Oeps! Geleerd...

Ik vroeg me af of jullie honden dingen 'per ongeluk' geleerd hebben, of eigenlijk ongemerkt. Niet de vervelende gewoontes, maar dingen die je opeens merkte waarvan je dacht 'Hé... dat heeft niemand hem geleerd!'

Zo heeft Ziva geleerd hoe de tikker van een stoplicht werkt; gaat deze sneller tikken dan loopt ze aan. 

Ook heeft ze geleerd dat als we stokbrood eten, we daarna naar cursus gaan. Ik begin dan met dezelfde voorbereiding als voor een gewone wandeling (jas aan, tas pakken, halsband om...) en Ziva wordt helemaal enthousiast!

Ze is niet zo heel slim dus de lijst is aardig kort. Misschien dat jullie dingen noemen die ik bij Ziva herken. 

Om 3 uur in de middag water opzetten voor thee: Charlii zit klaar voor haar kluifje

Senn aan de voet zitten omdat ik een eierkoek had. Hij kwam schooien en hielp hem achter mijn rug, toen liep hij om en zat hij aan de voet. 

Met oversteken kijkt hij netjes links en rechts. Ik was tegen hem aan het praten en zei: eerst even kijken of er niks aan komt! Toen keek hij links en rechts voor hij overstak.

Zijn speeltjes herken hij ook per naam, dus 'waar is je sok?' En hij rommelt in de bak en komt met zijn sok aan lopen.

Puk herkent het geluid van onze auto. Alle autos kunnen voorbij rijden(of zelfs voor onze deur parkeren) totdat onze auto 'thuis komt' dan springt ze op en gaat voor de deur staan wachten. 

We hebben Puk ooit eens voor de grap toegedekt met een dekentje. Dit is haar erg goed bevallen en toen is ze zichzelf gaan toedekken. We hebben het niet voor gedaan hoe zij het bij zichzelf moest doen dat heeft ze zelf bedacht. 

Voordat we Puk hadden riep ik altijd 'ksssstttttt' naar van die 'kleefkatten' in de buurt. Van die katten die je achtervolgen en tussen je benen door gaan staan kroelen. 

Toen we Puk net hadden liep ik met haar en er kwam weer zn kleefkat op ons af dus ik roep 'kssssttttt' en de kat schiet weg... vanaf dat moment had Puk dus perongeluk geleerd dat 'ksssttttt' gelijk staat aan wegrennende katten waarop je kan -proberen te- jagen. 

Ik blijf het zeer bijzonder vinden maar Puk heeft heel erg vaak door als ik met haar naar buiten wil gaan op ongewone tijden. Zonder dat erover gesproken wordt of dat ik iets speciaals doe... heel apart! 

Puk krijgt groente en die hebben we netjes in porties verdeeld. Ze heeft ook haar eigen bakje om dat uit te eten. De combinatie van het geluid van dat bakje en het geluid van het ritselende zakje zorgt ervoor dat Puk meteen naar de keuken toe rent haha. Als je enkel het bakje of zakje apart van elkaar pakt dan reageert ze niet. 

Als Puk naar de tuin toe wil dan slaat ze met haar poot op de deur. Hetzelfde als ze weer naar binnen wil. En wij zijn dan ook nog van die baasjes die netjes gehoorzamen uiteraard... 

In het verlengde van je baasjes trainen... 

Puk die weet heel erg goed duidelijk te maken als ze iets wil (uitlaten omdat ze nodig moet, naar het park om te spelen, stoeien, knuffelen etc). Ze heeft er zelf haar eigen maniertjes voor bedacht om zo met ons te communiceren wat ze wil. En uiteraard gehoorzamen we dat ook weer natuurlijk! Uiteraard zitten de uitlaat en park momenten gewoon vast in ons ritme maar soms is de nood hoog of vind Puk het nodig om na een uur dat je thuis gekomen bent van een wandeling alsnog naar het park te willen om heerlijk te spelen. 

Ik moest het typen van deze tekst onderbreken omdat mevrouw even geaaid wilde worden. Ze zat met dr snuit tegen mn elleboog te duwen, kwispelende staart en ze porde in me zij met haar snuit. 

 Dat doet Senn ook! Leuk is dat!

Java doet dat met de voetgangerslichten ook, die weet al wat het getik betekent. 

Ze heeft zelf high ten geleerd, high five kon ze al. Mijn vriend hield telkens beide handen op en ze sprong dan zelf met de pootjes daar tegen, vanaf de eerste keer al.

Ze heeft geleerd dat als we zeggen dat we naar bed gaan, ze op de onderste traptrede gaat staan. Om maar zeker te zijn dat we haar wel mee naar boven tillen.

Java kent ook het geluid van onze auto's :)

Uit de kraan bij het aanrecht drinken  

Iemand met klikpedalen dat kan wel eens baas 2 zijn dus die moet je altijd in de gaten houden.. 

Hij wou een keer niet met mij meelopen, tot ik erachter kwam dat er iemand achter ons reed met dezelfde auto.. hij wou natuurlijk ook mee.. 

Maar hij onthoud ook dingen die ik beloofd heb en zelf al weer vergeten ben..  

Als ik tijdens het wandelen zeg thuis mag je iets lekkers dan blijft hij voor de kast zitten 

Als ik heb gezegd vanmiddag gaan we nog zwemmen.. dan kijkt hij me bij elk water vragend aan 

Als ik het flapje van mijn telefoonhoesje dichtklap, vliegt Daya uit de bank. Schijnbaar gaan we daarna altijd wandelen in haar gedachtegang.  

Als ik mensen begroet op straat, staat ze ineens stokstijf stil (zal vast voor haar zijn, dat mensvolk). Dus tegenwoordig steek ik mijn vinger maar op naar mensen. Ben benieuwd wanneer ze dat doorkrijgt..

En dit heb ik eigenlijk ook niet echt bewust aangeleerd.

"Deze kant" (naar de richting van mij lopen) en "die kant" (van mij af lopen).

Vorige keer zei ik zachtjes "die kant" maar ik kruiste haar net met de lijn en toen liep ze dus van mij af ipv samen de hoek om te gaan, haha! Toen drong het eigenlijk pas door dat ze deze woorden gewoon snapt.. wat ik ermee bedoel. 

Oh, en Daya laat me tegenwoordig op een wel heel speciale manier weten als ze wil gaan wandelen:

Een soort van "met de vuist op tafel slaan". 

Elke keer als ik opsta en een trui aantrek. Springt May 8/10x blij tegen mij aan..de amdere 2x ataat ze nog altijd op en dan loopt ze naar de deur.

Onder t mum als je een trui aantrekt gaan we naar buiten. En dan klopt 9/10x maar heeeeel soms heb ik t gewoon koud...

Verder kan ik zo 1.2.3. Niks bedenken gelukkig..

Als smiddags de telefoon gaat, denken ze, we gaan weg, hahahaha...echt waar.

Onbewust woorden aangeleerd.

Ze lijkt wel een soort woordenboek en begrijpt heel veel woorden

Papa is mijn vader, als ik vraag of ze iets naar papa wil brengen (oud papier vaak naast zijn stoel staat de bak) loopt ze regelrecht naar hek toe. Mama mijn moeder kent ze, ik ben baasje, mijn vriend zijn naam, Mick de hond van mijn schoonouders.

Maar ook dingen als bal, schoen, touw riem enzv.

Handig als je wil dat ze dingen gaat zoeken en aangeven

Op een of andere manier weet hij ook wanneer postNL iets komt brengen voor hem.. daar word niet tegen geblaft.. de rest die aanbelt wel 

 Ziva blaft altijd als de deurbel gaat. Die ziet als de deur open gaat wel of het goed volk is. Tenzij ze dat door het raam al heeft gezien 

Qayo herkent het geluid van de auto, als we om de oprit rijden begin hij te blaffen. Moeke en vake kent hij ook bij naam. Als ik zeg ga is naar moeke dan gaat hij voor haar voeten zitten. En andere woorden als koekje, en snoepje daar reageert hij beter op dan op zijn commando’s Hahahah 

Leuke reacties van iedereen!

Een paar dingen herken ik wel.

Als ik naar de keuken loop, het goede kastje open maak en er vervolgens iets begint te ritselen gaat Ziva snel in haar bench liggen (want BOT!)

Ze kent een paar speeltjes bij naam maar als je daar naar vraagt brengt ze ze alleen als zij er ook zin in heeft om daarmee te spelen. Meestal wel want het zijn juist de favoriete speeltjes die ze bij naam kent.

Onze auto herkent ze niet. High ten heeft ze inderdaad zelf geleerd, dat is een high five waarbij we onze hand zo hoog houden dat het niet kan zonder beide voorpoten op te tillen. 

En inderdaad, als ik 's avonds kordaat opsta gaan we wandelen.

Jaaa, als je erop gaat letten zijn er zoveel dingetjes die ze gewoon vanzelf oppikken.

Zo voel ik altijd nog even mijn broekzakken na voor ik ze in de was gooi. Soms zit er nog een hondenkoekje in die dan natuurlijk voor de hondjes is. Dat heeft Bobby al prima geleerd. Zodra ik een broek pak om de zak na te voelen, en dat hoeft niet eens voor de was te zijn, ook bijvoorbeeld als ik mijn sleutels zoek, hup, staat Bobby naast me. Hoe ze dat in de gaten heeft is me een raadsel. Zoveel geluid maakt het navoelen van een zak toch niet? En ruiken kan ze het ook niet, want er zit lang niet altijd daadwerkelijk wat in.

Als ik met iemand op straat sta te praten blijft ze gewoon rustig bij me staan. Tot ik zeg dat ik weer verder ga. Maakt niet uit wat ik precies zeg, iets in mijn houding op het moment dat ik van plan ben verder te gaan pikt ze op en dan begint ze heel ongeduldig te keffen. Schiet nou op, we zouden toch doorgaan.

Als ik haar in de fietsmand wil tillen gaat ze tegen me op staan om makkelijk opgetild te worden. Heb ik haar nooit zo aangeleerd, ze doet het gewoon.

Ook het woordje 'opstaan'. Als pupje lag ze vaak op schoot en als ik dan op wilde staan zei ik een hele volzin, iets van ja, vrouwtje wil nu wel even opstaan hoor. Gewoon, om lekker tegen je hondje te praten, niet om een commando te leren. Maar op de een of andere manier heeft ze daar toch juist dat woordje 'opstaan' uitgepikt. Ik hoef het maar te fluisteren en ze staat al op.

Boeken dichtklappen, computers uitzetten, opstaan met de intentie om te gaan wandelen, kennelijk heel anders dan opstaan met de intentie iets anders te doen, allemaal bekende momentjes van hé, we gaan wandelen.

Ook het woordje 'trainen'. Bobby vind het erg leuk om kunstjes te oefenen. Zodra ik zeg 'gaan we trainen' staat ze al klaar. Nu is het in de loop der jaren zo langzaamaan wat minder geworden dat ik nog echt kunstjes oefen.
Laatst had ik er toch weer een keer zin in en ja hoor, ik was nog niet echt begonnen en Bobby stond al klaar, vol verwachting. En zo enthousiast.
Het laatste kunstje waar we gebleven waren was in een dekentje rollen, had dat eigenlijk nog maar half half aangeleerd. Ik leg een dekentje neer en voor ik iets kon zeggen, hup, Bobby vliegt er op af en rolt zich er perfect in, zo enthousiast was ze.

En, heel handig, aan de goede kant van een lantaarnpaal lopen, doet ze ook uit zichzelf. Gisteren was de ketting van mijn fiets. Ik had Bobby aan de lijn en was zelf een beetje aan het steppen met mijn voet aan de stoeprand. Komen we een lantaarnpaal tegen en ja hoor, Bobby stopt even en komt dan keurig naar me toe aan de goede kant van de paal.

Laat ik haar vlak voor een geplande autorit nog even rond het huis uit en dan weer terug. Loopt ze met zeer duidelijke tegenzin mee, nu alweer terug! Tot ik zeg, gaan we naar de auto, dan vliegt ze voor me uit...rechtstreeks naar de auto.

Als ik zeg 'waar is Kimmi' gaat ze haar maatje zoeken. Bijzonder handig, want Kimmi is niet alleen blind, ze begint ook behoorlijk doof te worden. Soms ligt Kimmi wel eens wat verstopt en dan zie ik haar niet en reageert ze zelf dus niet als ik roep.

Kimmi is bij mij gekomen toen ze acht was. Zij had al dit soort bijzondere dingetjes met haar eerste baasje en hoewel ze bij mij ook echt wel haar bijzonderheden heeft gehad, is ze nooit zo op mij ingespeeld geraakt als met haar eerste baasje. Heel apart was dat ze altijd verslaafd was aan tv kijken. Ze kon ook echt een tv herkennen, ging ervoor zitten als die niet aanstond en smekend om kijken. En als die dan aanging kon ze ook echt het beeld volgen en herkennen als er dieren op het scherm kwamen.

Mijn vriend heeft 1 keer voor gedaan bij James hoe hij tegen de vensterbank hier naar buiten kan kijken en daarbij dus ook de woorden; kijk eens, gebruikt. Sindsdien hoeven we het maar in een zin te zeggen tegen elkaar en meneer loopt snel naar de vensterbank toe en tuurt van links naar rechts wat er eventueel te zien zou moeten zijn. Ziet hij niets dan begint hij te jammeren en moeten we hem even gerust stellen.

Als we savonds na het eten koffie drinken, krijgt Bacchus een lekkertje. Hij  gaat dan alvast in de keuken staan. Als we op een ander tijdstip vd dag koffie drinken doet hij dit niet.

Als ik zeg 'nou' ...dan springt hij op, want dan gaan we meestal uit.

Speeltjes kent hij ook bij naam.

Als ik mijn laptop dichtklap is het wandeltijd hahaa

Als wij een boterham smeren...

En wij letten even niet op..

Roetsssssss weg!!!

Iemand die ik ken heeft een jong hondje.(10 weken)

wat eerst niets wist wat het met speelgoed moest doen.

En uit zich zelf ging apporteren.

Zonder iets aan te leren maar echt meteen door had wanneer er iets wordt weggegooid en hij brengt het terug wordt het weer weggegooid en weet ook al wat los is met het apporteren.(zit en af gaat ook goed)

Zeer leergierig powderpuff hondje(naakthond met haar)

Teveel om op te noemen eigenlijk.

Meerijden met de auto bijvoorbeeld; ze weet wanneer ik ga remmen of een bocht ga maken en naar welke kant.

Of het water geven aan de paarden.

Of het verspreiden van hooi door de weides.

Of het schoonmaken van de keukenvloer na het koken.. en dat je dat het beste kunt nalopen tijdens het bidden want dan hebben ze je niet in de gaten

Mijn naam. Ik denk dat ze dat van de cursus heeft geleerd. Als de instructrice zegt: Pascale, roep haar maar bij je, bijvoorbeeld, komt ze soms al als ze mijn naam hoort zonder op het commando te wachten. Als we hier thuis zeggen, waar is Pascale, kijkt ze naar mij, ook als we mijn moeders of zusjes naam zeggen. De naam van de katten kent ze ook alle 3! 

De auto's, als ze 1 van onze auto's hoort, als wij nog niet eens in de straat zijn, staat ze al bij de achterdeur. 

Mijn slaapkamerdeur, als die opengaat staat ze al onder aan de strap als ze niet bij mij ligt. 

Als het stoplicht groen wordt begint ook zij aan te lopen door het snelle getik. 

Op de zondag weet ze dat we naar de hondencursus gaan, door de handelingen die ik dan verricht en blijkbaar anders zijn dan normaal. 

Verder zijn er nog veel meer dingen die ze onbewust heeft geleerd, maar dan blijf ik bezig :D 

Namen van knuffels, onze auto's.

Maar het leukste is toch wel, op zaterdagochtend, dan weet Shadow dat hij 'brood' mag kopen voor zijn baas. Hij springt dan pirouettes en trek mij letterlijk de wijk uit. Want o we zullen er maar niet heen gaan. En dan statig over het winkelcentrum lopen.

Obi is de enige hond die ik ooit heb gehad die nooit en te nimmer in zijn kop zal halen om een lantaarnpaal aan de andere kant van waar ik hem passeer, te passeren.

Doet hij gewoon niet. Met mijn andere honden stond ik altijd vast en dan keken ze je aan alsof het mijn fout is. Onze golden leerde ik met een commando van kant te wisselen. Onze westie liep vaak boos nog een rondje om de paal heen, alleen verkeerde kant op dus dan stond ze helemaal vast. Ik als stand vaste baas bleef staan en liet ze het zelf maar oplossen.


Verder kan Obi: deuren openen, ramen openen, tassen openen. Knoppen van de PlayStation en stekkerdozen uitzetten. Niet op commando... Hij doet dit als hij aandacht wil. En lijkt te realiseren dat de apparaten achter deze knoppen dat tegenhouden voor hem. Obi kan als Houdini ontsnappen uit een draadbench zonder iets te hoeven forceren. Hans klok zou er jaloers op zijn. Obi heeft ook een behoorlijke woordenschat en staat als een dolle stier rond te springen als je 1 van die "leuke" woorden gebruikt in een zin. Eten, snoep, snoepjes, kluutje (kluutje is dialect snappen jullie niet, Obi wel haha), "wat lekkers", " iets te snoepen", etc. Betrapte mezelf er gisteren op dat ik vroeg aan mijn vriend of Obi "al een versnapering gehad had". Dat woord kent hij nog niet dus geen gestuiter van zijn kant. 1-0 voor baasje :D

Als ik Chewy's halsband weer eens kwijt ben (want ik flikker dat ding na t wandelen zo ergens neer waar het me het best uit komt) weet Chewy zelf ALTIJD waar hij ligt  en dan gaat hij piepen want maaam hij ligt dahaar!!

Ayla steelt sokken maar echt obsessief. Schone sokken uit de wasmand en viese sokken waar ze ze maar vind. (Meestal badkamer vloer) 

Ze gooide ze altijd ergens achter de bank en dan verzamel ik ze en gooi ze voor de wasmachine. Dat heeft ze afgeken want nu gooit ze elke sok die ze vind voor de wasmachine  en soms vind ik ook n pantoffel of kluifje voor de wasmachine en laatst zelfs mijn keukenschort 

Kayla kent ook het geluid van de pick-up van mijn man,als ze opstaat en kwispelend naar de balkondeur loopt weet ik dat hij aan komt gereden, ze hoort het al van ver.

Als ik mijn rugzakje pak gaat ze heel blij bij de deur staan, dan weet ze dat er een lange wandeling op de planning staat 

Als ik de kong pak weet ze dat ze naar beneden gaat en wij weggaan, dan loopt ze er al naartoe en staat te wachten. 

En nog veel meer, van die leuke dingetjes die ze zelf heeft geleerd 

Freggle heeft heel lang gehad als hij de eindtune van Goede Tijden hoorde, hij meteen in de benen sprong en kwispelend en soms zelfs blaffend voor me stond.

Het sein voor spelen, naar buiten gaan met de bal!

Schijnbaar onbewust had ik er een gewoonte van gemaakt na GTST even met hem te spelen. 

Als ik er geen zin in had, deed ik het geluid al uit zodra de eindtune zou komen 

 Wat handig, een hond die helpt met het huishouden! 

En Ziva weet AL-TIJD waar haar balletje is. Altijd. Bij mijn ouders heeft ze een balletje liggen. Zodra ze binnenkomt moet dat eerst gevonden worden, dan wordt iedereen pas begroet. Van de week heeft de iemand op een moment dat zij er niet was, het balletje bovenop een hoge kast gelegd. Ziva heeft net xo lang voor de kast staan piepen tot er iemand op een stoel ging staan om te kijken en jawel hoor... balletje 

 Ik heb Ziva 'Paal' geleerd. Voor haar betekent het zoiets als 'even dicht bij t baasje gaan lopen', 'langs dezelfde kant van de paal/boom/bank af lopen als het baasje' of 'volg de lijn terug tot je weer bij het baasje bent.

Tot ik haar dat leerde hadden we ook telkens problemen met palen en bomen, maardit commsndo pikte ze verrassend snel op en het gaat tegenwoordig ook vaak goed zonder dat ik het hoef te gebruiken. 

Wij hebben een hondendeur die je op slot kan doen door een flap in geleiders te schuiven. 

Ylena deed die open.  Ze haalde gewoon de flap eruit.

Doordat Evita steeds het deksel van de vuilnisbak stootte, heb ik een bak van Brabantia gekocht met een drukdeksel.  Ylena ontdekte hoe het werkte en deed hem open, ze opende ook de pedaalemmer door op het pedaal te drukken.

Ik heb ook een hekje met een kattendeurtje in, zo kunnen de katten in die kamer, maar de honden niet.  Enkel, Niké heeft geleerd haar hoofd door het deurtje te steken en dan het poortje op te heffen, zo kan ze ook binnen.

Evita was erg goed met woorden.  Ze kende al haar speeltjes bij naam en haalde ze ook uit de speelgoed box als je het vroeg.  Ze kende links en rechts dus als ze voor me uit liep, kon ik zeggen dat ze naar links moest en dat deed ze ook.

Als ik haar vroeg of ze "lekkers" moest hebben, liep ze me voor naar de kast.