Heb ik het goed gedaan?

Ik heb 2 en halve week een pup gehad en het viel me te zwaar zoals ik eerder schreef.dus is hij herplaatst via de mensen waar hij weg kwam.Nu denk ik bij mezelf ben ik waardeloos omdat als ik had doorgezet een vriendje voor het leven had?(besef ik nu).Of heb ik het goed gedaan voor de pup en mezelf?Ik voel me waardeloos nu want hou echt van honden en het was zo'n schatje verder maar heb een pup in huis onderschat.moet ik me schuldig voelen of is het goed zo?:( ik mis hem wel.zal dit gevoel slijten met de tijd?er is geen weg meer terug en gelukkig hoor ik nog hoe het met hem gaat af en toe als het goed is.

Ach geen spijt hebben.... maar denk dat het gevoel er gewoon bij hoort. Je bent geen machine maar een mens. En natuurlijk vraag je je nu af wat als......ik hem had gehouden. Het was niet de tijd. Je hebt een krachtig besluit genomen. Sterkte.... het komt goed..... heeft natuurlijk de tijd nodig. Als je straks hoort dat hij een nieuw baasje heeft, zal het weer anders zijn.

Hij heeft al nieuwe baasjes anneke. Nog dezelfde dag. Anders wou ik hem die dag nog terug maar er kwamen al mensen en die hebben hem nu.als het maar goed gaat.

Het is toch goed zo....even een pup in huis gehad, het onderschat voor jezelf, er waren nog zoveel anderen dingen die bij jou voorrang hadden, je werk , en je schuldig voelen ?  Niet nodig toch, de pup komt bij een andere eigenaar. Geen zorgen daar om maken, misschien in de toekomst en niet nu ook niet volgend jaar, een oudere hond een warme mand bieden, een hond die al wat gesetteld is.

Ik denk dat je jezelf niet gek moet maken met de vraag of je er wel goed aan hebt gedaan.

De pup is weg en komt niet terug door spijt te hebben van je besluit.

Lijkt me niet meer dan normaal dat je de pup mist.....

Een dier kan binnen een paar uur je hart stelen.

Ik zou het zelfs erg vreemd vinden als je de pup helemaal niet zou missen.

Veel sterkte 

Wat wij hier ook gaan zeggen, of jij je schuldig gaat voelen of niet dat is aan jou, dat is immers je eigen gevoel. 

Hoef je je schuldig te voelen? Nee, zeker niet, je hebt een weloverwogen keuze gemaakt om de pup een liefdevol huisje te geven, want jou werd het toch net iets te veel. Dat geeft niet. Maar ga je je schuldig voelen? Dat is volledig aan jou zelf. 

 Oeps dat had ik niet door..

Natuurlijk ben je niet waardeloos. Je hebt, neem ik aan, gigantisch goed nagedacht voor je de hond terug zou doen. Soms klikt het gewoon niet. 

Zelf 5,5 jaar terug ook een hond weg moeten doen, we (mijn zusje en ik) hadden hem als pup op marktplaats gezien, mn vader wou er niet al teveel geld aan kwijt zijn en zo kwam er dus een pup in huis, eentje met toen al flinke gedragsproblemen wat later alleen maar erger werd. Ondanks flink trainen, beweging, bleef hij agressief naar ons en bezoek, ook liep hij heel vaak weg. 

Alleen bij mn vader deed hij niks. Uiteindelijk ook de keuze gemaakt, weliswaar na 3 jaar pas, om hem naar het asiel te doen. Tot de dag van vandaag denk ik nog bijna alle dag aan die muiter. Hij had ook zn leuke kanten zeker wel. Maar zijn karakter was niet voor ons weggelegd. 

Soms moet je in het belang van of jezelf, of je hond of van allebei kijken. Dat maakt je geen waardeloos persoon, maar iemand die eerlijk naar de situatie durft te kijken. 

Vroeg of laat komt er voor jou ook weer wat op je pad en is de klik er misschien wel.

Je hebt een wijs besluit genomen voor Toby, jij kon het op dat moment niet aan dus heb je in belang van Toby gehandeld en hij heeft nu een goed plekje gekregen mag ik aannemen.

Spijt heeft geen zin, bedenk waarom je het hebt gedaan.

Je hoeft je niet schuldig te voelen want je bent mens. Een mens met gevoel, emotie.

Neem de tijd om aan jezelf te werken en wie weet wat de toekomst je brengt als je zelf wat steviger in je schoenen staat.

Sterkte en probeer jezelf niet teveel te kwellen. Kop op!

Ik heb in je andere topic gereageerd.

Sterkte.

Hoi Cindy. Heb ik dit of dat,ging het zus of zo, en wat als.

Dat weet je niet,je vond een pupje zwaar,zonder pupje ook.

En ja dat is het ook. Soms wil je iets en soms lukt het niet.

Wie weet ooit, heb je meer tijd,al leuke dingen gedaan,meer rust gevonden, komt er weer een hondje op je pad.

Wie weet wat ouder,moet je ook je best voor doen maar niet zoveel als een pupje op laten groeien. 

Heb er vrede mee,pak iets aan,nieuwe hobby,sport ofzo. 

Gaat je vast lukken.

Laat  het nu maar even bezinken en bedenk goed wat je nu verder wil gaan doen. Ooit vind je misschien een fijne herplaatser die zich zonder al te veel moeite aan een nieuwe situatie aanpast. Een pup was nu even niet voor jou, ik kan mij dat goed voorstellen.