Gaat de angst ooit weg? Na bijtincident?

Ik vraag het hier ff aan de eigenaren van een volwassen hond. Mijn hond is toen hij 4 maanden oud was gebeten door een andere hond. En een paar keer achterna gezeten door andere honden (net alsof hij een konijn was).

Hij is nu 8 maanden en de angst is nu echt extreem. Over 2 weken komt gedragsdeskundige langs en ik hoop dat ze ons kan helpen.

Maar ik wilde weten hoe het bij jullie is gegaan.

Als we buiten lopen en hij ziet een hond voor hem dan is het trekken, blaffen, continu heen en weer lopen. En ik loop dan stug door en hou hem kort en naast mij maar hij is voor een half jack/chihuahua enorm sterk dan. Mensen hebben de neiging om zich overal mee te bemoeien en te zeggen joh laat hem ruiken aan mijn hond maar ja daar doe ik die van mij echt geen plezier mee want hij is echt super angstig maar hij toont nu ook agressie angst door te grommen en gaan happen. Dus wil ook niet dat het uit de hand loopt.

Als hond achter ons loopt dan wordt hij helemaal gek en trekt dus ook enorm vooruit om zo weg te gaan van de hond. 

Paar weken geleden geprobeerd weer los te laten lopen en dat gaat super als geen hond aan komt stormen. Ik oefen met fluitje en dan luistert hij perfect. Maar zodra hij een ander hond heeft gezien dan is er geen mogelijkheid om contact te maken met hem. Vreselijk angstig, continu om zich kijken.

Dus uitlaten is voor hem niet echt een pretje. Ik doe ook bewust nu alleen bekende rondje en leidt hem af met hersenwerkjes onderweg enz en zolang we geen andere honden dan loopt hij perfect naast mij. Maar zodra hij andere honden ziet, is het drama. Zo onrustig is hij dan.

Ik heb bachbloesemdruppels samen laten stellen voor hem maar dat werkt voor geen meter. Als ik hond zie dan neem ik andere route maar ja soms ontkom je er niet aan.

Is er nog hoop voor hem? Want ik merk dat ik nu zelf ook enorm baal dat uitlaten dus totaal geen pretje is voor hem maar ook voor mij. Het beeld van relaxt je hond uitlaten is compleet gebarsten. Kan soms zo jaloers zijn naar mensen die rustig met hun hond (los) lopen en gewoon genieten van een wandeling. 

Van de week enorm verdrietig geweest en erg down door deze situatie want ik heb hem net maar als ik zo 14 jaar moet wandelen :-(

Nou ja wou ff mijn hart luchten.

Wat ik nu doe afleiden, belonen, omlopen, positief benaderen en de leider zijn buiten. Ik ga met hem naar hondenspeeltuin voor kleine honden en dat gaat super goed. Maar grote honden is drama. Ik dacht er ook aan om hem mee te laten lopen in een stabiele groep honden bij uitlaatservice.

Maar er gaat iets af bij hem in zijn koppie als hij een andere hond ziet dat op dat moment ik geen bereik heb tot hem. 

Misschien is het te overwegen een Relaxopet aan te schaffen. Romeo is erg bang voor vuurwerk, harde geluiden, onweer ed. en met de Relaxopet zijn wij oud en nieuw dit jaar voor het eerst, heel redelijk doorgekomen. Hij kan ook ingezet worden bij angsten, bv. verlatingsangst. De Relaxopet is handzaam en kan ook mee naar buiten of in de auto. Op Hondenpage heb ik mijn ervaringen gedeeld. 

Dank je wel. Ik zal er eens naar kijken. Het rare is dat met oud/nieuw dus helemaal niks aan de hand was. Hij ging zelfs voor onze raam naar buiten kijken.

Ach arme. 

Ik hoop dat de gt jullie kan helpen. 

Het omlopen doe je waar mogelijk dat is goed. 

Ik zou het ook niet opzoeken. 

Stel je hondje gerust, praat met hem als jullie een andere hond passeren. 

Je zegt dat je hondje trekt en in paniek raakt/weg wilt vluchten. 

Wat nu als je eens die kant op gaat die je hondje op wilt?

Desnoods is dat terug maar huis , maar dit geeft hem misschien wel iets meer zelfvertrouwen. 

Ook heel belangrijk is je eigen houding! Als jij denkt “oh nee gaan we weer” als je een hond ziet neemt je hondje dat over. 

Ze merken het echt. 

Wat ik heb gehad met mijn husky toen zijn snuit werd kapot gebeten door een Stafford was dat ikzelf 

schrik kreeg voor deze honden ( was ook niet de eerste keer) mijn husky reageerde dus ook op stafford(achtigen) omdat ik dat zelf deed. 

Wij kwamen erachter omdat mijn partner met de hond was gaan lopen en onze husky totaal niet reageerde op een tegemoetkomende Stafford.

ik wist dus dat dit echt aan mijn houding lag. 

Ikzelf ben voorzichtig geworden..Bams en Ogin waren aan het zwemmen en twee honden kwamen uit en auto stormen en vielen mijn twee honden aan in het water.....ogin was net zes maanden geweest, gat in haar oor wat gehecht moest worden en Bams haar beiden wangen kapot gebeten...die ook behandeld moest worden.....Ogin krijste als een mager speenvarken, haar heb ik direct tot de orde geroepen.....twee mannen kwamen direct de honden ophalen en voor ik bekomen was waren ze weg met de auto.....Ogin en ook Bams hebben er geen stres aan over gehouden geen angst niets....misschien omdat ik op dat ogenblik hun beiden zei dat ze rustig moeten  zijn en Ogin moest ophouden met krijsen.....direct naar de dierenarts gegaan en hun laten behandelen....de angst zit er bij mij wel in....ik kijk altijd rond ...en hoe de baas reageerd ......

Ik vind het heel verstandig van je dat je hulp inroept.

Angst is er wel uit te krijgen. Het heeft alleen zijn tijd nodig.

Wat ik je wel aanraad is om even geen ontmoeting te laten plaatsvinden met vreemde honden. Mijn hond werd ook gebeten en dat had mentaal echt sporen achtergelaten. Ik ben toen aan de gang gegaan met kalmerende signalen toe te passen (boek: kalmerende signalen van Turid Rugaas). De spanning loopt inmiddels niet meer zo hoog op en Olly wilt graag weer bepaalde honden ontmoeten. Ik heb toentertijd elke hond vermeden, ook bekende. Ik zorgde er altijd voor dat ik tussen mijn hond en de passerende liep, ik liep om, keerde direct om of ik ging naar de overkant lopen. Olly verstijfde vaak bij het zien van een hond, dus ik hield hem in beweging zodat hij geen spanning opbouwde. Nog steeds pas ik dit toe, maar ik geef Olly nu wel meer vrijheid bij andere honden. Steun geven was wat hij nodig had, hij moest weten dat ik in zou grijpen en hij dat niet hoefde te doen. Dit doe je niet met lieve woordjes, maar puur met je lichaam.

Nu moet ik zeggen dat het gedrag wat jij bij jouw hond ziet iets extremer is dan de mijne. Mijne blafte en snauwde enkel uit onzekerheid, maar was niet continu om zich heen aan het kijken uit angst.

Wel ben ik van mening dat je geen instabiele hond los moet laten lopen. Zeker een hond die zo angstig is geworden moet je niet in een groep bij een uitlaatservice of hondenspeeltuin plaatsen. Angst vervangen door vertrouwen hebben is iets wat je stap voor stap moet doen, niet je hond gelijk in het diepe gooien. Dan is de kans groter dat het gedrag juist verergert. 

Ik hoop dat de gedragstherapeut je verder kan helpen!

Hartelijk dank allemaal!

De ene zegt wel mee laten lopen in een roedel en de ander niet. Nou ja ik ga kijken wat de GT zegt. 

Ik praat ook veel tegen hem buiten en beloon hem onderweg omdat hij zo braaf naast mij loopt. En als er een hoopje bladeren ligt dan verstop ik snoepjes erin en dan gaat hij heerlijk snuffelen. Dus probeer buiten wel echt iets leuks te doen. 

Los laten lopen doe ik zeker nu niet meer. Heb een 5 meter lijn gekocht. 

Van de week heb ik wel gelopen met mijn buurvrouw en haar grote hond. Dat ging redelijk. Zolang hij achter hond liep, ging dat goed maar zodra hond zich omdraaide om te spelen dan werd het weer blaffen. Ik probeer buiten met bekende honden te lopen wanneer men dat ook wilt natuurlijk.

Over mijn houding zal ik wel horen inderdaad van de GT en ik denk zeker dat ik ook aan mijn houding moet werken en toch denk ik dat ik niet een zenuwpees ben omdat ik gewoon strak doorloop zeg maar. Zolang honden aan lijn vastzitten ben ik nergens bang voor. En loop niet bij losloopgebieden. Maar als ik hond los zie in de verte (waar het niet mag) dan merk ik wel dat ik angstiger ben en dan loop ik weg van hond. Ga geen risico nemen.

Hier ook ervaring met angst maar dan voor mensen en niet voor andere honden. Is natuurlijk een andere situatie maar het gedrag dat je omschrijft herken ik heel erg. Zo erg zelfs dat ze in het begin praktisch niet de straat op durfde als ze op 100 m afstand iemand zag ze verstijfde dan en verzette letterlijk geen stap meer. 

Om je gerust te stellen, dat is nu een heel stuk verbeterd. Ik zou zelfs met haar door de stad kunnen lopen zonder die angst, wel vind ze het gewoon wat spannend. Dit gaat trouwens over een ex straathond die haar socialisatie gemist heeft of althans niet volgens onze normen doorgemaakt heeft. 

In een groep honden laten meelopen is denk ik ook geen geweldig plan aangezien de kans er dan is dat deze weer op haar gaan 'jagen'. Zeker als de groep elkaar al kent en jouw hond de indringer is. Misschien is het een idee om een keer met een rustige stabiel hond af te spreken en eerst op grote afstand van elkaar een stuk te gaan lopen (beide gewoon aan de lijn) en dan rustig aan de afstand wat verkleinen en als je hond reageert weer wat afstand in te bouwen. Zo leert hij dat er niks gebeurt en er dus ook niet over zijn grens gegaan wordt. Wellicht handig om dit onder begeleiding van een gedragstherapeut te doen.

Wat eerder al genoemd is herken ik heel erg, dat de hond jouw gedrag ontzettend kopieert. Zo werd ik steeds oplettender of er mensen uit steegjes/voordeuren kwamen en of ergens kinderen speelden en dergelijk wat denk ik in ons geval het proces wat vertraagt heeft. Het is heel lastig hier iets aan te doen aangezien je ook wil blijven opletten dat je de hond niet onnodig blootgesteld wordt aan die angstprikkels. 

Heel veel succes en onthoud dat angst vooral tijd nodig heeft.   

Dank je wel hoor! Van de week was echt een rotdag. Was zo verdrietig en boos (niet op hem hoor) maar op de situatie. Je voelt je zo machteloos. En de blikken van de mensen buiten :-( ik weet moet me niks aantrekken maar toch zie ik ze kijken. 

Nou ja ik ben zo benieuwd over 2 weken als GT komt (eerder kon ze niet). 

De uitlaatservice die langs gaat komen, gaat starten met een nieuwe groep en in het begin zijn het alleen 2 honden van de mevrouw zelf en die zijn erg rustig zegt ze. Plus ze wandelen in een afgesloten weiland. Ik heb maandag kennismakingsgesprek. Ik dacht misschien is het juist fijn voor hem omdat IK er dan niet bij ben.

Ik zou zeker ook een cursus o.i.d doen, als je dan nog doet. Contact met andere honden is wel belangrijk om dit probleem te verhelpen, maar dan wel onder gecontroleerde omstandigheden.  Losloopgebieden vermijden, daar heb je geen controle over hoe dichtbij de andere honden komen. Misschien ken je een vriendelijk formaatgenootje? Dat is vaak een goede eerste stap :) 1 op 1 even in gecontroleerde omstandigegeden ontmoeten.....

Heel naar, die angst.... veel succes!

Goed dat je een gedragsdeskundige inschakelt. Zijn sociale wandelingen een optie? Verschillende hondenscholen bieden die aan, bijv. http://idealehondenbaas.nl/sociale-wandelingen 

Ingrid ik ben gelijk gaan googlen. En hier doen ze niet echt aan sociale wandeling blijkbaar. Maar ik vond wel een vrouw die EN GD EN uitlaatservice heeft. Ik mag dus met haar stabiele roedel lopen.

 Iets soortgelijks heb ik met June ook gedaan (maar dan dus juist om aan de mensen te wennen). Dat heeft denk ik heel erg bijgedragen aan haar ontwikkelingen op dit vlak.

Vandaag GT thuis geweest en ze constateerde inderdaad dat hij extreem angstig is. Wat zeker gekomen is na de beet. Toen de herder hem beet, ging hij ook mega schudden en dat blijkt dus dat de hond wou doden (dat wist ik echt niet op dat moment). Dus hij heeft flinke trauma.

Ik moet inderdaad buiten zelfverzekerder lopen en als een hond los loopt en naar hem toe aan komt rennen, gelijk andere hond blokken en voor mijn eigen hond staan enz.

En voorlopig dicht tegen mij laten lopen. We hadden gemerkt als hij teveel vrijheid kreeg in de zin van te ver van mij liep dat hij gelijk onzeker werd. Dus af en toe tijdens het lopen even stoppen en lijn langer laten zodat hij wel kan snuffelen enz maar dan niet mee lopen. Lopen mocht nu voorlopig alleen naast mij. Dat deed ik al als ik een hond passeerde maar hij heeft blijkbaar continu nodig dat hij naast mij loopt.

Volgende week begin ik met de roedelwandeling en hij gaat beginnen met uitlaatservice met een vrouw die heel veel ervaring heeft met honden en een extra dag is gaan werken en op die dag zijn er nog maar 3 honden dus voor hem ook fijn om rustig te beginnen.

 Wat fijn, daarom raad ik altijd mensen aan met een nieuwe hond, nog geen lange lijn, maar lekker kort naast je, dan kunnen ze sneller gaan vertrouwen.

Ook het probleem weghalen, schept vertrouwen, jij lost het probleem op.

Ja ik dacht juist is zielig voor hem als hij continu naast mij moet lopen maar blijkbaar werkte dat inderdaad averechts. Hij mag wel snuffelen/hersenwerkjes doen enz maar dan moet ik stil blijven en de rust geven.

 Wat heeft de GT gezegd ivm de wandeling uitlaatdienst?

Ik weet niet hoe ze tewerk gaan, maar afhankelijk hoe dit wordt aangepakt gaat dit niet meteen helpen.

Net zo min wanneer mensen heel angstig zijn van iets, je geen beterschap gaat bekomen met ze er vlakbij mee te confronteren.

Dit gaat alleen maar een hoop stress geven en de angst niet wegnemen.

Een hond die gebeten werd en dan reageert zoals jij beschrijft, laat je langzaam aan en vanop een voldoende grote afstand wennen aan een andere hond (om te beginnen 1). En ga je dit rustig opbouwen. Om dan beetje bij beetje de tijd op te bouwen en de afstand af te bouwen.

 Maar het gewoon buiten wandelen wel, zonder honden, jij geeft je hond een veilig gevoel.

Honden blokken dus je hond beschermen helpt ook.

TS schrijft dat het beter gaat, dus dan zal het toch wel helpen, anders zouden we lezen, het gaat niet beter....

Uitlaatservice is maar 3 honden nu. Twee van mevrouw zelf en 1 ander kleine. Ik ga met hem ook naar hondenspeeltuin kleine honden uren en dat gaat ook super. Als hij los mag lopen dan gaat het goed maar zodra hij achterna wordt gerend dan gaat het fout en dus daarom durf ik dat niet meer in het bos/strand los te laten lopen. In speeltuin kan hij niet zomaar wegrennen. En je ziet ook steeds meer dat hij leuk speelt met andere honden.

 Ja, je moet ook zeker niet te snel willen, heel langzaam opbouwen met bekende honden.

Nee klopt voorlopig gaat hij absoluut niet los tenzij het afgesloten is en ik de honden goed ken en hij ook.

Ik heb inmiddels meegelopen met een roedelwandeling onder leiding van een gedragstherapeut. Alle honden liepen los behalve die van mij natuurlijk en ze gaf mij tips waar ik op moest letten enz. Hij deed het super goed. Geen 1 keer blaffen of trekken. Wel nog angstig maar ga dit zeker vaker doen. Na 20-30 min was zijn staart omhoog en zat hij ook te snuffelen. Ze vertelde dat ze in haar roedel een hond had die nog veel angstiger was en erg vluchtgedrag had en nu rent hij zelfverzekerd los. Prachtig om te zien.

En ik loop nu wekelijks met mijn buuf met haar Cane Corso puber en dat gaat echt super goed nu. Niet meer angstig en continu letten waar hond is maar gewoon rustig lopen. We gaan de goede kant op.