De omschakeling van een boxer naar een havanezer was groot. Ander formaat, ander karakter.
De havanezer is een gezelschapshondje, en voor mijn gevoel waren dat vaak beetje suffe, schootzitterige, nuffige gebakjes.
Ik kan nu, na 8 weken zeggen dat ons havanezerke zich steeds meer ontpopt als een klein stoertje, die niet graag op schoot zit, die het liefst door een modderig bos struint, konijnenkeutels heerlijk vind overal overheen klautert, vogeltjes verjaagd uit de tuin en enorm angstaanjagend kan grommen bij trekspelletjes.
Wij voeden hem op als een echte hond, geen prioriteiten omdat hij klein en fluffy is. Al is dat wel eens lastig
Zou het nu aan de opvoeding liggen, of aan het karakter?
…of aan 't feit dat het een hond is?
Mijn man is daar niet zeker van. Hij noemt 'm een opgehoogde cavia
Whahaha! Nee, hoor, een stoere Cubaan is het!
Een cubaanse hond dan maar en geen cubaanse cavia, haha
Karakter.
De mijne is opgegroeid tussen 2 Duitse staanders.
Als die 2 de sloten, vijvers en bossen introkken, geen haar op haar hoofd die er over dacht om hetzelfde te doen.
Hahaha een nuffig gebakje
Ik weet het niet. Beer is toch gek. Ik ben ook keurig opgevoed en ik wroet ook in de modder als het even kan.
Je voed hem op als een echte hond... qwa ras verschilt het echt wel, een heel klein ras of een giga ras, maar qwa conseqwentheid mag er het niet aan ontbreken.... neem je van het zelfde ras er twee, zijn ze ook verschillend van karakter. Ras eigenschappen zijn er wel, zo kan je een newfoundlander niets dwingen, rustig opvoeden, een groot ras is meestal ook laat volwassen... kleintjes zijn we gauw geneigd om wat meer toe te laten.. maar jij hebt wel een echte hond hoor.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?