Leeftijd eerste eigen hond?

Hoe oud waren jullie toen je de eerste EIGEN hond kocht, eentje die dus alleen van jou of van jou en je partner was en niet van jou en je ouders bijvoorbeeld?

Toen onze eerste hond op ons pad kwam was ik 20 jaar. Heb niet direct voor haar gekozen (was ook niet zo dol op het ras toen), maar ze zocht met spoed een huisje en mijn man (toen vriend) heeft mij overgehaald. Overigens nooit spijt van gehad. Daarna alleen nog maar hetzelfde ras gehad, dankzij ons eerste herplaatsertje, zowel herplaatser als pups. 

Ik was 17, bijna 18. Dus dat is zeker alweer 2,5 jaar terug. Woon nog wel thuis maar Kaylo is voor alle 100% van mij. 

Ik was nog net geen 20 toen ik king kocht!

Ik was 22! 

Wij wonen nog bij m'n moeder maar Judah is voor de volle 100% van mij mn moeder doet dus niks voor de opvoeding of wandelen enzo. 

Rond de 50!

Op mijn 12e/13e kochten we een tweede hond en dit was wel echt meer mijn eigen beslissing. Alsnog verdeelden we de zorg over haar samen (maar dit doen we nu op mijn 27e nog vanwege mijn gezondheidsproblemen en beperkingen) maar haar opvoeding was wel echt meer mijn ding. Op mijn 16e kocht ik van mijn eigen spaargeld dat vrij kwam mijn derde hondje en zij was echt mijn alles. Altijd bij mij en ook achteraf gezien mijn onofficiële hulphond.
Nadien volgde nog veel meer honden, allemaal in overleg en we besluiten altijd wel samen voor welk ras we gaan en welke fokker/pup uit een nest we kiezen. Maar de honden zijn wel van mij, staan ook op mijn naam. Maar goed als je samen woont zijn ze altijd van de hele familie vind ik en moet dus ook iedereen er achter staan, ongeacht wie de grootste zorgtaak draagt.

Java had ik vlak voor mijn 24e verjaardag. Ik heb eerst gewacht tot zeker was dat ik er meer tijd voor zou hebben, en dat we in een huis gingen wonen. Java heeft nog een korte tijd in het appartement gezeten.

Ik was 19 jaar toen mijn eerste eigen hond bij mij kwam wonen  

De eerste hond die er kwam toen ik er was (beide ouders met honden opgegroeid) kwam toen ik 2.5 jaar was, een 5 mnd oude pup. Toen die 15 jaar later overleed, kocht ik een half jaar later, op mijn 18e mijn eerste EIGEN hond. Alle kosten zijn dus ook voor mij, ook de opvoeding etc lag in mijn handen. Ik heb er geen moment spijn van gehad, ik wilde geen herder tot ik Kahlúa zag ook al kreeg ik te horen dat een HH geen ras was om mee te beginnen, we passen perfect bij elkaar. 

Ik was 18 toen ik Odi kocht. Op mijn 20e volgde Aiden, en nu op mijn 22e is Abby er ook.

Odi was dus mijn allereerste EIGEN hond, en dat blijft me altijd bij.

Aiden en Abby zijn ook helemaal van mij, ik vind het heerlijk!

Ik heb mijn ouders ervan overtuigd een hond te kopen, ik zorg voor haar en al.. Telt dat ook?

Ik was 10 toen ik haar kreeg

22 jaar.. met mijn eigen centjes  

(mijn ouders helpen wel maar het is wel mijn hond)

Oh wat heb ik lang moeten zeuren maar hij heeft alle verwachtingen méér dan waar gemaakt 

Rond de 50.

17 :)

Moest dan ook echt alles zelf doen omdat het mijn hond was. En betalen.

Toen ik mijn eerste hond kocht was ik 19. Daarna zouden we geen 2de hond meer nemem, maar 2 jaar later wilde mijn moeder toch een Maltezer (toen was ik dus 21) en een half jaar daarna wilde ik graag nog een bordercollie dus dat was mijn 2de eigen hond (Toen was ik 22).

Zodra ik het huis uit ga, gaat alleen de bordercollie met mij mee omdat mijn oudste hond veel beter op haar plek is bij mijn moeder en haar hond.

Mijn oudste hond blijft wel van mij, maar mijn moeder gaat dagelijks voor haar zorgen, maar de extra dingetjes (zoals oordruppels die ze 1 keer per week nodig heeft) blijft mijn verantwoordelijkheid.

21 maar moet erbij zeggen dat het zonder hulp en 2 banen hebben (waarvan ze er bij 1 mee gaat) niet te doen is. 

Gelukkig heb k een buurvrouw, ook alleenstaand met hond. En delen wij een beetje de zorgen over beide honden. 

Ik werk pas in de middag/avond. Dus neem har hond mee naar t bos, en soms mee naar huis. En zij past vaak in de middag weer op May. En bijna elk weekend omdat ik dan echt lange dagen heb...

20, bijna 21. Heb haar nu bijna 1,5 jaar, en nooit spijt van gehad.

Mijn ouders zeiden al een paar jaar dat ik een eigen hond mocht als Radja er niet meer was, een border collie waarschijnlijk. Maar ik wilde dat nooit, want ik wist niet hoe het zou gaan als ik op mezelf zou wonen en hoeveel de hond alleen thuis moet zijn, etc.

Een paar dagen voordat ik stage ging lopen in een Spaans asiel is Radja overleden. Toen wist ik al dat ik een hond uit mocht zoeken, maar dit zou er dus een voor het gezin zijn, en niet voor mij alleen. Maar toen ik Puck had uitgekozen wilde ik toch dat ze mijn hond zou worden, want ze voelde al helemaal eigen. Ik wilde haar zelf opvoeden en meenemen als ik uit huis ga.

Mocht dat een groot probleem worden kan ze gewoon thuis blijven. Maar waarschijnlijk is dat niet nodig want werk nu in een hondenpension waar ze waarschijnlijk gewoon mee kan als dat nodig is.

28 jaar,ik wilde eerst kinderen en dan pas een hond.

23 :)

Mijn eerste eigen hond is mijn huidige hond. Ik was 24 toen ze bij mij kwam wonen.

Mijn vader heeft haar en het ras uitgezocht, want ze was eigenlijk zijn hond. Nadat hij vorig jaar is overleden, is ze bij mij komen wonen. Ze is nu dus volledig de hond van mij en mijn vriend. Toch voelt ze nog wel aan als de hond van mijn vader en niet als 100% mijn hond, omdat hij oorspronkelijk voor haar gekozen heeft en ze de eerste 2,5 jaar bij hem gewoond heeft. 

Dit maakt het aan de ene kant extra moeilijk dat ze nog steeds niet helemaal als een eigen hond voelt (meer alsof ik voor een lange tijd oppas) en aan de andere kant maakt het haar ook erg bijzonder. Ze was, net als ik, gek op mijn vader en erg belangrijk voor hem. Dus dat schept een bijzondere band. 

22 

Ik was 16 toen vaös op mijn pad kwam. Het was eigenlijk de bedoeling als gezinshond maar wij hadden elkaar gevonden. Het is dus ook echt mijn hond moet ook alles zelf betalen. 

21 en mijn tweede op 22 :) Heb in de puppytijd wel oppashulp gehad van mijn moeder

25 jaar en met 25 jaar 2 honden :) Wel pas nadat ik uit huis was en samenwoon met mijn vriend :) 

Mijn eerste eigen hondje nam ik toen ik 26 was. Ik werkte toen al drie jaar in het asiel en kon me uiteindelijk niet meer inhouden. Ondanks dat ik vond dat ik het financieel eigenlijk niet onder controle had. Verschrikkelijk laag loon, op mezelf en alleen en ook nog een pony (die ik kreeg van mijn ouders toen ik 11 was) waar ik pension kosten voor moest betalen. Ook wist ik niet of ik wilde blijven werken in het asiel omdat het heel zwaar werk was qua lange dagen voor een prut loontje (voordeel van weken in asiel is dat de hond mee kon naar werk, maar wat als ik iets anders ging doen, kon dat dan wel met een hond?). Maar toch voor Bambi gekozen. Hoe ik het toen allemaal deed weet ik niet haha.

Nu heb ik alles goed voor elkaar, leuke baan goed loon. Nu nam ik na Bambi vol vertrouwen Moh.

26 jaar was ik dus voor ik een eigen hondje nam.

11 jaar was ik toen ik mijn eigen pony kreeg.

Ik was 28 jaar toen ik mijn allereerste en huidige hond kocht. Heel lang al naar uitgekeken. Al van jongs af aan. Maar toen te druk met de paarden en wedstrijden. 

15... gekregen van mijn ouders maar vanaf het begin af aan verder voor haar gezorgd, zowel in kosten en als trainingen ect. Was ook toen al de afspraak dat ze met mij mee uit huis zou gaan ect. Ze is nu bijna 8... en nogsteeds mijn schaduw!

Toen ik Denise kocht/adopteerde was ik 20! En nog nooit een moment van spijt gehad! 

Edit: Ik "kocht" haar niet als pup, maar adopteerde haar als pup van 8 maanden

Toen ik 27 was kwam Obi opeens zomaar hier wonen... 
Hij was wel lief dus ik dacht naja, laat em maar dan.