Grommen naar kind - mag dat?

Ik ben heel benieuwd hoe jullie hiermee om gaan.

Ik heb een nichtje die in september een jaar is geworden. Begint nu net een beetje te lopen en zo. Luuk stelt zich neutraal naar haar op, is lichtelijk nieuwsgierig maar vooral, zoals voor alle mensen, terughoudend. Hij loopt eigenlijk altijd weg wanneer ze hem benaderd.

Maar Luuk heeft een "dingetje". Hij is erg gesteld op "zijn plekje". Als hij op de bank zit, maar nog meer als hij bij mij op schoot zit, verdedigd hij zijn plekje. Hij wil dan geen andere honden bij hem in de buurt hebben, en gromt wanneer ze te dichtbij komen. Wordt daar geen gehoor aan gegeven, dan valt hij uit (hoop kabaal, vliegt ze dan met open gesperde bek aan, bijt dus niet). Dit doet hij vooral bij vreemde honden, maar zo nu en dan ook bij Cosmic en Wispa. Zelfs kruipt hij wel tegen hen aan als zij eerder op de bank liggen dan hij.

Nu zat ik van de week bij mijn vader op de bank, Luuk op schoot, mijn nichtje bij mijn vader op schoot, naast mij. Toen besloot ze dat ze even over wilde stappen bij mij op schoot wilde, waar Luuk dus al zat. Luuk keek geïrriteerd, en zodra er daadwerkelijk lichamelijk contact was (mijn nichtje kwam tegen hem aan), gromde hij. Ik stelde hem verbaal gerust, maar na nog een keer grommen heb ik hem van mijn schoot afgetild. Misschien een handige sidenote, ik corrigeer mijn honden niet, omdat ze hier niet op reageren op de manier waarop ik wil dat ze reageren.

Nu zit ik een beetje in dubio. Niet met hoe ik dit ga aanpakken, want daarover heb ik een idee, namelijk voorkomen dat deze situatie zich voor doet. Luuk mag gewoon niet op de bank als mijn nichtje er is. Hij ligt net zo lief in zijn mandje, dus dat is dan een beter alternatief. Maar waarover ik in dubio zit, is het volgende. Luuk is een hond, en grommen is zijn enige manier om te zeggen "ik vind dit niet prettig". Binnen de regels waarin ik met mijn honden om ga mag hij dit, hij mag aangeven dat hij iets niet prettig vindt. En wordt dat genegeerd, dan mag hij dat van mij ook met klem aangeven door duidelijker te zijn (al moet het natuurlijk niet zo zijn dat de bloedspetters tegen de muur zitten). MAAR.. hij mag dat niet naar mijn nichtje, omdat mijn nichtje hem niet begrijpt. Mijn nichtje zal zijn vraag om ruimte altijd negeren, omdat ze simpelweg niet snapt dat hij om ruimte vraagt (daar is ze te jong voor). In deze situatie vind ik daarom dat ik Luuk moet leren toleranter te zijn (in ieder geval naar mijn nichtje). Uiteraard ligt de verantwoordelijkheid bij de volwassenen, WIJ moeten Luuks vraag om ruimte zien én beantwoorden.

Nu ben ik heel erg benieuwd hoe jullie dit zien, en hoe jullie met zulke situaties om gaan. Ik heb zelf geen kinderen dus dit is nieuw terrein voor me. Het ene stemmetje in mijn hoofd zegt, er wordt gewoon NIET gegromd naar kinderen, maar mijn andere stemmetje zegt, zijn vraag om ruimte is gerechtvaardigd, en dit is de enige manier waarop hij die behoefte kenbaar kan maken. Wat denken jullie?

Het mag dan wel gerechtvaardigd zijn dat hij gromt.

Maar met kleine kinderen kun je geen risico nemen, en hem die ruimte maar geven.

Ik weet niet of hij toleranter kan worden.

Het zou eerder zijn dat hij gehoorzaamt omdat hij niet mag grommen.

Maar of hij het dan leuk zou vinden, als het kind bij je op schoot zit, ik denk het niet.

Ik zou hem niet op de bank laten, als er een kind bij je op de bank zit.

Maak het dan maar leuk voor hem, door hem iets te kluiven te geven of zo, dat hij zich niet helemaal verbannen voelt. 

Hoe het hier gaat met onze kleikinderen.

We hadden tot september 2 honden. Prisca was oud lag naast mij bij de bank op de grond. Daar moest de kinderen vandaan blijven. 

De honden die we hadden of hebben mochten op de bank. Alleen wanneer de kleinkinderen er waren mag mocht dat niet.

Ik ben oppasoma van 4. De oudste is 8 . De jongste is vorige werk geboren. Alweer oma geworden.

Ben dus alweer 8 jaar gewend kinderen over de vloer.

Kind en hond op de bank of zelfs de hond op schoot vind ik persoonlijk een slechte combinatie

De hond went er vanzelf aan kind in huis op de grond.

Soms als dat kind ergens lief zit te spelen mag de hond op de bank.

Wel leer ik de kinderen Jazz is nu alleen om hem met rust te laten.

Wasr ik nu oppas is 3 een plaagleeftijd dus nu ga ik nog beter op letten.

Een beetje hoe hoet hier gaat. Trouwens de ouders van de kinderen hebben ook een hond daar gaat het net zo..

Daar zeg je wel iets heel goeds, Silvia, en ook iets waar ik bang voor ben. Dat ik hem af leer te communiceren. Want het is natuurlijk eigenlijk heel fijn dat hij zo goed communiceert.

hmzz, vind ik van meerdere dingen afhangen...ik ben wel erg van wederzijds respect en iedereen moet happy zijn. een grom om ongenoegen aan te geven, prima...dan moet je daar op inspelen. jij respecteert ruimte van een hond, hond respecteert kind...

in jouw voorbeeld had ik wel luuk heel gauw van de bank gedaan, dan ga maar op je eigen plek grommen...

maarja, ik vind het ook een beetje situatie, en hond/ras afhankelijk of je dat mag verwachten van je hond. 

1 v/d redenen waarom ik voor mijn ras koos...ik zou dit persoonlijk in mijn situatie en van lola ook niet accepteren. dat hoort ze niet te doen, punt en klaar 

edit spelfouten..

Ik zie het persoonlijk anders wat betreft iets niet prettig vinden. Het lijkt meer op bezitsdrang, hij gromt tegen de andere honden omdat hij op die plek zit en niet wilt dat de andere daar komen en blijkbaar al helemaal verboden terrein als hij bij jou op schoot ligt. Anderszijds heeft hij er geen probleem mee als de andere 2 daar al liggen, dus dan zal het met niet prettig vinden wel meevallen.

Ik persoonlijk zou in deze gevallen altijd de grommende hond van de bank zetten, de bank is van iedereen, gaat het om zijn eigen plekje vind ik het weer een ander verhaal.

Denk persoonlijk dat het heel erg lastig wordt om aan te leren dat hij niet tegen het kind mag grommen, wel tegen de 2 andere honden. Hij eist gewoon die plek op of dat nu bij de honden is of bij het kind.

Als je dat grommen zelf niet wilt aanpakken, is er maar 1 oplossing en dat is de hond op zijn plekje zetten met een kluif of iets zo lang dat kind in huis is.

Wat ik me nog bedenk..het oudste kleinkind was ook een baby bij onze jack russel die we toen hadden. Die gromde ook. Deed verder niets.

Maar ik heb dat kindje toen wel aangeleerd..hoor..ze gromt..nu is het klaar. Wat ze deed aaien of opzij duwen.

Op den duur onthield ze dat en ik ben degene die op blijft letten natuurlijk.

Later zei ze het zelf toen ze een jaar of 2 was..o brommen en het kind liep weg.

hier word grommen niet getollereerd . Punt .klaar.

naar niemand niet en zeker niet naar een kind.

ik bescherm mijn hond dat mijn zoontje niet aan haar spulletjes zit , of haar lastig valt of aan haar eten / drinken.

andersom mag mijn hond niet aan de speelgoed of eten van mijn zoontje zitten.

als er een koekjes op de grond valt , pech , dan is het voor de hond.

steekt de kleine zijn handjes uit met een koekjes in zijn hand ook pech dan is het voor de hond ( mits ze dus voorzichtig aanpakt en niet hapt. )

misschien best lullig omdat mijn zoontje geen benul heeft van geven maar mijn hond heeft geen idee dat het niet gegeven word. alles wat oo tafel of in het park ligt moet ze vanaf blijven.

mijn honden hebben altijd alle ruimte gehad.

mijn huis is hun huis.

als ze het ergens niet mee eens zijn kunnen ze weg lopen maar grommen doen we hier niet.

Ja, vind dat ook altijd lastig... In de toekomst zitten er wel kinderen aan te komen van mijn broers, en die zullen hier ongetwijfeld over de vloer komen. Grommen accepteer ik niet, mijn ouders niet, mijn broers ook niet. Natuurlijk laat ik het kind niet aan zijn oren trekken, bovenop Beer klimmen mag ook niet,  maar er wordt zeker niet gegromd als het kindje voorbij loopt of ook op de bank wil.  Het is misschien ouderwets, maar beer zou maar even moeten accepteren dat het kind nu even hier is. 

Ik zou op zo'n moment denk ik zeggen van oké gromnen mag. Gelijkertijd zou ik hem dan wegsturen in de zin van leren zelf dus ook dan de situatie uit de weg te gaan. 

En inderdaad als nichtje er is de hond niet op schoot of op de bank.

Maar het grommen is een signaal van niet te dichtbij. Dus moet hij ruimte nemen door weg te gaan (in t geval van kinderen in elk geval) dat lijkt me prima trainbaar. 

Als het kindje ouder is kun je uitleggen dat de hond geen contact wil. Tot die tijd zul je beiden dus in bescherming moeten nemen.

Wat ik me wel afvraag nog is of grommen het eerste signaal is?

honden hebben ontzettend veel manieren om te communiceren....

grommen is naar mijn mening echt de enige niet.

Even vanuit mijn eigen idee, maar of dat goed of fout is... Mijn oudste hond gromt ook regelmatig, gewoon als waarschuwing. Hoort ook bij het ras. Vanuit cursus geleerd dat ik dit niet mag afleren, omdat ze waarschuwt. Als je dit afleert, heb je kans dat ze over gaat naar direct bijten.

Zo mag ze wel grommen als ze op haar eigen plek komt en iemand bij haar wil komen, waar zij geen zin heeft. Maar op de bank niet.. doet ze dat wel bij de bank, dan moet ze eraf.

Luuk vind het dus niet fijn dat je nichtje tegen hem aan komt (of alleen wanneer die op schoot zit).. zorg ervoor dat dit niet kan gebeuren. Sowieso misschien verstandig dat hij en zij dan niet bij jou op schoot mogen op dat moment. En zorgen dat ze niet zomaar tegen hem aan komt. 

Ik zou het ook niet corrigeren. Hij doet niks fout. Hij zegt eigenlijk gewoon duidelijk dat hij het niet leuk vind:)

Ik durf daar niks op zeggen, omdat ik het ergste hier meegemaakt heb (mechelaar en kind) Neen, ik krijg rillingen als ik het lees.

Mijn ervaring is dat de meeste honden die geen kinderen gewoon zijn, of als pup er niet gesocialieerd bij zijn, nooit goed kunnen wennen aan kinderen.

Je kan hem bepaalde dingen aanleren ivm het omgaan met kinderen maar het blijft een serieus en niet te onderschatten risico.

Heel wat honden hebben iets waartoe ze bereidt zijn om in conflict te gaan. Bij de meeste gaat het over voedsel of lekker kluifmateriaal.

Maar ik heb er hier ook zo eentje rondlopen die met z'n momenten vindt dat ik helemaal alleen van haar ben. Vrij identiek aan jouw situatie.

Ik lees hier in een aantal reacties, grommen is een no go en wordt hier niet geaccepteerd.

Iets wat ik gevaarlijk vind, wat uiteindelijk het enige wat je probeert te doen is het weerhouden van een waarschuwingssignaal. Best dat je beseft dat je uiteindelijk niet de hond zijn emotie beheerst. Ik begrijp de intentie die er achter zit wel. En grotendeels lukt het ook. Doch is een conflictsituatie vermijden gezonder dan het onderdrukken.

Ik wil dan ook even inpikken op wat Hannah zegt.

Beer zou maar even moeten accepteren dat het kind hier nu even is. Ook dit is een gevaarlijke redenering. Gevaarlijk in de zin van, het is een menselijke redenering. En een hond kan niet als een mens redeneren.

Waar we als mens in de fout gaan wanneer we een hond in huis nemen. Dat wij totaal niet beseffen dat een hond een hond is, met hondenmanieren. En de hond op een mensen zienswijze gezien wordt. Van zodra er een hond in huis komt gaan kneden en bewerken tot hij iets is wat wij vinden dat hij moet zijn. 

Nu door middel van opvoeding en onderdrukking lukt dit ook grotendeels. We mogen van geluk spreken dat honden in het algemeen zo braaf zijn. Als je een gorilla, chimpansee, een beer, tijger ... in huis hebt, ga je heel wat minder te zeggen hebben. Maar ook bij honden loopt het mis. (Als je kijkt naar het aantal honden en het aantal bijtwonden bij mensen die medische verzorging nodig hebben jaarlijks , kan je over ongeveer een 10% spreken waar het jaarlijks misloopt. Meer dan de helft van de slachtoffers zijn kinderen). En het normale natuurlijke gedrag van de hond wordt niet getolereerd. Goedschiks of kwaadschiks. Anders de deur uit. Of een spuitje.

Van zodra mijn kinderen konden lopen, werd hen aangeleerd de honden geen pijn te doen en ook niet te plagen. Dus als jij aan de hond zijn haar of oor trekt? Dan trek ik aan dat van jouw en voel jij wat de hond voelt als je dat doet. En zo leren ze al vanaf jonge leeftijd respectvol te zijn voor dieren.

 ik vind dat je dat goed aangepakt hebt, grommen is in elk geval een teken dat de hond het niet fijn vindt, dus even geruststellen en afstand houden is dan het beste wat je kan doen, en een volgende keer voorkom je dat er gegromt moet worden.

Of een hond mag grommen of niet doet niet ter zake omdat een hond niet zo denkt. Hij gromt als hij zich bedreigd voelt, afstand wil, daar denkt hij niet eerst over na of dat mag of niet, het is een natuurlijke reaktie voor hem. Ga je dat afleren blijft voor hem het probleem wel bestaan en wordt de situatie gevaarlijk, bijten kan een volgende stap zijn.

Ik zou dus idd afstand creeeren tussen kind en hond. Als ze verder niet veel met elkaar te maken hebben is dat ook goed te doen. Anders kan je ook het kindje leren hoe je je gedraagt in de buurt van honden, er is ook een spel de blauwe hond, voor jonge kinderen wat leerzaam schijnt te zijn. En uiteraard altijd goed begeleiden.

mijn zoontje is nog heel jong.

maar van zodra hij ging kruipen hebben we meteen al geleerd respect voor dieren te hebben.

van de poes blijf je af en de hond laat je met rust.

ze mag overal gaan liggen in huis wat ze wil ( niet boven ze mag geen traplopen ) en als gaat zr midden in de living liggen moet mijn zoontje haar met rust laten.

jong geleerd.....

Ik vind dat er nogal snel word gezegd dat het gevaarlijk door grommen niet te tollereren.

ze hebben elkaars ruimte te respecteren.

ik ben ervoor dat in goede banen te leiden.

en dat hoeft niet door middel van grommen.

Als het mijn hond was kwam hij helemaal niet bij mij op de bank of op schoot, gezien hoe hij zijn plek lijkt t willen verdedigen.

Grommen zou ik niet afleren, maar wel kijken hoe te voorkomen.

Grommen is voor een grens die een hond heel duidelijk aangeeft en dat jij als baas die situatie moet veranderen.

Mijn honden zijn eigenlijk ook geen kleine kinderen meer gewend mijn jongst was 7 toen Diesel kwam en 8 toen Sky kwam.

Dus kleine frummels hebben we hier nooit mee te maken gehad tot mijn zus een kleine kreeg.

Sky heeft daar soms ook wat problemen mee, hij vind het reuze interessant wat ze aan het doen is maar wil niet lastig gevallen worden in haar spel en zit echt niet te wachten op kusjes en knuffels.

Aan mij als baas dus in te grijpen en een veilige situatie te creëren.

Meestal als ik zie dat hij er genoeg van heeft dan mag hij lekker op de gang liggen, tegenwoordig kiest hij daar zelf al veel sneller voor door bij de deur te gaan staan als ze er is.

Lekker kluifje mee en probleem opgelost, hond en kind zijn veilig van elkaar en hond voelt zich veilig en begrepen en hoeft zelf niks op te lossen.

Persoonlijk zou ik het bij jou ook op deze manier aanpakken dat de hond en het kind gescheiden zitten, mogen elkaar best zien en ruiken maar wel veilig.

In een onbewaakt moment kan het kind voor zijn leven getekend zijn omdat het even mis ging.

Zo hoeft je hond niks en dat geeft een hoop rust bij een hond.

Succes 

Ik heb geen grommende honden maar zou het niet tolereren als mijn hond tegen kinderen gromt, ik let op dat als er kinderen zijn mijn hond niet in het nauw komt of dat er een kind naar de honden gaat.      Ieder gaat daar op zijn eigen maniet mee om lees ik.    Ik zelf zou het totaal niet accepteren, ze hebben het nog nimmer gedaan, maar krijgen de gelegenheid dan ook niet....

" Even vanuit mijn eigen idee, maar of dat goed of fout is... Mijn oudste hond gromt ook regelmatig, gewoon als waarschuwing. Hoort ook bij het ras. Vanuit cursus geleerd dat ik dit niet mag afleren, omdat ze waarschuwt. Als je dit afleert, heb je kans dat ze over gaat naar direct bijten.
Zo mag ze wel grommen als ze op haar eigen plek komt en iemand bij haar wil komen, waar zij geen zin heeft. Maar op de bank niet.. doet ze dat wel bij de bank, dan moet ze eraf.
 
Luuk vind het dus niet fijn dat je nichtje tegen hem aan komt (of alleen wanneer die op schoot zit).. zorg ervoor dat dit niet kan gebeuren. Sowieso misschien verstandig dat hij en zij dan niet bij jou op schoot mogen op dat moment. En zorgen dat ze niet zomaar tegen hem aan komt. 
 
Ik zou het ook niet corrigeren. Hij doet niks fout. Hij zegt eigenlijk gewoon duidelijk dat hij het niet leuk vind "

Sylvia met Jackie en Kiba:)

 Dit vind ik eigenlijk ook.

Jazz doet niets de hond die we nu hebben dus die moet in bescherming genomen worden met kindjes.

 Dat is allemaal leuk en aardig, maar hier wordt niet gegromd. Doet hij dat wel dan gaat hij maar lekker naar z'n bench toe. Jammer maar helaas. Ik moet zelf ook niks van kinderen hebben dus ik zou het begrijpen, maar grommen omdat een kind voorbij loopt accepteer ik zeker niet. Dan is het maar hondonvriendelijk. 

Als ik mijn hond in een situatie heb laten komen wat ze niet prettig vindt en ik niet haar eerdere signalen oppik mag ze zeker grommen.

Uiteraard probeer ik dit dus gewoon te voorkomen. 

Aan mijn hond is duidelijk te zien dat ze kinderen spannend vindt, dus aan mij om een veilige omgeving voor iedereen te creëren. 

Het lijkt me dat je het prima opgelost heb zo. 

Edit: en idd niet meer op schoot aangezien dat blijkbaar de aanleiding is. 

Persoonlijk vind ik niet het grommen het probleem in deze situatie, maar het claimen. En dat sta je al heel lang toe. De hond claimt jou, de hond claimt zijn plek en jij vindt dit okee. Tja… daar zit volgens mij de oorzaak van het probleem.

Bij ons wordt niks geclaimd, geen plekje, geen speelgoed, geen personen. Ze worden van jongsaf geleerd tolerant naar elkaar te zijn. 

Dus persoonlijk zou ik daar op inzetten. Als er niks meer te claimen valt, kan daar ook geen ruzie rond ontstaan.

" Persoonlijk vind ik niet het grommen het probleem in deze situatie, maar het claimen. En dat sta je al heel lang toe. De hond claimt jou, de hond claimt zijn plek en jij vindt dit okee. Tja… daar zit volgens mij de oorzaak van het probleem.
 
Bij ons wordt niks geclaimd, geen plekje, geen speelgoed, geen personen. Ze worden van jongsaf geleerd tolerant naar elkaar te zijn. 
Dus persoonlijk zou ik daar op inzetten. Als er niks meer te claimen valt, kan daar ook geen ruzie rond ontstaan. "

Alaska's Finest!

 Dat bedoel ik dus, jij kan t zo goed verwoorden. 

" Persoonlijk vind ik niet het grommen het probleem in deze situatie, maar het claimen. En dat sta je al heel lang toe. De hond claimt jou, de hond claimt zijn plek en jij vindt dit okee. Tja… daar zit volgens mij de oorzaak van het probleem.

Alaska's Finest!

 Exact wat ik dacht

 Helemaal mee eens! Hier gaat het net zo! Mijn kleinzoontje is nu 19 maanden en wil steeds de honden aaien, hen zijn boterhammetjes geven enz. Ik ben er natuurlijk steeds bij en ik hou toezicht over zowel honden als kindje. Ik laat hem ook niet de hele tijd in dezelfde ruimte als de honden (die zitten in de keuken en in de hondenliving), als ik zie dat hij wild wordt of niet meer rustig met hen omgaat, dan gaan we gewoon naar de andere woonkamer om daar met zijn eigen speelgoed te spelen.

Honden voelen kinderen haarfijn aan. Spijtig is dat omgekeerd niet zo, haha. Bij mij zijn ze onvoorzichtig als ik een vleesje wil geven, dan ben ik mijn vingers bijna kwijt, maar bij de kleine, ho maar, heb nog nooit een Duitse dog zo voorzichtig en secuur een vleesje zien aanpakken uit die mini-vingertjes!

Ik probeer de tijd dat ze 'samen' doorbrengen te beperken tot de kleine Kwinten wat ouder wordt en meer snapt. En als ik hem zie 'slaan' naar een hond, dan gaat hij de hoek in! (grappig, want hij krijgt daar dan meestal het gezelschap van een van de hondjes omdat ie dan 'zielig' weent)

Het is mijn taak om het kind te leren wat kan en wat niet bij de honden! Als hij een hond een kusje wil geven, dan roep ik de hond bij ons en dan doet Kwinten een kusjesbeweging (mond open! Bah!) en dan heeft de hond de keuze, wil ik een kusje of niet. Gaat ie gewoon weg, ok, geeft ie een lebber, super!

Als we aan tafel gaan en hij in zijn eetstoel zit, dan stuur ik de honden met een wijsbeweging naar hun plaats (de zetel in). Kwinten doet dit na. En wonderwel luisteren ze soms al als hij wijst!

Als hij toekomt, wil hij meteen naar de honden. Ik pak hem dan wel op omdat 5 enthousiastelingen te veel is van het goede. Maar als hij overdag gewoon naar de honden wil en we gaan de deur door, dan 'duwt' Kwinten ze gewoon opzij en gaat door. Ik laat dit ook toe, want het is de bedoeling dat de honden ook naar hem gaan luisteren later.

Het enige wat ik niet afgeleerd krijg, is dat ie zijn boterhammen of ander eten op de grond gooit. Dit is zelfbelonend gedrag en ik kan onmogelijk beletten dat er dan wel eentje komt aangelopen. In de crèche vroegen ze me om hem uit te leggen dat daar geen honden zijn, hahaha! Hij gooit dus overal zijn boterhammetjes overboord!

Kwinten mag bij de honden op de bank op voorwaarde dat hij rustig is. Is dit niet het geval, dan gaan we gewoon iets anders doen. De honden zijn thuis thuis. Het is hun huis evengoed en ze hebben het recht om hun mooie leventje te leiden zoals voorheen.

Grommen heeft er nog geeneen gedaan naar Kwinten, maar moest het gebeuren, dan zou ik dit geenszins toestaan.

Wederzijds respect dient worden aangeleerd, zowel aan het kind als aan de honden.

" Ik heb geen grommende honden maar zou het niet tolereren als mijn hond tegen kinderen gromt, ik let op dat als er kinderen zijn mijn hond niet in het nauw komt of dat er een kind naar de honden gaat.      Ieder gaat daar op zijn eigen maniet mee om lees ik.    Ik zelf zou het totaal niet accepteren, ze hebben het nog nimmer gedaan, maar krijgen de gelegenheid dan ook niet.... "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

 Inderdaad, gewoon de kans niet geven! Hier is het soms wel niet zo makkelijk om de situaties te voorkomen, maar zelfs met 5 honden in huis en een kindje wat net goed kan lopen, lukt het wel. Ik doe wel mijn kilometers hoor! Steeds erachteraan dus!

Onbewaakte momenten zijn er al geweest, maar heel beperkt en alleen als ik bijvoorbeeld iets uit de ijskast neem of zo (en dan zit ie in zijn eetstoel en kan niet vrij rondlopen om een hond te gaan lastigvallen). Op deze momenten gebeurt het dan dat mijn kleinzoontje een kaasje presenteert aan een hond, die daar dan aan likt, en dan eet hij alsnog het kaasje op! Hilarische momenten zijn het soms! Daar wordt ie wel sterk van, haha.

Ik denk dat je als baasje in staat moet zijn om je honden zo in te schatten dat je weet wat kan en wat niet. Als de honden eten krijgen is Kwinten bijvoorbeeld nooit in dezelfde ruimte ofwel zit ie vast in zijn eetstoel. Geen risico's dus! De honden hebben evengoed recht op hun vaste plek, op hun rust, op hun maaltijd.

Het moet natuurlijk worden geleerd aan de kleine om de honden te respecteren. En dan geef je het goede voorbeeld en je laat niks aan het toeval over.

Ben wel blij dat de honden er zo makkelijk mee omgaan bij ons. Nog nooit een grom of wat dan ook gehoord of gezien.

hier precies zo.

en ook met die vleesjes en snoepjes , als ik iets geef aan sadi moet ik mijn vingers natellen , maar als die kleine iets wilt geven doet ze heel voorzichtig.

ook ik vind het ontzettend belangrijk dat mijn zoontje leert respect voor dieren te hebben.

aai is dus geen haren uittrekken en hoe groot sadi ook is het is een hond , geen paard.

er word niet gezeten of geklommen op haar.

ik vind dat ik beide moet beschermen.

ze zijn dan ook nooit zonder toezicht.

( traphekjes zijn ideaal ervoor )

en naar mijn mening hoort grommen er niet bij.

al mijn honden wisten dat en gingen de boel uit de weg als het ze niet zonde.

ook safi weet dat ik het voor haar oplos dus heeft ze geen enkele reden om te grommen.

nasr mijn idee hoeft ern hond geen ongenoegen te uiten als het het voorval ook uit de weg kan gaan.

" Persoonlijk vind ik niet het grommen het probleem in deze situatie, maar het claimen. En dat sta je al heel lang toe. De hond claimt jou, de hond claimt zijn plek en jij vindt dit okee. Tja… daar zit volgens mij de oorzaak van het probleem.
 
Bij ons wordt niks geclaimd, geen plekje, geen speelgoed, geen personen. Ze worden van jongsaf geleerd tolerant naar elkaar te zijn. 
Dus persoonlijk zou ik daar op inzetten. Als er niks meer te claimen valt, kan daar ook geen ruzie rond ontstaan. "

Alaska's Finest!

 Ik kan het slecht formulieren, maar gebeurt het hier ook, de bedden zijn voor beiden ... wie er het eerst opligt...      geen kinderen hier, maar ik woon naast een cres, en daar gaan mijn honden super mee om, als de honden in de tuin zitten kunnen ze er niet bij....maar vaak tijdens de wandeling zijn de kleintjes wel in de buurt van Bams, de kleinkinderen van bams komen wel , daar heb ik ogin al vroeg kennis mee laten maken............     .....misschien heb ik ook wel hele makkelijke honden die voor ieder lief is....eerlijk ik heb bams nog nimmer horen grommen tegen anderen, ogin is nog heel klein maar ook die heb ik al kennis laten maken met de kinderen van de cres.