hi ik heb een labrador puppy van 4 maanden. Heel lief, mooi, schattig enz. MAAR het gast niet samen met mijn zoontje van 3,5 jaar oud. De hond is wel lief hoor. Maar zoooo druk. En bijt alleen maar in de sokken, trui enz van mijn zoontje. Verder blaft ze veel. En is snel verveed as ze bijv in de tuin speelt. Ik ben meer scheodsrechter aan het spelen dan dat ik lol heb aan de hond. Wat moet ik hiermee. Word er eerlijk gezegd helemaa gek van...
Misschien mag ik het niet zeggen maar ik vind dat je dit vantevoren ook had kunnen weten.
Puppies zijn druk en moeten nog van alles leren.
Ook het bijten hoort erbij.
Is een hondenschool niks voor jullie?
Je hebt ook een puppiecursus.
Ik denk zelf alleen niet dat je puppie er rustiger van word een pup wilt spelen.
Zo is nou eenmaal een puppy, daar kun je vrij weinig aan veranderen denk ik.
Wat doe je zoal met haar? Hoe vaak gaat ze uit en hoe lang? En heeft ze ook wel bepaalde rust momenten?
Dat is typisch puppy gedrag.
De eerste maanden ben je nu eenmaal heel veel tijd kwijt aan het opvoeden en socialiseren van een pup tot een stabiele volwassen hond.
Wat had je dan voor ogen toen je een pup in huis nam?
Wat doe je nu zoal op een dag met de pup?
Ik denk dat je wilt horen dat je hem moet herplaatsen.
Dit is de reden dat ik nog nooit een pup gehad heb (en er waarschijnlijk ook nooit eentje zal nemen). Ik kan ook totaal niet tegen dit typische puppen-gedrag.
Maar de pup is er dus ik ben bang dat je het uit zult moeten zitten tot de hond wat ouder is. In de tussentijd sluit ik me aan bij mijn voorgangers. Het lijkt mij een goed idee om een puppycursus o.i.d. te volgen, niet alleen voor de opvoeding van je pup, maar ook omdat het jullie band al versterken.
Succes, er komen betere tijden aan!
Ik vraag me ook af wat je je had voorgesteld, het is een pup hoor, een klein kindje dus. Moet alles nog leren en komt bij dat de tandjes ook worden gewisseld, dus vaak gaat dit gepaard met bijten. Kindjes die hun tanden wisselen zijn toch ook vaak lastiger !
Ik heb vroeger een superlieve Labrador gehad, overgenomen van familie die hem vanaf pup hadden, zij hadden drie kleine kindjes. Moet zeggen dat de hond meer "last" had van de kinderen dan andersom. Was hij soms bruter naar de kindjes toe, ja dat gebeurde, maar ook andersom gebeurde het vaak dat de kinderen niet werden geleerd hoe met hem om te gaan. Gelukkig maakte de moeder des huizes zich er niet druk om en begreep ze wel dat de pup moest leren, later werd hij de meest geweldige hond die je je kan voorstellen.
Een Labrador is een leuke, sociale hond, maar de eerste maanden moet je er tijd in investeren, het is geen speelgoedje. Ik zou ook willen weten hoe de dagindeling is voor de pup, hoe ga je ermee om ? Geef je hem soms ook rust (soms moet je hem ook verplichte rust geven als hij het zelf niet neemt), kan hij zich ergens terug trekken, weg van je kindje etc. Ooit las ik een artikel over mensen die niet wilden dat ze de hele tijd moesten opletten als kind en hond bij elkaar waren, de GT raadde hen toen aan om een veilig plekje te maken voor de hond, een plekje waar het kindje er niet bij kon en vice verca. Zodat ze beiden hun rust kenden. Die mensen deden dat en hun stress en vooral ook die van de pup viel weg.
Immers het enige dat ik van jou lees is het gedrag van een normale, gezonde pup, je moet even geduld hebben en werken aan de opvoeding. Stoort me ook een beetje dat je schrijft dat je meer scheidsrechter aan het spelen bent dan dat je lol hebt aan de hond. Eerste maanden zijn lastig, dat weet je als je een pup hebt. Ga ervoor, wees geduldig en ben zeker dat hier ook veel mensen zijn die je een goede dagindeling en tips kunnen geven. Je hondje verdient alle inzet, jij hebt voor een pup gekozen, dan moet je er ook voor gaan en je hem opvoeden tot de leuke hond die hij beslist wordt. Ik heb mijn Labrador 14jr gehad (hij kwam voordien ook al op vakantie bij ons) en had geen minuut willen missen. De trouw, liefde en plezier die ze geven, zijn die eerste moeilijke maanden meer dan waard !
Precies wat ik dacht toen ik het stukje las.
Dit had je van te voren kunnen weten! Als je je beter had ingelezen in een hond over het algemeen en over het ras dan had je dit allemaal al geweten en had je daarop je keuze kunnen maken om wel of geen hond te nemen.
Jammer dat je er blijkbaar nú pas achter komt.
Typisch pupgedrag, typisch Labrador gedrag.
In combinatie met een kindje van 3,5 jaar niet ideaal.
Wat had je van tevoren gedacht dan?
Kan je dat kindje niet herplaatsen?
Ik denk persoonlijk dat de fout meer bij de fokker ligt (die heeft dit gezin blijkbaar niet goed voorgelicht) dan bij de TS. Als eerste hondeneigenaar of pupeigenaar vallen dingen soms gewoon anders uit dan je verwacht. Een goede fokker heeft hiermee wél ervaring en hoort een pupkoper voor te lichten.
Beetje lullig om de TS zo veroordelend aan te spreken op zijn "slechte keuze". Waarschijnlijk gaat er al genoeg verdriet schuil achter het feit dat dit zo anders loopt dan verwacht, en voegen dergelijke opmerkingen enkel meer verdriet toe aan een toch al verdrietige situatie. Niet erg opbouwend, dus.
onzinnige opmerking.
ondanks de smiley kan dit nogal sarcastisch over komen.
Labrador, 4 maanden = druk en lomp dat klopt helemaal zou de perfecte rasbeschrijving zijn
Persoonlijk lijkt me heel lastig jonge kinderen en een pup.
Mijn hond was al wat ouder toen ik kinderen kreeg maar mijn ervaring was dat ik toen veel minder tijd voor de hond dan voor de kinderen en nu ook nou de kinderen ouder zijn.
Ook weer veel meer tijd voor de hond.
Het is dus belangrijk dat er genoeg tijd vrij gemaakt word voor de opvoeding en training van de hond en dat is niet 45 minuten puppytraining in de week maar iedere dag diverse momenten van tijd speciaal voor de pup om bezig te zijn.
Trainen, spelen, uitlaten.
Probleem is dat juist op het moment je met je pup wil trainen net je kind weer aandacht nodig heeft, en vaak als je met je kind bezig bent je pup in de klierstand gaat.
Persoonlijk werk ik het liefst met vaste tijden en vaste momenten......sorry is een tik van mij maar geeft mij veel rust en duidelijkheid.
Ga dus een balans vinden.
Een pup van 4 maanden alleen in de tuin vraagt om verveling en zal wellicht in de toekomst ook gaan slopen.
Blaffen geeft al aan dat er een frustratie is, aan jou als baas uit te zoeken welke dat is..........verveeld?
Lijkt me toch niet zo snel bij een jonge hond aangezien het koppie veel indrukken en prikkels moet verwerken.
Overprikkeld............wellicht is er te weinig rust voor de pup.
Het is moeilijk zeker deze leeftijd en periode en kan je een geheim verklappen tot een jaar of 3 blijft het aanpoten met trainen en opvoeden.
Fout ligt niet aan de fokker, maar aan degene die de pup aanschaft en het allemaal te gemakkelijk ziet, hier op het forum is Annemarie heeft een pup , is inmiddels bijna vijf maanden oud, en heeft vier kinderen waarvan de jongste nog geen jaar is, een landseer, het gaat geweldig, het is de instelling van je, wat wil je dat een pup zich al gedraagt als een volwassen hond, rustig zinderlijk en luisterd, nee dat is een pup niet, soms ontzettend lief en dan weer een stuiterbal, het verkeerd inschatten van een pup in huis , dan gaat het mis, en daar is een fokker niet debet aan......wanneer men gaat kijken naar een nestje is dat voor even, hooguit een uur of twee en dan gaat men weer naar huis, nu is het de hele dag en nacht, en ja een handenbindertje zeker met een klein kind.....roep hulp in , maar ga er wel voor, je hebt gekozen, geef niet op, deze pup wordt groot en een goede kameraad voor jullie, geloof me maar, ga naar cursus en je bent met meer in huis, partner, neem het van elkaar over, zodat je dan even je handen vrij hebt.
Ik snap je mening heel goed. Alleen de manier waarop de begin post al neergezet word komt nu niet echt over alsof er heel veel over nagedacht is en alsof er informatie opgezocht is van te voren.
Toen ik het stukje las kwam het oprecht op mij over alsof diegene op een herplaatsing aanstuurde.
Ik snap dat dingen anders lopen dan verwacht en dat dat verdriet kan doen. Ik help die mensen dan ook graag en breng begrip op voor de situatie, maar nogmaals.. Op mij kwam dit specifieke bericht zo niet over.
De vraag is of er uberhaupt een fokker aan te pas gekomen is? Ik neem aan dat dan het minste wat een goede fokker had kunnen doen is dit soort zaken bespreken. Ook had hij/zij dan terug kunnen gaan naar de fokker voor advies.
Tegenwoordig kan je op marktplaats ook genoeg labrador pups vinden, zonder fokker.
Ik snap je mening echt heel goed en ben het er deels mee eens dat het niet heel opbouwend is. Normaal zou ik er wel opbouwend en behulpzaam op reageren maar hier kreeg ik meer het gevoel van een ondoordachte situatie en daar heb ik mijn antwoord ook op gebaseerd.
Hier op het forum, kijk eens bij baasjes, Annemarie met evy, vier kinderen waarvan de jongste een jaar is, als jij een account aanmaakt kan je eens met haar in contact komen, alle begin is moeilijk, ook voor iemand die geen kleintjes in huis hebben rondlopen, een pup is zo bewerkelijk...maar kijk eens bij baasjes en als jij dan een account aan kan maken kan je met haar in contact koen, haar hond is nu ongeveer vijf maanden en het gaat echt fantastisch.....
Stef , ik heb Annemarie ingeseind, of ze hier jou advies wilt geven.....
k ben niet actief op dit forum, schrijf af en toe wat, hoorde van Willemijn dat je met je handen in het haar zit.
Ik vind sommige bovenstaande reacties niet tof. Het is echt niet altijd leuk met een pup. En de combinatie pup & peuter is soms/vaak best heel zwaar. Maar zeker niet onmogelijk. Hier 4 kids tussen de 1 en 7 jaar, het is ontzettend investeren maar als je goed alert bent en zowel je kind als je hond opvoedt heb je een prachtcombinatie voor het leven! En echt niet erg dat je er nu even doorheen zit, juist goed dat je hier advies komt vragen. Iedere puppy-eigenaar heeft van die dagen (me dunkt!), of je nou wel of geen jong kind hebt.
Wat betreft dat scheidsrechter spelen: zorg dat je pup geen schoenen/sokken in handen kan krijgen van je zoontje. Laat het niet slingeren. Verder: overmatig bijtgedrag is vaak dat de pup overprikkeld is. Dus teveel gedaan. Geen idee hoeveel rust je pup heeft, maar een hond moet minimaal 18 uur per dag slapen, een pup nog meer. Verder is het leven van een pup vaak al druk zat. Er wordt vaak gezegd MEER doen bij druk/ongewenst gedrag; mijn ervaring is juist MINDER te doen. Net als bij kleine kinderen, als zij zich misdragen zijn ze ook meestal te moe om nog 'normaal' te doen. Doe af en toe eens een dagje bijna of helemaal niks. Kleine blokjes om. Maximaal 1 'ding' per dag (dus speeltuintje/winkel/ect.) Geen idee of je het al doet, maar zoek een puppycursus bij een Martin Gaus hondenschool en neem vooral je zoontje mee. Onze dochter van 4 doet iedere ochtend de commando's 'zit' en 'af' met onze pup, met daarna een heerlijke beloning. Vinden ze allebei geweldig. Onze jongste van 1 voert vaak lekkere voertjes uit zijn knuistje (uiteraard met een ouder er direct bij). Samen met je zoontje brokjes verstoppen door het huis is ook echt leuk voor zowel je zoontje als je pup.
Bijtgedrag/wild speelgedrag richting de kinderen tolereren wij absoluut niet. Dat moet je eigenlijk altijd voor zijn. Of afleiden met een lekker bot, of pup en kind uit elkaar halen.
Wij hebben geen bench, sommige jonge gezinnen vinden het ideaal.
Als je nog vragen hebt, stuur me dan gewoon een berichtje. Je zit nu in een zware fase, komt echt goed. :-)
Hier nog een linkje; tips voor hond & kind : http://www.rumaweb.nl/newfoundlander/kind%20en%20hond/kind_en_hond.htm
En een filmpje van onze jongste met onze pup: https://www.youtube.com/watch?v=k-3VldmUfl4
Annemarie ...
Als een fokker goed voorlicht ziet een potentiële koper het niet te gemakkelijk. En als je een goede fokker treft, prikt die er óók nog eens doorheen en geeft die geen pup mee als hij/zij denkt dat de baasjes in spe het niet aan kunnen of geen goede match zijn voor deze hond of dit ras.
Dat de pup bij een niet-goede fokker vandaan komt of dat de TS de pup wil herplaatsen zijn allemaal aannames. En misschien wel terechte, we hebben het hier immers al zó vaak voorbij zien komen. Maar ik hou nog even een open mind ;) Ben benieuwd naar de reactie van de TS :)
Jaaaa, je kunt er soms helemaal gek van worden. Maar het gaat echt beter worden als je hond wat ouder is, En gaat je zoon niet naar school over een half jaartje? Dan kun je de balans wat makkelijker vinden.
Stef,
Als iemand mij vertelt dat men van plan is een pup te nemen, zeg ik meestal; realiseer je wel dat het zindelijk maken en opvoeden van een pup meer tijd en inspanning kost dan een baby.
Heb je dit, voordat je de pup nam, gelezen?
citaat
Het nemen van een pup kan vergeleken worden met het krijgen van een baby. Vooral voor de eerste paar maanden is het een verantwoordelijkheid die je vierentwintig uur, zeven dagen in de week moet nemen. Naast de opvoeding in je huis is het belangrijk om je pup te socialiseren met nieuwe mensen, nieuwe omgevingen en andere dieren.
Een pup is net een kind en zal in de eerste maanden van zijn leven ongetwijfeld de nodige schade aanrichten. Met een beetje pech kost dat je een paar rollen behang, wat sokken en zoals bij ons een paar schoenen. Het is daarom belangrijk om je huis voor te bereiden op de komst van een pup.
einde citaat
Bron: http://www.de-labrador-retriever.nl/index.php/nieuws-een-volwassen-labrador-retriever-of-een-pup/
Jij hebt het hélemaal begrepen...!
Ik vind het heel knap van Annemarie dat zij een pup kan opvoeden met vier kinderen. Top! Ik denk echter wel dat ze hier van tevoren héél goed over nagedacht heeft.
Om eerlijk te zijn merk ik dat bij jou niet zo erg. Dat hoeft echter het probleem niet te zijn! Iedereen komt wel eens voor verrassingen te staan, toch? Misschien wist je van te voren niet dat het gedrag wat je omschrijft het algemene puppygedrag is. Ze hebben heel veel energie.
Je kunt je nog steeds voorbereiden. Want over een week is dit gedrag nog niet voorbij... Ik denk dat je geen specifieke tips nodig hebt, maar een goede algemene uitleg over het opvoeden van een puppy. Daar zijn honderden boeken over en per onderwerp zijn er ook nog genoeg boeken. Beter laat dan nooit... toch?
Als je nou niet zo'n lezer bent kun je inderdaad zoals hierboven al gezegd wordt naar een puppycursus. Voor je eerste puppy lijkt mij dit een héél goed idee!!!!
Mocht dit nou allemaal niet werken, of heb je er geen zin in, of het geld niet voor, of simpelweg de mogelijkheid niet voor... Dan kun je er ook voor kiezen om je puppy te laten herplaatsen. Zoek dan naar een goede baas! Maar denk er eerst maar eens goed over na.
Op het forum zul je ook vaak lezen dat de tijd waarin je hond nog een puppy is veel gewaardeerd wordt... ACHTERAF. De tijd leek heel snel voorbij gegaan te zijn en wat hebben we genoten van de tijd. Maar als je in die tijd zit denk je af en toe dat je er aan onder door gaat. Dat is heel normaal. Je kunt me altijd een berichtje sturen!
Nou bij bijten zou ik een speeltje geven.....
Misschien even bij de nlv informeren?
Ik durf een weddeschap af te sluiten, dat de pup toch de deur uitgaat....
Stef,
Kun je wat concrete situaties noemen waarin je advies zou willen?
Suzanne,
Ik vind het echt beneden peil om tweemaal dit soort dingen te posten. Het dient nergens toe, behalve dat stef heel hard de benen neemt door zo'n onvriendelijk antwoord.
Geef gewoon wat tips als je zo alwetend bent, als volwassenen onder elkaar.
zie dat er nog meer zo denken, suzanne....
Ohh herkenbaar!
Je bent niet de enige met een hapgrage pup hoor, hier nog eentje van ongeveer dezelfde leeftijd. Ze zijn dan aan het wisselen en er moet in álles gebeten worden.
Onze pup is ook zo'n hyperhond. Het enige wat werkt is vaak wandelen en hem binnen veel te doen geven. Op het moment dat er even niets gebeurt, gaat hij zelf wel wat zoeken waardoor je hem aandacht geeft; vaak happen, blaffen, spullen pakken etc.
Probeer hem eens dingen te laten zoeken (speeltje verstoppen, snoepje in een doos met kranten snippers) of een kong te geven met iets lekkers erin. Hond is even bezig met het eten uit de kong halen, ondertussen kun jij met je zoontje bezig zijn.
Sterkte met je happerd... You're not alone.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?