'mijn hond is bang'

Honden kunnen ook inderdaad best wel een angst hebben.

Maar het is jammer dat bange baasjes de hond de schuld geven maar ondertussen zelf zeven kleuren schijten van angst. 

Wees dan gewoon eerlijk en zeg: joh, ik heb angst van andere/grote/kleine/paarse /zwarte honden, maar m'n hond wil wel graag spelen.

Dan kan de andere baas erop inspelen en bij diegene gaan staan, op gemak stellen door lekker te kletsen enz. Of men kan er beide voor kiezen het spel niet door te laten gaan.

Ik heb een bange hond. Ze is als pup gebeten door een golden. (En onze andere hond ook, maar die is overleden). 

Dit heeft zich gemanifesteerd in een angst voor eigenlijk alle honden. Het is namelijk nooit goed behandeld door mijn ouders toentertijd, en ik was te jong om het op te lossen. Nu is mijn hondje te oud en wil ik haar de stress niet aandoen. 

Ik ontwijk echter geen honden, soms gaat het namelijk wél goed. 

Vaak zijn dit kleine, hele rustige hondjes, waarbij vantevoren niet de oren en staart omhoog schieten en ze ineens in draf op haar afkomen... soms zijn het rustige grote honden, die haar de kont laten zien ipv als eerste willen snuffelen.. ze heeft ook wel eens “gespeeld” met grotere drukke honden, maar dat was eerder afkaffen. Erachter aan rennen en blaffen, grommen, tanden laten zien, maar als de grote hond stil staat snel afdruipen. Ik heb een slecht opgevoede schijterd van een hond.

Als het níét goed gaat, betekent dit vaak dat ze gromt, haar tanden ontbloot, 20 meter rent en daar wacht tot ik haar inhaal. 

Tsja. Het is wat het is.

 Uhm... mijn hond is veertien. Haar tanden rotten zowat uit haar bek omdat ze niet meer onder narcose mag, ze heeft vetbulten en stippen overal op haar lijf. Ze slaapt heel veel. Verder is haar bekkie zo grijs als maar kan, terwijl er toch nog elke dag een grijs haartje bij lijkt te komen. Ze is echt oud.

Suggereer je nou écht dat ik haar gedrag, wat ze al 14 jaar volhoudt, ineens moet gaan onderwerpen aan werken met een gedragstherapeut? Zelf lukt het niet namelijk. 

Wat heeft dat voor nut? Ze valt honden niet aan, ze rent weg uit angst. Soms gaat het zelfs wel goed. Dat is genoeg voor mij. Dat is genoeg voor haar. Zolang als dat zij andere honden niet tot last is, is het goed. 

Dat JIJ de keuze hebt gemaakt om jouw oudere hond hier wel aan te onderwerpen, is prima. Als een hond er gezond genoeg voor is, lekker doen toch? Maar kom niet aanzetten met een aanname dat ze het wel aan zou kunnen, terwijl je geen idee hebt wie mijn hond is. 

Ik denk dat elke hond nog kan leren, het moet natuurlijk nooit ten koste van de hond gaan, maar daar ben je zelf bij.

Ik leer Faro nog steeds dingen, Faro heeft heel erg darmproblemen, kan niet zelf meer poepen, dat doen wij door zijn buik leeg te maken.

Maar er zijn nog steeds dingen die we kunnen leren, en dat doen we ook.

Onderwerpen klinkt heel negatief, misschien bedoel je het niet zo, maar wij leren nog steeds dingen op een speelse manier.

Er moet ook geen stress bijkomen als je iets leert, dan doe je het niet goed.

Maar goed, het was helemaal niet als aanval bedoeld...

Als je in de buurt zou wonen dan zou Faro de ideale hond zijn om samen mee te gaan wandelen,  de meeste bange honden in de buurt zijn niet meer bang door de hulp van Faro.

Lekker wandelen met een heel rustige hond die jouw hond negeert zou ideaal zijn, dan word het toch leuk en hebben beide honden veel plezier, Faro wil niet spelen maar wel graag samen lopen met een andere hond, hij doet niks met de andere hond, hij voelt als ze bang zijn en dan blijft hij uit de buurt, zo'n hond in jouw buurt zou ideaal zijn.

 Je hebt gelijk, laat het beestje gerust.

Als een hond geen overlast geeft, maar gewoon andere honden wil negeren (om wat voor redenen ook), geen behoefte heeft aan het gezelschap van andere honden en het baasje vindt het absoluut niet nodig dat het leert omgaan met andere honden, dan hoeft zo.n hondje echt niet "bij te leren".

Iedereen is tevreden over de situatie en daar gaat het toch om.

Het leuke aan honden hebben is dat er niks moet, iedereen kan en mag met zijn hond omgaan hoe hij zelf wil.

Ik vind het alleen erg dat een hond met angst moet leven, het is niet naar Bente toe hoor, maar als een hond 6 is dan denkt men al niks meer te kunnen leren, ik ben voor helpen je dier zich plezierig te laten voelen, en dat je ten alle tijde daar je best voor moet doen, een hond die elke dag met angst over straat moet is geen gelukkige hond, tenzij je nooit iemand tegen komt.

Het is wel heel zwart/wit gezegd maar je begrijpt me wel hoop ik.

 Oh, gelukkig is ze wel hoor. Ze is gewoon een echt mensenhondje. Houd van aandacht, aaien en eten. Niet zozeer van andere honden. 

En het is ook niet alsof ze enkel angstig is tijdens een wandeling. Er zijn stukken waar we nooit iemand tegenkomen, tijden waarop bijna niemand wandelt. Etc.

En zes is ook wel anders dan veertien. 

Penny is soms trouwens ook heel vreemd. Het ene moment is ze heel erg bang of juist heel erg agressief naar een bepaalde hond, de volgende dag gaat ze hem blij begroeten of negeert ze hem. Eigenaren kijken mij dan altijd raar aan omdat ik eerder zei dat ze bang was of niet met hun hond kon, ze zijn er dan van overtuigd dat ik haar agressie of angst veroorzaak wat echt niet klopt. Ik ben niet bang voor die honden dus dat kan ze sowieso niet overnemen.

Ik denk dat dat drijven van herders wel wordt onderschat. Penny is één keer door een mechelse herder door het losloopgebied gejaagd en daarbij ook gebeten. Ze kon daarna langer dan een jaar niet los vanwege vluchtgedrag. Ik was toen wat jonger en was ook heel erg geschrokken. Die herder had vast niet een slechte bedoeling en vond het waarschijnlijk gewoon leuk om achter iets aan te gaan wat rent, maar voor mij en Penny was het echt alles behalve leuk. Ik vind ook dat herdereigenaren het echt moeten voorkomen, ondanks dat het minder ernstig is dan een aanval. Het kan heel erg eng voor een hond en een eigenaar zijn

 Snap ik, al denk ik dat het merendeels juist overschat wordt. Een drijvende hond is niet leuk, Ik had / heb er zelfs een hekel aan wanneer ze dit doet. Daarom een schapendrijven met haar gedaan, en soms nog doen, in de hoop dat ze gaat leren dat het bij schapen oke is, bij honden niet. We zijn al aardig ver, maar ze kan nogsteeds doorslaan en zich dan erg focussen. Ze bijt niet, snapt een beetje, maar het is vooral het harde stoere geblaf wat het spannend maakt. Tijdens de aanleg test werd er bij haar al omschreven dat ze een ontzettend sterke blaf heeft, laag en hard, waardoor de schapen meteen respect voor haar hadden, zonder dat ze hoefde te drijven. 

Of je het helemaal kan voorkomen weet ik niet, het is het instinct. Wel kun je de signalen lezen van je hond, Ik zie nu al aan Kahlúa dat ze wil drijven zonder dat ze dit doet, ik kan dus 9 vd 10 x ingrijpen en dan is een nee voldoende. Ben ik te laat, hoort of ziet ze niets meer helaas. 

Ik moet wel nogmaals zeggen dat de meeste honden hier geen erge problemen van maken. Zij voelen dat Kahlúa het niet gemeen bedoeld. Maar als een hond piept, laat weten dat het niet goed is, stopt die van mij gelukkig in 95% vd gevallen. Blijft ze doorgaan ben ik degene die haar moet laten stoppen. 

Wat ook jammer is dat mensen angst niet altijd herkennen, niet erg bezig zijn met hoe hun hond communiceert zeg maar. Ik zag onlangs nog een klein hondje, dat hondje zag Raiko en blafte en gromde naar Raiko. Raiko stond erbij en keek ernaar, ik zag dat dat hondje van in de verte ons eigenlijk al niet wou kruisen, maar het baasje trok hem toch mee. En dan zei ze 'altijd als hij grotere honden ziet, wil hij de baas zijn, hij is erg dominant naar andere honden' das zo'n beetje een cliché hè terwijl dat hondje "gewoon" bang en onzeker was

Tsja je hebt een hond met grote recht opstaande honden en veel honden zien dat als bedreigend hoe sociaal jouw hond ook is. Mijn honden reageren ook op alles met opstaande oren, met name herders en husky's. Ze hebben eigenlijk geen negatieve ervaring met husky's (wel met herders helaas) maar scheren alles met punt oren over 1 kam. Flaporen is goed volk, puntoren niet. Zo kortzichtig van ze :). En ja als ze een hond eenmaal leren kennen kunnen ze best leuk spelen met een herder, maar in eerste instantie is daar een groot stuk wantrouwen. Pitt-bulls en staffies vinden ze dan weer prima. Die vind ik dan vaak weer minder (als speelmaatje dan he). Maar dat nemen ze gelukkig niet over van de baas. Ik zelf heb twee helemaal niet zo sociale honden met een heel sociaal uiterlijk. Dat is eigenlijk veel vervelender want ik heb juist liever dat baasjes voor mij omlopen of hun hond ook aanlijnen. Zie dus vooral ook het voordeel van al die vooroordelen. ;)

" Tsja je hebt een hond met grote recht opstaande honden en veel honden zien dat als bedreigend hoe sociaal jouw hond ook is. Mijn honden reageren ook op alles met opstaande oren, met name herders en husky's. Ze hebben eigenlijk geen negatieve ervaring met husky's (wel met herders helaas) maar scheren alles met punt oren over 1 kam. Flaporen is goed volk, puntoren niet. Zo kortzichtig van ze . En ja als ze een hond eenmaal leren kennen kunnen ze best leuk spelen met een herder, maar in eerste instantie is daar een groot stuk wantrouwen. Pitt-bulls en staffies vinden ze dan weer prima. Die vind ik dan vaak weer minder (als speelmaatje dan he). Maar dat nemen ze gelukkig niet over van de baas. Ik zelf heb twee helemaal niet zo sociale honden met een heel sociaal uiterlijk. Dat is eigenlijk veel vervelender want ik heb juist liever dat baasjes voor mij omlopen of hun hond ook aanlijnen. Zie dus vooral ook het voordeel van al die vooroordelen. "

Klara

 Ik sprak eigenlijk nog het minst over mijn herder.. de meeste honden kunnen namelijk meteen al goed met haar overweg, en dat terwijl ze hele grote oren, en ook nog een hoge krulstaart heeft.. ik denk dat haar karakter dus een grotere rol speelt dan haar uiterlijk. 

Faro heeft ook rechtopstaande oren en de meeste honden zijn niet bang voor Faro, ik denk meer dat het met de energie of uitstraling van de hond te maken heeft.

 Ik zou toch graag eens met je wandelen (los) want met Elsa is het nu, na die tweede zweepslag, echt dramatisch gesteld.

Het lastige is ook dat het gaat om de ontmoeting, het kennismaken, wat ze zo enorm spannend/eng vindt.

Ik begrijp dat mensen die de hondentaal niet goed kunnen lezen dan denken dat het agressie is of dat het aan mij ligt, want na een geslaagde kennismaking is ze juist reuze enthousiast en een speels blij ei.

Even voor de beeldvorming:

• In de verte ziet ze een onbekende hond aankomen (ca. 30 meter)
• De haren op haar rug gaan overeind staan
• Ze begint te grommen als ze naderen en de staart gaat tussen de poten (ca. 20 meter)
• Dan volgt grommen én blaffen (ca. 10 meter)
• Zijn ze echt dichtbij dan komt daar het laten zien van haar tanden bij (2 tot 5 meter)
• Dan volgt de kennismaking

Die verloopt of fout:

• De hond springt/vliegt/stormt op haar af en ze slaat op de vlucht met de staart tussen de poten

of goed:

• De hond blijft rustig, snuffelt wat
• Ijs is gebroken en er kan gespeeld worden

Daar komt nu bij dat ze niet meer zo zachtaardig is naar kleine hondjes en die gaat drijven waarbij ze ze echt fysiek ook gaat duwen  En dat voor de hond die een 10 had voor sociaal gedrag op de hondenschool

Als dat gebeurt haal ik haar bij me of ga ik mee in haar illusie en geef haar steeds het commando 'keep out' wat bij de schapen betekent dat ze niet te dichtbij de schapen mag komen. Dat zorgt er dan in het ieder geval voor dat het voor die kleintjes ook leuk blijft.

Tja, geweldig toch die werking van hondenscholen 

Nog eens het artikel naar aanleiding van een bijtincident hier in België en wat uitleg door de hondentherapeut die de hond toen moest beoordelen.

Zegt alles over hondenscholen...

https://www.hln.be/regio/hasselt/-liever-straathond-in-thailand-dan-opgesloten-in-vlaamse-bench~afae6fbd/?utm_campaign=newsletter&utm_medium=email&rcid&utm_source=hln&utm_content=regio&ctm_ctid=4f1e27ce04dcb3318497695345b53505

!00% waar...

én die van de baasjes rondom..

 Op zich wel een goed artikel.  Ik comuniseer ook non verbaal met de hond tijdens het wandelen. Je zal mijn nooit horen roepen. Is niet nodig. Maar ik heb dan ook geen werk hond die op afstand voor mij iets moet doen. Dan kan ik me voorstellen dat stem heel belangrijk is. 

Shaodw is een hond die altijd bij mij blijft in een zeer korte straal en die ook altijd naar mij kijkt tijdens het loslopen. Ze doet haar ding maar kijkt ondertussen heel vaak naar mij wat ik doe. Mijn taal leest. Wat gaat het vrouwtje doen. Dus ik kan echt met kleine non verbale gezichtsuitdrukkingen lichaamshouding mijn hond laten weten wat ik wil. En dan heb ik het er niet over als ze aan de lijn loopt maar als ze los is.

 En ik kijk ook naar haar. Hoe is haar emotie bij het zien van iets. Moet ik haar naar mij laten komen of kan ze los blijven of even aanlijnen. 

 Ik snap niet goed wat dat met Elsa te maken heeft. Ze wás ook een uitermate sociale hond, net als Momo, alleen minder assertief. Die beoordeling kwam ook vooral van het vrije spel waarbij gekeken werd hoe de hondjes met elkaar omgingen. Elsa was degene die zich in het spel aanpaste aan de andere hond en zelfs met de meest wilde maar ook meest bange hondjes leuk om kon gaan juist doordat zij zich aanpaste. Met de piepkleintjes was ze heel voorzichtig; ging doodstil liggen en een beetje snuffelen. Die 10 was dan ook echt verdiend.

Het is fout gegaan door een stapel negatieve ervaringen. Het ging weer nét wat beter en bleef beperkt tot de grote honden. Tot ik dus een tijd niet met haar kon wandelen en nu zitten we dieper in de ellende dan ooit. Ik denk dat degenen die met haar zijn gaan wandelen het gewoon niet goed hebben aangepakt. Maar we werken er weer aan.

Ik snap ook niet zo goed waarom door sommigen de impact van negatieve ervaringen met andere honden zo gebagatelliseerd wordt.

We zijn het er toch wel met z'n allen over eens dat wanneer een baasje de hond fysiek corrigeert, de hond angst problemen kan krijgen? Ook naar andere mensen toe?

Waarom zou een hond dan geen angst problemen kunnen krijgen wanneer ze negatieve ervaringen hebben gehad met andere honden? Ook naar andere honden toe?

 En jij laat zo'n instabiele, wegvluchtende, soortgenoot drijvende hond los omdat...?

 Heeft mijn hond ook gehad. Was als pup puber ook doodsbang voor grote honden.  Doordat zij vaak belaagd werd. En bange honden trekken de aandacht bij de meeste honden. Want Shadow werd er altijd uitgepikt om op te jagen. Dat viel mij op. Maar door veel rust ruimte en zelfvertrouwen te geven is het ook goed gekomen.

 Daar hoop ik ook op. Dank voor je steun.

Dat is precies wat ik bedoelde met mijn bovenstaande post...

Doordat jij er zo mee omging is Shadow de fijne stabiele hond geworden die ze nu is...

Tuurlijk.

Maar ik meen me te herinneren dat je ook al problemen had met het sociaal omgaan met andere honden van Elsa voor je lichamelijk vast had gezeten. Kan het niet meer specifiek navertellen, maar je had toen al een oproep gedaan om mensen te vinden om samen te wandelen omdat ze bang had van grote honden. 

Tuurlijk kan dat na een aanval, maar nu heeft ze ook al weer problemen met kleine hondjes.

Lijkt wel of ze zelf haar plan niet meer kan trekken in bepaalde situaties en constant een bevel nodig heeft....

Een hond die echt goed gesocialiseerd is met alle honden kan wel een stootje verdragen en kan perfect verschil maken tussen honden die hij vertrouwt.

Raakt ook niet echt in paniek bij honden die hij wantrouwt (wel bang natuurlijk), maar houd zich dan heel koest en probeert ze te mijden. 

Zijn zelfvertrouwen is nooit echt helemaal weg na een aanval, omdat hij de kans heeft gehad om een goede sociale basis op te bouwen en vooral:  omdat hij ook de kans heeft gekregen om zelf dingen op te lossen (Ik heb het hier natuurlijk NIET over ernstige bijtincidenten met zware stukken)

ik denk dat we het ook los moeten laten dat elke hond met alle honden die ze tegenkomen kennis moeten maken. Dat zou al een hoop problemen voor hond en eigenaar schelen.

" ik denk dat we het ook los moeten laten dat elke hond met alle honden die ze tegenkomen kennis moeten maken. Dat zou al een hoop problemen voor hond en eigenaar schelen.
  "

Dobry

 Die hondentherapeut van het artikel wat ik geplaatst had hierboven, zei ooit tegen ons dat hij nooit, echt nooit zijn honden bij andere vreemde honden zou laten. Ze mochten van hem alleen in contact komen met honden die ze kenden.

Faro bepaald zelf als hij los is met wie hij kennis wil maken, de meeste te drukke honden loopt hij glad voorbij, ook al likken ze zijn mondhoeken, hij blijft doorlopen, en bij de andere hond wil hij wel heel even snuffelen, en heel even gek doen, maar het liefst loopt hij samen op met een stabiele hond, samen ruiken, samen op dezelfde plek plassen, dan is hij helemaal blij.

Als Faro een trauma zou hebben, hij is ten slotte bijna dood gebeten, dan merk ik er helemaal niks van, ook niet als hij dat ras tegen komt, de hond die hem gebeten heeft wel, daar loopt hij met een boog omheen, want die zou hem zo weer bijten.