Ik vraag me iets af over honden met jachtinstinct. Alsin honden die ook wel eens ergens achteraan gaan, geur of dier.
Hier dus een husky die achter geuren aangaat, prima wat er zat is allang weer weg eer zij er is. (Konijnen).
Laatst hadden we al even gelopen, en toen nog een keer met een kennis in een ander bos en we liepen op een plek waar veel konijnen zitten. Waardoor zij regelmatig door de bossen meerent. Maar ik kon ook merken dat ze moe was, ze bleef ook super in de buurt tenzij de geur te overweldigend was dan weer even de bosjes in.
Maar ze werd vermoeider en keek dan de kant op waar ze wat rook en ze wou ook echt die kant op maar keek me zo aan, zo van ik ben moee maar ging wel want tja die geur en instinct is zo sterk.
En toen nog eens, ik zei dus nee van niet gaan, deed ze ook heel braaf niet. En weer stond ze stil en keek ze ergens naar.
Toen heb ik besloten haar aan te lijnen. Maar het leek alsof er een rust over haar heen kwam.
Ze zit aan de lijn dus kan nergens meer achteraan. Liep weer gewoon braaf mee.
Nu dus mijn vraag;
Beeld ik me dit nu zo in?
Of is dit een geval van een hond die tegen haar instinct vecht, deels vanwege de vermoeidheid en gewoon rustig mee wil lopen zeg maar?
goeie vraag
ik denk dat ze jouw steun zocht? Zal ik wel, of beter niet.... de vermoeidheid zal ook meegespeeld hebben denk ik en wie weet was de geur ook wel niet superinteressant....
Helaas voor haar zegt mijn steun altijd nee tegen haar als ze ergens achter aan wilt
Maar moet zeggen dat ik het ergens wel fijn vond dit gedrag
en zij blijkbaar ook fijn vind aangelijnd te worden in zulke momenten.
haha voor zover steun dan
maar toch, goed teken dat ze contact met je zocht lijkt me, en het aanlijnen gaf haar blijkbaar rust.
Ik had een alaskan malamute en kon haar absoluut niet loslaten. Jachtinstinct.....
Konijnen, fazanten, muizen, ratten, .... kortom alles. Zelfs uit de maisvelden vond ze het wild, zag haar echt jagen, sluipen, ....
Heb wel een paar keer pogingen gedaan voor los te laten. Hoewel Kanouk zo zot was van eten (had dan worst mee, liet haar dat dan ook zien en ruiken). Eens het wild ontdekt, oren dicht en focus op haar prooi. Ze vergat haar omgeving.
Dat is mijn ervaring.
En wie weet was ze echt zo moe dat ze inderdaad je steun zocht, voor haar instinct wat te temperen...
Allesinds had ze een leuke wandeling achter de rug.
Dobry dat ben ik helemaal met je eens!
Super hond is het
Vicky:
May kan wel los, maar ook zeker niet overal! Dit bos gaat nog,niet teveel konijnen deze hoeveelheid kan ze nog aan en komt ze terug.
Maar er zijn ook zeker bossen met teveel wild waar ze niet los kan, en dus mag.
Ik hoop opzich ook wel een beeje dat ze mijn steun zocht voor het temperen, dat zou voor ons toch een stap in de goede richting zijn! Hoop dat ze het evt. Vaker gaat goed.
Wandelingen waren zeker super
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?