Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Maar dat is toch ook gewoon een hele logische reactie. En een logisch advies ook. Net als medisch na laten kijken wat al gebeurd is in dit geval.
Alleen niet 'ik vind jou hond eng maak hem dood' en daar dan massaal allemaal mee instemmen zonder het gezien te hebben. En dan ook nog jeetje S&F jij mag wel terug naar school, wat jij zegt kan echt niet je mag je hond niet aanraken. Mafkezen.
Helemaal mee eens.
Als mijn DD of kruising SB op 1,5 agressief gedrag begint te vertonen of mij aanvalt zal ik ook al het mogelijke doen om hun hierover heen te helpen indien dit mogelijk zou zijn. Deze wegen op volwassen leeftijd wel een beetje meer dan een boerboel en zijn ook nog eens groter. De DD is nu 7 maanden,meet 78,5 en weegt 50kilo, de kruising SB is nu 15 weken meet 47,8 en weegt 24,5kilo.
Pat, ik hou van de liefde die jij hebt voor je hond!Als ik je goed begrijp heb je 2 GT's nu uitgenodigd, beeldvorming van 2 kanten.
Hij is je veel waard,gelukkig.
Zoiets simpels als wachten voor het eten lijkt onbelangrijk, maar voor mij is het de hond zelfbeheersing aanleren.
Net als je hond buiten tijdens een wandeling water te drinken geven...en dat een hond dan voordat je het bakje neerzet -en tijdens- het inschenken al het bakje induikt. Nee dat is onbeleefd en ongeduldig gedrag, bakje omhoog en even wachten tot de hond zelf een stap terug neemt. Een hond kan nog zo'n dorst hebben, tóch kan en mag je ze leren wat jij wél van ze verwacht, daar hoef je zelfs je stem of je lichamelijke handelingen niet bij te gebruiken.
Is het een mogelijkheid,dat als hij in de gang ligt en jij moet er langs,waarbij je recht op hem af zou moeten lopen (wat voor zoveel honden een vorm van dreiging is,velen zijn ontzettend conflict vermijdend op dat soort momenten,draaien ongemakkelijk snel hun hoofd weg,of gaan zo snél mogelijk uit de weg..) hem eerst weg roept van die plek,uitnodigen de woonkamer in bijv., is hij daar dan loopt je naar je keuken.
En ik zou hem alvast steeds gaan begeleiden naar een plek waar hij niet "in de weg" ligt en er zo ook helemaal geen conflicten ontstaan.(als dat mogelijk is hoor, ik heb geen idee hoe jouw huis loopt).
(Nog) niet in laten slapen.
Wel zo snel mogelijk het huis uit. De hond tijdelijk zien onder te brengen bij een kennel / asiel etc. waar ze gewend zijn om te gaan met een zogenaamde "HR" hond.
Zodat jij, je hond en kinderen rust gaan krijgen. Zo'n continue stress piek kan toch niemand continue aan.
En ga dan bij jezelf na wat je echt wilt. Als je dan nog steeds voor deze hond wilt gaan, succes en zorg dat je de correcte begeleiding gaat krijgen. Hou er wel rekening mee dat je met lieve woordjes alleen deze hond niet onder controle gaat krijgen.
Zo niet, dan heb jij je best gedaan. Deze hond komt dan hopelijk bij iemand terecht die je Boerboel een 2e kans gaat geven en het ras wel aankan.
boerboel vloert een volwassen kerel? praat toch geen onzin zeg!
Heel jammer dat het nu zo door iemand word opgevat, dat hij alleen leeft uit schuldgevoel vanuit mij. Dit is natuurlijk niet waar. Ik heb toegegeven dat ik fouten heb gemaakt en dat ik het nu anders gedaan zou hebben. Ja ik voel mij rot dat het zo is gelopen.
MAAR..
Ik geef aan dat ik hem niet wil heensturen als ik geen duidelijk beeld van hem heb. Dat er meerdere visies op zijn gedrag worden losgelaten, zodat ik een zo duidelijk mogelijk beeld van hem krijg. Ik hoop dat ik het spuitje kan voorkomen, door wat voor manier dan ook. Maar nogmaals als deze 2 mensen me aangeven dat hét, onbegonnen werk is, de veiligheid in het geding blijft, of dat hij dus wel gewoon een steekje los heeft. Dan kan ik hem niet langer houden! Aan herplaatsen denk ik eigenlijk niet. Niet omdat ik mijn hond geen ander leven gun maar heel simpel om het feit dat ik de verantwoording uit handen moet geven. Als iemand het niet zo serieus neemt, dan kan hij mensen of dieren gaan verminken, daarnaast kan hij zelf een ellendig leven krijgen door van hand naar hand te gaan. Dit is dan maar een voorbeeld.
Die muilkorf is heel sneu om te zien, en misschien zit het niet als een kussentje rond zijn bek.. Maar hij zal het wel OVERLEVEN om langer met een korf te lopen dan de bedoeling is. Zonder korf word dit een heel ander verhaal. Hij kan hijgen, eten, drinken en hij kan zich zelfs wassen met dat ding om zijn snuit. Hij kan er alles mee..
Mijn hond leeft geen ellendig bestaan, omdat hij een muilkorf heeft, uit schuldgevoel van mij. Hij leeft omdat ik hoop dat ik en andere iets gemist hebben waar we goed op kunnen inspelen. Misschien is hij onzeker en heeft hij vooral rust en vertrouwen nodig. Misschien is hij dominant en moet hij zien wie 'de baas' is. Ik sta voor alles open, als het kan helpen. Ik ben iemand die gelooft tot het tegendeel bewezen is. In dit geval, 2 visies, 2 methodes die een verschil kunnen maken.. Gelijk een soort second opinion. Dat GUN ik mijn hond, niet uit schuldgevoel, maar omdat er een aantal dingen nog niet duidelijk zijn..daar kan je geen 'feiten' op baseren. Misschien heel dom en naïef maar dit is mijn instelling. Ik moet inderdaad hard onderuit gaan voor ik geloof dat iets niet kan veranderen. Ik heb altijd hoop. Maar om mijzelf een grens toe te kennen wanneer genoeg genoeg is, heb ik dit besloten. Werkt het niet dan krijgt hij de spuit, tot die tijd blijf ik in hem geloven, want hij is niet ineens ongewenst.. We hebben het alleen even moeilijk.
2 visies is voor mij voldoende om een besluit te nemen, een second opinion een 2e kans... Hoe je het ook wilt noemen. Voor hem niet vanuit schuldgevoel..
http://hondenlot.nl/gedragstherapie/agressie.html
Agressie gericht op mensen Verstijven, met een harde blik aanstaren, besluipen, opjagen, bestormen, grommen, de lippen optrekken, snauwen, snappen (in de lucht happen), blaffen, bijten.
Het zijn allemaal gedragingen die vallen onder agressie. Jaarlijks worden er duizenden Nederlanders door een hond gebeten. De meeste slachtoffers zijn kinderen.
Gedragsproblemen waarbij er sprake is van agressie gericht naar mensen, worden veelvuldig genoemd wanneer mensen afstand doen van hun honden.
Helaas bestaan er enorm veel misverstanden over agressie.
Gebrek aan kennis over dit onderwerp vormt een grote bedreiging voor zowel mens als hond.
Waarom toont een hond agressie, hoe kun je hier het beste op reageren en wat kun je doen om dit gedrag te voorkomen en veranderen?
In dit artikel ga ik hier dieper op in.
Agressie is nooit een op zichzelf staande diagnose, maar altijd een uiting van een onderliggend probleem.
Agressie kan gezien worden als een vorm van communicatie die gericht is op een bepaalde prikkel, ook wel een trigger genoemd.
Een hond kan bewust gebruik maken van agressie om triggers af te schrikken, te bedreigen of aan te vallen.
Agressie kan ook tot uiting komen via een soort 'reflex', waarbij de hond onbewust, via het zenuwstelsel omschakelt naar vechtmodus om zichzelf te verdedigen en te overleven.
Honden gedragen zich nooit ‘zomaar uit het niets’ agressief, er is altijd sprake van een onderliggende oorzaak.
Grondig onderzoek kan achterhalen wat die oorzaak is.
Pijn Wanneer er sprake is van een gedragsprobleem, dient men altijd eerst lichamelijke oorzaken uit te sluiten. Is de hond fysiek gezond of is er op enige manier sprake van pijn?
Pijn kan ervoor zorgen dat een hond plots agressief reageert. De hond reageert in dergelijke gevallen reflexmatig, om pijn of eventuele verergering van de pijn te voorkomen. Zo kan een hond die zijn poot bezeerd heeft, plots een agressieve snauw geven bij het afdrogen na een natte boswandeling. Honden die last hebben van hun rug kunnen een ‘kort lontje’ hebben en woest uitvallen aan de lijn.
Ook het gebruik van hulpmiddelen die pijn veroorzaken, werkt agressie in de hand.
Denk bijvoorbeeld aan het gebruik van prikbanden, slipkettingen of stroombanden, maar ook aan het toedienen van fysieke correcties.
Een pijnscheut kan een agressieve reactie in gang zetten.
Angst
De emotie angst is met afstand de meest voorkomende onderliggende oorzaak bij agressieproblemen.
Angstagressie komt voort uit een emotionele reactie (o.a. aangestuurd door het sympathisch zenuwstelsel, onbewust) en heeft als doel om de afstand tussen de hond en trigger zo snel mogelijk te vergroten (afschrikken).
Veel voorkomende triggers zijn: Bepaalde uiterlijke kenmerken, leeftijd en het geslacht van mensen (groot, lang, huidskleur, beharing, kleding, man of vrouw, ouderen, volwassenen, kinderen). Het betreft kenmerken waar de betreffende hond niet aan gewend is of negatieve associaties mee heeft.
Bepaalde gedragingen van mensen.
Denk hierbij aan plotse abrupte bewegingen, directe benadering, bepaalde houdingen (over de hond heen buigen bijvoorbeeld), onverwachte handelingen (hand boven op de kop), plots opspringen, plots binnenkomen, etc.
De omgeving.
Denk hierbij aan een omgeving waar de hond negatieve associaties mee heeft, zoals misschien een dierenartsenpraktijk, of wanneer de hond zich in een hele kleine ruimte bevindt (in een smalle doorgang, in een bench, in de achterbak van een auto, etc.).
Hoewel angstagressie in eerste instantie defensief zal zijn, kunnen leerervaringen ervoor zorgen dat er een omslag plaatsvindt naar offensieve agressie.
Dit is met name het geval bij herhaaldelijke blootstelling aan dezelfde soort triggers. De verlaagde houding (defensief) slaat dan om naar een verhoogde houding (offensief).
Het is een groot misverstand dat honden die agressie tonen in een verhoogde houding zelfverzekerd (of dominant*) zouden zijn. In verreweg de meeste gevallen reageren ook deze honden uit angst!* Waar defensieve agressie meer neigt naar het vermijden en voorkomen van verdere escalatie, neigt offensieve agressie meer naar een actievere, opgewonden vorm van dreigen.
De houding of intentie verandert niets aan de onderliggende oorzaak of emotie.
Conflict
Wanneer er sprake is van een conflict, speelt angst een grote rol, maar er is ook vaak sprake van frustratie. Voorbeelden van conflicten waarbij agressie kan plaatsvinden zijn: Wanneer er sprake is van een conflict m.b.t. bronnen (eten, objecten) die de mens benadert.
Bij de betreding van de persoonlijke ruimte van de hond (bijvoorbeeld een hond die wordt verstoord op zijn rustplaats).
Wanneer de hond gehinderd wordt bij het uiten van (door de hond) gewenst gedrag, bijvoorbeeld omdat hij vastgebonden is of wordt geblokkeerd.
Wanneer de mens een hond bedreigt met traditionele correcties* (doordringend aanstaren, stemverheffing en/of fysieke correcties).
De hond zet deze vorm van agressie in om verdere escalatie van het conflict te voorkomen. Hier komt ook vaak de zogenaamde 'ladder van agressie' ter sprake. Honden laten vele signalen zien voordat zij overgaan tot bijten.
Pas wanneer alle signalen genegeerd worden, of wanneer belangrijke signalen door eerdere leerervaringen zijn onderdrukt (bijvoorbeeld doordat mensen straf hebben toegediend op momenten dat de hond gromde of blafte), zal een hond overgaan tot bijten.
Een veelvoorkomend misverstand is het verwarren van conflictagressie met dominante agressie. De hond is op zulke momenten niet bezig met het vaststellen van een rangorde of met het verkrijgen van een bepaalde status binnen een relatie met de betreffende mens.
Wanneer een hond agressie toont, handelt de hond altijd uit eigen belang.
Bewaken van bronnen, bezitterig Wanneer er sprake is van het bewaken van bronnen (denk aan eten, speeltjes, of andere objecten die de hond zich toegeëigend heeft), speelt angst en conflict ook weer een zeer grote rol. De hond is bang dat hem iets afgenomen wordt (angst) en hierbij ontstaat een conflict. Hoewel het verdedigen en bewaken van bezit natuurlijk gedrag is, is hier vaak ook sprake van aangeleerd gedrag.
Wanneer mensen regelmatig op een negatieve manier dingen van honden afpakken, gaat een hond hier op een gegeven moment op anticiperen.
De benadering van mensen wordt een voorspeller van negatieve gevolgen.
De hond zet agressie in om te voorkomen dat de mens iets van hem afpakt.
Wanneer de hond hier succes mee heeft, zal de agressie kunnen toenemen en verergeren.
Bij deze vorm van agressie is het van groot belang om rekening te houden met angst en conflictagressie.
In tegenstelling tot wat veel mensen denken, is het geen goed idee om het conflict aan te gaan (te verergeren) en de hond te dwingen om bronnen op te geven of om uit de weg te gaan.
Dit vormt een nog heftigere negatieve ervaring, die het initiële gedrag van de hond zal bevestigen en versterken.
Dergelijke vormen van agressie dienen omgebogen te worden via het opbouwen van prettige ervaringen met de benadering van mensen. Goud advies is dan ook: pak nooit iets af van een hond. Indien je iets wilt afnemen, leer de hond dan dat jouw komst een prettige ruil voorspelt (ruilen met een speeltje, een lekkernij, etc).
Ook het aanleren van het signaal los (met prettige gevolgen) kan onderdeel zijn van succesvolle therapie voor dergelijke problemen. Een hond kun je leren om met veel plezier dingen af te geven.
Agressie is verbonden aan negatieve emoties. Alleen positieve emoties (prettige ervaringen) kunnen dit gedrag doen verminderen en stoppen.
Territoriaal Deze vorm is zeer verwant aan angstagressie.
Bij territoriale agressie reageert de hond agressief wanneer de mens een bepaalde plek of ruimte benadert. Denk aan honden die agressief een erf bewaken, achter een hek van alles ‘weg’ blaffen, of woest reageren vanuit een auto. In dit geval is de agressie gekoppeld aan een bepaalde ruimte. Men spreekt bijvoorbeeld van territoriale agressie wanneer de hond vreemden bijvoorbeeld wel aanblaft vanuit de tuin, maar buiten de tuin niet. Over het bestaan van territoriale agressie valt te twisten. Het zou ook heel goed kunnen zijn dat deze honden uit angst reageren en dat de afgebakende ruimte invloed heeft op het gedrag (een woonkamer biedt waarschijnlijk minder vluchtmogelijkheden dan een groot open terrein).
Redirectie Redirectie agressie vindt altijd plaats als tweede vorm naast een bestaande andere vorm van agressie. Er is dan sprake van hoge opwinding waarbij de agressie die in eerste instantie gericht is op triggers wordt omgericht naar datgene wat op dat moment het dichtst in de buurt/bereikbaar is. Wanneer mensen ingrijpen bij een hondengevecht is de kans dat ze zelf worden gebeten door redirectie groot. Een hond die uitvalt aan de lijn kan ook plots happen in de arm van de mens die naast hem staat. De agressie is gericht op een trigger waar de hond op dat moment niet bij kan en dit wordt vervolgens ‘afgereageerd’ op datgene waar de hond op dat moment wel bij kan. Spel Bij spelagressie is het nooit de intentie van de hond om schade aan te richten. Wanneer spel de context is van agressie, betreft het hoge opwinding, happerig gedrag, weinig impuls controle en/of een te harde bijtdruk. Dit komt veel voor bij jonge honden die niet geleerd hebben om hun gedrag goed te controleren.
Spelagressie kan omschieten in angstagressie wanneer de mensen hier op reageren met traditionele correcties. Het oefenen van impuls controle, het spelen met andere honden en het aanleren van gecontroleerd spelen (gecombineerd met pauzes en oefeningen) kan dit gedrag sterk doen afnemen.
Prooi Bij prooiagressie ligt de motivatie bij het opjagen, vangen en mogelijk doden/opeten (niet altijd het geval) van de prooi. Dit wordt vooraf gegaan door staren/fixeren, sluipen (in stilte!) en uiteindelijk opjagen, waarbij er pas tijdens de achtervolging zo’n hoge opwinding kan ontstaan dat de hond alsnog gaat blaffen. Deze vorm van agressie stopt in de meeste gevallen wanneer de 'prooi' stopt met bewegen. Doordat veel mensen de definitie van prooiagressie verkeerd interpreteren en koppelen aan snel bewegende triggers, wordt prooiagressie helaas vaak onterecht verward met angstagressie. Met name wanneer de hond fietsers, joggers en/of skate boarders woest aanblaft en vervolgens achtervolgt, ontstaat er een misverstand. Deze vorm van wegjagen, voorafgegaan door luid blaffen (dus niet in stilte besluipen of opjagen) hoort eerder thuis bij angst-, conflict- of territoriale agressie, dan bij prooiagressie.
Pathologisch (m.b.t. ziekte) en impulsief Pathologische agressie omvat ziek gedrag. Het betreft volkomen onvoorspelbare, impulsieve agressieve reacties die onverklaarbaar tot uiting komen. Dergelijke agressie komt voort uit een verkeerde balans van hormonen en/of neurotransmitters die o.a. gedrag aansturen. Bij deze vorm van agressie is er geen sprake van duidelijke triggers. Het is haast onmogelijk om dit gedrag te voorkomen. Het inschakelen van een veterinaire gedragsdeskundige, die eventueel een uitgebreide therapie en/of gedragsmedicatie kan voorschrijven, is in dergelijke gevallen noodzakelijk.
Gelukkig komt deze heftige impulsieve vorm van agressie weinig voor, maar: ook bij alle eerder genoemde vormen van agressie, spelen hormonen en neurotransmitters een grote rol. Bij alle vormen van overmatige agressie kan het inschakelen van een veterinaire gedragsdeskundige dus een zeer verstandige keuze zijn.
Hoe kun je als mens het beste reageren op agressie?
Wanneer een hond agressie toont zijn er vier stappen die genomen dienen te worden.
Stap 1: Vergroot de afstand tussen hond en trigger. Dit geldt voor alle mogelijke vormen van agressie. Stop. Neem afstand!
Stap 2: Evalueer de situatie en achterhaal de onderliggende oorzaak.
Stap 3: Stel een plan op waarmee je het gedrag in de toekomst zo veel mogelijk kunt voorkomen (management).
Stap 4: Gedragstherapie en training, waarbij alle vormen van traditionele correcties en agressieve confrontaties uit den boze zijn.
Tips m.b.t. management/voorkomen: Voorkom zoveel mogelijk contact met potentiële triggers Houd de hond aangelijnd Creëer afstand tussen hond en triggers door bijvoorbeeld op tijd over te steken op straat en achter auto’s of bloembakken (visuele barrières) te lopen. Wanneer de hond agressief reageert op bezoek, zorg dat de hond in een andere ruimte is wanneer bezoek binnenkomt, of lijn de hond aan.
Gebruik babyhekjes in huis om de hond op afstand te houden van bezoek.
Leer de hond een muilkorf aan door gebruik te maken van positieve associaties
Onderdelen van gedragstherapie & training: Het leren lezen van de lichaamstaal van honden en het op tijd herkennen van signalen die onderdeel zijn van de ladder van agressie.
Het uitsluiten van methodes die confrontatie gericht zijn: geen traditionele correcties die agressief gedrag verder stimuleren.
Geen dwang of intimidatie.
Het creëren van zo veel mogelijk voorspelbaarheid voor de hond, door gebruik te maken van duidelijke en consequente routines en patronen.
Gedragstherapie methodes die gebaseerd zijn op systematische desensitisatie (het geleidelijk blootstellen aan triggers op zeer grote afstand, zonder stress opbouw, het ongevoelig maken) en counter conditioneren (het geven van een andere betekenis aan triggers)
Door gebruik te maken van belonen en het opdoen van zo veel mogelijk positieve associaties.
Hoe meer positieve emoties, hoe minder kans op agressie.
lees ook het artikel over agressie tussen honden onderling, klik hier * meer lezen over dominantie bij honden, klik hier. * meer lezen over angst bij honden, klik hier. * meer lezen over corrigeren en traditionele correcties, klik hier. HondenLot, februari 2016. Delen inclusief bronvermelding en digitale doorverwijzing wordt op prijs gesteld. Klik hier om meer te lezen m.b.t. gedragstherapie. Referenties: K. L. C. Sueda, R. Malamed, Canine Aggression Toward People: A Guide For Practitioners. Veterinary Clinics of North America: Small Animal Practice, 2014 K. Shepherd, Ladder of aggression. Horowitz D, Mills D.S., BSAVA Manual of Canine and Feline Behavioural Medicine, 2009 inDelen 0
Suzanne allemachtig wat een lap tekst.
Kon je niet gewoon een link maar de bron zetten ofZo
pat je moet je niet schuldig voelen!
en je dit ook niet laten aanpraten.
Die muilkorf gaat ie niet dood aan.
Zonder is het een tikkende tijdbom.
Pak de adviezen eruit waar wat aan denkt te hebben.
Had het linkje al eerder geplaatst, die worden helaas niet gelezen
Bedankt Suzanne,
Mijn andere hond reageerde sterk op 'dingen afpakken' en het stukje van afreageren waarin hij ook naar mij snapte. Hij deed dit wanneer hij een andere hond zag. Dit is inderdaad allebei eruit gegaan. Een speeltje of botje laat hij zonder probleem los en word geroken. Het snappen door afreageren buiten, heb ik omgeleid naar met zijn touw te spelen. Deze hond word 7 jaar. Heeft veel energie en is nu een heerlijke hond! Ook een kleine gebruiksaanwijzing wijzingen maar niks vergeleken de boerboel..
Ik geloof zeker dat hij seintjes heeft gegeven voor hij overging op uitvallen (niet de aanval). Bij hem vind ik het heel moeilijk terug te kijken naar waar het vandaan kan komen.
Hij is niet bezitterig. De enige keer dat ik hem ooit heb zien fixeren was die dag dat tot die aanval leidde. Hij volgde me op de hielen en zag die fixerende blik.. Hierdoor werd mijn wantrouwen behoorlijk aangewakkerd! Ik kan met hem lopen en op een stukje waar hij nog nooit geweest is maar hij wilt onbekende mensen dan nog steeds aanvallen. Dit is niet anders thuis of buiten. Wie hij ziet en vooral wie naar hem kijkt! Dan valt hij uit.
Naar mijn idee is hij wel heel onberekenbaar.. Of hij is heel erg snel getriggerd door iets wat mij niet eens opvalt.. Waar ik me het meeste zorgen om maak nu, is dat hij dus erg snel de aanval inzet. Een hele lage bijt drempel om het zo maar te noemen.
Ik heb echt niet de indruk dat hij onzeker is naar mij, meer dat hij mij gewoon daar niet hebben wilt. Dat is wat me gevoel zegt. Het is ook niet zo dat het op dezelfde momenten gebeurd. Ik kan 9 keer langs hem lopen zonder enkele reactie en de 10e keer staat hij direct op om mijn pad te blokkeren. Dan kom ik dus ook in 2strijd. Moet ik dan weglopen of moet ik dan doorlopen.. Wat ik dan ook doe het is te laat. Al draai ik me om, om weg te lopen dan probeerd hij je te pakken zelfde reactie als dat ik zou doorlopen. De keer erna is er ineens niks aan de hand. Ik kan er geen touw aan vastknopen! Zover ik mij kan herinneren doe ik niks anders dan normaal. Hij kan ineens omslaan.
Wie zegt dat ze niet gelezen worden?
Enkel een linkje word eerder aangeklikt als een enorme lap tekst , dat is meer wat ik bedoelde.
Ik heb tot nu toe keurig advies gegeven,is niet mijn hond.
Maar als het mijn hond zou zijn en het verhaal klopt dan vloog die onmiddellijk de deur uit.
Een boerboel die lelijk tegen mij zou doen,zou geen dag langer in mijn huis leven.
Ik zou ook geen forums nodig hebben voor advies e.d.
Gewoon omdat niemand een zinnig advies kan geven omdat ze simpel de hond niet kennen.
Vraag mij af wie er in zijn leven tegenover een valse boerboel heeft gestaan?
Ik vind het hebben van honden heerlijk maar zou nimmer mijn leven laten verpesten door een agressief stuk vreten dat niet te vertrouwen is.
Terug naar de boerboel fokker of die ging hemelen.
Ik zal proberen een duidelijk beeld te schetsen wat er gebeurd als er iemand dus naar hen komt kijken. Dit ging namelijk allemaal vrij hetzelfde..
Ik heb de hond apart zodat de mensen binnenkomen en hij slaat even aan als ik de deur open doe. Niks bijzonders. Hij is weer stil en ik ben in gesprek met de mensen. Dan is het tijd om hem erbij te halen. Ik heb hen aan de lijn en loop naar binnen, hij ziet ze niet! Ze zitten er maar hij ziet ze gewoon niet. Ik ga op de andere bank zitten met hem naast me. Hij is rustig, alsof er niks aan de hand is. Tot het moment dat hij die andere persoon hoord, dan vliegt hij al grommend en blaffend naar voren. Na een tijdje word hij weer rustiger en gaat liggen of zitten. Dan kan je gewoon praten met hem erbij. Maar zodra ze hun kont 1 cm opliften om even goed te gaan zitten dan vliegt hij weer. Elke kleine beweging word gevolgd door een gigantische uitval. Dit stopt ook niet.. Al zitten ze 2 uur. Handgebaren zijn niet mogelijk. Je kopje van tafel pakken is niet mogelijk. Goed gaan zitten is niet mogelijk. Ja kan natuurlijk allemaal wel maar word gevolgd door een heftige reactie. Al zitten ze er 2 uur.. Hij lijkt steeds weer rustig te worden en dan vliegt hij weer naar voren.
Ik heb respect voor je mening Monique. Het is een hele opgave en niet zonder risico. Ik heb al een aantal keer hetzelfde gedacht, maar toch heb ik voor mijn gevoel nog niet genoeg geprobeerd. Heb wel geaccepteerd dat het ook zo kan aflopen.
Dag Pat en andere posters,
Grote bewondering voor jou, Pat, echt. Dood is dood en dat is altijd het allerlaatste wat je doet. En dan moet je je er nog mee kunnen verzoenen dat jij überhaupt beslist over 'leven en dood'. Voor sommigen lijkt dat simpeler dan voor anderen. In het geval van een terminaal zieke hond die pijn heeft, is de keuze sneller gemaakt dan in jouw geval. Zover is duidelijk.
Toch wil ik nog eens terugkomen op het 'uitlokken' door eigen gedrag (begrijp me niet verkeerd Pat, ik spreek hier in het algemeen en niet over jou persoonlijk). Hoe zou ik dat kunnen? Ik ken jou en je hond niet.
Maar vroeger, toen ik nog een kind was, woonde er een Mechelse herder bij de buren. Ze was daar als waakhond en moest van niemand iets hebben behalve van haar baas, van mij en mijn zus... Waarom? Nu denk ik dat dit kwam doordat wij (onschuldig en onwetend) niet bang voor haar waren. Wij stonden bij haar hok en speelden door de tralies heen met haar. Later mochten we zelfs met haar wandelen, en man, wat kon dat beest lopen. Mijn zus reed met de fiets, ik achterop en de hond liep aangelijnd mee. Uren aan één stuk. We kochten ook altijd drie ijsjes bij de bakker. Voor mij, mijn zus en de herder. Dat van haar was altijd in 1 hap binnen :) Ze heeft NOOIT zelfs maar gegromd naar ons. Terwijl ze dat naar andere mensen consequent deed.
Al dit omdat ik mij afvraag in hoeverre honden voelen wat wij voelen en daar dus ook op inspelen.
Ter verduidelijking want ik weet dat honden emoties zien en snappen. Maar ik vraag me af of ze ook zien dat je oprecht bent, zeg maar. Dat je dus niet speelt dat je niet bang bent.
Hoe oud zijn je kinderen? Gaan ze al naar school? Hoe doe je dat dan met vriendjes en vriendinnetjes die langskomen? Ouders die de kinderen weer op komen halen? Juffen die op huisbezoek komen? Je eigen kinderen zijn deze hond 'gewend' maar stel nou dat er een kind komt spelen dat niet zo goed luistert en toch stiekem eens in de bijkeuken gaat om het hondje te aaien als jij net drinken inschenkt? Ook al heeft je hond dan een muilkorf om, dat kind heeft voor de rest van zijn leven een trauma. En de nagels van een hond kunnen trouwens ook flink schade aanrichten als hij bovenop zo'n kindje springt. Ik word er gewoon bijna misselijk van hoe alles in dit topic geanalyseerd en beargumenteerd wordt terwijl het toch overduidelijk is dat dit levensgevaarlijk is. Het is geen chihuahua. Please.
Ik zou nooit of te nimmer mijn kind hebben laten spelen waar er een gemuilkorfde boerboel rondliep.
Ik denk dat ik zelf ook weinig visite zou hebben als ik een gemuilkorfde boerboel in huis zou hebben lopen.
Pat, was jij vroeger op het forum als Patricia? Ik heb het gevoel dat ik je ken uit andere topics.
Ik ook niet. Maar ik zou dan ook nooit zo'n hond nemen in de eerste plaats.
Ik denk dat het hem daar zit.
Ikzelf zou ook never zo een hond nemen omdat ik weet dat ik wr niet geschikt voor ben.
Net als bijvoorbeeld een bull terriër of Engelse Stafford.
Vind de honden geweldig maar ik zou het helemaal verkeerd aanpakken ben ik bang , met alle gevolgen van dien.
Ik persoonlijk denk ook dt ts ( dit is niet bedoeld als aanval! )
niet geschikt is voor een hond met deze kaliber
Met een engelse stafford kan je het nooit verkeerd aanpakken in huis,die zijn extreem mensvriendelijk.
totaal niet waaks,zelfs de postbode vinden ze geweldig.
Andere honden buiten kan wel eens een dingetje zijn maar ze zijn totaal niet te vergelijken met zo een grote kolos.
Ik ben nog niet eerder hier op forum geweest.
Mijn kinderen zijn 3 en 4 jaar. De oudste word einde van de maand 5 jaar. Ik heb inderdaad heel weinig bezoek, niet zozeer omdat mensen bang zijn van de hond. Want hij kan er gewoon echt niet uit, als hij apart zit. Ik ga eigenlijk juist eerder naar andere mensen toe om de hond te besparen. Mijn kinderen hebben het nog niet over vriendjes of vriendinnetjes mee naar huis nemen. Bij een verjaardag reserveer ik een plekje in een speeltuin of i.d. De hond kan de ruimte niet uit en kinderen kunnen er niet in. Ik heb de klink eraf gehaald, die ik dus moet pakken om daar te komen. Wel omslachtig maar goed. Ik doe alles om het risico weg te nemen en nu snel op zoek naar een oplossing. Als er geen oplossing zal komen gaat hij naar de dierenarts. Nogmaals ik weet hoe hij kan reageren dus neem geen risico.
Precies zoals je zegt. Ik heb ook een keuze gemaakt van wat kan en niet. Ook naar andere mensen toe, want ik geloof niet dat het de bedoeling is om iedereen die binnenkomt de stuipen op het lijf te jagen...
Is er iemand geschikt om een dergelijk ras te houden? En zo ja, hoe moet je dan zijn? Ik weet het niet. Je houdt ook geen leeuw in huis me dunkt. Sommige dieren aarden gewoon niet in een gezin. Punt uit. Neemt niet weg dat ik begrijp dat het voor Pat een heel moeilijke tijd is. Als ik een leeuw zou hebben, zou ik hem allicht ook graag zien :)
Ja perfecte gezinshonden ik weet het.
Maak ik denk niet dat ik goed kan omgaan/inschatten met de eventuele hond-intolerantie.
Ik zou het mezelf nooit vergeven als mijn hond word afgespoten of er een andere gekwetst ( of erger ) raakt door mijn toedoen.
Waren er maar meer mensen zo verstandig om een hond te kiezen die bij hun past.
Ik ben missschien hard Pat, maar gun je je kinderen dit leven? Dat ze geen vriendjes mee kunnen nemen naar huis omdat ze een agressieve hond hebben? Dat ze hun kinderfeestje niet kunnen vieren in huis, maar dat dat moet in een speeltuin? Dat moeders zeggen dat hun kind niet bij jullie mogen spelen omdat jullie een gevaarlijke hond hebben? Ze zijn maar 1 keer jong, hun sociale ontwikkeling kun je niet nog een keer overdoen! Ik snap dat je heel veel van je hond houdt, maar ik krijg al buikpijn als ik denk aan de hoeveelheid stress die jij en je kinderen moeten hebben.
Mijn neef heeft altijd boerboels gehad.
Voor hem waren het fantastische honden die door het vuur gingen voor hem.
Tot hij er één kreeg die exact hetzelfde was als ts die van haar nu beschrijft.
Ook eerst medisch getest en niks gevonden.
Bij autopsie is ook niks gevonden die hond was gewoon gek.
Pat, heb je voor jezelf (mede op basis van alle adviezen hier) een plan gemaakt?
Als ik jou was zou ik op papier zetten wat je nog wilt gaan proberen en hoe lang je dit de tijd geeft (wellicht is samenspraak, als dit een goede is, met de GT waarvan is las dat die nog langskomt). Vervolgens zou ik ook uitwerken welke opties je dan hebt als het allemaal niet heeft werkt en wat dan de (herplaats) alternatieven zijn. Lukken die alternatieven niet in het gestelde termijn dan weet je dat je er alles aan hebt gedaan en moet je een einde maken aan deze onveilige situatie.... niet alleen voor jezelf en gezin maar ook voor de omgeving waarin je hond komt.
Dit is in mijn ogen een situatie die voor je gezin en ook voor je hond op lange termijn niet vol te houden is.
Ik hoop enorm dat er in de toekomst geen slachtoffers vallen. Want jeetje je moet er niet aan denken wat de schade kan zijn met een Boerboel die zich tegen je keert.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?