Chihuahua knuffelkontjes?

Lieve hondenvrienden

Ik heb zes jaar een geweldige chihuahua gehad.... Hij lag dag en nacht in mijn armen als het kon een rustige chihuahua helaas met hartproblemen...

In het begin wou hij nooit knuffelen pas toen hij drie werd.... Na zijn dood hebben we een nieuwe chihuahua gekocht want het verdriet van lijden werd te groot....

Mijn tweede chihuahua was de kleinste uit het nest... Een pittig hondje Whahaha hoe klein hij ook was.... Hij was zes weken te vroeg om bij de moeder weg te halen maar de Fokker wou er van af...slecht ik weet het maar ik nam hem mee

Nu is Hij 16 maanden echt een heerlijk beest maar als ik hem in mijn armen leg ik hem op zijn rug doet hij alsof hij stikt helemaal paniekerig.... Hij slaapt meestal op zijn rug

In mijn armen wíl hij niet zou dat nog terugkomen? Als hij wíl slapen slaapt hij ver van mij op de andere bank ...Hoe zit dat bij jullie chiwaffies??

Geef je chihuahua gewoon de ruimte, hij laat duidelijk merken dat hij het niet leuk vindt, en hoe meer jij hem dwingt, hoe meer hij gaat tegenstribbelen. Pak hem dus gewoon niet op, en laat hem zijn eigen ding doen. Als hij graag aandacht wil, komt hij vast vanzelf naar je toe. 

Onze vorige hond (weliswaar geen chihuahua, maar wel een klein model hondje) wilde ook niet in de armen. Tegen je aanliggen vond hij heerlijk, maar niet in de armen of op schoot. Alleen in de auto wilde hij op schoot, maar dat was eigen belang want dan kon hij naar buiten kijken.

Niet ieder hond houdt ervan op op schoot of in de aren te liggen. Helemaal als hij paniekerig wordt als je hem op zijn rug legt, moet je dit zeker niet doen.

Onze hond nu (groot model) wil helemaal niet op schoot. Zelfs als je te dicht naast hem gaat zitten terwijl hij op de bank ligt, loopt hij weg. Terwijl hij best een knuffelkont is.

Het zou kunnen dat hij stikt! 

Verder leg je een hond op de rug, een gevaarlijke positie... de buik is heel kwetsbaar. 

Dwing niks af, het mag dan een chi zijn, het is en blijft een hond en geen pop/baby/knuffelbeest. 

Hij gaat waarschijnlijk aan de andere kant van de bank liggen omdat jij hem dwingt in je armen te komen liggen op z’n rug. 

Laat hem bij jou genegenheid opzoeken, ipv dat jij het hem opdringt.

Tranen van je omdat het hondje niet wilt knuffelen,  laat dat aan de hond over, niet iedere hond is een knuffelhond, en omdat het een klein hondje is willen we dat als mens......het zal een pittig hondje zijn met een eigen willetje, respecteerd dat...op de rug leggen in je armen, niet doen, dat is een onderdanige positie van de hond als je dat afdwingt....je hebt een hondje met pit...

Ik heb twee kruising chihuahua's, 1 ligt graag op schoot maar ook lekker warm onder een deken tegen mijn been aan. De andere van net een jaar is een druktemaker, ze kruipt op schoot en zelfs op mijn hoofd als ik dit laat gebeuren maar als ik haar vast pak probeert ze er vandoor te gaan. Ze heeft niet de rust in zich om bij mij op schoot te blijven zitten maar vind het heerlijk om haar eigen gang te gaan.

Ondanks dat de chihuahua klein is, is het geen knuffeldier maar een echte hond die ook graag als hond behandeld word, de jongste van mij vind het heerlijk om te apporteren. Iedere hond heeft zijn eigen karakter.

Eens met andere reacties. Mijn 2 hondjes zijn een goed voorbeeld.

Nia is heel aanhankelijk. Ze wil best bij mij op schoot etc maar als ze moe is en echt wil slapen dan wil ze naast me, tegen me aan of in dr mandje...en vooral niet geaaid worden. 

Ffion tot nu toe (leer haar nog kennen is nog maar net 2wk bij ons) is enorm knuffelig. Wil in mijn nek liggen slapen met dr hoofdje tegen me aan geperst. Ze gaat ook regelmatig op dr rug liggen om dr buikje gekriebeld te krijgen. Dat zie ik Nia nog niet doen. 

Oftewel. Elke hond is anders. Je kan zulke dingen niet afdwingen, hoe graag je dat ook zou willen. 

Dank jullie wel voor de uitleg.... Misschien vergelijk ik hem teveel met mijn andere hondje Ik heb nog nooit zo'n pittig klein ding gehad

Geen 1 hond is zoals hierboven al genoemd is hetzelfde, zie ik bij mijn honden ook erg terug.

Zijn 2 australian shepherds, de oudste is een echte grote levende knuffelkont, die het liefste met andere mensen knuffels en honden links laat liggen, de jongste is totaal geen knuffelhond, alleen bij mij, mijn moeder en broer komt ze wel knuffelen, verder nagenoeg bij niemand, buiten gaat ze ook echt niet naar andere mensen toe, en laat zich dus ook niet aaien door andere, zij vindt de mensen dus niet leuk, maar trekt dus wel naar andere honden.

2 werelden van verschil dus, oudste trekt naar de mensen, de jongste naar andere honden.