Klein ras, maar welke?

 Wat een leukerds, hopelijk iets voor mij voor in de toekomst.

Ik zoek voor in de toekomst ook iets wat niet zo gauw verhaard en het liefst een middelmaat. Maar goed voor nu dus niet.. 

Ik denk dat ik mijn match gevonden heb. Ik ben gevallen voor de engelse cocker. Ik heb even gekeken naar honden van net ietsje groter omdat ik denk dat deze beter bij me passen. Na de border terrier en tibetaanse terrier bekeken te hebben kwam ik uit bij de engelse cocker. 

 

Heb ook gesproken met een cocker eigenaar en het verhaal klonk me goed in de oren. 

Cocker is wel een heel ander karakter dan een dwergpoedel of een Havanezer....

 Dat is een heel leuk ras,moeten wel om de zoveel tijd getrimd worden en ik zou je echt op het hart willen drukken een fokker te zoeken die is aangesloten via de rasvereniging en die test op oogziektes en misschien nog meer wat in het ras voorkomt.Ik weet niet heel veel van de gezondheid van de Cocker,maar wel dat oogziektes iets is wat veelvuldig voorkomt.Nu je min of meer je keuze op de Cocker hebt gemaakt zou ik je adviseren om je heel goed in het ras verdiepen via internet,rasvereniging enz.

Het is inderdaad wat anders dan de rassen die ik genoemd had. Ik ga me eerst nog goed verdiepen in het ras. Er is zeker geen haast bij, er zullen nog wat maandjes overheen gaan voor ik echt stappen ga zetten. 

 

Bedankt voor je tip/arvies

ben wel niet helemaal objectief.

1) Cairn Terrier. Grote clown. Grote hond in een klein lichaam.

2) Als je toe ben aan een grotere uitdaging, ruwhaar teckel.

Misschien is er een grote show bij jullie in buurt om de verschillende rassen eens te bekijken? Merk dat jullie toch nog en beetje switchen. Dan de Shi Tzu dan de Poedel dan Cocker.


Is de Tibetaanse Spaniel ook nog een overweging?

Onze Chenpo. Echt ideale maatjes. Echte clowntjes en knuffeltjes eigenwijs nieuwsgierig en met karakter maar rustig in huis. Passen zich makkelijk aan. Geen snuitklachten of zo hoor. Eeuwenoud ras. Hun snoetje is vanaf het begin al zo en niet door de shows zo extreem geworden.

 De onze is kort getrimd,maar wel nog dat je ziet dat het een poedel is :-). Het zijn zalige grappige en sociale hondjes!

Bedankt voor de reacties weer. Ik ben inderdaad al wat geswitcht en de rangorde op mijn lijstje veranderd ook voortdurend. Daarom ga ik me niet haasten en ga ik wachten tot er 1 ras echt bovenaan staat.

 

Tibetaanse spaniel staat ook op mijn lijstje. Het enige puntje wat ik heb bij dit ras is, kunnen deze hondjes een grote wandeling aan af en toe? Dit is voor mij namelijk wel een grote pré. 

 

Ja hoor dat kunnen ze absoluut aan!
Ons kleine manneke maakt de zelfde wandeling van ruim een uur als onze grote Tibetaanse Mastiff en loopt fier voorop. Echt ideaal. Klein ommetje door de buurt vinden ze prima maar als het maar regelmatig gedaan wordt dat de conditie goed is gaat meer dan een uur ook uitstekend. Hij loopt zelfs meer dan een uur mee op de zandvlakte.

Hier is hij mee op het Leesten en loopt de volle route.

Daarmee stijgt dit ras weer op mijn lijstje ;)

Goed dat je de tijd neemt om een weloverwogen keuze te maken.

 

Wij hebben ook lang getwijfeld welk 'ras' bij ons zou passen, we wilden eigenlijk gewoon een leuk, lief, gezond en niet al te groot hondje. We hebben toen nog een tijdje ingeschreven gestaan voor een markiesje maar zijn uiteindelijk voor een asielhondje gegaan (onherleidbare bastaard). Dus wellicht, als je geen uitgesproken voorkeur hebt voor een ras, is dat in jouw situatie ook een goed idee. Wat ik zelf een groot voordeel vind is dat er veel bekend is over de hond, deze is immers (meestal) al volwassen en het karakter is voor een groot deel al gevormd. Een oudere hond kan overigens nog erg veel leren hoor...

Daarnaast worden er veel buitenlandse aangeboden (ook veel kleine hondjes) waardoor je een ruime keuze hebt uit verschillende types en karakters. Met de Nederlandse asielen is uiteraard niks mis, alleen is het aanbod (gelukkig) een stuk kleiner, als daar tegen die tijd wel iets bij zit zou ik daar zeker voor gaan;).   

 

Let er wel op dat er tussen alle buitenlandse 'stichtingen' wederom een aantal rotte appels zitten dus doe ook dan goed onderzoek voordat je met hen in zee gaat. Wij hebben June via mirtos animal project 'geadopteerd' en ik vind dit een betrouwbare stichting. 

 

Mocht je uiteindelijk een stichting of fokker op het oog hebben, zou ik hier altijd even navraag doen over ervaringen met de betreffende partij.

 

Zal wat dingen vertellen voor je overweging.
Ik vind het een heerlijk hondje in huis.
Hij past zich aan. Hij mag graag uren met me tuttelen en is heel graag in mijn buurt. Maar niet op een vervelende manier. Ben ik wat uren bezig met een opdracht achter de computer dan komt hij stilletjes binnen en gaat er rustig bij liggen niet in de weg. Of als ik even wil stofzuigen en hem poosje op de bank zet om daar te wachten gaat hij lief slapen. Als hij maar in de buurt is. Heel nieuwsgierig. Mag graag begrijpen en zien wat ik doe. Ook heel waaks rondom het huis. Het wordt allemaal gesignaleerd en goed bewaakt. Maar dan is er ook wat. Geen storende keffertjes. En de waakzaamheid is niet agressief maar meer als alarmbel. Hij trekt graag aandacht van mensen maar niet storend. Hij respecteert het meteen en laat met rust als hij merkt dat ze geen interesse hebben om te aaien. Maar oppakken en zoentjes op het bolletje dat wil hij alleen van zijn eigen mensen. Dan is hij assertief. Super lief maar lijkt hem iets niet of er staat hem iets niet aan in een hond dan is het een kleine Gremlin. Of als ze te wild met hem doen. Hij is om de drommel niet bang en staat zijn mannetje en geniet van een goede wandeling door de buurt van 60-90 min.
Ik heb hem wel aan het lijntje. Hij kan erg plagen met terugkomen en eigenwijs zijn. Op een omheind hondenveld mag hij los als ik snoepjes bij me heb als lokkertje. Hij mag ook graag plagen door er met mijn schoen vandoor te gaan. Of plukje gras pakken en voorbij stormen en gluren van kijk eens wat ik doe. Of onder de bank kruipen als ik aan wil lijnen om te gaan wandelen uit plagerigheid en dan gluren van kiekeboe. Grote klos en rennen en oefeningetjes vindt hij ook prachtig. Hij mag graag op een hoger plekje uitkijken. Clowntje en niet saai. Het bevalt ons erg goed dit ras. Wil je een heel goed luisterend hondje die goed is los en ben je veel van huis dan is het minder passend.

Ik heb even achter elkaar de rasomschrijvingen gelezen van mijn lijstje (poedel, engelse cocker, shih tzu, tibetaanse spaniel, vlinderhondje, havanezer). 

 

Als ik een middelmaat hond wil staat de cocker bovenaan. Voor de kleine rassen gaat het nu voornamelijk tussen tibetaanse spaniel en vlinderhondje, waarbij ik de shih tzu en dwergpoedel nog niet uit het oog verloren ben.

 

De selectie is nogal aangepast sinds de start van dit topic, maar na veel lezen kom ik steeds dichter bij de uitkomst.

Klinkt erg leuk claudia, dicht bij wat ik zoek in een hondje. Hij hoeft geen kunstjes voor me te doen, of allerlei commando's kennen. Het is puur een maatje in huis, waar ik lekker mee kan gaan wandelen. Daarnaast vind ik het leuk als hij met me mee een boodschap of visite kan doen. 

 

Met dit verhaal kunnen jullie me misschien nog bepaalde rassen van mijn lijstje aan- of afraden.

Ps. Af en toe een paar uurtjes alleen thuis moet wel kunnen. Ik heb het dan over hooguit 5 uur en hooguit 3 maal per week.

 Had je de Hollandse Smoushond al bekeken? Wachtlijst is op dit moment anderhalf jaar.

 

http://www.smoushond.nl

het ligt vaak niet aan het ras of de hond alleen kan zijn.

maar aan het hondje zelf...

cai vind het niet erg om alleen te zijn, bij langere tijden gaat hij in de bench en bij korte tijden is hij los in huis.

wel staan shih tzu's erom bekend graag bij hun baas te zijn en niet goed alleen te kunnen.

maar wederom: daar moet je geluk mee hebben want bij elk ras zitten er honden die niet alleen kunnen zijn.

Cockers zijn erg leuk, vrolijk en speels maar verlatingsangst en niet alleen kunnen in het algemeen zijn komt relatief veel voor binnen het ras, houd daar rekening mee. 

Ik had zelf op de een of andere manier de conclusie getrokken dat de tibetaanse spaniel geen grote wandelingen kon maken maar nu lees ik op meerdere plaatsen het tegendeel. Hierdoor wordt dit ras ineens heel erg aantrekkelijk! Een klein ras wat toch behoorlijk taai lijkt te zijn is precies wat ik zoek. Ook zijn karaktertrekjes schrikken mij absoluut niet af!

 Voor de Smous geldt dat ook hoor, en veel kleine rassen kunnen veel meer dan je denkt. Maar de TS is superleuk, ik heb een mix hier. Hij is al op leeftijd maar doet niet voor de jonkies onder!

 

Ja ze zijn behoorlijk taai en eigenlijk grote honden in een kleine verpakking. Fijn dat de karaktertrekjes ook niet afschrikken ze kunnen pittige kleine vuurballetjes zijn op momenten
en je moet consequent zijn en je niet laten inpakken door de apekopjes haha.
Ze zijn een beetje katachtig qua kopjes geven, geluidjes die ze maken, en zelfstandigheid en eigenzinnigheid. Kunnen ook zeer oud worden. Over het alleen zijn. Volgens mij moeten de uren die je noemde wel lukken met opbouwen. Volgens mij staan ze niet bekend om extreem slecht alleen zijn. Maar zou zeggen vraag het nog even bij een fokker. Die van ons is de eerste kleine Tibbie van ons en niet zo vaak alleen. Soms bij uitzondering wat uurtjes maar is dan samen met de grote hond. Dat gaat dan eigenlijk heel goed. Dan heb ik hem in een hele grote puppyren met kauwding. Grote ook in de kamer en zachte rustige muziek aan. Wat ik weet van dit ras qua gezondheidstesten om te vragen is de oogjes en patella luxatie.

Och, deze is echt onweerstaanbaar. 

Kleine pup Norton

 

Deze pracht van een pup is Norton en is in opvang in Steenwijk.
Hier groeit hij op met meerdere honden en katten.
Het is een sociaal en vrolijk pupje.
Geeft mooi aan wanneer hij naar buiten moet voor een plasje.
Het lopen aan de riem gaat hij nu ook leren.
Eenmaal volgroeid zal hij tussen de 35-45 cm worden.
Norton zoekt zijn forever thuis waar hij heerlijk vertroeteld word en waar leuke dingen met hem gedaan worden.
Natuurlijk moeten qua opvoeding nog meerdere dingen geleerd worden.

Oh? Ze willen graag bij je zijn ja maar verlatingsangst is mij totaal onbekend en ik ken heel wat cockers. Waarvan heb je die informatie?

Ik ga voor je eerdere keuze: de engelse cocker spaniel. Kun je hele flinke wandelingen mee maken, maar een dagje wat minder is ook geen ramp, vrolijk, enthousiast, speels, grappig eigenwijs en geweldig om te zien! Heerlijke honden!  

Als ik denk aan een taai klein ras kom ik uit bij de Jack Russell terrier,en dan niet zo'n marktplaats asbakkeras wat JR word genoemd,maar een echte Parson Jack Russell,vooral de ruwhaartjes zijn erg leuk om te zien.

Ik ken ook heel wat cockers, alleen al binnen mijn familie zijn er tig (geweest). Maar wat ik zeg, dat ze een bepaalde gevoeligheid hebben voor verlatingsangst, geldt overigens eveneens voor de andere spaniëlrassen (denk aan de welsh springer, clumber). Ik ben overigens zelf helaas ervaringsdeskundige met mijn eigen spaniël. En het cockertje van de buren heeft er jammer genoeg ook last van, krijg ik op dagelijkse basis te horen... En ja, ik ben er dus van overtuigd dat dit gedrag een genetische basis heeft. 

Het is wat mij betreft algemeen bekende informatie, het zijn honden die zich zeer sterk aan de eigenaar hechten en vaker dan gemiddeld problemen hebben met alleen zijn. Onder andere in dit Noorse onderzoek (uit 2014) komt ook duidelijk naar voren dat cockers hier vaker dan gemiddeld mee te maken krijgen: onderzoek Storengen et al., 2014

Even samenvattend wat betreft dit onderwerp:

 

Dus de Tibetaanse Spaniel staat er ook bij qua verlatingsangst? Dat wist ik niet zo. Maar het is nog een beetje nieuw voor ons want die we nu hebben is onze eerste Tibbie. We hadden daarvoor Rottweiler, Corgi's, Tibetaanse Mastiffs. Misschien scheelt het om het van jongs af aan op te bouwen. Ik weet wel een Tibbie van iemand die ik ken die het in het verleden ook even had maar die is nu stil alleen en ze werkt parttime. Een beetje de uren als TS.

 

Precies hetzelfde gaat op voor de Tibetaanse Spaniel hoor.Ze lopen zo anderhalf uur achter elkaar mee door het bos. Vindt die van ons ook prachtig. De omschrijving die je daar geeft staat ook bij de Tibetaanse Spaniel en is ook mijn ervaring. Een keer wat minder vinden ze totaal niet erg maar je kunt er hele wandelingen mee maken. Enthousiast, eigenwijs, speels, clowntjes. Precies zo. Het is maar net wat TS wil en het meest aanspreekt. Kan allebei heel goed denk ik.