Wat te doen..even met m'n handen in het haar 
Misschien is er bij jou ook iemand in je buurt die je kan helpen met de kleine dingen. De dingen die jou gewoon even teveel worden. Vaak helpt even zorgeloos slapen al veel. Uiteindelijk rol je er vanzelf in, gaat het allemaal vanzelf en ben je blij dat je de pup toch hebt gehouden. "
Ik heb een heel lief schoonzusje die me kan helpen maar m'n familie was er eigenlijk al op tegen dat ik een hond nam dus die hebben een beetje een houding van "zoek t dan ook maar uit". Gelukkig heb ik gister avond even goed m'n hart kunnen luchten bij een vriend van mij en eigenlijk afgesproken dat we over precies een week weer afspreken en kijken hoe t er dan voor staat
CC, ik herken het gevoel, behalve... het wegdoen na één dag! Het spijt me, dat kan ik niet snappen.
Ik heb de eerste zes maanden dat wij onze eerste pup hadden soms gewoon spijt gehad. Weg was mijn rust; ik was katten gewoon en een kat komt bij je op schoot, is zelfstandig én onmiddellijk zindelijk.
Mijn pup eiste aandacht, moest ik de hele dag achteraan rennen want ze was niet zindelijk, ik moest haar beschermen voor de katten en de katten voor haar. Ik kon niet een keer rustig naar TV kijken, want als ze wakker werd, moest ik erachter.
Geloof me, ik heb soms spijt gehad als haren op mijn hoofd. Maaaar, als ze sliep, barstte mijn hart, mijn kleine pup, zo lief, zo onschuldig...
Ik heb dus nooit gedacht dat ik haar weg zou doen, ik heb wel gedacht, dat ik nooit meer een hond wilde (ondertussen heb ik er vier 
).
Geloof me, het went, ze groeit op en ze wordt een fantastisch maatje. Ik kan je alleen aanraden om nu eens goed na te denken, kan je je erover zetten of niet? Voor de pup is het echt het beste dat je hem nu terug brengt ipv over een maand of twee maanden... of als hij begint te puberen. In dit geval mag je niet egoïstisch zijn, denk aan het hondje, als je je wil inzetten, houdt je hem anders, breng je hem beter gisteren terug dan vandaag.
Een pup is best pittig en zeker een boxerpup. en zeker met een kindje van 3. plaats traphekjes bij deuren zodat je kindje ook vrij kan spelen, leer de hond een bench aan, dat geeft rust als je af en toe je handen vrij hebt.
Ik kan je verzekeren, het wordt echt beter, maar het kost energie. en nu is hij nog piepklein. Als hij iets ouder is zal het nog meer energie kosten om hem goed op te voeden.
Wees daar op voorbereid. je hebt echt niet het makkelijkste ras gekozen, wat ik ook al eerder aan gaf. maar je krijgt er straks zo veel leuks voor terug.
Sterkte! waar woon je ergens? als je in de buurt woont kan ik je misschien helpen om het wat makkelijker te maken.
Hi CC, jeetje wat heftig om te lezen. Herken dit gevoel totaal niet en kan hier dan ook niet over meepraten. Geen haar op m'n hoofd die ooit gedacht heeft over onze pup terugbrengen naar de fokker. Ja het is soms veel werk, maar ik hou wel van een uitdaging en hij doet het nu zo super goed!! Ik ben er ook van overtuigd dat je er met de volle 100% voor moet gaan. Je hebt die stap nou eenmaal genomen, en het is niet eerlijk tegenover een pup. Als de pup niet 100% gewenst is en een baas heeft die zich 100% inzet dan voelt zo een pup dat ook en is een band opbouwen lastig(er). Maak dus z.s.m. die keuze want zoals ook al eerder is gezegd hoe eerder je pup een doorstart kan maken hoe beter. Of je kan ook de keuze maken door gewoon even blik op oneindig te zetten, en gaaaaannn .... 
. Het komt allemaal echt wel goed hoor. Een boxer is super slim en leert zo ontzettend snel. Ja ze zijn erg druk en bewegelijk, maar dit heb je ook deels zelf in de hand. Onze boxer is in huis over het algemeen rustig en buiten is wandelen altijd een feest.
Tip zorg voor een lekker plekje in huis waar ze rustig kan liggen. Zet een stukje af met bijvoorbeeld een kinderhekje, de gang of een bench. Je zal merken dat een boxer pup als die groter wordt je dochter van 3 uit onstuimigheid omver loopt. Of bijt uit speelsheid. Door een rustige plek in huis te creëren voor de pup hebben je dochter en jijzelf ook meer rust. De pup natuurlijk niet de hele dag wegzetten, maar op gezette tijden is dat lijkt me een goed idee. Ga ook lekker met je pup naar puppycursus, laat haar rustig wennen aan de wereld om haar heen. Ga leuke dingen ondernemen. Dit kost best veel tijd maar is ook erg leuk om te doen. Misschien kan je zorgen dat je dochter van 3 soms even bij een oppassen/opvang is? Dan heb jij een bewust moment om met je pup op stap te gaan en dingen te leren. Zorg ook binnen voor genoeg afleiding, een puppy kong met puppy pasta gevuld was hier een hit. Of lamsoren om lekker op te kauwen (wel in de gaten houden dan).
Kortom hak voor jezelf de knoop zo snel mogelijk door of je hier voor wilt gaan of niet. En als je er voor gaat, dan ook tot het einde. Sorry dat ik het zeg, maar ik vind dat je puppy/hond hier recht op heeft. Zie je dit allemaal niet zitten. Neem dan zo snel mogelijk contact op met de fokker. Als het goed is staat in de koopovereenkomst dat de pup te allen tijde terug kan naar de fokker en dat de fokker dan een goed nieuw huisje zoekt.
Heel veel succes, want ik snap dat die keuze absoluut niet makkelijk zal zijn. Ik heb dan ook makkelijk praten want doe de opvoeding van onze pup niet alleen en heb ook geen dochtertje van 3.
En als je vragen hebt, kan je die natuurlijk altijd hier stellen!!
Ik kan je verzekeren, het wordt echt beter, maar het kost energie. en nu is hij nog piepklein. Als hij iets ouder is zal het nog meer energie kosten om hem goed op te voeden.
Wees daar op voorbereid. je hebt echt niet het makkelijkste ras gekozen, wat ik ook al eerder aan gaf. maar je krijgt er straks zo veel leuks voor terug.
Sterkte! waar woon je ergens? als je in de buurt woont kan ik je misschien helpen om het wat makkelijker te maken. "
Ik heb idd de speelhoek van m'n dochter afgeschermd met een hekje zodat ze daar rustig kan spelen en als ik ga koken gaat de pup met mij mee naar de keuken waar ook een traphekje is zodat m'n dochter gewoon de hele woonkamer heeft. De pup heeft ook een bench waar ze in de avond prima in slaapt maar overdag wil ze er nog niet veel van weten. Ze krijgt dr eten erin en ook wat lekkers en breng dr elke keer als ze in slaapt valt erin maar dan komt ze er net zo hard weer uit.
Ik woon in Zeist, vlakbij utrecht. Ik weet dat boxers idd veel energie hebben maar ze zijn ook super slim en ze kan nu al zitten op commando en doet zo goed als al haar behoeftes buiten. Het ligt ook totaal niet aan de pup, ze is niet vervelend oid maar tis gewoon echt mijn gevoel, het moeten delen van aandacht tussen die 2 en dan ook nog denken aan mezelf etc wat, hoe stom ook want ik weet dat ik dat had kunnen weten, mij gewoon heel erg overvalt
Jaa TS, ik herken het gevoel zeker.
Mijn pup kwam in een periode dat ik totaal niet lekker in mijn vel zat en tegen een burn-out aan zat te hikken. Ik ben ook erg perfectionistisch, wat niet hielp en ook kan ik niet zo goed tegen slechte nachtrust. Dus ik zat ook met mijn handen in het haar af en toe. Constant erop letten, en als je het dan even 1 minuut niet doet, maakt hij een plasje of zit hij aan de kabels te trekken (GRRRRR). Ook dacht mijn lieve schat dat wanneer hij mij wakker maakte voor een plasje 's nachts dat het speelkwartier geopend was en duurde het zeker een uur voor hij weer in slaap viel, midden in de nacht. En dan om 6 uur begon de dag weer gewoon volgens hem.
Ik merkte ook dat ik nog niet zo'n goede band had met de pup, wat logisch is. Voor de pup ben jij een vreemde en jij kent de pup ook nog niet zo goed. Naarmate de tijd vordert krijg je een steeds betere band met je pup, en kun je (tenminste dat was bij mij zo) er steeds meer van genieten en steeds meer lachen om de streken. Ook weet je dan welke dingen werken voor jouw hondje en welke dingen niet werken. Het kost ontzettend veel geduld en tijd om die band op te bouwen en elkaar te leren kennen.
Ik weet nog dat er een dag was (dag 4 of 5), ik had niet meer gedoucht sinds de pup er was, ik was helemaal gebroken. Als mama thuis was, sliep ik meestal en voor de rest liep ik de hele dag achter de pup aan. Ik wilde echt even gaan douchen toen en hoewel de bench tot daaraan toe geen probleem was, begon hij toen ontzettend te krijsen en te krijsen en te krijsen. Terwijl ik erbij was. En toen was er een moment dat ik brak, ik heb daar zitten huilen omdat ik er even helemaal klaar mee was. Ik heb mijn moeder toen huilend op gebeld en gezegd misschien moet ik hem maar terug brengen, misschien kan ik het toch niet zo goed.
Toen kwamen de magische woorden van mijn moeder (die al meerdere pups in haar leven heeft opgevoed): Maar lieverd, je wil al sinds je kan praten je eigen hondje. Je hebt je jaren zo goed in gelezen over alles wat met honden te maken heeft. Je hebt ontzettend veel ervaring met honden en dat is wat jij echt wil en wat jou gelukkig maakt. Natuurlijk is het lastig en ben je gebroken, maar je moet echt even doorzetten nu. Het is zwaar nu, maar maanden gaan voorbij en uiteindelijk is daar jouw supermaatje waar jij altijd van droomde, echt waar.
En ja mams had helemaal gelijk. Hij is nu ruim een jaar en bijna een jaar bij ons. En het is nog steeds een deugniet en een draak. Maar de band wordt echt met de dag sterker. (nu ik dit typ legt hij even lief zijn pootje op mijn schouder en drukt zijn neusje tegen mijn wang). Als ik er nu op terug kijk, moest ik me niet zo druk maken en er meer van genieten. Het komt echt allemaal goed, ook als je hond straks vervelend gedrag vertoond en jij denkt dat je met een probleemhond zit. Dat is allemaal niet zo, het zijn allemaal fases en uiteindelijk komt echt alles goed.
Succes en een dikke knuffel 
Ik herken jouw verhaal ook wel. Ook hier wel eens 's nachts huilend op de bank gezeten omdat ik zó moe was en Twinko niet wilde stoppen met klieren.
In het begin ook vaak gedacht 'waar ben ik aan begonnen, daar gaat m'n vrijheid'.
De omslag voor mij kwam toen ik alle opvoed regels die ik had gelezen los liet en m'n gevoel ging volgen. Het aller aller belangrijkste is dat je eerst een fijne band met je pupje krijgt. Ik paste m'n schema een beetje aan aan hem. Sliep hij overdag dan ging ik ook eventjes liggen.
Kluifjes waren een uitkomst. Moest ik iets doen gaf ik hem een kluifje en hoorde ik hem een tijdje niet meer.
Verwennen is helemaal geen ramp als ze zo klein zijn. Liever later wat dingetjes afleren dan dat je nu op je tandvlees loopt.
En stel jezelf kleine doelen en pak alles één voor één aan. Probeer niet alles tegelijk af te leren of aan te leren.
En kijk dan ook geregeld terug naar hoe ze binnen kwam en wat ze allemaal al geleerd heeft. Slaapt ze een keertje een half uurtje langer 's morgens, vier het stiekem een beetje 
Loopt ze een stukje braaf mee aan de riem, geef jezelf een schouderklopje.
Dat houdt de moed er in.
De omslag voor mij kwam toen ik alle opvoed regels die ik had gelezen los liet en m'n gevoel ging volgen. Het aller aller belangrijkste is dat je eerst een fijne band met je pupje krijgt. Ik paste m'n schema een beetje aan aan hem. Sliep hij overdag dan ging ik ook eventjes liggen.
Kluifjes waren een uitkomst. Moest ik iets doen gaf ik hem een kluifje en hoorde ik hem een tijdje niet meer.
Verwennen is helemaal geen ramp als ze zo klein zijn. Liever later wat dingetjes afleren dan dat je nu op je tandvlees loopt.
"
Dit is één van de betere dingen die ik hier ooit heb gelezen op dit forum.
Dan heb je mijn reactie op een ander topic niet gelezen. ik quote even mezelf...
Wat betreft het schema, volg je gevoel. deed ik bij mijn eerste hond niet, ik deed alles volgens de boekjes, wilde het goed doen. Dat bleek niet te werken. pas toen ik met mijn gevoel ging opvoeden, kwam het goed met onze boxerpup.
Ik vraag me af of ik daarmee alleen was.....(buiten dat andere ene lid dan ) "
ik ook hoor, had van verliefdheid op de pup juist extra veel energie, niets was me te veel.
Maar ik ben dan ook geen perfectionist, als je die verantwoordelijkheid erg zwaar voelt en alles perfect wil doen maak je het moeilijker voor jezelf.
Maar ik ben dan ook geen perfectionist, als je die verantwoordelijkheid erg zwaar voelt en alles perfect wil doen maak je het moeilijker voor jezelf. "
ik wilde het bij Bruce perfect doen. pas toen ik de boekjes en regels los liet ging het veel beter. nu weer een pup, en ik geniet nu met volle teugen. doe het op mijn manier, zonder druk. gaat prima!
ja heerlijk genieten
Ik wilde het op zich ook wel goed doen hoor, ik had mijn eerste eigen hond in de najaren van de dominantietheorie, ze was ook nog eens een duitse herder, dus van die kant kreeg je adviezen en rare regels waarvan ik al aanvoelde dat het niet kon kloppen dus dan is het al makkelijker om je eigen weg te gaan. Mijn ouders hadden altijd al honden, hadden nooit een boek gelezen maar behandelden honden van nature met respect en heel ontspannen, dat had ik gelukkig wel mee gekregen.
Inlezen over hondengedrag en communicatie vind ik dan dan ook een veel fijner advies dan het opstellen van allerlei regels zonder verder ook maar iets te weten over honden en hun instinct, gedragingen en gevoelens. De link die ik gaf van Turid Rugaas vind ik daarom ook heel verhelderend en ontspannend.
Inderdaad dobry, ik had toen werkhonden die volledig opgevoed waren volgens die rangordetheorie. Veel cursussen gevolgd vroeger en ook op de clubs werd het erin gepompt.
Maar je voelde het:er klopten dingen niet.
Ik had klantjes die, in mijn ogen, verwend werden thuis en toch schatten van honden waren. Die eigenaren hadden nooit lessen gevolgd, dachten niet na over hondengedrag maar behandelden hun honden als kinderen (gewoon huis en tuin regels)En die hadden totaal geen problemen met hun honden.
Was ik even de kluts kwijt na mijn eerste bijscholing anti-rangorde theorie
Het voelde echt als een bevrijding.
En mijn honden....mochten opeens in de sofa slapen 
Ik vraag me af of ik daarmee alleen was.....(buiten dat andere ene lid dan ) "
Dat was ik, ik lees vaak dat een pup heel veel inpact geef, denk dat als je alles perfect wil doen dat je bedrogen uitkom, laat de pup z,n gangentje gaan, niets puschen, zinderlijk maken richt je daar op, verder niets, lekker spelen met je pup, kleine wandelingentjes maken, betrek je kind erbij, en laat de pup z,n eigen plekje opzoeken, als jij relaxt bent is je pup dat ook....een bijtert ? Pups leren de wereld verkennen met de bek, geef een knuffel van pluce, of een goed farmfood of een van biofood bot, zodat je ook tijd hebt voor je kleintje.....
A
.....als je pup te druk is, een massage doet wonderen, durf het hier niet zo neer te zetten maar ik had een wonder baarlijke pup, sliep zomaar ergens, en sliep de gehele nacht door, af en toe vond ik het vreselijk dat ze zo was.....haha.....een makkelijke pup, dat kent niemand, en zo is niet iedere pup natuurlijk, maar als jezelf ontspannen bent wordt je pup dat ook......deze kleine is nu net een jaar, en uitgegroeid l tot een bengel.......die je al kan lezen en schrijven, en echt CC na een dag al bij jezelf te raden gaan van zou ik de pup wegdoen of houden, niet doen, geef jezelf en ook de pup een kans....
1 dag???
Jeutje, maak je borst dan maar nat!
Ik had een jonge boxer toen mijn zoon werd geboren.
En daarna veeeeel perikelen met een berg herplaatsers uit Spanje met al hun trauma's.
Soms valt het niet mee, absoluut.
Maar na 1 dag?
Ik weet niet wat voor advies ik je moet geven.
Ik ken boxers, heb er een paar gehad, heerlijke beesten.
En zo te lezen doet die van jou het hartstikke goed.
Maar ik ken jou niet.
Was ook alleenstaande moeder.
Kind en honden, tja, soms valt het niet mee.
Ik vind 1 dag wel heel kort om al een oordeel te geven.
Misschien moet je het even tijd geven.
Maar als jij het gevoel blijft houden dat het teveel voor je is, zou ik de fokker bellen en daar niet te lang mee wachten, zodat je hond zo snel mogelijk een ander baasje krijgt en daar zijn socialiseringsperiode goed kan doormaken.
Alles goed bedoeld voor jou en je hond, dus ik hoop dat ik niet rottig over kom.
Wat jammer dat ik je boxer pup op marktplaats zie staan ... 
. Kan ze niet terug naar de fokker, wellicht weet die nog iemand?
Ja t doet mij ook veel pijn, het ging eigenlijk juist wat beter maar vannacht heeft mijn moeder een herseninfarct gekregen. Zij was altijd de grootste bron van oppas voor m'n dochtertje maar t ziet er nu naar uit dat dat voorlopig niet meer kan. Het is nu echt geen doen meer en oneerlijk voor de pup die bijvoorbeeld vanochtend al genoodzaakt alleen moest zijn.
De pup komt niet van een erkende fokker maar een gelegenheids nestje bij een lief gezin (wel geteste ouders). Ik ben nu in contact met een organisatie die bemiddelt tussen boxer herplaatsers
De pup komt niet van een erkende fokker maar een gelegenheids nestje bij een lief gezin (wel geteste ouders). Ik ben nu in contact met een organisatie die bemiddelt tussen boxer herplaatsers "
Jaja..nu is moeder ziek .
Natuurlijk......
ach wat zit ik me boos te maken, helpt toch niks.
Gelegenheidsnestje of niet… die mensen zijn ook fokker, en zullen dus wel willen weten wat er met hun pups gebeurt, toch?
Breng hen aub op de hoogte! Deze pup verdient snel een fijne, nieuwe thuis...
ach wat zit ik me boos te maken, helpt toch niks. "
Ooit gehoord van niet oordelen over iemand als je niet weet wat er speelt? Of in dit geval mij helemaal niet kent..hoe je het lef hebt om te insinueren dat ik het verzin dat mijn moeder zoiets is overkomen..dát is pas ongelooflijk
Wat ongelooflijk is , is dat jij een pup na 1 dag alweer weg doet.
En zeg niet dat je dat pas nu doet na die ziekte van je moeder...het was voor mij al duidelijk bij je erste openingspost.
Dat diertje was teveel.
Punt uit.
Wat erg van je moeder, sterkte!
Nu ik je topics nog eens teruggelezen heb zie ik ook dat je nergens gewaarschuwd bent om geen gelegenheidsnestjes te steunen. Een goede fokker had de hond teruggenomen en er een goed plekje voor gezocht.
Misschien anders beter de pup naar een goed asiel doen als de fokker en de rasvereniging niet kunnen of willen helpen. Die mensen hebben vaak toch wat Meer kijk op aan wie ze een hond meegeven.
Wat naar om te lezen, en veel sterkte.
Bel inderdaad de fokker eerste, kijken hoe die reageert. En geeft die niet thuis probeer anders: https://www.facebook.com/groups/886436704743696/?fref=ts
Ik ben niet zo een fan van marktplaats. Je wilt van je pup ook geen draaideur modelletje maken ..... . Je kan het inderdaad beter proberen bij gerichte groepen/websites over boxers. Het is natuurlijk een specifiek ras, waarbij je moet weten waar je aan begint. Ben bang dat op marktplaats mensen alleen maar denken schattige pup en niet goed inzien dat een (boxer) pup opvoeden veel werk is ... en het dan ook nog eens een groot, sterk en druk ras is.
Ik wens je heel veel sterkte met je moeder, natuurlijk!
Maar oh, ik hoop dat deze schat goed terecht komt, daar houd ik eerlijk gezegd wel mijn hart voor vast op deze manier.
Er is ook nog een besloten groep op Facebook: "Herplaatsing Boxer BE en NL"
Het enige wat ik je mee wil geven is.. Geef de schat niet mee aan de eerste de beste.
Het is dat wij best klein wonen en er dagelijks aardig wat drukte is met mijn neefjes...
Mijn moeder zou het niet aankunnen.
Sterkte in ieder geval.
...
Ik zou hem misschien tijdelijk terug doen naar de fokker, want als je echt op zoek wil naar goede baasjes dan zullen daar ook weer een aantal dagen overheen gaan en dan zit hij dus al die dagen alleen?
dan aan hen overlaten om nieuwe baasjes te zoeken of samen eventueel
De pup komt niet van een erkende fokker maar een gelegenheids nestje bij een lief gezin (wel geteste ouders). Ik ben nu in contact met een organisatie die bemiddelt tussen boxer herplaatsers "
Sorry maar ik val nogal over deze zin...
Blijkbaar was het al geen doen voordat het slecht ging met je moeder (sterkte daarmee) terwijl de pup er nog maar een paar dagen was?
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?