spanning bij schemerlicht en mist?

 Ik vind het erg grappig dat je dit zegt...,

als 1 iemand hier op HP een luie baas is..., dan ben ik het wel..

buiten de lekkere bos of zwem wandelingen om,  doe ik heel weinig

( eigenlijk niets ) met mijn honden..

Ja lekker cosy bankhangen, maar dat is het dan ook wel... 

ik hoor soms van die hippe moeilijke woorden waarvan ik niet eens weet wat het is..mentale uitdaging, overprikkeling, time outs, stresssignalen, verplichte rustmomenten..

Moet ik daar dan wat mee? Het zegt me allemaal niks..

Ik kijk naar mijn honden en zie dat ze gelukkig zijn..

dan heb ik toch niets meer te wensen..

 Luz..ik heb in mijn eerste post al gezegd; enkele uitzonderingen daargelaten..

en daarmee bedoel ik ook echt enkele...

" Moet jij eens opletten wat honden veel van elkaar kunnen leren..., heb je 1 stabiele hond, dan leert jouw hond zéker van deze..
Dus eigenlijk dan sta je nóg sterker, dan jij als mens alleen..
De jongste honden hier hebben vreselijk veel geleerd van de oudste..
nl dat onweer en vuurwerk niets is om je druk om te maken,
dat zwemmen geweldig is etc...
Hij is echt wel hun grote voorbeeld..
Dus...wanneer je het met de ene hond goed aanpakt ( en ja...dat ligt voor 99% bij jou als baas/opvoeder ) dan volgen de anderen haast als vanzelf... "

esther

Grappig. Momo is voor het overgrote deel een super hond voor mij en ik hoopte dus ook dat Elsa veel van haar zou leren.

Nou, niet dus. Soms heeft ze steun van Momo als ze iets eng vindt, maar dat krijgt ze net zo lief van mij dus dat is ook geen meerwaarde.

Momo is bang voor vuurwerk en onweer. Beheersbaar want ze raakt niet in paniek maar loopt bij het minste en geringste naar haar bench om zich terug te trekken. Pas extreme donderslagen hier. Had het zelf nog nooit zo hard gehoord en ik ben al oud. Ze lagen samen op de bank. Momo schiet overeind en loopt gelijk naar haar bench. Elsa doet één oogje open van "hé, wat is dat?" en sluit het weer met een zucht waarna ze zich letterlijk omdraait en weer gaat slapen.  

Hier is het bange hondje ook de oudste van het stel.

(Zij is als pup bijgekomen bij 2 stoere Duitse staanders, die van niks bang hadden: die waren toen haar voorbeeld)

De jongeren van nu kijken nog niet eens op als ze in paniek bij me kruipt wanneer het vuurwerk begint of als ze in het donker wat sneller begint te rennen uit angst.

"  Ik vind het erg grappig dat je dit zegt...,
als 1 iemand hier op HP een luie baas is..., dan ben ik het wel..
buiten de lekkere bos of zwem wandelingen om,  doe ik heel weinig
( eigenlijk niets ) met mijn honden..
Ja lekker cosy bankhangen, maar dat is het dan ook wel... 
ik hoor soms van die hippe moeilijke woorden waarvan ik niet eens weet wat het is..mentale uitdaging, overprikkeling, time outs, stresssignalen, verplichte rustmomenten..
Moet ik daar dan wat mee? Het zegt me allemaal niks..
Ik kijk naar mijn honden en zie dat ze gelukkig zijn..
dan heb ik toch niets meer te wensen..
  "

esther

 Ik ben het helemaal met je eens.

Een blije, gelukkige hond. Dat is waar we naar moeten streven.

En bij de ene is dat heel veel aandacht geven, bij de andere is er een stuk minder nodig. 

 Het is vooral kijken naar je hond en je gevoel volgen.

Daarnaast je inlezen in de achtergrond van je hond (ras) en wat medische basis kennis zoals over overbelasting en zo tot je nemen. Die handvatten zijn toch wel belangrijk.

@ Liz, jij vroeg gisteren of Buddy speelde.

Later op de dag kwam ik hier flirtpolen tegen.

Dat leek me nu een mooi spel om met Buddy hier thuis te doen.

Net een stok met touw en speeltje gemaakt. En ja hoor, helemaal

gek van dat spel.

Na een paar minuten was hij kapot. Nu ligt hij weer helemaal voldaan

te rusten... Toch weer een stapje verder om het leuk voor hem te maken.

 Wow gaaf!!!!