Hond schiet uit slaap.

Beste allen,

Om eindeloos gegoogle te voorkomen stel ik liever concreet hier mijn vraag gezien de kennis hier aanwezig.

Ik heb een oudduitse herder dame die nu bijna 11,5 is op papier maar voor jaren geleden al twee jaar ouder werd geschat. Naar mijn inziens geestelijk nog levendig, lichamelijk is ze duidelijk af aan het takelen.

Gisterenavond gebeurde er naar mijn weten iets vreemds waarvan ik zelf ineens stond te trillen op mijn benen niet wetende wat komen ging.

Ze lag midden in de woonkamer te slapen as usual en vanuit het niets schiet ze omhoog en ze tracht op haar poten te gaan staan terwijl ze duidelijk naar een zij dreigde om te vallen. Ze komt naar mij toe met haar oortjes plat en mijn andere jr-kruising begint van schrik te blaffen alsof er iets is. Uiteraard was dit een reactie op de oudere hond daar zij samen als roedel fungeren. Blaft de een blaft de ander mee en vice versa.

Ik stond even een paar minuten stijf omdat ik even niet wist wat er gebeurde. Er was geen enkele factor die haar heeft doen laten schrikken, zelfs de kat ging van schrik onder de tafel zitten door de 'actie' van de oudere hond.

Mijn vraag lijkt duidelijk, wat kan ik hier nog verder van verwachten en waar lijkt dit mogelijk op?

Ja, naar de dierenarts gaan is een optie, echter ze is op leeftijd en gezien haar gemoedstoestand vanwege het overlijden van haar zus vorig jaar en haar fysieke toestand wil ik verdere behandelingen niet meer aan gaan. Voor mij alleen zaak dat ze goed eet, drinkt, behoeftes doet en bovenal geen pijn heeft. Toch wil ik graag weten of dit een bekend iets is onder de oudere hond. Graag hoor ik jullie ervaringen hier omtrendt.

Mvg sjattukuh

Een droom gehad ? Daar kunnen honden flink van wakker schrikken, daarna toen je hond weer bij zijn positeven kwam, wakker was, nog iets aan je hond gemerkt ? Naar een dierenarts zou ik ook niet gaan, je hond is op leeftijd, schrikt wakker en heeft moeite om in een reflex op te staan na het wakker worden, zou me niet als er verder geen verdere aanwijzingen zijn je niet te veel ongerust maken.

geen idee wat er is gebeurd...
Een zeer nare droom?
Waardoor ze (te) snel omhoog schiet vandaar uit balans??

Mocht het toch medisch zijn dan geen idee.
Natuurlijk is 11,5 al een mooie leeftijd maar zelf hebben wij al 5x een herder gehad die allen tegen de dertien kwamen.
Dus al is het al een dame op leeftijd wie weet ondanks dat ze fysiek achter uit gaat heeft ze nog een mooie tijd voor zich als bejaarde dame.

Ik schrijf dit omdat al is het wel iets medisch met iets simpels qua medicijnen(kuurtje bv is op te lossen...)
Wat niet belastbaar is voor de hond.

Dus misschien mocht het nog een keer gebeuren toch de DA een optie??


En wie weet echt gewoon een nare droom waarop de hond schrok en als ketting reactie jullie ook..

Dank je wel Willemijn voor je reactie. Een droom daar relateerde ik het niet aan daar dit de eerste keer is in al die jaren. Zou ze het dan niet al eens eerder gehad moeten hebben? 

Toen ze weer recht stond kwam ze direct naar mij naar met haar oortjes plat, beetje angstige uitstraling. Ik deed net alsof er niets was, stuurde haar even op haar kussen om te zien of ze normaal reageerde, dat deed ze. Toch zie ik iets aan haar wat ik niet kan benoemen, denk eerder dat ik onbewust weet dat het einde eraan zit te komen. Elke ochtend als ik beneden kom kijk ik redelijk angstvallig de woonkamer in of ze nog leeft. Het is een niet te beschrijven gevoel waarom ik dit doe.

@gast, nedankt voor je reactie. Ze is op papier 11,5 in werkelijkheid is ze 13,5 alsdus mijn dierenarts. Medische toestanden, kuurtje of ed zijn voor mij nu een No Go, ook daar zitten bijwerkingen aan en eerlijk is eerlijk mijn gevoel zegt gezien de achteruit gang ook qua soort gedragingen dat dit geen lang leven beschoren is, rekken is geen optie voor mij, houden van is loslaten als de tijd daar gekomen is en het lichaam zegt tot hier en niet verder.

Mijn overleden hond Lily had zoiets. Zij schoot vanuit diepe slaap plotseling overeind alsof ze gestoken werd. Ze schrok er zelf ook enorm van. Bij haar kwam het vermoedelijk door zenuwscheuten. Ze had een aandoening waardoor ze heel plotselinge pijnscheuten had. 

@petra, bedankt voor je reactie, wat vervelend dat ze dit had, ook voor jou niet leuk om te zien.

Als mijn hond nl een droom had gehad dan had dit de afgelopen jaren toch al eens eerder moeten voorkomen? Ik hoef voor mezelf niet perse een diagnose, daarvoor moet ik idd bij een dierenarts zijn.

In het geval iemand dit zou herkennen als wél een ernstig medisch iets dan uiteraard is een bezoekje aan de dierenarts noodzakelijk om erger te voorkomen en de evt gevolgen te kunnen opvangen

Voor nu lijkt er niets aan de hand maar zal haar zeker blijven observeren.

Zij kon heel hevig dromen, maar zoiets als dit had ze dan niet. Dit was echt op een manier dat ik met hartkloppingen in de kamer zat. 

Geen idee wat het bij jouw hond kan zijn, maar als het bv ook pijnscheuten zijn kan een goede pijnstilling wellicht nog iets doen om wat te verlichten? Ik heb bij haar ook niet meer behandeld, ze had al genoeg gedoe gehad aan haar lijf. Ze gaf zelf ook aan toen het op was. Niet door een ernstige aandoening, maar gewoon klaar met de fysieke ongemakken.

Onze oude bouvier van 14 werd een beetje dement en ineens sprong hij dan op,te vlug voor zijn stramme poten maar hij was blij niet van slag,hij werd weer een beetje pup alleen zijn lijf wilde niet meedoen.

Wat moeilijk, ik weet het niet en wil graag dit topic volgen

ze bewoog niet? Ik heb zelf soms dat ik wakker schrik van een enorme steek ik mijn nek als ik blijkbaar te gespannen lig en een verkeerde beweging maak oid. Heeft ze last van arthrose?

Een steek van een insekt? Maar dat had je gemerkt lijkt me. Of een krampscheut? Een paniekaanval in de slaap.

Je zou nog naar natuurmiddeltjes voor oudere honden kunnen googlen, wat extra vitaminen en mineralen (magnesium bijv tegen krampen, mocht ze daar last van hebben) kan geen kwaad.

Ik kwam vanmorgen toevallig dit filmpje tegen, ttouch voor oudere honden, misschien is dat fijn voor haar

https://www.youtube.com/watch?v=StKLh_lc93s

Onze oudste hond van 14, dit jaar 15, heeft dit ook regelmatig. Ligt ze heel diep te slapen (dan kun je nog een bom naast haar laten afgaan) en dan vanuit het niets schrikt ze wakker en gaat ze blaffen/happen. Weliswaar dromen ze, weliswaar horen ze iets wat wij niet horen... Kan allemaal. En Toska staat inderdaad ook wat wankel op de poten omdat haar lichaam achteruit gaat...

Nu moet ik wel toegeven dat het bij onze hond neurologisch en in het koppie dus, achteruit gaat. Gezien er ook stuiptrekkingen van te pas komen bij bepaalde bewegingen en ze heel veel dingen vergeet; dat ze aan het drinken is, we moeten klappen in de handen voor ze door heeft wie haar roept en vooral het diepe slapen beangstigd best wel. 

Ik herken het dus wel, een oplossing heb ik niet omdat wij er eigenlijk niets achter zoeken omdat het niet in een regelmatig patroon voorkomt.  Enigste wat wij doen, is haar steunen als ze steun zoekt op dat moment! 

Onze oude spaniel deed dit ook wij schrokken ervan. Ze droomde. Nog een reden dat ik niet wilde dat ze door kleine kinderen geaaid werd. Dan schrok ze wakker deed nooit lelijk maar in een rotgang stond ze 2 meter verder op. Nog dronken te staan van haar slapen.

Als ze heel vast sliep en ze moest naar buiten om te plassen bv voor onze bedtijd wreef ik zacht met de riem over haar lijf om haar rustig wakker te krijgen zonder schrik.Anders stoof ze weer weg.

Het is al enige tijd geleden dat ik deze topic opende. Het gedrag mijn oude herder dame is nu zo erg dat ik me eigenlijk geen raad meer weet. Enige tijd geleden was ook mijn vermoeden dat ze schrok vanuit haar slaap echter is het nu zo erg dat ze uit geen enkele bak haar brokjes meer durft te pakken. Zelfs drinken gaat heel moeizaam. Zodra ze staat te eten of te drinken schrikt ze zo hard dat ze 180 graden om vliegt en heel hard valt. 

Ik heb geprobeerd de bakken te vervangen in plastic gekleurde borden of kommetjes maar ze blijft enorm angstig. Dit maakt dat ze nauwelijks nog eet of drinkt.

Voor de duidelijkheid: er is niets gebeurd waardoor ze angst zou kunnen ontwikkelen omtrendt de voerbakken of de plek. Ik heb zowel in de keuken als in de woonkamer eten en drinken staan. Zelfs als ik het verplaats blijft ze angstig. Ze wiebelt enorm heen en weer boven de waterbak om telkens een likje te nemen maar de angst staat haar op het lijf geschreven.

Het schrikken waarvoor ik dit topic opende lijkt een andere wending te nemen en ben mij nu sterk af aan het vragen wat wijsheid is als ze nog niet eens ontspannen kan eten of drinken.

Zodra ik bijv warm eten geef of iets van een boterham dan vliegt het er naar binnen. Maar dit gaat dusdanig gepaard met schrokken dat ik het persoonlijk niet gezond vind uit zien. Anderzijds ook logisch ze is sterk vermagerd. Ze word op papier in juni 12. Da schatte haar destijds jaren geleden 2 jaar ouder.

Iemand tips enof ervaringen?

Grts sjattukuh

Is het wel schrikken? Is het geen epileptische activiteit wat er gaande is? Heb je het al eens gefilmd en bij de dierenarts neergelegd?

wat ontzettend vervelend voor haar en voor jou ook

heb je al geprobeerd op een andere plek haar voer wat ze normaal niet krijgt, een andere smaak kvv bijvoorbeeld aan te bieden en bijv. de voer- en drinkbak hoger te zetten?

Hoe het verder met haar? Heeft ze nog last van dat uit haar slaap schieten?

Zou het toch iets met een zenuw die beklemd zit of andere pijn veroorzaakt kunnen worden? Was je nog bij een dierenarts?

Dat je hond nu ineens bang is voor haar voerbakken, kan komen doordat ze dan een keer tijdens het eten toch pijn heeft gekregen. Misschien wel zo'n hevige pijn dat ze dat is gaan koppelen aan wat ze toen deed, eten of drinken. Zorg voor voerbakken die er totaal anders uitzien, het liefst verhoogd staan, dat eet ook makkelijker en zet ze ergens waar ze normaal niet stonden. Desnoods doe je er iets van een welriekend hondenvleeskuipje bij.

Het zou kunnen zijn, dat er iets mis is in de hersenen van je hond.

Zoals Ruby schrijft, probeer het te filmen en overleg met je dierenarts.

Kan een vervelende droom zijn geweest. 

Kan pijn zijn geweest al dan niet echt, al dan niet in de droom.

Ik ik datum en tijd ff opschrijven. Plus gedrag nadien. Wat je hier ook schrijft.

En goed observeren of dit vaker gebeurt. Per keer terug kijken of bijvoorbeeld de dag ervoor of die dag zelf iets afwijkends is geweest dat extra spanning of impact gehad heeft. 

Kijken of er een patroon is.

Verder is bij DA pijn uitsluiten een optie. Zeker bij twijfel zou ik daar alleen al voor de eigen gemoedsrust voor kiezen. Immers pijn willen we liever niet.

Filmen als dat kan. Wat word geopperd is nooit verkeerd. Naast dat dat met DA kunt overleggen/laten zien. Kun je dan ook zelf opnames vergelijken.

Beste Allen,

Djenna eet al jaren uit een voerstandaard vanwege haar grootte. Ik heb reeds de bakken vervangen en meermaals verplaats, zowel vervangen in de voerstandaard als op de grond geplaatst op verschillende plekken.

Zover ik kan beoordelen kijkt ze op afstand zodra ze toenadering wilt zoeken al heel angstig.

In haar slaap heb ik haar niet meer zien verschieten, wel droomt ze erg veel verhoudingsgewijs en haar poten schuiven dan over de grond. Met momenten zo erg dat ik soms idd ook dacht aan iets van epileptie.

Wel heeft ze ontzettende staar maar lijkt daar door de dag nauwelijks last van te hebben.

Ik ben idd voornemens met goed beeldmateriaal naar de dierenarts te gaan. Alhoewel ik ergens vermoed welke conclusie er getrokken zou worden. Vandaar dat ik het mede hier wil voorleggen. Meer de subjectieve kijk dan alleen het objectieve.

Ze lag eerst jaren met haar zusje met mooi weer in de tuin, nu loopt ze nog steeds de tuin in zoals ze gewoon is echter wilt ze vlug ernaar weer naar binnen. Daar waar ze eerst nog wel ns graag in de tuin was wilt ze niet meer.

Zodra ik haar niet erop wijs om te gaan liggen blijft ze op en neer drentelen. Eenmaal ik haar op de bank heb liggen valt ze ook in slaap.

Naar mijn inziens vind ik het vreemd dat sinds ze zo uit haar slaap verschoot dit gedrag zich nu op meerdere fronten begint te uiten.

Snachts laat ik extra licht branden voor haar en heeft ze nog mijn andere reutje erbij. Ook leg ik door de woonkamer extra dekens voor het geval ze weer verschiet en valt.

Wat ze ook mede al enige tijd doet is savonds bij de deuropening van de keuken staan staren vanuit de woonkamer en niet door durft te lopen naar de keuken. Dat was eigenlijk het opvallende begin ervan waarnaar zich dat ging uiten met eten en drinken sinds kort. Er lijkt meer een stijgende lijn in te zitten dan dat het op een bepaald punt of moment gebeurt.

Kan het niet gewoon dementeren zijn? Of slecht zien oid?

Wel verdrietig en rot om te zien bij je hond en ik kan me voorstellen dat je schrikt en het niet meer weet. 

Ik denk dat ik bij de dierenarts wel even zou laten controleren of ze misschien ergens pijn heeft. 

In ieder geval sterkte. Ik hoop dat ze nog even bij je kan zijn.

edit, ik lees nu je laatste reactie. Ze is dus slechtziend. Zou ze destijds misschien een tia gehad hebben?

Een epilepsie aanval komen ze niet met een klap of met een schrikreactie uit. 

De ouderdom, dementie en staar, en wie weet wat nog meer, zal haar wel een soort onrustig en soms ook onveilig gevoel geven.

Soms helpen bepaalde supplementen wat, iets wat ik persoonlijk zou proberen.

DAP misschien?

http://www.medpets.nl/adaptil+feromonen/

Relax o dog?

http://www.hondenpage.com/hondenforum/212580/relax-o-dog/relax-o-pet.php

Bepaalde bachbloesems?

Eet ze wel rustig als je haar het eten uit je hand aanbiedt?

Ik heb ook een heel sterk vermoeden van een tia en ook dementie. 

Men kent toch wel als mensen dementie hebben dat ze hun jeugdjaren lijken te herleven? Zou dit ook bij honden kunnen?

Djenna is nl met haar zus uit een beroerde inbeslagname in het asiel destijds terecht gekomen. Ze zaten toen opgesloten in een stal alwaar ze van de honger aan hun eigen toen dode puppies begonnen te eten. Van de ik meen 13 inbeslag genomen honden zijn er destijds 9 geeuthanaseerd waarvan hun broer Fabian later ook. Djenna en Zina waren destijds ook zwanger en bevallen thuis bij de toenmalige directrice van het asiel. Vandaar uit zijn ze bij mij terecht gekomen.

Zodra ik haar het eten aanbiedt lijkt ze niet specifiek meer op haar gemak. Ik stel haar wel gerust en spoor haar aan waarnaar het haar wel lukt maar ze wiebelt enorm van voor naar achteren en staat op standje weg springen.

Je hond wordt oud. Misschien heeft ze wat last van dementie, schrikt ze soms op en kan ze de omgeving niet meteen plaatsen, haar lichaam wil niet altijd mee, ze ziet niet goed...

Geef haar eten uit de hand, maak er een lief en gezellig momentje van.

Het neerkijken in de bak kan door haar oogproblemen heel akelig overkomen (dieptezicht) en misschien maakt dat haar angstig.

Het is aanpassen aan een ouder wordende hond, wat nooit een probleem was, wordt het nu wel. Niet alles valt te verklaren, het is zoeken naar oplossingen en nieuwe manieren om je hond te ondersteunen en te begeleiden. Dat is niet altijd makkelijk, maar het is wél dankbaar, dat je dit voor je hond kan doen...

" Mijn overleden hond Lily had zoiets. Zij schoot vanuit diepe slaap plotseling overeind alsof ze gestoken werd.  "

Petra, *Lily Jane* & Jip

 petra is het dezelfde hond als deze waarbij je autitische trekken vermoede???

Ik heb eventueel pijn in gebit nog niet voorbij zien komen?

Ik zit ook te denken aan dementie, vanwege onverklaarbare angsten. Qua wakker schrikken kun je ook nog denken aan trillingen, die voor een dier dat op de grond ligt veel beter te voelen zijn.

ik zou het ev. filmen wat ze hierboven ook zeggen en ermee naar de da gaan... die kan zeggen wat er is/kan zijn.

Beste Forumleden,

In sept 2016 stelde ik hier een vraag over mijn hond Djenna. 9 maanden lang heb ik geprobeerd Djenna het zo aangenaam mogelijk te maken door in alle behoeftes mee te gaan.

De voerbakken stonden iedere nacht op de mat bij de bank omdat ze s'avonds niet meer van de mat durfde af te komen.. In eerste instantie at ze snachts gewoon haar eten, echter naar verloop van tijd deed ze dit ook niet meer.

Haar angsten werden dusdanig ernstig dat ze zelfs overdag vanuit de keuken naar de woonkamer sloop om op de mat te geraken.

Ze lag de laatste maanden alleen nog maar bij de keukendeur...

Tot ze deze week ineens uren lang aandrang begon te krijgen om zowel te plassen en te poepen..Ik ben per direct naar de dierenarts gegaan en deze constateerde een tumor aan de binnenzijde van haar darm. Ook was djenna de laatste maanden enorm afgevallen maar produceerde daarin tegen enorm wat ontlasting....Conclusie volgens dierenarts dat eea het begon te laten af weten...Ook het vele drinken begon een ding te worden.

Vanaf deze week begon Djenna te pas en te onpas te hijgen terwijl ze gewoon rechtop zat en er geen sprake was van activiteit...Ook bemerkte ik dat ze de laatste tijd niet meer met mij speelde noch sochtends uit zichzelf vanaf de bank naar buiten ging....

Haar angsten werden daarbij dusdanig groot dat ze zelfs overdag zich niet veilig door de woonkamer durfde te verplaatsen...

Ook in overweging genomen dat Djenna bij zonnig weer gewoon binnen lag en vooralsnog een hele dag aan het hijgen was ondanks koelen ed....

Ik heb alles in overweging genomen wat wijsheid zou zijn..Fysieke kwalen hadden verholpen cq ondersteund kunnen worden...maar een ding kon ik niet beter voor haar maken en dat was haar enorme angst...

Ik heb Djenna gisteren in alle rust laten gaan gezien haar leeftijd van op papier 12 jaar, vermoedelijk 14 jaar..

Ik kon haar een hele medische molen gezien haar angsten en verleden niet meer aan doen...de blikken in haar ogen werden steeds angstiger en ik kon het niet langer aan zien hoe ze erbij lag....ze had al zoveel mee gemaakt in het verleden qua angsten dat ik de laatste mocht zijn die haar op haar oude dag in zo'n enorme angst mocht laten leven..

Het enigste dat ik nu hoop is dat ze rust heeft gevonden..

Heel veel sterkte met het verlies van Djenna.

Ik kan mij je keuze heel goed voorstellen. Mowgli was heel bang voor onweer, ondanks dat ik haar nog steeds erg mis denk ik wel als het onweert, nu ben je tenminste niet meer bang.