Om mensen te helpen die een reactieve hond hebben die uit angst handelt (wat heel vaak het geval is) heb ik een artikel geschreven. Je vind het op mijn website:
http://www.knowyourdog.nl/single-post/2016/09/30/Angst-bij-honden---Deel-2
Hoop dat jullie er wat aan hebben!
Mooi artikel weer Anne-Wil vooral ook het benoemen van dat weken oefenen niet betekend dat het dan (al) over gaat en dat het afhankelijk is van algehele stress opbouw.
Dank Soraya. Nu nog hopen dat het terechtkomt bij mensen die er wat aan hebben
zeker een mooi artikel, leuk geschreven ook en de moeite waard om sticky te maken
Goed artikel, en mooi vanuit de hond denkend.
Ik heb zo'n hond die, denk ik, uit angst erg snel van zich af snept.
Leuk, ik ga in het weekend eens een lange lijn halen, en het in de praktijk proberen. Dat zal dan met onbekenden zijn.
hou ons op de hoogte (als je wil)
Jaaa...dat ga ik zeker doen!
Toch waag ik het te betwijfelen of dit in alle gevallen wel de oplossing is.
Ik had buren met een reactieve, angstige hond. Die ging echt helemaal door zijn dak als wij hem tegen kwamen, niet normaal. Ook in huis blafte hij bij alles en nog wat de hele buurt bij elkaar. Het was echt een probleem.
Tot ik hem met de uitlaatservice tegenkwam. Niets aan de hand. We hebben 10 minuten staan kletsen terwijl de twee honden tegen elkaar aan lagen te wachten op ons. Relaxed en tevreden.
Uiteraard ging het gesprek over het gedrag van de buurhond. Dit was de uitlaatservice ook al opgevallen. Zijn eigenaren waren echte dierenliefhebbers. Overbeschermend tegen de hond als pup. Steeds optillen als er een andere hond aankwam. En later was zijn gedrag natuurlijk de schuld van de andere honden (eigenaren). De hond, klein als hij was, sleurde hen overal heen en bepaalde alles, ook de route. De pogingen tot corrigeren beperkten zich tot het troostend toespreken en het afleiden met lekkers.
Wij kwamen tot de conclusie dat de hond de baas van de roedel was en dat hem dat vreselijk onzeker maakte. Dat hij als ukkie het gezin moest beschermen tegen alles wat misschien wel eng kon zijn. Stress, stress, stress. De uitlaatservice was kordaat en zelfverzekerd, duidelijk de leider van de roedel. Met als resultaat een ontspannen en sociaal hondje.
Ik weet dat velen hier de theorie aanhangen dat dominantie en rangorde achterhaald is. Misschien ook vanuit de gedachte dat dat samengaat met agressie en mishandeling door de baas. Maar dat hoeft helemaal niet. Persoonlijk vind ik een duidelijk 'Nee' ook minder schadelijk voor een hond dan de 'time-out' waarmee je je hond even uit de roedel stoot. De roedel is toch zijn basiszekerheid van bestaan. Ik zal mijn hond dat nooit aandoen.
dominantie en rangorde bestaat uiteraard, de dominantietheorie van David Mech is achterhaald.
Het zou heel goed kunnen dat de hond zich door het gedrag van de baasjes niet prettig voelt en het gevoel krijgt alles alleen te moeten oplossen en dat hij aan de persoon van de uitlaatservice wel steun ondervindt en zich daar veilig voelt, en bovendien is hij daar niet alleen maar met andere honden, wie weet vindt hij dat ook heel prettig.
Hoe vaak gebeurd het niet dat mensen goedbedoeld gedrag van hun hond negatief beinvloeden. De meeste problemen ontstaan door miscommunicatie tussen mens en hond.
Ik heb even gesnuffeld op het web. David Mech heeft inderdaad andere inzichten gekregen na een nieuwe studie. De eerste was in gevangenschap, de andere met wolven in het wild.
Hij ontkent de rol van dominantie echter niet:
“… however, a quick scan of the Kelley article reveals much misinformation attributed to me. This misinterpretation and total misinformation like Kelley’s has plagued me for years now. I do not in any way reject the notion of dominance."
Ik voel me aangetrokken door dieren die, als ik me er later in ga verdiepen, dichtbij hun oorsprong blijken te staan zoals IJslandse paarden, Herdwick sheep en Border Collies. Met dieren die erg op uiterlijk of productie zijn gefokt heb ik blijkbaar niet zoveel.
Ik ben thuis the leader of the pack en zie toch wel zaken terug die in die oorspronkelijke dominantietheorie ter sprake komen. Zo ligt mijn hond echt nooit op mijn favoriete zitplek, wel op die van andere roedelleden (kinderen, partner). Ze bedelt bij mij nooit, laat mij altijd voor gaan een ruimte in of uit en piekert er niet over iets van mij af te pakken als zij denkt dat ik dat geclaimd heb al ligt het zo voor het grijpen. Allemaal dingen die ze bij de rest wel doet maar minder bij mijn oudste dochter. Die heeft dan ook na mij het meeste overwicht op de hond.
Mijn vriend is haar speelmaatje. Daar speelt en dolt ze mee. Als ze de kans krijgt grijpt ze speeltjes of lekkers ook uit zijn hand terwijl dat niet zijn bedoeling is. Soms ben ik wel jaloers op hem door het speelse gedrag van mijn hond naar hem. Maar naar hem luisteren? Wel nee. Voor geen meter. Als hij zegt dat het genoeg is gaat ze vrolijk door. Als hij wil dat ze naar hem toe komt heeft ze bananen in haar oren. Ze trekt voortdurend aan de lijn en aan de voet lopen lukt echt niet. Zij heeft hem geleerd te apporteren ipv dat ze voor hem apporteert. En als het echt eng wordt (bv de dierenarts waar ze een keer een trauma heeft opgelopen) is geen enkel gezinslid goed genoeg voor haar behalve ik. Dan ben ik haar rots in de branding en duikt ze bij mij weg al doen we ons best haar bij bv mijn oudste dochter te laten schuilen als ik mijn aandacht nodig heb voor de dierenarts.
Hij kan ook rustig schreeuwen en mopperen (bv tegen de tv of een klus die niet wil..), ik hoef mijn stem maar minimaal te verheffen tegen bv mijn kinderen en zoef... vliegt ze naar de bench. En nee.. ze is niet bang voor me. Ik heb haar nooit geslagen of met pijn of uitstoting gestraft. Ik ben wel bijna eng consequent met mijn hond. Met mij werkt ze, met hem speelt ze.
Dat zijn toch dingentjes die ook in die dominantie theorie zitten...
Het is natuurlijk de kunst, dat je en lekker ontspannen met je hond bezig kan zijn maar je hond ook het vertrouwen kan geven dat jij er voor hem bent als hij steun nodig heeft.
Dit gedeelte uit de tekst spreekt me ook aan en geldt denk ik wel degelijk voor elke hond (de rest van de tekst ook naar mijn mening)
Hoeveel resultaat je boekt is uiteraard afhankelijk van hoe consequent je bent, hoe goed je je hond leert kennen en situaties in leert schatten. Desondanks zal, afhankelijk van de eerdere ervaringen en persoonlijkheid van je hond, het resultaat variëren
Ook als je niet denkt in rangen en standen, claimen e.d. is het belangrijk dat je duidelijk bent en consequent als je iets van hem wil.
Positief omgaan met je hond vereist toch echt wel wat inzicht en vermogen om je hond in te schatten, het is niet van zomaar alles laten gaan en de hond aan zichzelf overlaten.
Mensen zijn geen onderdeel van een honden-roedel. Er is wel een sociale band,maar de hond wordt geen mens en de mens wordt geen hond,daarom kan je nooit een roedelleider worden.
Honden leven op straat zelfs voornamelijk solitair.
Woorden worden nogal dikwijls verkeerd gebruikt, zonder dat men zich er van bewust is.
Een roedeldier, is een dier dat deel uitmaakt van een groep waar een vaste rangorde is. Zoals een groep apen, paarden.
Maar honden hebben geen vaste rangorde.
En wat Liz aangeeft met de reactieve hond van de buren en de uitlaatdienst?
Die eigenaars, als het gedrag daadwerkelijk zo is als Liz beschrijft geven ze verkeerde signalen naar hun hond toe.
Door overbezorgd te zijn heeft de hond niet het gevoel van hun te moeten beschermen en de leider te zijn. Door overbezorgd te zijn geven ze een signaal dat er iets is/of dat er iets te gebeuren staat. Waardoor de hond onzeker wordt en verwacht dat er iets gaat gebeuren alleen geen benul van hoe en wat. Dus die hond loopt met hun buiten en ziet door de eigenaars hun gedrag overal gevaar in. Ideaal om van je hond een stressbom te maken die elk moment kan ontploffen. Wat hij dus ook doet.
Je zou het een beetje kunnen vergelijken dat wanneer wij dagelijks 3x per dag samen gaan wandelen? Ik uiterst gespannen en zenuwachtig ben, je constant bij de arm neem en oneindig bij alles en nog wat in paniek zeg, pasop hé.
Als ik dit één of twee keer zeg, zal je er eens mee lachen. Maar als ik dat dagelijks elke keer onnoemelijk veel zeg. Dagen, weken, maandenlang? Geloof me daar wordt je knettergek van.
De persoon van de uitlaatdienst is op zich een persoon die geen stress en drukte uitstraalt, waardoor de hond ook rustig kan zijn en niet constant denkt dat er van alle richtingen uit gevaar dreigt.
De hond zal superblij zijn als die eens met een ontspannen persoon op stap kan.
Hoe kan een hond tot verschillende roedels horen (roedel bij de uitlaat service en dan thuis?)
Dat klopt in mijn ogen niet ?
Bedankt voor je link. Ik heb een puppy die paar weken geleden gebeten is en nu extreem angstig is buiten. Je ziet gewoon dat hij continu oplet en ook vaak van geluid schrikt.
Ik ging ook van de week de hoek om toen ik een grote hond zag maar daar om de hoek kwamen anderen honden weer dus extreem angstig/vlucht reactie. Kan hem ook nu niet meer loslaten want hij rent echt weg.
En er lopen hier heeeeeeeeel veel honden dus echt ontwijken lukt niet echt. Ik heb al een aantal keren met buurvrouw gelopen en haar grote hond. Dat helpt op dat moment maar als ik hem alleen uitlaat dan blaft hij wel naar andere honden. En grote honden zie je hem echt wegtrekken zo eng. Echt sneu om te zien :-(
Oh ik zie het zo vaak, en heb het in kleine mate met eigen hond gehad, ik moest wat zelfverzekerder worden en alles was opgelost.
Ik denk dat ook heel vaak aan de orde is, je ziet soms al het verschil als het baasje of het vrouwtje een hond uitlaat bij mij in de buurt, alsof het 2 verschillende honden zijn.
Ik zie het een beetje, je hond moet op je kunnen bouwen, vertrouwen, niet betutteld worden, geen medelijden maar juist begeleiding, eigenlijk als een ouder misschien wel.
haha zo ben ik opgevoed door mijn moeder, nee niet leuk nee, gelukkig ben ik een heleboel kwijt.
Je legt het mooi uit.
Bij mij in de buurt kan je geen honden ontwijken, dat is gewoon onmogelijk, ga je vroeg dan kom je alle "valse honden tegen ook niet leuk.
Nu heb ik de meest stabiele hond uit de buurt, dus ik heb geen problemen, maar toen ik hem net had was dat wel ander.
Juist dat ontwijken maakte hem nerveus, ik was zo krampachtig bezig om honden te ontwijken dat ik het alleen maar erger maakte.
Juist door de lijn los te houden en gewoon doorstappen, ik niet kijken naar de andere hond loste zoveel op.
Wat was het, wilde Faro mij beschermen, maakte ik hem onzeker, misschien allemaal.
Ongelofelijk hoe hij nu is en hoe hij was, ik vergeet het vaak, het lijkt alsof Faro altijd zo relax is geweest en nu zelf therapiehond voor kleine bange hondjes is in het park, heerlijk toch.
Ik herken heel veel in het eerste stukje, zo was ik, net iest de riem strakker vast houden, want hij zou wel eens uit kunnen vallen.
Een GT, gaf me een truukje, ik moest nummerborden lezen, en om me heen kijken in plaats van vooruit, dat was zo een goed tip voor mij en dus ook voor Faro.
Zoals Jooop ben ik het op een gegeven moment, maar dat is al jaren terug, ook gaan doen.
Werkte perfect, gewoon er langs, stevig doorlopen, niet naar die andere of eigen hond kijken, hup, door lopen.
En ging hij toch uit zijn plaat, niet reageren, gewoon door lopen of er niets aan de hand was.
Was zo over toen. Dat ontwijken maakte het alleen spannerder voor Diesel, ik zag een andere hond soms eerder dan hij, draaide om, hij stond gelijk in de houding van, waar, waar is die hond.
Nu loopt hij al jaren gewoon langs iedere hond, ook al gaan ze tekeer, ze krijgen nog geen blik....
Het is ook een proces denk ik. Zelf had ik voor Lola nooit een reaktieve hond meegemaakt en liep dus gewoon zelfverzekerd de straat op met haar. Trots, het was een mooie hond. Maar hoe ik me voelde was haar worst. Ze viel echt tegen alles uit. En het was ook geen klein hondje
De methode van afstand maken, en ondertussen vertrouwen in elkaar opbouwen werkte heel goed voor haar. Later kon ze ook waar het mogelijk is, gewoon loslopen.
Jenna heeft meer tijd nodig. Als ik weleens een collega die ook een hond heeft tegenkom en wij praten op flinke afstand met elkaar,gaat haar hond liggen, en dan durft Jenna, stapje voor stapje komt ze heel voorzichtig dichterbij, tot ongeveer twee meter afstand, en dan blijft ze gewoon rustig staan. Dat zou voor haar de methode zijn om andere honden te leren accepteren, maar dat gaat in het dagelijks leven natuurlijk niet. Wij doen onze eigen BAT versie, gemixt met wat Turid Rugaas adviezen.
De site werkt blijkbaar niet meer ondertussen? Had het graag eens gelezen.
Ze is inmiddels verhuisd naar nieuw Zeeland, dus de domeinnaam is gewijzigd.
Dit is het artikel:
https://www.knowyourdog.co.nz/single-post/2016/09/30/Angst-bij-honden---Deel-2
Oh dank je wel!
Tuurlijk kan je dingen zien en er de oude uitleg aan geven.
Maar alles is ook uit te leggen zonder die dominantietheorie.
Maar je moet het willen natuurlijk.
Precies..
Yooop waar zit jij met je hoofd, beide linken zijn morsdood. Denk dat dit topic wel dicht kan.
Onder de opiaten.Maar raar, hij stond bovenaan alsof hij nieuw was..
hah 2016 zo oud...
Niet zo gek hoor. Topic werd omhoog gehaald door een nieuw lid dat reklame maakte in vele topics o.a. deze. Moderator heeft die reactie weggehaald, maar het topic blijft dan in de meest recente lijst hoog staan.
Oh dat heb ik niet gezien inderdaad.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?