'mijn hond is bang'

Horen jullie dit ook dagelijks van andere mensen? Ik wordt er onderhand een beetje gestoord van.
Zó vaak hoor ik mensen zeggen: mijn hond is bang voor grote honden, mijn hond is bang voor herders, mijn hond is bang voor zwarte honden en ga zo maar door.


Ik had me aangemeld op een DoggyDate en iemand zegt: Ik wacht even af of Pascale en Kahlúa meegaan, want mijn hondje is bang voor herders... Ik reageerde meteen: is je hondje bang, of ben jij bang?
Meteen een privé bericht over dat het écht haar hondje is. Uiteindelijk zijn we beide meegegaan, en haar hondje was alles behalve bang.. baasje daarin tegen vertrouwde het niet helemaal.


Ik denk écht dat honden zo ontzettend goed in staat zijn het verschil tussen honden te herkennen die hen ooit hebben 'aangevallen'  en een andere hond van datzelfde soort.
Kahlúa is als pup gebeten door een Beauceron, als we die hond zien is ze bang en kan dan echt fel reageren, maar no way dat ze zo naar elke Beauceron of donkere hond reageerd.


3 dagen terug hadden we weer een DoggyDate. Vrouw met 2 pulli's is doodsbang voor Mechelaars.. en er liep er 1 mee.. waarom die vrouw zich dan toch heeft opgegeven snap ik niet, maar telkens als haar honden bij de Mechelaar in de buurt kwamen kwam er een paniekerige kreet, waardoor ik, en vele andere, zich elke keer kapot schrokken. Na een tijdje durfde haar beide honden bij geen enkele hond mee in de buurt te komen en liepen ze naast het baasje..


Of er zijn mensen die gewoon met hun hond lopen en de hond is kalm, vervolgens zie je aan de hele houding van het baasje dat ze bang zijn en gaan dan tegen de hond praten  'het is goed, doe maar rustig'  en juist op dat moment schiet die hond uit zn slof.


Hoe denken jullie er over? Natuurlijk weet ik dat er ook honden echt bang kunnen zijn, maar ik denk dat dit voor een groot deel zo veel met de eigenaar te maken heeft, dat de angst van de eigenaar zo door de hond wordt beïnvloed, en dat honden dus prima in staat zijn het verschil tussen een écht enge hond, en een normale hond kunnen voelen.

Ik heb dat niet gehad met de wandelingen, er waren veel honden die mee liepen, van alles wat, klein en groot....liepen allemaal los, geen een die niet sociaal was naar anderen....de mijne is niet bang, van geen ene hond, loopt ook rustig tussen alle honden in, terwijl ze geen honden gewend is, waar ik dagelijks loop zijn helaas geen honden......denk ook eerder dat het de baas is die de angst overbrengt aan de hond, heb er wel begrip voor dat als er wat gebeurd is de angst er is......

Als je zelf bang bent, geef het dan gewoon eerlijk aan. Het geeft toch niks? Misschien kan degene met desbetreffende hond wel helpen of evt iets meer afstand nemen of zorgen dat die voorop loopt of wat.

Ik weet van puck dat ze met haar schelle geblaf en soms krijsen (uit enthousiasme of als haar iets niet aanstaat doet ze dit) honden kan triggeren om in de aanval te gaan.

Dat zeg ik dan ook eerlijk, baasjes weten dan vaak zelf wel wat dat met hun hond doet.

Puck heeft door haar gekrijs al eens mot gehad met een bordeaux dog. Elke keer als we dan het veld op kwamen en de dog was er ook, kon een van beide ook zo t veld weer verlaten omdat we zeker wisten dat het weer mis zou gaan. Zo hebben we een aantal lessen afwisselend buiten het veld gestaan, vooral wanneer de hond los moest voor de oefeningen. Uiteindelijk zijn hun gestopt met de behendigheidles. Wel jammer want het waren leuke mensen en het was verder een schat van een hond.

Ik snap niet echt wat er mis mee is. Ik zeg regelmatig tegen mensen die ik tegen kom dat Penny bang is, vooral als ik herders tegen kom. Ik doe het zodat mensen het begrijpen als ik Penny soms aan de lijn hou of als ik haar afleid.

Voor Penny veranderd het niets. Ik ben absoluut niet bang voor andere honden, ook niet voor herders. Ik vermijd ze ook niet, tenzij ik ze ken en weet dat ze heel vervelend doen. Ik laat Penny gewoon bij die honden. Bij herders is ze wel altijd eerst aan de lijn. Sommige herders vinden het leuk om achter onzekere honden aan te gaan, ik wil dat voorkomen door er voor te zorgen dat Penny niet weg kan lopen.

Dat Penny niet met alle herders slechte ervaringen heeft maakt weinig uit.

Gisteren kwam ik toen ik samen met iemand liep een hele grote herder tegen. Ik herkende hem niet dus deed Penny aan de lijn. Penny was gewoon relaxt. Ik liep langs die hond, die hond negeerde Penny. Die vrouw waar mee ik samen liep begon een gesprek met die herder eigenaren dus ik wachtte even. Toen ik zag dat die hond rustig bleef liet ik Penny ook weer los en legde ik het aan die eigenaren uit dat ze laatst ook weer zo'n vervelende herder tegen kwam. Penny ging uiteindelijk de herder eigenaren begroeten en die herder ging meteen naar haar toe om te snuffelen. Penny schrok daar wel van, ze dook een beetje ineen en bleef met haar staart tussen haar poten wachten tot hij weer weg ging. Ik zei helemaal niets tegen Penny, soms beloonde ik haar maar ik ging haar niet troosten ofzo.

Dit geeft wel aan dat Penny ondanks dat ze deze herder niet kent nog steeds bang is. Bij andere rassen reageert ze niet zo, ook niet als ze groter dan herders zijn.

ik ben altijd degene die zegt mijn hond is bang haha. Jenna moet niets van andere honden weten vanaf het begin dat ik haar had tot nu toe. Ze lijkt bang in mijn ogen. 

Maar ik hoef dat niet vaak te zeggen, bijna iedereen blijft hier op afstand van elkaar. Hondenhoudbewijs is hier plicht en men lijkt toch verstandiger geworden.

As we heel zelden iemand tegen komen die de tijd wil nemen om Jenna wat vertrouwen te geven met hun hond blijkt Jenna toch te kunnen kalmeren en heel voorzichtig zelfs toenaderingspogingen maakt.

Zoals je dat beschrijft van die vrouw, dat ken ik ook wel, vroeger met mijn duitse herder hoorde ik ook vaak:"mijn hond houdt niet van herders" terwijl ik toch sterk de indruk had dat het sommige baasjes waren die niet van herders hielden.

Ik hoor het eigelijk bijna nooit. Het scheelt dat ik een witte herder heb. Daar is niemand bang van. Zelfs niet als ze dan toch bang voor herders zijn. Zal echt de kleur zijn die dat doet want ik weet zeker als ze zwart was dat ik het heel veel te horen kreeg. 

1 keer met een doggie date gehad dat er specifiek bij stond GEEN herders. Maar mijn witte herder mocht wel mee. Daar gelde het niet voor toen ik een privé bericht stuurde

Ik ben voor geen enkele hond (of baas) bang mijn jongste hond daarintegen heeft een enorme angst voor alles wat groter is dan hem. 

Echter is er bij mijn weten nooit wat gebeurd ofzo waardoor hij bang zou moeten zijn hij is gewoon niet helemaal goed ofzo 

Ik spreek wel gewoon af met mensen met grote honden. (Mits die grote honden niet bang zijn van keffende kleine honden) 

Na een half uur schelden is Mace klaar en kan er gewoon normaal gewandeld en gespeeld worden.

Ja en nee 

Er zullen honden zijn die echt bang zijn voor andere honden. Honden in zijn algemeen, of een bepaald ras of een bepaalde kleur 

En er zullen honden zijn waarbij de angst wel mee valt maar de baas het erger maakt (of de hond is helemaal niet bang en de baas gebruikt het als excuus) 

Ik hoor het eigenlijk nooit 

Één keer geloof ik, ja mijn hond is bang voor "dat soort" en daar werden dan border collies mee bedoelt.... 

Wel mensen die in zijn algemeen bang zijn voor honden 

Gijs heeft wel vaak een sterke voorkeur/klik met bepaalde hondenrasen en bepaald gedrag (over hem heen gaan staan bijvoorbeeld) daar maakt hij korte metten mee. Maar dat is iets anders dan bang zijn.

Al denk ik dat er veel eigenaren zijn die zelf niet goed het gedrag van hun hond kunnen lezen en dan is hij dus bang 

Verschillende reacties lees ik.

Ik wilde wel even ophelderen dat wat ik zei over dit dagelijks te horen krijgen, dit geldt nauwelijks voor ons, mensen en honden zijn gelukkig zelden bang voor Kahlúa. 

Maar ik lees het overal, op Facebook, doggydating, forums etc en ik denk dat het is 9 vd 10 gevallen niet de hond is die bang is, maar de baas, of een samenstelling van, baas is bang dat er iemand gebeurt en hond neemt deze stress over.

Ook tijdens een wandeling: mijn Jackrussel is laatst aangevallen door een Duitse herder.. nou, als hij echt was aangevallen liep hij niet niet zo vrolijk en levend rond, zeker als na even doorvragen blijkt dat er geen zichtbaar letsel was.. er wordt zo snel gesproken over aanvallen, bange honden, terwijl is te overdreven is. 

Ik ben bang voor grote honden. Dus ik ga nooit meer op Doggydate.

Nee ok ik ben niet echt bang, maar iedere keer met Doggydates was er wel minimaal een grote hond die Java op dr rug moest slaan. En bij die honden staat dan vaak als beschrijving dat ze graag spelen. Die zouden er bij moeten zetten dat ze niet netjes spelen met kleine honden . Dus ja als ik een wandeling zie met kleine honden ga ik, met grote honden haak ik gewoon al af uit voorzorg. 

Bij een wandeling was er zelfs een enorm grote hond die achter Java aan ging en bovenop haar sprong. Java was continu met de staart tussen de benen aan het vluchten. Het baasje deed niks en ik probeerde wanhopig Java bij mij te krijgen om die te beschermen. Heb daar gewoon een trauma van.

Java was ook een tijdje bang voor herders, maar ik ga die niet ontwijken hier. Uiteindelijk is dat vaak niks. 

 Maar dit is dus een beetje mijn punt. Is Java echt bang voor herders? Of voor alle grote honden die een bepaalde uitstraling met zich meedragen? Kahlúa is heel vriendelijk naar kleine honden, daar ben ik zeker van, maar stel een vriendelijke Kahlúa en een niet vriendelijke labrador staan naast elkaar, zou Java dan echt alleen bang voor de herder zijn? 

Nou ik heb ook een andere ervaring hoor. Ik doe met mijn poedel aan hoopers. In een groep voor ons zit een stafford. Die gaat compleet uit zijn dak als hij ons ziet. Bij andere honden gebeurd dit niet. Heb Dus laatst gevraagd aan het baasje wat het Was, en zij gaf aan dat de hond ooit op het veld met een poedel gevochten heeft. En dus nu bij moor meteen in de aanval wilt

 Nouja ik denk gewoon meer honden met een bepaalde houding. Dat waren hier gewoon altijd herders. Die kwamen dan kijken en gingen als het ware boven haar hangen. Dan ben ik eigenlijk degene die het aan herders koppelt.

 Ik geloof best dat honden angst kunnen overhouden aan een ´aanval´ zonder verwondingen. 

Puck is een paar keer aangevlogen door herder(kruisingen), ook zonder verwondingen. Een mechelaar greep haar wel echt maar stopte gelukkig snel toen zijn baas hem op zijn flikker gaf. 

Maar ze is toch een flink stuk meer op haar hoede bij herders, en bij een ook wel bang.  

Nou is Puck ook wel een gevoelige hond. Toen ze werd aangevlogen door die mechelaar knalde ik de kruiwagen op de grond die ik vast had, om die hond weg te schoppen. Daar is ze toen ook een tijdje ''bang'' van geweest. Niet ernstig, na een paar keer oefenen sprong ze er zo weer in. 

Ik roep verder niet dat ze bang is ofzo. Ik hoop dat ze weer vertrouwen krijgt als ze sociale herders tegen komt. 

Tegen mij is ook wel eens gezegd dat hun hond bang is van honden. Maar met Puck gaat het dan altijd wel goed. Jaimy hou ik van zo'n honden weg, hij is zo'n lomperd. Maar Puck is super sociaal, dus ook bange honden kunnen vaak met haar. 

Tuurlijk kan dat en natuurlijk zijn er mensen die overdrijven.

Mijn kleintjes zijn opgegroeid met grote honden, maar als er zo'n groot, veel te enthousiast en lomp beest op hun afgedenderd komt in de losloopweides, zijt dan maar zeker dat ze er bang voor hebben.

Ook de Springer die normaal met elke hond om kan (maar herders is ze toch altijd voor op haar hoede), komt er soms eentje tegen die ze echt niet vertrouwt. Eigenaren zien dan niks speciaals aan hun hond ( Hij  is zooooo sociaal) terwijl ik met een oogopslag zie dat die hond op de puntjes van zijn tenen loopt en enorm wantrouwig doet.

Niet te vlug oordelen, dikwijls hebben de mensen die zeggen dat hun honden bang hebben een goede reden daarvoor.

En ook al zie je geen verwondingen na een aanval, er kan behoorlijk wat psychische schade zijn.

Ik herken dat wel... Heel vervelend.

Bij mijn honden is dat ook vaak, vooral bij Aiden. ''Oh, maar ze zijn bang voor grote honden/herders.''
Vervolgens tippelt het hondje gezellig met Aiden mee, of laat Aiden zich wegjagen door zo'n ''bang'' hondje.

Nu ben ik er vandaag achter gekomen dat Abby dus inderdaad een beetje onder de indruk is van Duitse Herders, maar daardoor ga ik ze juist niet uit de weg.

Meeste herdereigenaren kunnen ook wel tegen een staaltje hondengedrag, dus mijn meisje mag lekker oefenen en zelf bedenken dat Duitse Herders juist hele lieve watjes zijn, haha.

Nouja, honden kunnen we degelijk generaliseren hoor. Clooney is in het verleden meerdere keren aangevallen door 2 verschillende witte herders. Hij heeft sinds die tijd dus ook echt een bloedhekel aan alles wat witte herder is. Begint op voorhand dan al moeilijk te doen en dan hoeft die hond niet eens in zijn buurt te komen.

Als een eigenaar zoiets zegt, is er meestal ook wel al eens iets voorgevallen. Kan ook in het verleden van de eigenaar zijn, die nu angst heeft opgebouwd.

Tuurlijk zullen er mensen zijn die hun angst op hun hond projecteren, maar stellen dat dit in elke situatie zo is, is een behoorlijke generalisatie.

Er zijn ook gewoon honden die van een bepaald type hond bang zijn door een trauma. Het kan ook andersom gebeuren; honden kunnen ook erg blij worden van een bepaald type door goede ervaringen.

Ik neem mijn hond even als voorbeeld:

Olly heeft te vaak herders over zich heen gekregen, herders die in een rechte lijn in volle snelheid op hem afrenden. Dat in de periode toen hij nog een trauma moest verwerken van een bijtincident met een cane corso waar hij het vertrouwen in elke hond had verloren.

Na lang trainen is dat vertrouwen terug, maar herders heeft hij nooit meer ontspannen gepasseerd. Het maakt niet eens uit of de herder naar hem kijkt of niet, hyper is of ontspannen. 

Ik heb zelf een jonge hond die erg bang is voor andere honden, we zijn nu zelfs met specialisten bezig. Verder nog een hond van 2 die heel makkelijk is en elke hond leuk vindt. Zelf ben ik ook erg gemakkelijk. Toch is de jongste erg bang. Ze vlucht weg zodra ze een hond ziet. Krijst alles bij elkaar als een hond in haar buurt komt en plast zelfs van angst. Denk echt wel dat een hond dus angstig kan zijn. 

Oh zeker. Maar na té veel aanvallen van een bepaald type, kúnnen honden gaan generaliseren. Zo is de mijne in een periode van 2-3 maanden meerdere keren aangevallen door een reebruine Staff, een Rottweiler, een gestroomde Boxer en nog een hond.

Dat doet de mijne. Breed, gladharig en korte snuit. En dan nog de na-selectie: donkere vacht, bijv. zwart, blauw, gestroomd, vlekken ja of nee.

Resultaat: Rottweilers, Boxers, Staffords, Bullies e.d. zijn niet cool. Doberman wel, want lange snuit. Witte Staffies en Bullies zijn vaak okee, maar soms ook niet. Donker-licht gevlekte, hangt van het patroon af en voornamelijk of er wit bij het gezicht zit. Sommige Engelse Bullen met de verkeerde kleur zijn ook niet okee.


Zo reageert mijn hond dus. Maar de reeds bekende Rottweiler is wel okee. De reeds bekende Engelse Staff teef ook. Dus de mijne draait het om. Alles is slecht, behalve als hij het kent.


Al ben ik het met je eens dat heel veel bazen gewoon bang zijn en zeggen dat hun hond het is.


EDIT: mijn hond was een jaar vóór die periode met meerdere aanvallen flink gepakt door een koffie verkeerd kleurige Staff/bull kruising. Echt vasthouden, vier gaten in zijn nek/schouder. Dobby gillen, ik die honden op de grond gedrukt zodat er niet geschud kon worden. Minuten bezig geweest die hond los te krijgen. Maar daarna had hij niets, want hij had ruim de tijd om te herstellen. Maar na té veel sores in te korte tijd... zelfs met positieve ervaringen krijg ik het niet bijgeschaafd.

Ik denk dat het vaker de baas is die bang is en generaliseerd, dan de hond. Aangenomen dat de hond sociaal vaardig is (dus de voornamelijk kleine hondjes die strak in de riem hangend hun stembanden eruit proberen te blaffen terwijl de baasjes er lachend bij staan tel ik even niet mee).

Maar er zullen vast honden zijn die echt bang zijn. Ook baasjes die bang zijn. Maar je kunt met geen mogelijkheid achterhalen of iemand die zegt 'mijn hond is bang', een hond heeft die daadwerkelijk bang is, denkt dat de hond bang is of zelf bang is.

Ik hou het op 'better safe than sorry': liever niet afspreken dan een vechtpartij. Of het nu de hond of de baas is die gespannen is, de spanning is er en kan escaleren. En dat wil niemand.

Gisteren had ik iets soortgelijks. Ik liep met Joep en Lizzy in het bos en daar was een groep kinderen aan het spelen van de BSO. De honden rennen daar heel enthousiast heen en ik hoor een van die leidsters roepen “ach kijk dat kleintje!”. Dus ik vraag gewoon eens heel oprecht: stel dat die kleine er niet bij was geweest en Joep rent heel blij naar die kinderen toe, was het dan ook geweest van ach wat leuk? Of was er dan bang gereageerd? En zij gaf zelf ook toe dat ze dan inderdaad wèl boos zou zijn en zou schrikken. Zelfde hond. Zelfde situatie. 

Ik denk dat het ook vaak een beetje in kleine-honden eigenaren zit, dat angstige, en niet eens zozeer in de hond. Maar als die hond steeds meekrijgt dat grote honden, en specifiek herders, gevaarlijk zijn, dan nemen ze dat wel over denk ik. 

Moet ik eerlijk zeggen dat ik geen enkele hond ken waar ik problemen mee heb, behalve een die op de puppycursus regelmatig kleinere honden pakt (al twee keer tot bloedens toe, van de vier keer dat ik hem heb gezien) en dat is ook een herder. Dus een echt goede reputatie hebben ze bij mij ook niet. 

EDIT: mijn hond was een jaar vóór die periode met meerdere aanvallen flink gepakt door een koffie verkeerd kleurige Staff/bull kruising. Echt vasthouden, vier gaten in zijn nek/schouder. Dobby gillen, ik die honden op de grond gedrukt zodat er niet geschud kon worden. Minuten bezig geweest die hond los te krijgen. Maar daarna had hij niets, want hij had ruim de tijd om te herstellen. Maar na té veel sores in te korte tijd... zelfs met positieve ervaringen krijg ik het niet bijgeschaafd. "

Wilma en Dobby

 Wat ik me dan afvraag: waar was het baasje op dat moment?

 Ik ben even benieuwd nu, heb je het over Tinus?

 Jazeker. Hoezo?

 Tinus is onzeker naar andere honden toe. Dus het verbaast me niet. Hij heeft Ziva ook een keer een geweldige correctie gegeven toen zij als blij ei- kip zonder kop-kijk mij hier zijn!- pup/puber het terrein op sjeesde (je hebt r gezien zondag). Zij waren toen net klaar met behendigheid en hij kon het even niet hebben, zo'n druktemaker. Ziva is er weken van onder de indruk geweest. Gelukkig heeft ze er niets aan over gehouden, behalve dat ze nu rustiger is als hij in de buurt is.

Ik denk dat het merendeels mij niet goed heeft begrepen. Uiteraard begrijp ik dat sommige honden écht bang kunnen zijn. Kahlúa is toen ze 1 was aangevallen door 9 bordercollies, borders waren toen even niet leuk meer maar daarna ook een hoop positieve ervaringen met border gehad waardoor ze ze accepteert. 

Ik zeg nérgens dat in élke situatie wordt vastgesteld dat de eigenaar het probleem is, zoals hier boven wordt gezegd. 

Ik had het vooral over de kalme niet bange honden, die dan door 1 of 2 woorden van de baas in de stress schieten, en dit is ook angst uiteraard. 

Hetzelfde dat mensen vaak zeggen: mijn hond is bang, en die bange hond vliegt dat happend op een andere hond af, haren overeind, tanten laten zien, blaffen en grommen.. nu komt angst agressie ook voor, maar vaak zijn dit geen bange honden, wel hele zelfverzekerde honden, het lijkt wel of de baas het niet leuk vindt dit toe te geven, dus gooien ze het al erg snel op 'bang' 

Ik ben zelf bang voor het lot van mijn honden als ik loslopende grote honden zie, ik til ze dan ook op. Ik weet dat dit ook niet goed is omdat kleine honden vanaf de arm wel eens last van hoogmoedswaanzin kunnen hebben maar ik kan niet anders. Ik heb  met Balou boven mijn hoofd gestaan terwijl er een loslopende bordeauxdog kruising om mij heen sprong. Hierbij heb ik een serieuze aanval op een van mijn honden meegemaakt die hem bijna het leven heeft gekost, hij is zwaar gewond geraakt. Deze aanval heeft geen invloed op het gedrag van mijn hond gehad maar hij is zeer traumatisch voor mij geweest en het is mij niet in de koude kleren gaan zitten. Ik kan dan ook niet anders dan mijn honden optillen als ik een loslopende hond zie of iemand met een kalf van een hond waarvan ik vermoed dat die wel eens te sterk voor het baasje zou kunnen zijn. Ik heb dan ook al eens languit op mijn rug gelegen met een kalf van een hond boven op mij. Ik riep nog naar de vrouw, houd u hem, niet dus. Een sprong van de hond en ik lag languit op mijn rug met de hond bovenop mij, en mijn gezicht maar aflebberen. Hij had geen kwaad in zin maar eigenlijk kan dit natuurlijk niet. Ik wandel meestal op tijden waarvan ik weet dat er weinig mensen met honden in het bos zijn. Ik ben alleen maar bang als ik een van mijn honden bij mij heb wel ben ik gereserveerd naar vreemde honden. Ik kan mij voorstellen dat mijn honden mijn stres voelen en hierdoor ook bang voor grote honden worden toch kies ik voor de zekerheid, ik zal dan ook nooit mee gaan met hondenwandelingen. 

 Als je bij mij of mn ouders in de straat loopt zouden wij wel oversteken/omdraaien voor je haha. Hier loopt er 1 gigantisch kort aan de lijn en valt zonder signalen uit naar alles en bij mn ouders loopt er ook zo één alleen die laten ze dan loslopen. Alleen ik onthoud de hond en nooit het baasje (gek genoeg haha) dus ik hou het nooit uit elkaar.

Maar over bang zijn heb ik ook nooit wat gehoord. Meer dat hun hond heel dominant is (rijden of echt boven joy staan met een poot op de rug en flink grommen) of dat joy wel een teefje is want de reu kan niet met andere reuen. Nu ik joy niet meer 'klakkeloos' los gooi waar het kan maar lekker losgooi waar we geen honden tegen komen gaat het eigelijk nooit meer fout hier. 

In 95 van de 100 gevallen is dit gedrag toch wel door angst ontstaan.

De angstige honden leren door ervaring dat ze met fel doen dikwijls die griezels kunnen weg jagen.

Bijna altijd hebben ze succes met hun gedrag. Zelfs als de eigenaar door loopt met hun aan de lijn, denken ze nog dat het fel uitvallen geholpen heeft.

Na een x aantal jaren kan je nauwelijks nog zien dat die honden eigenlijk gewoonweg heel veel angst hebben. Je kan nauwelijks nog iets van angstgedrag aan hun zien. Ze lijken door hun gedrag inderdaad heel zelfverzekerd.