Ik zit er al een jaar of 3,5 mee.
Hoe kies je het ras voor jou/jullie?
Na Nyx geadopteerd te hebben, wilde ik al snel graag een 2e hond, maar na 1,5 jaar zoeken leverde dat geen ras of een specifieke herplaatser op.
Skye kwam op ons pad voor opvang en heropvoeding in een noodgeval en is gebleven doordat ze moeilijk plaatsbaar was.
Onze jongste, Amaya, was een opvanger via een stichting die we na een half jaar zelf maar geadopteerd hebben.
Beide dames hebben we gehouden en we zijn gek op ze, maar we hadden van te voren niet voor hun gekozen.
We kozen ervoor om ze op te vangen en te zijn blijven plakken.
2 honden geleden wou ik al een hond naar mijn keuze, een rashondje. Een pup zelf opvoeden. Misschien ooit mee fokken om wat aan t ras toe te voegen.
Maar ik ben er nog altijd niet uit.
Ik wil geen siberische husky, die heb ik al 2,5 (zonder stamboom weliswaar) en er zijn zo veel herplaatsers dat ik niet mee wil doen aan de creatie van nog meer huskies die een thuis zoeken, met of zonder stamboom. Dan kan ik in mijn optiek zelf net zo goed een van de vele herplaatsers in huis nemen. Dat voegd meer toe.
Maar wat dan?
Ik ben niet moeilijk qua eisen;
loslopen zou leuk zijn, maar hoeft niet, ik heb er namelijk al 3 die amper los kunnen ivm zelfstandigheid, jagen en/of niet zo sociaal naar andere honden.
Ik heb geen behoefte aan dagelijkse borstelbeurten, maar verder weinig problemen.
Graag een grootte en energie die vergelijkbaar is met die van de huidige honden ivm weerbaarheid en spel.
Sociaal naar andere honden zou leuk zijn, maar is geen must, zolang t binnen de roedel goed is.
Verder krijgen we weinig onbekende mensen over de vloer, vaak de zelfde, dus een beetje waaks is geen probleem. Maar geen overmatige blaffer.
En verder een beetje gezond van buiten en binnen, dus geen platte snuitjes, korte pootjes, HD, hartkwalen, etc.
En dan hou je nog 200 verschillende rassen over.
Ik weet t gewoon niet meer!
Hoe doen jullie dat, hoe hebben jullie jullie ras(sen) ontdekt?
ikzelf heb geen hond maar mijn vriendin heeft een border collie en een teckel en ik vond de border collie zo mooi en ik weet niet of je de film lassie kent. maar ik vond lassie al wel een mooie hond ( schotse collie)
en ik zocht een keertje op collie rassen en zo vond ik dat ras.
maar het ligt er ook aan wat je met je hond wilt doen en welk karakter hij/zij ( ongeveer) heeft of wat het ras qua karakter heeft en waar je dus ook zelf van houd.
en zoek eens op google over bepaalde hondenrassen. misschien vind je daar wel iets wat je echt aanspreekt of je denkt van dat lijkt me wel leuk etc.
hopelijk heb je hier iets aan!
veel suc6 met verder zoeken
knuffel van mij
Ik kan er een heel lang verhaal van maken, maar ik was op zoek naar een middelgrote hond om lekker sportief mee aan de slag te kunnen. Ik wilde graag een baasgerichte hond en via de hondenschool waar ik toen zat kwam ik de toller tegen. Ik ging van alles over het ras opzoeken en het bleek de ideale match te zijn. Mijn droom ras.
Ik heb nog veel andere rassen bekeken, maar bij elk ras was er wel wat, wat niet bij mij past. Dus de toller is het voor ons gewoon
Ik ben gecharmeerd van meerdere rassen, dat is het probleem een beetje.
De grazieuse saluki, de samoyeed met hun mini-ijberen-look, de harzer fuchs met hun vacht als vuur, de grote knuffelbeer-achtige tatra, de schotse collie kortharen met hun karakteristieke lange snuiten, de shikoku of japanse wolfhond waarvan ik zijn waardigheid nooit meer zal vergeten, de finse brak had een geweldig uitstraling toen ik haar ontmoette, maar ook de kleine maar dappere laplandse herder.
En zo kan ik nog wel even door gaan...
hey marloes dat is lang geleden
hier eigenlijk nooit een ras gekozen.
hoewel ik huskys en malamutes geweldig vind.
verder eigenlijk alleen herplaatsers die op je pad komen.
ik hou wel van een beetje eigenwijs.
er moet wel pit in zitten.
vachtverzorging is niet echt mijn ding.gewoon eens in de week borstelen enzo.
mijn voorkeur hebben de Husky , alaskan malamute , berner sennen en beagle
Tja.. Heb nu een labrador, toen ik een hond mocht was ik 17, ik had mijn voorkeuren naar oertypen, maar ouders vonden dat niets, ik wilde een hond met uitdaging, en veel energie. Ouders wilden een lieve hond, ( en die er lief uitzag) ik hou van grote honden, ouders wilde klein. Compromi gekregen en een labje, wel werklijn was mijn eis dan. Zou nu ook niet zo der haar kunnen. Nu bijna uit huis en heb ik het zelf voor het zeggen en sta dan ook op de wachtlijst voor een tamaskan, eindelijk mijn droom hond
Ik heb mijn ras uitgekozen op basis van karakter. Mijn voorkeur ging al uit naar een middelmaat hond met een langharige of halflangharige vacht. Ik wou graag een hond die zou kunnen loslopen en die genoeg will-to-please zou hebben om ook eens gehoorzaamheid en behendigheid mee te doen. Aan de andere kant wou ik dan ook weer een hond die niet al te veel beweging nodig heeft en inweze met een aantal blokjes om per dag genoegen zou nemen. Verder moest de hond sociaal zijn tegenover vreemde mensen en honden en een meegaand karakter hebben zodat ze makkelijk mee op vakantie en tripjes zou kunnen gaan. Op die manier ben ik uitgekomen op mijn ras, de silken windsprite.
Voor mij duurde deze zoektocht ook zo'n 2,5 jaar.
Maar de silken windsprite is toch een windhond? Die staan er niet bepaald om bekend dat ze goed los kunnen lopen en gehoorzaam zijn. Of is de windsprite een uitzondering?
Ik had altijd al een zwak voor Staffords en Pitjes en toen er eindelijk een hond zou komen ben ik dus die rassen uit gaan pluizen en dat bleek eigenlijk een perfecte match.
Maar kan me voorstellen dat het heel lastig is als niet echt één ras hebt waar je altijd al een zwak voor hebt gehad.
Weet je wel een beetje welke rasgroep je het meest aanspreekt? Misschien als je daar uit bent dat het al een stuk makkelijker wordt. Als je enige eisen zijn zelfde energie en grootte als je huidige honden gaat het lastig worden idd. Kan ik me voorstellen! Succes ermee. Ben benieuwd als je meer weet!
Wij zochten een hond die het reizen in z'n bloed heeft, een hond met een nomadische oorsprong dus, die zich eender waar thuis voelt. Een sterke, robuuste hond. Niet snel uit z'n lood te slaan en met een goed uithoudingsvermogen. Niet waaks, niet blafferig. Menslievend en aanhankelijk in z'n emoties, maar zelfstandig in z'n denken. Eentje met ondernemingszin, en er mocht een 'zotte' kant aan zijn.
Tja… voor ons bleven er dan geen 200 rassen over, hahaha!
En de malamute klopte perfect!
De silken windsprite is van origine ontstaan uit een kruising tussen whippets en kleine collie achtigen (shelties, border collies). De silken windsprite staat ook bekend als de windhond die het beste luisterd en met het zwakste jachtinstinct. Ik ken inmiddels vrij veel silkens en allen kunnen gewoon goed loslopen en luisteren goed. Er zijn zelfs silkens die worden ingezet als hulphond en zijn ook goed in sporten als behendigheid, hoopers en flyball. En toch hebben ze dan ook nog die relaxte, luie "couch potatoe" kant van de whippet bij zich en ook de enorme sociale kant van deze honden, dat is wat deze hond zo heerlijk makkelijk maakt.
Wel kunnen het gevoelige hondjes zijn, dat wel, en daar moet je wel rekening mee houden voordat je zo'n hond aanschaft. Stemverheffing met training of zelfs als je thuis bv ruzie hebt met een ander persoon kan zwaar op een silken komen te vallen. Ik zelf ben nogal een softie als het op mijn honden aan komt, dus gelukkig paste ook dit deel goed bij mij.
Ik kijk eigenlijk altijd naar wat mijn hond(en) blij zou maken.
Ik heb altijd een Hollandse Herder of een Husky of een Samojeed of een Aussie of een... etc etc, willen hebben.
Maar Odi was heel duidelijk. Een wolfhond of niets. Ja, dan houd je een beperkt groepje rassen over.
Bij Aiden kan in principe ieder ras, maar ook bij hem merk ik sterk dat hij een ras nodig heeft die zijn taal spreekt.
Verder heeeeel veel evenementen bezoeken, bij fokkers langs gaan, alle negatieve verhalen over een ras vragen aan eigenaren, en evt een bepaald ras te logeren hebben heeft voor mij geholpen te kiezen.
Wat apart, dat wist ik niet :p ik wist toevallig dat je een windhound en een windsprite hebt en dan houd het op, hihi
Ben ben niet zo'n moeilijke en stiekem ook wel een aardig watje dat alleen voor zichzelf opkomt als ze het nu ervan zit (en dat is zelden, waarom mijn energie eraan verspillen als ik dat kan gebruiken voor leuke dingen?). Helaas heeft mijn vriend wat meer ''pit'' in zich, Schevings/Haags-bloed.
Om die reden heb ik bijv. collies al laten varen.
Wel jammer, ik vind halflangharige windhonden geweldig op de een of andere manier. De kortharen vind ik een beetje ''naakt'', maar heb ook sowieso een voorliefde voor (half)langharige honden
Bij de dames heb ik weinig voorkeur gemerkt, als ze maar samen tikkertje kunnen spelen.
Nyx vind tot nu toe wolfhonden (dames) leuk, buitenlandertjes/mixjes, berghonden (hij was goed bevriend met een berghond van de maremen en abruzen, tot zijn vriendje verhuisde), windhonden gaan over t algemeen goed, witte herders, op de hondenschool was hij smoorverliefd op een entlebucher sennen, labradormixjes doen het ook goed.
To much options still...
Maar van al die opties vind je er al een aantal minder leuk, toch?
Dan houd je 4 rassen over?
Als je daar nu eens voor en nadelen van opschrijft?
Tatra, pyrineeër, romanesc carpatin, witte herder vind ik ook leuk (hoera, terug naar de hondenschool en dan niet 90% van de les achter je hond aan hollen), tamaskan, saarloos, saluki, silken windhound/sprite is ook het inspecteren waard, barsoi, deerhound...nope, 4 gaat zo niet lukken
De romanesc carpatin ben ik laatst op puppy bezoek geweest, smoorverliefd op eentje maar die is vandaag naar haar eigen huisje gegaan :(
Maar ik zit er ook mee dat ik bepaalde honden niet standaard tegen komt. Misschien kunnen mijn hondjes het wel geweldig vinden met een beagle, een hovawart of een bellington terriër?
Ik vind het toch knap dat mensen kunnen zeggen: ja, die daar, dat is hem helemaal.
Vraag me toch af hoe dat voelt
Wij wilde een pittige doch gehoorzame, maar niet te grote hond. Wij waren altijd sterk aangetrokken tot de terriërs. Gewoon vanwege hun lieve maar brutale uitstraling.
Kennissen kregen een Jack Russell Terriër maar omdat wij dit ras op elke straakhoek tegen kwamen en ze waren vrij doorgefokt, passeerde die al snel. Toch wilde we wel een hond met het soortgelijke karakter. Toen kwamen we met toeval op de Parson Russell Terriër terecht. Grotere broer van de Jack maar onbekend.
Ik hou gewoon van honden die 'eigenwijs' zijn. Een hond hoefde niet voor mij te werken maar wil er mee samenwerken. Daar zijn veel terriër rassen geschikt voor. Toch wil ik in de toekomst ook een Afghaanse windhond, omdat hun karakter mij erg aanspreek. Dat ze niet los kunnen vind ik niet erg, maar hun gemoedelijkheid, gracie en vertrouwheid naar hun mensen toe spreek me aan. Geld overigens ook voor de Borzoi...vind ik ook zo geweldig.
Mij zul je nooit met een herdershond, golden, labrador of border collie zien. Deze honden spreken me gewoon absoluut niet aan, vind ze leuk om te zien maar ik heb er niks mee.
Haha!
Ik vind zoveel rassen leuk, net als jij. De Tamaskan springt er voor mij echt uit, maar dat is omdat ik zo gek ben op mijn ventje
Als hij een Chihuahua was geweest, had ik die misschien fantastisch gevonden.
Misschien gewoon wachten wat er op je pad komt? :)
Ik heb er ook jaren over gedaan: zoveel rassen met elk hun plus- en minpunten.
Tijdens mijn zoektocht heb ik eerst wat punten opgeschreven die ik belangrijk vond: grootte maakte mij niet veel uit, zolang het maar niet extreem groot of extreem klein is. Het ras moest over het algemeen vriendelijk zijn naar andere honden en los kunnen lopen Ik wilde een actief en leergierig ras, waar ik mee kon gaan sporten (agility, frisbee, etc.) , want dat leek mij geweldig en Kelly was er toen helaas al te oud voor. Ik zocht dus een ras dat het leuk vindt om samen met de baas bezig te zijn.
Ik kwam al redelijk snel bij de herdershonden en veedrijvers uit. Maar ja, welk ras moest het worden? Ik heb contact gehad met Sheltie fokkers, ik was zeer geïnteresseerd in de kortharige collie, maar het was vooral de Border Collie die mijn hart sneller liet slaan. Daarna ging ik mij nog gerichter inlezen in de verschillende rassen. Ik heb een week op een Border Collie mogen passen om het ras te ervaren en toen ik bij verschillende BC fokkers op bezoek was geweest was ik verkocht En tadaaa: daar was mijn lieve Lynn!
Ik heb trouwens nog steeds enorme liefdes voor andere rassen, maar dankzij Lynn is mijn liefde voor de BC ontzettend groot :)
Lees rasbeschrijvingen door in een encyclopedie of in de rassenlijst van de Raad van Beheer. Alles wat je ook maar enigszins interessant lijkt, bezoek de rasvereniging en eventueel sites van fokkers en lees meer over het ras.
Nog steeds geïnteresseerd? Wordt lid van Facebookgroepen over die specifieke rassen en vraag om informatie van eigenaren en fokkers. Als het delicate vragen zijn, vraag of ze in een persoonlijk bericht beantwoord kunnen worden. Geloof me, je krijgt heel snel en enorm veel respons. Mensen willen heel graag vertellen over hun ras. Je komt er ook al heel snel achter of er veel drama in het ras zit of niet (antwoorden via persoonlijk bericht zijn heel anders dan wat je krijgt op je bericht in de Facebookgroep).
Nu kun je als het goed is al heel erg veel rassen afstrepen en hou je maar een paar rassen over. Van deze rassen ontmoet je de honden in het echt, zoals bijvoorbeeld op shows of op wandelingen met eigenaren of bij fokkers thuis.
En dan is de keuze niet zo moeilijk meer. Vrij simpel stappenplan lijkt me zo.
Oh en het tweede deel van je vraag: Ik heb nu mijn tweede witte herder en dit ras ben ik eigenlijk ingerold. Ik en mijn zusje wilden een grote hond en onze vader een herdershond. Dat werd dus Charlie uit het asiel, een witte herder. Na zijn dood hebben we met zijn drieën opnieuw een witte herder genomen.
Ik ben opgegroeid met een Engelse cocker en toen zij overleed in 2014 was meteen al duidelijk dat er weer een cocker zou komen. Het duurde even, maar afgelopen jaar kwam die er dan eindelijk.
Ben druk bezig met een lijst opstellen voor mogelijke toekomstige honden. De voorlopige lijst bestaat uit wetterhoun, centraal Aziatische ovcharka, Tibetaanse mastiff, greyhound. Mogelijke nieuwkomer op de lijst is de Northern Inuit, maar daar ben ik me op dit moment nog over aan het inlezen.
Ik hou van honden met veel of langere (krul) vacht, dus veel rassen vielen al af.
Ik zocht beide keren zachtaardige en vriendelijke honden, heel belangrijk.
In de tijd van Freggle zocht ik een klein hondje, maar wel sportief en gezond, en toen was de keuze ook zo gemaakt.
Met Black zocht ik een grotere hond, maar ook gezond en sportief en werkwillend.
Toen was de keuze ook zo gemaakt.
Uiteindelijk bleven er uit de vele rassen maar heel weinig over die ik echt de moeite waard vond.
En als ik ooit weer een hond zou nemen, zou ik bij deze 2 rassen blijven.
Als ik terugkijk, heb ik een hond die qua karakter op mij lijkt. Dus ik zou zeggen, hoe ben jij, wat zijn je karaktereigenschappen, en welke hond past daar t meest bij? (en natuurlijk, wat wil je met je hond, wat heb je te bieden, kunnen ze met je andere honden etc. ).
Leuk hoor, een pupsel ooit!
Wij kijken naar wat we willen : zelfstandig, evenwichtig, niet klein, kort haar, avontuurlijk, niet echt van de baas afhankelijk, niet kruiperig...
Er mag best pit in zitten en op verkenning gaan, het mag een uitdaging zijn om met ze om te gaan.
Daarna kijken we naar het uiterlijk : dogachtig uiterlijk, robuust, korte vacht en zoals ik al zei mag de hond groot zijn.
Spijtig genoeg zijn we verliefd geworden op het ras bij onze eerste hond, en alhoewel er nog andere rassen zijn waar dit van toepassing is, grijpen we altijd terug naar de Dogo Argentino...
Er zijn nog rassen die ik prachtig vind : de Ierse Wolfshond, Duitse Dog, Cane Corso, Boerboel, Mastino, Fila enz... maar ik vrees dat het er niet zal van komen met ons zwak voor Dogo's
wij wilde een middel tot grote hond, kort harig (golden gehad en man die haren en stinkende natte vacht.. ;-) ), lekker actief en speels maar toch ook een gezinshond, niet overdreven waaks of met een overdreven jachtinstinct. Sociaal maar toch ook een bepaalde zelfstandigheid. Wij kwamen uit bij de boxer. Afwegingen waren ridgeback of vizsla. Maarja ridgeback valt wel in de catergorie erg waaks en een vizsla in de categorie groot jachtinstinct. Wel een twijfel over de gezondheid van de boxer maar uiteindelijk een goede fokker gevonden en gezonde ouders zonder hele korte/kleine snuit.
Denk dat je voor jezelf de belangrijkste eigenschappen op een rijtje moet zetten en dan gaan afpellen. Twijfel je ga dan eens bij een fokker langs om te kijken of het ras ook echt bij je past. Succes, en ook wel erg leuk zo een zoektocht!!
Vooral eerlijk zijn met jezelf. Je kan een voorkeur hebben voor een bepaald ras en hen zo mooi vinden, maar als je dan op een app woont en hele dagen gaat werken moet je bv weten dat je geen Husky aankan.
Ik heb als kind een Franse bulldog, een Jack Russel en dan als tiener een Weimaraner gehad in het gezin dus ik had zo wat van alles wat. Rustig en eetgericht, leergierig en baasgericht en dan de Weimaraner was GAAN GAAN GAAN elke dag
Toen ik dan met mijn vriend ging samenwonen begon het zoeken. Altijd makkelijk om te starten met een lijst, zoals je zelf deed, en dan beginnen met elimineren.
Hoe zijn wij bij een Ridgeback gekomen? Ik moest jaren geleden eens gaan filmen op een boerderij en dan kwam opeens de mooiste hond binnen die ik ooit had gezien. Zo'n volwassen Ridgeback rue maakt indruk hoor! Hij was zo mooi, lief maar ook vooral zo rustig binnen en zo CRAZY buiten. En dat sprak mij aan. Binnen wil ik de rust bewaren, maar als we buiten zijn wou ik een speelse hond. En hij is mij eigenlijk altijd bij gebleven.
En dan begin je te lezen...en begin je te vergelijken..stap je af van je idee...en laat het je dan toch weeral niet los.
Ik zou ook de tip geven van, ga eens langs bij een lokale hondenschool. Of nog een hulpmiddel, probeer je te verzoenen met 1 onderverdeling van de hondenrassen (http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_222-indeling-honden.php) en begin je zoektocht dan in die rassen.
Ik heb van kleins af aan een Friese stabij gewild, gewoon omdat deze mijn hart gestolen had. Toen er eindelijk een hond mocht komen heb ik kritisch gekeken of het ras bij mij past en of ik het kon bieden wat hij nodig heeft, daar kan ik nog steeds volmonding JA op antwoorden
Hond nr 1: mijn man was gek op dobermann (omdat hij vroeger er een had), inmiddels is Tierra overleden, maar ze was een hele lieve, superbrave hond. Ik mis ze nog steeds...
Hond nr 2: ik ga met mijn klasje naar het asiel op begeleid bezoek en ik val als een blok voor een Duitse dogkruising pup van 4 maanden.
Hond nr 3 en 4: Bij vrienden zijn Jack Russelpups geboren, ze liggen nog onder de warmtelamp. Wij komen toevallig bij hun en onze kinderen zien de pupjes. OOOOOOO, en pleaaaaaaase... En ja, ma was vlug overtuigd!
Hond nr 5: Na de dood van Tierra ga ik op zoek voor een nieuwe vriendin voor de dog. En ik zie toevallig een docu op fb ivm Spaanse windhonden die worden gered. Dit is mijn nieuwe missie! Zo kwam anderhalf jaar geleden Nala (aka Naaltje) naar België. Het ras ligt me super! Ze is speels, lief, maar vraagt wel overdreven veel aandacht (je moet ze gewoon aaien als zij daar zin in heeft).
Hond nr 6: stiefdochter gaat scheiden, ze hebben een boxer en een beagle, haar ex neemt de boxer maar wil de beagle niet. Beagle moet naar het asiel: niet dus, hij is nu ongeveer een half jaartje bij ons.
Dus: hoe kies je een ras dat bij je past? Die rassen kiezen mij blijkbaar, hahaha! Ik merk wel dat de ene zijn karakter me meer ligt dan de ander, maar of het nu aan het ras ligt, nee, bij mij niet echt. Een hond is nu eenmaal eerst hond en dan pas een ras, niet?
Als je allergisch bent vallen er al heel wat rassen af,gelukkig!:-D
Mijn vriend wou geen terrier,dus waren enkel de gezelschapshondjes en waterhonden nog een optie.
Aangezien wij een handzaam formaat zochten en dat mijn familie niet zo hondenminded is,besloten van een klein,niet te aanwezig ras te kiezen dat zich snel aanpast en ieders hart verovert ;-).
Zo zijn we uitgekomen bij de poedel,en ik kon mij geen betere match voorstellen qua karakter!
Jaaaa! Dit is het echt helemaal!
Als ik soms zit te tobben of te twijfelen dan denk ik bij mezelf: "Wees eens meer Malamute, zeg!" en hup, keuze maken en ervoor gààn! Hahaha! Ja, ik leek al op m'n hond en nu nog meer.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?