Waarom word mijn puppy steeds gebeten?

 Hallo. 

 

Ik vraag me dit al een hele tijd af. 

Ik heb een puppy ze is inmiddels al 7,5 maand. 

En ondertussen al 6x gebeten door andere honden.  Vooral door grote maar nu ook al 3x aangevallen door kleintjes maar niet echt gebeten. Gelukkig heeft ze buiten blauwe plekken nog geen echte verwondingen gehad. Wel is ze zo verschrikkelijk bang geworden.  En ze is zelfs al door 2 herders tegenlijk gebeten toen ze 13 weken was. Ik ben zelf niet bang en wilde ook niet dat mijn hondje bang zou zijn voor grote honden. En ben vanaf t begin vrij geweest met haar. Heb haar nooit opgepakt of weg gepakt wel echt gestimuleerd om ook na grote honden te gaan. Natuurlijk met toestemming van de eigenaar. Maar hen ook al 2x mee gemaakt dat ik vroeg is uw hond braaf?  Mag ze erbij? Ze is erg bang. Ja hoor is t antwoord en hap zegt de hond. Maar ondertussen is ze doodsbang voor andere honden. Ze doet niks ze is erg onderdanig ze gaat al op de rug liggen als ze dr aankijken. Ze is echt heel bang en rent t liefste keihard weg. 

Nu zijn we hard aan het oefenen met de rottweiler van de buren die is overigens ozo mega lief. En nu na een paar weken vind ze de hond lief zolang ze maar hoog zit. 

Ik weet gewoon niet wat ik moet. Ik stimuleer haar met andere honden te spelen en pak haar niet op Als ze bang is maar beloon als ze na een hond toe gaat.  Ik zeg tegen de eigenaar dat ze bang is en vraag altijd of ze erbij mag. 

Heb ook gemerkt dat 9 van de 10honden die aan de lijn lopen gewoon lief zijn maar niet los kunnen lopen en dat de loslopers bijten en erachteraan gaan. 

Ik ben nooit bang geweest om dr bij andere honden te laten al merkte ik vandaag dat ik wel een angst gevoel voor mijn kleine Swiffer begon te krijgen toen er een hond op ons af kwam. En zij weer keihard weg rende. Als ze eenmaal weet dat de hond niks doet kan ze heerlijk met de honden spelen dan is ze echt in haar element. 

 

Wat is de reden dat zij steeds gebeten word?

Het is een 7,5maanden oude teefje wat een kruising is tussen een Maltezer en waarschijnlijk een cairnterrier. Ze is onderdanig en heel lief. Heb haar nooit opgepakt en nooit beloond bij bang zijn alleen gestimuleerd om stoer te zijn maar ze blijven haar bijten en aanvallen. Vooral grote honden maar nu dus ook al kleintjes. 

 

Waarom steeds haar?kan ik voorkomen dat dat gebeurd zonder haar nog banger te maken en steeds op te pakken?

Ik denk dat je vooral heel erg veel pech hebt gehad en steeds de verkeerde honden hebt getroffen. 

 

Oppakken is trouwens NIET verkeerd in gevallen dat je hond gevaar loopt!! 

Haar steunen als ze bang is ook niet. Gewoon lekker doen als ze dat nodig heeft. 

 

Ik zou een aantal vaste speelmaatjes zoeken die jij vertrouwt, en haar daarmee laten spelen. Haar laten merken dat lang niet alle honden haar bijten. 

 

En verder geen kennis meer laten maken met vreemde honden. Ook geen loslopende honden. Ga er maar gewoon tussen staan, til haar op als je echt moet. 

Bescherm je hond, daar heb jij (en zij) alle recht toe.

 Ok bedankt. 

Ik heb haar 1x opgepakt omdat een hond heel fel op ons af kwam. Die eigenaar deed gelijk heel lelijk en vertelde ik daarop dat ze zovaak gebeten is en zijn hond te fel aankwam waarop die man zei dat ik het zelf schuld was als ik mijn hond oppak en dat ik ook al zo'n rot baasje was 

Ik heb t dus nooit meer gedurft

Optillen is absoluut niet verkeerd. Ik heb er juist goede ervaringen mee. Penny is ook al vaak aangevallen en normaal duurt het echt maanden voordat ze na zo'n nare ervaring weer ontspannen wandeld. Laatst kwam er een pitbull met muilkorf op haar af en die wilde haar ook aanvallen. Maar omdat ik haar optilde en rustig bleef is ze nu helemaal niet banger geworden, terwijl die pitbull echt probeerde te bijten. Ze is nu nog steeds redelijk ontspannen (ze is altijd al wat bang geweest) en heeft laatst zelfs met een fox terrier gespeeld. Ze vind het nu alleen heel vervelend als er honden naar mij toe komen maar dat vind ik niet erg.

Verder hoeven honden niet te spelen of contact te maken. Ik denk dat het voor jou hondje nu beter is om wat minder contact met vreemde honden te hebben en deze vooral vanaf een afstand te zien.

En het is goed dat jij nog niet echt bang bent na al die vervelende ervaringen. Ik ben helaas wel erg bang geworden na alle aanvallen en heb daardoor soms niet eens meer echt zin om met haar te lopen.

Wat vervelend. Wat al gezegd is, is dat optillen prima is, ze krijgt dan vertrouwen in je.

 

Maar ik zou haar liever niet meer in situaties laten komen waar allerlei honden haar kunnen attakeren. Ze moet daarbij op je kunnen rekenen anders gaat ze elke wandeling al vol met angst en daardoor stress beginnen en is wandelen in plaats van leuk juist een vervelende aangelegenheid voor haar.

 

Alleen spelen met hondjes waarvan je zeker weet dat het goed gaat en andere honden uit de weg gaan is het beste.

 

 

 

 

 

 

Zijn het wel echt aanvallen geweest? Een grote hond die een kleine hond aanvalt zou niet zonder schade zijn, zeker niet als het vaker gebeurt. Misschien wordt je hondje gecorrigeerd, honden kunnen daar nogal duidelijk in zijn. Je hondje heeft namelijk wel een leeftijd waarbij volwassen honden het niet altijd tolereren als je pup hun kalmerende signalen negeert, of ze nu onderdanig is of niet. Het kan goed zijn dat zij het helemaal niet begrijpt waarom ze gecorrigeerd wordt en daardoor nu angstig is. 

 

Waarom moet ze eigenlijk met grote honden samen kunnen? Ik zou lekker een band op bouwen met je pupje. Heb je andere honden helemaal niet voor nodig. Een hond hoeft niet alles en iedereen leuk te vinden, zolang hij zijn baas maar leuk vindt. En zijn baas wordt er niet leuker op als die hem verplicht tot kennismakingen die ze maar hartstikke eng vindt. Kom je een keer een hondje tegen met wie ze het toevallig heel goed kan vinden is dat leuk, maar verder zou ik gewoon doorlopen als je andere honden tegenkomt en samen van de wandeling genieten.  

 Hallo. 

 

Ik zie t echt als aanvallen als mijn puppy toen 13 weken naast mij staat en een herder haar van de zijkant opjaagt en zo de bek van een andere herder injaagt en ze dan met zn 2 erin bijten zie ik dat niet als corrigeren. Ik ben er toen bovenop gesprongen en heb de herders met veel kracht weg getrokken. Waardoor mijn puppy weg kon rennen.  

Ik sta met mijn hondje op t veld ze zit te plassen en een hond komt aan en grijpt haar in de nek. 

Ze is met t hondje van mam aan het spelen op t veld en een hondje komt uit de auto loopt eropaf kiest mijn pup uit en grijpt haar. 

Ik vraag is hij braaf ja is hij ik loop erop af en hurk naast de hond mijn pup komt heel voorzichtig aan de andere hond springt over mij heen en grijpt haar in de rug. Ze legt zich op de rug en hij pakt haar in de buik. 

In geen enkele gevallen was er eerst contact met mijn hond. Steeds vanaf t eerste moment. 

Ik had altijd t idee juist zoveel mogelijk laten socialiseren. Zoveel mogelijk laten spelen en met andere kennis maken. Zo is mij dat geleerd. Mij is geleerd niet oppakken dan gaat de hond bijten. 

Al moet ik zeggen dat ik 1x t geluk heb gehad dat ze klein is en weinig weegt. Ik heb haar opgetild en een beetje in de lucht gegooid. De kaken van die hond sloegen voor mijn gezicht zo hard dicht dat je de klap hoorde als zij er tussen zat was ze zeker iets kwijt geweest. 

Aan jou om te zorgen dat je hond niet gebeten word. Zie je een hond op je afkomen, jou hond optillen en flink schreeuwen naar de baas dat die zijn hond bij zich moet houden.
Kleine honden kunnen het niet winnen van groten. Die hebben de bek net zo groot als jou hondje. 1 keer goed bijten en je zit of met je hond bij de dierenarts voor een operatie of je hond is dood.

Ook je hond niet met alle honden kennis laten maken. Dat is nergens voor nodig.
Zoek een select gezelschap met gelijkwaardige honden. Er lopen genoeg mensen met kleine hondjes.
Grote honden weglaten, dat is geen partij voor je eigen hond.

Bedankt allemaal. 

Oppakken is dus geen misdaad. Mij is dit altijd geleerd. En ondanks ik soms moeilijk vond heb ik dat dus ook niet gedaan. Ze is een gevoelig hondje. Heeft vaak goedkeuring en motivatie nodig. Ze is niet zo'n held van zichzelf maar tussen de paarden voelt ze zich helemaal in haar element. 

Als we gaan rijden en er komt een andere hond langs kruipt ze tussen de paarden. Mijn paarden zijn heel lief voor haar en zelfs het paard wat ooit onhandelbaar was is nu haar grootste vriend en bodyguard. Hij is zo lief voor haar en dat weet ze. 

Ik ga dr nu dus ook bij vreemde honden weg houden en niet meer zo mn best doen om dr bij andere te laten en als t is pak ik dr gewoon op. 

 

We hebben een hele sterke band. Gelukkig! ze is ook echt heel erg aan mij gehecht en dan vond ik t zo erg soms dat ik dr toch stimuleerde en een beetje bleef zeggen dat er niks was terwijl ze zo bang is en kijkt ze je aan van waarom doe je dat. 

Bedankt allemaal 

 Bedankt. 

Swiffer is ook altijd wel een voorzichtige geweest maar dit is soms inderdaad niet leuk. 

Soms loop ik stiekem wel om omdat ik te dicht in de buurt van de weg kom en er een vreemde hond loopt. Zodat ze niet hoeft weg te rennen en zo op de weg beland. Ik wil haar niet aan de riem houden op zo'n moment. Want er is al eens gebeurd dat ze te weinig weg kon en die hond haar dus kon pakken en haar ook nog aan de lijn mee trok ik heb toen gegild als een marktwijf naar die hond en eigenaar en daarvoor laat ik haar dus altijd los nu. 

Misschien ook geen goede oplossing maar soms zo radeloos met honden eigenaren die weten dat hun hond dat doet en toch los laten. 

 

Zo ook bij jou de puttbull. 

Diegene weet dat hij bijt heeft al een muilkorf om laat je zo'n dier toch niet loslopen?

Toch?

 

 

Dankjewel voor je reactie. 

 

Omlopen is wel goed, zolang je er voor zorgt dat jou hond daardoor niet bij elke hond nog meer de neiging krijgt om te vluchten. Als ik iets echt niet vertrouw doe ik het ook.

Vluchtgedrag ken ik ook en ik heb er echt heel veel problemen mee gehad. Ik weet niet of het bij jou ook zo erg is maar Penny rende weg als ze een andere grote hond zag of als er werd geschreeuwd/gefloten (ze denkt dan dat er een hond aan komt). Eerst vond ik het niet erg, ze kwam altijd wel weer terug. Tot ze een keer een drukke weg op rende en net op tijd een auto kon ontwijken. Ik was zo geschrokken dat ik haar nooit meer los wilde laten. Die auto reed namelijk heel snel, als hij haar had geraakt was ze dood. Ze heeft daarna ook ongeveer een half jaar niet meer losgelopen.

Nu is dat al een tijd geleden en een paar maanden geleden ging ik voor het eerst weer het losloopgebied in. Dat ging goed dus ik kwam er steeds vaker en ik vond een manier om dat vlucht gedrag te stoppen. Ik moest gewoon doorlopen als ze begon te twijfelen en heel erg belonen als het goed ging, daardoor ging het beter. Vervolgens liet ik als ik wist dat ze niet zo snel zou vluchten de lijn (lange lijn van 8 meter) helemaal lang waardoor ze wel ruimte had om te vluchten. Dan probeerde ik haar te roepen op het moment dat ze weg wilde en uiteidelijk luisterde ze. Daardoor weet ze nu dat als er iets eng is ze naar mij moet komen. Nu loopt ze weer (als ze goed luisterd, soms vind ze dat nog wat moeilijk) los.

Met haar gaat het ook gewoon goed, maar helaas ben ik zoals ik eerder al schreef wel snel bang geworden. Soms durf ik gewoon niet meer met haar te wandelen.

Ik hou Penny trouwens altijd aan de lijn bij andere honden, ze heeft een tuig waarmee ik haar heel snel kan optillen en dan is ze in ieder geval dicht bij mij. Als er wat gebeurt hoef ik niet eerst een heel veld over te rennen. Zij heeft soms ook nog steeds wel een neiging om te vluchten en sommige honden vinden het geweldig om achter haar aan te gaan.

Die pitbull was trouwens ook in een losloopgebied. Mij lijkt het ook logisch dat je daar niet met zo'n hond gaat lopen maar dit is dus al de tweede keer dat ze daar is aangevallen door een gemuilkorfde pitbull... de eerste keer was de hond kleiner maar de eigenaren deden niets en Penny lag op de grond. Het duurde heel lang en ik was helemaal in paniek. De laatste keer (ongeveer een maand geleden) was de hond heel groot en sterk. Ik viel bijna om terwijl hij Penny probeerde te bijten. Die hond had met zijn nagels mijn shirt ook helemaal kapot gescheurd.

Sorry voor het lange verhaal, ik hoop dat je er wat aan hebt.

Optillen is echt niet altijd verkeerd. Je moet het alleen niet doen bij iedere hond die je tegenkomt en alleen als het echt nodig is. Ik wou dat ik de mijne op kon tillen, maar helaas is die te groot.

Ik maak trouwens wel eens mee dat een klein hondje losloopt en mijn hond wel heel spannend vind en zo'n hondje dan bescherming bij mij zoekt. Dan gaan ze achter of tegen mijn benen staan. Dan buig ik ook altijd even naar beneden en hou mijn hond desnoods even op armlengte afstand. De kleine hondjes zijn daar vaak heel blij mee, al is mijn hond alleen nieuwsgierig en vriendelijk - alleen wel veel groter.

Wat sneu dat jou hondje steeds gegrepen wordt. Onze spaniel nu 13 heeft geen hondenvriendjes ik wil het ook niet. Toen ze 1 jaar was is ze gegrepen door een bouvier op de honden club. Daarna nnog 2 keer andere tijd andere plek.

 

Ik heb haar altijd weggehouden bij honden. Wij hebben altijd 2 honden en de andere hond kon wel vriendjes maken. Het is niet erg dat de spaniel geen vriendjes heeft. Ze vertrouwd op mij als we weg gaan waar dan ook. Daarbij was ik er zo klaar mee.

 

 En onze spaniel is een goedzak doet nooit lelijk heeft nooit een uitdagende houding ofzo.En toch moesten ze haar ook hebben.

 

Geniet van je hondje en andere honden hoeft niet echt,komt er wel een vriendje dan is dat mee genomen.

 

Oja als de spaniel los liep liep ze altijd naast mijn benen omdat ze honden niet meer leuk vind. Als ik haar loslaat op haar oude dag hier in het park loopt ze weg,dus mag ze niet meer los..Jou hondje is nog jong maar ik denk dat ik een beetje snap wat je bedoelt.

 

 

 

 

 Oh verschrikkelijk ja ik ben ook zo bang voor het vluchten en de weg samen. We lopen hier veel in t park en bij de paarden in t veld en bos.  Het park ligt wel aan een weg. Daar rijden ze ook echt heel hard en dat is ook de enigste plek wat ik ontwijk met een vreemde of een niet vriendelijke hond.  Dan loop ik om en meer t park terug in. 

 

Swiffer heeft ook een tuigje om en een 5 m lijn. Toch wil ik t niet nog eens meemaken dat ze zo mee getrokken word net als jij met de auto. Verschrikkelijk. 

 

We vinden t wandelen gewoon echt heerlijk al merkte ik dat ze steeds banger word. Maar ik ga nu meer na haar luisteren en haar pakken als ze dat wilt 

 

Dankjewel ook voor het geven van jou ervaring. 

 maar ik zou dus voorlopig echt niet met haar in de buurt van andere honden gaan lopen, flinke bogen maken (een kalmerend signaal in hondentaal) of desnoods de andere kant oplopen, is een prima teken aan haar dat jij de situatie beheerst.

Eerlijk gezegd denk ik dat je niet veel meer aan de situatie kan veranderen. Je hondje is op 13 weken, een heel belangrijke inprentingsperiode, door twee honden gebeten. Dat zal ze nooit meer vergeten al begrijp ik niet dat een volwassen hond een pup aanvalt. Zoals hier al door anderen geschreven, laat je hondje nu zoveel mogelijk positieve ervaringen opdoen met hondjes van haar formaat. Die schrik zit er goed in en als je een grote hond nog maar in de buurt ziet, zou ik je hondje optillen. Je mag haar beschermen hé, je hoeft haar niet te laten "verscheuren". En wie daar mee spot, tja dat is niet jouw probleem.

Socialiseren met andere honden betekent niet direct dat ze contact moeten hebben en samen moeten spelen. Het is ook leren dat ze niets met andere honden hoeven. Ik zou de afstand met andere honden zo groot houden dat ze zich nog op haar gemak voelt. Ze zal vanzelf aangeven wanneer je deze afstand iets kunt verkleinen, totdat je een andere hond gewoon rustig kan passeren. Ze hoeft toch niet perse te spelen met andere honden als ze dat niet wil?

 

Optillen kan inderdaad prima, ook steunen als ze bang is versterkt juist jullie band! Hierdoor krijgt ze meer vertrouwen in jou, en voelt ze zich juist gesteund om enge dingen te onderzoeken.

 

Verder vraag ik mij toch af wat precies de situatie van de 'aanvallen' was, want als twee herders haar echt bijten zou ze toch flinke verwondingen moeten hebben? Dit was niet het geval, dus het zal vooral een waarschuwing of correctie zijn geweest, waarvan ze waarschijnlijk helemaal niets begrijpt en daardoor wat angstig wordt.

 

Ik denk echt niet dat ze perse al "verpest" is en de rest van haar leven bang voor andere honden zal zijn hoor! Cairo is als pup ook een keer heel erg geschrokken van twee rottweiler x die op haar sprongen, toen was ze een tijd erg bang voor andere honden, maar dit is vanzelf goed gekomen door haar te steunen en ruimte te geven.

Onze Labrador werd als pgingen wwup op cursus regelmatig gepest door 2 Duitse Herders. Eens in de zoveel tijd gingen we met de cursus groep een uurtje los lopen in een bos oid. En hij werd steeds belaagd door de twee Herders...na een tijdje haakte eentje af, maar de ander ging stug door en op een gegeven moment ook erg ruw en deed ie m pijn. Sommige honden hebben die uitwerking kreeg ik te horen. Schijnt bij labradors wel vaak te gebeuren omdat ze raar gevonden worden door sommige honden ofzo.. Hij heeft er niks geen angst aan overgehouden maar sneu is het wel.. Steun bieden en beschermen!