Zoals sommigen van jullie weten, is Wispa nagenoeg blind. Ze kwam hier in februari 2014 in de pleeg en toen was hier niets van bekend, maar al snel merkte ik dat er iets "mis" was met haar. Na een dierenarts bezoek, en daarna een bezoek aan de oogspecialist, bleek het inderdaad mis te zijn.
Wispa heeft een beschadiging op haar netvlies vergelijkbaar met wat je zou zien bij een albino (voortkomend uit hetzelfde gen). Hierdoor ziet ze boven zich beter dan onder zich (wat erin resulteert dat ze bomen omzeild, maar stoepjes mist, en mijn nichtje geweldig vindt als mijn nichtje bij iemand op schoot zit, maar ze mijn nichtje als bedreiging ziet als ze op de grond zit). Daarnaast heeft ze ook PRA, progressieve retina atrofie, een genetische, progressieve oogafwijking die uiteindelijk altijd zorgt voor totale blindheid. Toen Wispa onderzocht werd door de oogspecialist (in 2014), was het al dusdanig ver gevorderd, dat ze nauwelijks iets zou moeten kunnen zien.
In de afgelopen jaren heb ik een aantal keer meegemaakt dat Wispa, na een dag met veel indrukken, minder zag. Logisch, want ze moet zich behoorlijk goed concentreren om te kunnen functioneren, en als je moe bent van de dag ervoor, gaat dat gewoon minder goed. Verklaarbaar dus. Maar de afgelopen twee dagen heb ik het idee dat ze geen fluit ziet, en dit keer kan ik het niet verklaren.. Ze is onzeker bij de trap, bij deuropeningen, bij het springen op de bank, in de auto, etc. Ze zoekt veel lichamelijk contact, ze zit constant met haar grote poten op me alsof ze wil "voelen" waar ze is.
(ik was hier mijn sokken aan het aantrekken, vandaar mijn vreemde positie, haha)
Haar pupillen zijn geheel verwijd (om toch zoveel mogelijk licht op te kunnen vangen, vermoed ik) en ze oogt gewoon enigszins "verloren", ik kan het niet zo goed uitleggen.
Vergelijking met Cosmic's pupillen/blik.
Ik vraag me af, wetende dat ze ooit op een dag volledig blind zal zijn.. is dit het moment? Is ze vanaf nu 100% blind, voor altijd?
Eigenlijk wilde ik mijn zorgen gewoon even van me af schrijven.. maar mocht iemand ervaring hebben met het verloop van PRA, dan hou ik me absoluut aanbevolen.
Mijn cattledog had pra. Die is inderdaad langzaam blind geworden. Ik zou niet precies kunnen benoemen wanneer ze echt blind was.
Daar was prima mee te leven. Helaas heeft ze (vanwege permanent verwijdde pupillen) beiderzijds lensluxatie en daarna glaucoom gekregen. Dus beide ogen zijn verwijderd.
Het moeizamer funcioneren als moe herken ik. Zij wilde ook het liefst altijd hetzelfde rondje lopen zodat ze het op het geheugen kon doen.
Op een dag was ze helemaal de weg kwijt op bekend terein. Toen bleek ze dus glaucoom te hebben en kon ze vanwege de pijn nog maar slecht functioneren.
Ik had altijd al plezier in veel cues aanleren en heb daar veel profijt van gehad. Ze ging links/rechts op cue, trap op/trap af, stoep op/stoep af, wachten, stapje links/stapje rechts, kef (handig als ze uit zicht is, dan weet je waar je moet zoeken). Ze heeft tot op hoge leeftijd gewoon los gelopen, alleen toen ze ook dovig werd ging dat niet meer.
Als het uit kan zou ik nog een keer een oogarts bezoeken of iig de oogdruk laten meten.
ik merkte aan mijn hond dat de totale blindheid veel rustiger voor haar was en ze minder angstig op de omgeving reageerde.
Ik heb er geen ervaring mee. Maar kan me viorstellen dat zowel mens als dier er onzeker door word. En in dit geval wellicht versterkt door achtergrond/verleden.
Bij twijfel kun je overwegen te laten checken hoe haar zicht er voor staat. Kan me voorstellen dat zekerheid daarin voor jezelf ook prettig is.
Ze zal er aan gewend raken. Het lastigste is als ze nog deels iets ziet maar niet helemaal, wat voor verwarring zorgt. Zodra ze straks helemaal blind is, zal ze waarschijnlijk rustiger worden. Honden kunnen gelukkig niet rouwen om verloren zicht, en honden die op latere leeftijd blind worden, kunnen nog steeds prima functioneren. Ze zal wel extra begeleiding nodig hebben, maar goed, dat heeft ze nu ook al.
Onze cocker had glaucoom in het ene oog, dat moest verwijderd worden. Het andere oog had cataract. Daarnaast werd ze ook nog doof. Het kan dus altijd erger Maak je geen zorgen om Wispa. Zij redt zich wel, bovendien heeft ze een heel zorgzaam baasje.
Ik hoor net dat de oogspecialist waar ik destijds geweest ben niet meer in Nederland woont, jammer! Misschien toch maar naar de gewone dierenarts om de druk op te laten meten e.d. alleen heb ik in een gewone dierenarts toch een stuk minder vertrouwen.. :/
Ach Wispa.
Geen ervaring, maar iemand die ik ken gebruikt voor haar honds PRA blauwe bessen(capsules) ter ondersteuning. Het schijnt speciaal voor de ogen goed te zijn al is het uiteraard geen wondermiddel.
Ik heb zelf een hondje gehad met een ernstige oogafwijking.
Met hem ging ik naar de oogarts bij de veterinaire kliniek in Oisterwijk.
Over deze oogarts was ik erg tevreden.
Sterkte.
Dit is heftig.....je voelt je zo machteloos.
Kan je niet een mailtje sturen naar de specialist/praktijk waar je geweest bent toen en vragen wie ze aanraden?
Ik denk niet dat gewone da veel antwoorden kan geven
Echt balen dat Whispa haar ogen zo achteruit gaan.
Voor de onzekerheid zou je kunnen kijken naar een bloesemmix die haar helpt met aanpassen aan een verandering
Verder kan je zorgen dat je meubels altijd op de zelfde plek staan en niet opeens zomaar obstakel ivm bv een stoel een meter van normale plek staat...of een tas midden in de kamer ligt
Dat zijn dingen die onzeker maken
De kat van een vriend is van mij is plotseling blind geworden
die was in begin heel onzeker..maar na een tijdje sprong hij zelfs weer op het aanrecht als vanouds
Ze moeten echt even schakelen en leren meer op andere zintuigen bouwen
Ik heb ze inderdaad net gemaild, vooral met de vraag wat nu te doen, als ik überhaupt al iets moet/kan doen. Dingen verplaatsen was al funest, ze zag natuurlijk nog wel wat maar dat was echt minimaal. Ze was eigenlijk al "zo goed als" blind. Toch merk ik nu wel dat ze anders is dan normaal.
Bedankt voor de tips alvast zover, ik ga de supplementen e.d. eens even bekijken!
Goed dat je gemaild hebt
Ze kunnen je vast goed adviseren
Het moet echt heel lastig zijn voor Wispa ivm ze door haar achtergrond al zo kwetsbaar is..nu zit ze fijn bij jou en dan geven haar ogen er de brui aan
weer iets waar ze mee om moet leren gaan
Gelukkig zit ze niet meer in Spanje maar fijn bij jou.
Je zou ook kunnen proberen geur in te zetten
dap halsband/stecker geven haar misschien inwendig meer rust
maar je kan ook trainen met geur
Bv als je beetje lavendelolie op alle deurposten doet
en als je ergens naar binnen loopt met haar ook
piepsie lavendelolie op de deurpost doet
Zo kan je haar bv leren waar deuren zijn in vreemde ruimtes waar jij met haar bent.
Dat geeft haar misschien meer vertrouwen
Ik zeg lavendel ivm dat ook rustgevend is
Het hoeft maar klein beetje te zijn
hond heeft enorm goede neus en zal de geur nog dagen later ruiken
zolang het maar alleen op die plek zit die je wil leren zodat wispa gaat snappen wat de boodschap is.
Veel sterkte met Wispa!! Ik vind het fijn om te lezen dat ze bij jou is gebleven.
Ik heb haar een aantal dingen proberen te leren m.b.t. geluid, maar haar dingen leren is lastig. Ze is vaak snel afgeleid. Ik kan eens proberen wat meer met geur te doen. Misschien reageert ze daar beter op. Haar grootste "trigger" is Cosmic, Wispa voelt haar energie goed aan.
Thanks Anoniem. Ik ben ook blij dat ze hier gebleven is :)
Geur is meer rustgevend dan geluid
Je zou bv een wattenstaafje gedrenkt in olie bij je kunnen dragen in afgesloten plastic zakje en dat gebruiken voor bepaald soort hints
Je zou er ook een pad mee kunnen maken op vreemde plekken
denkt broodkruimpjes in roodkapje
"stipjes geur zetten op de vloer op looppaden bv
dat hoef je maar 1x te doen en ze kan het dagen lezen als het nieuws
mits ze de boodschap leert begrijpen
Dat maakt haar meer onafhankelijk
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?