schoon gespoeld. Apolo is na dit voorval niet van mijn partner zijn zij geweken. Dit hebben we via foto's laten zien, we hadden geen wrok naar hem toe. Onze dochter was echter zo geschrokken dat ze niet meer in zijn buurt wilde komen. Mijn partners arm was hevig aan het bloeden en ze was hier helaas getuige van.
Apolo had dunne ontlasting (en wormen) en na 48 uur was onze hele tuin bedekt met ontlasting dat moeilijk te verwijderen was. Inderdaad onhygiënisch.
Ons als adoptant is nooit gevraagd of wij een screenshot wilde zien van de nieuw geboekte vlucht, we hebben hier niet om gevraagd omdat we Arca Noah het voordeel van de twijfel wilde geven ondanks vele negatieve verhalen waar wij achter kwamen pas nadat wij betaald hadden. Annuleren betekend dat ze je geld niet terug geven. Mocht dit gevraagd zijn dan hadden we dit destijds graag willen zien inderdaad. En eventueel ook van de vlucht dat gecanceld was, misschien nog belangrijker.
Het klopt dat ik plannen had op de dag die Arca Noah zelf uitgekozen had om de overdracht te doen. Hier was geen overleg over geweest en dus geen samenspraak. Mocht dit niet uitkomen dan kon M. het annuleren, de kosten kwamen dan voor rekening voor ons. Ik heb dit allemaal besproken met de vriendin die zou komen en hebben toen besloten alles te cancellen en dan maar samen naar Schiphol af te reizen die dag. Toen M. zag dat ik toch was gekomen was ze duidelijk niet blij hiermee. Dit liet ze blijken toen het eerste was wat ze zei "je bent toch gekomen". Ze stelde zich niet voor, maar had wel graag hulp bij het duwen van de trolleys waarop de benches vervoerd werden, mijn partner heeft dit gedaan ondanks haar houding. We waren hier al op voorbereid gezien haar antisociale persoonlijkheid tijdens eerdere gesprekken.
We hebben aangegeven dat we afzagen van de adoptie en gezien onze dochter bang was (nooit eerder bang geweest voor dieren) graag zsm. K. is hem vervolgens komen halen nadat we haar verteld hadden wat gebeurd was, ze wilde dit in de eerste instantie niet doen want ze had op het moment al twee honden bij haar thuis, een krappe flat vertelde ze ons en haar kleinkinderen kwamen logeren. Ze heeft geen tuin waarin Apolo nu rustig zijn behoefte doet, daar zou niemand blij van worden, wel is er een groot veld achter het appartementencomplex. Groot verschil. Ze heeft haar adres op de overeenkomst geschreven dus dit was makkelijk na te gaan toen Arca Noah in een email beweerde dat hij het daar rustig in de tuin mag doen. We hebben haar een tas met spullen mee gegeven en later in de avond nog even contact gehad om te vragen of alles goed ging.
Wij staan volledig achter onze keuze, het enige waar wij spijt van hebben is dat wij niet eerder hebben uitgezocht met wat voor een stichting wij te maken hadden en niet naar ons onderbuik gevoel geluisterd hebben. Naïef van ons maar zijn verhaal greep ons aan.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?