Moeilijke keuze

Beste Forumleden,

Ik weet niet of dit verhaal bij het juiste topic plaats. :P

Maar ik zit momenteel met een ontzettend moeilijke keuze, die me inmiddels helemaal opbreekt. Ik en mijn (ex) vriendin hebben anderhalf jaar terug de keuze gemaakt om een Tamaskan te nemen (soort wolfhond). we zijn toen naar een fokker gegaan, hebben ons ingelezen en zijn mee geweest naar evenementen. Zodat we echt wisten waar we aan begonnen. We waren allebei gek op dit ras. Om eerlijk te zijn wilde ik het liever dan haar. Zij had zo haar bedenkingen maar stemde er toch mee in. Vorig jaar juli was het zover, we hebben onze pup Troy toen mee naar huis mogen nemen. We hebben samen een hoop gehuild en gelachen. Wat een fantastische tijd! Troy is serieus de meest makkelijke, lieve, mooie en rustige hond die ik ken. (ik overdrijf niet :P) Ik werkte full time en zij werkte part time en paste doordeweeks full time op Troy.

Nu komt het vervelende. Mijn vriendin heeft een maand geleden een punt gezet achter onze relatie. Het liep al een tijdje niet zo lekker. Maar ze is meteen vertrokken. En heeft de verantwoordelijkheid voor de hond bij mij neergelegd. Ze heeft nog wel twee weken in de middag op Troy gepast toen ik aan het werken was. Maar ze wilt Troy nu niet meer zien. Terwijl zij het meeste aan Troy gehecht was en Troy het meeste aan haar. Zij wilt haar eigen leven en kan volgens haar niet door als ze maar moet blijven oppassen op de hond. Daarbij komt ook dat zij vind dat Troy herplaatst moet worden en beter af is met een baas die er full time voor hem is.

Mijn situatie: Ik ben na het hebben van een burn out, sinds kort weer full time aan het werk. Opeens moet ik naast mijn baan voor het huishouden, 3 katten en mijn Troy zorgen. De afgelopen weken hebben mij mentaal en lichamelijk opgebroken. ik heb geen puf en ben steeds moe. Maar Troy moet ook aandacht en beweging hebben en ik voel me erg schuldig.

Gelukkig heb ik een oppas die bereid is om Troy doordeweeks uit te laten. Die maakt dan een stevige wandeling van een uur. En soms kan hij naar een hondendagopvang. Ik merk aan zijn gedrag dat Troy hier ook erg aan moet wennen. Van de week heeft hij voor het eerst wat gesloopt toen hij alleen was. Waren gelukkig alleen tijdschriften :P.

Ik hoop dat hij eraan kan wennen. Maar ik zie op dit moment door de bomen het bos even niet meer. De fokker zegt dat ik het kan proberen met de oppas en kijken hoe hij er op reageert als ik het wat meer tijd geef. Ik heb het erg naar mijn zin op mijn werk. Maar moet ik dan switchen naar een part time baan of thuis gaan werken als freelancer? Dat zijn allemaal keuzes die door mijn hoofd spelen. Ik sta er nu alleen voor en ik ben gek op de hond. Maar ergens denk ik ook dat ik op deze manier geen tijd overhoudt. Ik moet momenteel zoveel ballen in de lucht houden, dat ik het gevoel heb dat ik mezelf verwaarloos en meer uitgeput raak. In het weekend moet ik het huishouden doen, boodschappen doen, met de hond wat leuks doen (strand etc. ) kattenbak schoonmaken, alle dieren eten geven, koken etc. Ik heb geen tijd meer voor mezelf. Maar ik wil mijn hond ook niet kwijt! Het is mijn beste maatje.

Heeft iemand tips of heeft iemand ervaring met een soortgelijke situatie?

Alvast dank!

Ik zou dan persoonlijk een oppas nemen die meer wandelt dan een keer een uur. Als je 8 uur op een dag weg bent, kan je hond wel meer wandelingen gebruiken. De vraag is of je dan niet aan het werken bent om de oppas te betalen en of het dan nog wel gunstig is om zo lang te werken.

Als je het financieel aan kunt, kan je parttime gaan werken. Zodat je ook meer tijd hebt voor jezelf. Misschien dat je dan in de toekomst weer fulltime kunt werken, als je een vaste partner hebt? 

Ik ben zelf ook minder gaan werken vanwege de hond. 

Allereerst: goed dat je zoveel voor Troy doet. 

Ten tweede: je hoeft niet zoveel voor hem te doen. Klinkt gek, maar maak even een pas op de plaats. 

Tamaskans passen zich verrassend makkelijk aan aan de situatie waar ze in zitten. 

Hij is gelukkiger als jij goed in je vel zit, dan als je alle ballen hoog probeert te houden speciaal voor hem en gestressed bent. 

Denk wat vaker aan jezelf, en je zult zien dat Troy makkelijk met je meegaat.

Heel veel sterkte met de komende tijd, het is altijd moeilijk als een relatie verbroken wordt...

Veel sterkte, je zit even in een moeilijke tijd.

Maar ik vind dat je het goed oppakt, en ik denk echt niet dat je Troy moet herplaatsen.

Ik denk ook dat de fokker gelijk heeft, geef het wat tijd.

Troy krijgt iedere dag een lange wandeling van de oppas.

Ondertussen kun je nog even doorzoeken of er nog meer mogelijkheden zijn.

Misschien kun je het vangnet wat groter maken, dat je niet alleen van die ene oppas afhankelijk bent.

Troy kan misschien op enkele vaste dagen mee met een hondenuitlaat service, dagopvang gaat hij er af en toe alleen.

En het huishouden, je kan ook elke dag iets doen zodat er in het weekend niet zoveel op je ligt te wachten.

Je zou kunnen kijken of je misschien mensen in de buurt hebt die af en toe een maaltijd willen brengen zodat je niet hoeft te koken, of je kookt wanneer je kookt voor meerdere keren en vriest wat in. 

Uiteraard zal het wennen voor hem zijn, het alleen zijn maar ook zijn andere baasje niet meer zien en dat jij in de stress bent. Één van mijn honden sloopte ook als ik een paar dagen weg was, terwijl mijn vriend dan gewoon thuis was en onze andere hond en veel met hem deed. Maar puur de frustratie van dat ik er niet was zorgde voor het slopen. Je zou misschien kunnen kijken voor sloopbaar hersenwerk, zoals toiletrolletjes en daar wat lekkers in of een grote doos met allerlei kleine doosjes en eierdozen en propjes papier ook weer met lekkers erin. Zo kan hij misschien toch zijn frustratie wat kwijt zonder dat hij dingen sloopt waarvan je het niet wil. 

En vooral goed voor jezelf zorgen zoals al werd gezegd. Als jij onrustig bent zal je hond ook onrustig zijn, al ben je 4 uur met hem gaan lopen bij wijze van. Dusseh zet bijvoorbeeld zo'n doos om te slopen neer in de badkamer als jij een lekker ontspannen bad neemt met een boek erbij, even tijd voor jezelf. En je hond is dan toch bij je en vermaakt zichzelf. 

Je zou eens bij je werkgever kunnen polsen of hij mee mag naar je werk. Desnoods met een reisbench bij je bureau voor als er mensen in je kamer langskomen die bang zijn voor honden.

Ik heb zo jaren en bij drie werkgevers mijn hond gewoon mee kunnen nemen. Wandelen deed ik dan in de pauze en ik had een hondenuitlaatservice die haar op mijn werk kwam halen voor een stevige wandeling met spel met andere honden.

Voor wat betreft je thuissituatie; je went er wel aan, komt wel in het ritme. Ik was een alleenstaande moeder met twee jonge kinderen, een fulltime baan en een hond. En nee, niet voldoende inkomsten om een huishoudster te betalen en geen familie in de directe omgeving dus ik deed alles zelf. Goed plannen wanneer je wat doet en zo min mogelijk doorschuiven naar het weekeinde want je wilt ook wel eens een 'rust dag'.

'Tijd voor jezelf'? Wat bedoel je daarmee? Met een pup heb je inderdaad even geen tijd voor jezelf omdat je continu moet opletten. Maar met een volwassen hond kan je toch prima iets voor jezelf doen terwijl je hond zich even zelf vermaakt? Even surfen op het internet, dutje op de bank of een film kijken? Zoek activiteiten waar je hond ook mee mag. Op visite gaan is vaak geen probleem, veel Engelse/Ierse kroegen laten honden toe (bel even vooraf), terrasje pakken, toer rit maken met de auto naar mooie dorpjes, stadskernen..

Welke activiteit 'voor jezelf' kom jij niet aan toe nu je zelf voor je hond moet zorgen?

 Nou sorry hoor. We hebben in Nederland 224 duizend alleenstaande moeders. 58% (129.920) daarvan heeft een baan. 23% (51.520) van hen werkt fulltime. 32% (71.680) van hen werkt 28-34 uur per week.

Maar als een man voor zijn hond moet zorgen moet er iemand voor hem gaan koken? Gewoon even de tanden op elkaar en aan het ritme wennen. Hij klaagt al over het voeren dat je in een paar minuten gedaan hebt. Ik zou ook eerder de kat van de hand doen dan de hond. Katten zijn minder afhankelijk van de baas en schakelen makkelijker over naar een nieuw gezin.

Ja ik roep ook maar wat. Toen mijn ouders gingen scheiden raakte mijn vader in een dip en had hij heel veel aan buren die even voor hem kookten. Voor die tijd kookte hij ook vaak voor hen, dat wel. Maar uit elkaar gaan en aan een nieuw ritme wennen gaat niet iedereen even gemakkelijk af en soms kan het dan net even dat kleine beetje schelen. Ik zeg niet dat hij met hangende pootjes naar de buren moet gaan, maar er zijn vast mensen die zeggen "als ik iets voor je kan betekenen dan zeg je het maar". 

Ik zou ook eerder de kat weg doen dan de hond, maar aan de andere kant heeft een kat natuurlijk weer minder aandacht nodig dus is het makkelijker om die erbij te hebben omdat je er toch minder omkijken naar hebt. Sowieso zou ik de hond niet weg doen hoor.

 Klopt hoor. Ik heb heel wat tranen gelaten toen ik op eigen benen kwam te staan en niet alleen van verdriet maar ook uit wanhoop en frustratie. Menig glas is ook gesneuveld in dat eerste jaar. Het is gewoon zwaar. Maar ik zat dus ook met twee kleine kinderen en dat kost nog veel meer tijd en energie dan een hond.

De kinderen en mijn hond hebben me er wel doorheen getrokken want ik had een verantwoording. Ik kon niet in mijn bed gaan liggen huilen onder de dekens. Ik moest eruit en aan de gang. 24/7.

Ik denk dat het voor een man moeilijker is omdat zij vaak minder aan zorg en huishouden doen. Dan is het werken of thuis tijd voor jezelf. Die omschakeling is lastiger dan meer gaan werken en zelf de klussen erbij moeten pakken.

Ik zie geen reden om de hond weg te doen. Volgens mij bied je hem meer dan voldoende! Even wennen aan het nieuwe ritme kan heel lastig zijn. Ik wens je daar veel sterkte mee. 

Waar woon je? Wellicht dat iemand van hier wel met je hond wil lopen, of je kan kijken naar uitlaatservices.

niemand zegt toch dat er iemand voor hem MOET gaan koken. het is gewoon geopperd als idee, om meer tijd voor jezelf over te houden. niets mis mee, toch?

ik denk verder niet dat de sekse van TS er toe doet in deze vraag. man of vrouw, het is altijd naar als een relatie uit gaat, en zeker als een van de partners achterblijft met de zorg van afhankelijke wezens zoals kinderen of huisdieren

en katten kunnen zich ook sterk hechten aan een baasje, hoor. die ervaren ook stress van een herplaatsing. net als honden

Goh, planning is alles denk ik?partner en ik werken fulltime,heb een paard, 2 katten en een hond...en ik doe voorlopig het huishouden(kuisen,koken,strijken,de tuin,...)

Nu sinds kort een baby,vergt nog meer planning,en uiteraard moeten de taken herverdeeld.Ik denk niet dat je de hond tekort doet,heb hier ook wel eens een dag bankhangen na een heel intensieve dag met hond en baby overal naartoe.

Een hond neemt je niks kwalijk,zolang je maar voor hem zorgt en aandacht geeft op tyd en stond.Een hond past zich makkelijk aan, eens een dagje met wat minder(na een drukke werkdag,ziekte,...) moet af en toe kunnen.

 Gewoon even.....

Wat voor de één normaal is. Is voor een ander niet even vanzelf spreken. 

De reactie betreft eten komt ongetwijfeld ook voort uit het feit dat deze jongeman net op de terug weg is van een burnout... Dan is niets van zelfsprekend en alles zwaar...

Qua boodschappen zou je kunnen overwegen om online via bijvoorbeeld plusmarkt of ah te bestellen. 

Bij diverse winkels kun je ook online bestellen en een afhaalmoment plannen.

Dat zou een manier kunnen zijn om wat ruimte te creeeren.

O.a. ah bezorgd ook savonds.

Heel veel sterkte.

En bekijk stap voor stap op welke vlakken je het jezelf wat makkelijker kan maken.

Dat is beter voor jezelf en beter voor je hond.

Tegen de tijd dat je het gevoel hebt weer wat meer grip te hebben op je leven en alles wat er bij komt kijken kun je altijd ook de boodschappen weer gewoon inplannen bijvoorbeeld. Maar als tijdelijke ontlasting is er een oplossing voor te bedenken.

Ga eens met je baas praten of je tijdelijk iets minder kunt werken. Al heb je maar een extra middagje. Als je net weer aan t werk bent na een burnout moet je voorzichtig zijn.

Wat heel handig is om stress te verminderen is een slowcooker. S avonds gooi je de ingredieenten er in, s morgens voor je weg gaat zet je m aan, en als je thuis komt is je eten klaar.

Wat ook handig is, voor 4 personen koken en 3 porties in de diepvries gooien als je die hebt.

Jullie zullen allemaal moeten wennen aan de nieuwe situatie, maar neem geen overhaaste besluiten.

Heel veel sterkte!

Zit in precies dezelfde situatie alleen heb ik daar zelf bewust voor gekozen. 

Het huishouden schiet er idd wel eens bij in en het koken ook, maar ach dat maakt mij niet zoveel uit.

Ik vind mijn werk heel leuk, 40 uur in de week. En ik vind het juist heerlijk om met mijn hondje op pad te gaan na mijn werk en om in de avond op de bank te kruipen met de twee katten om mij heen. Ook vind ik het heerlijk om nog een paar avonden/middagen voor mijn paardje te zorgen, lekker een rit maken en te ontspannen.  De spaarzame uurtjes die ik dan nog over heb breng ik door in mijn volkstuintje. Tja echt een sociaal leven heb ik niet meer en al helemaal geen tijd voor een relatie, maar ik doe dus vooral dingen die ik leuk vind om te doen. 

Maar eerlijk is eerlijk, mijn paardje is oud en als die er niet meer is dan komt er geen nieuwe, hou ik extra tijd over om met mijn mini campertje (daar ben ik momenteel ook nog druk mee om dat te maken) lekker met mijn hondje op pad te gaan.

Mijn hondje gaat elke dag dat ik werk met de uitlaatservice mee, een uur wandelen en spelen in het bos.  Dat is wel vermoeiender dan uur alleen wandelen denk ik. Verder step ik heel veel met haar, loop graag flinke wandelingen van ongeveer 8 km en doe cursus agility. Moh is, denk ik, blij dat ze doordeweeks een aantal uren per dag alleen is hihi. 

Ik weet niet hoe lang je nu er zo ineens alleen voor staat? Maar ook voor jou is het wennen, nieuw ritme en nieuwe planning voor alle dingen die er naast het werk nog moeten gebeuren. Maar daar krijg je vast vanzelf beetje routine. Sterke en komt vast goed.

Wat ook kan helpen is een mentale omslag maken. De tijd die je 's avonds met/aan de hond besteed zien als tijd voor jezelf. Ik vind het heerlijk om te lopen als het doodstil is. Hoofd even leegmaken.


En inderdaad voor 2 of 3 keer koken. Bijv. 500 gram gehakt halen, daar ballen van maken, aanbraden/garen en dan voor 2x invriezen. Blijft maanden goed.


Één keer per week goed boodschappen doen, bijv. voor 3x verse groenten en de rest uit pot/blik/vriezer. Dat is bijna net zo goed.


Ik zou het inderdaad nog de tijd gunnen. Het zou zomaar goed kunnen komen na een periode van wennen. En anders blijft misschien altijd die twijfel, of je het niet langer had moeten proberen.

Ha iedereen,

bedankt voor alle warme en mooie reacties! Ik had niet verwacht dat ik zoveel berichten terug zou krijgen. Echt super!

Inderdaad, zorgen en problemen zijn relevant. Wat voor de een zwaar is kan makkelijker zijn voor de ander. En andersom. :) ik heb sneller last van stress en zorgen dan een ander denk ik.

Ik heb een deze week een aantal knopen doorgehakt. Ik heb twee van mijn katten bij een vriendin van mijn ex onder kunnen brengen. Daar word goed voor ze gezorgd totdat mijn ex een eigen plekje heeft. Zij zal dan voor ze gaan zorgen. Het is nu iets minder druk in mijn appartement. Waardoor ik mijn aandacht beter kan verdelen over de hond en mijn kat. Het was gene makkelijke keuze maar het geeft mij een hoop rust.

Ik ga de dagen zo leuk en goed mogelijk indelen inderdaad. S'ochtends wil ik met Troy gaan fietsen (20-30min.) of een wandeling maken van 30 min. Daarna ontbijten en naar m'n werk gaan. Ik laat Troy dan achter met een Nylabone, grote kluif (waar hij een week mee doet :P), Kong gevuld met iets lekkers (jullie nog suggesties?) en een paar wortels.

In de middag komt de oppas. Die gaat een uur met hem wandelen, naar het strand of naar het bos. Zij laat hem dan achter met iets te knabbelen of zijn snuffelkleed (zelfgemaakt!) gevuld met snoepies. Dan is hij nog wel even zoet.

Daarnaast zou Troy twee middagen in de week naar een oppas kunnen die hem een middag mee naar huis neemt. Dat breekt de dag een beetje voor hem denk ik.

Als ik thuis kom ga ik met hem wandelen of hardlopen. Als het echt lekker weer is, neem ik mijn avondeten mee en stappen we in de bus richting het strand. Ik kook nu al voor meerdere dagen. komt erop neer dat ik maar twee keer in de week hoef te koken en zo genoeg heb voor de rest van de week (erg fijn zo'n vriezer!). In de avond doe ik een klus van het huishouden waardoor ik in het weekend niet meer zoveel te doen heb. En na het eten lekker op de bank hangen met de hond en kat, filmpie kijken of boek lezen.

Ik denk dat het zo goed moet komen! Ik ben er vrij optimistisch over. Hoop Troy ook! :D Ik zou hem voor geen goud weg willen doen. Door hem kom ik lekker buiten, zie ik mooie dingen, ben ik in de natuur, word ik ontspannen en krijg mijn beweging (meer dan genoeg haha :P) en ik ontmoet meer mensen door eens een praatje te maken.

Nogmaals bedankt voor alle reacties! Als iemand nog een tip heft hoor ik het graag :D

O, als je echt zo'n fijne vriezer hebt; plan dan eens per maand een kookdag waar je de langere en lastigere recepten maakt. Je weet wel; lekkere stew, stoofvlees, stoofpeertjes, rijsttafel en zo.

Op zo'n dag kan je op je gemakje zo'n 4 a 5 verschillende van dat soort recepten koken en natuurlijk in bulk hoeveelheden.

Daarmee voorkom je dat je met tweemaal koken in de week ook weinig variatie in je maaltijden hebt. Want tussendoor kan je dan zo'n maaltijd er uit pakken.

Ik vond dat altijd wel relaxed omdat veel van dat soort recepten niet idioot veel werk zijn maar vooral lang op het vuur moeten staan. Dagje luieren dus.

Andere tip: Schaf een streamer aan. Met weinig tijd en hard werken wordt tv kijken een stuk minder leuk weet ik uit ervaring. He volgen van series lukt vaak niet en die film is vaak al begonnen voor jij op de bank neerploft en het eind mis je omdat je in slaap valt.

Met een streamer bepaal je zelf wanneer jouw favoriete serie op de buis is, wanneer een film start en als je moe wordt stop je gewoon om een andere dag verder te gaan.

Goed bezig Frank! Succes hoor!

Nog een tip hier:

Kijk of je andere honden gekken in de buurt kunt vinden...

Ik heb hier met mijn hondenascholing buddy de afspraak gemaakt dat zijn op vrijdag op 2 van mijn honden past.

(Vrijdag is haar vrije dag) 

Ik pas dan op donderdag mijn vrije dag op die van haar. 

Kost niets en scheelt een hoop.

Want in de avond zijn ze dan lekker moe. En kun je weer iets anders doen.

Misschien ook bij jouw in de buurt zoiets te verzinnen? 

Voor boodschappen kan je bij veel winkels ook click en collect doen ook bestel ik bijna alle cadeautjes en kleren online om tyd uit te sparen.

Ik winkel al niet graag(vind dit ook stresserend) en op deze manier bestel ik tijdens het ontbijt bijvoorbeeld honden en katteneten dat thuis wordt geleverd.(beste uitvinding ooit!!!:-))

Alle huishoudelijke taken probeer ik te spreiden dat dit niet op 1 dag moet.zo hou je tyd over voor leuke dingen op je vrije dag.

Petje af voor je inzet om je hond te kunnen houden

" Ha iedereen,
bedankt voor alle warme en mooie reacties! Ik had niet verwacht dat ik zoveel berichten terug zou krijgen. Echt super!
Inderdaad, zorgen en problemen zijn relevant. Wat voor de een zwaar is kan makkelijker zijn voor de ander. En andersom. ik heb sneller last van stress en zorgen dan een ander denk ik.
Ik heb een deze week een aantal knopen doorgehakt. Ik heb twee van mijn katten bij een vriendin van mijn ex onder kunnen brengen. Daar word goed voor ze gezorgd totdat mijn ex een eigen plekje heeft. Zij zal dan voor ze gaan zorgen. Het is nu iets minder druk in mijn appartement. Waardoor ik mijn aandacht beter kan verdelen over de hond en mijn kat. Het was gene makkelijke keuze maar het geeft mij een hoop rust.
Ik ga de dagen zo leuk en goed mogelijk indelen inderdaad. S'ochtends wil ik met Troy gaan fietsen (20-30min.) of een wandeling maken van 30 min. Daarna ontbijten en naar m'n werk gaan. Ik laat Troy dan achter met een Nylabone, grote kluif (waar hij een week mee doet :P), Kong gevuld met iets lekkers (jullie nog suggesties?) en een paar wortels.
In de middag komt de oppas. Die gaat een uur met hem wandelen, naar het strand of naar het bos. Zij laat hem dan achter met iets te knabbelen of zijn snuffelkleed (zelfgemaakt!) gevuld met snoepies. Dan is hij nog wel even zoet.
Daarnaast zou Troy twee middagen in de week naar een oppas kunnen die hem een middag mee naar huis neemt. Dat breekt de dag een beetje voor hem denk ik.
Als ik thuis kom ga ik met hem wandelen of hardlopen. Als het echt lekker weer is, neem ik mijn avondeten mee en stappen we in de bus richting het strand. Ik kook nu al voor meerdere dagen. komt erop neer dat ik maar twee keer in de week hoef te koken en zo genoeg heb voor de rest van de week (erg fijn zo'n vriezer!). In de avond doe ik een klus van het huishouden waardoor ik in het weekend niet meer zoveel te doen heb. En na het eten lekker op de bank hangen met de hond en kat, filmpie kijken of boek lezen.
Ik denk dat het zo goed moet komen! Ik ben er vrij optimistisch over. Hoop Troy ook! Ik zou hem voor geen goud weg willen doen. Door hem kom ik lekker buiten, zie ik mooie dingen, ben ik in de natuur, word ik ontspannen en krijg mijn beweging (meer dan genoeg haha :P) en ik ontmoet meer mensen door eens een praatje te maken.
Nogmaals bedankt voor alle reacties! Als iemand nog een tip heft hoor ik het graag "

Frank

 Top......denk bij jezelf, ook de hond wil graag bij jou blijven, hoe je het nu regelt , super....een opvang voor jouw hond maar ook ter gerusstelling voor jou...als je het ritme te pakken hebt ...heus dan is er goed zo te leven voor jou en je hond, ik ben ook alleen en zorg voor een ritme en voor de honden en voor mezelf, heus het komt goed met jou... zorgen zijn zeker relevant, even een goede middenweg erin zoeken.

Fijn dat je het allemaal zo goed gepland hebt nu, moet goedkomen. Wel een tip, ik zou hem niet alleen laten met een snuffelmat (hersenwerkje) dit is iets wat je samen met je hond kan doen, en waar je op je hond moet letten. Als mijn hond ergens een snoepje niet uit krijgt, kan ze gefrustreerd worden, met de snuffelmat gooien of eraan trekken, en dit wil ik dan voorkomen en haar hierin begeleiden! 

 Hier ben ik het helemaal niet mee eens. Dat hangt ontzettend af van de kat, maar ik vind zeker niet dat een kat gemakkelijker overschakelt. Ik heb 2 keer een kat herplaatst. 1 keer voor 4 maanden. Na die 4 maanden kwam ze bij die mensen nog steeds niet uit de zolder (waar ze zich de eerste dag verstopt had), terwijl ze daarna met mij mee verhuisd is en dat eigenlijk geen problemen gaf. 

De tweede keer was na het overlijden van mijn vader. Zijn kat is toen naar een vriendin van mij gegaan waar ze niet goed kon wennen. Ze heeft daar ook 4 maanden gezeten met weinig verbetering, is dan bij mij komen wonen en had vanaf dag 1 geen enkel probleem. Dus ook katten kunnen zich echt wel enorm hechten aan personen en kunnen erg veel stress hebben door een nieuw gezin. natuurlijk hangt dat net als bij honden van het karakter af, maar ik vind het onterecht dat er vaak wordt vanuit gegaan dat het voor katten niet zo'n probleem is. 

In dit geval is het natuurlijk wel fijn dat de katten bij de ex terecht kunnen, want dat is dan iemand die ze wel goed kennen 

Ik denk dat het idd wat tijd zal vragen voor jullie beiden om aan de nieuwe situatie te wennen,maar dat dat wel in orde zal komen met de tijd. Ik heb het hondje van mijn vader in huis genomen na zijn overlijden en zij kan nooit alleen blijven wat ook veel planning vraagt (en soms erg vermoeiend kan zijn). Wat bij mij helpt, is aan zoveel mogelijk vrienden en familie hulp vragen zodat zij af en toe eens kunnen oppassen wanneer ik eens iets voor mijzelf wil doen. Ik merk dat dat enorm helpt als ik er zo eens een dagje tussenuit kan zonder hond ook. Ook via facebook en pawshake heb ik een aantal oppassers gevonden die kunnen oppassen tijdens mijn werk/stage in de week. 

Lukt het een beetje Frank?

Ik zeg niet veel alleen maar potverdikke, er zijn zat honden jaloers op wat jij met je hond doet hoor Frank!

Petje af.