Hallo iedereen,
Al een tijdje zit ik met het idee om nog een hondje aan te schaffen. Ik zit te denken aan een Silken Windsprite. Het enige probleem is dat mijn hoofd mijn hart enorm aan het tegenspreken is.
Bij alleen al het idee aan een hondje zegt mijn hart volmondig ja. Helaas komt mijn hoofd er dan doorheen met: is dit nu wel zo'n goed idee?
Wat zou ik het beste kunnen doen? Qua financiën en tijd (alleen de aanschafkosten voor het pupje zelf nog niet) heb ik alles al uitgezocht, het gaat echt puur om de knoop door hakken. Heeft er iemand misschien advies voor me? En weet iemand misschien hoeveel een Silken Windsprite kost?
Jenny&Molly op het forum kan je helpen met info over het ras. Zij heeft 2 Windsprites.
Waar twijfel je precies over?
Vooral over het feit of het nou wel zo'n goed idee is. Als mijn hoofd er zo tegen is, moet ik het dan niet doen of moet ik mijn hart volgen en toch een hondje aanschaffen.
oeh ik ga even iemand voor je roepen die je vast heel graag veel wil vertellen over het ras. (ze heeft er 2) Het zijn hele leuke hondjes!
Waar twijfel je over? over het ras of over het nemen van een hond? Waarom zou het geen goed idee zijn
Als je de hond een goed leven kan bieden zie ik niet waarom niet?
Vooral over het nemen van een hond. Over het ras ben ik erg zeker. Ik ben namelijk nog best jong. Zo'n 17 jaar en gaat dat dan straks allemaal wel goed met de studie ( hoor hier erg uiteenlopende verhalen over).
Als je ouders er ook achter staan... go for it ik ben ook 18 en kreeg Beer toen ik nog studeerde. Het was passen en meten maar het lukte.
Ik heb er inderdaad 2, heeeeerlijke hondjes, kan je er alles over vertellen Heb ze alle 2 genomen tijdens mijn studeren nog
Ik vertrek nu net van werk, ik zal even uitgebreid antwoorden als ik straks thuis ben!
Dat zou heel fijn zijn!
Mijn moeder staat er wel volledig achter, maar mijn vader wilt liever geen hond in huis, omdat hij bang is dat hij er uiteindelijk dalijk voor zal moeten zorgen. ( dat zal absoluut niet gebeuren, want ik heb al vanaf mijn 11e jaar een groot tot het grootste deel van de everantwoordelijkheid voor onze jongens bij m'n moeder).
Ik snap z'n angst wel. Mijn vader zorgt ook veel voor de honden, en vaders in de omgeving ook. Echter vinden ze het vaak toch stiekem schatjes. Ik zou misschien even duidelijk vertellen wat dan de bedoeling is, zodat je vader jou wat serieuzer neemt.
Dat heb ik al geprobeerd. Hij neemt me wel serieus, maar wil het alsnog niet.
Het punt is juist dat hij er echt niet wil voor gaan zorgen, maar mij dus ook niet gelooft als ik zeg dat ik voor de pup zorg. Ookal zorg ik al 11 jaar voor de honden die ik heb bij m'n moeder waar ik op het moment ook 90 % van de verantwoordelijkheid voor draag.
Je schrijft: nog een hondje.
Dus jullie hebben al een hond? Wie zorgt daar voor? Doe je deze hond een plezier met een tweede erbij?
Als je nog thuis woont, ga dan met de andere gezinsleden eens rond de tafel zitten en bespreek alle pro en contra's, hoe jullie denken dat de komende jaren er zullen uitzien, wie wat doet, wie wat betaalt, enz. Dan kan je op basis daarvan een goed doordachte beslissing nemen
Ja we hebben zelfs nog 2 honden. Voor de jongste zou het prima uitkomen. Dan heet hij een speel maatje. De oudste zal er geen problemen mee hebben. Hij is erg sociaal. Ik zal voor de hond zorgen en alles betalen. Ik heb hier al goed voor zitte sparen. 100 % van de kosten, aandacht, opvoeding, etcetera. Komt bij mij te liggen. Als ik ga studeren gaat de hond mee en die zal dan ook zoveel mogelijk betrokken worden in mijn leven en overal waar kan meegaan.
Dan zou ik nog even wachten tot het zover is, je een eigen stek hebt gevonden en je studies zijn gestart. Dan kan je veel beter de praktische kant vd zaak inschatten: hoeveel uur de hond alleen is, in welke omgeving je dan woont, hoeveel budget je dagdagelijks nodig hebt (studentenleven), of er genoeg tijd en energie overblijft voor de hond, enz.
Ondertussen kan je je alvast voorbereiden, fokkers bezoeken, enz. Ook erg leuk en spannend!
Dat is erg goed advies! Ik ben alleen bang dat ik het dan niet meer ga doen. Als Ik er van tevoren aan begin kan ik m'n leven eromheen bouwen en heb ik genoeg tijd om een pupje op te voeden. Ik weet niet of ik die opvoed tijd heb als ik al studeer.
Hahahahaha ik zit al best een tijdje in die fase en heb zelfs al 2 fokkers gevonden :D
Alaska's finest geeft wel goed advies, ja. Misschien dat je kan kijken naar verwachte nesten rond de zomervakantie? Dan heb je een aantal maanden vrij (weet niet of je examens doet?) en alle tijd om een pup op te voeden. Misschien heb je geluk. Al vrees ik van niet, het lijkt me niet zo'n bekend ras. Of zeg ik nu iets helemaal verkeerd?
Sowieso zou ik me op één of een aantal wachtlijsten laten zetten. Als er veel vraag is naar pups kan je ook inschatten of je uberhaupt een pupje kan kopen komende 3 jaar.
Dat snap ik helemaal. Ik ben 20, heb twee honden en dat gaat prima. Ik wil je alleen wel één tip geven: neem geen hond omdat je een hond wil hebben, maar neem een hond omdat je voor een hond wil zorgen. Jullie hebben al twee honden, dus je weet al hoe het is om honden in huis te hebben, maar het is toch net iets anders als je zelf een hond hebt. Je zal inderdaad een beetje je leven moeten aanpassen aan de hond en het zal regelmatig voorkomen dat je iets wil doen, maar dat het niet kan, omdat je geen oppas hebt voor de hond of die week door drukte weinig met de hond gedaan hebt. Behalve dat wil je hond iedere dag graag minimaal een uurtje wandelen: ook als je de halve dag op school hebt gezeten, 's avonds moet werken en nog een stapel huiswerk hebt liggen.
Ik heb zelf niet zo veel moeite met deze dingen en vind dat de leuke dingen de minder leuke dingen minder zwaar laten wegen. Zie genoeg mensen bij wie het allemaal prima gaat, maar wil wel zeggen dat het echt iets is waar je goed overna moet denken aangezien het nemen van een hond een keuze is die je maakt voor 10 tot 15 jaar. Ik denk dat je vader bang is dat het toch tegen gaat vallen (vooral de puppy/puber periode kan erg zwaar zijn) en hij dan voor de hond moet zorgen. Ik denk dat de enige manier om hem te overtuigen is door heel goed na te denken over hoe je alles aan wil gaan pakken en je vader te laten zien dat je echt een realistisch plan hebt :)
Ik wil ook zeker niet een hond aanschaffen, omdat ik perse een hond wil, maar ook omdat ik er voor wil zorgen. Om dit te testen heb ik een weekend toen mijn moeder een weekendje weg was op m'n honden 'gepast'. Het was zo'n andere ervaring, maar eerlijk gezegd voor de ik het alleen maar leuker worden. Ik kon zelf bepalen wat er met ze zou gebeuren en wanneer. Dat pakte allemaal heel erg goed uit. Ook ben ik me ervan bewust dat als ik een hond aanschaf dat dat voor een lange tijd is. Qua uitgaan en veel stappen etc. Ben ik heel makkelijk. Het gebeurt namelijk niet echt en anders ben ik vaak niet langer dan een paar uur weg. Als ik verder nog kijk naar de puppy/puberperiode dan maak ik me geen zorgen. Hier heb ik onderhand heel veel ervaring over op gedaan met meerdere rassen.
Erg bedankt voor de tip over een plan opstellen. In mijn hoofd is dit erg goed gelukt, maar op de een of andere manier komen mijn woorden nooit zo goed uit m'n mond ( of op het scherm) als dat ik ze in m'n hoofd bedenk. Hier is dan nog wel ruimte voor verbetering :)
yeeesss hier ben ik dan
Een silken windsprite dus... Super leuke hondjes! Al ben ik natuurlijk enorm bevooroordeeld
Eerst ga ik je even het linkje naar dit topic sturen, dit is een verhaal van het eerste levensjaar van mijn Jenny : http://www.hondenpage.com/hondenforum/200491/52-weeks-of-jenny-de-silken-windsprite!---hiep-hiep-hoera,-1-jaar!.php
Hier kan je ook allerlei dingen lezen waar ik tegenaan liep, en dingen die juist makkelijk gingen
Verder vind ik een silken een hele goede keuze voor iemand die nog gaat studeren! Waarom? Omdat het weinig eisende hondjes zijn die heel meegaand zijn. Ze passen zich vlekkeloos aan jouw aan en mocht je het bijvoorbeeld eens heel druk hebben met tentamens dan kunnen ze gemakkelijk een weekje lang genoegen nemen met 3 blokjes om per dag. Aan de andere kant als jij zin hebt om elke dag 2 uur met ze te lopen dan zijn ze daar ook zeker voor in!
Het zijn nogal uitzonderlijke windhondjes in de zin dat ze over het algemeen veel meer will-to-please hebben dan andere windhonden en een veel minder sterk jachtinstinct. Mijn silkens hebben vanaf jongs af aan konijnen meegemaakt en zien deze als vriendjes, niet als prooi. Ook lopen ze gewoon overal los, ook in het bos, en doe ik met beiden sporten die ze heel goed doen! Beiden waren #1 van hun puppyklas en basisklas, Jenny gaat met de behendigheid net zo hard mee als de borders en Molly is sinds kort bezig met Hoopers en oh wat luistert ze goed, ze vind het enorm leuk om te doen! Op de clubkampioenschappen van vorig jaar hadden ze ook beiden gewonnen, Jenny 2e plek voor gehoorzaamheid en Molly 1e plek puppy gehoorzaamheid. Houd er alleen wel rekening mee dat het een ras is wat met zachte hand en veel geduld getraind en opgevoed moet worden Een harde hand of te veel gepush werkt echt alleen maar averechts bij deze zachte hondjes.
Wat betreft je issue over wel of geen hond, ik zelf zou zeggen, als je moeder er achter staat en je af en toe uit de brand kan helpen, zou ik het gewoon gaan doen!
Mijn eerste hond nam ik toen ik nog thuis woonde, en oh wat was het soms een uitkomst dat mijn moeder even de uitlaat een keertje kon doen, of als ik dan eens een hele dag les had, dat mijn moeder dan wel een hele of halve dag thuis was.
Inmiddels werk ik bijna fulltime, en hoewel ik dolgraag nog een 3e silken wil, zie ik juist nu ik werk geen echte mogelijkheid op dit moment om een pup in huis te nemen. Toen ik nog studeerde had ik in de zomer opgeef moment een vakantie van 3 maanden, precies de dag dat mijn vakantie begon kreeg ik mijn pup. 3 maanden dus volledig vrij voor de pup, nou dat krijg ik met mijn werk nóóit meer voor elkaar! En het is nu juist in de puppytijd dat het zo belangrijk is je pup veel begeleiding te geven. Inmiddels zijn mijn honden volwassen en dan kunnen ze prima overdag voor zichzelf zorgen hoor, maar zo'n lange tijd vrij voor een nieuwe pup zal ik nooit meer krijgen, dat heb je echt alleen als student zijnde. Zodra je de werkende wereld in stapt wordt het een stuk lastiger om een pup te nemen, omdat je dan zeker het eerste half jaar veel oppas moet gaan regelen.
Verder qua kosten, hier liep ik zelf destijds ook enorm tegenaan, en twijfelde erg omdat het destijds als veel geld leek. Uiteindelijk heb ik toen doorgezet, omdat ik zelf in elk geval geen enkel ander ras had die aan mijn eisen voldeed, en een silken heb je niet zonder stamboom dus valt niet "goedkoper" te krijgen. Uiteindelijk ben ik enorm blij dat ik die keuze tot 2x toe heb gemaakt tijdens mijn studie, het is het geld dubbel en dwars waard, en je krijgt er ook een op en top gezonde hond voor! Alles heel netjes getest op erfelijke ziektes, de fokker waarvan ik ze had heeft ze ook heel goed met zorg gesocialiseerd. De marktplaats "fokkers" vergeten vaak hoe belangrijk dat laatste is Ik was destijds voor mijn eerste pup 900 kwijt, en voor mijn tweede een jaar later 950. De prijs zal nu wel rond de 1000 liggen. Het lijkt veel, dat weet ik, maar als je bedenkt dat zo'n hondje 15 jaar bij je blijft, is het eigenlijk geen geld meer. En de fokkers doen het allemaal met veel zorg en liefde.
Zijn er verder nog dingen die je graag wou weten over de silken? Ik kan zo'n beetje alles voor je beantwoorden...
Wauw echt enorm bedankt!! Dit is echt een enorme hulp! Ik ga nu vol enthousiasme het verhaal van je hondje Jenny lezen.
Wauw wat een super leuk verhaal om te lezen en om te zien hoe je mooie meisje opgroeit. Dit gaat zeker helpen in mijn keuze. Heel erg bedankt voor je adviezen en je mooie verhaal @j&m !!!
Graag gedaan hoor
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?