steriliseren 
Tamara (Gast)
Hallo allemaal. Onze labrador Marley is inmiddels al weer een week bij ons. Ze is nu 7 maanden. Wat is het beste, voor de eerste loopsheid laten steriliseren of eerste loopsheid. afwachten? Lees veel verschillende meningen en zelfs de dierenartsen uit de buurt hebben niet dezelfde mening. Wat zijn jullie ervaringen??
Waarom wil je steriliseren? Heb je ook de nadelen heel goed doorgelezen?
Mijn mening is, in een gezonde hond niet snijden.
Elke operatie is een risico, ook al word die vaak uitgevoerd.
Kijk hier eens boven aan het forum, de encyclopedie, aanklikken en dan bij medich klikken, dan...fabels en feiten van steriliseren castratie.....en als je dan toch wilt castreren de teef, eerst uit laten groeien, volwassen laten worden, bij castratie stopt de hormoon huishouding, die is nodig voor een goed en stevig skelet, castreren tussen twee loopsigheden in....eerst uit laten groeien.
Dat vind ik ook. Daarbij dit was ooit ook onze keuze.
Tamara (Gast)
Er lopen hier in de buurt heel veel ogecastreerde reuen rond. Ik zit niet op pups te wachten.
En mijn dierenarts zei dat een gesteriliseerde twee minder risico loopt op melkklierkanker etc.
moest ik zeker weten dat ik niet zou fokken, zou ik meteen overgaan tot castratie voor de eerste loopsheid, aan een maand of 6.
Tamara (Gast)
Dat zie ik hier inderdaad ook op het forum staan. Steriliseren voor de eerste loopsheid. Dus ik weet het niet meer. Iedereen zegt iets anders
Ja klopt, dat is inderdaad lastig. Volgens mij heeft beide keuzes wel een nadeel, als je na de eerste loopsheid steriliseert dan is de kans op melkkliertumoren al weer aanzienlijk groter, en als je voor de eerste loopsheid steriliseert heb je volgens mij kans dat het geslachtsapparaat niet helemaal ontwikkeld (al wordt deze dan toch niet gebruikt dus dat maakt dan niet uit denk ik zo).
Either way zitten er wel nadelen/voordelen aan, ik denk dat het meer een gevoelskwestie is dan dat er daadwerkelijk 1 keuze beter is, de één voelt zich er niet prettig bij om een pup van 6 maanden al te laten steriliseren en wacht liever, de ander heeft daar geen problemen mee, het is maar wat je zelf prettig vind denk ik. Ik zelf zou als ik zeker weet dat ik niet wil fokken een hond op 6 maanden laten steriliseren.
En mijn dierenarts zei dat een gesteriliseerde twee minder risico loopt op melkklierkanker etc.
"
Ik ook niet, die komen er ook niet "zomaar". Ik veronderstel dat jouw hond toch niet overal rondloopt, zonder toezicht? Ik heb zes teefjes waarvan 5 intact. Als ze loops zijn, blijven ze bij de wandeling aan de riem. Nog maar één keer een probleem gehad...met een gecastreerde reu dan nog (beweerde de dame toch die erbij was).
Als je, ondanks de nadelen, toch kiest voor castratie, zou ik zeker wachten tot na de eerste loopsheid. Probeer zoveel mogelijk objectieve, eerlijke info te vinden en trek dan je conclusies.
het blijft een lastige zaak. Sowieso zou ik wel laten castreren bij niet fokplannen (en hier gaat de boel er ook uit na fokplannen).
In mijn ervaring biedt het de meeste voordelen. Enkel bij honden waarbij de vacht een compleet fiasco kan worden, zou ik wel wat meer aarzelen. Maar soit, bij dergelijke honden ligt mijn interesse gelukkig niet
En mijn dierenarts zei dat een gesteriliseerde twee minder risico loopt op melkklierkanker etc.
"
Daar ben je zelf bij natuurlijk. Poort van de tuin naar de straat dicht, goede schutting 2m hoog en een stuk de grond in.
Tijdens de loopse periode uitlaten aan de lijn en andere honden wegsturen en de baasjes even op de hoogte stellen dat je hond loops is.
Ik zou t normaal gesproken voor de eerste loopsheid doen.
Alleen, ze is nog maar net bij jullie, dan zou ik nog wel even wachten tot ze jullie echt vertrouwt.
Ik zou paddy's Mate advies opvolgen,afwachten tot na de eerste loopsheid omdat ze inderdaad nog maar net bij jullie is.
Te jong castreren brengt duidelijke risicoos met zich mee....laat toch eerst je hond volwassen worden en het liefst uitgegroeid zijn.....................bron..amerikaanse dierenarts Laura Sanborn.................... Osterosarcoma (botkanker) Uit een onderzoek bij een groot aantal rassen bleek dat het risico op botkanker bij gecastreerde reuen en teven tweemaal zo groot is als bij complete honden. Verder werd aangetoond dat de kans op botkanker is gerelateerd aan de leeftijd waarop de hond werd gecastreerd. Hoe jonger de hond bij castratie, hoe meer kans op botkanker. Bovendien werd ontdekt dat het risico op botkanker toeneemt naarmate het een groter ras betreft. Gezien de slechte prognose voor botkanker en het veelvuldig voorkomen ervan in veel rassen, wordt het castreren van nog onvolgroeide honden van middelgrote, grote en zeer grote rassen geassocieerd met een duidelijk en verhoogd risico op overlijden ten gevolge van botkanker...........zo zijn er zeker voordelen maar zeker ook nadelen, kijk daar ook naar......nogmaals lees eens aandachtig het stukje in de encyclopedie en maak dan een bewuste keuze.
Ook lees ik hier boven als er vacht verandering zou ontstaan dan een overweging om niet te castreren, onzin natuurlijk, gezondheid staat op nr 1......om medische gronden een newfoundlander gecastreerd op 4 jarige leeftijd, vacht verandering kan men veel aan doen, er is genoeg in de handel om een vervelende vacht te voorkomen, okee de verzorging is wat meer dan een niet gecastreerde newfoundlander, maar om het daarom te laten ? .......hier Femme 12 jaar oud....
........mijn hond, een castratie vacht, geen moeite mee, wat extra verzorging dat is een feit...
Enkel bij honden waarbij de vacht een compleet fiasco kan worden, zou ik wel wat meer aarzelen. Maar soit, bij dergelijke honden ligt mijn interesse gelukkig niet
"Onzin, ik heb er ervaring mee gehaddat een castratie vacht echt goed te behandelen is, okee wat meer werk maar er zijn gemoeg middelen in de handel die je daarbij kan helpen.....gezondheid staat op nr 1, en de vacht is dan bijzaak.......
Ik zou een hond pas laten castreren/steriliseren als deze zowel lichamelijk als geestelijk volwassen is. Castratie/sterilisatie moet bij een teef altijd gebeuren 3 maanden/100 dagen na een loopsheid.
Ik laat mijn hond alleen castreren als er medische noodzaak is.
Mijn Kooikerhondje moest om medische redenen op 13 jarige leeftijd alsnog gecastreerd worden; zijn vacht was daarna echt lelijk ondanks supplementen die ik gaf; dof en pluizig en springerig.
Mijn herplaats hondje (Cavalier) was door de vorige eigenaar al gesteriliseerd; daardoor een doffe vacht; ook pluizig en springerig.
Ik heb ook vele andere geholpen honden met middellang tot lang haar gezien; wiens vacht na de castratie lelijk was geworden; bijv. meerdere Cavaliers, andere Spaniëlachtigen en Collies.
......ik onderhield de vacht zelf, gebruikt om de vijf zeven dagen een conditioner, veel onderhoud, maar nimmer een vreselijke vacht gehad, daar moet je het ook natuurlijk niet voor laten, gezondheid staat boven aan, de vacht ruide niet meer normaal, en was ook niet meer geheel waterafstotend...maar als het medisch noodzakelijk is heb je geen enkele keus......trouwens ook mijn hond......
Als je hond bmo krijgt en doodziek is, AB niet helpen, dan denk ik ook niet verder na over de gevolgen voor de vacht. Vandaar dat ik hier één gecastreerd teefje heb, vacht is een ramp in vergelijking met de andere cockers. Maar ik hoef (nog) niet te scheren, dat vind ik al goed.
Onze spaniel haar vacht is ook pluizig geworden erna. Gelukkig heeft ze niet echt veel of lang haar.
Hoe veel vacht heeft een labrador dan????
Mijn Keesjes hebben nog steeds een prachtige vacht, meestal gaat t gewoon goed.
Lotje en Moos (Gast)
Allereerst heb ik eea uitgezocht. Hier in Nederland wordt het Amerikaans advies gevolgd en dat is steriliseren drie maanden na de eerste loopsheid.
Ik heb Lotje laten steriliseren net voor de eerste loopsheid.
Ik heb dat gedaan om zoveel mogelijk kanker te voorkomen.
Ik heb niet gemerkt tot nu toe dat het nadelen heeft gegeven.
Ik heb Sunny na de tweede loopsheid laten helpen. Achteraf gezien had na de eerste loopsheid beter geweest want het stabiliseren van haar hormoonhuishouding heeft het leven voor haar en mij een stuk prettiger gemaakt.
Overigens totaal geen problemen met haar vacht, ze glimt als een aal.
Dierenartsen adviseren veel te vaak sterilisatie of castratie. Dat heeft alles met omzet te maken. Waarom snijden in een gezonde hond?
Wat ben je toch altijd wantrouwend tegen dierenartsen.
Mijn dierenartsen zijn echt niet zo,geen enkele dierenarts heeft ooit geadviseerd om mijn honden te castreren.
Ik heb het zelfs heel goed moeten uitleggen waarom ik Vigo wilde laten castreren.
Dezelfde da,weigerde om mijn hond open te maken,toen het echt nodig was....als het puur om de centen zou gaan dan had hij geen moment getwijfeld,zijn operatie kostte tegen de 1000 euro,kassa!!
Mijn da's denken in het belang van mijn hond,ze houden van dieren....je zal er vast wel rondlopen hebben die afgestompt zijn en op routine werken.
Het stoort mij een beetje op hp,dat er vaak zo generaliserend denigrerend over dierenartsen wordt gesproken.
Het stoort mij een beetje op hp,dat er vaak zo generaliserend denigrerend over dierenartsen wordt gesproken. "
Je wilt niet weten hoeveel dierenartsen gelijk bij de eerste kennismaking vragen: 'wanneer wilt u de afspraak maken om te castreren/steriliseren?' ze geven je informatie over de voordelen, maar de nadelen hoor je ze vaak niet over.
Mijnsinziens gaat het dan niet om het welzijn van de hond, maar om de portemonnee van de dierenarts.
Bij puck heb ik het ook lang laten afweten. Na de 3e of 4e loopsheid pas laten doen.
De dierenarts adviseerde om het toch te doen gezien ze steeds schijnzwanger was en er een liesbreuk aan had overgehouden.
Soms vraag ik me nog af of ik toen de juiste keuze wel had gemaakt.
Mijn zusje haar hond was een intacte reu uit het asiel, na een paar jaar laten castreren omdat hij elke keer een puspiemel had. Dat is nu verleden tijd.
In t begin heeft ze het er niet makkelijk mee gehad. Hij werd nog agressiever naar andere dieren dan hij al was na de castratie.
Uiteindelijk met hèèl erg veel trainen en hulp van het dierenpension waar hij heen ging, kan hij nu met bijna alle honden door 1 deur.
Mijn dierenartsen zijn echt niet zo,geen enkele dierenarts heeft ooit geadviseerd om mijn honden te castreren.
Ik heb het zelfs heel goed moeten uitleggen waarom ik Vigo wilde laten castreren.
Dezelfde da,weigerde om mijn hond open te maken,toen het echt nodig was....als het puur om de centen zou gaan dan had hij geen moment getwijfeld,zijn operatie kostte tegen de 1000 euro,kassa!!
Mijn da's denken in het belang van mijn hond,ze houden van dieren....je zal er vast wel rondlopen hebben die afgestompt zijn en op routine werken.
Het stoort mij een beetje op hp,dat er vaak zo generaliserend denigrerend over dierenartsen wordt gesproken. "
Uitzonderingen bevestigen de regel, maar je moet ze wel met een vergrootglas zoeken.
Wat betreft de vacht: nogal logisch dat kortharige vachten niet of nauwelijks reageren op castratie. Het gaat vooral om spaniels, langharige retrievers, setters...Ze krijgen een dubbele vacht die regelmatig met een ontwoller moet uitgekamd worden. Veel mensen vinden dat te veel werk en gaan dan maar scheren. Eenmaal een cockervacht geschoren is ze totaal verknoeid, ze komt in krullen terug en dus moet je blijven scheren. Gewoon iets om rekening mee te houden. Wat is er trouwens zo erg aan een loops teefje? Het bloedverlies? Dat valt hier goed mee en qua humeur zijn ze hier dan juist extra speels onder elkaar.
Overigens totaal geen problemen met haar vacht, ze glimt als een aal. "
Je zou soms wensen dat ze het bij mensen ook deden.
Absoluut erna!
Ze hebben de hormonen nodig voor de groei, botopbouw. Voor de eerste loopsheid, zijn ze nog in de groei.
Ik vind bij een teef, de voordelen van castreren groter, dan de nadelen.
Zeker als je niet wilt fokken, gewoon castreren.
Dit topic gaat over het hondenras Labrador Retriever
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?